เล่าประวัติศาสตร์เรือรบ
IJN KAGA (1)
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
คากะ : เป็นเรือบรรทุกเครื่องบิน ที่ สร้างขึ้นสำหรับกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น (IJN) และได้รับการตั้งชื่อตามจังหวัดคากะในอดีตในจังหวัด อิชิ กาวะในปัจจุบัน เดิมทีตั้งใจให้เป็นหนึ่งในสองเรือประจัญบานชั้นTosa Kagaถูกดัดแปลงภายใต้เงื่อนไขของสนธิสัญญานาวีวอชิงตันเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินเพื่อทดแทน เรือลาดตระเวน Amagiซึ่งได้รับความเสียหายอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ระหว่างแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่คันโตคากะ ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี 1933–1935 โดยเพิ่มความเร็วสูงสุดของเธอ ปรับปรุงระบบไอเสียของเธอ และปรับชุดเที่ยวบินของเธอให้เข้ากับเครื่องบินที่ทันสมัยและหนักกว่า
นาวาโท จิน
เรือลำนี้มีจุดยืนอย่างเด่นชัดในการพัฒนาหลักคำสอนเรื่องแรงปะทะของเรือบรรทุกเครื่องบิน IJN ซึ่งจัดกลุ่มเรือบรรทุกเข้าด้วยกันเพื่อให้มวลและความเข้มข้นที่มากขึ้นแก่กำลังทางอากาศของเรือ แนวคิดเชิงกลยุทธ์ที่ปฏิวัติวงการในขณะนั้น การใช้หลักคำสอนเป็นสิ่งสำคัญในการช่วยให้ญี่ปุ่นสามารถบรรลุเป้าหมายเชิงกลยุทธ์เบื้องต้นในช่วงหกเดือนแรกของสงคราม แปซิฟิก
นาวาเอก ไทโย
เครื่องบินของ Kaga ได้สนับสนุนกองทัพญี่ปุ่นในจีนเป็นครั้ง แรกใน ช่วงเหตุการณ์เซี่ยงไฮ้ปี 1932 และเข้าร่วมในสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สองในช่วงปลายทศวรรษ 1930 ร่วมกับสายการบินอื่นๆ เธอได้เข้าร่วมในการโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2484 และการบุกรุกของราบาอูลในแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2485 ในเดือนต่อมา เครื่องบินของเธอได้เข้าร่วมในการโจมตีทางอากาศ แบบผสมผสาน ที่เมืองดาร์วินประเทศออสเตรเลีย ซึ่งช่วยให้สามารถยึดครองเรือ บรรทุกเครื่องบินได้ หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์โดยกองกำลังญี่ปุ่น เธอพลาดการจู่โจมในมหาสมุทรอินเดียในเดือนเมษายนที่เธอต้องกลับไปญี่ปุ่นเพื่อซ่อมแซมหลังจากโดนแนวปะการังในเดือนกุมภาพันธ์
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
หลังจากการซ่อมแซมKaga ได้ เข้าร่วมกองบินอากาศที่ 1สำหรับBattle of Midwayในเดือนมิถุนายน 1942 หลังจากการทิ้งระเบิดกองกำลังอเมริกันที่Midway Atoll Kaga และ ผู้ ให้บริการ IJN อีกสามลำถูกเครื่องบิน อเมริกันจาก Midway และผู้ให้บริการEnterprise , HornetและYorktown โจมตี เครื่องบินทิ้งระเบิดดำน้ำจากEnterprise สร้าง ความเสียหายอย่างร้ายแรงKaga ; เมื่อเห็นได้ชัดว่าเธอไม่สามารถช่วยชีวิตเธอได้ เธอถูกเรือพิฆาตของญี่ปุ่นพุ่งเข้ามาเพื่อป้องกันไม่ให้เธอตกไปอยู่ในมือของศัตรู การสูญเสียคางาและเรือบรรทุกเครื่องบิน IJN อีก 3 ลำที่มิดเวย์ถือเป็นความล้มเหลวครั้งสำคัญสำหรับญี่ปุ่น และมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งต่อความพ่ายแพ้ครั้งสุดท้ายของญี่ปุ่น ในปี พ.