"ไอ้นัทวันนี้ไปฉลองกัน!"เสียงของเจมส์ตะโกนเสียงดังลั่น จนคนรอบๆต้องหันไปมองซึ่งคนที่หันไปมองรวมถึงผมด้วย โอ้ยยไอ้นี่จะเสียงดังทำไมวะ

"จะตะโกนทำหอกอะไรวะไอ้นี่ เดินเข้ามาให้ถึงโต๊ะแล้วค่อยพูดไม่ได้หรือไง"แบงค์เพื่อนอีกคนไอ้นี่เป็นคนพูดน้อยแต่พอพูดทีก็จะอย่างที่เห็นบ่นเป็นแม่

"เอาน่าๆ มันก็เป็นของมันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรล่ะ"พูดขัดพวกมันสองคนก่อนที่จะได้เปิดศึกกัน ไม่รู้ว่าพวกมันเป็นอะไรชอบตีกันตลอด แล้วไอคนที่จะสงบศึกก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากตัวผมเองไงมีกันอยู่แค่สามคนจะให้เป็นใครได้อี๊ก

"มึงอีกคนก็เป็นซะอย่างงี้ให้ท้ายมันตลอด"ไอ้แบงค์หันมาบ่นผมอีกคน เอ้า!ไอ้นี่กูไม่ได้ให้ท้ายไหมละ อยากจะตะโกนออกไปแบบนั้นแต่ก็ต้องห้ามปากไว้ก่อนที่จะโดนสวดไปด้วยอีกคน

"นั่น กูไม่ได้ให้ท้ายเว้ยยก็มันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วไหมวะ ชั่งเถอะๆว่าแต่มึงเถอะไอ้เจมส์วันนี้พึ่งวันพุธจะรีบแดกไปไหน"หันไปมองเจมส์ที่ตอนนี้ทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เป็นเหี้ยไรของมันวะ

"กูจะไปฉลองที่มีแฟนกับเขาได้สักที!!"ไอ้เจมส์บอกข่าวใหม่ที่น่ายินดีในวันนี้ แต่มันกลับไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยเพราะแม่งก็คบกับคนนู้นคนนี้ไม่ซ้ำหน้ากันสักอาทิตย์ อกหักได้ไม่ทันไรมีใหม่อีกแล้วมึงเห้ออ

"แล้วไงวะ มึงก็เปลี่ยนทุกอาทิตย์อยู่แล้วป่ะ"ผมพูดออกไป ไม่อยากไปเลยรอบก่อนเมาแล้วเรื้อนจนอายเขาไปหมด หมายถึงไอเจมส์นะไม่ใช่ผมส่วนไอ้แบงค์นะคอแข็งจะตายห่า!

"เอาน่า ถือว่าฉลองให้เพื่อนไงน่า นะไปเถอะถ้าพวกมึงไม่ไปกูก็ไม่รู้จะไปกับใครแล้ว"เอาหว่ะ ถึงเข้าดราม่าเฉย

"เออๆ ไปๆแต่หลังจากทำงานกลุ่มเสร็จนะ"ผมตกลงแต่ก็ยังไม่หยุดต่อรองไม่ได้ครับเดี๋ยวงานไม่เสร็จแล้วซวยกันหมด จะเมายังไงก็ต้องให้งานเสร็จก่อน

"เคเลย!! อีก2ชั่วโมงก็เลิกแล้วเดี๋ยวไปทำห้องมึงนะ"ไอ้เจมส์เสนอ มันหันมามองทางผมกูอีกละ

"เค"ผมก็สนอง

2ทุ่ม

"เข้ กว่าจะเสร็จแม่งเมื่อยเลย"ไอ้เจมส์บ่นหลังจากเราเรียนคลาสสุดท้ายของวันก็ตรงมาที่ห้องผมแล้วทำงานลากยาวตั้งแต่บ่ายสี่โมงจนตอนนี้ 2 ทุ่ม 14 นาทีโครตเหนื่อย

"ไปๆอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วไปกัน"ผมบอดพวกมันให้ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนที่จะไป จะให้ไปทั้งชุดนักศึกษาก็ไม่ได้ใช่ไหมละ เรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงพวกมันมานอนห้องผมจนมีเสื้อผ้าพวกมันอยู่เกินครึ่งตู้เสื้อผ้าแล้ว

"กูอาบก่อน"แบงค์รีบพูดก่อนจะลุกไปเอาเสื้อผ้าและผ้าขนแล้วตรงเข้าห้องน้ำทันที

"เห้ยได้ไง! กูอาบด้วย!"ไอ้เจมส์ก็ไม่น้อยหน้ามันรีบหยิบของแล้วเข้าห้องน้ำตามไปติดๆก่อนที่ไอแบงค์จะปิดประตูแล้วก็หายเข้าห้องไปกัน

"เห้ย เข้ามาทำเหี้ยไรออกไป!"

"ไม่ กูก็จะอาบ! รีบถอดเสื้อผ้าแล้วอาบเร็ว!"

ผมได้แต่นั่งส่ายหัวให้พวกมันสองคนนี่ถ้าไม่เห็นว่าไอ้เจมส์เปลี่ยนผู้หญิงทุกอาทิตย์ผมก็นึกว่าพวกมันสองคนเป็นแฟนกันแล้วนะ

นั่งรอไม่นานพวกมันก็เดินออกมาด้วยเสื้อผ้าพร้อมเที่ยว ผมที่นั่งรออยู่ก็หยิบของเข้าห้องน้ำไปอาบต่อทันที อยากไปจะแย่แล้ว

ชั่วโมงต่อมาพวกผมก็เข้ามาอยู่ข้างในผับ แสงสีเสียง ที่ที่นักท่องราตรีจะมากันในยามค่ำคืน แล้ววันนี้ผมก็ต้องได้สาวสวยไปนอนกกทั้งคืนให้ได้ ด้วยความที่ผมมีหน้าตาที่ธรรมดาที่สุดในกลุ่มเลยทำให้ไม่ค่อยมีสาวๆสนใจเหลียวมอง ไอ้เราก็เลยต้องเป็นโสดมาเนิ่นนาน และวันนี้ผมก็ตั้งเป้าหมายแล้วว่าผมจะไม่โสดอีกต่อไป

ผมคว้าแก้วน้ำที่ถูกเติมด้วยน้ำสีอำพันเต็มแก้วขึ้นมากระดกแล้วก็ได้แต่ทำหน้าแหยงนี่มันไม่ผสมโซดาให้เลยนี่หว่า ผมเป็นคนที่ดื่มเบียร์ได้แบบไม่เมาเลย แต่กับเหล้าเนี่ยแก้วเดียวก็ไปแล้ว ใช่ไปแล้วผมเรื้อนแล้ว!!

ผมลุกขึ้นแล้วเดินตามไอ้เจมส์ที่ตอนนี้ลุกออกไปเต้นกับสาวๆได้สักพักแล้ว ผมมาหยุดอยู่ตรงกลางแล้วเต้นกับเขาบ้าง เต้นไปเต้นมาแล้วก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนกำลังจับเอวผมอยู่พอหันไปมองก็เห็นสาวสวยคนหนึ่ง เอาเว้ยยมีสาวสวยมาจับด้วยถึงผมจะเมาแต่ผมก็รู้เรื่องนะเว้ย

ผมหันกลับมายืนประจันหน้ากับคนสวยแล้วเต้นกับเขาโดยที่ไม่รู้เลยว่าไอ้คนสวยที่ว่าเนี่ยแม่งเป็นผู้ชาย!! เต้นไปสักพักก็เริ่มเหนื่อยหอบเหมือนคนสวยจะรู้เลยพาผมเดินออกมาแล้วพาเดินไปไหนไม่รู้น่าจะเป็นรถแหละมั้ง(รถใครวะ)แล้วผมก็เริ่มจะมึนแล้วครับเพราะตลอดการเต้นคนสวยยื่นแก้วเหล้ามาให้ไม่หยุดไอ้เราก็เห็นแก่สาวเลยดื่ม

