สลับรักท่านหญิงฮั่ว
กำเนิดบุตรชายหญิง
ในต้นเดือนมกราคมบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยหิมะที่ขาวโพลนต้นเหมยฮวาออกดอกสีแดงสะพรั่งท่ามกลางความหนาวเหน็บ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อืม.. //ถูกกระบี่
คนใช้
ฮูหยินตอนนี้ท่านก็ท้องได้9เดือนแล้วนะเพคะ
คนใช้
ท่านควรจะไปนอนพักรอเวลาคุณชายน้อยคลอดออกมาจะไม่ดีกว่าหรือเพคะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ไม่ล่ะ ข้าไม่ได้อ่อนแอถึงเพียงนั้นเสียหน่อย เจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก
ฮั่วกั๋วเหยียน
//เดินเข้ามา
ฮั่วกั๋วเหยียน
เหตุใดเข้าถึงมานั่งขัดกระบี่อยู่ที่นี่.?//เดินเข้ามา
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ลู่เอ๋อร์คารวะท่านพ่อ
ฮั่วกั๋วเหยียน
อืม.. เจ้ารีบลุกขึ้นเถอะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ขอบพระทัยเพคะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
ข้านำหมอหลวงมาตรวจร่างกายของเจ้า
หมอหลวง
ท่านแม่ทัพ//โค้งคำนับ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อืม.. ตรวจเถอะ
หมอหลวง
ท่านแม่ทัพช่วงนี้ท่านอย่าหักโหมเกินไปนะพะย่ะค่ะ
หมอหลวง
เดี๋ยวร่างกายของท่านจะรับไม่ไหวเมื่อถึงเวลาคลอด
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อืม..ข้าเข้าใจแล้ว
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ของคุณท่านหมอหลวง
หมอหลวง
เป็นหน้าที่ของกระหม่อมพะย่ะค่ะ//โค้งคำนับ
ฮั่วกั๋วเหยียน
เจ้าไปส่งหมอหลวงที
คนใช้
เจ้าค่ะ.. เชิญหมอหลวงมาทางนี้เจ้าค่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
ช่วงนี้กองกำลังของเจ้าสามารถต้านแคว้นฟู่ได้ถึงเมื่อใด
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
กองกำลังทหารของข้านั้นสามารถต้านได้ประมาณ9ปีเจ้าค่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
เช่นนั้นรึ//คิด
ฮั่วกั๋วเหยียน
แล้วเจ้าคิดจะจัดการเช่นไรต่อ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ข้านั้นคิดจะรับทหารมาอยู่ในการดูแลมากขึ้นเพคะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฝึกฝนทหารรบใหม่ให้แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ยิ่งมีคนมากยิ่งมีโอกาสโจมตีได้มากยิ่งขึ้นเจ้าค่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
อืม.. เป็นเช่นนั้นก็ดี
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
เจ้าค่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
ข้ากลับก่อนล่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
เจ้าพักผ่อนเสียเถอะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ลู่เอ๋อร์ลาเพคะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
//เดินออกไป
คนใช้
ฮูหยินที่ก็11เดือนแล้วนะเพคะ เหตุใดท่านถึงยังไม่คลอดเสียที
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ข้าก็ไม่รู้สิ.. สงสัยคงอยากอยู่ในท้องข้ามากกว่าออกมาข้างรอกล่ะมั้ง ฮ่าๆๆๆ
คนใช้
โธ่.. ฮูหยินนี่มันไม่ใช่เรื่องตลกนะเพ....
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฮึก...//ล้มลง
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ข..ข้าเจ็บท้อง
คนใช้
พวกเจ้ารีบตามหมอหลวงมาเร็ว!!
คนใช้
เจ้าไปตามท่านอัครมหาเสนาบดีมาเดี๋ยวนี้
คนใช้
นายทหารคนนั้นไปบอกรองแม่ทัพซะ!
