เรื่อง รักอันต้องห้ามระหว่างฉันกับนาย

แนว โรแมนแฟนซี

ผู้แต่ง ชเวจีอึน

เรื่องย่อ เคเดนอกหักจากคนรักเก่า เขาจึงมาที่คลับเพื่อที่จะลืมความเศร้าทั้งหมด แต่ดันไปเจอมาเฟียสุดหล่อแถมเขายังขอเคเดนเป็นแฟน!! ทั้งที่พวกเขาพึ่งเจอกัน เคเดนจะตอบตกลงไหม?

พระเอก ชื่อ Cassius Shapeshifter แคสเซียส เชฟชิฟเตอร์

วันเกิด 13/12/- อายุ 2000+ ปี

>มาเฟียชื่อดังที่ไม่ใครเทียบได้ เขามีนิสัยที่ดุร้ายเหมือนสัตว์ป่าที่พร้อมออกล่าเหยื่อตลอดเวลา เพราะเขาเป็นมนุษย์หมาป่า และจะแปลงร่างเป็นหมาป่าในคืนพระจันทร์เต็มดวง และเขาได้ออกมาจากครอบครัวที่น่ารำคาญ เพราะครอบครัวพวกนี้จะหวังแต่ผลประโยชน์ เขาเคยพบกับเคเดนมาเมื่อชาติก่อนทำให้เขาตามหาเคเดนทั่วทุกที่

นายเอก ชื่อ Kaiden Damon เคเดน เดมอน หรือ Aeden Damon เอเดน เดมอน

วันเกิด 9/5/1997 อายุ 25 ปี

>คนธรรมดาที่รักครอบครัวมาก แต่สถานะยากจนทำให้ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว แต่โชคดันไม่เข้าข้างครอบครัวเขาได้ถูกไฟไหม้บ้าน ทำให้เหลือแค่เขาคนเดียวที่รอดมาได้ นั้นจึงทำให้เขามีรอยแผลเป็นข้างหลัง ถึงแม้ชีวิตจะลำบากแต่เขาก็ใช้ชีวิตตามปกติเพื่อที่จะได้ลืมอดีตที่โหดร้าย แต่เขายังมีแฟนคนหนึ่งที่เขารักมากจนกระทั่งแฟนของเขาได้บอกเลิกเขาทำให้เขาเสียใจเป็นอย่างมาก

> มีหมาชื่อ ยูกิ ซื้อมาตอนยูกิอายุ 2 เดือน เพื่อคล้ายความเหงา และรักยูกิมาก

พระรอง ชื่อ William Shapeshifter วิลเลียม เชฟชิฟเตอร์

วันเกิด 12/9/- อายุ 2000+ ปี

>น้องชายพระเอกที่กับมาจากต่างประเทศ ความสัมพันธ์ของพระเอกกับเขานั้น เขาจะชอบตามตื้อพระเอกมาตั้งแต่เด็กๆทำให้สนิทกันมาก และออกมาจากครอบครัวตามพระเอก

นายรอง ชื่อ Noah Robert โนอาห์ โรเบิร์ต

วันเกิด 2/4/- อายุ 2000+ ปี

>เพื่อนของพระเอกเป็นเพื่อนสนิทของพระเอกที่แอบชอบพระรอง เขาได้ช่วยพระเอกกับพระรองตอนที่ออกมาจากครอบครัว ทำให้พวกเขา 3 คนสนิทกันมาก

เพื่อนนายเอก ชื่อ Evan Mayer อีวาน เมเยอร์

วันเกิด 18/11/1996 อายุ 26 ปี

>เป็นเพื่อนสนิทนายเอกช่วยเหลือนายเอกตั้งแต่ครอบครัวนายเอกถูกไฟไหม้ ทำให้สนิทกันตั้งแต่ตอนนั้น

แฟนเก่านายเอก ชื่อ Kai Emmanuel ไค เอ็มมานูเอล

วันเกิด 27/7/1994 อายุ 28 ปี

>เป็นแฟนเก่าเอเดนที่แต่ก่อนรักกันมาก แต่เขาดันนอกใจและตัดสินใจบอกเลิกเอเดน อย่างไรก็ตาม 3 ปีต่อมาเขาได้มาง้อให้นายเอกกลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะเขายังรักเอเดนอยู่

ตัวร้าย ชื่อ Harrison Camden แฮร์ริสัน แคมเดน

วันเกิด 3/9/- อายุ 2000+ ปี

>เป็นศัตรูคู่อาฆาตของตะกูลพระเอกมาตั้งหลายบรรพบุรุษของตระกูลซึ่งพวกเขาจะฆ่ากันเพื่อชิงตำแหน่งในรอบ 1500 ปีเพื่อเป็นผู้ควบคุมทั้งสองตระกูลและตระกูลที่ได้ควบคุมสามารถสั่งให้ปิดตระกลูทำอะไรก็ได้ แฮร์ริสันเขาเคยอยากเป็นเพื่อนกับพระเอกแต่พระเอกปฏิเสธ ทำให้เขากลายเป็นศัตรูของพระเอก ตอนแรกเขาชอบนายเอกแต่พอรู้ว่านายเอกมีความสัมพันธ์กับพระเอก เขาเลยจะแย่งนายเอกมาให้ได้

...----------------...

...***************ตัวประกอบ*****************...

พ่อบ้าน/นักฆ่า/ตัวประกอบ ชื่อ Calvin เคลวิน

มือขวาพระเอก/ตัวประกอบ ชื่อ Ryderไรเดอร์

ผู้ช่วยไรเดอร์/ตัวประกอบ ชื่อ Hunter ฮันเตอร์

หมอ/ตัวประกอบ ชื่อ Alex อเล็กซ์

...----------------...

...*ตัวละครมีเพียงเท่านี้ค่ะ*...

ก่อนอื่นเลยผมชื่อ " เคเดน เดมอน" หรือเรียกผมว่า เอเดนก็ได้ ผมก็เป็นผู้ชายทั่วไปแหละครับเพียงแต่ผมเป็นเกย์ ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง

ในตอนเด็กผมและครอบครัวค่อนข้างยากจนมากๆเลย แต่ผมกับครอบครัวก็ทำงานหาเงินเลี้ยงดูกัน และพวกเราก็รักกันมากเลยครับ

ในตอนที่ผมอายุ 12 ผมก็ไปเรียนตามปกติพอกลับมาบ้านผมจึงเห็นว่า ที่บ้านไฟไหม้หมดทั้งหลังเลยตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูก มีแต่คิดในใจว่าต้องช่วยพ่อกับแม่ออกมาจากบ้านให้ได้ แต่ว่าหัวหน้าหมู่บ้านนั้นห้ามผมไม่ค่อยเข้าไปในบ้านเพราะเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของผม

ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากร้องไห้ ผมเห็นหน่วยกู้ภัยนำร่างของพ่อและแม่ของผมออกมาจากในบ้านตอนนั้นผมช็อกมากแล้วผมก็เป็นลมอยู่ตรงนั้นครับ

พอผมตื่นขึ้นมา ผมก็พบว่าตัวเองอยู่ในบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านซะแล้ว ตอนนั้นผมไม่มีรอแล้วได้ถามว่า

" พ่อกับแม่ผมเป็นไงบ้างครับ "

หัวหน้าหมู่บ้านได้ทำหน้าโศกเศร้า และพูดกับผมว่า

" เอเดน พ่อกับแม่หนูเสียชีวิตแล้วนะ "

" แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวลุงจะดูแลหนูเองนะ "

พอผมได้ยินลุงหัวหน้าหมู่บ้านพูดแบบนั้น ผมก็ร้องไห้ออกมาหนักมาก งั้นผมก็อยู่กับคุณลุงหัวหน้าหมู่บ้านจนอายุ 15 แล้วผมก็ออกมาใช้ชีวิตของตัวเอง

ในตอนที่ผมเช่าหอพักผมก็มีเพื่อนข้างหอคนนึงชื่อว่า " อีวาน เมเยอร์ " เขากับผมเข้ากันได้ดีมากเลยหรอครับ และสุดท้ายผมกับอีวานพวกเราก็ได้เป็นเพื่อนสนิทกันครับและได้เรียนมหาลัยเดียวกันและจบด้วยกัน

