“ท่านริมุรุคับพวกเราเจอรอยแยกมิติคับ”เบนิมารุกล่าว

“งั้นหรอ”ริมุรุตอบ “(คุณราฟาเอลช่วยตรวจสอบให้หน่อย

คับ)”ริมุรุถามราฟาเอลมหาปราชญ์ของเขาและราฟาตอบ

“ค่ะ มันคือรอยแยกมิติที่เกิดขึ้นจากพลังมานาของใครสัก

คนค่ะ”ราฟาเอลตอบริมุรุ “ริมุรุ”เสียงสาวน้อยจอมมารมิลิ

มดังมาจากด้านหลังของเขา “มิลิมนี้ไม่ใช่เวลามาเล่นนะฉัน

จริงจัง”ริมุรุพูดกับมิลิม “อืม”มิลิมได้ตอบกับริมุรุเพื่อนสนิท

ของเธอ “งั้นฉันไปก่อนนะ”ริมุรุพูดด้วยความเร่งรีบและรีบ

บินไปทางรอยแยกมิติแต่หารู้ไม่ว่ามิลิมนั้นได้แอบตามเขา

ไป “ใครจะให้ริมุรุไปสนุกคนเดียวกันล่ะ”มิลิมพูด

ตัดไปทางริมุรุ

“นี้มันอะไรกันเนี้ยสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลเลย”เขาพูดและ

มองดูรอยแยกมิติ “ว้าวสุดยอดเลย”สาวน้อยมิลิมพูดด้วย

ความตื้นเต้น “เดี๋ยวนะทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ”ริมุรุพูดด้วย

ความตกใจเพราะตอนนี้เขากำลังถูกดูดเข้าไปในรอยแยก

มิติและมิลิมก็ไม่ต่างกันเพราะพวกเขานั้นได้ถูกดูดไปใน

รอยแยกมิติ

ส่วนรอยแยกมิติก็หายไปพร้อมกับริมุรุและมิลิม

“ที่นี้ที่ไหน”มิลิมพูดด้วยความตะลึงเพราะเธอไม่เคยเห็น

อะไรสวยขนาดนี้เลย “มิลิมเหรอเธอมาอยู่นี้ได้ไง”ริมุรุถาม

ด้วยความสงสัย “ก็ฉันแอบตามนายมานะ”มิลิมตอบด้วย

ความเลิกลัก “เห้อให้ตายสิ”ริมุรุตอบด้วยความเหนื่อยใจ

“จริงสิคุณราฟาเอลที่นี้คือที่ไหนเหรอ” “ที่นี้คือเมืองที่คุณ

เคยอยู่ค่ะเเต่ตอนนี้มันได้ผ่านมาหลายร้อยปีแล้วและตอนนี้ที่นี้ทุกคนจะมีอัตลักค่ะมันคือพลังของแต่ล่ะคนค่ะ”

“งั้นหรอ”ริมุรุพูด “เอาหล่ะมิลิมที่นี้คือต่างโลกและทุกคนที่นี้จะมีอัตลักมันคือพลังของแต่ล่ะคน”ริมุรุพูดกับมอลืม

“เหมือนพวกเราใช่ไหม”มิลิมถาม “ไม่ใช่เพราะพวกเราใช้

เวทย์มนต์ได้แต่พวหเขาใช้ไม่ได้ของพวกเขาคือความสามารถเฉพาะตัวน่ะ”ริมุรุตอบมิลิม

“ฉันเข้าใจแล้ว”มิลิมตอบ

“เห้พวกเธอน่ะทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้พ่อแม่อยู่ไหนล่ะ”ไอซาวะพูดขึ้นมา

“พวกเราไม่มีพ่อแม่หรอกคับ”ริมุรุตอบ “ใช่”มิลิมพูดเสริม

“ชิ”ไอซาวะอุทานพร้อมลากมิลิมและริมุรุไปสถานีตำรวจเพื่อหาพ่อแม่ของพวกเขาเพราะไอซาวะคือฮีโร่ที่มีชื่อว่าอีเรเซอแฮด