คนใช้
พวกเจ้ามาพยุงฮูหยินเข้าตำหนัก
คนใช้
ฮูหยินเดินระวังนะเจ้าคะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
//นอนลง
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฮึก..เจ็บ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
เจ็บมาก
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ท่านพ่อ เจ็บเหลือเกินเจ้าค่ะ
ฮั่วหมิงห้าว
ลู่เหมย เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง//เป็นห่วง
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
เพราะเจ้า! ทำให้ข้าเจ็บถึงเพียงนี้ ข้าจะเอาคืนเจ้าแน่ ฮั่วหมิงห้าว!!!
ฮั่วหมิงห้าว
ได้ๆ เจ้าจะทำเช่นไรก็ได้หากเจ้าไม่ทรมาน
ฮั่วหมิงห้าว
หากข้าสามารถเจ็บแทนเจ้าได้ก็ดีน่ะสิ
คนใช้
หมอหลวงมาแล้วเจ้าค่ะ
ฮั่วหมิงห้าว
เช่นฮูหยินข้าด้วย
หมอหลวง
เชิญท่านรองแม่ทัพและท้ายอัครมหาเสนาบดีออกไปรอข้างนอกก่อนเถิด
ฮั่วหมิงห้าว
ข้าจะอยู่ดูแลลู่เอ๋อร์ที่นี่!!!
ฮั่วกั๋วเหยียน
ให้เป็นหน้าที่ของท่านหมอเถิด
ฮั่วหมิงห้าว
ต..แต่ ท่านพ่อ
ฮั่วกั๋วเหยียน
เชื่อฟังท่านหมอซะ!!!
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฮึก..//ทรมาน
หมอหลวง
รีบไปเตรียมผ้าขาวและน้ำอุ่นมาซะ!!
คนใช้
มาแล้วเจ้าค่ะท่านหมอหลวง
หมอหลวง
เอาล่ะ. ท่านพร้อมแล้วนะฮูหญิง
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
รับทำซะ!!
หลังจากนั้นฮูหยินก็ได้ให้กำเนิดบุตรชายคนแรกออกมาอย่างยากลำบาก
แต่หลังจากที่คลอดบุตรชายออกมาแล้วทุกคนในห้องต่างก็ตกใจเมื่อมีฝาแฝดอีกคนอยู่ในท้อง
นางนั้นได้เบ่งคลอดออกมาสุดกำลังแต่ร่างแฝดนั้นกลับพึ่งออกมาได้แค่ครึ่งตัวเพียงเท่านั้น
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฮึก..//เหนื่อย
หมอหลวง
ฮูหยินอีกนิดเดียวพะย่ะค่ะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อ..อืม
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ฮึบ.. กรี๊ดดดดด//เบ่งคลอด
คนใช้
ท่านรองแม่ทัพ ท่านอัครมหาเสนาบดีคลอกแล้วเพคะ!
ฮั่วหมิงห้าว
นางเป็นเช่นไรบ้าง!!
คนใช้
เชิญเข้าไปดูเองเถิดเพคะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
//วิ่งเข้าไป
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ท่านพ่อ ท่านพี่//เสียงแผ่วเบา
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ข้าได้แฝดชายหญิงเพคะ//ยิ้ม
คนใช้
ยินดีด้วยเพคะ//เหล่าคนรับใช้พูดพร้อมกัน
ทหาร
ยินดีพะย่ะค่ะท่านแม่ทัพ!
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อืม..//ยิ้ม
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ท่านพ่อ..
ฮั่วกั๋วเหยียน
มีอะไรรึ//สงสัย
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ท่านจะไม่ตั้งชื่อให้เด็กทั้งสองคนนี่หน่อยหรือเจ้าคะ//ยิ้ม
ฮั่วกั๋วเหยียน
เจ้าจะให้ข้าเป็นคนตั้งหรือ?
