ฤดูหนาวปี1939
ณที่ราบสูง103
ตู้ม!!!! "ลุยเลย" ปัง!!! "อ๊าก" "อย่าหยุดยิงเข้าไป" "โอ๊ย" "ขากู"
"บ้าเอ๊ยทำไมกูต้องมาอยู่แนวหน้าด้วยวะ"
"กองแรกที่พวกเราส่งไปถูกปืนกลสอยซะเกลี้ยงเลย"
"ทำไงดีถ้าเราถูกส่งไปตายแน่ๆต้องหาทางรอดให้ได้"
"กองที่2ลุย" "ย้ากกกกกกก" ปัง!!! "อะขาชั้นแล้วคนอื่นละ"
"โอ๊ย" "อ๊ากกก" "ไม่มีทางเราจะตายแล้วงั้นหรอ......."
"ไมมีทางกูต้องรอด" "ย๊ากกก" "เห้ย!!!" ปัง!!! ฉัวะ
"ตายซะไอ้เวร" "แก" ปัง!!! "อะไอ้เวรนั่นยังไม่ตาย" ปัง!!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! "ไอ้หมอนี่มันยังเป็นคนอยู่ไหมเนี่ยยิงไปตั้งหลายนัด" "ตายซะฉัวะ
2วันต่อมา
"ขอแสดงความยินดีให้กับนายทหารมิคาเอลเขาเป็นคนที่จัดการกับทหารหน่วยที่2ของเกาหลีเหนือไปได้ด้วยตัวคนเดียวพวกเราขอมอบเหรียญกล้าหารให้แก่คุณ" แปะๆ"ขอบคุณครับ"(ไอ้พวกเวรบอกว่าจะให้ราลวัลแต่กับเป็นเหรียญเฮ๊งซวยนี่กูก็คิดว่าเป็นลาพักร้อนซะอีก)
สวัสดีครับผมชื่อมิคาเอล บลูฟอร์ดผมเป็นทหารให้กับประเทศอังกฤษซึ่งกำลังมีสงครามระหว่างเกาหลีเหนืออยู่ตอนนี้อังกฤษกำลังเสียเปรียบอย่างมากเราถูกกองกำลังของเกาหลีเหนือต้อนให้จนมุมที่ตรงที่ราบสูง103แต่เรากลับมาชนะบนที่ราบสูงนั้นได้ทำให้เราได้ดินแดนกลับมาพร้อมกับเสบียงจำนวนมากตอนนี้พวกระดับสูงกำลังคิดแผนที่จะให้เราชนะสงครามอยู่มันจึงทำให้มีเวลาบ้างในการพักอะนะ5555 "นี่นายคือมิคาเอล ผู้ฆ่าไม่ตายใช่ไหม"
"หือนายเป็นใครแล้วมีธุระอะไรกับกู"
"ผมคือเลขาของกรมวางแผนการรบหัวหน้าของพวกเราอยากจะพบกับคุณนะครับ"
"ก็ได้ว่าแต่เขาเรียกมาเพื่ออะไรนายรู้ไหม"
"ไม่ทราบครับหัวหน้ากำลังรอพบคุณในห้องวางแผนแล้วครับ"
"ขอบใจนะพลทหารเลออน" กึก "กำลังรออยู่เลย"
"ตาแก่เรียกมาทำไมเวลาพักของผมต้องเสียไปด้วยเลย" "555ต้องขอโทษด้วยนะมิคาเอลคุง"
(ตาแก่นี่เรียกคนอื่นมาใช้ยังจะหัวเราะอีกถึงมันจะเป็นการอู้ก็เถอะนะ)"เอาละคุณต้องไปเป็นแนวหน้าของชายแดนเป็นเวลา1ปี" "เห้ยล้อเล่นใช่ไหมครับใช่ไหมครับ" "ผมพูดจริงครับคุณมิคาเอล" "ไม่น้าาาาาา"
หลังจากนั้นมิคาเอลก็ถูกส่งไปที่ชายแดน
"สวัสดีครับคุณมิคาเอล" "สวัสดีครับ" "คุณดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไรนะครับ" "พอดีนอนไม่ค่อยพอนะครับ"
"หรอครับระวังสุขภาพด้วยนะครับ" "ขอบคุณครับ"
(นี่คือชายแดนสินะโอโห้ดูแล้วก็ไม่น่าอันตรายเท่าไร)
ตู้ม!!! ปัง!! ปัง!!! (บ้าเอ๊ยลืมไปว่ามันเป็นสงคราม)
"พวกเราเข้าไปในฐานไม่ได้ถ้าอย่างนั้นเตรียมปืนใหญ่" "รับทราบ" "เตรียมตัว" "ยิง" ปุ้ง!!! ตู้ม!!!
"โห้(ว่าแต่ทำไมตอนที่ราบสูง103ไม่ให้ใช้วะ)"
"เอาละครับเตรียมตัวบุกนะครับคุณมิคาเอล"
"ครับ" (เขาเป็นคนดีจังนะ)
สวัสดีครับผมดินเป็นคนเขียนนะครับเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากโกลเด้นคามุยนะครับนิยายเรื่องนี้จะอิงจากสงครามโลกครั้งที่2นะครับ ขอให้อ่านกันอย่างสนุกสนานไปกับนิยายนะครับขอบคุณครับ
ขอบคุณภาพปกจากPinterestนะครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
