เทมปา:เจ้าของอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของเมืองและมีคาสิโนใหญ่ที่สุดในเมือง

พีท:ทาสขัดดอกของคามิน

คีตะ : หนุ่มลูกครึ่งญาติห่างๆของเทมปาที่คอยช่วยเหลือพีท

แคท : สาวไฮโซลูกสาวของเพื่อนพ่อเทมปาที่ตามแอบชอบเทมปาตลอด

คามิน:พี่ชายที่แสนติดพนันของพีทแต่ก็รักและหวงมากเช่นกัน

คนเรานอกจากเป็นเพื่อนก็อย่าปล่อยให้ความรู้สึกมันเลยเถิดไปไกลเพราะถ้าอีกฝ่ายจริงจังอยู่ฝ่ายเดียวจะทำให้เจ็บเจียนตาย

ทุกสัมผัสที่ลุกล้ำการกระทำที่แสนป่าเถื่อนทำให้อยากจะเกลียดเขา! บางทีเราควรจะต้องหนีให้เขาหาให้ตายหรือเราอาจจะต้องอยู่แบบนี้ไปจนตายจากกันเพียงแค่อดทนอยู่เพื่อให้หมดหนี้สินเวรกรรมกันไป

"จ่ายเงินที่มึงยืมกูมาเดี๋ยวนี้! "

กลุ่มชายหน้าตาเถื่อนกำลังล้อมชายคนนึงอยู่

"ไม่มีโว้ยถ้ามึงอยากได้ก็รอก่อนดิวะ! "

"กูไม่รอมึงปล่อยกูรอมาสองอาทิตย์แล้วมึงหลบหน้ากู! ..เฮ้ยพวกมึงสั่งสอนมันหน่อยดิ"สิ้นเสียงคำสั่งชายสี่ห้าคนก็พุ่งเข้าต่อยเตะชายคนนั้นทันที

ตุ้บ! พลั่ก! ~

"โอ๊ย~อึกๆ ๆ "เสียงผู้ชายร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดนอนตัวงอมือปัดป้องเท้าของชายสี่ห้าคน

"เฮ้ย! พอ! "เสียงสั่งให้หยุด

"..."

"พอแค่นี้เดี๋ยวมันตายซะก่อน...ดึงมันขึ้นมา~"

หมับ! มีคนนึงไปคว้าชายคนนั้นขึ้นให้ประจันหน้ากับพี่เขา

"..."

"มึงรู้ใช่มั้ยว่าถ้ามึงยังไม่จ่ายครอบครัวมึงจะเป็นยังไง! "

"อย่ายุ่งกะครอบครัวกู! "

"อย่ายุ่งงั้นเหรอ! ฮ่าๆ ๆ คงยากเพราะถ้ามึงไม่จ่ายครอบครัวมึงเจ็บแน่

กริ๊งๆ ~{เจ้านาย}...เปิดลำโพง

"ฮัลโหลครับนาย"

[มันให้รึป่าว]

"มันไม่จ่ายครับนาย"

[บอกมันหาอะไรก็ได้ที่มีค่าที่สุดมาขัดดอกไว้จ่ายครบค่อยมาเอาคืน]

"ครับนาย"

ติ๊ด~

"ได้ยินที่นายกูพูดแล้วใช่มั้ย"

"กูไม่มี"

"น้องมึงไง! "

"ไม่มีทาง! "

"ไม่มีทางเหรอ! "

ผัวะ! ชายคนโหดต่อยเขาเต็มแรง

"..."

"หวังว่ากูจะได้สิ่งขัดดอกภายในสามวันนี้"

".."