แม่งทุกแก้ว เอาแล้วไงมาออกฤทธิ์อะไรตอนนี้

รู้สึกตัวอีกทีผมก็ถูกโยนลงเตียงนุ่มๆแล้ว อาาทำไมถึงลืมตาไม่ขึ้นนะ แล้วก็ต้องสดุ้งเมื่อรู้สึกเหมือนมีคนกำลังถอดเสื้อผ้าของผม แต่ก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆเพราะตอนนี้กำลังมึนฤทธิ์เหล้าอยู่

"นายชื่ออะไร"เสียงหวานถามขึ้นมาผมที่กำลังนอนให้ถอดเสื้อผ้าก็ได้แต่ตอบตะกุกตะกัก

"ชะ...ชื่อ ชื่อนัท อื้มมม"ผมร้องครางออกมาเมื่อมีอะไรสักอย่างมาสะกิดที่ยอดอก ผมอยากจะบอกเขาจังว่ามันเสียว

"ผมชื่อหวาน"สิ้นสุดการแนะนำตัวคนข้างบนที่ตอนนี้กำลังคร่อมล่างผมอยู่ก็ก้มลงมาจูบ ผมก็ทำได้แค่อ้าปากรับแล้วครางอื้ออึงเพราะคนข้างบนดูดปากผมไปมา เสียงดังจ๊วบ!มันรุนแรงมากจนทำให้ปากของผมแตก

"อื้ออ อื้อ!"ผมครางประท้วงเมื่อเริ่มจะหายใจไม่ออกบวกกับเจ็บปากไปหมด และคนข้างบนก็ถอนปากออกอย่างว่าง่าย

"หวาน"เสียงแห่บพร่าดังกระซิบอยู่ที่ข้างหูให้ผมจั๊กจี๊เล่นๆ แล้วก็ต้องร้องครางออกมาสุดเสียงอีกครั้งเมื่อคนข้างบนก้มลงไปครอบครองปากกับยอดอกของผม

ตัดไปที่โคมไฟ//

____________________________________________

ฝากติดตามด้วยนะคะ#นักแต่งฝึกหัด

ผมลืมตาขึ้นมาเพราะทนความหิวไม่ไหวเลยคิดว่าจะลุกขึ้นไปกินนมลองท้องแล้วออกไปหาอะไรกินก่อนจะไปเรียน แต่ก็ต้องร้องเสียงดังเพราะร่างกายรู้สึกเจ็บเหมือนมันจะแยกออกเป็นส่วนๆ

"โอ๊ยย! เหี้ยไรวะเนี่ย!"

"อื้มมม"

ผมหยุดทุกการเคลื่อนไหวแล้วหันไปทางด้านที่ได้ยินเสียงร้องครางเมื่อกี้ แล้วก็ต้องช็อคขั้นสุดเมื่อเห็นคนแปลกหน้านอนอยู่ข้างๆผม สะ...สวยเกินไปแล้ว ไม่!ไม่ใช่ ไอ้หน้าสวยนี่เป็นใครกันฟร้ะ!มันมานอนข้างผมได้ไง แล้วไอ้อาการเจ็บที่ก้นที่มันยังไงกัน!

ผมเลิกผ้าขึ้นแล้วมองสภาพของเราสองคนผ่านผ้าผืนหนาถึงจะมองไม่ชัดแต่ผมก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ไอ้หน้าสวยนี่มันเป็นผู้ชาย! แล้วผมก็เสียซิงให้มันไปแล้ว!

เหี้ยยยยย

"ตื่นแล้วหรอ อืมม...นายเหมือนจะมีไข้หน่อยๆนะ"ไอ้หน้าสวยลุกขึ้นนั่งแล้วเอื้อมมือมาอังที่หน้าผากผมแล้วพูดอยู่คนเดียว ผมก็ได้แต่มองการกระทำของอีกคนแล้วก็ต้องสติแตกอีกครั้งเมื่อมันยื่นหน้าเข้ามาใกล้! ยื่นหน้ามาทำม๊ายยไม่ต้องเข้ามา!

