...[ Name:Diana Phoenix ]...

...[ Age:12 ]...

...[ Birthday:10 January ]...

...[Like:Black,Purple,Feline,Blueberry Lollipop ]...

...[Gastric Ulcer:Mist,cloud ]...

...[Talent:Book Of The World,Use The Light Without A Ring. ]...

...[Weapon:Giant Hammer ]...

...[Devil's Hammer ]...

...&...

...[ชื่อ:ไดอาน่า ฟินิกซ์ ]...

...[อายุ:12 ]...

...[วันเกิด:10 มกราคม ]...

...[ชอบ:สีดำ,สีม่วง,สัตว์ตระกูลแมว,อมยิ้มรสบลูเบอร์รี่ ]...

...[ไฟธาตุ:สายหมอก,เมฆา ]...

...[ความสามารถพิเศษ:หนังสือแห่งโลก,ใช้ไฟได้โดยไม่ต้องมีแหวน ]...

...[อาวุธ:ค้อนยักษ์(ด้ามยาว) ]...

...[ฉายา:ค้อนปีศาจ ]...

[Giant Hammer & ค้อนยักษ์]

[คำอธิบาย:ค้อนยักษ์เป็นอาวุธที่สร้างจากพลังธาตุสายหมอก]

[book of the world & หนังสือแห่งโลก]

[คำอธิบาย:หนังสือแห่งโลกเป็นหนังสือที่บันทึกข้อมูลทุกอย่างบนโลกไว้ มันจะเลือกผู้ดูแลด้วยตัวมันเอง และสามารถเรียกออกมาตอนไหนก็ได้]

...[that girl >>> เธอคนนั้น]...

เปรี้ยง! เสียงของฟ้าร้องดังสนั่นบนท้องฟ้าที่มีเมฆและหมอกสีดำหนาปกคลุมอยู่ เหมือนกับว่าพายุกำลังพัดเข้ามาอย่างไรอย่างนั้น

ร่างบางในชุดนอนสีขาวเปราะเปื้อนฝุ่นเล็กน้อยนอนขดอยู่บนเตียงในห้องใต้หลังคา เธอถูกทิ้งให้อยู่ลำพังไม่มีที่พึ่งพิง ได้เเต่หวังว่าจะมีซักครั้งที่เธอจะได้โลดแล่นบนโลกนี้ได้อย่างอิสระ

เป็นเพราะว่าเธอนั้นเป็นลูกเมียน้อยของบ้านหลังนี้ เพียงเพราะ'พ่อ'ของเธอพลาดไปทำให้เเม่ของเธอท้องเธอ แม่ของเธอให้เขารับผิดชอบโดยการรับเธอมาเลี้ยงและชดใช้เธอ ก็เงินนั่นแหละ

นั่นทำให้เธอถูกเขารับเลี้ยงมาแบบไม่เต็มใจ ส่วนตอนนี้แม่ของเธอนั้น เธอได้จากไปแล้ว เสียใจหรอ? เปล่าหรอกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวมากขนาดนั้น จริงๆแล้วก็ไม่มีนั่นแหละ

จริงๆแล้วแม่เกลียดฉันน่ะ พ่อเองก็ไม่ได้รักฉัน เพราะฉันเป็นเพียงความผิดพลาดของพวกเขาเพียงเท่านั้น

แล้วคิดเหรอว่าฉันอยากจะเกิดเป็นลูกพวกเขาน่ะ จริงๆแล้วจะทิ้งฉันไปก็ได้นี่ จะกักขังหน่วงเหนี่ยวไว้เพื่ออะไร

ตัวฉันถูกห้ามหลายๆอย่างจนแทบจะเรียกได้ว่าอยู่ในห้องอย่างเดียว พอถึงเวลาอาหารพวกคนรับใช้ของบ้านนี้ก็เอามาวางให้หน้าประตู แถมนินทากันสนุกปาก

ถูกกลั่นแกล้ง สร้างข่าวลือ กล่าวหาว่าเป็นปีศาจ เพราะสีของดวงตา ที่ไม่เหมือนใครในครอบครัวเลย ปีศาจ?

ฉันเป็นปีศาจงั้นหรอ?

