สึนะโยชิกับโรงเรียนฮีโร่[หยุดอัพไม่กำหนด]
II
เป็นทุกอย่าง ช
มีอะไรหรอออลไมท์
เป็นทุกอย่าง ช
หนูน้อยชื่ออะไร
สึนะโยชิ
ซาวาดะ สึนะโยชิครับ
เป็นทุกอย่าง ช
ไม่มีในทะเบียนราษฎรนะ
เป็นทุกอย่าง ช
น่าสงสัยจริงๆ
ออลไมท์
เด็กคนนี้ไม่รู้จักกระทั่งอัตลักษณ์
เป็นทุกอย่าง ช
ห้ะ จะเป็นไปได้ยังไง
เป็นทุกอย่าง ช
จริงดิ มาจากไหนเนี่ย
เห็นท่าทางลนลานหน้าพะอืดพะอมของสึนะคุณตำรวจก็เข้าใจผิดไปว่าอาจความจำเสื่อมจำได้แค่ชื่อ
สึนะโยชิ
(น หนู!? พูดได้ด้วย!?)
เนซึ
งั้นเธอก็เข้าโรงเรียนUAตกลงนะครับ
สึนะโยชิ
โรงเรียนUA? //เอียงคออย่างสงสัย
เนซึ
โรงเรียนเพราะพันธุ์โปรฮีโร่มากมายในปัจจุบันเป็นอันดับ1ยังไงล่ะครับ
สึนะโยชิ
โรงเรียนม.ปลายหรอครับ?
เนซึ
อายุไม่ถึงไม่เป็นไรครับ เพราะผมคือผอ.เนซึยังไงล่ะ
เนซึ
ตกลงนะครับ นักเรียนโควต้าคนที่5แผนกฮีโร่
เนซึ
ส่วนออลไมท์คุณดูแลเด็กคนนั้นไปก่อนแล้วกันนะครับ
สิ้นคำเนซึก็หันหลังเดินออกไปทันทีไม่ให้โอกาสได้ทักท้วง
ว่าที่บอสวองโกเล่รุ่นที่10ก็ได้แต่จำใจเข้าโรงเรียนฮีโร่และไปอยู่กับออลไมท์ชั่วคราว(?)มั้ง
ออลไมท์
ฮะฮ่าๆๆอย่าเศร้าไปเลยหนุ่มน้อย ฉันเองก็กำลังจะเป็นอาจารย์ที่นั่นเช่นกัน
สึนะโยชิ
(ก กลายเป็นตาแก่ขี้โรคไปแล้วอ่ะ)
ยากิ โทชิโนริ
ไม่ต้องตกใจ อัตลักษณ์ก็มีขีดจำกัด มีข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันไป
สึนะโยชิ
อ๋อ.. แบบนี้นี่เอง เข้าใจแล้วครับ
ทั้ง2คนกู่ร้องในใจพร้อมกันทันที
เป็นทุกอย่าง ช
(เชื่อด้วยเว้ย!!)
ยากิ โทชิโนริ
(เชื่อง่ายขนาดนี้!?)
ยากิ โทชิโนริ
งั้นเราไปกันเลยไหม
สึนะโยชิ
รบกวนด้วยนะครับออลไมท์
เด็กน่ารักๆมองเขาด้วยดวงตากลมโตสีน้ำตาลไร้เดียงสา ออลไมท์รู้สึกนุ่มฟู
แต่จำต้องปัดตกไปก่อนเพราะต้องพาเด็กกลับบ้านกับเขา ยังไงสะก็ต้องดูแลไปสักพัก
ไรท์:คือเรายังไม่ได้ดูภาค5 ไม่รู้บ้านออลไมท์เป็นยังไง ไม่สมเหตุสมผลคลาดเคลื่อนยังไง ก็ ช่างมันเถ๊อะ เพราะนี่คือฟิค!
บ้านออลไมท์เป็นคอนโดไม่ถึงกับหรูหราหมาเห่าแต่ก็กว้างขวาง เฟอร์นิเจอร์ตามาตรฐานทั่วไปไม่เยอะมาก
มี1ห้องนอน1ห้องว่าง1ห้องน้ำ1ห้องครัวและ1ห้องนั่งเล่น
ยากิ โทชิโนริ
เพราะฉันอยู่คนเดียว
ยากิ โทชิโนริ
ยังเหลืออีกห้องนึงฉันก็เลยปล่อยว่างไว้
ยากิ โทชิโนริ
ยังไม่มีอะไรเลย เธอนอนห้องของฉันก่อนก็ได้
สึนะโยชิ
เอ้ะ ไม่ได้หรอกครับ! //โบกมือปฎิเสธเป็นพันวัล
ยากิ โทชิโนริ
เป็นไรๆ ห้องของเพื่อนร่วมงานอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาเป็นฮีโร่ใต้ดินทำงานตอนกลางคืน ฉันสามารถไปนอนที่นั่นได้
ยากิ โทชิโนริ
เด็กๆไม่ควรนอนดึกเกินไป//ตบบ่า.เดินออกไปเร็วๆ
สึนะโยชิ
ยังไงก็ต้องอยู่ไปก่อน
สึนะโยชิ
//เดินเข้าห้องน้ำ
เด็กหนุ่มอายุ14ปี ผมฟูสีน้ำตาลเปียกลู่ลงปิดดวงตา มือเรียวยันกำแพงก้มหน้าปล่อยให้น้ำอุ่นจากฝักบัวชะโลมร่างกาย
ร่างกายใต้ร่มผ้าสีขาวซีดนิดๆเพราะตลอดที่อยู่โลกอนาคตก็เอาแต่ฝึกและอยู่ในฐานทัพใต้ดิน
ดูบอบบาง ไหล่เล็กเอวคอดนิดๆหน้าท้องแบนราบที่ต่อให้ฝึกนรกแตกของครูจอมโฉด(?)ยังไงก็ไม่ขึ้นสักแพ็ก ตลอดจนท่อนขาเรียว อื้อ
มือเรียวบางเอื้อมปิดน้ำ หยิบผ้าขนหนูผืนใหม่ที่ออลไมท์พึ่งซื้อมาให้ มาพันรอบเอว หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดผมพร้อมเดินออกไปจากห้องน้ำ
ออลไมท์ไม่ได้ซื้อชุดใหม่ให้เพราะไม่รู้ไซส์ ต้องจำใจใส่ชุดของออลไมท์ร่างแห้งไปก่อน
แต่มันก็ยังใหญ่เกินตัวอยู่ดี
สึนะตัดสินใจไม่ใส่กางเกงแค่บ็อกเซอร์สีเทาอันเก่าก็พอ
ออลไมท์ตั้งใจเข้ามาปลุกสึนะเพื่อถามเพื่อจะไปฝึกด้วยกันพร้อมมิโดริยะหรือเปล่า
สึนะที่ยังไม่ตื่นดีคล้ายเห็นภาพลวงตาว่ารีบอร์นกำลังกระโจมเข้ามาง้างเท้ามาเตรียมเตะยอดหน้าก็กระเด้งตัวหลบทันทีจนเกือบตกเตียง
ยากิ โทชิโนริ
ใจเย็นหนุ่มน้อย
ยากิ โทชิโนริ
ฉันแค่จะเข้ามาถามว่าจะไปฝึกด้วยกันไหม
ยากิ โทชิโนริ
ใช่ เธอแค่ออกกำลังกายเบาๆก็ได้ ฉันต้องไปดูหนุ่มน้อยมิโดริยะฝึกน่ะ
ยากิ โทชิโนริ
ได้ตามสบาย//พยักหน้า
สึนะเปิดผ้าห่มค่อยๆหย่อนขาลงจากเตียง
เพราะเสื้อตัวใหญ่คอกว้างลู่ตกลงจากไหล่บางข้างนึงและเสื้อที่ยาวลงมามองดูเหมือนไม่ใส่กางเกง ขาเรียวเล็กสีขาว ออลไมท์เผลอมองค้าง
รู้สึกตัวก็ตอนที่สึนะเข้าห้องน้ำปิดประตูไปแล้ว
ยากิ โทชิโนริ
(ฉันคือฮีโร่อันดับ1.. )
ยากิ โทชิโนริ
(เป็นสัญญลักษณ์แห่งสันติภาพ...)