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
//มอง+ยิ้ม
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
เจ้าค่ะ
ฮั่วกั๋วเหยียน
ดี! ฮ่าๆๆ ดีจริงๆ เช่นนั้นข้าก็จะตั้งให้
ฮั่วกั๋วเหยียน
//อุ้มแฝดพี่(ชาย)ขึ้นมา
ฮั่วกั๋วเหยียน
เจ้าช่างหน้าตาหน้ารักหน้าชังเสียจริง โตขึ้นต้องหล่อเหลาเอาการแน่
ฮั่วกั๋วเหยียน
ข้าจะให้เจ้าชื่อว่า"ฮั่วจางหมิ่น"ที่แปลว่า ผู้คล่องแคล่ว ว่องไว ฉลาดหลักแหลม//ลูบหัว+วางลง
ฮั่วกั๋วเหยียน
//อุ้มแฝดน้องขึ้นมา(หญิง)
ฮั่วกั๋วเหยียน
เมื่อเจ้าโตขึ้น เจ้าจะต้องเป็นสตรีที่เพรียบพร้อมงามเกินคน ศเหมือนเทพธิดาสวรรค์ลงมาจุติ
ฮั่วกั๋วเหยียน
เช่นนี้ ข้าจะตั้งชื่อให้เจ้าว่า"ฮั่วจางเหว่ย" ที่แปลว่า ยอดเยี่ยม ดีเลิศ หรือยิ่งใหญ่
ทุกคนเเอดมาจากเรื่องฮาเร็มรักองค์หญิงหนิงเฟิ่งนะ เรื่องนั้นแอดจะลบแล้ว ลบไปแล้วแหละ มาแต่งเรื่องใหม่เรื่องนั้นมันอ่านไม่รู้เรื่อง 哈哈哈哈
ฝากกดไลค์ และคอมเม้นท์มาติชมเป็นกำลังใจให้แอดด้วยน๊าา~😘
Chapter 1
ฮั่วจางหมิ่น
เหวยเหวย //เดินเข้ามาในกระโจม
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เอ๊ะ!//ตกใจ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ท่านพี่
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
มีอะไรหรอเจ้าคะ//ซ่อน
ฮั่วจางหมิ่น
(นั่นคืออะไรหน่ะ?)//สงสัย
ฮั่วจางหมิ่น
ท่านแม่ให้ข้ามาเรียกเจ้าออกไปซ้อมกระบี่หน่ะ//นั่งลง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ท่านแม่กลับมาแล้วหรอ
ฮั่วจางหมิ่น
อืม พึ่งจะมาถึงไม่นานนี่เอง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
อื้อ อื้อ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ไปกัน//ยิ้ม+วิ่ง
ฮั่วจางหมิ่น
ท่านแม่พวกข้ามาแล้ว
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
หืม.//มอง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
//เอียงคอ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เจ้าเด็กสองคนนั้นเป็นใครหรือคะ
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อ๋อ..พวกเจ้ามานี้สิ เดี๋ยวข้าแนะนำให้รู้จัก
ทหาร
ท่านแม่ทัพ รองแม่ทัพเชิญท่านไปดื่มชาพะย่ะค่ะ!
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อืม.. บอกเขาว่าข้ากำลังจะไป
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ข้ามีธุระ พวกเจ้าคุยกันเอาเองก็แล้วกัน
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
ดูแลน้องเจ้าด้วยนะหมิ่นเอ๋อร์
หานลู่เหมย(แม่ทัพใหญ่แคว้นไท่)
อย่าให้นางไปก่อเรื่องที่ไหนล่ะ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ชิ! ข้าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
//มองเด็กทั้งสอง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
(ข้าไม่สนใจท่านแม่แล้วดีกว่า ว่าแต่ข้าจะทำอะไรเจ้าสองคนนี้ดีนะ)
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
(เอ๊ะ!!.. คิดออกแล้ว พวกเจ้าตายแน่ คิกๆ)
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
คิก~//จู่ๆก็ขำ
ฮั่วจางหมิ่น
(นางคงคิดอะไรแผลงๆได้อีกแล้วสินะ)
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
นี่..//สะกิด
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
พวกเจ้ามีชื่อว่าอะไรงั้นหรอ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ข้ามีชื่อว่า ฮั่วจางเหว่ย
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ที่ยืนอยู่ข้างๆข้า พี่ชายข้าเอง ฮั่วจางหมิ่น
