วันนี้ผมและเพื่อนๆจะไปกินเลี้ยงที่ผมได้เป็นเดือนมหาลัย ซึ่งพวกผมไปกินเลี้ยงที่ร้านเหล้าตรงข้ามมหาลัย ซึ่งมีรุ่นพี่ปี 4 ที่จะไปด้วยและยังมีอดีตเดือนมหาลัยที่เป็นรุ่นพี่ที่ฮอตที่สุดในมหาลัย ซึ่งเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยชอบพูดเป็นคนเรียนเก่ง เล่นกีฬาก็ดี แค่อย่างเดียวคือรักใครไม่จริงเจ้าชู้เอาไปเรื่อย เป็นพวก one night stand และอีกอย่างเลยคือมันเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทผม มันชื่อต้น

ที่จริงไม่มีใครชวนมันมาเหรอครับวันนี้แต่มันจะมาเฝ้าเพื่อนสนิทของผม

"เฮ้ยไอ้นัทตอนไหนมึงจะมานั่งที่โต๊ะว่ะ นี้มันงานเลี้ยงที่พวกกูจัดให้มึงนะเว้ยไม่ใช่งานเลี้ยงของกู" และเสียงที่ตะโกนเรียกผมอยู่นั้นคือไอ้เพื่อนสนิทตัวดีของผมเองครับ มันชื่อเต้ย

"เอออไอ้เชี่ยเต้ย มึงจะตะโกนทำห่าไรว่ะ ไม่อายคนอื่นหรือไงว่ะ" ที่จริงผมกับมันรู้จักกันตั้งแต่ม.ปลาย พวกเราคุยกันแบบนี้มาตลอด

"มีใครยังไม่มาว่ะ ทำไมพวกมึงถึงยังไม่กิน" พวกมึงที่ผมว่าก็จะมีแต่เพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่ม.ปลายเหมือนกันกับไอ้เต้ย ก็มี ไอ้ไทม์ ไอ้โน๊ต ไอ้ท๊อป ไอ้ปาล์ม พวกผม6คนเป็นเเกงค์ที่มีแต่คนหน้าตาดี แต่พวกผมไม่ได้คบเพื่อนที่หน้าตานะครับ แต่ไม่รู้ทำไมมีแต่คนหน้าตาดี พวกผมเรียนเก่งทุกคนครับ แต่เก่งกันคนละวิชา

"ก็รอพวกเพื่อนไอ้พี่ต้นไงว่ะ ถามมาได้"ไอ้เต้ยมันบอกผมพร้อมกับส่งสายตาให้พี่ชายมัน

"กูนึกว่าจะมานั่งเฝ้ามึงเหมือนทุกครั้ง"ใครจะไปคิดว่าพี่มันจะชวนเพื่อนมันมาด้วย

ผมลืมบอกไปอย่างหนึ่งว่าผมชอบผู้ชาย เพื่อนผมทุกคนในกลุ่มรู้กันหมดและรู้ด้วยว่าในกลุ่มของเพื่อนพี่ต้น มีคนที่ผมชอบอยู่ ชื่อพี่นนท์เป็นรุ่นพี่ที่หล่อเหมือนกับพี่ต้น ที่ไม่เหมือนก็คงจะเป็นที่นิสัย เพราะพี่นนท์เป็นคนคุยเก่งยิ้มสวย เป็นคนเอาใจคนเก่ง และอีกอย่างก็คือเป็นพี่รหัสผมเองครับ•///•

ผ่านไปสักพัก พวกรุ่นพี่ก็มากันครบแล้ว  และตอนนี้เหมือนไอ้เพื่อนเวรมันจะมอมเหล้าผมครับ ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนว่าผมจะเริ่มเมาแล้วครับ

"เฮ้ย ไอ้เพื่อนเวรมึงก็กินของพวกมึงบ้างสิว่ะ มึงจะมอมกูหรอว่ะ ฮ่ะไอ้พวกเชี่ย"

"มอมเชี่ยไรล่ะ มึงอ่ะคออ่อนเอง"

"มึงอย่ามาพูด ถ้าแบบกูเรียกว่าคออ่อนแล้วแบบมึงเรียกว่าไรว่ะ" ทุกครั้งที่พวกมันเมาก็ผมนี่แหละครับคนที่เก็บซากพวกมัน เฮ้อออ...

เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึง4ทุ่ม

จนตอนนี้ไอ้เพื่อนเวรทั้งหลายของผมก็สลบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ เหลือแค่ผมกับรุ่นพี่เพียงไม่กี่คนที่นั่งอยู่ และมีไอ้พี่ต้น และพี่นนท์สุดหล่อของผมนั่งอยู่ด้วย

ผมเลยเผลอตัวขยับเข้าไปใกล้พี่นนท์ แค่เผลอตัวนะครับไม่ได้อ่อย ผมที่กำลังนั่งอยู่กับพี่นนท์อยู่ดีๆ พี่นนท์แกก็เอามือมาจับเอวผมไว้ และนั้นแหละ อยู่ดีผมก็โดนกระชากออกมาอย่างเเรง จนกระเเทกเข้ากับอะไรแข็งๆ ผมเลยเงยหน้าขึ้นมาดูก็เห็นมาเป็นไอ้พี่ต้น ไอ้พี่ชายของเพื่อนผม

และหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีก ก็คือผมเมาจนสลบไปแหละครับ

ผมตื่นขึ้นมาในห้องๆหนึ่ง เพราะผมรู้สึกหนาว เหมือนกับว่าตัวเองไม่ได้ใส่เสื้อผ้า  และพอลืมตาขึ้นมาผมก็เห็นใครไม่รู้กำลังอมน้องชายของผมอยู่

"เชี่ยย เกิดอะไรขึ้นว่ะ ทำไมกูมาอยู่ในสภาพนี้" ผมไม่ได้แค่พูดแต่ผมพยายามจะลุกแต่ก็ทำไม่ได้เพราะถูกมัดไว้

"พยายามไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก ยังไงวันนี้มึงต้องโดนกูเอา" ผมที่ได้ยินเสียงของคนพูดผมก็รู้สึกว่ามันคุ้นๆ และพอผมได้เห็นหน้าไอ้คนที่ทำผมนั่นแหละ

"ไอ้พี่ต้น พี่ทำเชี่ยไรว่ะ" ผมถามด้วยความงงและคิดไม่ออกว่ามันทำไปทำไม

"กูก็แค่อยากเอามึง คนแบบมึงคงจะง่ายกับทุกคน"สิ้นสุดคำนั้นแหละครับผมก็ถีบมันเข้าเต็มแรง แต่มันกลับไม่เป็นอะไรสักอย่าง หลังจากนั้นมันก็ก้มลงมาจูบผมอย่างรุนแรง และบดขยี้ริมฝีปากผม จนผมได้กลิ่นคาวเลือดในปาก ก่อนที่มันจะผละออก และพี่มันก็ยกขาผมขึ้นก่อนที่มันจะเอาเจลหล่อลื่นมาเทใส่นิ้วและใส่เข้ามาในตัวของผมที่ละนิ้ว จนในที่สุดมันก็หยุดอยู่แค่3นิ้ว ก่อนจะเริ่มขยับเข้าออก แรกๆก็เบาๆ แต่พอถึงจุดเสียวมันก็เริ่มทำเร็วขึ้น และทำซ้ำๆอยู่จุดนั้น

"อ่ะ อื้ออ อ่ะๆๆ " และพอผมครางออกมาพี่มันก็ยิ้มมุมปากก่อนจะค่อยๆเอานิ้วถอยออก พี่มันจับขาผมให้ถ่างออกมากว่าเดิม แล้วมันก็รูดซิปกางเกงและถอดออกจนหมด ผมได้เห็นน้องชายของไอ้พี่มัน ผมไม่คิดว่ามันจะใส่เข้ามาได้

"มะ มัน ใส่เข้ามาไม่ได้หรอก"ผมพูดติดๆขัดๆเพราะความกลัว

หลังจากนั้นพี่มันก็รูดน้องชายขึ้นลง2-3รอบ แล้วมันก็แท่งเข้ามาในตัวของผมแบบที่ผมยังไม่ทันได้ตั้งตัว

"เจ็บนะ เอาออกไป ฮือออ เอาออกไปป"

หลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึงครับ ผมเสร็จมันจนได้  แต่ที่หน้าโมโหคือมันปล่อยเข้ามาให้ตัวผมตั้งหลายรอบ

และค่ำคืนที่แสนจะผิดพลาดของผมก็ได้จบลง ในเวลาตี2กว่าๆ ผมที่ร้องไห้จนหลับไป เพราะความเหนื่อยล้า

