( ตัวละครหลัก ) ชื่อ ชา เรียนคณะเเพทย์ปี 2

อายุ 22 ปี

( ตัวละครหลัก ) ชื่อ นนท์ เรียนบริหารปี 4

อายุ 24 ปี

( ตัวละครหลัก ) ชื่อ ลีน่า เรียนเเพทย์ปี 2

อายุ 22 ปี

( ตัวละครหลัก ) ชื่อ เดน เรียนบริหารปี 4

อายุ 24 ปี

( ตัวละครย่อย ) ชื่อ เเฟ เรียนเเพทย์ปี 4

อายุ 24 ปี

( ตัวประกอบ ) ตัวประกอบชาย

( ตัวประกอบ ) ตัวประกอบหญิง

อาจจะมีตัวละครเพิ่มเข้ามานะ

สวัสดีนะเรา “ชา” เราก็เเค่คนธรรมดาคนหนึ่งนั้นแหละ เเต่เราไม่มีพ่อเเม่เราอยู่กับป้า บ้านขอพวกเราไม่รวยหรอกเป็นคนจนเลยด้วยซ้ำ เราหาเงินส่งตัวเองเรียนป้าก็หาเงินซื้กับข้าว ตอนนี้เราอยู่คณะเเพทย์ปี 2 เราไม่มีเพื่อนเลยเพราะเราจน มหาลัยที่เราเรียนคนส่วมากมีฐานะ “รวยนั้นแหละ” เป็นมหาลัยเอกชนเลยมีค่าเทอมสูงเเต่เราสอบเข้าเอาเลยไม่ต้องจ่ายค่าเทอม จ่ายเเค่ค่ากิจกรรมค่าอาหารเเล้วก็ค่าอุปกรณ์ ตอนนีเราทำงานอยู่ที่ร้านกาแฟอยู่

ผู้จัดการร้านเรียกชา “ ชาเอาน้ำไปที่โต๊ะหนึ่งให้พี่หน่อย พี่ต้องไปไปเซิร์ฟดต๊ะนั้นอะได้ป่ะ ” ชาตอบผู้จัดการร้าน “ ได้พี่ ” ชาเดินเอาน้ำไปที่โต๊ะหนึ่ง

“ ขออนุญาตคะ ” ชาว่างน้ำลงที่โต๊ะเเละพูดว่า “ ทานให้อร่อยนะค่ะ ” ชาได้เดินออกไป ชาได้บอกผู้จัดการร้านว่า “ พี่เอาไปให้เเล้วนะ ” ผู้จัดการร้านตอบกลับชา “ เเต้งกิ้วนะ ” ชาได้ยิ้มตอบผู้จัดการร้าน

เลิกงาน ชาพูด “ พี่ชากลับก่อนนะ ” ผู้จัดการร้านตอบกลับชา “ กลับดีๆนะ ” ชาได้ยิ้มตอบผู้จัดการร้าน

ชาเดินออกไปนอกร้าน เเละตรงไปทางกลับบ้าน ทางกับบ้านชาผ่านถนนคนเดินทำให้มีคนมากมายชาได้หยุดชะงักดูบางสิ “ นี้มันใบสมัครงาน ”เผลอพูดออกไป ชาตรงเข้าไปในร้าน ( club ) ที่รับสมัครงาน ชาถามชายที่อยู่น่าประตูว่า “ พี่ค่ะ มาสมัครงานไปทาไหนค่ะ ” ชายที่อยู่น่าประตุตอบกลับชาว่า “ ตรงเข้าไปเลยครับ เดียวจะเห็นผู้จัดการร้าน ” ชาตอบกลับชายที่อยู่น่าประตู “ ขอบคุณคะ ” ชาเดินเข้าไปตามที่ชายหน้าประตูบอก จนพบกับชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อผู้จัดการร้านชาเริ่มพูด “ พี่ค่ะ พี่ใช่ผู้จัดการร้านไหมค่ะ ” ชาเอยถามชายตรงหน้าเขาตอบกลับ ใช่ครับน้องมีอะไรหรือป่าวเขาเอยถามชา ชาตอบกลับเขาว่า “ มีค่ะ คือหนูเห็นประกาศรับงานเด็กเซิร์ฟอะคะ ยังเหลืองานนี้อยู่หรือป่าวค่ะ ” ชาเอยถามชายตรงหน้า เขาตอบกลับชาว่า “ ยังเหลือครับ พี่พร้อมรับน้องเข้าทำงานเลยนะเพราะขาดคนพอดี น้องพร้อมทำงานวันไหนละครับ ” เขาถามชา ชาตอบกลับ “ คือหนูทำงานวันนี้เลยได้ไหมค่ะ ” เขาตอบกลับชา “ ได้เลยครับ เดียวพี่พาไปเปลี่ยนชุด ” เขาบอกชา ชาตอบกลับ “ ค่ะ ” เเล้วชาก็เดินตามไป

