มินามิ ยูโตะ ผู้เป็นอัจฉริยะ

มาตั้งเเต่เด็ก หลังจากลา

ออกจากที่ทำงานหลายเเห่ง

ก็เอาเเต่นั่งดูนารูโตะ จนไม่รู้วันรู้เดือน

เเต่รู้อีกทีตัวเองกลายเป็นนารูโตะไปเเล้ว

ระบบของนารูโตะ/ ภารกิจ

/ เเต้มเเลกของในร้านค้า/

ช่องเก็บของมิติ

ระดับจักระ

ฝึกหัดขั้นต่ำ กลาง สูง สูงสุด

/โจนินขั้นตํ่า กลาง สูง สูงสุด

โฮคาเงะขั้นตํ่า กลาง สูง สูงสุด

โหมดเซียน เซียนขั้นตํ่า

กลาง สูง สูงสุด

โหมดสัตว์หาง ขั้นตํ่า กลาง

สูง สูงสุด

โหมดเซียนสัตว์หาง ขั้นตํ่า

กลาง สูง สูงสุด

ระดับเซียนหกวิถี ขั้นตํ่า

กลาง สูง สูงสุด

มีชานคนหนึ่งที่ชื่อ มินามิ ยูโตะ อายุ31ปี เขาเป็นอัฉริยะมาตั้งเเต่เด็กๆเเละทำงานหลายๆอย่างพร้อมกัน หลังจากเขาทำงานเสร็จมักต้องกลับมาไปดูอนิเมะที่ชื่นชอบประจำ นั้นก็คือเรื่อง นารูโตะนินจาจอมคาถา ถ้าวันไหนเขาไม่ได้ดูเเม้เเต่ตอนเดียวก็จะนอนไม่หลับเเละไม่มีเเรงทำอะไรในว่าต่อไปเลย

ผ่านไปหนึ่งเดือน เขาได้ลาออกจากงานทุกงานที่ทำด้วยเหตุผลที่ว่าไม่มีเวลาดูอนิเมะ เเละตอนนี้เขานั่งดูนารูโตะใหม่ตั่งเเต่ต้นทั่งวันทั้งคืนจนเเทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน

เเต่พอดูตอนสุดท้ายใกล้จะจบนั้นจู่ๆดวงตาของเขาพลันดับลง

“อือ....อืม ” ชายหนุ่มที่เผลอหลับไปค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็หันไปมองรอบห้อง

“ นี่...ไม่ใช่ห้องเรานี่ ” ผมรีบลุกขึ้นมาเเล้วหาห้องที่เป็นห้องนํ้าเเล้วส่องกระจกดู หน้าตาเเละรูปลักษณ์ของเขาได้เปลี่ยนไป กลายเป็นหนึ่งในตัวละครเอกที่เขาชื่นชอบคือ อุซึมากิ นารูโตะ

“ ความฝัน...ใช่ไหม?....โอ๊ยย !! ” ผมลองหยิกเเก้มของตัวเองดูความเจ็บส่งออกมาทำให้รู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝันเเละกลับมานั้งที่เตียงดั่งเดิม

“ ผ้าคาดหน้าผากก็ยังไม่มีเเสดงว่าเราเข้ามาอยู่ในร่างของนารูโตะตอนที่ยังไม่ได้สอบเเละคาถาที่ใชสอบคือคาถาเเยกร่างซึ่งเป็นวิชาที่นารูโตะไม่ถนัดที่สุด

“ ตอนนี้เราต้องเรียกตัวเองว่านารูโตะสินะ ” เเต่ก็อดตื้นเต้นไม่ได้ที่มาอยู่ในร่างนี้เพราะการทำงานหลายที่อยู่ทุกๆวันมันทำให้ผมรู้สึกเบื่อหน่ายมากที่สุด

“ ลองตรวจสอบจักระของตัวเองหน่อยก็เเล้วกัน ” นารูโตะหลับตาลงเเละเหงเล็งพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายอย่างช้าพอรับรู้ได้เเล้วเขาก็ลองขับเคลื่อนจักระที่อยู่ในร่างกายให้ไปตามทั่วร่างกาย เเต่มันยากมากเพราะมีจุดที่จักระไม่สามารถไหลเวียนเข้าถึงได้อยู่หลายเเห่ง นี่คงเป็นผลกระทบจากจิ้งจอกเก้าหางหรือคุรามัเเหงๆ

“ ถ้ามีระบบเทพๆเหมือนอย่างในนิยายบางเรื่องที่คอยช่วยพระเอกของเรื่องให้เก่งขึ้นอย่างรวดเร็วก็คงจะดีไม่น้อย ” นารูโตะบ่นเล็กน้อยก่อนที่จะใช้มือขวาปัดไปมาข้างหน้าเหมือนกับตัวเองกำลังเล่นเกมในโลกเสมือนจริง

ติ๊ง!!