ศ. 2542 เศษซากจากคางะรวมถึงส่วนลำตัว ขนาดใหญ่ของเธอ อยู่ที่พื้นมหาสมุทรทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะมิดเวย์ [2]ในปี 2019 RV Petrelค้นพบซากเรือของเธอที่พื้นมหาสมุทร
IJN KAGA (2)
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
Kagaถูกวางให้เป็น เรือประจัญบาน ชั้นTosaและเปิดตัวเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 1921 ที่อู่ต่อเรือKawasaki Heavy Industries ใน เมืองโกเบ เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2465 เรือชั้นโทสะทั้ง 2 ลำถูกยกเลิกและมีกำหนดจะถอดทิ้งภายใต้เงื่อนไขของ สนธิสัญญา นาวีวอชิงตัน
การลงนามสนธิสัญญานาวีวอชิงตัน
นาวาโท จิน
สนธิสัญญาอนุญาตให้เปลี่ยนเรือประจัญบานหรือเรือรบครุยเซอร์สองลำเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินขนาดระวางขับมาตรฐานสูงสุด 33,000 ตัน (34,000 ตัน ) ไม่สมบูรณ์เทิ่Amagiและคากิได้รับการคัดเลือกในขั้นต้น แต่Kantōเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ 1923 เสียหายAmagi 'เรือ s เกินกว่าจะซ่อมไปได้ทางเศรษฐกิจและกะได้รับเลือกเป็นเธอแทน การตัดสินใจอย่างเป็นทางการในการเปลี่ยนKagaเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินออกเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2466 แต่ไม่มีการดำเนินการใด ๆ จนถึงปี พ.ศ. 2468 เนื่องจากมีร่างแผนใหม่และความเสียหายจากแผ่นดินไหวต่อYokosuka Naval Arsenalได้รับการซ่อมแซม เธอได้รับหน้าที่อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2471 แต่นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของการทดสอบทางทะเลเท่านั้น เธอเข้าร่วมกองเรือรวม ( Rengō Kantai ) เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2472 โดยเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินลำที่สามของ IJN ที่เข้าประจำการ ต่อจากโฮโช (1922) และอาคางิ (1927)
นาวาเอก ไทโย
คางะสร้างเสร็จด้วยความยาวโดยรวม 238.5 เมตร (782 ฟุต 6 นิ้ว ) เธอมีลำแสง 31.67 เมตร (103 ฟุต 11 นิ้ว) และร่างที่บรรทุกเต็มที่ 7.92 เมตร (26 ฟุต) เธอเคลื่อนย้าย 26,900 ตัน (27,300 ตัน) ที่ โหลด มาตรฐานและ 33,693 ยาว (34,234 ตัน) ที่โหลดเต็มที่เกือบ 6,000 ตัน (6,100 ตัน) น้อยกว่าระวางขับน้ำที่ออกแบบไว้สำหรับเรือประจัญบาน เธอมีลูกเรือทั้งหมด 1,340 คน
การจัดเตรียมดาดฟ้าเครื่องบิน
นาวาโท จิน
