ในยามค่ำคืนเรานอนไม่หลับเราเลยออกจากบ้านมานั่งเล่นดูพระจันทร์ในยามค่ำคืน จู่ๆเราก็รู้สึกหนาวๆบริเวณขาราวกับมีอะไรมาสัมผัส ในตอนนั้นเราไม่ได้แอะใจอะไรมากเพียงเพราะว่าเราในตอนนั้นเป็นเวลา2ทุ่ม คนในบ้านยังไม่หลับดี แต่มีแค่เราที่ออกมานั่งหน้าบ้านตอนนั้นเราได้เห็นสิ่งแปลกประหลาดผ่านมาแว๊บนึงเราเริ่มรู้สึกไม่ดีและก็กลัวขึ้นมา ในตอนนั้นขามันสั่นไปหมดเราผวามากราวกับคนเจอ"ผี"แต่ดีที่ย่าของเราลงมาเห็นเราพอดีย่าจึงทักและไล่ให้เราเข้าบ้านไปนอน แต่ขณะนอนนั้นในหัวมีแต่ภาพอะไรสักอย่างที่วิ่งเร็วๆผ่านไปแว็บนึงแต่ก็ได้สังเกตุว่า อะไรนั้นมันใส่เสื้อสีขาวกางเกงขาวราวกับคนที่พึ่งกลับมาจากวัดในตอนนั้นก็มีอะไรสักอย่างมาตบตาเราให้หางตาไปเห็นคนคนนั้นถึงอย่างไรก็แล้วแต่เราข่มตานอนพอผ่านไปไม่นานประมาณตี4เราได้กลิ่นเหม็นๆมาจากหลังบ้านเพราะหลังบ้านเราเป็นเมรุเผาศพเราคิดว่าเราคงจมูกไม่ดีแต่หลังจากนั้นก็ได้ยินคนคุยกันอยู่หน้าบ้านเราอยากรู้อยากเห็นเลยออกไปดูพบว่า ชาวบ้านก็ได้กลิ่นทั้งหมด ในซอยหมู่บ้านได้กลิ่นแรงมากถึงขั้นไม่มีใครที่ไม่ได้กลิ่นหลังจากนั้นก็มีหมาตัวนึงกำลังดมอะไรสักอย่างแล้วเห่าขึ้นมาอย่างน่าสงสัยผู้ใหญ่บ้านเห็นหมาเดินไปหลังบ้านเราที่มีแม่น้ำกั้นอยู่ระหว่างเมรุเผาศพจึงได้เห็นหมาวิ่งไปยังทางเข้าของเมรุเผาศพ สิ่งที่ได้เห็นส่งให้ชาวบ้านได้เดินตามผู้ใหญ่บ้านไปพอเขาไป ทุกคนได้ก็ได้มองหน้ากันแล้วก็มีกลิ่นแปลกๆมาจากป่าช้าหลังเมรุเผาศพเดินเข้าไป3เก้าก็เจอกับ"ศพ"ทุกคนได้แตกตื่นแต่ที่พีคก็คือ "ศพใส่เสื้อสีขาวกางเกงสีขาว"เหมือนที่เราเจอเราอึ้งแล้วเราก็รู้ว่าคนที่ตาย เขาเป็นคุณลุงจากหมู่บ้านอื่นแต่คาดว่ามาหาอะไรสักอย่างในป่าช้าแต่ที่พีคคือนั้นก็แค่น้ำจิ้มพอเอาศพมาเก็บเตรียมส่งไปเผาในหมู่บ้านของคุณลุงพอเดินมาอีกนิดก็ได้กลิ่นเดียวกันเราได้ยินหมาหอนอยู่ไกลๆเราสงสัยจึงไปบอกยาย พอยายได้รู้ยายได้ไปบอกกับกำนัน พอทุกคนรู้จึงแห่กันเข้าไปในที่ๆมีหมาหอนจึงรู้ว่าตรงนั้นเป็นถนนใหญ่ที่ไม่ค่อยมีรถผ่านมาในตอนเช้าของวันใหม่เวลาตี5:30 กำนันเดินไปยังที่ๆหมาหอนจนรู้ว่าข้างทางนั้นมี"ศพที่2" กำนันคาดว่าเกิดจากบนถนนมีรถขับเร็วเลยเกิดการชนกันเลยว่าอาจจะ ตายเพราะถูกรถชน เห็นการนั้นเรากละวและหลอนมากเราได้ไปทำบุณที่งานศพของทั้ง2คนค่ะ

