ณ เมืองใหญ่ใจกลางเมืองฌอน
สองเพื่อนรักมาเฟียอย่าง"กวินทร์" หัวหน้าแก๊งมังกรและ "ปวีณ์" หัวหน้าแก๊งอินทรีย์มีเรื่องต้องผิดใจกัน ซึ่งในอดีตทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่อนุบาล จนสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกัน และได้ไปพบกับ "หยก" ทั้งสองหลงรักเธอตั้งแต่แรกพบ แต่ด้วยความรักเพื่อนของปวีณ์เมื่อรู้ว่ากวินทร์ เพื่อนรักของเขาหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน เขาจึงยอมหลีกทางให้ทั้งที่เขารู้จักกับหยกก่อนกวินทร์ .......หลังจากกวินทร์และหยกคบกันจนมาถึง2ปี กวินทร์จึงมาปรึกษาปวีณ์เรื่องจะขอหยกแต่งงาน ปวีณ์จึงให้กวินทร์สัญญากับเขาว่า
"แกห้ามทำให้หยกเสียใจเด็ดขาด ถ้าวันใดที่แกไม่ต้องการเธอแล้ว ฉันจะขอดูแลเธอต่อเองและขอให้แกรักหยกมากๆ เหมือนที่ฉันรัก"
"ฉันสัญญาฉันจะรักหยกสุดชีวิตของฉัน แกไม่ต้องห่วง อย่างไงฉันเชิญแกมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวงานแต่งฉันเลยละกันนะ"
"วันแต่งงานแกฉันคงไม่ได้อยู่หรอก ฉันต้องบินไปเรียนต่ออาทิตย์หน้าแล้ว ยังไงฉันขอแสดงความยินดีกับแกล่วงหน้าแล้วกัน"
"ขอบใจมากเว้ย แกเป็นเพื่อนที่ฉันรักและไว้ใจที่สุด"
.......จากนั้นกวินทร์และหยกก็แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกันในบ้านตระกูลมังกรซึ่งเป็นแก็งมาเฟียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมือง แต่เรื่องราวชีวิตหลังแต่งงานกับไม่ราบรื่น เมื่อหยกแอบได้ยิน "อคิณ" น้องชายของกวินทร์คุยกับลูกน้องเรื่องทำธุรกิจมืด ซึ่งเป็นการผิดกฎของแก๊งมังกร เพื่อหวังที่จะขึ้นเป็นใหญ่แทนพี่ชาย และจะโยนความผิดไปให้"ปวีณ์"หัวหน้าแก๊งอินทรีย์แทน
เมื่อเธอได้ยินดังนั้นจึงอดเป็นห่วงทั้งกวินทร์และปวีณ์ไม่ได้ แต่ก็ไม่กล้าบอกความจริงกับกวินทร์เพราะไม่อยากให้มีปัญญากับน้องชาย เธอจึงตัดสินใจที่จะสืบหาหลักฐานเรื่องนี้ด้วยตนเอง
หยกฉวยโอกาสที่กวินทร์ไปทำงานต่างประเทศแอบสะกดรอยตามอคิณไปโดยลำพัง เพื่อเก็บหลักฐาน ในขณะนั้นเองเธอเผลอไปเหยียบท่อนไม้ในโกดังล้ม "โอ้ยๆ"
"นั่งเสียงใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้ไม่งั้นฉันยิง" อคิณพูดด้วยความโมโห
หยกพยายามลุกขึ้นวิ่งหนีเพื่อนำหลักฐานไปให้กวินทร์
"นายน้อย นั่นคุณหยกนี่ครับ ถ้าเธอเอาหลักฐานไปให้นายใหญ่ เรื่องที่เราทำมาทั้งหมดต้องพังแน่" ปอนด์ลูกน้องคนสนิทอคิณกล่าว
หยกพยายามลุกขึ้นวิ่งหนีเพื่อนำหลักฐานไปให้กวินทร์
"นายน้อย นั่นคุณหยกนี่ครับ ถ้าเธอเอาหลักฐานไปให้นายใหญ่ เรื่องที่เราทำมาทั้งหมดต้องพังแน่" ปอนด์ลูกน้องคนสนิทอคิณกล่าว
"จับตัวมันมาให้ได้ อย่าให้มันหนีไปได้"
หยกพยายามจะหนีแต่ก็หนีไม่พ้นถูกลูกน้องของอคิณจับตัวไว้ได้แล้วนำตัวมาให้อคิณ
"พี่สะใภ้ ส่งหลักฐานมาให้ผมเดี๋ยวนี้"
"ไม่มีทาง ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะไอ้คนชั่วทำลายได้แม้กระทั่งพี่ชายตัวเอง แกมันเลวที่สุด"
เพี๊ยะ!!!! อคิณตบหน้าหยกย่างแรงด้วยความโมโห
"จริงๆพี่ก็เป็นคนสวยดีนะ ไม่น่ามาแส่หาที่ตายเลย ไหนๆจะตายแล้วผมเสียดายความสวยของพี่จริงๆ ผมจะพาพี่ขึ้นสวรรค์ก่อนตายเอง"
"ไอ้สารเลว แกต้องไม่ตายดี"
"หุบปาก เอาตัวมันไปที่ห้องฉัน"
"ครับนาย"
"ปล่อย ปล่อยฉัน แกจะเอาฉันไปไหน"
ปอนด์เอาตัวหยกเข้ามาที่ห้องนอนแล้วผูกแขนทั้งสองข้างไว้กับหัวเตียง
"เอาสินค้าตัวใหม่มาฉีดให้พี่สะใภ้ฉันสิ แล้วออกไปให้หมด"
"แกจะทำอะไร ปล่อยฉัน ปล่อย!!!!"
