^^^"ภาษาญี่ปุ่น"^^^
^^^"ภาษาอิตาลี"^^^
^^^*โทรศัพท์*^^^
..."วองโกเล่แฟมิลี่"...
• นภา →ซาวาดะ สึนะโยชิ อายุ16
• วายุ →โกคุเดระ ฮายาโตะ อายุ16
• พิรุณ →ยามาโมโตะ ทาเคชิ อายุ 16
• อัสนี →โบวีโน่ แรมโบ้ อายุ 11
• สายหมอก →โดกุโร่ โคลม อายุ16 , โรคุโด มุคุโร่ อายุ18
• อรุณ →ซาซางาวะ เรียวเฮ อายุ18
• เมฆา →ฮิบาริ เคียวยะ อายุ18
• อรุณ →รีบอร์น อายุ ???
• ฯลฯ
..."คาบัคโรเน่แฟมิลี่"...
• นภา →ดีโน่ คาบัคโรเน่ อายุ25
..."มิลฟีโอเร่แฟมิลี่"...
• นภา →เบียคุรัน
• นภา →ยูนิ
• เมฆา →คิเคียว
• พิรุณ →บลูเบล
• วายุ →ซาคุโร่
• อรุณ →เดซี่
• สายหมอก →โทริคาบูโตะ
• อัสนี →แกมม่า
• ฯลฯ
...———————————————...
> เรื่องนี้ไม่อิงอนิเมะหรือมังงะ อิงตัวละครและสถานที่
> ตัวละครหลุดooc
> สึนะเก่ง เจ้าเล่ห์เจ้าแผนการขึ้น
> ชีวิตประจำวัน เก็บความลับ ไม่ค่อยสมเหตุสมผล
> ศึกแย่งชิงชิ้นส่วนทั้งห้าชิ้น ผู้ที่ปกป้องชิ้นส่วนที่1คือมิลฟีโอเร่แฟมิลี่ ชิ้นส่วนที่สองและสามอยู่ที่ไหนสักที่บนโลก ชิ้นส่วนที่สี่ผู้ที่ปกป้องอยู่คือวองโกเล่แฟมิลี่ ชิ้นส่วนที่ห้าอยู่กับองค์กรเชลแบคโล
สวัสดีนะคะ เห้อ~ เบื่อตัวเองที่ขยันเปิดเรื่องแต่ไม่ค่อยจะอัพจริงๆ ต้องขออภัยจริงๆค่ะ งือ~ บ๊ายบาย👋
^^^^^^foggy-sky^^^^^^
...**คุณเชื่อไหมว่า...สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือกาลเวลา**...
...สึนะโยชิ...
...↓...
..."คุณคิดว่าผมมองจุดประสงค์ของพวกคุณไม่ออกหรอครับ"...
..."จะบอกอะไรให้นะครับผมไม่ใช่เจ้าห่วยที่พวกคุณรู้จักอีกแล้วครับ*(^^)"...
...————...
ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเปลี่ยนผันไปตามกาลเวลา ผมเองก็เช่นกันครับ^^ จากเจ้าห่วยที่แสนปวกเปียกไม่มีอะไรดีกลายเป็นราชสีห์ที่ยิ่งใหญ่ เบื้องหน้าคือหนุ่มน้อยแสนซุ่มซ่าม แต่ใครจะคิดละว่าเบื้องหลังคือผู้ที่อยู่จุดสูงสุดของมาเฟียที่ควบคุมโลกเบื้องหลังไว้ เรียกได้ว่าเป็นราชสีห์ที่เจ้าเล่ห์ดุร้าย ในคราบลูกสิงโตน้อยที่ดูไร้เดียงสานั่นแหละครับ
...เป็นความลับที่ถูกปกปิดกับการสวมบทบาทคนธรรมดา...
...————...