จบแล้วค่าาตอนแรกถึงจะไม่ค่อยหลอนแต่ก็ต่อจากนี้จะพัฒนานะคะติชมได้ค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะทุกคน ขอบคุณมากๆค่าา บ๊ายบายค่ะ

สวัสดีครับผมชื่อวินวันนี้ผมมีเนื่องเล่าที่เกี่ยวกับตัวผมครับเอาล่ะเรามาเริ่มกันเลย: ผมมีเพื่อนชื่อเต๋ามันเป็นคนไม่กลัวผีชอบเล่นท้าทายอะไรไปเรื่อยตามภาษาชีวิตขิงมันจนได้มีวันรับน้องผมกับเพื่อนพึ่งเข้ามาเป็นเด็กปี1 ขณะทำกิจกรรมพิธิหรือเกมทุกคนได้สนุกสนานกับมันราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่มีแค่ผมกับเต๋าที่เบื่อหน่ายกับกิจกรรมนั้นสักพักก็มีรุ่นพี่เดินมาทางเตึกข้างหลังมาถามว่า "ไม่ไปเล่นกิจกรรมกันหรอ"ผมกับเต๋าได้ตอบแบบเลี่ยงๆว่า ปวดท้องบ้าง เหนื่อยบ้าง เอาจริงๆผมไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำไป แต่จู่ๆไอ้เต๋าก็ทักขึ้นมาหลังจากที่พี่เขาเดินไปไอ้เต๋าได้พูดว่า "เห้ย!ไอวินเราไปล่าท้าผีปะ"

"เอาจริงดิ?"ผมได้พูดออกไปอย่างน่าตกใจหละงจากนั้น ไอ้เต๋าได้เล่าว่า ในมหาลัยแห่งนี้มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องมันมีอยู่ว่า มีพี่ผู้หญิงกับพี่ผู้ชายคู่นึงชอบเข้าไปทำเรื่องอย่างว่าในตึกแดงของหลังหอซึ้งดึกแดงหลังหอนั้นเป็นตึกเก่าของรุ่นแรกที่ตัวตึกมีห้องเล็กเกินไปจริงเรียนไม่สดวกเลยย้ายมาสร้างข้างหน้าใหม่แทนปัจจุบันมันจะมีห้องนึงมีชื่อห้องว่าห้อง "clean"ที่แปลมาจาก สะอาด ห้องเป็นห้องที่สะอาดที่สุดเพราะอยู่ในการดูแลของพี่คู่รักทั้งคู่ซึ้งไอ้เต๋าอะนะมันรู้ทุกซอกทุกมุมเพราะมันเคยไปสูบบุหรี่แล้วเห็นพี่ทั้งสองกำลังทำเรื่องอย่างว่ากันบนเตียงนุ่มๆในตอนนั้นมันรีบวิ่งออกไปเพราะตอนนั้นกลัวพี่เขาจับได้ตอนนั้นมันอยู่ม.5 มันบอกทุกซอกทุกมุมให้ผมรู้มันบอก ถ้าจำได้คร่าวๆห้องนั้นมีเตียงมีโต็ะละก็โทรทัดเก่าที่ไม่ได้ใช่แล้วเราสองคนพูดด้วยกันจนมีพี่คู่นึงเดินมาหาเราสองคนแล้วถามว่า "น้องเพื่อนๆของน้องไปทำกิจกรรมที่ลานกว้างนะน้องไม่ไปหรอ" พี่ผู้หญิงพูดต่อจากนั้นพี่ผู้ชายก็เสริมว่า "อืมเดี่ยวพลาดเบรกนะ" พลาดอะไรกันมีเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาพักเบรกันเพราะตอนนี้เขาปล่อยนักศึกษาไปกินข้าวกันผมกับเต๋าจึงทำเป็นว่าเดินไปเข้าห้องน้ำ และแอบมองพี่คู่นนั้นเดินไปตึกแดงผมจึงรู้ว่าพี่เขาจะไปทำอะไรกันผมเลยบอกเต๋าว่าเราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เถอะแต่ไอ้เต๋ากับบอกว่า "ไปแอบดูดีกว่าเยอะเดี่ยวถ่ายคริบประจานแม่งเลย" ผมในตอนนั้นก็ว่าจะห้ามแต่ก็ไม่ทันละล่ะครับตอนนั้นในใจผมทำได้แค่สวดภาวะนาเท่านั้นแหละครับ หลังจากนั้นไอ้เต๋าก็วิ่งจ้านขึ้นไปในตึกเลยครับ "เชี่ย เต๋า!!! มึงอย่า!!"

