แค่เมียในนาม(Mpreg)
                                                        แอดเอง
                    
        
        เหมียวคุง
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกๆท่าน
 
        
       
        
        เหมียวคุง
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของแอดนะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
ไม่ถูกใจตรงไหนติชมได้เต็มที่เลย
 
        
       
        
        เหมียวคุง
เนื้อเรื่องอาจมีงงๆบ้าง แอดก็ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
แต่รับรองว่าถ้าได้อ่านแล้วจะต้องอยากฆ่าอีพระเอกแน่นอน
 
        
       
        
        เหมียวคุง
(แอดแต่งเองยังอยากฆ่าเองเลย)
 
        
       
        
        เหมียวคุง
เรื่องนี้นายเอกสามารถท้องได้นะคะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
แอดจินตนาการแบบว่าเป็นโลกที่ผู้ชายบางคนจะสามารถท้องได้
 
        
       
        
        เหมียวคุง
และการท้องหรือการแต่งงานของผู้ชายกับผู้ชายด้วยกันไม่ใช่เรื่องแปลก
 
        
       
        
        เหมียวคุง
ใครไม่ชอบแนวดราม่า ก็อย่าพึ่งกดออกนะคะ อยากให้ลองอ่านดู
 
        
       
        
        เหมียวคุง
มันอาจจะไม่สนุกมาก แต่แอดจะพยายามพัฒนาฝีมือค่ะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
อาจมีช้าบ้างบางตอนแต่ก็อยากให้ทุกคนรอนะคะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
แอดจะอัพทุกวันตอนเที่ยง ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้แอดด้วยนะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
เอ็นดูแอดกันให้เยอะๆนะคะ
 
        
       
        
        เหมียวคุง
รักนักอ่านทุกๆคนค่ะ
 
        
                                                                ตอนที่1
                    
        
        ลมหนาว(นายเอก)
เข้าไปแล้วนะครับ//เปิดประตูเข้าไป
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//เดินไปหาร่างที่อยู่บนเตียง
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
มาแล้วหรอลูก
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ครับ แม่หิวมั้ยครับ ผมซื้อข้าวต้มเจ้าโปรดแม่มาฝากด้วยนะ//ยิ้มให้คนตรงหน้า
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
หรอ ก็ได้จะ แม่กำลังหิวพอดีเลย//ยิ้ม
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
งั้นเดี๋ยวผมไปเทใส่ชามให้นะครับ//เดินไปหยิบชาม
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
อือ แล้วนี้พ่อเราไม่มาด้วยหรอ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
พ่อก็เหมือนเดิมแหละครับ//เทข้าวต้มใส่ชาม+เดินมานั่งข้างๆ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
หรอ ไปที่บ่อนอีกแล้วสินะ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
...หนาว เหนื่อยมั้ยลูก//ลูบหัวร่างบาง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ไม่หรอกครับแค่นี้เอง//ยิ้มฝืนๆ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
แม่ขอโทษนะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับ มา มากินข้าวต้มดีกว่า เดี๋ยวหนาวป้อน
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//ตักข้าวต้มขึ้นมาเป่าแล้วป้อนให้คนตรงหน้า
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
อร่อยเหมือนเคยเลยเนาะร้านนี้//กินข้าวต้ม+ยิ้ม
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ครับ//ยิ้มกว้าง
 
        
       
        หลังจากนั้นอีก2ชั่วโมง ลมหนาวก็ขอตัวกลับบ้านเพื่อไปทำกับข้าวรอพ่อ
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ผมไปก่อนนะครับ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
ไปดีมาดีนะลูก
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//ยิ้ม+เดินออกไป
 
        
       
        หน้าบ้านของลมหนาว ตรงรั้วบ้านมีโซ่คล้องไว้อยู่และมีประกาศขายบ้านแปะเอาไว้
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
นี่มันอะไร//พูดเสียงสั่นๆ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//รีบกดโทรหาพ่อทันที
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ตื้ดด ตื้ดดด เลขหมายที่ท่านเรียก..
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//กดโทรใหม่
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
เลขหมายที่ท่าน..
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//กดโทรซํ้าๆไปเรื่อยๆ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ฮึก//นํ้าตาเริ่มไหล
 
        
       