ต่อจากตอนที่เเล้ว

ชาเริ่มเซิร์ฟเครื่องดื่ม ไปเรื่อยๆจนกระทัง พี่ผู้จัดการเรียก “ ชา เอานี้ไปเซิร์ฟโต๊ะ vip 1นะ ” ชาตอบกลับพี่ผู้จัดการ “ ค่ะ ” ชาเดินไปโต๊ะ vip1ที่ยืนหน้าประตูห้อง vip1 มองประตูสักพักเเล้วเดินเข้าไป ชาพูด “ ขออนุญาตค่ะ ” ชาเดินเข้าไปเอาน้ำเเละเครื่องดื่มเข้าไปเซิร์ฟ ในห้องนั้นมีคนประมาณ 2 คน ชาได้ก้มเซิร์ฟน้ำ อยู่ๆก็มีมือมาจับก้นชา ชากริ้ดเเล้วหันไปต้อยคนที่จับก้น “ ไอ้ทุเรศ ” ชาด่าชายคนนั้น ( ชายคนนั้นคือ นนท์ ) นนท์นั้นก็ตระคอกขึ้น “ นี้!! เธอตบฉันทำไมฮะ ” เขาเอยถามชา “ ไอ้บ้าไอ้โรคจิต นายมาจับก้นฉันทำไม ” ชาเอยถาม นนท์ตอบกลับชามาว่า “ อย่าทำเป็นเล่นตัวไปหน่อยเลยที่ร้านกาเเฟก็อ่อยฉัน ” ชาพึ่งจำได้ว่า นนท์ เป็นคนที่เธอเซิร์ฟกาเเฟให้ ชาพูดไปว่า “ โห้ ไอ้เวรคิดว่าคนอื่นเขาอ่อยตัวเองทุกคนเลยหรือไง ไอ้กะปิ สวะ ขอต่อยอีกสักหมัด ” ชาต่อยนนทร์ไปอีกหมัดเเล้วเดินออกไป

ด้านนท์ นนท์พูด “ ไอ้เหี้ยเดนนนน มึงไม่ช่วยกูว่ะ ” นนท์เอยถามเดนเพื่อนสนิดของตน เดนตอบนนท์ “ เรื่องของกู ครั้งแรกนะเนี้ยที่มึงโดนหญิงตบโคตรฮา ” เดนขำ นนท์เพราะนนท์ไม่เคยโดนใครตบมาก่อน นนท์เดินเข้ามาไกล้เดน เดนเอยถามนนท์ว่า “ ไอ้เวรมึงมายืนหน้ากูทำไม ” นนท์ไม่ตอบอะไร เเล้วต่อยเข้าไปที่หน้าเดนหนึ่งมัด เดนพูดว่า “ มึงตอยกูทำไม ? ” นนทท์ไม่ตอบอะไรเเล้วเดินออกไป ทิ้งให้เดนผู้เป็นเพื่อนนั้งอยู่คนเดียวในห้องนั้น