อ๋อ จริงสิผมก็มีแฟนสุดหล่อของผม " ไค เอ็มมานูเอล " ผมเจอเขาที่คลับแห่งหนึ่งตอนนั้นผมอายุ 17 ผมเคลียดเรื่องงานเลยดื่มเยอะมาก ไคเขามาเห็นผมเลยชวนผมคุย มันทำให้ผมชอบเขามากขึ้น ถึงอย่างนั้นพวกเราก็ได้สนิทกันมากขึ้น

และหนึ่งปีผ่านไป ในวันครบรอบที่เราเจอกัน ผมได้นัดกับไคที่สวนสาธารณะที่มีต้นซากุระ ที่ที่หนุ่มสาวจะมาสารภาพรักกัน และในวันนี้ผมก็ได้ตัดสินใจบอกความในใจกับไคถึงแม้ว่าผมจะเขินและเคยคิดที่จะบอกไคอยู่หลายครั้ง แต่ครั้งนี้ผมกับพูดมันออกไป

ผมหลับตาแล้วพูดว่า

" ไค...ผมชอบไค เรามาคบกับไหมครับ "

ตอนแรกผมคิดว่าไคจะไม่ชอบผมและอาจจะเกลียดผมก็ได้ แต่เขานั้นกลับตอบมาว่า

" เคเดน ลืมตาเถอะ "

ผมลืมตาขึ้น แต่ในใจผมก็กลัวมากเหมือนกัน ผมมองไปที่ไค แล้วไคก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า

" ผมก็ชอบเคเดนเหมือนกัน "

" งั้นเราเป็นแฟนกันแล้วน่ะครับ "

พอผมได้ยินคำพูดนั้น ผมรู้สึกดีมากเลยจนผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่ และร้องไห้ออกมา มันแปลกจังเลยที่ผมร้องไห้ออกมาทั้งที่ผมร้องไห้ยากแท้ๆ

" เคเดนครับ ไม่ต้องร้องไห้น่ะครับ มากอดผมมา "

ไคพูดมะนออกมาพร้อมกับอ้าแขน มันทำให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม และผมก็สวมกอดไค มันทำมห้ผมสงบลง

และตั้งแต่วันนั้นไคกับผมก็เป็นแฟนกันและพวกผมก็ได้มาอยู่บ้านเดียวกัน

ไคเขาเป็นคนที่แสนดีมาก ทำอาหารก็เก่ง ดูแลเอาใจใส่ หล่อมากร่างกายก็สูงใหญ่และรวยมาก แถมลีลาบนเตียงก็ดีอีกต่างหาก

บอกได้เลยว่าเขาเป็นสเปกในฝันของใครหลายๆคน แต่พอดีว่าผมโชดดีที่ได้เขามาเป็นแฟน

แต่ไม่ว่าไคจะดีหรือเพอร์เฟคแค่ไหน อีวานมักจะบอกผมเสมอว่าอย่าไว้ใจไค ผมก็ไม่รู้ทำไมเขาถึงคิดอย่างนั้น

ไคน่ะนิสัยดีมาก เขาคอยช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอ แล้วพอผมได้ยินใครพูดไม่ดีกับไคผมจะออกตัวปกป้องเขาตลอด แต่อย่างไรก็ตามอีวานก็เตือนผมตลอดเลย ผมว่าน่ะอีวานน่ะเขาไม่เห็นด้านดีของไค!

วันนี้ผมก็มากินข้าวกับไคเหมือนปกตินั้นแหละครับ เรียกว่าเดทก็ได้ ผมมักจะมาก่อนเขาตลอดเพื่อที่จะเตรียมตัว เรื่องของผมกับไคน่ะ โรแมนติกมากเลยใช่ไหมล่ะครับ ผมรักเขามากเลยครับ และวันนี้เป็นวันครบรอบที่พวกผมคบกัน 5 ปี

" เคเดน "

น้ำเสียงนั้นที่ออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม เวลาเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมันทำให้ฉันชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ ฉันมองเขาและยิ้ม แล้วฉันก็พูดว่า

" ไค ผมอยู่ตรงนี้ครับ "

ไคเดินมาแล้วมานั่งที่เก้าอี้ข้างหน้าผม แล้วยิ้มมันทำให้ผมรักเขามากกว่าเดิมอีก ผมกับเขาได้กินข้าวกันตามปกติ