สึนะใส่ชุดเดิมจากเมื่อวานที่ซักแล้ว
กำลังนั่งอยู่บันไดคอนกรีต ฉากตรงหน้าคือชายหาดและทะเล นอกจากนั้น ชายหนุ่มอายุ15-16ปีผมสาหร่าย ดันตู้คอนเทรนเนอร์2ตู้พร้อมกันไป
สึนะโยชิ
(ถ้าไม่เข้าไฮเปอร์โหมดไม่มีทางทำแบบนั้นได้แน่ๆ(✖ ﹏ ✖))
วันนี้ทั้งวันสึนะโยชิก็ได้แต่เป็นผู้ชมการฝึกของมิโดริยะ
ส่วนอิสึคุก็ยังคงฝึกต่อไป
เด็กหนุ่มผมสาหร่ายเปลือนท่อนบนร่างกำยำขึ่นจากการฝึก(เก็บขยะ)มา10เดือน ยืนอยู่บนกองซากหล็ก ฉากหลังคือพระอาทิตย์โผ่ผ้นขอบฟ้า
สึนะก็ยังติดสอยห้อยตามออลไมท์มาอีกครั้ง
ตลอดเวลา2วันทำให้สึนะได้รู้หลายๆอย่าง
อัตลักษณ์หรือพลังพิเศษของออลไมท์จะสืบทอดให้มิโดริยะ ที่มีใจอยากเป็นฮีโร่แบบออลไมท์
ยากิ โทชิโนริ
(เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย ขนขยะในพื้นที่นี้ออกไปหมดแล้ว..!! มันยากที่จะเชื่อ)
ยากิ โทชิโนริ
(เด็กนั่น! ไม่ได้มองข้ามเศษเล็กเศษน้อยด้วย!! ไม่อยากจะเชื่อ)
ยากิ โทชิโนริ
ในที่สุดก็เสร็จสมบูรณ์ในวินาทีสุดท้าย!
ยากิ โทชิโนริ
มาถึงจุดสิ้นสุดแล้วนะ!!
เพราะอยู่ๆออลไมท์ก็แปลงเป็นชายกล้ามล่ำทรงผมแหกกฎแรงโน้มถ่วง สูง2เมตร20พร้อมรอยยิ้มโชว์ฟันขาว
สึนะโยชิ
//สะดุ้งโหยง.กระโดดออกห่างอัตโนมัติ
สึนะทั้งตกใจและกลัวเล็กน้อย(?)
อยู่ๆออลไมท์รู้สึกห่อเหี่ยว
ออลไมท์
พักผ่อนเถอะ //แตะบ่ามิโดริยะ
มิโดริยะ อิสึคุ
ออลไมท์.. แฮก
มิโดริยะ อิสึคุ
ผม.. ทำได้ แล้ว
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมทำได้แล้ว!
ออลไมท์
เธอทำได้สุดยอดมากโดยเฉพาะสำหรับวัยรุ่น!
ออลไมท์
เอ้า ดูนี่สิ //ย่อตัว ยื่นจอไปให้ดู
สึนะสงสัยเล็กน้อยจึงเดินเข้าไปดูด้วย
ขยับไปไกล้กันมากจนมิโดริยะได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากแชมพูที่ออลไมท์ถึงกับขอให้เพื่อนฮีโร่ซื้อให้ที่เหมาะกับเด็กหนุ่ม
สึนะกำลังให้ความสนใจกับภาพที่ออลไมท์ยื่นให้ดู
ในภาพเป็นเด็กหนุ่มหัวสาหร่ายร่างกายผอมแห้งแต่ยังดูแข็งแรงกว่าสึนะอยู่ดี นั่งน้ำตาตกเป็นแม่น้ำ
สึนะโยชิ
คุณมิโดริยะหรอครับ?
เพราะเสียงสึนะมิโดริยะก็กลับสู่ความเป็นจริง
ออลไมท์
ตัวเธอใน10เดือนก่อนไงล่ะ
สึนะโยชิ
//หันมองมิโดริยะขึ้นลง
มองไปมองมาสลับกัน3-4ครั้ง
ออลไมท์
พวกเราผ่านเส้นทางที่ทุกข์ใจมากได้ราวกับว่ามันเป็นแค่ภาพลวงตา
สึนะเห็นว่าออลไมท์พูดปลุกใจอะไรสักอย่างก็ไม่รบกวน ถอยออกไปยืนมองข้างๆ
ออลไมท์
ตอนนี้เธอสามารถสืบทอดได้แล้ว!
มิโดริยะ อิสึคุ
คือ...
ผมคิดว่า..
ผม..