"อย่าให้พวกกูไปเอาสิ่งขัดดอกด้วยตัวเองเลยกูเตือนแล้วนะ! ~ กลับเว้ย! "กลุ่มชายพวกนั้นเดินออกไป~

' ฉันจะไม่ยอมให้น้องฉันไปเป็นทาสใครเด็ดขาดพีทจะไม่มาเดือดร้อนเพราะฉัน...พีท~พี่ขอโทษ'

ณ Dark'Club

"เซ็งจังวันนี้ลูกค้าน้อย"เสียงบ่นอุบอิบของหนุ่มหน้าหวานริมฝีปากชมพูระเรื่อธรรมชาติเอ่ยกับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเจ้าของเสียงบ่นคือผมเองนามว่า'พีท'ส่วนสูงที่พอดีกับหุ่นดูเป็นหนุ่มหุ่นบางไปนิดแต่มีเสน่ห์กับสาวๆหนุ่มๆไม่แพ้หนุ่มหุ่นล่ำๆ เลย

"บ่นเก่งนะเนี่ย"เจ้าของร้านเดินมาหน้าโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ก่อนยิ้มให้เล็กน้อย

"ลูกค้าน้อยก็ได้ทริปน้อยน่ะสิครับพรุ่งนี้มีทำโครงงานกลุ่มกับเพื่อนๆ ด้วยจะได้มีเงินไว้ซื้อของทำโครงงาน"ผมตอบตามความจริงก่อนทำหน้าเซ็งๆ

"เอาน่าพีทดึกๆ คงมีลูกค้ามาเยอะ"เพื่อนร่วมงานที่ยืนอยู่ด้วยบอกก่อนตบบ่าผมเบาๆ แล้วไปทำงานต่อ

"เจ๊~ครับลูกค้าวีไอพีมาครับ"มีพนักงานอีกคนมาเรียก

"ใครกัน~ยังไงพีทรับลูกค้าวีไอพีเลยนะจะได้ทริปเยอะๆ งั้นไปรับลูกค้ากับเจ๊ก็ได้"ผมพยักหน้าก่อนเดินออกมาพร้อมเจ๊แพนหรือเจ๊แพนกวินสาวสองเจ้าของผับแห่งนี้เห็นแบบนี้เจ๊แกมีสามีแล้วนะครับผมนับถือในความรักของเขาทั้งสองคนมาก

"นึกว่าใครคุณเทมปานี่เอง"ผมมองหน้าเจ้าของคนที่ชื่อว่าเทมปาสูงหล่อเข้มศูนย์รวมความเพอร์เฟคอยู่ที่เขาและความรวยที่รวยเว่อร์เขาเรียนปีเดียวกับผมแต่อยู่คนละคณะแต่มีคลาสที่เรียนห้องเดียวกันบ่อยได้คุยกันบ้างแต่ไม่สนิทนะ

"เทมปานายนี่เองจำฉันได้มั้ยฉันพีทไง"ผมยิ้มก่อนพูดกับเทมปา

"จำได้สิจำได้ดีเลย"เห็นมั้ยเขาจำผมได้-w- ปกติเขาไม่ค่อยคุยกะคนที่ไม่สนิทมากนักนะเพราะเขาขึ้นชื่อว่าเป็นอันธพาลที่มีอิทธิพลที่สุดในมหาลัยเลยข้างนอกด้วยเพราะธุรกิจของครอบครัวเขามีหลายอย่างหนึ่งในนั้นคือแก๊งมาเฟียที่ไม่มีใครกล้ายุ่งด้วยส่วนตัวผมเองก็ไม่ชอบเขานะชอบทำตัวเหนือคนอื่น มาด ทำเหมือนใหญ่โตมากมีอำนาจเหลือเกิน

"ว่าแต่นายสนใจโซนไหนล่ะฉันจะได้ตามไปเสริฟ์อาหารถูก"

"อืมมมม~โซนไหนดีล่ะ...พอดีฉันอยากได้โซนที่คุยกับแขก'คนพิเศษ'ของฉันได้ด้วย"เขาพูดน่าเรียบนิ่งแต่ผมกลับรู้สึกว่าเขาเหมือนจะลากใครมาเชือดซะงั้นเน้นว่าคนพิเศษซะด้วย

"อ่ะ...เอ่อ..คือ...งั้นเอางี้นะ ฉันเอ้ย!! ผมขอแนะนำโซนวีไอพีนะครับทางเรามีห้องวีไอพีถึง13ห้องครับ"

