แวมไพร์ตัวละครเอกของเรื่องเป็น( เจ้าตัวเล็ก )
นิสัย... ห้าวๆปากเก่ง เก่งทุกด้านยกเว้นความรัก
เป็นแวมไพร์ในยุคปัจจุบัน
____________________________________________
แววูฟตัวเอกของเรื่องจ้า(พี่ตัวใหญ่เองจ้า)
นิสัย...เจ้าเล่ นักล่ากลางคืน
แววูฟยุคปัจจุบัน
ปล.ตัวละครที่นำมาแต่งในเรื่องนี้ เราขออนุญาติเอารูปมาประกอบนิยายหน่อยหน้าา
#ขอบคุณค่ะ ^~^
ตำนานได้กล่าวไว้ว่า มีสองเผ่าพันธ์ที่เป็นคู่แค้น
คู่อลิกกันมานาน และได้เกิดการต่อสู้กันเพื่อแย่งชิง
ยศเสรีภาพกันมานานจนมีการล้มตายกันเป็นจำนวนมากพอเวลาผ่านไปนานแสนนานทั้งสองเผ่าพันธ์จึงยุติการแย่งชิงกัน และแล้วก็ล้วงเลยมาเป็น
เวลา หมื่นปีแห่งการยุติการแย่งชิงกันของยองเผ่า
พันธ์....
ปัจจุบัน 🌆🌃
สวัสดีคับ...ผมเอ็มคับอยู่ปี1คณะนิเทศคับผม
เข้าเรียนชมรมการแสดงคับ ผมเป็นแวมไพร์คับ ผมสามารถทำตัวเหมื่อนมนุษย์ได้ทุกอย่าง ทำเป็นชีวิตประจำวันเหมื่อนมนุษย์ได้ เพื่อนๆคงสงสัยกันล่ะสิว่าผมจะอาศัยกับมนุษย์ได้ไงในเหมื่อนแวมไพร์ต้องกินเลือดตลอด อาศัยได้คับยังโชคดีที่มีคาเฟ่ข้างมหวิทยาละยของผมมีเลือดมนุษย์ที่ชื้อต่อมาจากโรงพยาบาลมาคับเพราะเจ้าของร้านมีแฟนเป็นแวมไพร์คับ 😊
อาม:ไอ้เอ็มมึงอ่านเรื่องนิทานหลอกเด็อีกแล้ว
หรอว่ะ/อ้อผมลืมบอกไอ้อามเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่ม.ปลายแล้วคับ
พรึบ!!!!/เสียงดึงหนังสือ
ผม:ไอ้เหี้***อาม!!/ผมด่ามันแล้วมันก็วิ่งเอาหนังสือ
ของผมไปด้วย แล้วมัขก็พูดขึ้นว่า...
อาม:มึงแน่จริงก็ตามหากูให้ได้ดิไอ้เอ็ม!!!!/ผมก็วิ่งตามมันไปแล้วก็....
ตูบ!!โครม!!!/เสียงชนกัน
ผม:โอ็ย!!ขอโทษคับ เป็นอะไรมากมั้ยคับ
พรึบ!!!/เสียงบัดมือ....
ใครก็ไม่รู้:ไม่ต้องยุ่งกับกู แม่ง!!ไม่ดูทางเลยนะมึง
ผม:ขะ ขอโทษคับ.... /ผมยกมือไหว้เขา😢
ใครไม่รู้:เออ....ไม่เป็นไร /เขาลุกขึ้นแล้วรีบเดินไป
สึกพักผมได้กลิ่นคาวของแววูฟ!!
ผม:เหี้***กลิ่นคาวของแววูฟนิหรือว่าไอ้คนเมื่อกี้จะ
เป็น...เห้อไม่ใช่หรอมั้ง!!/แล้วผมก็ยิ่งตามหาไอ้อาม
ต่อคับ 😀
ร่างใหญ่:กลิ่นแวมไพร์!!! หึ!/เสียงหัวเราะในลำคอ
ผมหาไอ้อามเจอแล้วคับมันหลบไม่เคยเนียนเลยคับใันซ่อนตัวทีไรผมหามันเจอตลอดเลยคับ😊😀
ผม:อ..อะแฮ่ม!!ไอ้อามกูหามึงเจอล่ะมึงเจอกูเเน่/ผมกำลังจะจัดการไอ้อามเำื่อนๆก็มากันพอดีเลยคับ
ก็เลยเข้าเรียนกันเลยคับส่วนผมบอกไอ้อามว่า...
ผม:ไอ้อามกูรู้สึกไม่สบายว่ะบอก อาจาย์รให้กูทีล่ะ
อาม:เออ!!เรียนเสร็จเดียวกูจะไปตามหานะ/ไอ้อามรีบวิ่งตามเพื่อนๆไป
ผม:เออ!!!