มิโดริยะ อิสึคุ
ออลไมท์ได้ทำเพื่อผมมาอย่างมาก
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมมีความสุขจริงๆ
มิโดริยะ อิสึคุ
และซาววดะคุงถึงจะรู้จักกันแค่2วันคุณคอยมองผม(ให้กำลังใจผม)อยู่ข้างๆ
มิโดริยะพูดเรื่องซึ้งๆแต่แอบเฟ้อฝันอยู่ลึกๆกับสึนะคุงสินะครับ
สึนะโยชิ
(จู่ๆพูดอะไรเนี่ย)//หน้าแดง
สึนะโยชิ
(เป็นออลไมท์ที่ลากผมติดห้อยตามมาต่างหาก...)
หน้าแดงไม่ใช่เพราะเขินและมิโดริยะเข้าใจผิดไปแล้วในความหมายนั้น(?)
ออลไมท์สังเกตเห็นบรรยากาศและสายตามิโดริยะแปลกๆจึงพูดขึ้น
ออลไมท์
ทุกอย่างมันเป็นเพราะตัวเธอเองนะ
ออลไมท์
เลิกเป็นเด็กขี้แยได้แล้ว
ไม่รู้มิโดริยะคิดไปเองรึเปล่าทำไมคำว่า ขี้แย ของออลไมท์มันเหมือนจะเน้นจังเลย
ออลไมท์
ตอนนี้คือเวลาแห่งรางวัล มิโดริยะ อิสึคุ
ออลไมท์
เธอรู้สิ่งที่พวกเขาพูดสินะ
ออลไมท์
ความแตกต่างระหว่างเธอที่เกิดมาอย่างอับโชค
ออลไมท์
ได้เวลาที่เธอจะเอาชนะหลังจากที่เธอถูกขัดเกลามาแล้ว!
ออลไมท์
ความภูมิใจที่พองโตอยู่ในหน้าอกของเธอ
ออลไมท์
นี่คือพลังที่เธอได้รับมาอย่างชอบธรรม
มิโดริยะ อิสึคุ
(ผมถูกเยาะเย้ยเหมือนในหนังสือการ์ตูนซึ่งมันก็พอจะเข้าใจได้)//กำหมัดแน่น.แววตามุ่งมั่น
มิโดริยะ อิสึคุ
//เหร่มองสึนะนิดๆ
รอยยิ้มหวานอันเจิดจ้าของนภาตัวน้อยกระแทกตามิโดริยะ
ออลไมท์
กินซะ //ยื่นเส้นผมหนึ่งเส้นให้
มิโดริยะ อิสึคุ
เอ๋!? (,ԾwԾ,)
ออลไมท์
ในทางเทคนิคการได้รับDNAของฉันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกแต่มันไม่มีเวลาแล้ว
มิโดริยะ อิสึคุ
นี่ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดไว้เลยนะครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
(เหลือเวลาอีก3ชั่วโมงในการสอบเข้า!!)
ออลไมท์
จริงสิ หนุ่มน้อยซาวาดะอยากไปดูการสอบเข้าโรงเรียนUAไหมล่ะ
ออลไมท์
ผู้อำนวยการเนซึอนุญาตแล้วล่ะนะ
สึนะโยชิ
(จะได้ดูวิธีสู้ที่แตกต่างกันของคนบนโลกนี้)//ตื่นเต้น
ออลไมท์จึงได้รีบลากกลับบ้านอาบน้ำแต่งตัวใหม่และใช้เวลา40นาทีนั่งรถไฟใต้ดิน
6พันตัวอักษร อืม.. แต่งเพลินแหละ
III
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
ยินดีต้อนรับสู่ไลฟ์โชว์ของฉัน!!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
อ้าวเฮ้! ทุกคนเซย์ไฮกันหน่อย!!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
เวลคัม! //เอียงหู
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
เอาให้สั่นสะท้านไปเลย จัดไปเหล่าผู้เข้าสอบ!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
ใส่จิตวิญญาณมันลงไปก็เต็มที่เลย! อาร์ ยู เรดดี้!!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
Yeahhhh!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
ฮีโร่ประเภทเสียง"พรีเซ้นไมค์".....
มิโดริยะ อิสึคุ
*"&$#*" &$#**&$#*"&$#_-_-_-_-_-_-_
พรีเซ้นไมค์สาธยายกฎการสอบทั่วๆไป
แล้วก็มีหนุ่มแว่นดูเจ้าระเบียบลุกขึ้นยิงคำถามพร้อมแซะมิโดริยะไปด้วย
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
เฮ้ สตาร์ท!!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
ทำอะไรกัน!?
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
ไม่มีการนับถอยหลังในศึกของจริงหรอกนะ!! วิ่งไปซะ!!!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
รากงอกกันอยู่รึไง!!
มิโดริยะกำลังเผชิญหน้ากับหุ่นยนต์1แต้ม
จู่ก็มีเส้นแสงสีฟ้ายิงตัดหน้า
อาโอยามะ ยูงะ
ศิลปะแห่งการเย้ายวล!
มิโดริยะ อิสึคุ
(เลเซอร์)
อาโอยามะ ยูงะ
ไนซ์ทีมเพลย์!
ยามาดะ ฮิซาชิ(พรีเซ้นไมค์)
เหลือเวลาอีก6นาที2วินาที
มิโดริยะ อิสึคุ
(แย่แล้วๆ)
มิโดริยะ อิสึคุ
(จำนวนวายร้ายลดลงไปเรื่อยๆ เป็นแบบนี้แย่แน่)
มิโดริยะ อิสึคุ
(ไม่ได้!)
มิโดริยะ อิสึคุ
(เพื่อความคาดหวังของออลไมท์!)
มิโดริยะ อิสึคุ
(และสึนะคุงดูเราอยู่..)
สึนะโยชิ
จะไหวหรอครับ //เสียงแผ่ว
มีแค่ออลไมท์ที่นั่งข้างๆที่ได้ยิน
เนซึ
เอาล่ะ คงได้เวลาแล้วล่ะครับ
บนจอตอนนี้ฉายให้เห็นหุ่นยักษ์0คะแนน
ในสนามสอบ อุรารากะถูกซากหุ่นทับ
มิโดริยะเหมือนเห็นภาพลวงตาว่าเป็นสึนะ
เด็กชายร่างผอมบางผมฟูสีน้ำตาลหอบหายใจแรงใต้ซากหุ่นที่ทับถม
มิโดริยะดีดตัวพุ่งไปปล่อยหมัดใส่หุ่นยนต์0คะแนนทันที
ยากิ โทชิโนริ
//ยิ้มมุมปาก
สึนะโยชิ
อ้ะ คุณมิโดริยะ!
