ยัยปัญญาอ่อนกับมาเฟียโหด
พ่อ ลูก
ข้าวหอม:นางเอก
//นั่งกินขนม
มิว:แม่ นอ.
หอมทำไรลูก//นั่งข้างข้าวหอม
ข้าวหอม:นางเอก
กินขนมค่ะแม่แม่กิน ไหมคะ//ยื่นซองขนมให้แม่
มิว:แม่ นอ.
ไม่กินหรอกข้าวหอม //รูปหัวข้าวหอม
ข้าวหอม:นางเอก
คุณแม่เป็นอะไรคะ
เกมส์:พ่อ นอ.
อ้าวข้าวหอม//เดินเข้าบ้าน
เกมส์:พ่อ นอ.
กินข้าวหรือยังลูก
ข้าวหอม:นางเอก
กินขนมแล้วค่ะ
เกมส์:พ่อ นอ.
ต้องกินข้าวนะข้าวหอมเดี๋ยวก็ไม่โตหรอก
มิว:แม่ นอ.
ฮ่าๆๆพ่อลูกคู่นี้นี่
มิว:แม่ นอ.
งั้นแม่ไม่เตรียมอาหารก่อนนะ//เดินเข้าครัว
เกมส์:พ่อ นอ.
หอมอีกไม่กี่เดือนพ่อกับแม่ก็จะไปต่างประเทศแล้วนะลูกสัก 1 ปี//ลูบหัวข้าวหอม
เกมส์:พ่อ นอ.
หนูไม่ไปกับพ่อแม่จริงๆหรอ
ข้าวหอม:นางเอก
ไม่ไปหรอกค่ะป๊ายุ่งยาก
ข้าวหอม:นางเอก
ป๊ากับม๊าไปทำงานเถอะ
ข้าวหอม:นางเอก
ไม่ต้องเป็นห่วงหอมหอมอยู่ได้หอมโตแล้วนะป๊า
เกมส์:พ่อ นอ.
ถึงข้าวหอมจะโตแต่ก็ยังเป็นลูกแหง่ในสายตาป๊ากับม๊าอยู่ดี
ข้าวหอม:นางเอก
ป๊าก็ว่าไปนะคะ
ข้าวหอม:นางเอก
แล้วตอนไหน พี่ๆจะมา
เกมส์:พ่อ นอ.
อีกไม่กี่เดือนหรอก พี่เขาจะมาอยู่นี่ประมาณเดือนนึงอ่ะ
ข้าวหอม:นางเอก
พี่เขามาทำอะไรหรอครับป๊า
เกมส์:พ่อ นอ.
มาคุยเรื่องธุรกิจของเขาหนะลูก
มิว:แม่ นอ.
เอาสองคนพ่อลูกมากินข้าวเร็ว
มิว:แม่ นอ.
เดี๋ยวก็เย็นหมดมัวแต่คุยเร็วๆ
หลังจากนั้นทุกคนก็กินข้าวกันเสร็จหมดแล้ว
มิว:แม่ นอ.
ข้าวหอมถ้าหนูไม่ไปกับ พ่อแม่ก็ ไปอยู่บ้านน้ามายนะลูก
ข้าวหอม:นางเอก
ทำไมหนูต้องไปบ้านคุณน้าด้วยคะ
มิว:แม่ นอ.
เอาน่ายังไงงก็มีคนเยอะกว่าบ้านเรา
ข้าวหอม:นางเอก
ก็ได้ค่ะคุณแม่
เกมส์:พ่อ นอ.
พี่ๆของลูก จะมาเดือนหน้านู่นแหละ
ข้าวหอม:นางเอก
แล้วพ่อกับแม่จะไปตอนไหนหรอคะ
มิว:แม่ นอ.
อีก 2 อาทิตย์ลูก
เกมส์:พ่อ นอ.
อ้าว ไหนบอกว่าอีก 2-3 เดือนล่ะ
มิว:แม่ นอ.
เราเกิดปัญหาทางโน้นน่ะ ต้องรีบไป
ข้าวหอม:นางเอก
พ่อกับแม่ไปเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงหนูหรอก เดี๋ยวหนูก็ไปอยู่บ้านคุณน้าไง รอพ่อกับแม่กลับมาอยู่นะ
เกมส์:พ่อ นอ.
เด็กดีของป๊า
เกมส์:พ่อ นอ.