ลู่เจี้ยนหลิน
ข..ข้าชื่อลู่เจี้ยนหลิน บุตรชายคนโตจวนอัครเสนาบดี //เกรง+ตื่นเต้น
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ว้าว.. ยศของบ้านเจ้ารองจากท่านปู่ของข้าเลยแฮะ
ฮั่วจางหมิ่น
นั่นสิ เจ้าอยู่ฝ่ายซ้ายหรือขวา
ลู่เจี้ยนหลิน
ท่านพ่อของข้าฝ่ายขวา
ในอดีตฝ่ายซ้ายใหญ่กว่าฝ่ายขวา
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ว้าวว
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เมื่อเจ้าโตเป็นผู้ใหญ่เจ้าคงจะสามารถให้ตระกูลของของเจ้าขึ้นเป็นอัครเสนาบดีฝ่ายขวาได้แน่
ลู่เจี้ยนหลิน
จ..เจ้าก็ชมข้าเกินไป//เขิน
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ฮ่าๆๆ หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลย ฮ่าๆๆ ตลกชะมัด
หานซีห่าว
เจ้าเป็นสตรีเจ้าควรสงวนท่าทีของเจ้าบ้างนะ
หานซีห่าว
ทำตัวเป็นบุรุษเช่นนี้ผู้ใดจะกล้าแต่งงานกับเจ้า
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เอ๋.. เจ้าไง
หานซีห่าว
จ..เจ้าบ้าไปแล้วรึไง
หานซีห่าว
ค..ใครจะไปแต่งงานกับเจ้ากัน
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
หึ//ยิ้ม
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ข้าก็แค่พูดเล่นๆเอง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ตกใจไปทำไมกัน
ฮั่วจางหมิ่น
เหวยเหวยถึงอย่างไรเจ้าเป็นสตรี
ฮั่วจางหมิ่น
เจ้าไม่ควรพูดเช่นนี้นะ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
คิก~ ฮ่าๆๆๆ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ข้าไม่พูดก็ได้เจ้าค่ะ ฮ่าๆๆ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ว่าแต่ เจ้ายังไม่แนะนำตัวให้พวกข้ารู้จักเลยนะ
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เสียมารยาทเกินไปแล้ว
หานซีห่าว
ขออภัย"คุณหนู"ฮั่ว
หานซีห่าว
ข้ามีนามว่า หานซีห่าว "บุตรชายคนแรกของฮ่องเต้"
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
(คุณหนูงั้นรึ ถึงข้าจะอายุ9ขวบแต่ฮ่องเต้ทรงประธานยศท่านหญิงให้ข้าแล้วนะ)
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
(หยามเกียรติท่านหญิงของข้ายิ่งนัก)
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
อืม "คุณชาย" ไม่ต้องกังวนไปข้าไม่ได้คิดเล็กคิดน้อย
หานซีห่าว
อืม//ยิ้มเป็นมิตร(มั้ง)
หานซีห่าว
ขอบคุณคุณหนูฮั่ว
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
มิเป็นไร//ยิ้ม
ลู่เจี้ยนหลิน
//สะกิดฮั่วจางหมิ่น
ฮั่วจางหมิ่น
มีอะไรงั้นรึ//พูดเบาๆ
ลู่เจี้ยนหลิน
ข้าคิดว่าข้าเห็นสะเก็ดไฟออกมาจากพวกเขาสองคนนะ
ฮั่วจางหมิ่น
คงไม่ใช่แค่สะเก็ดไฟแล้วล่ะ😅
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
พวกเราไปฝึกกระบี่กันเถอะ//เปลี่ยนเรื่อง
ฮั่วจางหมิ่น
พวกเจ้าสองคนตามเรามา
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ถึงแล้ว
ฮั่วจางหมิ่น
อ๋อ.. ที่นี่คือที่ฝึกสำหรับข้ากับนางน่ะ
หานซีห่าว
นางก็ฝึกด้วยงั้นหรอ
หานซีห่าว
เป็นสตรีก็ควรอยู่ในจวนหัดเรียนปักทอต่อกวีสิ
หานซีห่าว
เหตุใดต้องมาฝึกเยี่ยงบุรุษด้วย
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เจ้าลืมไปรึไม่ว่าท่านแม่ของข้าก็เป็นสตรีและเป็นแม่ทัพใหญ่แคว้นไท่ด้วยเช่นกัน//ยิ้ม💢
ฮั่วจางหมิ่น
หากพูดต่อเราคงไม่ได้ฝึกกันเสียที
ฮั่วจางหมิ่น
เหวยเหวย เจ้าสอนองค์ชายใหญ่ไป ส่วนข้าจะสอนคุณชายลู่เอง
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
เอ๊ะ..!