สึนะลุกพลวดจนสะดุดขาเก้าอี้
ออลไมท์ตั้งใจเอื้อมมือไปคว้าคอเสื้อ
แต่ดูเหมือนจะยังช้ากว่าใครบางคน
สึนะมองขึ้นไปก็พบกันชายผมสีดำกระเซอะกระเซิงพันผ้าสีขาวรอบคอมีแว่นกันลมสีเหลืองบนหัว ดวงตาสีดำหรี่ลงขอบตาดำๆตัวเหมือนคนไม่หลับไม่นอนมาเป็นชาติ
ไอซาวะยืนมองจอมอนิเตอร์อยู่ใกล้ๆพอดีรับไว้ได้ทัน
ในจอมอนิเตอร์ตอนนี้แสดงให้เห็นภาพเด็กผู้หญิงผมทรงบ็อบใช้อัตลักษณ์ซีโร่กราวิตี้ช่วยเด็กหนุ่มผมสาหร่ายจากการตกกระแทกได้สำเร็จ
สึนะโยชิ
(ก็ใช่ว่าไม่เคยบาดเจ็บนะ)
สึนะโยชิ
(ต่อให้การสอนของรีบอร์นจะโหด ฝึกหนักและอันตรายยังไงก็ไม่ถึงกับสาหัสแบบนั้น)
สึนะโยชิ
(ในตอนที่สู้กับเบียคุรันก็แขนหักเหมือนกัน แต่ไม่ถึงกับแหลกไม่เป็นชิ้นดีแบบนี้!!)
สึนะโยชิ
//ผละจากแขนไอซาวะ.รีบวิ่งออกไปทันที
สึนะไม่รู้ทำไมในยามที่เห็นเด็กหนุ่มผมสาหร่ายบาดเจ็บหนักและกำลังตกลงมา ในใจเกิดคลื่นกระเพื่อมอย่างรุนแรง ทั้งตกใจ หวาดกลัว และเป็นห่วง
ทั้งยามที่เห็นอีกคนแขนหักบวมช้ำสีม่วงเลือดซิบเล็กๆนอนหมดสภาพท่ามกลางซากหักพังก็ยิ่งร้อนใจ
ทั้งที่พึ่งรู้จักกันแค่2-3วันแท้ๆ
ร่างเด็กชายอายุ14ดูบอบบางผมสีน้ำตาลฟูฟ่องวิ่งเข้าไปในสนามสอบท่ามกลางสายตาผู้เข้าสอบที่ยังอยู่บ้างประปราย
ภาพตรงหน้าสึนะโยชิ มองเห็นเด็กหนุ่มหัวสาหร่ายเปลือนท่อนบนแขนหักช้ำสีม่วงอย่างน่ากลัวและคุณยายชุดพยาบาลคนนึง
มิโดริยะกำลังถูกหามขึ้นเปล
สึนะโยชิ
(ไม่จริงน่า หนักขนาดนี้เลย..)
สึนะโยชิ
(ถ้าคุณพี่ซาซางาวะอยู่ตอนนี้ล่ะก็..)//กำหมัดแน่น
ผู้เข้าสอบคนอื่นล้วนคิดเหมือนกัน
เสียงดังแซ่งแซ่ทั่วบริเวณเบาๆ
"UA เด็กสามารถเข้ามาได้ด้วยหรอ"
"อาจเป็นลูกของอาจารย์สักคน"
สึนะตามไปดูมิโดริยะที่ห้องพยาบาล
มิโดริยะลุกขึ้นมานั่งขยับแขนซ้ายขวาอยู่บนเตียงพยาบาล
มิโดริยะ อิสึคุ
อ้ะ ซาวาดะคุง
สึนะโยชิ
//จ้องแขนมิโดริยะเขม็ง
มิโดริยะ อิสึคุ
อะ ฮะๆ หายแล้วล่ะครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ซาวาดะคุง เป็นห่วงผมหรอ
สึนะก้มหน้าเพื่อซ่อนใบหน้าแดงซ่านแต่ยังไม่พ้นตาผีของมิโดริยะอยู่ดี
มิโดริยะ อิสึคุ
ขอบคุณครับ//ยิ้มอ่อน
สึนะโยชิ
เรียกผม สึนะก็ได้
มิโดริยะ อิสึคุ
ได้หรอครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
//ยิ้มกว้าง
มิโดริยะ อิสึคุ
งั้น สึคุง
มิโดริยะ อิสึคุ
สึคุงก็ต้องเรียกพี่อิสึคุนะครับ
ตลอด1อาทิตย์ สึนะมักไปหามิโดริยะบ่อยๆ ทั้งพาออกไปเดินห้าง ซื้อของเอย และอยู่เล่นที่บ้านมิโดริยะ แต่ดูเหมือนจะสติไม่ค่อยอยู่กับตัวเท่าไหร่เพราะตอนสอบเข้าภาพปฎิบัติตนได้0คะแนน
ออลไมท์ก็ต้องทำหน้าที่อาจารย์ตั้งแต่วันนั้น
วันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่สึนะมาอยู่เล่นที่บ้านมิโดริยะ ขณะนั่งกินข้าวกันทั้ง3คน
มิโดริยะ อิงโกะ
ไม่เป็นไรนะ!! ทำไมยิ้มแล้วก็ตาลอยแบบนั้นล่ะ!
มิโดริยะ อิสึคุ
อ้ะ ขอโทษครับ! ผมไม่เป็นไร
สึนะโยชิ
//มองอย่างเป็นห่วง
มิโดริยะ อิสึคุ
//ยิ้มอ่อน
สึนะโยชิ
อิสึคุจะต้องผ่านครับ
สึนะโยชิ
//ก้มหน้าก้มตากินต่อ
อิงโกะมองภาพเด็กหนุ่ม2คนพลางยิ้มไป
ตลอดเวลามาสึนะก็สนิทกับอิงโกะพอควร อิงโกะแทบเรียกได้ว่าเป็นลูกคนที่2เลยล่ะ
กินข้าวกันเสร็จแล้ว2คนก็ย้ายไปนั่งโซฟาหน้าทีวี
อิสึคุตกอยู่ในความคิดตนอีกครั้งขณะยกดัมเบลล์ไปด้วย
สึนะมองมิโดริยะที่ยกดัมเบลล์มือเดียวอย่างสบายๆอีกทั้งยังเหม่อลอยนิ่ง
สึนะโยชิ
//ถอนหายใจอย่างเงียบๆ
มิโดริยะ อิงโกะ
อิสึคุ อิสึคุ!!