Kagaก็เหมือนกับAkagiที่มีสำรับการบินซ้อนทับสามชั้น ซึ่งเป็นเรือบรรทุกลำเดียวที่เคยได้รับการออกแบบมาให้เป็นเช่นนั้น เรือบรรทุกเครื่องบินของอังกฤษดัดแปลงจาก "เรือลาดตระเวนเบาขนาดใหญ่" Glorious , CourageousและFuriousแต่ละลำมีสำรับการบินสองสำรับ แต่ไม่มีหลักฐานว่าญี่ปุ่นคัดลอกแบบจำลองของอังกฤษ มีแนวโน้มว่าจะเป็นกรณีของวิวัฒนาการมาบรรจบกันเพื่อปรับปรุง ความยืดหยุ่น ของรอบการเปิดตัวและการกู้คืนโดยอนุญาตให้เปิดตัวและกู้คืนเครื่องบินพร้อมกัน ลาน บินหลัก ของ คางะ ยาว 171.2 เมตร (561 ฟุต 8 นิ้ว) และกว้าง 30.5 เมตร (100 ฟุต) ลานบินตรงกลางของเธอมีความยาวเพียง 15 เมตร (49 ฟุต 3 นิ้ว) และเริ่มต้นที่ด้านหน้าของสะพาน และดาดฟ้าสำหรับบินด้านล่างของเธอนั้นยาวประมาณ 55 เมตร (180 ฟุต 5 นิ้ว) ประโยชน์ใช้สอยของดาดฟ้าบินตรงกลางของเธอนั้นน่าสงสัยเพราะว่ามันสั้นมากจนมีเพียงเครื่องบินที่บรรทุกสัมภาระเบาบางลำเท่านั้นที่ใช้งานได้ แม้ในยุคที่เครื่องบินเบาและเล็กกว่าในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมาก ไม่ว่าในกรณีใด การเติบโตที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในด้านประสิทธิภาพ ขนาด และน้ำหนักของเครื่องบินในช่วงทศวรรษที่ 1930 หมายความว่าแม้แต่ดาดฟ้าชั้นล่างก็ไม่สามารถรองรับม้วนขึ้นที่จำเป็นสำหรับเครื่องบินรุ่นใหม่ที่ลงจอดได้อีกต่อไป ถูกชุบเมื่อเรือได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในช่วงกลางทศวรรษ 1930 คางะขาดเกาะจนกระทั่งมีการเพิ่มเข้ามาในช่วงการปรับปรุงใหม่
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
เมื่อเสร็จแล้ว เรือมีดาดฟ้าโรงเก็บเครื่องบินหลักสองแห่งและโรงเก็บเสริมที่สามซึ่งมีความจุรวม 60 ลำ โรงเก็บเครื่องบินเปิดออกสู่ชั้นกลางและชั้นล่างเพื่อให้เครื่องบินสามารถออกจากโรงเก็บเครื่องบินได้โดยตรง ขณะที่กำลังดำเนินการลงจอดบนดาดฟ้าหลักด้านบน ไม่มีเครื่องยิงหนังสติ๊ก ลิฟต์เครื่องบินข้างหน้าของเธอถูกชดเชยไปทางกราบขวาและ 10.67 โดย 15.85 เมตร (35 โดย 52 ฟุต) ในขนาด ลิฟต์ส่วนท้ายของเธออยู่ที่เส้นกึ่งกลางและ 12.8 x 9.15 เมตร (42 x 30 ฟุต) อุปกรณ์จับของเธอเป็นระบบขวางของฝรั่งเศสที่ใช้กับเรือบรรทุกเครื่องบินBéarnและรู้จักกันในชื่อ Model Fju ( Fju shiki ) ในการให้บริการของญี่ปุ่น เมื่อสร้างเสร็จแล้วKaga ได้บรรทุก เครื่องบินทิ้งระเบิดตอร์ปิโด Mitsubishi B1M3 จำนวน 28 ลำ เครื่องบินขับไล่ Nakajima A1N 16 ลำ และเครื่องบินลาดตระเวนMitsubishi 2MR จำนวน 16 ลำ
อาวุธยุทโธปกรณ์และชุดเกราะ
พลเรือโท คาวาอิ
