...เฟยเฟยเป็นเด็กยากจนไฝ่ฝันมาตลอดว่าอยากเป็นหมอแต่ฐานะก็ทำให้เฟยเฟยไม่สามารถเป็นสิ่งที่ใจใฝ่ฝันใด้ ร่วมด้วยพ่อและแม่ของเฟยเฟยล้มป่วยลงทำให้ยิ่งลำบากไปใหญ่วันหนึ่งพ่อและแม่รู้ว่าตัวเองทำให้ลูกต้องลำบากจึกคิดหาวิธีที่ทำให้เฟยเฟยไม่ต้องลำบากวันหนึ่งพ่อและแม่บอกให้เฟยเฟยไปซื้อข้าวด้วยเงิน500บานแต่ให้เฟยเก็ทำตามหลังจากที่เฟยเฟยไปพ่อและแม่ก็ฆ่าตัวตาย...

หลังจากที่เฟยเฟยซื้อของเสร็จก็กลับบ้านแต่พอกลับมาถึงก็เห็นว่าพ่อและแม่ใด้จากไปแล้วก็ถึงกับน้ำตาร่วงลงกับพื้นเฟยเฟยล้มลงข้างศพพ่อและศพแม่ร้องให้แล้วเก็บเสื้อไปอยู่ที่อื่นหลังจากที่ฝังศพพ่อและแม่แล้วก็จากไปพร้อมกับน้ำตาเฟยเฟยเดินร้องไปจนถึงค่ำก็เผลอหลับใต้ต้นไม้ใหญ่พอตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้วแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปจากเดิมทั้งต้นไม่ใบหญ่าป่าเขาสัตว์นานาชนิด รวมถึงเสื่อผ้าที่เฟยเฟยใส่

เฟยเฟยหลงเข้าอยู่ในยุตจีนโบราณเฟยเฟยตกใจมากที่ตัวเองข้ามภพมาอยู่ที่นี้และมีกระดาษลอยมาจากอากาศเฟยเฟยรับมาอ่านกระดาษแผ่นนั้นเขียนว่า ( เจ้าจะใด้พบรักแท้ของเจ้าในไม่ช้า)

พออ่านเสร็จกระดาษแผ่นก็หายไปจากมือของเฟยเฟย เฟยเฟยจึงออกเดินทางไปเรื่อยๆ

ตามทางจนกระทั้งไปถึงตลาดชาวเมืองที่ติดป้ายว่าต้องการหาราชินีที่อ่อนโยนมีน้ำใจซื่อสัตว์มีคนไปต่อแถวสมัครมากมายเฟยเฟยอายุ20จึงเข้าร่วมสมัครเผื่อต้องการหารักแท้เฟยเฟยผ่านอุปสัก มากมาย

กว่าจะมาที่นี้ เฟยเฟยไฝ่ฝันอยากที่จะเจอรักแท้

หลังจากสมัครเสร็จเฟยเฟยก็ไปห้องรำรองที่ทหารชาววังหาใว้ให้แต่ก็เกิดเหตุร้ายขึ้นเจ้าชายล้มป่วยลง

หลังจากดื่มยาพิษแต่หลังจากที่ชาวบ้านมาสัมครรู้เข้าก็ลาออกจากการสมัคร

เฟยเฟยไม่ลาออกและใด้เข้าวังทหารบอกว่าใครก็ตามที่ทำให้องค์ชายฟื้นขึ้นมาใด้จะใด้เป็นราชินี

หลายคนที่มารักษาพระวรกาย แต่ก็ไม่มีใครรักษาใด้จนถึงคิวของเฟยเฟย เฟยเฟยกลังมากเพราะไม่เคยรักษาใครมาก่อนแต่ก็ต้องทำเพราะเฟยเฟยหลงรักเจ้าชายเฟยเฟยพนมมือแล้วจุมพิศ เจ้าชาย

หนึ่งทีหลังจากนั้นเจ้าชายก็ฟื้นและตกหลุมรักเฟยเฟยเช่นกันทั้งสองคนยิ้มให้กับจับมือกันในที่สุดเจ้าชายและเฟยเฟยก็เจอรักแท้ของตัวเอง

ในวัน แต่งตั้ง พระราชินีก็ใด้เกิดเหตุร้ายขึ้นอีกครั้งทุกคนที่อยู่ในรวมถึงเจ้าชายถูกวางยาพิศผ่านแก้วเหล้ามีแต่เฟยเฟย

ที่ไม่เป็นอะไรเฟยเฟยข้ามภพมาที่นี้พร้อมกับพลังวิเศษหนึ่งอย่าง

นั้นก็คือพลังชุบวีวิตเฟยเฟยใช้พลังของตัวเองช่วยคนในวังและเจ้าชายจนหมด

เมื่อทุกคนในวังพื้นขึ้นมาก็รู้ว่าเฟยเฟยกำลังจะกลับไปที่ของตัวเองเฟยเฟยร้องไห้ต่อหน้าเจ้าชายเจ้าชายก็เสียใจไม่น้อยกว่าเฟยเฟย

เจ้าชายรู้ดีว่าเฟยเฟยจะต้องไปจึงดึงเส้นผมของตัวเองและพูดกับเฟยเฟยว่าข้ารักเจ้าเจ้าจงนำเส้นผมนี้ติดตัวไปหากเราเป็นคู่จะตามเจ้าไปและไม่ว่าเจ้าจะไปที่ไหมหดแห่งใดเราจะใด้พบกันและไม่มีวันจากกันอีกเฟยเฟยก็ดึงเส้นผมของตัวเองให้เเจ้าชาย

และพูดว่าข้าก็จะรอท่านหลังจากนั้นเจ้าชายก็จุมพิศเฟยเฟยและแล้วเฟยเฟยก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้งที่ใต้ต้นไม่ใหญ่ใต้เรื่องราวต่างต่าง

ที่เฟยเฟยใด้ไปเจอมาเฟยเฟยมองดูที่มือของตัวเองพร้องเส้นผมหนึ่งเส้นเฟยเฟยร้องไห้หนักมาก

เพราะในชิวิตเฟนเฟยไม่เหลือใครเลยในชีวิต

เวลาผ่านไป 2 ปี

เฟยเฟยใด้เป็นดั่งใจหวังวันหนึ่งมีคนไข้มาใหม่ชื่อว่า

ธนู เป็นคน รวยมาก และถูกมีดบาทเฟยเฟยเลยต้องทำแผลให้ ธนูพูดว่าทำไมหน้าเธอคุ้นคุ้นเหมือนเราเคยเจอกันมาก่อน

หลังจากพูดจบเฟยเฟยก็มองเห็นเส้นที่เป็นสร้อยคอแ

เฟยเฟยพูดว่าทำไมเธอถึงมีเส้นผมของฉันจำใด้ว่าฉันเคยให้เส้นผมนี้กับคนที่ฉันรักเขาตกใจมากจึงเอาเส้นผมของกันและกันมาดูจึงรู้ว่าเราสองคนเคยรักกันมากแค่ไหน

ทั้งถึงกับน้ำตาร่วง และพูดพร้อมในที่สุดพวกเราก็

หากันเจอสักที่

ความยายามทำให้พวกเราใด้มาเจอกันในที่สุดเฟยเฟยและธนูก็ใด้แต่งงานกันแล้วอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

( ตลอดกาล )