มิโดริยะ อิงโกะ
ผลสอบมาแล้ว!
เพราะเสียงตะโกนของอิงโกะ อิสึคุออกจากภวังค์
มิโดริยะ อิสึคุ
//มองอย่างอึ้งๆ
สึนะโยชิ
... //เอียงศีรษะ
สึนะโยชิ
//ลุกขึ้นรับซองในมืออิงโกะ
สึนะโยชิ
อิสึคุ มาเปิดดูกันเถอะ
สึนะโยชิ
//ชูขึ้นระดับสายตา
ทั้ง2ย้ายไปที่ห้องของอิสึคุ
สึนะโยชิ
(ไม่ว่าจะเข้ามากี่ครั้งก็ยังหลอนเหมือนเดิม)
มิโดริยะ อิสึคุ
เอาล่ะ //ฉีกซอง
สิ่งที่หล่นออกมาคือแผ่นบางๆมีปุ่นอันใหญ่
สึนะโยชิ
(เมื่อกี้ หัวเราะหรอ)
ทั้ง2คนให้ความสนใจที่หน้าจออีกครั้ง
หน้าคนฉีกยิ้มโชว์ฟันผมตั้ง2แฉกมาเต็มจอ
"ออลไมท์ ช่วยสำรวมกันด้วย" เสียงใครบางคนดังแว่นมาจากในจอ
ออลไมท์
พวกเราได้เห็นสิ่งต่างๆมามากมาย
ออลไมท์
ฉันจึงตัดสินใจเข้าทำงานที่ยูเอย์ไงล่ะ!
มิโดริยะ อิสึคุ
(ทำงานที่UA ออลไมท์!?)
"ทำอะไรเนี่ย หันไปทางกล้อง2" เสียงใครแว่นมาอีกครั้ง
"ฉันบอกให้พูดถึงเด็กหนุ่มคำสำคัญนั่น.. จะให้แก้ไขที่อัดไว้รึเปล่า อ้า อ้า ถ่ายต่อ...."
ออลไมท์
เธอทำการสอบเขียนได้ดีแต่
ออลไมท์
การสอบความสามารถทำได้0แต้ม
มิโดริยะ อิสึคุ
(ฉันรู้อยู่แล้วล่ะรู้อยู่แล้ว ถึงจะรู้อยู่แล้วแต่..)
มิโดริยะ อิสึคุ
แต่ออลไมท์พึ่งพูด...
ออลไมท์
แต่ยังมีมากกว่านั้น
เสียงออลไมท์ดังขึ้นขัดคำพูดมิโดริยะ
ออลไมท์
จึงได้ตัดสินจากการที่ดูเธอต่อยโรบอทเพื่อพิจารณาแต้ม
ออลไมท์
เธอคิดว่าสาขาฮีโร่จะปฎิเสธคนที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องรึไง!? คิดผิดแล้ว
ออลไมท์
วิเศษไหมล่ะ เยี่ยมมาก รายละเอียดเป็นเช่นนี้แหละ
ออลไมท์
แต้มจากการช่วยเหลือถูกตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์แล้ว!
ออลไมท์
มิโดริยะ อิสึคุ 60แต้ม!!
มิโดริยะ อิสึคุ
นะ.. นี่มัน บ้าไปแล้ว
ออลไมท์
เข้ามาเลยเด็กหนุ่มมิโดริยะ
ออลไมท์
ฮีโร่ อคาเดมีเป็นของเธอแล้ว
สึนะโยชิ
ผมบอกแล้ว อิสึคุจะผ่า--
ยังไม่สิ้นประโยค อิสึคุพุ่งเข้ากอดสึนะเต็มแรง
สึนะโยชิ
อะอื้อ //เอื้อมมือออกไปตบหลัง
พอมิโดริยะฟื้นจากการดีใจเกินเหตุได้จึงได้สังเกตุคนในอ้อมแขนของเขา
มิโดริยะมองลงมายังสึนะทั้งที่ยังกอดอยู่ สึนะคุงที่อยู่ในอ้อมแขนเงยหน้ามองมายังเขาด้วยดวงตากลมโตสีน้ำตาลเจือทองนิดๆ รอยยิ้มพลายบนริมฝีปากเล็กๆ ส่วนสูงที่ต่างกัน
มิโดริยะ อิสึคุ
(น่ารักมาก!)
IV
คืนนั้นหลังจากเปิดจดหมาย 8.00 PM (2ทุ่ม)
มิโดริยะ อิสึคุ
ออลไมท์! //วิ่งลงไปบนชายหาด
มิโดริยะ อิสึคุ
ใครเนี่ย!!
มิโดริยะ อิสึคุ
ออลไมท์ล่ะ อยู่ไหน อยู่ไหน!?
ยากิ โทชิโนริ
(เจ้านี่เข้าใจฉันผิดเป็นคนอื่นอีกแล้ว)
ยากิ โทชิโนริ
ยินดีด้วยที่ผ่านการสอบ
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมตกใจมากเลยที่คุณเป็นอาจารย์ที่UA
ยากิ โทชิโนริ
เธอต้องสร้างภาชนะที่ใหญ่ขึ้น
ยากิ โทชิโนริ
เพื่อสามารถควบคุมพลังที่มากขึ้นได้
ตัวประกอบ
เฮ้ย นั่นมันออลไมท์ เขามาที่นี่ด้วย!
สึนะโยชิ
(ต้องวิ่งอีกแล้ว!)
