ในส่วนของการแนะนำตัวละครไรท์จะค่อยๆ เพิ่มรายละเอียดเข้ามาเรื่อยๆ ตามเนื้อเรื่องนะคะ!

มาทำความรู้จักเหล่าตัวละครกันเถอะ!

พนาทิพย์ ทากาฮาชิ ชื่อเล่น หลิง 

คุณลุงร่างบาง หน้าเด็ก วัย39 ส่วนสูง 176 เซนติเมตร สถานะพ่อเลี้ยงเดี่ยว รู้ตัวว่าเป็นเกย์ตั้งแต่สมัย ม.ต้น หางตาตกเหมือนลูกหมา และรอยยิ้มสดใสเหมือนเมฆในหน้าร้อน ทำให้เขาเป็นที่นิยมในหมู่เพื่อนร่วมงานมาก ไม่ว่าจะสาวน้อยใหญ่ เป็นเลขาคนสำคัญของท่านประธาน ซึ่งเป็นพี่สาวข้างบ้านที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก หลิงเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เกิดที่ประเทศญี่ปุ่น ส่วนชื่อ พนาทิพย์ เป็นชื่อที่คุณตาซึ่งเป็นคนไทยตั้งให้ ถึงจะเป็นลูกครึ่งไทยแต่เพราะเกิดและใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นมาตลอดทำให้หลิงพูดภาษาไทยไม่ชัด แต่ก็พอสื่อสารกันรู้เรื่อง หลิงเป็นคนสุภาพมาก และใจดียิ้มเก่งตามฉบับคนไทยใจดี ทำให้ก่อนจะมาทำงานปัจจุบันเขามักจะถูกคนอื่นหลอกให้ทำงานแทนบ่อยๆ แต่พอได้มาทำงานที่นี่ พี่สาวก็คอยช่วยเหลือไม่ให้เขารับงานหนักเกินไป และด้วยความหน้าเด็กกว่าวัยมากๆ หลิงมักจะถูกขอดูบัตรเพื่อยืนยันอายุเสมอเวลาไปร้านสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน แต่พออายุเข้า30ก็เริ่มลดลงบ้างแล้ว ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังดูเหมือนนักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบอยู่ดี

สิ่งที่ชอบ: ครัวซองต์มาการีนอบเสร็จใหม่ๆ หอมๆ งานศิลปะทุกรูปแบบ (ตอนที่ศิลป์คลอด มีการสร้างหอศิลป์ใกล้ๆ คอนโดเขาพอดีจึงตั้งชื่อเล่นให้ทารถน้อยว่าศิลป์) และลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียว

สิ่งที่เกลียด : น้ำมะเขือเทศ และมะระ

คติประจำใจ : กินดี อยู่ดี สุขภาพและจิตใจดี!

ทากาฮาชิ สุโนะฮาระ ชื่อเล่น ศิลป์

หนุ่มมหาลัยสุดฮอต ส่วนสูง189 เซินติเมตร แถมยังเป็นนักเทควันโดตัวเต็งของมหาวิทยาลัยอีกด้วย มีกล้ามเนื้อที่สวยงาม ตาสองชั้นและคิ้วเข้ม ด้วยความที่ผิวขาวและมีอัตราไขมันในร่างกายน้อย ทำให้ไม่ว่าจะเคลื่อนไหวเล็กน้อยแค่ไหนก็จะได้เห็นเส้นเลือดปูดโปนที่ดูเซ็กซี่แปลกๆ เสมอ เป็นคนที่ดูสดใสและ น่ารักเมื่อฝ่ายตรงข้ามรักษาระยะห่างอย่างพอดี เป็นคนที่พูดสุภาพในทุกสถานการณ์เพราะได้รับการสั่งสอนมาจากปะป๊าหลิง แต่พอขึ้นเตียงเขาก็อยากพ่นคำหยาบที่ฟังดูเร้าใจออกมาเยอะๆ ถึงจะเป็นคนที่ดูเข้าถึงง่ายแต่จริงๆ แล้วมีเพื่อนแค่3คนและทุกคนที่คบก็เพื่อผลประโยชน์เท่านั้น ศิลป์ถูกหลิงรับเลี้ยงตั้งแต่อายุ5ขวบและตกหลุมรักหลิงตั้งแต่แรกเห็น ทำให้ศิลป์มักจะพยายามทำตัวเป็นเด็กดีต่อหน้าหลิงและชอบอ้อนหลิงเสมอ พอเลิกเรียนก็รีบตรงกลับบ้านทันทีดูเป็นเด็กดีสุดๆ แต่นั่นเป็นเพราะเขาอยากอยู่ใกล้ๆหลิงตลอดเวลาต่างหากละ

สิ่งที่ชอบ : นม (ของปะป๊า แต่เพราะตอนนั้นยังเด็กมากเลยไม่ได้พูดออกไปทั้งหมด ทำให้หลิงเข้าใจว่าของที่ศิลป์ชอบคือนมจริงๆ ที่เอาไว้ดื่ม แต่จริงๆ แล้วนมที่ศิลป์ชอบน่ะคือ หัวนมสีชมพูอ่อนของปะป๊ะต่างหาก!!!!)