หลังจากนั้นผมเลยวิ่งตามขึ้นไปแต่ที่ช็อคคือพี่ผู้ชายคนนั้นอะทะเลาะกับพี่ผู้หญิงเฉยเลย? ผมก็งงนะแต่จู่ๆก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นพี่เขาผลักพี่ผู้หญิงแรงมากจนพี่เข้าหัวพี่เขาชนหัวมุมโต๊ะผมนี่เหวอเลยอะเพราะมันแรงมาก! จนเห็นขาวๆเลยหลังจากนั้นพี่เขาก็เซและเกาะตรงระเบียงไม่กี่วิพี่เขาก็ปวดหัวมากจนเอามือพาดผิดจนตกตึกลงมาผมช็อคมากเลยวิ่งจะคว้าแต่ไม่ทัน พี่เขาตกลงไปแล้วหลังจากนั้นพี่ผู้ชายก็อาละวาดผมพูดว่า

"ไอ้เต๋า! มาช่วยกูทีดิ๊" แต่มันยืนอึ้งอยู่นี่ดิ!!! มันค่อยมาห้ามละจู่ท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีพี่ผู้กลายเป็นปีละพูดว่า"พวกมึงทุกคนต้องตาย" ผมอึ้งจนทำไรไม่ได้ละล่าสุดไอ้เต๋าก็บอกว่า "มึงยืนนิ่งทำเชี่ยไรวิ่งดิ" ผมวิ่งแถบไม่ทันวิ่งไปมาแอ๊ะ? รู้สึกว่าไอ้เต๋ามันวิ่งช้าขึ้น ช้าขึ้น และสุดผมก็นำหน้ามันจนรู้ได้มันไม่วิ่งแล้ว ผมหันมาถามมัน

"เต๋าทำไมมึงไม่วิ่งวะ" มันเงียบแล้วหันมาทางมันบอกว่า

..."ขอโทษ ไกล้ทางออกแล้วรีบไปดิ" "แล้วมึงล่ะ?"...

ผมอย่างร้อนรนแต่คำตอบที่ได้คือ.....

**กูตายแล้วเพื่อน**

คำนั้นทำผมช็อคมากแต่กล้าถามต่อว่า ตอนใหน?

มันบอก "กูวิ่งไม่ทันกูขอโทษมึงไปก่อนเลยบายเพื่อน"

ผมไม่คิดว่าคำนั้นจะพูดออกมาผมได้แต่กอดเข่าร้องไห้แต่จู่ๆก็มีรุ่นพี่วิ่งเข้ามาแล้วบอกเห้ยน้อง! แล้วจู่ๆผมก็สลบไป พอผมจำเรื่องก็ลืมตอนที่พี่ผู้ชายเห็นเพื่อนเข้าไปแล้วก็ โดนหักคอตาย ผมได้แต่อึ้งและให้การกับตำรวจว่าเกิดอะไรขึ้นตำรวจได้บอกว่า อาจมีสิ่งลี้ลับต้องการชีวิตเลยหาตัวตายตัวแทน ให้ไปทำบุญละกันส่วนเรื่องน่าจะเกิดจากอุบัตติเหตุดีแล้วที่ผมไม่วิ่งเข้าช่วยแต่ก็แอบเสียใจผมไปทำบุณให้เพื่อนแล้วคิดได้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นฝันของผมตลอดไปเลยครับ เนาะ