ตอนนั้นเองที่ออลไมท์หันไปเห็นร่างเล็กๆอีกร่างที่วิ่งตามมา
ออลไมท์หันมองกลับไปกลับมาระหว่างผมสาหร่ายกับผมฟูฟ่องสีน้ำตาล
ออลไมท์
ทำไมอยู่ด้วยกันได้ล่ะ
สึนะโยชิ
//มองอย่างว่างเปล่า
สึนะโยชิ
ออลไมท์ คุณต้องเริ่มทำหน้าที่อาจารย์ตั้งแต่วันนั้น ผมก็อยู่กับอิสึคุแทบตลอดนะครับ
สึนะโยชิไปโรงเรียนพร้อมกับ
ออลไมท์
เพราะยังเช้าอยู่ สึนะถึงได้มานั่งดื่มชายามเช้าที่ห้องพักครูของออลไมท์
สึนะโยชิ
จะว่าไปแล้วอัตลักษณ์ของออลไมท์คืออะไรหรอครับ
สึนะโยชิ
ถึงจะเห็นคุณใช้หลายครั้งและที่อิสึคุใช้ตอนสอบเข้าก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดี
ยากิ โทชิโนริ
อัตลักษณ์ One For All
"วันฟอร์ออล เป็นอัตลักษณ์ ที่มีความสามารถในการส่งต่อพลังไปให้ใครก็ได้ตามที่ผู้ครอบครองคนปัจจุบันต้องการ
ชื่อของมันมีความหมายอย่างตรง ๆ ว่า "หนึ่งเดียว เพื่อทุกคน" (1 อัตลักษณ์ เพื่อทุกคน) และเพื่อที่จะทำการส่งต่อพลัง จึงจำเป็นต้องใช้ DNA หรืออะไรก็ตามที่สามารถเชื่อมต่อกันได้"
"ใจกลางของ One For All เติบโตขึ้นจากการความแข็งแกร่งที่ส่งผ่านกันหลายครั้ง อัตลักษณ์ของผู้ใช้ทุกคนจะรวมเข้ากับใจกลางของ One For All ทำให้ผู้ใช้คนปัจจุบันสามารถใช้อัตลักษณ์ได้อย่างหลากหลายเท่าที่มันเก็บไว้ นอกเหนือจากนั้น One For All ที่ผสานกันแล้ว สะท้อนให้เห็นถึงจิตสำนึกของผู้ใช้ในอดีตทุกรุ่น One For All จะมีสถานที่ที่หนึ่ง เสมือนดินแดนแห่งจิตใจ ได้รับการเปิดเผยว่า นี่เป็นเพราะอัตลักษณ์ที่ฝังลึกลงไปในจิตใจของผู้ใช้ เพราะฉะนั้นผู้ใช้คนปัจจุบันจะรับรู้ว่ามีจิตสำนึกของรุ่นก่อนอยู่ และสามารถสื่อสารกันได้ด้วย"
ออลไมท์ไม่รู้ว่าเหตุไดถึงได้เชื่อใจต่อเด็กคนนี้นักจึงยอมเล่าความจริงให้
เขาเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง
สึนะโยชิ
(ส่งมอบพลังจากรุ่นสู่รุ่น)
สึนะโยชิ
(ยังมีสิ่งที่เสมือนดินแดนแห่งจิตใจด้วย)
สึนะโยชิ
(เหมือนกับแหวนวองโกเล่เลย)
สึนะโยชิ
(แอบคล้ายกันหน่อยๆแฮะ เพราะเราก็ได้รับสืบทอดจากคุณทวด)
คุณทวด=จีอ๊อดโต้หรือพรีโม่
สึนะโยชิ
//พยักหน้าอย่างเข้าใจ
ยากิ โทชิโนริ
หนุ่มน้อยซาวาดะเธอมีอัตลักษณ์หรือเปล่า
ยากิ โทชิโนริ
เธอเคยพูดว่ามาจากอีกโลกสินะ
ยากิ โทชิโนริ
จริงหรอเนี่ย
ยากิ โทชิโนริ
ดูเธอไม่ทุกข์ร้อนเท่าไหร่เลยนะ
สึนะโยชิ
พวกเราเคยติดอยู่ในอนาคตถึง10ปีข้างหน้าและแม้กระทั่งย้อนไปเจอทวดถึง400ปีก่อนก็โดนมาแล้วล่ะครับ
สึนะโยชิ
คนฝั่งนั้นคงหาทางทำอะไรสักอย่างได้เองแหละครับ
ยากิ โทชิโนริ
อย่างนี้นี่เอง//พยักหน้าเข้าใจ
ถึงแม้ภายนอกจะยังคงตอบรับอย่างสงบแต่ในใจกู่ร้องอย่างบ้าครั่ง
ยากิ โทชิโนริ
(เหลือเชื่อ!!)
สึนะโยชิ
(เอ แล้วไฟดับเครื่องชนสามารถเรียกเป็นอัตลักษณ์ได้มั้ยนะ..)
สึนะโยชิ
อ่ะ..งั้นผมต้องไปที่ห้องเรียนแล้วล่ะครับ //วางถ้วยชาลง
ยากิ โทชิโนริ
ถึงเป็นม.ปลายแต่แผนกฮีโร่ไม่มีอะไรมากหรอก เรียนตามมาตรฐานทั่วไปนั่นแหละ เธอทำได้สบายอยู่แล้ว ใช่ไหม
สึนะโยชิ
ฮะๆ ก็ไม่รู้สิครับ
(เพราะรีบอร์นเสี้ยมผมมาอย่างโหดเหี้ยมเลยนี่นา)
ยากิ โทชิโนริ
//โบกมือให้อย่างสบายๆ
สึนะโยชิในชุดนักเรียนUAสีเทาอ่อนตัดเขียวเข้ม เนคไทสีแดง กำลังเดินไปยังห้องเรียนแผนกฮีโร่ 1-A
เห็นป้ายสูงๆ 1-A และประตูบานใหญ่อยู่ตรงหน้า
สึนะโยชิ
//ผลักประตูเข้าไป
นักเรียนที่นั่งที่เรียนร้อยและเดินไปเอาชุดกับไอซาวะหันมองเป็นตาเดียว
สึนะโยชิ
ผม.. มาสายสินะครับ//หงอย
อีดะ เทนยะ
เด็กเมื่อตอนนั้นนี่ //พึมพัม
ตอนสอบเข้ามิโดริยะหมดสภาพอยู่บนพื้นแล้วสึนะวิ่งเข้าไปหา อีดะและอูรารากะยังอยู่ในเหตุการณ์
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ซาวาดะ สึนะโยชิ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
เด็กในกรณีพิเศษของคุณเนซึสินะ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
วันแรกอนุโลมให้ เปลี่ยนชุดแล้วลงไปที่สนามซะ
มิโดริยะ อิสึคุ
มาได้ยังไงครับเนี่ย
มิโดริยะ อิสึคุ
โรงเรียนม.ปลายนี่นา
สึนะโยชิ
เรื่องนั้น ถามออลไมท์เถอะครับ//เสียงเบา
สึนะโยชิ
(ผมถูกมัดมือชกมา)//น้ำตาตกในในใจเงียบๆ
สึนะถอดเสื้อนอกสีเทาออก มือเรียวลูดดึงเนคไทลง ปลดกระดุมเสื้อไปได้3-4เม็ด เผยลำคอโล่งๆยอดอกสีขาวนวลเนียน
มิโดริยะ อิสึคุ
สึคุงทำอะไรครับ!