สิ่งที่เกลียด : แมลง (ที่มาวอแวกับปะป๊าของเขา)

คติประจำใจ : แค่มีปะป๊า คนอื่นจะยังไงก็ช่าง! (เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่อยากมีเพื่อนเพราะความใส่ใจ ความรักและเวลาทั้งหมดของเขามีไว้ให้ปะป๊าคนเดียวไงละ!)

"อ๊ะ! อื่มมม อ๊าาส์.....อึก..บะ เบา เบาๆ หน่อยอื้อออส์ อ่าส์ อ๊าาาาส์ ศ ศิลป์ครับ บะ เบาๆหน่อยสิ ปะป๊า..ส เสียวว อื่มมมส์ อ อย่านะ ตรงนั้นไม่..ไม่ได้นะ อ๊าา อ๊าา จะ จะเสร็จแล้วๆ อร๊างงงส์ อึก..อ่าาาห์.."

ร่างบางสั่นระริกอยู่ใต้ร่างคนหนุ่มร่างกำยำ แกนกายสีชมพูน่าเอ็นดูนั่นกระตุกหลั่งน้ำรักออกมาไม่หยุด แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวน้อยก็ยังไม่อ่อนลงแต่อย่างใด ช่างเป็นภาพที่ชวนให้หลงใหลเสียจริง

"อ่าาห์...เสร็จออกมาซะเยอะเลยนะครับ..ปะป๊า♡ แต่นี่มันพึ่งเริ่มเองนะครับ คืนนี้ยังอีกยาวไกลนะครับ...ไม่สิ พรุ่งนี้เช้ายังอีกนานนะครับ ฮึ ฮึ"

ร่างหนายิ้มอย่างมีเล่ห์นัย พร้อมเลียริมฝีปากหนาและนัยย์ตาคมที่ดูเหมือนสัตว์ร้ายผู้หิวโหย ราวกับว่ากำลังลิ้นรสเหยื่ออันน่าโอชาอยู่อย่างไรอย่างนั้น

.

.

.

4 ชั่วโมงก่อน.....

"เค้กพร้อม! เทียนพร้อม! พลุปาร์ตี้พร้อม! เอาละ เตรียมของพร้อมแล้ว!! อ๊ะ!! ของขวัญล่ะ? อ่า อยู่นี่เอง เกือบทำพลาดแล้วไหมละ วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ20ปีของศิลป์พอดีจะพลาดไม่ได้นะ เอาล่ะ เวลาป่านนี้แล้วศิลป์เองก็คงใกล้จะกลับมาแล้วล่ะ ทั้งๆที่ปีนี้ก็อายุ20แล้ว ควรจะได้ฉลองวัยหนุ่มกับเพื่อนๆอย่างเต็มที่แท้ๆ แต่ก็ยังอุตส่าห์สัญญากับตาแก่อย่างเราว่าจะมาฉลองด้วยกันอีกรอบ น่าประทับใจจริงๆเลยน้า เจ้าลูกชายคนนี้ คิดว่าพอโตแล้วจะไม่ติดพ่อแล้วซะอีก ฮิฮิ ไม่สิ ไม่แน่คืนนี้ศิลป์อาจจะพาแฟนสาวมาเปิดตัวก็ได้ แต่ก็เป็นเรื่องปกติล่ะนะ ทั้งๆที่อายุ20แล้วแท้ๆแต่ยังไม่เห็นเคยคบกับใครเลย คงไม่ได้แอบปิดบังเราอยู่ใช่ไหมนะ? อืม... ถ้าศิลป์อยากบอกเขาก็คงจะบอกเองนั้นแหละ อ่าาา ช่างเถอะ ไปปิดไฟรอทำเซอร์ไพร์ดีกว่า"

.

.