นารูโตะตกใจจนเกือบหงายท้องตกเตียง จู่ๆมือที่ขยับเล่นไปมาโดยไม่ได้หวังผลให้มีอะไรขึ้นมามันก็ปรากฏขึ้นมาอย่างดื้อๆพร้อมกับเสียงเตือน

นารูโตะไล่ดูหน้าต่างของระบบเรื่อยๆจนเข้าใจมากยิ่งขึ้น จักระในร่างกายนี้ช่างน้อยนิดเท่าขี้มดเสียจริงเเต่จะกระเด้งที่เป็นของคุณสมพรมันมหาศาลเกินไปจริงระบบนี้มีภารกิจโดยที่มันจะขึ้นมาให้ทำเองโดยอัตโนมัติ , เเต้มเเลกของมีของให้เเลกตาหมวดต่างมากมายเเละช่องเก็บของในตัว ถือว่าสะดวกสบายพอตัว

ชื่อ อุซึมากิ นารูโตะ

เพศ ชาย

เงิน 5,000 เรียว

จักระ ระดับฝึกหัดขั้นกลาง

จักระเเฝง จิ้งจอกเก้าหาง

เต็ม 0 เต็ม

คุณสมบัติจักระ ลม

สายเลือด

- อุซึมากิ ( ยังไม่ปลดล็อคความสามารถ )

คาถานินจา

- คาถาเเยกร่าง

- คาถาเเปลงร่าง

- คาถามาหารัญจวน

ติ้ง!

ภารกิจ จบการศึกษาจากโรงเรียนสอนนินจา

รางวัล มีดคุไน10 เล่ม

เเต้ม 15 เเต้ม

ผมหันไปดูปฏิทินที่เห็นวันที่สอบถูกมาร์คไว้อีกสามวันโดยไม่นับวันนี้ก็จะถึงวันสิบจบการศึกษา ในเหตุการณ์จริงที่จะเกิดขึ้นคือนารูโตะจะสอบไม่ผ่านเเละถูกครูมิซึกิบอกให้ไปขโมนคัมภีร์สะกดปีศาจ

ในห้องเก็บม้วนคัทภีร์ของโฮคาเงะ

“ ถึงจะรู้เป้าหมายของครูมิซึกิก็เถอะ เเต่จะยอมเล่นด้วยก็เเล้วกันถือซะว่าได้ไปปล้นวิชานินจาศะด้วยเลย ” พอวางเเผนเป็นเรื่องเป็นราวได้ ผมจึงฝึกกรารีดเร้นจักระให้คร่องตัวก่อนในครึ่งวันเเรก

หลักจากฝึกจนไม่รู้สึกจักระในร่างเเล้วผมได้ไปอาบน้ำล้างเหงื่อเเละเปลี่ยนชุดใหม่เพื่อไปกินมื้อเที่ยงที่ร้านอุจิราคุราเม็ง กระเป๋าน้องกบที่หยิบขึ้นมาดูก็รับรู้เรื่องการเงินของนารูโตะทันที

‘ จนเกินไปเเล้วน่ะเนี่ย ’ ก่อนที่ผมจะมาอาศัยร่างของนารูโตะผมมีเงินมากมายที่เก็บออมจากการทำงานไว้มากจนถือว่ารํ่ารวยก็ว่าได้

‘ จะว่าไปเเล้วเงินที่เก็บไว้จะเอาไปใช้หว่า? ’ ผมคิดไปมาจนไม่รู้ตัวว่าเดินมายังหน้าร้านอุจิราคุเรียบร้องเเล้ว

“ เจ้าหนูนารูโตะ เอาเหมือนอย่างเคยรึเปล่า? ”

“ ครับ ” แล้วมันคืออะไรกันหว่าไอเหมือนอย่างเคยเนี้ย ผมจำเหตุการณ์ต่างๆได้ทุกเรื่องในเรื่องนารูโตะยกเว้นเรื่องอาหารการกิน

“ อ่ะนี่ มิโซะชาชูไซส์เบิ้มอย่างเคย ” ลุงเเกวางชามราเม็งไว้ตรงหน้านารูโตะก่อนที่จะยืนกอดอกเพื่อมองดูนารูโตะที่ทานราเม็งของเขาอย่างเอร็ดอร่อย

“ ทานเเล้วน่ะครับ ” ‘ใหญ่เเบบนี้จะกินหมดไหมเนี้ย ’

ซู๊ดดดด

‘ อร่อยเเหะ ’ ผมอยุดกินราเม็งไม่ได้เลยมือที่ใช่ตะเกียบครีบเส้นราเม็งเเล้วกินอย่างรวดเร็วจนไม่รู้ว่าราเม็งชามโตหมด ไปตั้งเเต่ตอนไหน

‘ ถือว่าทำไมนารูโตะถึงชอบมากินที่ร้านนี้ประจำ ’

พอจ่ายเงินค่าราเม็งเรียบร้อยก็เดินออกจากร้านไปยังเเถวลานฝึก เเละเริ่มฝึกฝนในช่วงบ่ายบ่อย

“ คาถาเงาโดยกร่าง! ”

เเต่ที่ผมฝึกคือคาถาเงาเเยกร่างซึ่งมีประสิทธิภาพมากกว่าคาถาเเยกร่าง เเละ คาถานี้พัฒนาไปจนถึงคาถาเเยกเงาพันร่างได้อีกด้วย