สึนะโยชิ
เปลี่ยนชุด //เอียงคอ
มิโดริยะ อิสึคุ
ไม่! คือ..
มิโดริยะ อิสึคุ
เข้าไปเปลี่ยนในนั้นดีกว่านะครับ
ห้องเปลี่ยนชุดมีล็อคเกอร์ของแต่ละคนก็จะมีห้องแยกคลุมผ้าม่านเล็กๆเหมือนห้องน้ำอยู่
สึนะโยชิ
ไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็ได้ครับ //พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง หอบชุดแล้วเดินเข้าไป
มิโดริยะ อิสึคุ
ฟู่//ถอนหายใจอย่างโล่งอก
คนอื่นที่ยังอยู่บ้างประปรายในห้องนั้นก็มีแอบมองสึนะยามปลดกระดุมจนกระทั่งเสียงตะโกนของอิสึคุมาขัด ไม่เว้นแม้แต่บาคุโกกับโทโดโรกิ
ที่สนาม ไอซาวะยืนรออยู่ก่อนแล้ว
ทุกคนในห้อง
การทดสอบความเข้าใจของอัตลักษณ์!?
อุรารากะ โอชาโกะ
แล้วปฐมนิเทศ!? หรือให้คำปรึกษาแนะนำ!?
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ถ้าอยากเป็นฮีโร่ล่ะก็ไม่มีเวลาให้กับลายละเอียดยิบย่อยหรอก
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
พวกเธอคงเข้าใจว่าโรงเรียนที่มีชื่อเสียงจะให้อิสระสินะ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
คำว่า"อิสระ" นั่น มันเป็นของพวกเราเหล่าอาจารย์
แล้วไอซาวะก็สาธยายบางอย่างตามทามสคริปท์ในอนิเมะ
สึนะโยชิ
(ทดสอบอัตลักษณ์)
สึนะโยชิ
แย่แล้วๆ ถ้าเราทดสอบธรรมดาก็ไม่ถือเป็นการทดสอบอัตลักษณ์น่ะสิ แล้วไฟดับเครื่องชนถือเป็นอัตลักษณ์ไหมนะ
เอ้ะแต่ถึงไม่พวกเขาก็ไม่รู้อยู่ดี ตั้งแต่มาที่โลกนี้เรายังไม่เคยเข้าไฮเปอร์โหมดเลยสักครั้งอาวุธกล่องก็ไม่มี ถุงมือก็ไม่รู้ว่าหายไปไหน เหลือแค่แหวนนัตสึกับแหวงวองโกเล่ อ่า! //กุมหัว.พึมพัมในลำคอ
โทโดโรกิที่บังเอิญยืนอยู่ใกล้ๆได้ยินเสียงพึมพัมของสึนะอย่างคลุมเคลือ
โทโดโรกิ โชโตะ
(นักเรียนโควต้าคนที่5ที่ผอ.เนซึดึงเข้ามาด้วยตัวเอง?)
ย้อนกลับไปหลังจากสึนะเดินออกไปจากห้องพักครูของออลไมท์
ออลไมท์มองภาพตรงหน้าอย่างอึ้งๆ
อยู่ๆก็มีกลุ่มควันสีม่วงปะทุตรงหน้าบนโต๊ะทำงานของเขา
สิ่งแรกที่ปรากฏสู่สายตาออลไมท์คือกระดาษแผ่นหนึ่งมีข้อความตัวอักษรญี่ปุ่น
มองลงไปอีกก็มี กล่องเล็กๆมีรูโหว่เป็นวงกลมตรงกลาง2กล่อง1ในนั้นมีสัญลักษณ์รูปกระสุนและปืนไขว้กันด้านบนมีอัญมณีหลากสีวนเป็นวงกลม อีก1กล่องเป็นสีม่วงเข้มเรียบๆ
กล่องเม็ดยาไม่มีสลาก กับเฮดโฟนสีส้มขลิบดำมีเลข27 และถุงมือไหมพรมกำกับเลข27เช่นกัน
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
บาคุโก ขว้างซอฟต์บอลตอนม.ต้นได้เท่าไหร่
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
คราวนี้ใช้อัตลักษณ์เข้าไปด้วย
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ตราบเท่าที่ยังอยู่ในวงกลมจะทำอะไรก็ได้
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ไม่ต้องยั้งมือล่ะ
เพิ่มระยะการขว้างโดยการใส่พลังเข้าไป
สึนะโยชิ
ตายซะ? //ทวนคำบาคุโก
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ก่อนอื่นก็ต้องรู้ขีดจำกัด
ทุกคนในห้อง
705เมตรบ้าน่า!
ทุกคนในห้อง
พวกเราใช้อัตลักษณ์ได้แล้วสาขาฮีโร่เป็นของเราล่ะ!
ทุกคนในห้อง
สุดยอด! ดูน่าสนุกนะ!
มิโดริยะ อิสึคุ
(ทดสอบ8อย่าง มันกระทันหันเกินไปแล้ว)
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
...น่าสนุกงั้นหรอ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
พวกเธอคิดว่าจะใช้เวลาในสามปีนี้
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ช่วงเวลาดีๆเพื่อกลายเป็นฮีโร่งั้นหรอ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
เอาล่ะ ฉันคงต้องตั้งกฎใหม่
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
นักเรียนที่ทำแต้มได้อันดับสุดท้ายจะถูกทำให้"ไร้ซึ่งความหวัง"
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
จะถูกไล่ออกทันที
ออลไมท์มองยังปึกกระดาษข้อมูลนักเรียนและอาจารย์
ยากิ โทชิโนริ
ได้ไอซาวะเป็นอาจารย์
ยากิ โทชิโนริ
(ดันได้หมอนี่อาจารย์)
ไอซาวะ โชตะ
______________
Code Name
อิเรซซิ่ง ฮีโร่
อิเรเซอร์ เฮดด์
____________________________
จำนวนไล่นักเรียนออก154คน
อาจารย์ประจำชั้น 1-A
ออลไมท์มองไปยังของที่อยู่ๆก็โผล่มาจากความว่างเปล่า หยิบกระดาษขึ้นมาอ่านซ้ำอีกครั้ง
มิโดริยะ อิสึคุ
(อันดับสุดท้ายจะถูกไล่ออก ฉันยังปรับตัวไม่ได้เลย)
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
คำว่า"อิสระ" ของพวกเราคือการได้จัดการกับนักเรียนตามที่ต้องการ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนUA สาขาฮีโร่
ทุกคนในห้อง
คนที่ได้อันดับต่ำสุดจะถูกไล่ออก!?