//แคร๊ก เสียงเปิดประตูลูกบิดดังขึ้น ผู้เป็นพ่อสะดุ้งตกใจ เขายังไม่ทันได้ไปปิดไฟเลย ดูเหมือนว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขาจะกลับมาถึงเร็วกว่าที่คิดไว้

"กลับมาแล้วคร้าบบบ"

เสียงทุ้มละมุนของเด็กหนุ่มวัย20ดังขึ้นที่หน้าประตู ชายวัยกลางคนเริ่มสติหลุดทำอะไรไม่ถูก เพราะแผนไม่เป็นไปตามที่เขาคิด เขารีบคว้าพลุปาร์ตี้ที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมวิ่งไปตรงไปที่หน้าประตู

// ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง เขาวิ่งจากห้องนั้งเล่นมาหยุดที่หน้าประตู

ปั้ง!! "สุขสรรค์วันเกิดนะครับศิลป์ของปะป๊า♡"

พลุกระดาษสายรุ้งที่โปรยปรายลงมา เป็นการบ่งบอกว่าปาร์ตี้นี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว

"โอ๊ะ นี่ปะป๊าเตรียมปาร์ตี้ให้ผมด้วยหรอครับ ดีใจจังเลยครับ คิดว่าเราแค่จะกินข้าวด้วยกันซะอีก ผมดีใจมากเลยครับ ปะป๊า"

ชายวัยรุ่นหุ่นนายแบยโผเข้าสวมกอดคุณพ่อร่างเล็กผู้น่ารัก ที่อุตสาห์รีบกลับบ้านมาเตรียมงานวันเกิดให้เขาทั้งๆที่ตนเองก็งานยุ่ง

"ฮิฮิ ดีใจใช่ไหมล่ะ ถึงเราจะโตแล้วแต่ก็ชอบอ้อนเป็นเด็กๆอยู่เรื่อยเลย ปะป๊าก็เลยคิดว่าน่าจะจัดปาร์ตี้ให้สักหน่อย มาเร็ว ปะป๊าเตรียมเค้กนมสดของโปรดของศิลป์ไว้ด้วยนะครับ"

คนเป็นพ่อตื่นเต้นที่จะได้เริ่มปาร์ตี้กับลูกชายที่น่ารักของเขา

"อะ จริงด้วย ผมได้เหล้านอกเป็นของขวัญมาด้วยหละครับ เรามาดื่มด้วยกันนะครับ"

"จริงหรองั้นดีเลย แต่เราไม่มีกับแกล้มเลย งั้นเดี๋ยวปะป๊าออกไปซื้อแบปนึงนะครับ"

...โปรดติดตามตอนต่อไป...

... 💜...

"เอาล่ะ จัดใส่จานเรียบร้อย ของกินเต็มโต๊ะเลยแหะ แบบนี้สิค่อยดูเหมือนปาร์ตี้ขึ้นมาหน่อย"

"จัดโต๊ะเรียบร้อยแล้วหรอครับ.....หูยย ของกินเยอะเยะเลย คืนนี้คงยาวแน่ๆเลย"

ศิลป์เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ หลังอาบน้ำเสร็จ เขาไม่ทันได้ใส่เสื้อ หยดน้ำจากผมที่หยดลงมาเกาตามตัวเขา ทำให้ดูเซ็กซี่จนไม่อาจวางตาเลยทีเดียว

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็วันนี้เป็นวันพิเศษของลูกชายคนพิเศษของปะป๊าทั้งที แถมยังมีเหล้านอกดีๆอีก เลยตื้นเต้นไปหน่อยน่ะ ^^"

"ปะป๊าจะไปอาบน้ำก่อนสิครับ ผมรอได้"

"โอ้ เอางั้นหรอ ได้เลยครับ ปะป๊ารีบไปอาบเลยแล้วกัน อะ รอปะป๊าด้วยละ ห้ามแอบกินก่อนเด็ดขาดเลยนะ!"

"ฮ่า ฮ่า ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก วันพิเศษแบบนี้ก็ต้องกินพร้อมกันสิครับ ปะป๊ารีบไปอาบเถอะครับ เดี๋ยวผมเล่นเกมส์มือถือรอ แต่ถ้าช้าผมอาจหิวจนแอบกินก่อนก็ได้นะครับ "

"อ้าาา ไม่นะ ปะป๊าจะรีบไปอาบเดี๋ยวนี้แหละ"

.

.

.

"หึ ถ้าผมเกิดหิวขึ้นมาจนทนไม่ไหวขึ้นมา แล้วเผลอไปกินเข้า....จะทำหน้ายังไงนะ..."

.

.

.