"เห้ยย ยื่นหน้าเข้ามาทำเหี้ยอะไร!"ผมรีบร้องบอกแล้วยกมือขึ้นดันหน้ามันออกแต่มีหรือที่ไอ้คนหน้าด้านแบบมันจะยอมมันคร่อมตัวผมแล้วจับมือสองข้างของผมกดไว้ที่เหนือศรีษะด้วยมือข้างเดียว! จะแข็งแกร่งไปไหน! รู้แล้วว่าเป็นผู้ชายเว้ย

"จะ จะทำอะไร"ผมถามเสียงตะกุกตะกักเพราะกลัวว่ามันจะทำอะไรกับร่างกายผมอีก ทำตอนเมาไม่ว่าเพราะไม่ได้รู้สึกตัว แต่ตอนนี้สติครบครับพี่!

"ก็จะเตือนความจำให้ไง หน้านายเหมือนคนไม่เชื่อเลยนะ"ดู! ดูมันฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม คิดว่าสวยหรอ เออ! สวยไอ้สัส!ยอมแล้วขนาดกูเป็นเมียมึงยังต้องยอมเลย!

"มะ ไม่ต้องหยุ๊ดดดยอม! ยอมแล้ว!"ผมตะโกนอัดหน้าไปหนึ่งทีเมื่อปากเราสองคนใกล้แตะกัน ยอมแล้วพี่!ฮืออแม่จ๋า

"อื้มม เชื่อฟังง่ายๆแบบนี้สิ ค่อยน่าเลี้ยงหน่อย"ผมถึงกับหน้าเหวอกันเลยทีเดียวเดี๋ยวนะ นี่ผมเป็นรองหรอ ใช่หรอ(หน้าหมาโง่)

"...."

"นี่ ตายแล้วหรอ"มันตบหน้าผมแบบไม่ปราณีแล้วพูดจาหยาบคาย เดี๋ยวเถอะ

"หยาบคายนะ อย่าพูดเรื่องตายกับคนเป็นสิ"ผมพูดสอนไปไม่ใช่ไรหรอกครับ พ่อแม่ผมมักจะสอนเรื่องนี้บ่อยๆเพราะแต่ก่อนเป็นพวกชอบพูดอะไรไม่คิดเลยจะหลุด

ปากบ่อยๆ แต่เดี๋ยวนี้ปรับปรุงตัวแล้วครับเพราะฉะนั้นสอนได้!

"ครับๆ จะไม่พูดแล้ว"ไอ้หน้าสวยตอบรับอย่างว่าง่ายแล้วล้มตัวลงนอนข้างผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดจนจมอก หายใจไม่ออกจะตายของจริงแล้วกูเนี่ย

"ปล่อยนะ! จะต้องไปเรียนเดี๋ยวสาย"ผมทุบหน้าอกแล้วท้วงอีกคนเมื่อสายตาดันเหลือบไปเห็นนาฬิกาแขวนข้างกำแพงที่กำลังบอกว่าตอนนี้ผมสายมากๆแล้ว

"ไม่ต้องไปหรอกไม่ทันแล้วสายขนาดนี้ อีกอย่างเจ็บไม่ใช่หรอจะไหวหรือไง"

"...."ผมนิ่งเงียบเถียงไม่ออก ใช่มันเจ็บสุดๆเลยละ

"นี่...หลับหรือยังฉันมีเรื่องจะถาม"ไอ้หน้าสวยเอ่ยทำลายความเงียบ

"ยัง"ผมตอบอีกคนเสียงแผ่วเบา

"ทำไมถึงไม่โวยวายละ เรื่อง...ที่นายโดนกดนะ"

มันกล้ามากที่ถามออกมา กูเจ็บขนาดนี้ยังจะคิดว่าตัวเองนอนตกเตียงเลยเจ็บก้นหรือไง แค่ขยับก็เสียดสีจนน้ำตาแทบเล็ดแล้ว

