รักนะเจ้าห่วย(ฉบับรีไรท์)
ตอนที่ 1
หลังจากศึกครั้งสุดท้ายจบลง
ตอนที่จบศึกอัลโกบาเลโน่รีบอร์นได้ไปขอรุ่นที่9ให้เปลี่ยนชื่อเป็น นีโอวองโกเล่ ภายหลังผมขอให้เปลี่ยนกลับเป็นแบบเดิมเพราะไม่ชิน
หลังจากนั้นรีบอร์นและเหล่าอัลโกบาเล่โน่ได้เริ่มกลับร่างเดิมแล้ว
เจ้าบ้านั่นตอนนี้โตเร็วสุดๆ
ตอนนี้สูงเท่าเอวของผมแล้วล่ะ
แรมโบ้ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ
ผมคิดว่าเราทุกคนหลังจบศึกนั้นมาก็ดูสนิทกันมากขึ้น.....
แรมโบ้
คุณแรมโบ้จะกินทั้งหมดเลย~~~
โกคุเดระ
หยุดเลยนะเฟ้ยไอวัวบ้า!!!!
โกคุเดระ
ฉันยังกินได้แค่นิดเดียวเอง!!
หมะม๊า
ยังมีอีกเยอะเลยนะจ๊ะ//ยิ้ม
มุคุโร่
ครึกครื้นกันจังนะครับ
มุคุโร่
ผมขอร่วมวงด้วยได้มั้ยครับ//ยิ้ม
มุคุโร่
มากินของฟรีครับ คุฟุฟุฟุฟุ//แสยะ
อยู่ๆหน้าต่างก็ถูกเปิดออกพร้อมกับคนที่เข้ามา....คนคนนั้นคือ.....
มุคุโร่
ไม่คิดว่าคุณจะมาด้วยนะเนี่ย
ฮิบาริ
และฉันก็ไม่คิดว่าแกจะมากินด้วย
มุคุโร่
ทำไมผมจะไม่มาล่ะครับ
สงครามประสาทได้ก่อตัวขึ้น ทุกคนเหมือนเห็นกระแสไฟช็อตเปรี๊ยะๆตรงกลางของทั้งสองคน
เรียวเฮ
ทั้งสองคนทะเลาะกันสุดขั้วอีกแล้ว!!!!
พวกเรา....สนิทกันขึ้น.....รึเปล่านะ?
แต่ผมรู้สึกว่ามันเหมือนเดิมนะ555
สึนะ
อ๋า!!! อย่านะ!!//แย่งมา
แรมโบ้
คุณแรมโบ้ได้ของสึนะมาแล้ว
แรมโบ้
จะกินล่ะนะ!!!!//เอาเข้าปาก
สึนะ
อันนั้นอันสุดท้านแล้วนะ...ฉันยังไม่ได้กินเลย//น้าตาไหลพราก
รีบอร์น
สมน้ำหน้า ไม่ยอมกินเอง
ยามาโมโตะ
เอาน่าๆยังมีอีกนะ กำลังทำอยู่//ลูบหลัง
ไม่ทันขาดคำโกคุเดระก็ปาระเบิดไปซะแล้ว
คุณฮิบาริ มุคุโร่ และรีบอร์นหลบออกไปทัน ทำให้ไม่โดนบอม
แรมโบ้
ฮึก...อึก...อด..ทน.....ไว้.............
แรมโบ้ฟยิบบาซูก้าทศวรรษออกมา แต่มันค่อนข้างหนักทำให้คนที่โดนบาซูก้ากลายเป็นสึนะแทน
สึนะ
ท..ที่นี่...ที่ไหนน่ะ??
สึนะ
ห้องเรา...ในอีก10ปี...เหรอ
สึนะ
ใหญ่ชะมัด...//ยิ้มแห้ง
สึนะ
แล้ว....ต้องรออีก10นาที...ใช่มะ
???