15 นาที ต่อมา

//แกร๊ก เสียงประตูห้องน้ำที่เปิดออกมา เผยให้เห็นร่างชายวัย39ในชุดบ๊อกเซอร์ตัวจิ๋วกับเสื้อยืดตัวโคร่งเชยๆ ผมที่ยังเช็ดไม่แห้ง ทำให้มีหยดน้ำเล็กๆไหลหยดลงตามตัวของเขา ใบหน้าที่ดูเด็กกว่าวัยมากจนชวนให้ก่ออาชญากรรมนั่น....หากคนตรงหน้าไม่ใช่ลูกชายของตัวเองล่ะก็ เขาคงไม่รู้ว่าควรต้องรับมือยังไงกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นแน่

.................................................................................................

"อ่าาห์ เหล้านอกนี่มานนดีจริง~จริง~น้าา ฮึก อ่าา ป๊ะป๊ามีความสุ๊ขขขม๊ากกมากกเลยยย ฮึก! มีลูกชายหล๊อหล่อ แถมยังเลี้ยงง่ายยย ม่ายยเคยนอกลู่นอกทางงเลย ฮิฮิ"

"ปะป๊าเมามากแล้วนะครับ พอแล้วนะครับ ถึงพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดแต่ก็ไม่ควรดื่มมากเกินไปนะครับ เข้านอนเถอะครับเดี๋ยวผมเก็บกวาดเอง"

"งื้มม เด็กดีของปะป๊าน่ารักที่สุดเลยย งั้นปะป๊าไปนอนก่อนนะค้าบบ เอิ๊ก! จริงสิ ศิลป์อยากได้ของขวัญอะไรเป็นพิเศษไหมมม"

"อืม....เอาไว้ผมค่อยบอกทีหลังนะครับ ปะป๊าไปนอนเถอะครับ".

.

.

.

ห้องนอนของปะป๊า

"อื้มมม อ่าาาห์ ทำไมร้อนอย่างนี้เนี้ยย อ่าาา สงสัยจะดื่มมากไปจริงๆละนะ อึก แล้วทำไมมันถึงได้แข็งแบบนี้ล่ะ.....คงต้องเอาออกสักหน่อยสินะ นานแล้วเหมือนกันนะที่ไม่ได้ทำ... อึกส์ อ่าาาส์ อ้า อ้า อื้มมมส์..............."

//แกร๊กๆ

"หืมม....ถึงขนาดหลับไปทันทีที่พึ่งเสร็จเลยหรอครับ กางเกงก็ยังไม่ทันได้ใส่กลับเลยนะครับ..ปะป๊า.."

มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุกเมื่อเห็นขาอ่อนสวยๆเปลือยอยู่ตรงหน้า มือหนาค่อยๆบรรจงลูกไล้ตั้งแต่เหนือเข่า ค่อยๆเขยิบขึ้นไปช้าๆ อ้อมไปขย้ำก้นกลมด้านหลัง จากนั้นค่อยๆเลื่อนมือมาด้านหน้า ซุกไซ้กับต้นขาสวยด้านใน จนตัวบ่งบอกความเป็นชายของคนใต้ร่างเริ่มตื่นตัวขึ้นมานิดหน่อยแล้ว หนุ่มร่างสูงรู้ดีว่านี้มันเกินขอบเขตของเขาแล้ว แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะทำให้เขาหยุดได้ เพราะเขาเป็นคนสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมาเอง ทั้งประตูห้องนอนนี้ที่พังเมื่อไม่กี่วันก่อน ทั้งเหล้านอกแบรนด์ดัง รวมถึงยานอนหลับในเหล้า ร่างหนาค่อยๆโน้มตัวลง ริมฝีปากหนาอุ่นค่อยๆเข้าครอบครองแกนกายขนาดน่ารักของอีกฝ่าย ลิ้นร้อนค่อยๆตวัด รอบๆส่วนหัวไปมาจนเริ่มมีน้ำหวานสีขาวขุ่นปริ่มล้นออกมา จากนั้นโลมเลียตรงส่วนโคนแล้วค่อยๆขึ้นไปบนสุด แล้วครอบครองส่วนน่ารักของคนตัวเล็กเข้าไปจนสุดอีกครั้ง ร่างหนาหยอกล้อกับแท่งร้อนเล็กอย่างสนุกสนานอยู่สักพัก จนคนใต้ร่างเริ่มส่งเสียงครางในลำคอออกมาทั้งๆที่หลับอยู่ หลังจากค่อยๆดูดอย่างนุ่มนวลไปได้สักพัก ร่างเล็กก็กระตุกพ้นน้ำรักแสนหวานออกมาเต็มปากหนา ชายหนุ่มดูดกลืนทุกหยาดหยดลงไปราวกับน้ำผึ้งแสนหวาน

...โปรดติดตามตอนต่อไป...

... 💜...