"**เพื่อนรั****ก**"

แงงงทุกคนแอดหายไปนานมากแต่งได้ไม่เท่าใหร่ก็มีสอบละงั้นไปก่อนนะคะบ๊ายบายต่อทีอีกเป็นเดือนค่ะไม่ต้องคาดหวังมากเลยค่ะ55555เดี่ยวให้โบนัสนะคะ

อันนี้ตอนพิเศษนะคะชดเชยไม่ได้ต่อซะนานตอนนี้ปิดเทอมแล้ว ชี้แจง:เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่ามาจากเพื่อนเราเองค่ะขอยืมเอาของมันมาแต่ไม่รู้เพราะมันเล่าต่อๆกันมาค่ะขออนุญาตินะคะ 🙏

เริ่มเรื่องมีคู่รักอยู่สองคนแล้วทีนี้ทั้งสองคนก็ทะเลาะกัน ทะเลาะรุนแรงมากทั้งคู่ได้ทะเลาะกันที่ระเบียงการทะเลาะกันก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนพี่ผู้หญิงผลักพี่ผู้ชายตกลงมาแต่ตอนตกอะหัวทิ้มลงพื้นทำให้ตายในสภาพแบบนั้นมีอยู่วันนึงพี่ผู้หญิงได้ยินเสียงเคาะประตูและลูกบิดมันขยับแรงมากเหมือนจะเข้ามาข้างในพี่ผู้หญิงกลัวมากเลยได้แต่ข่มตานอนแล้วก็เกิดเหตุการณ์นี้เรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ ทำให้พี่ผู้หญิงทนไม่ใหวจนต้องไปหาพระ และปรึกษา พระท่านบอกมาว่าถ้าเกิดมีอะไรเกิดขึ้นเมื่อใหร่ให้มุดลงใต้เตียงพี่ผู้หญิงได้ยินเลยลาพระและไปนอนดูแต่คืนนี้มันหนักมากเหมือนจะเข้ามาได้พี่ผู้หญิงกลัวเลยเข้าไปหลบใต้เตียงแล้วก็เป็นอย่างว่ามีเสียงคนเดินมาและพี่เขาก็หลับตาปี๋แต่พอลองลืมก็เจอกับผีแต่

ผีดันเอามือเดินแทนเท้านี้สิแล้วก็พูดต่อว่า "เจอตัวแล้ว"

เป็นไงคะตอนพิเศษน่ากลัวใช่มะล่ะคะ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าต่อกันมาถ้ามันดูคล้ายกับอะไรที่ใหนไม่ต้องห่วงนะคะมันเป็นเรื่องเล่าที่ต่อกันมาค่ะอาจมีคนรู้อยู่แล้วก็ได้แต่แค่เอามาเขียนอคนั้นเองค่ะไม่ดราม่านะคะเราว่านะคะเพื่อนเรามันเอามาจากเพื่อนมันต่อแน่เลยค่ะอาจจะนะคะแล้วอีกเรื่องคือ(ต่อกับเรานิดนึงง)เราอาจจะต่อช้านะคะเพราะปิดเทอมแล้วคงจะไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้นนะค่าาาาาโอเคนะคะะะแถมตอนที่ไม่ได้ต่อคือว่าตอนแรกมีกิจกกรมเยอะมีสอบอถมพึ่งสอบปลายภาคเสร็จแถมพอสิบเสร็จติดโควิดอีกต่างหากหากใครสงสัยนะคะส่วนเราตอนนี้หายดีละค่ะไม่ต้องห่วงกันนะคะที่เขียนต่อไม่ใช่ไรหรอกมันไม่ให้ลงน้อยกว่า1500คำเลยชี้อจงอะค่ะเรื่องนี้ทำต่อนะคะไม่ลบค่ะแต่ต่อช้ามันไม่มีเวลาคิดเลยแหะไปละค่ะ บายยยค่าาา