แล้วไคก็พาผมไปที่สวนสาธารณะใต้ต้นซากุระที่ผมเคยสารภาพรักกับไคทำให้ผมคิดในใจว่าเขาจะมาขอแต่งงานรึเปล่าน่ะ เพราะผมเห็นแหวนแต่งงานอยู่บนโต๊ะทำงานของไค

อยู่ๆรอยยิ้มของไคก็เปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เศร้าเสียใจ ผมเลยพูดกับไคว่า

" ไคเป็นอะไรหรือเปล่าครับ เห็นสีหน้าไม่ดีเลย "

ผมพูดด้วยความเป็นห่วง แต่เขากับต่อกลับมาอย่างคาดไม่คิดว่า

" เอเดนเราเลิกกันเถอะ "

คำพูดนั้นทำให้ผมช็อกมาก แล้วผมก็เลยพูดสวนกลับไปยังคนเสียสติว่า

" ไค คุณต้องรอเล่นแน่ๆเลยครับเราคบกันมาตั้ง 5 ปีนะครับ "

" ผมทำอะไรผิดหรือเปล่าครับ หรือว่าเมื่อกี้คุณไม่ได้บอกเลิกผมหรอ "

" พูดอะไรหน่อยสิครับ คุณจะทำให้ผมเป็นบ้านะ "

ตอนนั้นผมเป็นบ้าไปแล้วจริงๆผมตะโกนใส่ไคไม่หยุด แต่ไคกับไม่ตอบอะไรมาเลยสักอย่าง มันทำให้ผมร้องไห้หนักมาก

" ขอโทษนะเคเดน แต่ว่าผมมีคนใหม่แล้วล่ะครับ "

" เพราะงั้นผมจะมีแฟน 2 คนไม่ได้ครับ "

" มันจะทำให้ผมดูเป็นคนเลวเกินไป "

พอผมได้ยินคำพูดของไค มันทำให้ผมใจสลายมาก แล้วผมก็ตบไคอย่างแรง แล้วผมก็หนีไคไปอยู่กับอีวาน และในวันนั้นผมก็ได้รู้ว่าอีวานได้พูดความจริงว่าผมเชื่อใจไคมากเกินไป

พอผมมาถึงบ้านอีวาน ตอนแรกผมเล่าทุกอย่างให้อีวานฟังทั้งหมด แล้วผมก็คิดว่าอีวานน่าจะด่าผมแน่เพราะผมไม่เชื่อฟังอีวานเอง แต่พี่อีวานกับผมปลอบผมและให้ผมค้างที่นี่

พอถึงตอนเช้าผมได้รวบรวมความกล้าเข้าไปในบ้าน แต่สิ่งที่ผมเห็นมันทำให้ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ผมควรอยู่ ผมเห็นมีไคอยู่กับผู้ชายคนนึง ผู้ชายคนนั้นเขาดูน่ารักกว่าผมเยอะมากเลย แรกๆผมก็เหลือบไปเห็นแหวนแต่งงานที่อยู่บนโต๊ะไค ใช่ครับแหวนวงนั้นมันไม่ใช่ของผม

และในตอนนั้นเองไคก็เห็นผม เขาพยายามอธิบายให้ผมเข้าใจในหลายๆเรื่อง แต่ผมกับปฏิเสธและเก็บข้าวของทั้งหมดของผมออกจากบ้านนี้

แต่ถึงอย่างนั้นไคกับผู้ชายคนนั้นก็เลิกกัน เพราะผู้ชายคนนั้นเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไคกำลังคบซ้อนอยู่ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องของผมที่จะไปเข้ายุ่งด้วย

ผมเลิกกับไคแล้ว ใช่ครับสิ่งของและบ้านทุกอย่างของผมอยู่ที่ค่ายหมดเลย ผมเอาเฉพาะแค่เสื้อผ้ากับของมีค่ามาเท่านั้นเอง

ตอนนั้นผมเลยต้องอาศัยอยู่กับอีวาน ในตอนแรกผมอยากจะช่วยจ่ายค่าบ้านให้กับอีวาน แต่อีวานบอกว่าไม่เป็นไร อีวานให้ผมทำงานบ้านแทนค่าอยู่