"จริงๆ พูดปกติก็ได้นะห้องวีไอพีน่าสนใจดีนี่งั้นเอาห้องวีไอพีก็ได้ว่าแต่มีห้องไหนว่างบ้างล่ะ"

"มีห้องว่างตอนนี้มีห้องเบอร์ 3 5 6 7และ13"

ทางร้านเรามีบริการห้องวีไอพีคือห้องส่วนตัวสำหรับลูกค้าที่ไม่อยากสุงสิงกับคนเยอะๆ และอยากชิวๆ เรื่อยๆ ฟังเพลงสบายๆ เพราะโซนที่เหลือค่อนข้างอึกทึกครึกโครมเป็นอย่างมากคนที่มาใช้บริการห้องวีไอพีส่วนใหญ่เป็นเซเลบ ดารา นักการเมือง คนใหญ่คนโต นักธุรกิจทั้งหลายเพราะราคาค่อนข้างสูงนิดหน่อย

15นาทีต่อมา

สรุปคือเทมปาเลือกห้องที่13ห้องสุดหรูและเป็นห้องที่แพงที่สุดในบรรดาห้องทั้งหมดผมพาเขาไปที่ห้องวีไอพีก่อนรับออเดอร์จากเขาแล้วมาเตรียมของไปเสริฟ์เทมปาที่นั่งหล่อพร้อมลูกน้องอีกสองสามคนที่มากับเขา

"พีท"ผมหันไปตามเสียงเรียกของเสียงนั้นแต่ต้องช๊อคสุดๆกับหน้าตาของร่างสูงตรงหน้าที่ใบหน้าหล่อเเกมโกงมีรอยฟกช้ำ เขียวเป็นจ้ำๆ

"พี่คามิน!พี่เป็นอะไร!ใครทำอะไรพี่!เจ็บมากรึป่าว!"ผมวางถังน้ำแข็งบนเคาน์เตอร์บาร์ก่อนตรงดิ่งหาพี่ชายที่ใบหน้ามีแต่รอย มีเรื่องกับใครอีกล่ะเนี่ยทำไมหนักขนาดนี้

"มีเรื่องนิดหน่อยน่า~อย่าห่วงเลยพี่แค่แวะมาดูว่าเราปลอดภัยอยู่ดีรึป่าว^_^"มีหน้ามายิ้มอีก

"ผมอ่ะยังอยู่ดีอยู่แต่พี่อ่ะทำไมหน้าเละมาขนาดนี้ทายาหรือยังมีเรื่องกะคนในบ่อนเหรอหรือว่าอะไรให้ผมช่วยมั้ยติดหนี้ใครรึป่าว"

"ไม่ต้องช่วยหรอกทำงานไปเถอะเดี๋ยวพี่จะกลับแล้วแค่เห็นพีทอยู่ดีที่ก็สบายใจ"

"แน่ใจนะพี่~"

"อื้ม~"

"โอเคงั้นผมไปทำงานก่อนนะพอดีลูกค้าวีไอพีอ่ะป่านนี้คงรอแย่"จริงสิมัวแต่เป็นห่วงพี่ชายจนลืมเทมปาไปเลยเขาคงรอแย่เลยเขาจะโมโหหิวจนจะฆ่าผมหรือป่าวเนี่ย>w <

10นาทีต่อมา

ผมยกของไปเสริฟ์เทมปาจนครบแล้วกล่าวขอโทษเขาที่ช้าเขาเองก็แค่ตอบว่าไม่เป็นไรก่อนหันไปคุยกระซิบที่หูของลูกน้องตัวเองส่วนผมขอตัวไปยกเครื่องดืมที่เหลือมาเสริฟ์ 

"ขออนุญาตครับ"ผมเคาะห้องเขาก่อนเดินเข้าไปแต่แล้วของทุกอย่างก็ร่วงลงพื้นแก้วดื่มเหล้าแตกลงพื้นผมรีบวิ่งเข้าไปช่วยพี่คามินที่โดนลูกน้องเทมปาจับอยู่และเทมปากำลังจะต่อยเขา

"หยุดนะ!"ผมรีบแกะมือลูกน้องของเทมปาออก

"พี่คามิน!เป็นอะไรมั้ยพี่"สภาพแย่อยู่แล้วแย่กว่าเดิมอีก

"ไม่เป็นไร"มุมปากแตกเลือดออกขนาดนี้บอกไม่เป็นไรนี่เลือดนะไม่ใช่เหงื่อเป็นบ้างก็ได้โว้ยย!!!