ตื่นได้แล้ว//เดินออกมา
สึนะ
ค..คนเมื่อตอนนั้นนี่....
ใช่แล้ว เค้าไม่เคยลืมคนที่มาดึงสติตัวเองตอนที่สู้กับพ่อหรอกนะ ถึงจะไม่รู้ว่าคือใครก็เถอะ แถมตอนนั้นหน้าก็มองไม่ชัดอีกต่างหาก
รีบอร์น
หนวกหู//สายตาอาฆาต
สึนะ
นี่เกิน10นาทีแล้วนะ.....
สึนะ
ทำไมฉันยังไม่กลับไปล่ะ.....
รีบอร์น
ปีนี้แกอายุเท่าไหร่นะ
สึนะ
นี่คืออีก10ปีข้างหน้าไม่ใช่เหรอ?
รีบอร์น
นี่น่ะ เพิ่งจะผ่านมาแค่8ปีเอง
รีบอร์น
ฉันจะจับแกฝึกหนักเลย//แสยะ
สึนะ
คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าคุณคือใคร!
รีบอร์น
แกไม่จำเป็นต้องรู้
รีบอร์น
(น่าแกล้งชะมัด)//เดินออกไป
มุคุโร่
เมื่อกี้ผมตาไม่ได้ฝาดใช่มั้ยครับ
ยามาโมโตะ
ฮะฮะฮะ......ฉันคิดว่า....ไม่นะ
เรียวเฮ
สึนะใส่ชุดตัวใหญ่สุดขั้-
โกคุเดระ
แกน่ะเงียบไปเลย!!!
???
อย่าเพิ่งรีบสิครับ//เดินออกมา
คนที่เดินออกมาคือสึนะในอนาคต...แต่.....หารู้ไม่ในการเดินที่แสนจะดูปกตินั้น เขากำลังเก็บซ่อนอาการเจ็บตรงช่วงล่างจากศึกหนักเมื่อคืนมา
???
เรื่องเก่ายังไม่จบมาอัพอีกแล้ว5555
???
เรื่องนี้มีเวอร์ชั่นที่ยังไม่รีเมคด้วยนะคะ
???
ใครอยากอ่านก็...พิมพ์เลยค่ะว่า
???
ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกทุกท่านด้วยนะคะ
ตอนที่ 2
สึนะ
นายคือรีบอร์นเหรอ?!!!
รีบอร์น
เออ ใช่ มันทำไม//มอง
สึนะ
ก็..แปลว่าคนที่มาตึงสติฉันตอนนั้นก็.....
โกคุเดระ
ท..ทำไมถึงกลายเป็นเด็กแบบนี้ล่ะครับ!
รีบอร์น
โดนบาซูก้าทศวรรษมา
รีบอร์น
แล้วเครื่องย้อนเวลาที่เด็กแสบพวกนั้นทำพังเมื่อไหร่จะซ่อมเสร็จ
รีบอร์น
การประชุมวันนี้เราไม่เข้านะ
รีบอร์น
นายทำงานแทนเราไปซักเดือน2เดือนนะ
รีบอร์น
ฉันจะพาเจ้านี่ไปฝึกซักหน่อย//แสยะ
โกคุเดระ
ท..ที่ไหนเหรอครับ?
รีบอร์น
Dead Mountain//แสยะ
โกคุเดระ
ผมเชื่อว่ารุ่นที่10ทำได้//กุมมือ+ยิ้ม
โกคุเดระ
ขอตัวนะครับ//เดินออกไป
สึนะ
นี่!เราจะไปภูเขามรณะนั่นจริงๆเหรอ!