'ความลับ' นิยามของเรื่องบางเรื่องที่ไม่ต้องการบอกใครและต้องไม่มีใครรับรู้ มันเป็นไปได้จริงหรือ? คำพูดที่หลายๆคนเคยได้ยินมากล่าวไว้ว่า 'ความลับไม่มีในโลก' ก็อาจจะจริงอย่างที่ว่าก็ได้ ไม่ว่าจะกล่าวแบบนี้ไป สุดท้ายมนุษย์กับจะทำทุกอย่างเพื่อซ่อนความลับนี้ไว้
แต่เขาก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากมายเรื่องนี้หรอก ถ้ารู้ความลับของเขาแล้วคงจะปล่อยไปไม่ได้เพราะงั้น
คงต้องขอดึงเข้ามามีส่วนร่วมกับผมล่ะนะ:)
...\=\=\=\=...
"พรุ่งนี้แล้วสินะ"ร่างของเด็กชายชาวเอเชียที่มีสายเลือดของชาวยุโรปเสี้ยวหนึ่งเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบงันของห้องที่เต็มไปด้วยเอกสารและหนังสือวิชาการทั้งภาษาญี่ปุ่น อิตาลี เยอรมัน ฝรั่งเศส และอีกมากมายถูกจัดวางในชั้นหนังสือที่มีลวดลายราคาแพง ทั้งโซฟาหนังอย่างดี ในมือถือปากกาลูกลื่นแท่งสีทองปลายด้ามมีขนนกประดับ
"อีกไม่นานคงได้กลับญี่ปุ่นแล้วสินะ คิดถึงคนฝั่งนั้นจะแย่"ใบหน้าติดหวานเอ่ยออกมาพร้อมยกยิ้มขึ้นดูอารมณ์ดีมากกว่าทุกวัน เพราะใกล้ได้เวลาที่เขาจะได้กลับญี่ปุ่นแล้วยังไงล่ะ
ก็อก ก็อก ก็อก
"ขออนุญาตขอรับท่านซาวาดะ"หลังจากเสียงเคาะประตูดังก็ตามด้วยเสียงเอ่ยขออนุญาติของบาจิลซึ่งสังกัดอยู่ในหน่วยCEDEFของผู้ดูแลนอกแก็งดังเล็ดลอดเข้ามา
"เข้ามาสิครับ"เมื่อได้ยินเสียงของซาวาดะ สึนะโยชิอนุญาตเข้าจึงเปิดประตูเข้ามา เห็นบุคคลที่เป็นบอสวองโกเล่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะเงยหน้าขึ้นมามองตน
"ดูอารมณ์ดีจังนะขอรับท่านซาวาดะ"เด็กหนุ่มอายุราวๆรุ่นราวคราวเดียวกับเขาเอ่ยขึ้นมาพร้อมเดินเข้ามาใกล้
ก็จะไม่ให้เขาอารมณ์ดีได้อย่างไรละ ได้กลับญี่ปุ่นทั้งทีนี่นา แถมงานที่นี่รุ่นที่เก้าจะแบ่งเอาไปทำด้วย ช่วยเขาได้เยอะเลยละ ที่ผ่านมางานล้นมือจนขยับตัวไปไหนไม่ค่อยจะได้เลยนี่นา เบื่อจะเเย่
"ฮะๆ นั่นสินะครับบาจิล แล้วมีธุระอะไรกับผมรึเปล่าถึงได้มาหาน่ะ"บาจิลได้ยินอย่างนั้นก็ส่งซองเอกสารพร้อมจดหมายที่ประตราสัญลักษณ์ของไฟดับเครื่องชนนภาในกับเขา
"ท่านรุ่นที่เก้าสั่งให้ผมเอามาให้น่ะขอรับ เอกสารการส่งมอบดูแลอะไรซักอย่าง ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรขอรับ"บาจิลเอ่ยพร้อทำหน้าสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่นำมามอบแก่วองโกเล่รุ่นที่สิบก่อนจะเก็บความสงสัยนั้นไปเพราะเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตน
"งั้นหรอ ขอบใจนะบาจิล"เขาเอ่ยขอบคุณผู้ช่วยจำเป็นของเขาในขณะที่อยู่อิตาลี เพราะโกคุเดระ ฮายาโตะนั้นประจำการดูแลอยู่ในญี่ปุ่นตามคำสั่งเขาเมื่อปีก่อนและผู้พิทักษ์คนอื่นๆก็เช่นกัน
"ไม่เป็นไรขอรับท่านซาวาดะ^^ งั้นผมขอตัวก่อนนะขอรับ"บาจิลกล่าวก่อนจะเดินออกจากห้องไป
...\=\=\=\=...