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ทำไมข้าต้องสอนเจ้านี่ด้วย
ฝากกดไลค์ ให้กำลังใจและคอมเม้นท์มาคุยกันด้วยน๊า(◍•ᴗ•◍)❤
Chapter 2
เด็กทั้ง4คนได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างเคร่งครัดทั้งการเรียนและการสู้รบ
สงครามระหว่างแคว้นไท่และแคว้นฟู่ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด จนกระทั่งวันหนึ่ง ฮ่องเต้มีรับสั่งให้ท่านแม่ทัพใหญ่ หานลู่เหมยได้จัดการลอบสังหารฮ่องเต้แคว้นฟู่ในยามวิกาล
แม่ทัพใหญ่ได้จัดกองทัพ5แสนคนเดินทางไปยังที่พักของพวกทหารแคว้นฟู่ตั้งแต่คืนนั้นเลย และปล่อยให้เด็กชายอยู่ในกระโจมเพียงลำพังเหลือทหารไว้คุ้มกันเพียง50เท่านั้น(ฮั่วจางเหว่ยตอนนี้กำลังอยู่กับอครหาเสนาบดี)
ทางแม่ทัพแคว้นฟู่ก็คิดที่จะจู่โจมแคว้นไท่ ในวันเดียวกัน
พวกเขาได้เดินทางไปคนละเส้นทางเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย
แต่เมื่อแค้นฟู่ถึงแล้วพวกเค้าต้องตกใจเมื่อไม่มีใครอยู่ในจุดที่พักเลยสักคนเหลือทหารเพียง50คนเพียงเท่านั้น
เขาได้โมโหเป็นอย่างมากที่ไม่เจอแม่ทัพใหญ่ แต่กลับเจอเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งสั่นเทาอยู่ในกระโจมเพียงลำพัง
หลังจากที่แม่ทัพแคว้นฟู่สังหารเด็กชายแล้วนั้นแม่ทัพใหญ่ได้เกิดอาการวิตกกังวลขึ้นอย่างมาก
จึงได้สั่งให้เหล่าทหารลูกน้องเผาที่กระโจมทั้งหมดพวกนั้นทิ้งซะ
หลังจากที่พวกทหารกลับมาต่างคิดว่าตนได้รับชัยชนะนั้นก็ดีใจมากแต่ไม่ใช่กับแม่ทัพใหญ่ที่วิตกกังวลหัวใจสั่นอยู่ตลอดเวลา
เมื่อถึงที่พักของพวกเขาแล้วกลับต้องตกใจเมื่อกระโจมที่พักของพวกเขาถูกเผาทั้งหมด
แม่ทัพตกใจเป็นอย่างมากเพราะเป็นห่วงลูกชายที่กำลังติดอยู่ข้างใน
เช้าวันต่อมา ไปเริ่มดับลงทุกคนนั้นต่างหาตัวของฮั่วจางหมิ่นด้วยความกลัวและกังวล
จนได้เจอกับศพเด็กที่มอดไหม้กลายเป็นสีดำสนิทนอนแน่นิ่ง
เธอนั้นได้ร้องไห้อย่างหนักและอยากเข้าไปกอดแต่มีรองแม่ทัพห้ามไว้เพราะร่างกายที่ไหม้เละ
เธอได้คิดอยู่ในหัวเพียงว่าเป็นความผิดของเธอจึงทำให้ลูกชายของเธอนั้นต้องตาย
ข่าวได้ตกไปถึงหูของอัครมหาเสนาบดีและฮั่วจางเหว่ยอย่างรวดเร็วพวกเขาต่างเสียใจกันมากและได้ไปยังสถานที่ในทันที
ทันทีที่พวกเค้าเห็นนั้นคือภาพของเด็กชายที่ถูกผ้าสีขาวปกคลุมไว้และเสียงร้องไห้ครวญครางของผูเป็นบิดามารดายังร้องไห้ยังหยุดหย่อนจนทำให้แม่ทัพใหญ่สลบลงไป
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ท..ท่านพี่//ตกใจ+สบสน
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ข..ข้าไม่เชื่อ
ฮั่วกั๋วเหยียน
หมิ่นเอ๋อร์ หมิ่นเอ๋อร์ของข้า//วิ่ง
ฮั่วกั๋วเหยียน
นี่ไม่ใช่หมิ่นเอ๋อร์ของข้า!!