ไปนอนได้แล้วลูก
ข้าวหอม:นางเอก
ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อคุณแม่
ข้าวหอม:นางเอก
ต้องไปจริงๆหรอ บ้านน้ามาย
ข้าวหอม:นางเอก
เฮ้อ นอนดีกว่า
ประวัติ
ข้าวหอม:นางเอก
ม๊าาาาหนูไปหาเพื่อนตะคะ
ทุกคนคงสงสัยว่าทำไม ข้าวหอมถึงไม่ โหดเย็นชา เหมือน ฉันกับ เกม
เพราะ ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ เมื่อตอนที่เข้าหอมอายุได้ 15 ปี จู่ๆเธอก็กลายเป็นเด็กปัญญาอ่อน โดยไม่ทราบสาเหตุ โดนรถชน ทำให้ปัญญาอ่อนจึงมีหลายคนสงสัยแต่ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกันขนาดหมอแต่ละประเทศ ยังบอกไม่ได้
ฉันจึง ต้องดูแลเอาใจใส่ข้าวหอมเป็นอย่างดี
วันนั้น ข้าวหอม ได้ออกไปเล่นกับเพื่อน ที่โรงเรียนตอนเธอกำลังเดินกลับบ้าน แต่เธอ โดนรถชน สาเหตุ รถไม่มีเบรค
มันจึงทำให้รถคันนั้นต้องหัก พวงมาลัยมาทางข้าวหอม ทีแรกที่ฉันรู้ข่าว ฉันเสียใจมาก
แต่ทำไงได้ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว ก็ไม่สามารถเปลี่ยนไปได้
หมอว่าคนบอกกับฉันว่า ข้าวหอมไม่มีสิทธิ์ได้กลับมาเป็นคนปกติ
ทีแรกฉันกับสามีก็ทำใจไม่ได้ แต่นั่นมันลูกฉันไม่ว่ายังไงฉันก็ รัก เธอ เหมือนเดิม
ข้าวหอม:นางเอก
กานดาทำอะไรอยู่หรอ
กานดา:เพื่อน นอ.
กูกำลังวาดรูปอ่ะ
ข้าวหอม:นางเอก
ทำไมกานดาพูดหยาบจังอ่ะ
กานดา:เพื่อน นอ.
อย่าดัดจริตเลยมึงอ่ะไม่เหมือนแล้ว
ข้าวหอม:นางเอก
กานดาพูดไม่เพราะ โป้งแล้ว
ฉันกานดา เพื่อนสนิทของข้าวหอม
ฉันกับมันสนิทกันมาตั้งแต่ 2 ขวบ แต่พอถึงอายุ 15 เหมือนกับโดนรถชน และสันนิษฐานไม่ได้ ว่าร่างกายมัน ไปกระทบกระเทือนอะไรจึงทำให้ปัญญาอ่อน
บางคนคิดว่าหัวมันอาจจะกระแทกพื้นเลยเป็นคนปัญญาอ่อน
ฉันไม่เชื่อคำพูดนั้นน่ะค่ะ แต่ฉันว่ามันโกหก
ที่นี่มัน ได้รางวัลนักแสดงตั้งแต่อายุ 2 ขวบประสาอะไรกับการตอแหลไปวันๆของมัน ไม่มีทาง ที่จะมีคนไม่เชื่อ ก็มีแต่คนตกหลุมพรางมันหมดแหละค่ะ แต่ยกเว้นฉัน
ที่ฉันไม่เล่าให้ใครฟัง ไม่อยากให้ใครสงสัยมัน ไม่อยากให้ใครรู้เพราะฉันรู้เหตุผลของมันที่ดัดจริต เป็นคนปัญญาอ่อนอยู่ทุกวันนี้ เพราะเหตุผลอะไร
ทำไงได้คะ ฉันรักมันมาก ยังกับพี่น้องกันแท้ๆ ขายมันไม่ลงหรอกค่ะ ใครทำได้ก็โคตรชั่วเลย
ข้าวหอม:นางเอก
กานดาพูดหยาบคายไม่เพราะ
กานดา:เพื่อน นอ.
แล้วแต่กูดิ
กานดา:เพื่อน นอ.
มึงก็เหมือนกัน กูเพื่อนมึงนะเว้ย ทำไมไม่บอกกูว่ะ
ข้าวหอม:นางเอก
บอกอะไรกานดา เราไม่เห็นรู้เรื่องเลย ไปกินบิงซูกันดีกว่าป่ะ
ก็นี่แหละค่ะเหตุผลที่ฉันรู้ว่ามันโกหก เพราะถ้ามันโกหก อะไรอยู่ มันจะเปลี่ยนเรื่องทันที และทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ แต่มันโกหกฉันไม่ได้หรอคะ เพราะ ฉันกับมันเป็นเพื่อนกัน
ข้าวหอม:นางเอก
พี่คะ เอาอันนี้เอาอันนี้เอาอันนี้เอาอันนี้เอาอันนี้แล้วก็อันนี้แล้วก็อันนี้แล้วก็อันนี้นี่ๆๆ
เป็นทุกอย่าง
ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ
เป็นทุกอย่าง
ขออนุญาตเสิร์ฟนะคะ
ข้าวหอม:นางเอก
ว้าวกานดาน่ากินมากเลย
กานดา:เพื่อน นอ.