พูดจบรีบอร์นได้ทำการหิ้วสึนะและเดินออกไปทันที
เฮลิคอปเตอร์ได้ทำการบินวนอยู่เหนือภูเขา Daed mountain
สึนะ
ต..ต้องลงไป...จริงๆเหรอ//สั่น
รีบอร์นได้ใส่ร่มชูชีพให้สึนะก่อนจะถีบส่งสึนะลงไปข้างล่าง
และรีบอร์นก็ได้ตามลงไปโดยกระโดดลงไปเลย
สึนะได้พยายามตั้งสติ และเมื่อความสูงอยู่ในระดับที่พอเหมาะแล้วเขาก็ได้กางร่มชูชีพออกมาเพื่อร่อนลงอย่างปลอดภัย
ลมได้พัดมาแรงทำให้สึนะโดนพัดไปติดอยู่กับต้นไม้
สึนะ
ให้ตายสิ เจ้าบ้านั่น....ถีบกันได้นะ
รีบอร์น
ว่าไงนะ//พิงต้นไม้
รีบอร์น
พูดถึงใครอยู่เหรอ//ยิ้มเย็น
สึนะ
ร..รีบอร์น....นายมา....ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ//ยิ้มแห้ง
รีบอร์น
ตั้งแต่ประโยคแรกนั่นแหละ//ยิ้มเย็น
สึนะ
นาย...ไม่โกรธ...ใช่มั้ย...//ยิ้มแห้ง
รีบอร์น
ใช่...ฉันไม่โกรธ...//แสยะ
รีบอร์น
แต่การฝึกของแกจะโหดเพิ่มเป็นเท่าตัว//ลาก
สึนะ
ไหนบอกไม่โกรธไง//น้ำตาตก
รีบอร์น
ก็ไม่ได้บอกว่าโกรธหนิ//แสยะ
รีบอร์น
แกต้องเอาตัวรอดจากหุบเขามรณะนี้ให้ได้
สึนะ
ต..ตั้ง3อาทิตย์เลยเหรอ!!
รีบอร์น
ที่นี่น่ะ สัตว์แปลกๆเยอะ ระวังตัวไว้ล่ะ//แสยะ
สึนะ
ร..เรา...จะอยู่รอดมั้ยเนี่ย..
หลังจากนั้นสึนะได้ทำการเดินไปเรื่อยๆ
พยายามทบทวนบทเรียนที่โกคุเดระบอกเวลาต้องเขาป่าหรือเวลาติดอยู่ในป่าต้องทำยังไง
สึนะ
(จำได้ว่าเจ้ารีบอร์นเคยบอกว่า.....ต้องหาฟืนแล้วก็ที่สำหรับพัก)
สึนะ
(งั้นหาที่พักก่อนจะดีกว่า)
สึนะได้หาที่พักแต่ก็.....
และจู่ๆก็มีสัตว์ประหลาดตัวนึงวิ่งมาชนเข้ากับสึนะจนกระเด็นไปไกล
???
ไม่สิน่าจะโคตรโหดเลย555
ตอนที่ 3
หลังจากที่สึนะโดนกระแทกอย่างแรกจนเชากระเด็นไปติดกับต้นไม้
จนสึนะช้ำไปทั้งตัวจากแรงกระแทกอย่างแรง แรงกระแทกนั้นทำให้สึนะแทบจะลุกไม่รอด
แต่.....สัตว์ประหลาดตัวนั้นกำลังจะวิ่งเข้ามาชนเขาอีกรอบ ทำให้เขาต้องฝืนลุกขึ้นแล้วกระโดดหนีออกมา
สึนะได้เผาสัตว์ประหลาดตัวนั้นจนไหม้เป็นจุลไม่เหลือชิ้นดี แล้วสึนะก็สลบไปจากพิษบาดแผล
รีบอร์น
แบบนี้จะรอดมั้ยล่ะเนี่ย//อุ้ม
รีบอร์น
น่าจะโหดไปหน่อยแน่เลย
รีบอร์น
ไหงฉันต้องมาช่วยแทนล่ะเนี่ย//เดินไป
สึนะ
อึก...เจ็..บ...//ตัวสั่น
รีบอร์น
รู้แล้วเด็กดี หลับเถอะ
รีบอร์นก้มลงจูบหน้าผากของสึนะ และเดินไปที่เต้นท์ ที่ตนเตรียมไว้ ซึ่งในนั้นมีเสื้อผ้าอีก2-3ชุดที่เขาเตรียมไว้ และมีเครื่องมือประฐมพยาบาลเผื่อฉุกเฉิน(มีแค่นั้นแหละ) และมันก็ได้ใช้ภายในวันเดียวอย่างที่เขาคิดจริงๆ
รีบอร์น
ไม่ได้เรื่องเลยนะแกเนี่ย
รีบอร์น
โดนกระแทกทีเดียวก็สลบแล้ว
สึนะ
นายไม่เห็นขนาดตัวมันเหรอ!!!