"ก็อยากโวยวายอยู่หรอก แต่กูก็ผิดนั่นแหละที่เมาจนไม่รู้เรื่อง"ผมตอบตามความจริง เอาเถอะขอแค่แยกย้ายกันไปทางใครทางมันแล้วลืมๆเรื่องนี้ไปก็พอ

"งั้นหรอ งั้นฉันจะรับผิดชอบนายเอง"

"...."สตั๊นไปสามวิ

"ฉันถูกใจนายนะ ถึงจะขี้โวยวายไปหน่อยแต่ฉันชอบ"มันพูดออกมา เดี๋ยวครับกูไม่ต้องก๊านนน ไม่ต้องรับผิดชอบ!

"ไม่! ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น!"ผมดีดตัวลุกขึ้นลืมความเจ็บไปชั่วขณะ แล้วใช้เท้าถีบมันออกไปอีกด้านของเตียง เพื่อเป็นการบอกให้รู้ว่ากูไม่ต้องการ!

"ทำไมนายเป็นฝ่ายเสียหายนะ!"อีกคนก็เถียงคอเป็นเอ็น เอ้าเอาเข้าไป! ก็บอกว่าไม่ต้องไง!

"ไม่ คืองี้นะต่างคนต่างแยกย้ายกันไปก็จบแล้ว! แค่นี้ก็ไม่มีใครรู้แล้วเว้ย"ผมพยายามอธิบายให้มันฟังแต่หน้ามันนี่เหมือนจะฆ่าผมให้ได้เลย เอาละได้มีคนตายกันในห้องนี้แน่

"ไม่จำเป็นถ้านายไม่ให้ฉันรับผิดชอบ ฉันก็จะปล่อยรูปนี้ดีไหมนะ"ว่าจบก็ชูโทรศัพท์ที่มาจากไหนไม่รู้ให้ผมได้เห็นสิ่งที่กำลังเด่นหราอยู่ในหน้าจอคือรูปของผมที่กำลังโดนเจ้ามังกรยักของมันสอดใส่อยู่แล้วมือของมันก็กำลังล้วงอยู่ในปากผมโครตอิโรติก!

"ถ้าปล่อยออกไปจะเป็นยังไงนะ"ไม่ทันขาดคำก็ก้มหน้าลงมองโทรศัพท์เหมือนจะทำอะไรกับรูปนั่นผมที่ตกใจก็รีบลุกไปคว้ามือมันไว้ แต่มันไวกว่าเบี่ยงตัวหลบแล้วโอบเอวผมที่ตอนนี้หน้าเกือบทิ้มกับตักของมัน

"อย่านะ อย่าให้ใครเห็นเด็ดขาด! ลบเดี๋ยวนี้!"

_____________________________________

ฝากติดตามด้วยนะคะ#นักแต่งฝึกหัด

"ทำไมล่ะ มันออกจะสวยนะ"มองรูปในมือถือแล้วยิ้ม

"จะบ้าหรือไง! ขอร้องละอย่าปล่อยรูปนั้นเลยนะ"ผมได้แต่พนมมือขึ้นไหว้แล้วขอร้อง ทำไรไม่ได้แล้วตอนนี้นอกจากยอมทำตามที่มันขอ คอยดูเถอะเพลอเมื่อไหร่กูลบแน่!

"หืมม งั้นนายก็ยอมให้ผมรับผิดชอบสิ ผมอยากรับผิดชอบนะ"พูดพลางทำหน้าหงอย

"กะ ก็ได้แต่มึงต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนะ"ผมเอ่ยอย่างจำยอมแต่ก็ยังไม่ลืมที่จะต่อลองเพื่อให้ผมไม่เป็นต่อมากที่สุด

"ก็ได้ แต่นายต้องอยู่ในการดูแลของผมทุกอย่างผมจะไปรับ-ส่งนายเอง แล้วนายก็ต้องย้ายมานอนที่คอนโดของผมตกลงไหม"เอ่ยเสียงแกมบังคับ