ฉันลืมตาขึ้นก็ได้เจอหนังสือเล่มหนึ่งไม่รู้ว่ามันมาจากไหนนะ

พอแสงจากฟ้าแลบสว่างจ้าและหายไป ฉันก็เห็นมันอยู่ตรงปลายเตียง ฉันเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาด้วยสองมือเพราะขนาดที่หนาและหนักของมัน

ฉันวางมันพิงกับหมอนของฉันก่อนเปิดมัน ปรากฏตัวหนังสือโผล่ขึ้นมาถึงที่มาของเจ้าหนังสือนี้คงเพราะสิ่งที่ฉันคิดในใจล่ะมั้ง

'มัน...คืออะไรนะ'

ฉันเปิดอ่านทีล่ะหน้าทีล่ะหน้าอย่างเชื่องช้าภาษาที่ไม่มีในโลกนี้แต่กลับเข้าใจเสียอย่างนั้นแปลกจริงๆนะ

เมื่ออ่านจบ มันก็ทำให้ฉันเข้าใจหลายๆอย่างเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา มันดูน่าอัศจรรย์จริงๆ แต่ถึงแบบนั้นมันก็ทำให้ฉันตื่นเต้นนิดหน่อยล่ะนะ

บางทีเจ้านี่อาจบอกฉันได้ทุกอย่างเธอคิดอย่างนั้นซึ่งนั่นมันก็ใช่ หนังสือเล่มนี้บอกทุกอย่าง

"ตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรอยู่"เธอพูดออกมาพร้อมแตะไปที่หนังสือเล่มนั้น

ข้อความที่ปรากฏบนหน้ากระดาษนั้นคืองานวันเกิดของลูกชายคนโตของคุณภรรยาของเขาคนนั้นหรือก็คือพ่อของเธอ

ไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ไม่ชวนเธอล่ะนะ

เธอนั้นค่อนข้างสนใจหนังสือเล่มนี้มากทีเดียว เธอใช้มันในการเรียนหนังสือ เพราะเธอไม่เคยเข้าโรงเรียนหรอกนะ

มีหนังสือเพียงน้อยนิดในห้องใต้หลังคาของเธอให้เธอได้ศึกษาและเธอเรียนรู้จากคำพูดของคนพวกนั้นบ้างเล็กน้อย

เธออ่านหนังสือจนเพลินและได้หลับไป วันนี้ก็ดีอยู่นิดหน่อยนะ

...[was sold >>> ถูกขาย]...

เช้าวันใหม่ไดอาน่าตื่นมาอาบน้ำแปลงฟันเสร็จก็มานั่งอ่านหนังสือเล่มเมื่อคืนเหมือนเดิม วันนี้เธอตั้งใจจะเรียนภาษาอังกฤษให้จบวันนี้เพราะว่าเธอสัญชาติอังกฤษน่ะสิ เป็นสิ่งที่เธอควรที่จะรู้ไว้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นสามครั้งจากนั้นก็เงียบหายไป คงจะเอามาวางให้แล้วล่ะสินะ

แอ๊ด~ เธอเปิดประตูออกไปแล้วยกถาดอาหารเข้ามา ในนั้นมีเพียงขนมปังสองก้อนและน้ำเปล่าแก้วนึง ปกติล่ะนะ

เธอวางไว้บนโต๊ะขนาดเล็กแล้วนั่งเก้าอี้เตรียมทานอาหารเช้าของวันนี้ เธอเริ่มหยิบขนมปังขึ้นมากัดคำนึงก่อนจะคิในใจไปด้วย เฮ้อ~เบื่อขนมปังแล้วนะ

พอทานเสร็จก็ลุกขึ้นมาบนเตียงและอ่านหนังสือเล่มนั้นเช่นเดิม น่าแปลกที่เธอจำมันได้เร็วมาก ไม่นานนักเธอก็อ่านภาษาอังกฤษจนเข้าใจทั้งหมด ต่อไปเธอเริ่มอ่านภาษาฝรั่งเศส อิตาลี ญี่ปุ่น เยอรมัน

ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเธอจำมันได้หมด ตอนนี้เธอพูดได้ห้าภาษาภายในหนึ่งวัน ตอนนี้เธอได้เรียนรู้การเก็บและเรียกหนังสือออกมาได้ด้วยล่ะ

สองวันต่อมาตอนนี้ไดอาน่ากำลังเรียนรู้วิธีการใช้ไฟธาตุล่ะ น่าตื่นเต้นดีนะ

"ใช้อย่างนี้ได้ไหมนะ"เธอลองสร้างของจากภาพมายาซึ่งก็ได้ผล เธอทำได้ เธอทำตามคำแนะนำในหนังสือที่เธอขอให้มันบอก

เมื่อเริ่มที่จะเหนื่อยแล้วเธอก็หยุดพักทานข้าวเย็นเพราะตั้งแต่เธอฝึกตั้งแต่เช้านี่ก็เย็นแล้ว แถมยังใช้มันสร้างสิ่งของแล้วก็ลบทำซ้ำตั้งหลายสิบรอบ ทำให้เกิดล้าขึ้นมานิดหน่อย