"นี่มันอะไรกันน่ะเทมปานี่พี่ชายฉันนะมีอะไรก็ค่อยๆคุยสิทำไมต้องลงไม้ลงมือด้วย"

"พี่ชายนายทำให้ฉันไม่พอใจน่ะอย่าคิดมากสิเขาสมควรโดนต่างหากล่ะ!"

"อะไรที่พี่ฉันทำให้นายไม่สบายใจฉันขอโทษแทนด้วยแล้วกันและขอโทษอีกครั้งที่ต้องให้คนอื่นมาบริการนาย..ฉันขอตัวก่อน!!"จะพาพี่คามินไปทำแผล

ขณะที่ฉันกำลังจะเดินผ่านเขา เรามองหน้ากันเล็กน้อย

"เดี๋ยว!!....พี่ชายนายไม่ได้บอกเหรอว่าเขาจะยกนายให้มาเป็นทาสฉันจนกว่าพี่นายจะมีเงินมาคืนฉัน5ล้าน"อะไรนะ!?!ทาส!5ล้าน!!

"หมายความว่าไง!...พี่คามิน"ผมถามพี่คามินที่หน้าหงอยอยู่

"คือพี่.....พี่ขอโทษ~พี่ติดพนันแล้วเงินไม่พอจ่าย"

"แล้วยังไงต่อ"

"ที่พี่มาหาเพราะพี่เป็นห่วงกลัวพีทจะเป็นอันตรายเพราะพีทคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตพี่แล้วพี่กลัวเขาจะมาเอาพีทไป"

"พี่ฉันติดนาย5ล้านใช่มั้ย...ฉันขอเวลา"

"ไม่ได้!!!นายไม่มีสิทธิ์ขออะไรทั้งนั้น"

"พี่ชายนายไม่มีเงินมาให้ฉันก็ต้องเอานายมาแลกไม่งั้นฉันก็จะฆ่าพี่ชายนายทิ้งถือว่าชดใช้แทนเงิน5ล้าน"

"นี่นายบ้าเหรอ!ชีวิตคนมันมีค่ากว่าเงิน5ล้านนั่นอีกฉันจะแจ้งตำรวจ!!"

"แจ้งสิแจ้งเลยหลักฐานฉันมี แจ้งตำรวจมาจับนายเทมปาคนนี้ได้เลย😏"เขายิ้มมุมปากหน้าที่ท้าทายของเขาทำผมโกรธนิดๆเขากำลังทำให้ผมเกลียดเขา

"ฉันหาให้นายไม่ได้ภายในวันเดียวหรอกเงิน5ล้านนะไม่ใช่ใบไม้ขอร้องปล่อยน้องฉันไปพีทไม่รู้เรื่องอย่าเอาพีทมาเกี่ยวเลย....ฆ่าฉันซะ!!"พี่คามินพูดก่อนจะเดินมาหยุดที่ด้านหน้าเทมปา

"หึ!ฉันฆ่านายแน่แต่นายอย่าลืมนะว่าฉันเป็นใครถึงนายตายฉันก็ไม่ผิด"

"หยุดนะ..พี่คามินจะบ้าเหรอ!!!ยอมตายให้คนเจ้าเล่ห์แบบนี้ได้ไงบางทีเขาอาจจะโกงพี่ก็ได้ทำให้พี่เป็นหนี้เป็นสินเยอะเกินจริง"ไม่แน่เขาอาจจะโกงแบบนี้กับทุกคน

"แล้วจะให้พี่ทำยังไงพี่ไม่อยากให้เราไปอยู่เป็นทาสมัน!"