อุรารากะ โอชาโกะ
นี่เป็นแค่วันแรกแต่มันจะ
อุรารากะ โอชาโกะ
ไม่ได้ไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!?
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ภัยพิบัติทางธรรมชาติ อุบัติเหตุ วายร้ายที่บ้าครั่ง
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
เมื่อหายนะเกิดขึ้นพวกเราก็ถูกคาดหวัง
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ญี่ปุ่นในตอนนี้ก็เต็มไปด้วยเรื่อง"ไม่มีเหตุผล"
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ถ้าหวังว่าจะนัดไปคุยกับเพื่อนที่แมคโดนัลหลังเลิกเรียนล่ะก็แย่หน่อย
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
จากนี้ไปอีก 3 ปี
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ขอให้คาดหวังชีวิตในยูเอย์เอาไปเลยว่า
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
มันจะยากลําบากอีกมากมันจะ
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
Plus Ultra
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ฉันหวังว่าพวกเธอจะผ่านการทดสอบนี้ไปได้
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
และปีนไปสู่จุดสูงสุด
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
เอาล่ะนั่นเป็นการสาธิต
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ได้เวลาแสดงให้ดูแล้ว
อีดะ เท็นยะ
อัตลักษณ์:เอนจิน
3.04วินาที
บาคุโก คัตสึกิ
ระเบิดพุ่ง!!
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ซาวาดะ สึนะโยชิ
สึนะโยชิ
(ได้วิ่งคนเดียว ก็เป็นเศษนี่นา (╥﹏╥))
การทดสอบที่4:กระโดดสลับข้าง
อีดะ เทนยะ
มิโดริยะทำได้ไม่ดีเลยนะ..?
บาคุโก คัตสึกิ
แน่นอนอยู่แล้วมันไร้อัตลักษณ์เว้ย!
อีดะ เทนยะ
ไร้อัตลักษณ์? แล้วนายไม่เห็นที่เค้าทำตอนสอบเข้ารึไง!?
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
46เมตร
มิโดริยะ อิสึคุ
อ อะไรเนี่ย เมื่อกี้มันน่าจะได้ผล...
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ฉันลบอัตลักษณ์ของนายออกไป
แล้วไอซาวะก็เริ่มเทศนามิโดริยะ
สึนะเหลือบไปเห็นร่างๆหนึ่งมีทรงผมตั้ง2แฉกอันเป็นเอกลักษณ์แอบหลังมุมกำแพงมองไปที่ไอซาวะกับมิโดริยะ
สึนะโยชิ
(คุณคิดว่าคุณเนียนมาก?)
สึนะโยชิ
//มองอย่างว่างเปล่า
ออลไมท์รู้สึกถึงสายตา1คู่จึงละความสนใจจากทั้ง2คนแล้วหันมาสบกับดวงตากลมโตสีน้ำตาลขลิบทองของเด็กหนุ่มหัวฟู
ออลไมท์นึกถึงจุดประสงค์ของตัวเองที่รีบมาที่นี่ได้ทันที
ออลไมท์
//กวักมือเรียกเบาๆ
สึนะโยชิ
//เดินถอยหลังไปหาออลไมท์ช้าๆ
พอใกล้ถึงแล้วสึนะกลับหลังหันวิ่งเลี้ยวเข้ามุมกำแพงตึกที่มีออลไมท์อยู่ทันที
ออลไมท์
โอ้ หนุ่มน้อยซาวาดะ
ออลไมท์
ฉันรู้มาว่ามีการทดสอบของโซตะคุงน่ะ ฉันรีบมาที่นี่ทันทีเลยนะ
สึนะโยชิ
หมายความว่าที่บอกไล่ออกเนี่ย ของจริงงั้นหรอครับ!?
ออลไมท์
นี่ของเธอ//ยื่นมือให้ออกไป
ออลไมท์ได้ยื่นถุงมือไหมพรมมีเลข27กับกล่อยาเม็ด1กล่องให้สึนะ
สึนะโยชิ
//เงยหน้ามองออลไมท์เขม็ง
ออลไมท์
อยู่ๆของพวกนี้ก็โผล่มาจากความว่างเปล่าพร้อมควันสีม่วงน่ะ
สึนะโยชิ
อ๋อ คงเป็นครูพิเศษที่ยิงมาให้ละมั้งครับ
สึนะโยชิ
อื้อ ที่โลกของผมมีพลังเป็นส่วนน้อยน่ะครับ (ในหมู่มาเฟีย)
สึนะโยชิ
ที่โลกนี้คงเรียกเป็นอัตลักษณ์ได้ล่ะมั้ง
สึนะโยชิ
ยังไงก็ตามผมจะไม่ใช้ตอนนี้หรอก
สึนะโยชิ
ขอบคุณครับ ออลไมท์
ออลไมท์
เป็นการทดสอบอัตลักษณ์ไม่ใช่หรอ
ออลไมท์
ไอซาวะคุงจะต้องบอกให้เธอใช้อัตลักษณ์แน่
สึนะโยชิ
อะ.. โอ้ ก็ได้ครับ
อีกฝั่ง มิโดริยะทดสอบขว้างบอลใหม่อีกครั้ง
มิโดริยะ อิสึคุ
อาจารย์...
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมยังขยับได้ครับ! //กำหมัดแน่น
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ไอ้เด็กนี่!.. //แสยะยิ้มสนุก
บาคุโกพุ่งเข้าหามิโดริยะทันทีแต่ถูกหยุดไว้ได้
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
คนสุดท้าย
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ซาวาดะ สึนะโยชิ
ทุกคนเริ่มมองซ้ายมองขวาหน้าหลัง
สึนะที่ถูกเรียกชื่อสะดุ้ง
ออลไมท์
ใช้พลังซะหนุ่มน้อยซาวาดะ
สึนะโยชิ
//เทเม็ดยา2เม็ดกรอกปาก
ไอซาวะ โชตะ(อีเรเซอร์เฮด)
ซาวาดะ สึนะโยชิ!
สึนะเดินออกมาจากมุมกำแพงตึกเดินเข้าไปอย่างใจเย็น
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลฟูฟ่องที่บัดนี้เปลี่ยนไป นัยน์ตาสีท้องฟ้ายามเย็น ดวงตาหรี่ลง มุมปากเม้มเป็นเส้นตรงอย่างไร้อารมณ์ ในชุดกีฬาโรงเรียนยังเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือถุงมือสีดำขลิบเงินอันเป็นเอกลักษณ์ มีเปลวไฟสีส้มปะทุบนหน้าผาก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