*งงกันมั้ยเอ่ยยย
*ถ้ายังไงก็แสดงความคิดเห็นบอกเราด้วยหน้าา😊
ณ ห้องเก็บของ
ผม:นอนพักห้องนี้ก็ได้ว่ะ/พอผมดูภายในห้องแล้วผมไปนอนตรงที่ประจำของผมที่มีแต่ไอ้อามที่รู้ว่าผมอยู่ไหน..จากนั้นผมก็กินยายที่อาหมอให้ผมไว้ติดกระเป๋าไว้
เผื่อฉุกเฉิกตอนอาการป๋วยกำเริบ พอผมกินเสร็จก็
นอนพักฟื้นเอาพลัง
เวลาผ่านไป 2 ซม.
**นายร่างใหญ่**
ร่างใหญ่:เห้อ!!กูโดนทำโทษอีกล่ะ 😢/ทอนหายใจ
ผมโดนอาจารย์ทำโทษให้เอาอุปกรกีฬามาเก็บที่ห้องเก็บของ พอผมมาถึงห้องเก็บของผมก็เอาของ
เข้าไปเก็บแต่แล้วจู้ๆประตู้ก็ถูกปิด!!!
ตึง!!!/เสียงปิดประตู้
ผม:เห้ย!!!!/ผมตกใจมากผมกำลังจะวิ่งไปที่ประตู
แต่ขาดันไปเกี่ยวกับตะข้ายจึงทำให้ผมล้มลงไปกับพื้นแต่ก็มีคนนอนอยู่ตรงนั้นพอดี ผมเลยคร่อมเลย
คับ จากนั้นเขาก็ติ่น
ผม:อ้าว!!ไอ้คนเมื่อเช้านิ
ตึกตักตึกตัก!!/เสียงหัวใจเต้นเป็นจังหวะ
ผม:นี้มันอะไรว่ะ????
เอ็ม:เห้ย!มึงจะทำไรกูว่าไอ้หมา!!!/ผมรีบลุกเลยคับ
ด้วยความตกใจจึงกลายร่างออกมาเป็นแวมไพร์
เอ็ม:การต่อสัูครั้งนี้จะเปลี่ยนตำนานของสองเผ่า
พันธ์ตลอดกาล หึ !!!/ผมหัวเราะในลำคอ
ผม:ผมก็โกรธมากจนแปลงร่างกลายเป็น
มนุษย์หมาป่า /จากนั้นผมก็จมตีกับแวมไพร์คับแต่
แวมไพร์ก็หลบได้ตลอด!!!
เอ็ม:ผมหลบการจมตีของเขาได้ตลอดเลยคับแต
่แล้วความซวยก็มาเยื่อนผมกำลังอ่อนลงแล้วก็วูบ
สลบไปโดยไม่รู้ตัว
ผม: ดูจากอาการถ้าจะแย่นะหึ!!!
ยังไม่ทันพูดจบเอ็มก็สลบไปเพราะฤดูกาลนี้แวมไพร์จะมีไข้สูงมากผมเลยประคองเอ็มไว้ถามว่าทำมั้ยไม่จัดการล้างเผ่าพันธ์แวมไพร์ไปเลย ผมอยากบอกว่าผมจะไม่ทำร้ายใครตอนหลับหลอกคับ
ผมมานั่งแล้วให้เอ็มนอนตักแล้วก็คิดว่าตอนล้มเมื่อกี้นี้ทำมั้ยใจผมมันถึงได้เต้นแรงขนาดนั้นผมไม่เข้าใจตัวเองเลยคับมันเป็นความรู้สึกอะไรคับเนี่ย
??????
ผ่านไปสักพัก....
เอ็ม:โอ็ย!!นาย/ผมลืมตามาพร้อมกับลุกขึ้นมานั่งแต่
นายร่างใหญ่กับดึงผมไปนอนต่อคับ!!!
ผม:มึงไม่ต้องลุกมึงกำลังป่วยอยุ่นะไอ้.....
เอ็ม: เอ็มคับ😊
ผม:เอ็มหรอ!!เออกูชื่อพายุนะ
เอ็ม:คับ เอิ้มพี่ผมมีอะไรจะถามหน่อย???
ผม:ว่าาาา
เอ็ม:ทำมั้ยพี่ไม่ฆ่าผมล่ะทั้งที่มีโอกาสแท้ๆๆ
ผม:กูก็บอกมึงแล้วว่ากูไม่ทำร้ายใครตอนนอนน
ิจำไม่ได้หรอมึงอ่ะ
เอ็ม:อ้ออคับ 😊
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