“ปล่อยฉันนะ”มิลิมพูด

“ไม่” ไอซาวะตอบ “ไงอีเรเซอร์เฮด”คุณตำรวจชื่ออะไรซะอย่างดีแหละพูด

“ไง”ไอซาวะพูด “ว่าแต่มานี้มีอะไรหรอ”คุณตำรวจคนเดินที่แอดจำชื่อไม่ที่มีอัตลักตรวจจับโกหก

“ฉันเจอเด็กที่แต่งตัวแปลกๆแถมไม่มีพ่อแม่ด้วย”ไอซาวะตอบกับคุณตำรวจ

ตำรวจที่อัตลักตรวจจับโกหก\=ตำรวจก.ก

ส่วนนี้คือตัวละครสมมุติมีอัตลักตรวจสอบว่าฆ่าคนไปกี่คน\=ตำรวจ

“ไหนพวกหนูลองบอกชื่อมาสิ”ตำรวจก.ก็ถาม

“ริมุรุ” “มิลิม”ทั้งสองตอบ “เป็นไงเจอบ้างไหม”ไอซาวะถาม

“ไม่”ตำรวจก.กตอบ “อะไรนะ”ไอซาวะพูดอย่างไม่น่าเชื่อ

“ไม่มีชื่อพวกเธอในทะเบียนชื่อคนในประเทศพวกเรา”ตำรวจก.กตอบ

“ว่าแต่พวกเธออายุเท่าไรกันหรอ”ตำรวจก.กถาม

“40คับ”ริมุรุตอบ “ไม่จริงใช่ไหมล่ะ”ไอซาวะถาม “มันคือความจริง”ตำรวจก.กตอบ

“40?”ไอซาวะถามอีกรอบ “ใช่”ตำรวจก.กตอบ

“แล้วหนูล่ะมิลิม”ตำรวจก.กถามมิลิมและมิลิมตอบกลับมาว่า

“ข้าอายุ2,000ปี” “ไม่จริงใช่ไหม”ไอซาวะถาม

“มันคือความจริง”ตำรวจก.กตอบและถามอีกคำถามคือ

“พวกเธอมีอัตลักษณ์อะไร” “พวกเราไม่มีอัตลักษณ์”จอมมารทั้งสองตอบพวกเขา “อืมพวกเธอพูดความจริง”ตำรวจก.กตอบ

“เด็กหลงหร- พวกนายเอาตัวอะไรมาเนี่ย!!”ตำรวจฆ.คพูดขึ้น

“ทำไมหรอ”ตำรวจก.กถาม “ผู้หญิงผมชมพู่ฆ่าคนไป1,000,000กว่าคนและผู้หญิงผมฟ้าฆ่า20,000กว่าคน”ตำรวจฆ.คพูด

“อีเรเซอร์เฮดจับพวกเธอ!!”ตัวรวจพูดขึ้นทำให้ฮีเรเซอร์เฮดจับพวก2คนและทำให้สลบ

“มิลิมตื่น”ริมุรุปลุกมิลิม “อืมฉันตื่นแล้วริมุรุ”มิลิมพูด

“นี้พวกเธอ2คนน่ะเป็นอะไรกันแน่”นัตซึผ.อโรงเรียนua พูดขึ้น

“พวกเราคือจอมมารมาจากต่างโลก”ริมุรุตอบ “ใช่มิลิมพูดเสริม

“แล้วอีกอย่างชั้นคือสไลม์ส่วนมิลิมเป็นลูกครึ่งมังกร”ริมุรุพูดขึ้น

“งั้นอัตลักษณ์ของริมุรุคือสไลม์ส่วมของมิลิมคือมังกรทีนี้พวกเธอสิงคนก็จะได้มีอันลักษณ์”นัตสึพูดต่อ

“คับ/ค่ะ”ริมุรุและมิลิมพูด “งั้นคุณอยากให้พวกเราช่วยอะไรเป็นการตอบแทนไหม”ริมุรุถามส่วนมิลิมก็เอาด้วย

“งั้นพวกเธอช่วยมาเป็นครูผู้ช่วยของไอซาวะที่โรงเรียนของชั้นได้ไหม”นัตซึพูด

“ได้คับ/ค่ะ”ทั้ง2พูด

งั้นงานจะเริ่มในวันพรุ่งนี้นะ”นัตสึพูด

“คับ/ค่าาาาา”ริมุรุและมิลิมพูดและได้กลับบ้านที่นัตซึซื้อให้และเครียมพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้