"ขอร้องเถอะเทมปาให้เวลาฉันกับพี่หน่อยฉันสัญญาว่าจะรีบหามาคืนให้เร็วที่สุด"

"แต่ฉันต้องการเงินเดี๋ยวนี้5ล้านถ้ามีทุกอย่างจบวันนี้ตอนนี้เลยแต่ถ้าไม่มีนายไม่ยอมฉันคง....ไม่ต้องให้ฉันพูดซ้ำดีกว่านะ"เทมปาพูดก่อนเบือนหน้าไปทางอื่น

"แค่ฉันไปเป็นทาสรับใช้นายแค่นั้นใช่มั้ย"

"ใช่...แค่นายอยู่เป็นทาสขัดดอกขัดหนี้จนกว่าพี่ชายนายจะหาเงินมาให้ฉันได้แค่นั้นเองอีกอย่างฉันให้พี่นายทยอยจ่ายทุกวันยังได้เลย..อื้ม~ฉันว่าฉันใจดีแล้วนะ"

"ถ้าแค่ไปเป็นทาสฉันยอมแต่ฉันต้องไปเรียนและทำงานแล้วนายจะให้ฉันไปเป็นทาสนายตอนไหน"

"นายเป็นทาสฉันตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป...เรื่องเรียนฉันรู้ส่วนเรื่องงานนายก็ลาออกสิ"

"พรุ่งนี้ฉันจะไปหานายเองฉันขอเวลาเก็บของที่ห้องก่อน"

"😏"เทมปายักไหล่ก่อนนั่งลงตรงโซฟาแล้วดื่มเหล้าเขาบอกลูกน้องให้พาพี่คามินออกไปเพราะอยากจะคุยส่วนตัวกับผม อันที่จริงพออยู่กับเขาสองต่อสองก็แอบหวั่นกลัวว่าเขาจะฆ่าหมกโซฟาอยู่นะแต่มาถึงขนาดนี้แล้วทำไงได้เป็นไงเป็นกันวะผมนั่งลงโซฟาด้านขวามือเขา

5นาทีต่อมา

เขาจะมองเราอีกนานมั้ยกลัวนะจะบีบคอก็บีบเลยสิทำใจได้แล้ว

"ดื่มซะสิ"

"ฉันไม่ดื่มมีอะไรนายก็พูดมาเลยดีกว่าฉันต้องไปทำงาน"

"นายเป็นทาสฉันสั่งก็ต้องทำตามคำสั่ง"เผด็จการ

"...ก็ได้!"

~โอ๊ยยยยย~ขมแสบคอชะมัดทำไมเทมปาถึงได้กินเหล้าเข้มขนาดนี้นี่เหล้าเพียวๆแน่ๆเลยผมวางแก้วชอตลง

"กินอีก"

"ห้ะ!!!"

"กินอีก5ชอต"

"แต่...ฉันอาจเมาได้เลยนะ"

"นั่นแหละที่ฉันอยากให้เป็น"

หลังเหล้าลงคอมีรึ..พีทสุดหล่อคนนี้จะคุมสติอยู่ทุกอย่างดูมึนๆเอียงๆ

"นายตกลงมั้ย"ห้ะ!ตกลงอะไรไม่ได้ฟังเขาพูดอะไรกับผมหันไปมองหน้าที่เบลอๆของเขา

"ก็ตกลงไปแล้วไงคร้าบบบบ~เอิ๊กกกก"ลิ้นพันกันพูดไม่รู้เรื่องนะเนี่ย

"แน่ใจนะ"

"บร๊ะ!..พูดดด~ไม่รู้เรื่อง ฟังไม่รู้ความงั้นเหรอบอกไปแล้วไงว่าตกลง"

"อย่าเสียใจที่หลังก็แล้วกัน"

"..???...ไม่มีอะไรจะเสียแล้วออกจากสติ~งุ้ยยยมาววว~มากกก~แล้ววอ่ะ"