"ขออนุญาตครับท่านรุ่นที่เก้า"ร่างบางดวงตาสีอัลมอนด์ผมสีเปลือกไม้กล่าวขออนุญาตผู้ที่เป็นบอสวองโกเล่รุ่นก่อนเพื่อมาตามคำเรียก
"มาแล้วหรอสึนะโยชิคุง เชิญนั่งก่อนสิ"รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฎบนใบหน้าของชายชราดูเป็นคนปู่ใจดีซึ่งไม่เข้ากับบอสมาเฟียในนิยามของความโหดร้ายเลยสักนิด
"ครับ"เด็กหนุ่มยิ้มกลับบางๆก่อนตอบรับคำเชิญโดยนั่งฝั่งตรงข้ามกับรุ่นที่เก้า ก่อนชาจะถูกรินลงถ้วยแล้ววางไว้ตรงหน้าเขา
"ขอบคุณครับ"เขาเอ่ยขอบคุณก่อนยกแก้วชาลวดลายสีทองขึ้นมาลิ้มรส กลิ่นหอมกรุ่นละมุนในปากทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ก่อนจะวางถ้วยลง
"สึนะโยชิคุงได้อ่านเอกสารที่ฉันให้บาจิลเอาไปให้เธอรึยัง"
"ครับ เรื่องใหญ่พอสมควรเลยนะครับมีใครรู้เรื่องนี้อีกไหมครับ"ใช่ เรื่องใหญ่โตที่เกี่ยวพันกับเวลาที่สืบต่อมาเป็นทอดๆตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันเลยล่ะ
"ก็มีฉันและผู้พิทักษ์ที่รู้ว่า'มัน'อยู่ที่ไหนแล้วก็เธอ ในวองโกเล่ก็มีแค่นี้แหละสึนะโยชิคุง"
"รุ่นที่เก้าจะบอกว่ายังมีคนอื่นที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่อีกงั้นหรอครับ"เขาถามด้วยสีหน้าจริงจัง เขาคิดว่าหากมีคนล่วงรู้คงมีข่าวลือกระจายอยู่ทั่วเป็นแน่หากเรื่องนี้ถูกพรั่งพรายออกมาก และคงจะเดาไม่ยากว่าคนที่มี'มัน'อยู่คงจะไม่พ้นมาเฟียอันดับหนึ่งอย่างวองโกเล่แน่นอน
"เธอคงรู้แล้วว่า'มัน'ไม่ได้มีแค่ชิ้นเดียว ชิ้นส่วนอีกชิ้นที่ฉันรู้ก็อยู่กับมิลฟีโอเร่ซึ่งผู้ที่รู้ถึงที่เก็บซ่อนก็คือเบียคุรันและยูนิ ส่วนชิ้นอื่นๆยังไม่ระบุว่าใครครอบครอง"ชายชราตอบกลับ
"เพราะงั้นรุ่นที่เก้าเลยคาดว่าน่าจะมีคนกลุ่มหนึ่งรู้ถึงการมีอยู่ของ'มัน'และเผยแพร่มันออกมาโดยที่รู้ว่าผลกระทบจะตกอยู่ที่วองโกเล่เพื่อจุดประสงค์บางอย่างสินะครับ"มือบางจับริมฝีปากสีสวยก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน
"ไม่ใช่แค่เพียงก่อความวุ่นวายให้กับวองโกเล่เพียงเท่านั้น แต่กลับพิสูจน์ไปด้วยว่าเรามี'มัน'อยู่จริงๆรึเปล่า เป็นพวกที่ร้ายจนน่าตีให้ตายจังเลยนะครับ"คำพูดนั้นของวองโกเล่เดชิโม่ทำเอาวองโกเล่โนโน่หลุดหัวเราะขบขันอย่างอดไม่ได้กับอารมณ์ร้ายๆของเดชิโม่
"นั่นสินะสึนะโยชิคุง"รุ่นที่เก้ากล่าวก่อนระบายยิ้มออกมา
...———————————————...
^^^^^^foggy-sky^^^^^^
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