เธอได้รับอาวุธยุทโธปกรณ์ต่อต้านอากาศยานขนาด 12 ซม. (4.7 นิ้ว) รุ่นปี 10 รุ่น A2 จำนวน 6 กระบอก ติดตั้งกับสปอนสันที่อยู่ต่ำกว่าระดับของช่องทาง โดยที่พวกเขาไม่สามารถยิงข้ามดาดฟ้าบินได้ สามแท่นต่อข้าง ปืนเหล่านี้ยิงขีปนาวุธ 20.3 กิโลกรัม (45 ปอนด์) ที่ความเร็วปากกระบอกปืน 825–830 ม./วินาที (2,707–2,723 ฟุต/วินาที); ที่ 45 องศานี้ให้ช่วงสูงสุด 16,000 เมตร (17,000 หลา) และมีเพดานสูงสุด 10,000 เมตร (33,000 ฟุต) ที่ระดับความสูง 75 องศา อัตราการยิงที่ได้ผลคือ 6 ถึง 8 นัดต่อนาที เธอมีผู้กำกับ Type 89 สองคนเพื่อควบคุมปืน 20 ซม. ของเธอและ Type 91 สองคนที่ขับเคลื่อนด้วยตัวเองซึ่งขับเคลื่อนผู้กำกับต่อต้านอากาศยาน ( Kōshaki ) เพื่อควบคุมปืน 12 ซม. ของเธอ คากะเข็มขัดเกราะสายน้ำของ สายน้ำลดลงจาก 280 เป็น152 มม. (11 เป็น 6 นิ้ว) ระหว่างการสร้างใหม่ และส่วนบนของส่วนนูนตอร์ปิโด ของเธอ ได้รับเกราะ 127 มม. (5 นิ้ว) เกราะดาดฟ้าของเธอลดลงจาก 102 เป็น 38 มม. (4 เป็น 1 นิ้ว)
พลเรือเอก คาวาชิ
Kagaเสร็จสมบูรณ์ด้วยกังหันไอน้ำ Kawasaki Brown-Curtis สี่ตัวที่มีกำลังเพลา รวม 91,000 แรงม้า (68,000 กิโลวัตต์ ) บนเพลาทั้งสี่ สำหรับเรือประจัญบานความเร็วที่คาดไว้ของเธอคือ 26.5 นอต (49.1 กม./ชม.; 30.5 ไมล์ต่อชั่วโมง) แต่การกระจัดที่ลดลงจาก 39,900 เป็น 33,693 ตันยาว (40,540 ถึง 34,234 ตัน) ทำให้ความเร็วเพิ่มขึ้นเป็น 27.5 นอต (50.9 กม./ชม.; 31.6 ไมล์ต่อชั่วโมง) ตามที่แสดงให้เห็นในการทดลองในทะเล ของเธอ เมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2471 เธอมีหม้อไอน้ำ Kampon Type B (Ro) จำนวน 12 เครื่องที่มีแรงดันใช้งาน 20 กก./ซม. 2 (2,000 kPa ; 280 psi) แม้ว่าจะมีเพียงแปดคนเท่านั้นที่ใช้น้ำมันเป็นเชื้อเพลิง อีกสี่คนใช้น้ำมันและถ่านหินผสมกัน เธอบรรทุกน้ำมันเชื้อเพลิง 8,000 ตัน (8,128 ตัน) ยาวและถ่านหิน 1,700 ตัน (1,727 ตัน) เป็นระยะทาง 8,000 ไมล์ทะเล (15,000 กม.; 9,200 ไมล์) ที่ 14 นอต (26 กม./ชม.; 16 ไมล์ต่อชั่วโมง)
IJN KAGA (3)
บริการในช่วงต้นและการพัฒนาหลักคำสอนของผู้ให้บริการ
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
Kagaปฏิบัติการทางอากาศในปี 1930 บนดาดฟ้าเรือมีเครื่องบินทิ้งระเบิดตอร์ปิโด Mitsubishi B1M กำลังเตรียมพร้อมสำหรับการบินขึ้น เครื่องบินรบ Nakajima A1N Type 3 จอดอยู่ที่ชั้นล่างข้างหน้า
นาวาโท จิน
เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2474 คางะได้รับมอบหมายให้เป็นเรือธงของกองเรือบรรทุกเครื่องบินที่หนึ่งภายใต้คำสั่งของพลเรือตรี ทาคาโยชิ คาโต้ กองเรือบรรทุกเครื่องบินที่หนึ่ง พร้อมด้วย โฮ โชออกเดินทางไปยัง น่านน้ำ จีนในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2475 เพื่อสนับสนุน กองทหาร กองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นระหว่างเหตุการณ์เซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกอง เรือที่3ของIJN B1M3 ที่บรรทุกโดยKagaและHōshōเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหลักที่ใช้ในการต่อสู้ช่วงสั้นๆ เหนือเซี่ยงไฮ้
