เสียงฝีเท้าหลายคู่วิ่งตึกๆราวกับหนีอะไรสักอย่าง
???:มันคือตัวอะไรทำไหมวิ่งเร็วขนาดนี้
??:ไม่รู้เหมือนกัน
?:รีบวิ่งเร็ว
เสียงเท้าที่วิ่งพร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องที่โหยหวนแววเข้ามาในหูไม่ขาดสาย
?????:ช่วยฉันด้วย~
เสียงเสียงหนึ่งแว่วเข้ามาอย่างโหยหวน
สักพักนึ่งเสียงนั้นหยุดลงพร้อมกันกระโจนเข้าไปข้างหน้าของหญิงสาว
กรี๊ด!!!!!!!
นิสารีบเดินเร็วๆสิมันหนักน่ะ
เสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นตอนที่หญิงสาวกำลังเหม่อลอย
นิสา:เข้าใจแล้วแกก็รีบๆขนขึ้นมาสิ
แก้ว:รีบขึ้นไปสิย่ะเร็วๆ
หลังจากขนของเสร็จทั้งสองสาวก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างเน็ดเหนื่อย
เวลาขนของเสร็จก็จวนจะมืดทั้งสองจึงพากันอาบน้ำและเข้านอน
กลางดึกเสียงเงียบสงัดเสียงใบไม้สั่นไหวจากลมซ่า...ซ่า..
นิสาสะดุงตื่นจากการนอนเนื่องจากได้ยินเสียงบางอย่าง
ก๊อก...ก๊อก.ก๊อก
นิสาสั่นกลัวพร้อมรีบปลุกแก้วเพื่อนของตน
แก้ว!แก้ว!!
แกรีบตื่นขึ้นมาฉันได้ยินเสียงคนเคาะประตูหญิงสาวกล่าว
แก้ว:อะไรเนี้ยดึกดื้นปานนี้ใครมาเคาะประตูว่ะ
แก้วพูดพรางค่อยๆลุกเดินไปเปิดประตู
มันก็ไม่มีใครนิ แกหูฟาดไปหรือเปล่าแก้วพูด
หลังจากหญิงสาวปิดประตูก็มีเสียงดังขึ้นมาอีก
ก๊อก....ก๊อก..ก๊อก
แก้วตัวสั่นพรางวิ่งไปหานิสาที่กำลังนอน
คลุมโพงอยู่
ทั้งสองพยายามข่มตาหลับอย่างก่ำกลื้นให้ผ่านคืนนั้นไปให้ได้ทามกลางเสียงเคาะประตูนั้น
เช้าวันรุ่งขึ้น
แสงอาทิตย์แสดส่อง ผ่านทางหน้าต่าง กระทบกับดวงตาของหญิงสาวทั้งสองคนทำให้ตื่นจากการหลับใหล
เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ? แก้วพูดอย่างสบสัน
นิสา:ไม่รู้เหมือนกัน
แก้ว:แล้วจะทำยังไงดี
นิสา:ลองไปถามคนอื่นดู
เมื่อตกลงกันได้และพยายามคิดทบทวนอยู่สักพัก ทั้งสองจึงต่างลุกขึ้นไปอาบน้ำ
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จทั้งสองมาถาม
ป้าจิตเกี่ยวกับเรื่องราวที่ทั้งสองได้พบเจอมา
ป้าจิตเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนหอพักแห่งนี้เคยเป็นที่ที่สงบและสวยงามมาก แต่หลังจากมีการฆ่าตัวตายของหญิงสาวคนหนึ่งก็มีการตายเกิดขึ้นเรื่อยๆ
และมีข่าวลื้อเกี่ยวกับวิญญาณบ่อยขึ้น
ป้าจิต:แล้วพวกเอ็งรู้ไหมว่าทำไหมคนคนนั้นถึงฆ่าตัวตาย
ทั้งสองมองหน้ากันอย่างสงสัย
ป้าจิต:ก็เพราะว่า.....
ป้าครับมีห้องว่างเหลือไหมครับ เสียงหนึ่งดังขึ้น
ป้าจิต:ว่างอยู่จ้ะแล้วพ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ
ผมชื่อป้ายครับ
เมื่อทั้งสองสาวได้ยินชื่อก็พากันหั่นไปดูอย่างรวดเร็ว
แก้วกระซิบบอกนิสาเบาๆว่า แกนั้นพี่ป้ายรุ่นพี่ที่มหาลัยนี้
นิสา:อ้อหรอ
นิสาตอบอย่างไม่สนใจแล้วรีบไปถามป้าว่าแล้วสรุปเขาฆ่าตัวตายทำไหมหรอค่ะป้า
ป้าที่กำลังยื้นกุญแจห้องให้กับชายหนุ่มจึงหยุดชะงักแล้วพูดว่า
บางคนก็บอกว่าเป็นหนี้ บางคนบอกว่าถูกทิ้ง
แต่ส่วนมากจะบอกว่าหญิงสาวคนนั้นเดินลื้นสะบู่ตกตึกน่ะ
แก้ว:ห้ะ!!!?
แก้ว:ตายได้โง่มากอ่ะ
นิสา:แกควรพูดให้มันดีๆหน่อย
ป้าจิตยิ้มและหัวเราะ
ป้าจิต:ป้าล้อเล่นใครมันจะตายแบบนั้น
ป้าย:เอ่อแล้วผมจะได้กุญแจห้องเมื่อไหร่ครับ?
ป้าจิตตกใจและรีบยืนกุญแจให้ป้าย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