ฮั่วกั๋วเหยียน
หมิ่นเอ๋อร์ของข้าต้อวม่หยกประจำตระกูลสิ
ฮั่วกั๋วเหยียน
พวกเจ้าโกหก!!!
ฮั่วกั๋วเหยียน
กล้าดีเยี่ยงไรถึงมาโกหกข้า
ฮั่วกั๋วเหยียน
ถ้าจะตัดหัวพวกเจ้าซะ!!!
ทหาร
ท..ท่านอัครมหาเสนาบดี
ทหาร
น..นี่คือสิ่งที่เราพบกล่องข้างๆของศพนี้ข..ขอรับ//กลัว
ฮั่วกั๋วเหยียน
ย..หยกป..ประจำตัว//ทรุด
ฮั่วกั๋วเหยียน
ไม่.. ข้าไม่เชื่อ หลานชายข้ายังไม่ตาย
ฮั่วกั๋วเหยียน
พวกเจ้าโกหก พวกเจ้ากำลังหลอกลวงข้า
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ท่านปู่
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ท..ท่านพี่ตายแล้วจริงๆเจ้าค่ะ//ร้องไห้
ฮั่วกั๋วเหยียน
หมิ่นเอ๋อร์//ร้องไห้
ฮั่วจางเหว่ย(หมิ่นหราน)
ข้าจะฆ่าพวกเจ้าชดใช้ให้พี่ชายของข้า..//แค้นฝังใจ
ทหาร
คุณชายใหญ่จวนอัครมหาเสนาบดีสิ้นแล้วพะย่ะค่ะ
ฮ่องเต้แคว้นไท่ หานเซินหลง
เจ้าว่าเช่นไรนะ!!!
ฮ่องเต้แคว้นไท่ หานเซินหลง
เป็นไปได้เยี่ยงไรกัน
ฮ่องเต้แคว้นไท่ หานเซินหลง
บอกข้ามาผู้ใดเป็นผู้สังหารหลานชายของข้า!!
ทหาร
ทูลฝ่าบาท มื่อคืนมีกองทัพแคว้นฟู่บุกเข้าโจมตีพร้อมกันกับกองทัพของเราเข้าโจมตีแคว้นฟู่พะย่ะคะ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
ม..เมื่อกี้เจ้าว่าเช่นไรนะ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
หมิ่นเอ๋อร์ของข้าตายแล้วงั้นรึ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
ฮึก..//ปวดใจ
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
ท่านแม่!//ประคอง
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
ท่านแม่พระทัยเย็นไว้ก่อนนะเพคะ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
พาข้าไปหาหมิ่นเอ๋อร์
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
ท่านแม่เราไปไม่ได้เพคะ
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
ถ้าหากเราออกไปข้ากลัวว่าท่านแม่จะเสียใจจนอาการหนักขึ้น
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
รอให้พวกเขานำศพกลับมาที่นี่ดีกว่านะเพคะ
เลี่ยงเฟิ่งฮองเฮา (นามเดิมเฟิ่งหลิน)
ทนอีกนิดนะเพคะ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
หากเป็นเช่นนั้นให้ข้าไปรอที่จวนอัครมหาเสนาบดีจะไม่ดีกว่างั้นรึ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
เตรียมเกี้ยวข้าจะไปจวนอัครมหาเสนาบดี
ฮ่องเต้แคว้นไท่ หานเซินหลง
ท่านแม่ นั่งลงก่อนขอรับ
ซูลี่ไทเฮา (นามเดิม ฮั่วหรงเหยา)
อืม..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
