😈เมียเด็ก😈

แนะนำตัวละคร

กาย อายุ24 หนุ่มหล่อรวย โหด เย็นชา ขวัญใจสาวๆ เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย มีเพื่อน 3 คนเป็นมาเฟียทุกคน

เจคอป อายุ24 หล่อรวย แฝดพี่ของเจเค เป็นคนอ่อนโยน น่ารัก เป็นมาเฟีย

วายุ อายุ24 หล่อรวย รอยยิ้มบาดมากจ้า เสือตัวพ่อ เเละเป็นมาเฟีย

เจเค อายุ24 หนุ่มหล่อ แฝดน้องของเจคอป รวย นิสัยเงียบนิ่ง เป็นคนรักเดียวใจเดียว เป็นมาเฟีย

แก๊งมังกรเป็นชื่อของแก๊งของพวกเขา กายเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย

แป้งสาว อายุ19 นิสัยไม่ชอบงานบ้านชอบทำงานหนักเหมือนผุ้ชาย ชอบปีนเขา ชอบเล่นน้ำ เรามีน้องคน 1 คน

ปอง อายุ12 นิสัย น่ารัก ดื้อ พูดไม่ค่อยฟัง ผมเป็นน้องของพี่แป้งครับ

เดวิดศัตรูของแก๊งมังกรที่โหดที่สุด

😈เมียเด็ก😈

วันนี้เราเดินหางานทั้งวันยังไม่ได้งานเลยตอนนี้ก็เย็นมากแล้วด้วย แถวบ้านเราโรงแรมค่อนข้างเยอะแต่เขาดันไม่รับนี่สิ เฮ้ออ บ้านของเราอยู่ซอยข้างๆโรงแรม แถวนั้นจะมีสะพานที่ไม่ใหญ่มากเท่าไหร่แต่ก็พอเดินสวนกันได้ พอเรากำลังเดินขึ้นสะพานอยู่ดีดี จู่ๆเราก็เผลอเดินชนผู้หญิงคนนึง

“ ขอ...ขอโทษค่ะ “ เรารีบบอกผู้หญิงคนนั้นด้วยความรู้สึกผิด

“ ไม่เป็นไรจ้ะ “ เธอบอกด้วยน้ำเสียงที่น่ารักแล้วเราก็ช่วยเขาเก็บของ พอเก็บเสร็จตาของเขาก็เหลือบไปเห็นใบสมัครที่อยู่ในมือของเธอ

“ น้องกำลังหางานหรอคะ “ เธอเลิกคิ้วถามเราด้วยรอยยิ้ม

“ ใช่ค่ะ!! “ เรายิ้มแล้วตอบเธอไป

“ แล้วได้งานรึยังไปทำงานกับพี่ไหมทำความสะอาดโรงแรม พี่ชื่อขวัญนะ “

“ ทำความสะอาดโรงแรมหรอคะ ทำค่ะทำ แล้ว..แล้วจะให้หนูเริ่มทำวันไหนคะ แล้วทำที่ไหน โรงแรมอะไร

“ ใจเย็นๆก่อนค่ะน้อง โรงแรมแถว xxx ค่ะ น้องรู้จักหรือเปล่า แต่ถ้าเราไปถูกนะพรุ่งนี้เริ่มงานได้เลยนี่นามบัตรพี่จ่ะ “ เธอบอกพร้อมกับยื่นนามบัตรของเธอส่งมาให้

“ รู้ค่ะๆ “ เราบอกอย่างกระตือรือร้น แล้วพี่เขาก็ขอตัวกลับ เราเองก็เดินกลับบ้านเช่นกัน

“ ปองพี่มาแล้ว หิวข้าวรึยัง “ เราเดินเข้ามาก็เห็นน้องเรานั่งอ่านหนังสืออยู่

ปองเป็นคนที่เรียนเก่ง ผิดจากเรามากที่เรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง

“ หิวแล้ว พี่ซื้ออะไรมากินบ้างอ่ะ “ ปองเดินไปเราแล้วก็ช่วยถือของ

“ ซื้อยำ ต้มไข่พะโล้แล้วก็ลาบ เรามาเอาลาบไปเลยไป ของโปรดเราไม่ใช่หรอ “ เราบอกน้องยิ้มๆ

“ แล้ววันนี้พี่เป็นไงบ้างหางานได้ยัง “ ปองถามในขณะที่เอาอาหารเทใส่จาน และก็ยกออกมาโต๊ะที่กินข้าว

“ พี่ได้งานแล้วเป็นงานทำความสะอาดโรงแรมน่ะแล้วนี่ทำการบ้านหรือยัง มีตรงไหนงงหรือสงสัยมั้ย ถามพี่ได้นะ “ เราพูดกับปองด้วยความเป็นห่วง

“ พี่จะทำการบ้านให้ผมหรือไง “ พูดจบปองก็ขำเรา เพราะมันรู้ว่าเราเป็นคนเรียนไม่เก่ง

“ เดี๋ยวเถอะ ได้ทีละเอาใหญ่นะ มากินข้าวจะได้ไปทำการบ้าน ทำเสร็จจะได้นอน พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงานแล้วนะ

“ เค้ารับแล้วหรอ “

“ ยังไม่รับหรอก แต่พี่ว่าจะเข้าไปถามเขาดู “ เราตอบน้องไป ปองเองก็พยักหน้าแล้วกินข้าวต่อ

หลังจากนั้นเราสองคนก็แยกย้ายกันไปนอน เราสองคนนอนกันคนละห้อง แต่บางวันเราก็ไปนอนด้วยกัน เพราะบ้านของเรามีทั้งหมดสี่ห้องเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนเป็นห้องนอนสองห้องน้ำสอง ส่วนชั้นหนึ่งเป็นห้องครัวกับห้องนั่งเล่น

พอเข้าไปในห้อง เราเอาเบอร์จากนามบัตรโทรไปหาพี่เขาเพื่อถามเรื่องงาน สรุปคือเริ่มพรุ่งนี้ และให้ไปเจอกันที่โรงแรมตอนแปดโมง และเลิกงานห้าโมงเย็น ส่วนเงินเดือนก็เดือนละหมื่นสี่ ความจริงมันก็คุ้มอยู่นะ หลังจากที่เราพูดคุยกับเขาเสร็จแล้ว เราก็ล้มตัวลงนอนเพื่อที่พรุ่งนี้จะได้มีแรงไปทำงานในตอนเช้า!

🤣ฝากกดติดตาม ติชมกันได้นะเรื่องนี้เขาแต่งเป็นเรื่องแรก ยังไงก็ฝากด้วยเด้อ🤣

😈เมียเด็ก😈

เช้าวันต่อมา

7:00น.

เราก็ตื่นแล้วลงมาทำกับข้าว เตรียมกับข้าวให้ปองไปโรงเรียน

" ปองแต่งตัวเสร็จยังลงมากินข้าวได้แล้วเร็ว พี่จะได้ไปเตรียมตัวไปทำงาน นี่พี่เริ่มงานแปดโมงนะ ต้องไปก่อนเวลางาน เราอ่ะไปเรียนเองนะ "

“ ครับ งั้นผมเอาไปกินที่โรงเรียนนะ ผมกินที่บ้านน่าจะไม่ทันแล้วอ่ะ “

“ อืมๆ “

“ งั้นผมไปก่อนนะสวัสดีครับตอนเย็นเจอกัน “

เราก็พยักหน้าให้แล้วน้องก็เดินออกไปส่วนเราก็นั่งกินข้าวกินข้าว พอกินเสร็จแล้วก็แต่งตัวไปทำงาน ไปถึงโรงแรมประมาณเจ็ดโมงสี่สิบ ซึ่งโรงแรมนี้เราเคยได้ยินมาบ้าง

" แหมมาเช้าเลยนะเราอ่ะ “ พี่ขวัญเดินมาทัก

“ ว่าแต่เราชื่ออะไรนะเมื่อวานนี้พี่ลืมถาม "