ผมที่ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่สบทในใจ จะอะไรนักหนาวะแม่งยอมเป็นเมียก็แล้วยังจะเรื่องเยอะอีก

"ตกลงไหม"คราวนี้เอ่ยเสียงเข้มขึ้น เห็นแก่หน้าสวยๆหรอกนะจะยอมอยู่ด้วยก็ได้

"เออๆ ก็ได้วะ"ผมตอบตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้ตอนนี้มันมีรูปเป็นตัวต่อลองอยู่ ผมต้องทนไปก่อนจนกว่ามันจะเพลอแล้วลบรูปพวกนั้นออก

"อ่อ แล้วก็อย่าคิดจะลบละ เพราะรูปนี้ผมมีเยอะมากเลยนะ"เหมือนอ่านใจผมได้มันพูดเอ่ยดักผมก่อนที่จะได้คิดแผนการไปไกล ไอ้เหี้ยเอ้ยย แล้วต้องทนไปอีกนานแค่ไหนวะ

เนื่องจากผมไม่สามารถเดินเองได้หวาน(ที่ถามชื่ออีกครั้งแล้วก็ได้รับจูบแสนดุเดือดมาเป็นรางวัลมา)ก็พาอุ้มผมเข้ามาอาบน้ำด้วยท่าเจ้าหญิง ตอนนี้เราสองคนเลยกำลังยืนช่วยกันอาบน้ำอยู่ มันก็ตอดเล็กตอดน้อยกับผมไม่หยุด ไอ้เหี้ยอาบดีๆไม่ได้หรือไงเดี๋ยวก็ได้อยู่ด้วยกันอีกนานไหมวะ

"อ่ะ เดี๋ยว"ผมร้องปราบเนื่องจากเราอาบน้ำเสร็จแล้วกำลังจะแต่งตัวตอนนี้หวานกำลังทายาที่...ตรงนั้นแหละเออใช่ๆตรงนั้นแหละ ทาเฉยๆดูท่าจะสงบเกินไป มันถึงได้ล้วงเข้ามาไอ้ห่าก็รู้อยู่หรอกว่าต้องทาข้างในด้วยแต่กูทาเองก็ได้ไหมวะ

"อื้อออ เจ็บอย่าดันเข้ามา แฮ่ก"ผมได้แต่ดิ้นพยายามหลบแต่หวานก็ล็อคเอวผมไว้ไม่ให้หนีได้ ถ้าไม่อยากให้หนีก็ทาเฉยๆสิวะ จะเพิ่มนิ้วแล้วขยับทำไม!!

"เฉยๆน่า เดี๋ยวก็ได้ทำมากกว่าทายาหรอกฮึ่มม"หวานว่าพลางทำหน้าเหมือนกำลังอดกลั้นเหมือนกัน ไอ้คนที่ต้องอดกลั้นคือผมไม่ใช่หรอมันเจ็บนะเว้ยย

"เจ็บพอแล้ว! จะทาอีกนานไหม!"

ผลั๊กก!

ผมถีบเข้าที่กลางอกของมันเมื่อเริ่มทนไม่ไหว ถึงจะเจ็บหน่อยแต่ก็ต้องทนในเมื่อมันไม่ยอมหยุดสักที

"โอ๊ยย เจ็บนะถีบมาได้!"

"กูก็เจ็บ! กระแทกอยู่ได้!"ผมตะโกน แต่ก็ต้องหน้าแดงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าพูดอะไรออกไป แม่งงบ้าชิบแค่ล้วงเฉยๆก็ได้ไหมต้องกระแทกนิ้วเข้าออกด้วย

"เอ้าใส่กางเกงเร็ว! เดี๋ยวจะพาไปกินข้าว"มันเร่งผม ใครใช้ให้มึงมัวแต่เล่นหล่ะ!