ปัง! เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องดังลั่นจนทำให้เธอสะดุ้งหน่อยๆ คนที่เข้ามาก็คือเดวิด แม็กซ์ พ่อของเธอนั่นเอง เขาเข้ามากระชากตัวเธอไปแบบไม่พูดอะไร ผ่านสายตาคนในบ้านมากมาย ก่อนจับยัดเข้ารถ

บ้างก็สมเพช บ้างก็สงสาร บ้างก็สะใจ บ้างก็นินทา หลากหลายอารมณ์ที่คนพวกนั้นแสดงออกมา ส่วนฉันก็ชินแล้ว ฉันไม่แสดงอาการให้พวกมันได้ใจกันหรอก

เขาออกรถไปอย่างรวดเร็วไม่ได้ให้ฉันได้ถามอะไรทั้งนั้น ทั้งเย็นชา ทั้งผลักไส ทั้งสายตารังเกียจ เข้าแสดงให้ฉันทั้งหมด และสุดท้ายฉันก็ได้เอ่ยปากถามออกไป

"จะพาไปไหนกันคะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและสีหน้าที่นิ่งสนิท

"นั่งเงียบๆไปซะถึงตาแกแล้วที่จะตอบแทนฉัน หึ"เขาพูดก่อนแค่นเสียงหัวเราะออกมาก ตอบแทนงั้นหรอ...จะทำอะไรอีกล่ะ ฉันคิดด้วยความเบื่อหน่าย

รถมาจอดอยู่ที่โกดังเเห่งหนึ่งมีคนสามคนแต่งตัวด้วยชุดสูทยืนรออยู่ ดูเหมือนฉันจะซวยแล้วนะ

แล้วมันก็จริง ฉันซวยแล้ว...

"พามาแล้ว จะเอารึเปล่า"เขาลากฉันลงจากรถก่อนผลักฉันไปข้างหน้า

"หืม ใช้ได้นี่!"หนึ่งในสามคนนั้นพูดขึ้นก่อนที่พ่อของฉันจะทำบางอย่างอีก มันเหมือนกับสัญญาอะไรซักอย่าง

"งั้นหนี้ของฉันหมดแล้วใช่ไหม"

"ใช่แล้ว"

จบการสนทนาของพวกเขาพ่อของฉันได้ทิ้งฉันไว้แล้วขับรถออกไป จากนั้นก็มีหนึ่งในสามคนนั้นได้ลากฉันไปที่อื่นทันที ฉันไม่ได้ขัดขืนหรอกนะ รู้สึกว่ามันไร้ประโยชน์น่ะก็เลยไม่ทำ

เขาที่เห็นตัวฉันไม่ขัดขืนอะไรก็ปล่อยให้เดินเองแต่ก็ใช้กุญแจมือเหล็กใส่ไว้ทั้งสองข้าง

"จะไปไหนหรอคะ"ฉันถามพวกเขา

"เธอนี่แปลกนะ ปกติไม่มีเด็กที่ไหนถูกขายแล้วนิ่งได้อยู่หรอกนะ"เขาบอกพร้อมเลิกคิ้วเชิงแปลกใจ

"ฉันไม่ได้โง่ค่ะ คนที่รู้ว่าหนียังไงก็หนีไม่พ้นแล้วยังจะหนีมันเสี่ยงที่จะโดนทำร้ายด้วยนี่คะ"

"หึๆฮ่าๆฉันชักถูกใจเธอแล้วสิ เธอฉลาดนะ บางทีเธออาจจะได้คนรวยๆที่อยากได้เด็กฉลาดๆอย่างเธอไปเลี้ยงก็ได้นะ"เขาหัวเราะอย่างชอบใจ

พวกเขาคุยกันเองนิดหน่อยก่อนพาเธอเดินมาถึงห้องขังพิเศษ คงเพราะฉันเป็นสิ้นค้าพิเศษล่ะมั้ง ระหว่างอยู่ในนั้นฉันได้รับการดูแลพิเศษกว่าเด็กคนอื่นๆ อาหารก็ได้กินดีกว่าที่บ้านหลังนั้นล่ะนะ

ผ่านไปแค่วันเดียวฉันก็จะถูกซื้อแล้วค่ะ เห็นบอกว่าเป็นมาเฟียด้วยล่ะ ฉันเช็คดูในหนังสือแล้วมีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับมาเฟีย แต่ก็อ่านแค่คร่าวๆเพราะมันเยอะใช้เวลาอ่านพอสมควรเลยทีเดียว

เยอะจริงๆนะ...