“ หนูชื่อแป้งค่ะ พี่ขวัญก็ทำงานที่นี่เหมือนกันหรอคะ “ เราก็ถามเกี่ยวกับงานของพี่ขวัญแล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆจนถึงเวลาเข้างานเราก็แยกย้าย

พี่ขวัญบอกว่าเราต้องเข้าไปทำห้องเจ้าของโรงแรมทุกวัน

“ เขาไม่ได้เข้ามาอยู่ทุกวันหรอกแต่ต้องทำไว้ก่อน “ นี่คือสิ่งที่พี่ขวัญบอกเรามา

และพี่ขวัญยังบอกอีกว่าเจ้าของโรงแรมนี้เป็นหัวหน้ามาเฟีย เขาชื่อกาย แล้วก็เพื่อนเขาอีกสามคน ชื่อเจเค เจคอบ แล้วก็วายุ สามคนนี้เป็นมาเฟียกันทุกคน ทุกคนต่างเรียกแก๊งนี้ว่า ‘แก๊งมังกร’

เราทำความสะอาดชั้น vip ใช้เวลาเกือบครึ่งวัน ถึงเวลาพักก็มาหาพี่ขวัญ กินข้าวเสร็จก็ไปทำงานต่อ เจ้าของโรงแรมนี้หน้าตาเป็นยังไงเราก็ไม่รู้หรอกนะ เรารู้แค่ว่าเขาเป็นคนนิ่งๆ สุขุมและก็ไม่ค่อยเอาใครเท่าไหร่ เขาอายุแค่ 24 แต่เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย ซึ่งเรามองว่าไม่น่าจะธรรมดา

ก๊อกๆๆ

เราเคาะประตูก่อนจะเข้าเพราะไม่รู้ว่าเจ้าของโรงแรมอยู่หรือเปล่า

“ ขอโทษนะคะมีใครอยู่ไหมคะพอดีว่าฉันจะเข้าไปทำความสะอาดค่ะ “

‘ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณามาใหม่อีกที’

เมื่อเรารู้แล้วว่าคงไม่มีใครอยู่ในนั้นแน่ๆ เราจึงไขกุญแจเข้าไปในห้อง และก็เริ่มทำความสะอาดทันที เรามองว่าข้างนอกก็ไม่เลอะเท่าไหร่เหมือนมีคนเข้ามาทำความสะอาดทุกวัน พอเราทำเสร็จก็เหลือห้องนอนกะว่าจะเข้าไปทำแต่ว่า..

ทางด้านกาย

สวัสดีครับทุกคนผมชื่อกายเป็นหัวหน้าแก๊งมังกรผมเป็นมาเฟีย เอาเป็นว่าผมบอกแค่นี้ล่ะครับที่เหลือตามอ่านเอง วันนี้ผมนอนอยู่ในห้องครับ อยู่ดีดีก็มีคนมาเคาะประตูสงสัยน่าจะเป็นแม่บ้าน แต่คือผมง่วงผมก็เลยไม่ไปเปิดประตู ถ้าเป็นแม่บ้านมาทำความสะอาดผมก็ไม่ได้สนใจนอนต่อครับสักพักผมได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องนอนผมก็นั่งจ้องประตูครับ สักพักแม่บ้านก็เปิดเข้ามา สิ่งที่ผมเห็นคือ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยครับ เธอสวยตัวเล็กหุ่นดี ผมมองเธอตาค้างแบบนั้น แต่สีหน้าของผมที่แสดงออกไปอาจจะเรียบนิ่งนะครับ แต่จริงๆใจผมค่อนข้างเต้นแรงพอสมควร

//สวยจัง//ผมหลุดปากพูดถึงเธออย่างเพ้อ

😈เมียเด็ก😈

เราก็เปิดประตูเข้าไปคือมีผู้ชายนั่งอยู่ปลายเตียงแล้วจ้องมาที่เรา เราก็มองหน้าเขานะคือหน้าตาแบบหล่ออ่ะแกเราเขินนะแต่ไม่ได้ตัวบิดไปบิดมาเหมือนผู้หญิงคนอื่น