ไหนกูกินด้วยดิ
ข้าวหอม:นางเอก
เธอ ต้องเชื่อใจ เรา นะ
ข้าวหอม:นางเอก
เราจำอะไรไม่ได้จริงๆ ตอนนี้อายุ 15
กานดา:เพื่อน นอ.
เออๆขี้เกียจพูดจริงๆ เดี๋ยวละลายหมด
ข้าวหอม:นางเอก
งั้น จัดเต็ม
คนที่เป็นแฟนตัวยงก็ แอด แอบ มาแต่งนะคะ
สวนสนุก
ข้าวหอม:นางเอก
เรายักเธอนะ//กอด
ข้าวหอม:นางเอก
กานดาไม่อยากมีเพื่อนปัญญาอ่อนหรอ😟
กานดา:เพื่อน นอ.
😒เออ!!!(😔)
ข้าวหอม:นางเอก
กะ..กะ..กานดา😖
กานดา:เพื่อน นอ.
🙄ปัญญาอ่อน(😧)
ข้าวหอม:นางเอก
😭กะ...กานดา
ข้าวหอม:นางเอก
😭😭😭//เดินออกไป
กานดา:เพื่อน นอ.
😢กะกูขอโทษ
ข้าวหอม:นางเอก
ฮึกๆฮือๆ//เดินขึ้นห้อง
ข้าวหอม:นางเอก
ทะทำไมอะฮือๆๆๆ
มิว:แม่ นอ.
โถ่ลูกเวรกรรมแท้ๆ//ลูบหัวข้าวหอม
ข้าวหอม:นางเอก
อาบน้ำดีกว่าาา😆
ข้าวหอม:นางเอก
//เดินลงมาที่ห้องนั่งเล่น
ข้าวหอม:นางเอก
ม๊าาาาาาามียัยกินบ้างง😆
เกมส์:พ่อ นอ.
ครับบบ//ยีหัว
ข้าวหอม:นางเอก
หนูไปสวนสนุกนะคะ
มิว:แม่ นอ.
ดูแลตัวเองดีๆน้า
กานดา:เพื่อน นอ.
เรื่องเมื่อ.....
ข้าวหอม:นางเอก
เล่นนั้นกันนนน
ข้าวหอม:นางเอก
หวู้ววววววววววววววว
กานดา:เพื่อน นอ.
กรี๊ดดดดดดดด
ข้าวหอม:นางเอก
5555กานดาอ่อน
ข้าวหอม:นางเอก
เร็ว//ลากกานดา
กานดา:เพื่อน นอ.
(สงสัยคิดเยอะ)
ข้าวหอม:นางเอก
ป้ะกานดา...โอ้ยยย//โดนชน
เนตา:นางร๊าย
นี่เดินยังไงของเธอ!!!!
ออม:นางร๊าย
เออใช่//พลักข้าวหอม
ข้าวหอม:นางเอก
ขะ...ขอโทษนะคะ
เนตา:นางร๊าย
แค่ขอโทษหรอ!!!
เนตา:นางร๊าย
ชุดฉันซื้อมาแพงนะย้ะ
ข้าวหอม:นางเอก
ขะขอโทษจริงๆค่ะ
เนตา:นางร๊าย
ไม่พอหรอกเธอต้องเจองี้//จะตบ
กานดา:เพื่อน นอ.
อย่ายุ่งกับเพื่อนฉัน!!!//ตบเนตา
ออม:นางร๊าย
แกทำเพื่อนฉันหรอ!!!!
กานดา:เพื่อน นอ.
เธอจะทำไม
ออม:นางร๊าย
มึงมึงเจอกูแน่
เนตา:นางร๊าย
กลับกันก่อนเถอะ //กระซิบ
ออม:นางร๊าย
ก็ได้ ฝากไว้ก่อนเถอะ
กานดา:เพื่อน นอ.
ไม่รับฝาก
ข้าวหอม:นางเอก
เป็นอะไรรึป่าวอ่ะ
กานดา:เพื่อน นอ.
กลับกันเถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