"กินที่ไหน กูเดินไม่ได้นะ"

"ห้องครัวไงเดี๋ยวอุ้มไป"พูดด้วยท่าทางชิลๆ

"ทำเป็นหรอ จะกินได้ไหม"ผมพูดพลางทำหน้าแหยง ไม่รู้หรอกว่าทำเป็นไหมแต่ก็ไม่อยากหิวตายเหมือนกัน

"ได้สิฉันทำเก่งมากเลยนะ"ว่าจบก็อุ้มผมขึ้นด้วยท่าเจ้าหญิงแล้วพาออกมานั่งที่โต๊ะกินข้าวอย่างเบามือ แล้วก็เดินไปเปิดเย็นตู้หยิบของมาทำอะไรสักอย่าง จนผ่านไปสักพักก็ได้กลิ่นหอมของอาหาร

"หอมจัง"ผมเอ่ยเสียงแผ่วเบาเพราะมันหอมมากจนทำให้ท้องผมร้องใหญ่แล้ว สักพักหวานก็เอาจานข้าวผัดไข่มาวางอยู่ข้างหน้าผม อาหารง่ายๆที่ดูน่าอร่อยนี่ทำให้ผมต้องรีบลงมือกิน ไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว แถมยังต้องมาเสียพลังงานให้กับไอ้หื่นนี่อีก

"ค่อยๆกินสิ ยังมีอีกไม่ต้องกลัวว่าจะแย่งหรอก"หวานพูดพลางเทน้ำใส่แก้วแล้ววางให้ผมกับตัวเองก่อนจะนั่งแล้วมองผมด้วยรอยยิ้ม ผมเหล่ตามันนิดหน่อย นิดหน่อยเท่านั้นแหละ! แล้วรีบกินต่อเพราะความหิว

"เออนี่ มีเรื่องจะถาม"ผมพูดขณะที่แก้มก็ยังเต็มไปด้วยข้าวผัด

"เคี้ยวให้หมดก่อนค่อยพูด"มันพูดเสียงดุใส่ เอ้าเอาเข้าไปทำตัวเป็นแม่อีกคนแล้ว!

"หมดแล้ว งั้นถามนะทำไมมึงถึงอยากรับผิดชอบกูนักวะ"ผมเอ่ยถามหลังจากเคี้ยวจนหมดปาก แต่พอเอ่ยจบก็ตักเข้าปากอีก

"ไม่รู้สิ แค่ถูกใจละมั้ง"มันพูดจบแล้วเอื้อมมือมาเช็ดข้าวที่ติดปากผมออกก่อนจะเอาเข้าปากตัวเอง ส่วนผมก็ได้แต่นั่งหน้าแดงกับการกระทำของมัน

"หึหึ..."ไม่ต้องมาขำเลยมึง ผมถลึงตาใส่อย่างโมโหที่มันแกล้งผม

"ขอถามอีก หน้ามึงก็ออกจะหวานหรือว่าสวยวะชั่งเถอะแต่ทำไมมึงถึงไม่เป็นรับวะ เสียดายของ"ผมเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาใจ เพราะถ้ามันเป็นรับนะผมรับรองว่าผู้ชายต้องต่อคิวรอมันยาวเหยียดแน่

"ถ้ากูรับแล้วจะได้เป็นผัวมึงหรอ ปกติกูไม่รับผิดชอบใครนะ"

"แค่ก แค่ก"สำลักเลยครับท่านมันกล้าพูดมาได้ไงถ้าไม่โดนมันมอมเหล้านะผมก็ไม่เป็นรับหรอก!

"ค่อยๆกินสิ"เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแล้วยื่นแก้วน้ำให้

"อึก อึก พูดเหี้ยไรของมึงเนี่ย!"พอเริ่มดีขึ้นผมก็ด่ามันทันที ไอ้หน้าไม่อาย! ฟ้องแม่แน่!

"ก็มันเรื่องจริงนี่ ตอนแรกผมก็คิดไว้อยู่ถ้ายังหาเมียไม่ได้ก็คงต้องเป็นรับจริงๆ แต่ตอนนี้หาได้แล้วเพราะแบบนั้นเตรียมรับมือให้ดีเลยนะครับ เมีย..."

______________________________________

ฝากติดตามด้วยนะคะ#นักแต่งฝึกหัด