"ขอโทษค่ะพอดีว่าฉันจะมาทำความสะอาดห้องค่ะ ผู้ชายคนนั้นก็พยักหน้า เหมือนว่าทำได้ตามสบาย"

"มึงเพิ่งเข้ามาทำงานใช่ไหม ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ มีแฟนหรือยัง กูชื่อกายนะเป็นเจ้าของโรงแรมที่นี่"

" ใช่ค่ะเพิ่งเข้ามาทำวันนี้วันแรก ฉันชื่อแป้งอายุ 19 ค่ะไม่มีแฟน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณกาย

แ..งถามเหมือนมึงจะซักกูเหมือนไปทำอะไรผิดมาอย่างนั้นอ่ะ

" เออ แล้วอีกอย่างไม่ต้องเรียกกูว่าคุณกูไม่ชอบให้ใครเรียกแบบนี้เข้าใจมั้ย เสือกส่งสายตาดุมาให้กูอีก"

"ค่ะๆ แล้วคุณจะให้ฉันเรียกคุณว่ายังไงล่ะคะ จ้ามันมองหน้าเราแบบจิกเลยอ่ะ"

"ขอโทษค่ะ แล้วเราก็ก้มหน้าไม่รู้จะพูดอะไรต่อไงไม่กล้ามองสายตาเขามันน่ากลัว"

"เรียกกูว่าพี่ก็ได้ เขาก็ยิ้มมุมปาก

กูว่าแบบมึงอ่ะ ไม่ควรทำความสะอาดห้องนะ"

"คะ เรามองหน้าเค้า"

แล้วมึงจะให้กูไปทำอะไรวะ อยู่ดีๆก็มาพูดแบบนี้คืออะไรวะกูงง

"ไปทำงานเป็นผู้ช่วยกูเอามั้ย เป็นเลขาส่วนตัวอ่ะมึงรู้จักไหม"

"รู้จักค่ะ แต่ฉันว่าฉันทำงานตรงนี้น่าจะดีกว่าค่ะ งานเลขาแบบนั้นฉันไม่เคยทำอาจจะทำให้คุณขายหน้าได้นะคะ"

" หึ ไม่เห็นเป็นไรนี่ คนเราเกิดมาจะทำอะไรเป็นทุกอย่างมันไม่ได้อยู่แล้ว จะทำไหมเงินเดือนเดือนละ ห้าหมื่นห้าอีกอย่างไม่ต้องทำอะไรด้วยแค่เดินตามกูถือของช่วยกูเองงานสบายกว่านี้อีกหน้าตาผิวพรรณมึงไม่ควรมาทำงานอะไรแบบนี้ รู้ใช่ไหม เราก็พยักหน้า"

"พยักหน้า. ค่ะ แต่ฉันไม่ได้ซีเรียสฉันทำงานอะไรก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาบอกฉันขอคิดดูก่อนนะคะ ตอนเย็นเดี๋ยวฉันจะเข้ามาทำความสะอาดใหม่นะคะ"

"ตอนนี้คุณ พักผ่อนเถอะค่ะดูเหมือนว่า คุณจะเพลียนะคะ ขอตัวค่ะขอโทษที่รบกวนนะคะ"

"อืม พยัก หน้าล็อคประตูห้องให้กูด้วย แล้วเขาก็นอนต่อ"

"ค่ะ"

เราก็เดินออกมาแล้วก็ล็อคประตูห้องให้เขา เราลงมาข้างล่างแล้วเอาของไว้ในห้องเก็บของ ไปหาพี่ขวัญแล้วก็บอกว่ายังไม่ทำห้องเขาเพราะเขาอยู่ เหลือทำห้องนอน เดี๋ยวตอนเย็นจะเข้าไปทำพี่ขวัญก็ไม่ได้พูดอะไรไปนั่งคุยกับพี่ขวัญ ช่วยงานพี่ขวัญนิดหน่อย

ฝากกดติดตามด้วยนะคะ ถ้าเขาพิมพ์ผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะ เม้นได้นะเขาเพิ่งแต่งเรื่องนี้เรื่องแรก