สึนะ
มันตัวใหญ่กว่าคนตั้งกี่เท่า
สึนะ
สูงประมาณ3เมตรได้เลยนะนั่น!!!
รีบอร์น
ของพรรค์นั้นยิงทีเดียวก็จอดแล้ว
สึนะ
แล้ว..ถ้านายไม่มีปืนล่ะ
รีบอร์น
มันทำไม พูดดีๆนะ ไม่งั้นฉันเจื๋อนแกแน่//เตรียมปืน
สึนะ
ม...ไม่มีอะไร//เหงื่อตก
รีบอร์นได้ยื่นปลาย่างให้สึนะ เพราะสึนะยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่มาที่นี่เลย
สึนะ
กินๆๆๆๆ//รีบขยับมากไป
ด้วยความที่สึนะรีบขยับตัวมากไปทำให้สึนะลงไปอยู่ที่ตักของรีบอร์น
รีบอร์น
แกเตี้ยไปนะเจ้าห่วย
สึนะ
ฉันไม่ใช่ยักษ์แบบนายซะหน่อย!
***หมายเหตุ***สึนะสูงแค่ระดับอกของรีบอร์น
รีบอร์น
แผลยังเจ็บมากรึเปล่า
รีบอร์น
พรุ่งนี้เราจะเริ่มฝึกกัน
สึนะ
ไม่ใช่ว่าเริ่มไปแล้วเหรอ
รีบอร์น
แต่เพราะว่าแกน่ะไม่น่ารอดได้ยังไงล่ะ
รีบอร์น
ดูๆไปแล้วแกน่าจะตายก่อนเลยเปลี่ยนแผนน่ะสิ
สึนะ
แล้ว...แผนฝึกใหม่คืออะไรเหรอ
รีบอร์น
มาสู้กับฉันซะ//แสยะ
สึนะ
อันนั้นน่าจะตายง่ายกว่าเอาชีวิตรอดอีกนะ
รีบอร์น
นั่นสินะ ตายแน่นอน//แสยะ
สึนะ
ให้กำลังใจกันหน่อยสิเฟ้ย!!!
รีบอร์น
เพราะพรุ่งนี้ฉันปลุกแกตั้งแต่เช้ามือแน่นอน//ยืนขึ้น
ยามาโมโตะ
{ฮัลโหล คือว่านะ เด็กๆน่ะ หนีไปแล้วล่ะนะ ฮะฮะฮะ}//หัวเราะ
รีบอร์น
{ก็พอจะเดาได้อยู่}
ยามาโมโตะ
{เอาไง ให้ตามกลับมั้ย}
รีบอร์น
{ไม่ต้อง คาดว่าน่าจะมานี่แหละ เดี๋ยวฉันจัดการเอง นายไปพักเธอ}
ยามาโมโตะ
{น่าจะไม่ได้พักน่ะสิ ฮะฮะฮะ}//แสยะยิ้ม
รีบอร์น
{หึ ขอให้สนุก}//แสยะ
รีบอร์น
กว่าจะหาที่ที่มีสัญญาณก็ไกลใช่ย่อยแฮะ
รีบอร์น
รีบกลับดีกว่า เดี๋ยวเจ้าทูน่าน้อยของฉันโดนทำร้ายอีก//แสยะยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!