แต่ถึงอีวานบอกว่าจะไม่รับเงินผมก็ไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งเพื่อมาช่วยอีวานด้วยครับ ถึงแม้ทางบริษัทจะทำโอทีค่อนข้างเยอะ ผมก็สู้ครับ😭

" เฮ้อออ "

ทำไมฉันถึงไม่ลืมไคสักที นี่มันผ่านมาสัปดาห์หนึ่งแล้วน่ะ ฉันต้องลืมไคให้ได้!...จะได้ใช่ไหม ฉันไม่เฟลืออะไรแล้ว ไค...ไค.....กลับมาหาฉันได้ไหม ทำไมถึงไม่เลือกฉัน

" แงงงง ฮือออออออ "

ทำไม.....ไม่สิ ทำไมฉันต้องร้องไห้ให้กับผู้ชายแบบนั้นกัน....แต่ผู้ชายแบบนั้น.....ฉัน.....รักเขา

" ฮือออ ฮือ ไค....ไค ฉันรักนาย ทำไม... "

ไม่ ฉันต้องเลิกร้องไห้

" นี่ เอเดนเลิกร้องไห้ได้แล้ว นายร้องไห้มาเป็นอาทิตย์แล้วน่ะ "

อีวานพูดพร้อมกับเคาะประตูห้องเอเดน

" ฮึก แป็บน่ะ "

" เดี๋ยว อึก ฉันไปเปิดประตูให้ "

ฉันเดินไปเปิดประตูให้อีวาน แล้วฉันก็ร้องไห้จนทำให้อีวานต้องกอดและปลอบใจฉัน

" เอเดน นายเลิกร้องไห้ได้แล้ว นายอย่าไปสนใจคนที่มันไม่รักดีเลย "

" เอาอย่างนี้ดีกว่า ไปที่คลับไหม? และไปหาคนที่ดีกว่าไอ*นั้นดีกว่า "

และอีวานก็เช็ดน้ำตาให้ฉัน

อีวานพูดถูก ทำไมฉันต้องไปสนใจคนสองใจอย่างมันด้วย คืนนี้ฉันจะหาคนที่ดีกว่านายให้เจอ ฉันมองไปที่อีวานและพูดว่า

" ดีเลยงั้นไปกันคืนนี้เลยแล้วกัน "

และฉันกับอีวานก็ได้ไปคลับกัน

...ในคลับ...

ว้าว ไม่ได้เข้ามาหลายเดือนแล้ว ทีนี้แหละฉันต้องหาคนที่ดีกว่าให้ได้เลย

//ผ่านไป 2 ชั่วโมง//

ทำไมยังไม่มีเคยที่ถูกใจเลย อีวานล่ะอีวานอยู่ไหน

เอเดนหันไปหาอีวาน

นั่นไงอีหวาน เอ๊ะ ดูเหมือนว่าอีวานจะเจอคนที่ถูกใจแล้วสินะ เดี่ยวนี่ฉันถูกทิ้งเหรอเนี่ย!! ไม่หรอกมาคลับก็อย่างนี้สิ อืม นี่ฉันดื่มไปกี่แก้วแล้วเนี่ย ฉันน่าจะเมาแล้วล่ะ เดี๋ยวกลับบ้านก่อนดีกว่า

เอเดนเดินเซไปเซมา จนไปชนคนนึงเข้า

" อ่ะ ขอโทษครับ "

เอเดนพูด และเงยหน้าขึ้นมา

โห้ นี่ใครเนี่ยหล่อจัง สเปกฉันเลย คนนี้แหละ

" นี่ พ่อรูปหล่อ ไปสนุกกันไหม นายคือสเปกฉันเลยน่ะ "

" เออ ขอโทษน่ะครับ ดูเหมือนคุณจะเมาแล้วน่ะครับ เชิญออกไปด้วยครับ "

อยู่ๆคนข้างๆสุดหล่อก็พูดขึ้นมา คิดว่าฉันจะออกไปง่ายหรอ อีกอย่างฉันยังไม่เมาน่ะ ( จริงๆเอเดนเมาแล้ว )

" นี่ ฉันเจอคนนี้ก่อนน่ะ คนนี้คือของฉัน "