แสงแดดส่องลอดผ่านหน้าต่างไปถึงร่างบางที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่ม ทำให้ร่างบางนั้นรู้สึกตัว

"อือออ  อ้ะ โอ็ยยย" พอรู้สึกตัวก็ลุกขึ้นนั่งเลยทำให้เจ็บข้างหลังตรงที่โดนเมื่อคืน

ทันทีที่ตื่นขึ้นมาเต็มที่ ผมก็ได้ยินเสียงน้ำอยู่ในห้องน้ำ ผมเลยรีบใส่เสื้อผ้าและออกจากห้องให้เร็วที่สุด

ผ่านคืนวันที่แสนจะโหดร้ายสำหรับผม มาแล้วสองวัน วันนี้เป็นวันที่ผมจะต้องไปมหาลัย วันนี้ผมมีเรียนแค่สองคาบ ภาคบ่ายทั้งสอง แต่วันนี้พวกไอ้ปาล์มนัดให้ผมมามหาลัยตอนสิบโมงครึ่ง เพื่อที่จะมาทำงานกลุ่ม

ในขณะที่ผมกำลังเดินผ่านโรงจอดรถของคณะบริหาร ผมเห็นไอ้คนที่มันทำผมในคืนนั้นอยู่กับผู้หญิงในรถ ไม่ต้องบอกก็รู้เพราะผู้หญิงคนนั้นมีเสื้อผ้าหลุดออกมาจากกระโปร่งนักศึกษา  ผมเลยรีบเดินให้ผ่านตรงนั้นให้เร็วที่สุด โดยที่ไม่ให้คนข้างในรถเห็นผม

ผมไม่ได้หลบหน้าหรอกครับ แต่ผมแค่ไม่อยากเจอ อยากจะลืมเรื่องในคืนนั้นให้หมด

ผมเลยคิดที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่ผมต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อนถึงจะย้ายได้

ตั้งใจว่าจะบอกพวกเพื่อนๆวันนี้ เรื่องที่จะย้ายไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ

ตอนนี้ผมเดินมาถึงโต๊ะที่พวกผมมันนัดไว้แล้ว

"พวกมึง กูมีอะไรจะบอกพวกมึงว่ะ" พอผมพูดขึ้นมาแบบนั้นพวกมันก็รีบมองหน้าผมเลยทันที

"บอกพวกกูเรื่องอะไรว่ะ" ไอ้เต้ยมันถามผมขึ้นมา

"คือกูจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศนะเว้ย กูจะไปอยู่ที่นั่นสักห้า หกปี แล้วค่อยกลับมา ที่ประเทศไทย "

"แล้วมึงจะไปตอนไหนว่ะ" ไอ้ท๊อปถามผม

"อีกสอง สามเดือนนี่แหละ"

"จะไม่เร็วไปหน่อยหรอไอ้เพื่อนเวร"

ไอ้เต้ยมันพูดพร้อมกับตบหัวผมไปด้วย

"เร็วบ้านมึงสิ กูอยากจะไปให้เร็วกว่านี้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่าต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อน" ตามจริงผมก็อย่างจะไปให้เร็วที่สุด ไม่อยากเจอคนใจร้าย คนที่พรากความบริสุทธิ์ของผมไป

ผ่านไปสักพักกลุ่มของผมก็ทำงานเสร็จเรียบร้อย

"เฮ้ยย พวกมึงไปกินเหล้ากันไหมว่ะ"ไอ้ไทม์อยู่ดีๆมันก็ถามขึ้นมา

ไอ้โน๊ตไอ้ท๊อปไอ้ปาล์มไอ้เต้ย พวกมันตอบพร้อมกันว่า"ไป"

"แล้วมึงละนัท ไปไหม"มันถามผม

"ไม่ว่ะ กูจะทำงาน"ที่จริงผมก็อยากไปนั่นแหละ แต่ผมก็รู้ว่าต้องไปเจอใคร เลยไม่ไปมันจะดีกว่า

"งั้นพวกกูไปก่อนนะ"

"เออๆพวกมึงไปเถอะเดี๋ยวกูก็กลับหอพักแล้ว"

ที่จริงผมไม่ได้จะหลบหน้า แค่ผมแต่ไม่อยากเจอแค่นั้น