        จากนั้นลมหนาวก็รีบไปที่บ่อนการพนันที่พ่อของเขาไปเป็นประจำ
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ขอทางหน่อยครับๆ//รีบตรงเข้าไปหาเจ้าของบ่อน
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
หลีกทางหน่อยครับ ผมต้องคุยกับเจ้าของที่นี่
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
คุณเป็นใครครับ มีธุระอะไรกับเจ้านายผม
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ผมเป็นลูกของคนที่ชื่อยศครับ
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
ลูกของไอ้ยศหนะหรอ//ซุบซิบกัน
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
ใช่ๆ ที่ตอนเด็กๆชอบมาลากตัวไอยศกลับบ้านบ่อยๆไง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
พวกคุณรู้จักพ่อผมหรอ พอจะรู้มั้ยว่าเค้าอยู่ไหน//รีบเดินเข้าไปหา
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
อ้าว ลมหนาวนี่ ลูกไอยศใช่มั้ย
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
มีธุระอะไรหละถึงมาที่นี่
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
พ่อผมอยู่ที่นี่รึป่าวครับ
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
ไอ้ยศหรอ ไม่อะ มันไม่มาตั้ง1อาทิตย์แล้วนะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แล้วที่บ้านผมถูกขายหละครับ เกี่ยวกับที่นี่รึป่าว
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
อ่าว ไอ้ยศไม่ได้บอกหรอ ว่ามันติดหนี้ที่บ่อนเราเลยต้องเอาบ้านมาขายเนี่ย
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
!!!!//ตกใจ+นํ้าตาไหล
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
ขนาดเอาบ้านมาขายยังไม่พอใช้หนี้เลย
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ท..เท่าไหร่ครับ หนี้ที่เหลือหนะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
!!!!!//ช็อคจนพูดไม่ออก
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
แล้วก็นี่ เสื้อผ้าข้าวของของเรา ชั้นเก็บออกมาให้แล้ว อย่าโทษพวกเราเลยนะลมหนาวเอ้ย//ยื่นกระเป๋าเดินทาง2-3ใบให้ลมหนาว
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
เรื่องหนี้หนะ จะค่อยๆทยอยจ่ายก็ได้
 
        
       
        
        ตัวประกอบ
ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็กลับไปเถอะ ที่นี่ไม่เหมาะกับเรานะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//ก้มหน้าร้องไห้+เดินออกไป
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//เดินมาเรื่อยๆจนถึงป้ายรถเมล์+ฝนเริ่มตก
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//กดเบอร์โทรศัพท์โทรหาใครคนนึง
 
        
       
        
        ???
ฮัลโหล อะ เฮ้ย ร้องไห้หรอ//ตกใจ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ภีม ฮึกๆ ฮือออ//ร้องไห้หนัก
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
อะไร เป็นอะไร โดนพ่อทำร้ายอีกเเล้วหรอ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ฮึก เราไม่มีที่ให้ไปแล้ว ฮึก พ่อเราขายบ้านไปแล้ว ฮือออ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
ตอนนี้อยู่ไหน เดี๋ยวไปรับ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
อยู่ ฮึก อยู่ที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอยบ้าน ฮึก ฮืออ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
เค เดี๋ยวไปรับ แล้วนี่ฝนตกใช่มั้ย อย่าตากฝนนะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
อือ//อีกฝ่ายวางสายไป
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//นั่งก้มหน้าร้องไห้
 
        
       
        
        เหมียวคุง
เปิดมาก็เศร้าเลย สงสารลูกเราจริงๆ😢
 
        
                                                                ตอนที่2
                    
        ลมหนาวนั่งรออยู่ครึ่งชั่วโมงภีมก็มาถึง
 
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
หนาว!!//ลงจากรถ+เข้ามากอด
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ภีมไม่เอาตัวเราเปียกอยู่//ดันภีมออก
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
รีบขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวเราเอาของไปไว้ที่หลังรถเอง
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//เปิดประตูรถให้
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//เข้าไปนั่ง+หนาวจนสั่น
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
หนาว นี่ผ้าขนหนูจะ//ยื่นผ้าขนหนูให้
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
หนาว เป็นไงบ้าง//เป็นห่วง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
พี่ภาม พี่ดาว ฮึก ฮือออ//เริ่มกลับมาร้อง
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ//กอดปลอบร่างบาง
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//เข้ามาในรถ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
พี่ ออกรถเลย
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
//รีบขับรถกลับมาที่บ้าน
 
        
       
        ขณะที่อยู่ในรถลมหนาวเล่าทุกอย่างที่รู้มาให้ทุกคนฟัง
 
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//ลงจากรถ+รีบพาลมหนาวเข้าไปในบ้าน
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
รีบเดินๆ เดี๋ยวเป็นหวัดนะ
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
//เดินตามเข้ามา
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
หนาวไปอาบนํ้าก่อนนะ เดี๋ยวพวกพี่ช่วยกันเอาของไปเก็บ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
หนาวทำเองก็ได้ครับ อย่าลำบากพวกพี่เลย
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
หนาว หนาวเจอเรื่องร้ายๆมาเยอะพอแล้ว ให้พวกพี่ช่วยเถอะนะ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
ไปๆ รีบไปอาบนํ้า
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//ไปอาบนํ้า
 
        
       