เมื่อหยกถูกฉีดยาเข้าไป เธอก็เริ่มมึนหัว ควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่างกายอ่อนเพลีย ไร้เรี่ยวแรง รู้สึกร้อนซ่านไปทั้งตัว
"เป็นไงบ้างครับพี่สะใภ้ สบายตัวรึป่าว คงจะร้อนไปทั้งตัวแล้วสินะ ผมจะช่วยทำให้พี่ผ่อนคลายเอง พี่อยู่นิ่งๆก็พอ ผมจัดการเอง"
จากนั้นอคิณค่อยๆถอดเสื้อผ้าของหยกออกทีละชิ้น จนเหลือร่างเปลือยเปล่า
"ปล่อยพี่ไปเถอะนะ พี่สัญญาพี่จะไม่บอกใคร แล้วพี่จะไปจากเมืองนี้"
"พี่คิดว่าผมจะเชื่อพี่หรอ มาเป็นเมียผมซะดีๆ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว แล้วผมจะปล่อยพี่ไป"
"ไม่นะ ปล่อย!!! อย่าเข้ามา"
เมื่อภารกิจสุดร้อนแรงบนเตียงสำหรับอคิณและหยกจบลง หยกก็รีบลุกไปอาบน้ำล้างเอาสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเธอ แล้วเอาแต่นั่งร้องไห้เสียใจกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น คนที่เธอควรจะนอนด้วยควรจะเป็นสามีตนเอง ไม่ใช่น้องชายสามีที่มีนิสัยเลวทราม โหดเหี้ยมแบบนี้ เธอแค้นมากจึงหยิบมีดหวังจะไปแทงอคิณ แต่เขากลับรู้สึกตัวหลบได้ก่อน
เมื่อภารกิจสุดร้อนแรงบนเตียงสำหรับอคิณและหยกจบลง หยกก็รีบลุกไปอาบน้ำล้างเอาสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเธอ แล้วเอาแต่นั่งร้องไห้เสียใจกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น คนที่เธอควรจะนอนด้วยควรจะเป็นสามีตนเอง ไม่ใช่น้องชายสามีที่มีนิสัยเลวทราม โหดเหี้ยมแบบนี้ เธอแค้นมากจึงหยิบมีดหวังจะไปแทงอคิณ แต่เขากลับรู้สึกตัวหลบได้ก่อน
"พี่คิดว่ามีดอันแค่นี้จะทำไรผมได้หรอ เอ้ยไม่ใช่ผมควรเรียกพี่ว่าเมียสิถึงจะถูก"
"ไอ้สารเลว แกมันไม่ใช่คน ทำได้แม้กระทั่งพี่สะใภ้ตัวเอง"
"พี่ควรจะดีใจมากกว่านะที่ผมช่วยให้ความสุขพี่แบบที่สามีพี่ไม่เคยทำให้ ผมก็พึ่งรู้นะว่าพี่ยังซิง พี่ชายผมยังไม่เคย...."
เพี๊ยะ!!! เสียงหยกตบหน้าอคิณ
"กวินทร์เขาเป็นคนดี ไม่เหมือนแกไง แกเทียบกับเขาไม่ได้สักอย่าง"
"เทียบกันไม่ได้สักอย่างงั้นหรอ งั้นมาสนุกอีกสักรอบแล้วกันดูสิพี่จะลืมสามีพี่ได้ไหม"
"แกจะทำไร ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!!"
อคิณใช้กำลังข่มขืนหยกอีกจนหยกสลบไป เมื่อฟื้นมาก็ข่มขืนอีกหลายยก แล้วจึงปล่อยตัวเธอไปพร้อมขู่ว่าถ้าเธอเอาเรื่องเขาไปบอกกวินทร์ เขาจะแชร์รูปที่พวกเขาทำกิจกรรมบนเตียงร่วมกันให้รู้กันทั้งประเทศ
เมื่อหยกกลับมาถึงบ้านก็เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่ออกมาเจอแม้กระทั่งหน้าสามีตัวเอง
"หยกครับ คุณเป็นอะไรหรือป่าว ป้าแม่บ้านบอกว่าคุณไม่กลับบ้านมา3วัน เปิดประตูให้ผมเข้าไปหน่อยนะ"
"ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันขออยู่คนเดียวนะคะ"
"ก็ได้ครับ ถ้าคุณมีอะไรบอกผมได้นะครับ งั้นผมขอไปทำงานก่อน แล้วเจอกันเย็นนี้นะครับ"
หยกเห็นสิ่งที่กวินทร์ปฏิบัติต่อเขา ยิ่งทำให้รู้สึกผิดต่อสามีตนเองไปยิ่งขึ้น ถ้าหากกวินทร์รู้เรื่องระหว่างเขากับอคิณ เขาจะต้องโกรธเกลียดเธอแน่ ทันใดนั้นก็มีคนไขกุญแจเข้าประตูห้องนอนที่หยกล็อคไว้เข้ามา หรือจะเป็นกวินทร์
"อยู่นี่เองผมตามหาตั้งนาน ไหนๆพี่กวินทร์ก็ไม่อยู่แล้วเรามาหาไรสนุกๆทำกันดีกว่านะ"
"อคิณ ไอ้สารเลวแกเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง ออกไปนะ ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าแก ออกไป"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