ฉันไม่ให้สุดหล่อคนนี้หรอก! ทำไมคนที่อยู่ข้างๆสุดหล่อถึงทำหน้ายังนั้น ทำหน้าเหมือนจะโดนฆ่าเลย ฉันไม่ฆ่านายหรอก

" นายเริ่มก่อนเองน่ะ "

อยู่ๆสุดหล่อก็พูด เอ๊ะ เดี๋ยวน่ะ สุดหล่อเขาอุ้มฉันขึ้นมาทำไมเนี่ย

" เฮ้ ปล่อยฉันลงก่อน "

" นายอย่าดิ้นได้ไหม ถ้ายังไม่หยุดฉันจะไม่ให้นายเดินไปตลอดชีวิตเลยน่ะ "

ฉันหยุดดิ้นทันที เดี๋ยวทำไมถึงบอกว่าฉันจะเดินไม่ได้น่ะ ล้อเล่นกันแรงไปรึเปล่า เอ๊ะ ว่าแต่ สุดหล่อจะพาฉันไปไหน

" เออ คุณสุดหล่อจะพาผมไปไหนครับ "

" ไปห้องนอนไง "

ห่ะ!! ห้องนอน เดี๋ยวก่อนน่ะ ฉันแค่จะมาหาผู้ชายคนใหม่ไม่ใช่มามีเซ็กซ์! เอ๊ะ แต่ถ้ามีก็ไม่เสียหายอะไรนี่น้า ช่างเถอะ อย่างน้อยฉันจะได้ลืมไอ*นั้น

" นายยังไม่รู้จักชื่อฉันสิน่ะ ฉันชื่อ แคสเซียส "

เอ๊ะ แคสเซียส ชื่อคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

" ผมชื่อเอเดนครับ "

ช่างเถอะ ฉันอยากเห็นลีลาของแคสเซียสล่ะ

แคสเซียสวางเอเดนบนเตียงและถอดเสื้อ แคสเซียสมองเอเดนและพูดว่า

" ฉันไม่ไหวแล้ว นายมันน่ารักเกินไป "

ห่ะ อะไรน่ะ ฉันน่ารัก อ่ะ อยู่ๆเขาก็เอานิ้วเขามา.....อยากจูบ

" จูบ..อยากจูบ "

แคสเซียสไม่รอช้าจูบเอเดน และพวกเขาทั้งสองคนก็มีเซ็กซ์อันเร่าร้อนกัน

...เช้าวันต่อมา...

อืม นี่กี่โมงแล้ว อ่ะ ปวดเอว ปวดไปทั้งตัวเลย เพราะไม่ได้มีเซ็กซ์นานแล้วรึเปล่าน่ะ แต่เมื่อคืนฉันค่อนข้างชอบเลย ว่าแต่แคสเซียสอยู่ไหน

นั้นกระดาษนิ

ในกระดาษเขียนว่า " ถ้าตื่นแล้วอย่าลืมกินข้าวด้วยล่ะฉันสั่งมาให้แล้ว ถ้ากินเสร็จแล้วติดต่อฉันด้วย ( พร้อมทิ้งเบอร์ไว้ ) " ข้าว??

" ขออนุญาตนะคะ ตื่นแล้วใช่ไหมคะ รูมเซอร์วิสที่สั่งได้แล้วค่ะ "

" อ่ะ ขอบคุณครับ "

ว้าวมีแต่อันที่น่ากินทั้งนั้นเลย กินดีกว่า อ่าแต่ว่าเราจะติดต่อเขากลับไปดีไหมน่ะ แต่เราก็เจอกันแค่ครั้งเดียวเอง คงไม่ต้องหรอกมั้ง เดี๋ยวกินเสร็จกลับเลยดีกว่า

...บ้านอีวาน...