        พอลมหนาวอาบนํ้าเสร็จ ภีมก็พาไปที่ห้อง
 
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
เดี๋ยววันนี้นอนกับเรานะ พรุ่งนี้จะให้แม่บ้านทำความสะอาดอีกห้องให้
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//เดินไปหยิบไดร์เป่าผมมาเป่าให้
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ขอบคุณนะ//นํ้าตาเริ่มคลอ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
ไม่เป็นไร//สงสารร่างบางตรงหน้า
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
แล้วนี่บอกเเม่แกยัง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
เราไม่กล้าบอกอะ กลัวแม่อาการทรุด
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
เออ เดี๋ยวแกเป่าผมให้แห้งนะ เราไปช่วยพี่ดาวทำกับข้าวก่อน
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//เดินออกไป
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//เป่าผมซักพัก
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
//เปิดประตูเข้ามา
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
เราลืมมือถือไว้ในรถหนะ//ยื่นมือถือให้
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ขอบคุณครับ ขอบคุณสำหรับทุกๆเรื่องเลย
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
ไม่เป็นไร พวกพี่ยินดีช่วยหนาวทุกเรื่องแหละ//ยิ้มอ่อนๆ
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
ดาวคงทำกับข้าวเสร็จแล้วเราลงไปกินกันเถอะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ครับ//ลุกขึ้น
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
//เลื่อนเก้าอี้ให้ลมหนาวนั่ง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ภีมหละครับ//นั่ง+มองหา
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
คุยโทรศัพท์อยู่หนะ//เดินออกมาจากในครัว
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
ช่วยถือครับ//ช่วยแสงดาวถือจานข้าว
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
//นั่งลง
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
//วางจานข้าว+นั่งลงข้างๆแสงดาว
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
//เดินเข้ามา+นั่งข้างๆลมหนาว
 
        
       
        
        ภาม(พี่ของภีม)
อา กินข้าวกันเถอะเนาะ
 
        
       
        ทุกคนเริ่มกินข้าว โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรซักคำ เพราะรู้ว่าลมหนาวพึ่งเจออะไรมา
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
เดี๋ยวผมช่วยล้างให้นะครับ
 
        
       
        
        แสงดาว(แฟนของภาม)
ไม่ต้องหรอกหนาว ปล่อยให้เป็นหน้าที่แม่บ้านเค้าเถอะ
 
        
       
        
        ภีม(เพื่อนนายเอก)
หนาวขึ้นไปนอนกับเรานะ เราง่วงแล้ว//ดึงแขนลมหนาว
 
        
       
        ภีมกับลมหนาวขึ้นไปนอน ส่วนภามกับแสงดาวก็คุยกันอีกซักพัก แล้วขึ้นไปนอน
 
       
        ลมหนาวขอให้ภามไปส่งที่โรงพยาบาลของแม่ และขอไปค้างที่นั่นซักพัก
 
       
        ณ โรงพยาบาลที่แม่ของลมหนาวรักษาตัวอยู่
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แม่ครับ//เปิดประตูเข้าไป
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
ไงจ๊ะ//หน้าซีด
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ทำไมแม่สีหน้าดูไม่ดีเลยหละครับ อาการทรุดหรอ//เป็นห่วง
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
นิดหน่อยจะ แม่ไม่เป็นไรมากหรอก//ฝืนยิ้ม
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
เดี๋ยวเพื่อนแม่จะมาพาหนาวไปอยู่ด้วยนะ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แม่รู้แล้วหรอครับ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
หนูภีมโทรมาบอกแล้วเมื่อวาน
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
แม่ก็เลยโทรไปหาเพื่อนสนิทแม่สมัยเรียน
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
แล้วก็ขอร้องให้เขาช่วยดูแลหนาว เขาก็ตกลง แม่ดีใจมากเลยหละ
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
แม่ขอโทษนะ ที่ช่วยอะไรหนาวไม่ได้เลย
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับ ผมไม่โกรธแม่หรอก
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
เดี๋ยวเพื่อนแม่จะมาหาเร็วๆนี้นะ เขาชื่อนารา
 
        
       
        
        กานดา(แม่นายเอก)
เป็นเพื่อนที่ดีกับแม่มากเลยหละ//เสียงเริ่มแผ่วลง
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แม่ครับ//เขย่าตัวคนตรงหน้าเล็กน้อย
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แม่ครับ!!! หมอ! หมอครับ//รีบกดเรียกหมอทันที
 
        
       
        จากนั้นแม่ของลมหนาวก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน
 
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//นั่งรออยู่หน้าห้อง+ก้มหน้าร้องไห้
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
แม่ครับ แม่อย่าทิ้งผมไปนะครับ
 
        
       
        
        ลมหนาว(นายเอก)
//เงยหน้ามอง
 
        
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!