เกิดใหม่ในยุคจีนโบราณ
ตาย
รุ้ง
ที่นี่ที่ใหนเนี่ยเราจำได้ว่าเรากำลังกินลูกชิ้นร้านเด็ดอยู่นี้น่าา
ข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่ข้าจะไม่ฟังความเห็นอะไรของเจ้าข้าแค่บอกเจ้าไปได้แล้วไม่ว่าเจ้าจะยินยอมหรือไม่ก็ตามลาก่อน
...
อย่างงี้นี่เองเราคือหลิงเสี่ยวถิง
หลิงเสี่ยวถิง
เฮ้อเราจำได้ว่าเรากินลูกชิ้นอยู่ดีๆก็ตายเฉยบ้าเอ่ย
หลิงเสี่ยวถิง
ขอลื้อความส่งจำก่อน
"น่าสมเพชจริงๆน่ะเจ้าขยะ"
หลิงเสี่ยวถิง
บ้าเอ่ยได้ได้ถ้าพวกมึงอยากได้แบบนั้นเดี๋ยวกูสนองให้เอง:)
หลิงเสี่ยวถิง
อย่างแรกก่อนเลยเริ่มจากตรงใหนดีว่ะ
หลิงเสี่ยวถิง
ก็เริ่มจากขโมยไง55
หลิงเสี่ยวถิง
แต่ตอนนี้ขอเอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่าหิวก็หิวแถมยังรุกไม่ขึ้นอีกเวรเอ่ยเจ็บปวด
หลิงเสี่ยวถิง
ร่างนี้ทำไมมันซอมซ่อจังว่ะอย่างกับโครงกระดูกที่มีแค่หนังห่อหุ้ม
หลิงเสี่ยวถิง
ดีที่ตอนนี้เป็นตอนกลางคืนรีบรุกไปเอาวัดทุดิบก่อนดีกว่า
หลิงเสี่ยวถิง
เหี้ยตอนแรกก็นึกว่าลุกไว้แต่นี้แม่งหนักเกินและเสี่ยวงถิงทนได้ไงว่ะ
หลังจากที่รุ้งบนกับตัวเองเสร็จรุ้งก็พยายามลุกอย่างอยากลำบากจนทำให้ในที่สุดรุ้งก็เดินไปถึงห้องครัว
หลิงเสี่ยวถิง
มีอะไรให้น้ำมาทำอาหารได้บ้างว่ะ
ระหว่างที่รุ้งพูดนั้นก็คุ่ยหาของไปด้วย
ก่อนที่รุ้งจะยิบของที่ว่านั้น
ไข่5ฟองพริไทยป่น1กำและก็ข้าวดิบ1กำ
และรุ้งก็เดินกับบ้าน?อย่างทุลักทุเลก่อนที่จะจุดไปไฟใส่กระทะผสมกับผลิกป่นก่อนที่ตนจะยิบไปอะไรสักอย่างมาห่อไข่ดาวนั้นและพรับก่อนที่ยิบขึ้นมากิน
หลิงเสี่ยวถิง
ขมชิบหายรู้อยู่แล้วน่ะว่ามันขมแต่ไม่นึกว่าจะขมขนาดนี้แต่ก็คายไม่ได้เพราะในความสงจำของร่างนี้มันมีสรรพคุณในการรักษา
หลังจากที่กินเสร็จรุ้งก็นอนพัก
มันอาจสั้นไปหน่อยเพราะว่าตอนนี้อยู่บนรถเลยพิมพ์ไม่ค่อยสดวก
และก็เรามีปัญหาทางเทคนิกคือตอนที่อัพตอนนี้ครั้งแรกมันอัพลงไม่ได้ก็เลยรองโหลดใหม่และสุดท้ายมันก็อัพสรุปเป็นเพราะทางนักเขียนเองขออภัยด้วยตอนหน้าเราจะอัพให้ยาวกว่านี่แต่อาจนานหน่อยเพราะเราก็เป็นคนที่ขี้เกียจคนหนึงบัยยยย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