" กลับมาแล้วครับ "

เอ๊ะ อีวานไม่อยู่เหรอ ขึ้นห้องดีกว่า

" เอเดน ทำไมเพิ่งกลับมา เอาป่านนี้ รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วง ฉันมีน้องชายคนเดียวน่ะ "

อีวานวิ่งเข้ามากอดฉันใหญ่เลย น่าจะเป็นห่วงมากจริงๆ

" นี่ฉันกลับมาแล้วน้า อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่น้องชายของนายจริงๆน่ะ "

" โธ่ ฉันก็เป็นห่วงนายจริงๆน่ะ อีกอย่างถึงนายจะไม่ใช่น้องชายแท้ๆของฉัน แต่ฉันก็ให้นายมาเป็นน้องชายของฉันน่ะ "

อีวานพูดด้วยท่าทีแบบนี้ ฉันก็ไม่รู้จะพูดไงแล้ว

" เฮ้อ ก็ได้ๆ เป็นน้องก็น้อง "

อีวานยิ้ม และเข้ามากอด และถามว่า

" ไปเจอใครมาเหรอ เขาหล่อไหม แล้วเรื่องบนเตียงเด็ดไหม "

" นายนี่น่า ถามแต่เรื่องพวกนี้ "

" แต่เขาหล่อมาก หุ่นก็ดี ลีลาก็เด็ดอีก "

" นี่ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าเขาเป็นใคร "

" เขาชื่อ แคสเซียส นี่แหละ ถ้าจำไม่ผิด "

ฉันพูดแบบนั้นออกไป แต่พอฉันพูดชื่อแคสเซียส อีวานก็เปลี่ยนสีหน้าทันที และจู่ๆอีวานก็ถามว่า

" นายแน่ใจน่ะว่าเขาชื่อ แคสเซียส "

" ใช่ เขาชื่อ แคสเซียส ทำไมเหรอ "

ฉันถามด้วยความสงสัย เพราะระหว่างฉันกับแคสเซียส ก็แค่คนที่เจอกันครั้งเดียว

" มีแค่คนเดียวที่ชื่อ แคสเซียส "

" คนนั้นคือ มาเฟียชื่อดังที่มีอำนาจมากที่สุดไงล่ะ แคสเซียส เชฟชิฟเตอร์ "

" ห๋า!! แคสเซียส เชฟชิฟเตอร์!!! "

...ไม่มีใครไม่รู้จัก แคสเซียส เชฟชิฟเตอร์ มาเฟียชื่อดังที่มีประวัติมากมาย ไม่ว่าจะฆ่าคนเพื่อความสนุก ...

...หรือค้ายาค้าของเถื่อนอื่นๆ บอกได้เลยว่าใครไปยุ่งกับ แคสเซียส ถ้าไม่ใช่คนในองค์กร...

... ก็ไม่เคยกับมาเลยแม้กระทั่งศพ เพราะมีข่าวลือว่า แคสเซียส ได้เลี้ยงหมาป่าไว้ และเนื้อคนพวกนั้นก็ได้เป็นอาหารให้กับพวกหมาป่า...

นี่...นี่...นี่ฉันไปเจอกับแคสเซียสมาเหรอ ไม่ใช่แค่นั้นฉันยังมีเซ็กซ์กับเขาอีกต่างหาก!!! อีวาน

" อีวาน ฉันจะทำยังไงดี ฉันเจอกับแคสเซียส ไม่พอฉันยังชวนเขามีเซ็กซ์อีก "

" ไม่น่ะ ฉันแค่อยากลืมไค แต่ถ้าจะให้ลืมด้วยความตายฉันไม่เอาด้วยหรอกน่ะ แงง "

อีวานกอดฉันและพูดว่า

" เอเดนใจเย็นๆ ฉันว่ายังไงแคสเซียส ก็หานายไม่เจอหรอก ฉันจะช่วยนายเอง "

ช่วยฉัน อีวานนายจะมายุ่งเรื่องนี้ไม่ได้ ฉันไม่อยากให้นายอยู่ในอันตรายเด็ดขาด นี่มันเรื่องของฉัน ฉันจะให้คนอื่นมาเสี่ยงแทนไม่ได้หรอก

" อีวาน ไม่ได้น่ะ นายจะอยู่ในอันตราย "

" ไม่เป็นไรเอเดน มีฉันอยู่ทั้งคน แคสเซียส ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก "

" แน่ใจน่ะ ถ้าเกิดเขาทำอะไรล่ะก็บอกฉันน่ะ "

อีวานยิ้ม

" แน่นอน ฉันจะปกป้องนายเอง "

หวังว่าแคสเซียสกับฉันจะไม่ต้องมาเจอกันอีก!!