ประมุขพรรคมารที่รัก
บทที่ 1
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เฮ้ย.......
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//นั่งอยู่ในห้องพัก
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เอามือเท้าคาง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
น่าเบื่อเกินไปแล้ว
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
การเป็นประมุขนี้มันน่าเบื่อขนานนี้เลยงั้นหรือ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//มองไปรอบๆห้อง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เฮ้ย....
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//มองออกไปข้างนอกหน้าต่าง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เฮ้ย....
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ทำยังไงดีนะ.....🤔
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
หึๆๆๆๆๆ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ข้าคิดอะไรดีๆออกแล้วล่ะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ยิ้มเจ้าเล่ห์
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เดินออกไป
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
ขออนุญาตนะเจ้าค่ะ
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
//เปิดประตูเดินเข้ามา
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
เอ๊ะ
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
ท่านประมุขไม่อยู่อย่างงั้นหรือ
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
งั้นข้าค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน
ฉิงฟางเหนียง (อสูรรับใช้)
//เดินออกไป
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ฮึบ...!
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//กระโดดลงมาจากต้นไม้
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//บิดขี้เกียจไปมา
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ในที่สุด!
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ข้าก็จะได้ออกมาเที่ยวเล่นแบบนี้สักที
~\(≧▽≦)/~
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
อยู่ที่นั้นน่าเบื่อเกินไปจริงๆ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
หลังจากกลับมาแล้วน่าจะต้องเปลี่ยนแปลงสักหน่อยแล้วสินะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เฮ้ย...
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
รีบไปดีกว่า
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//กระโดดไปตามต้นไม้แต่ละต้น
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//มุ่งหน้าไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด
บทที่ 2
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เดินเข้ามาที่ประตูเมือง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เมืองนี้มัน...
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เดินดูต่อไปเรื่อยๆ
ดอกเหมยที่บานอยู่ทั่วทุกมุมเมือง
ถึงแม้ว่าเมืองนี้จะไม่ได้กว้างขวางก็ตาม
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
คงจะเป็นเพราะว่า
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ดอกเหมยของที่นี้
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ผู้คนจึงได้มากมายเช่นนี้
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//มองไปรอบๆ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
อาหารมากมายขนานเลยหรือ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ทำเอาหิวเลยแฮะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(ถึงแม้ว่า...)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(ข้าจะฝึกวิชามารจนสำเร็จ)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(ไม่ต้องกิน ไม่ต้องนอนก็ได้)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(แต่พอเห็นแบบนี้แล้ว)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(มันก็ห้ามใจไม่ไว้น่ะสิ
(￣3￣)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ยิ้มหวาน
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ไม่รอช้าเดินเข้าไปทันที
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
(อาหาร~^o^)
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ล้มลงไปกองกับพื้น
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เจ้าเป็นอะไรหรือไป
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//เข้ามาจับแขนเฟยหลงช่วยพยุง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ก็เจ็บน่ะสิ!
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เงยขึ้นมามองหน้าคนถาม
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//มองเฟยหลงอยู่แล้ว
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//เผลอไปสบตาเข้าพอดี
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//ยิ้มหวานให้
บทที่ 3
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//ลุกขึ้นยืน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//ช่วยพยุง
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เจ้าไม่เป็นอะไรนะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ข้าไม่เป็นอะไร
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ต้องขอโทษเจ้าด้วยก็แล้วกัน
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ที่ข้าเดินไปชนเจ้า
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เจ้าไปผิดหรอก
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เป็นข้าเองที่เดินไปตัดหน้าเจ้า
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
จะเป็นอะไรหรือไป
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ถ้าข้าจะเลี้ยงอาหารเจ้าเป็นการไถ่โทษ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
//มองหน้า
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//ยิ้มให้
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
งั้นข้าไม่เกรงใจก็แล้วกัน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ย่อมได้^_^
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ว่าแต่
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ข้าขอทราบชื่อแซ่ของเจ้าจะได้หรือไป
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ก่อนที่จะถามผู้อื่น
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เจ้าควรที่จะบอกชื่อของเจ้ามาก่อนนะ
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
หึๆๆ//หัวเราะออกมาเบาๆ
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
นั้นสินะ
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ข้าไป่ซิงเหยียน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เป็นนักพเนจร
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
แล้วเจ้าล่ะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ข้าลู่เฟยหลง
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เป็นนักพเนจรเช่นกัน😊
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ยินดีที่ได้รู้จัก
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เช่นกัน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//ยิ้ม
ทั้งสองเดินชมเมืองไปเรื่อยๆ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เจ้าออกเดินทางไปทั่วยุทธภพเลยอย่างนั้นหรือ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
ไป่ซิงเหยียน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
//หันมองเฟยหลง
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
เจ้าเรียกแค่ชื่อของข้าก็พอแล้วล่ะ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
งั้นหรอ
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
งั้นเจ้าก็เหมือนกัน
ลู่เฟยหลง (นายเอก)
เรียกแค่ชื่อข้าก็แล้วกัน
ไป่ซิงเหยียน (พระเอก)
ได้☺
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