พลเรือโท คาวาอิ
อิคุตะ คุโรอิวะ และทาเคโอะ โพสท่าต่อหน้านากาจิมะ A1N2 Type 3
พลเรือเอก คาวาชิ
เครื่องบิน ของKagaซึ่งปฏิบัติการจากทั้งสายการบินและฐานชั่วคราวที่สนามบิน Kunda ในเซี่ยงไฮ้ ทำการบินเพื่อสนับสนุนกองกำลังภาคพื้นดินของญี่ปุ่นตลอดเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2475 ในระหว่างภารกิจหนึ่งในภารกิจเหล่านี้เครื่องบินรบ Nakajima A1N2 ของ Kaga จำนวน 3 ลำ รวมถึงหนึ่งลำที่ขับโดยอนาคต ace Toshio Kuroiwaซึ่งคุ้มกันเครื่องบินทิ้งระเบิดตอร์ปิโด Mitsubishi B1M3 จำนวน 3 ลำ ทำคะแนนให้กับชัยชนะการรบทางอากาศสู่อากาศครั้งแรกของ IJN เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ เมื่อพวกเขายิงโบอิ้ง P-12 ที่บินโดยนักบินอาสาสมัครชาวอเมริกัน ตก Kagaกลับมาที่บ้านน่านน้ำตามประกาศหยุดยิงในวันที่ 3 มีนาคม และเริ่มฝึกกองเรือกับส่วนที่เหลือของ Combined Fleet
จอมพลเรือ ยามาโมโตะ
ในเวลานี้ หลักคำสอนเกี่ยวกับพาหะที่กำลังพัฒนาของ IJN ยังอยู่ในช่วงแรกสุด ในขั้นต้นKagaและเรือบรรทุกเครื่องบินรายอื่นๆ ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่เป็นตัวคูณกำลังทางยุทธวิธีที่สนับสนุนเรือประจัญบานของกองเรือรบในหลักคำสอน "การรบแตกหัก " ของ IJN ในบทบาทนี้กะ'อากาศยาน s จะโจมตีเรือรบศัตรูด้วยระเบิดและตอร์ปิโด ภายหลังการโจมตีทางอากาศต่อเรือบรรทุกข้าศึก เริ่มราวปี พ.ศ. 2475-2476 ซึ่งถือว่ามีความสำคัญเท่าเทียมกันเพื่อสร้างความเหนือกว่าทางอากาศในช่วงเริ่มต้นของการต่อสู้ องค์ประกอบที่สำคัญในกลยุทธ์นี้คือ เครื่องบินบรรทุกของญี่ปุ่นจะต้องสามารถโจมตีก่อนด้วยการโจมตีทางอากาศจำนวนมาก เป็นผลให้ในการฝึกซ้อมกองบิน เรือบรรทุกเครื่องบินเริ่มปฏิบัติการร่วมกันที่ด้านหน้าหรือกับแนวรบหลัก กลยุทธ์ที่ปฏิวัติวงการนี้เน้นความเร็วสูงสุดจากทั้งสายการบินและเครื่องบินที่บรรทุกตลอดจนเครื่องบินขนาดใหญ่ที่มีพิสัยทำการไกลกว่า ดังนั้น ดาดฟ้าเครื่องบินที่ยาวกว่าบนเรือบรรทุกจึงมีความจำเป็นเพื่อจัดการกับเครื่องบินรุ่นใหม่ที่หนักกว่าซึ่งกำลังเข้าประจำการ
นาวาเอก ไทโย
ในไม่ช้า คางะก็ถูกตัดสินว่าด้อยกว่า อาคากิเพราะความเร็วที่ช้ากว่า ดาดฟ้าบินที่เล็กกว่า (64 ฟุต (19.5 ม.) สั้นกว่า) และการจัดช่องทางที่มีปัญหา เนื่องจากข้อจำกัดในการรับรู้ของKaga เธอจึงได้รับความสำคัญเหนือAkagiในเรื่องความทันสมัย คางะถูกผลักไสให้สำรองสถานะเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2476 เพื่อเริ่มการบูรณะครั้งใหญ่ครั้งที่สอง โดยมีวันที่เริ่มอย่างเป็นทางการในวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2477
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