ด้าน ชา เดินไปหาผู้จัดการชาพูดว่า “ พี่ค่ะชาลาออก ” ผู้จักการไม่เข้าใจว่าทำไมชาถึงอยากลาออก “ ทำไมละ ” ผู้จัดการเอยถามชา ชาตอบกลับ “ หนูไม่เหมาะกับงานนี้ค่ะ ลาคะ ” ชาเดินออกไป หน้า club ชาบ่น “ ได้งานเพิ่มเเต่เจอโรคจิต บ้าที่สุดเลยกลับบ้านไปหาป้าดีกว่า ” ชาถอนหายใจพร้อมเดินกลับบ้าน บ้านชา ชาเดินเข้าไปในบ้านเเล้วพูดว่า “ ป้าาาาา หนูกลับมาเเล้ววว ” ป้าเอยถาม “ ชากินข้าวไหม ”ชาเดินไปที่โต๊ะอาหารที่ป้าเตรียมไว้ให้ เเล้วตอบว่า “ กินค่าาาา ” ป้าตักข้าวให้ชา ป้าเอยถาม “ ทำไมวันนี้กลับช้ากว่าปกติ ” ชาตอบผู้เป็นป้าว่า “ หนูได้งานเเต่พอลองทำดูหนูว่ามันไม่ใช่ ” ป้าบอกชา “ ชาหนูไม่ต้องหางานเยอะมากหรอกที่ทำตอนนี้ก้พอเเล้ว ” ชาตอบผู้เป็นป้า “ ค่าาาา เข้าใจเเล้ววว ” ทั้งสองนั่งกินขาวเเละคุยกัน

ตอนเช้าที่มหาลัย ชาเดินเข้าไปในห้องเรียนคลาสเเรกของต้น เเต่ยังไม่ทันเข้าเธอก็ชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ดูเหมือนว่าเธอโดนเเกล้ง ชาเลยเอยถาม “ เธอเป็นอะไรไหม ” ผู้หญิงตรงหน้าเธอได้เเต่สายหน้าเเล้ววิ่งออกไป ชาวิ่งตามเเล้วจับมือผู้หญิงคนนั้นเเล้วผู้หญิงคนนั้นได้หยูดวิ่งเเล้วพูดว่า “ เธออย่ามายุ่งกับฉันเลย ” ชาพูดไปว่า “ ไปทำเเผลกันนะ เธฮไม่ต้องกกลัวฉันหรอก ” ชาพูดอีกว่า “ เธอชื่ออะไรหรอ ” ผู้หญิงคนนั้นตอบชาว่า “ เราชื่อ ลีน่า เธออย่ายุ่งกับเราเลยเดียวโดนเเกล้ง ” ชาตอบกลับไปว่า “ ฉันไม่โดนเเกล้งหรอกน่าพวกนั้นไม่ชออบฉันหรอก ฉันจนนิ ถ้าเธอรังเกียจก็บอกเรานะเราจะไม่ยุ่งกับเธอเลย ”

ลีน่าตอบกับชาว่า “ เราเป็นเพื่อนกันไหม ” ลีน่าพูดตะกุกตะกักกเพราะเป็นครั่งเเรกที่เธอขอใครเป็นเพื่อน ชาตอบกลับลีน่าว่า “ ได้ดิ เราก็ไม่เคยมีเพื่อน เเต่ตอนนี้ไปล้างเเผลก่อนเถอะ ” ลีน่าเเละชาไปที่ห้องพยาบาล

ต่อจากตอนที่เเล้ว

หลังจากที่ชาพาลีน่าไปทำเเผล ก็ได้ไปเรียนต่อจนพักเทียง ชาเอยถามลีน่า “ น่าไปกินขาวกันนนน\~ ” ลีน่าตอบกับชาว่า “ ไปเลยยยยย \~ ” คู่เดินไปที่โรงอาหารมหาลัย ที่โรงอาหารชาถามลีน่าว่า " น่าเอาไรอะ " ลีน่าตอบกลับชาไปว่า " เอาเหมือนชาเลย " ชาพูดต่อว่า " งั้นเเกนั่งรอที่โต๊ะนะ " ลีน่าพยักหน้าตอบชา ชาเดินไปซื้ออาหารลีน่าเลยนั่งคนเดียวเดนเดินมาที่โต๊ะลีน่าเเล้วพูดว่า “ ว่าไงครับคุณคู่หมั่น ”ทุกคนทั้งโรงอาหารหันมาซุบซิบว่าลีน่าเป็นคู่หมั่นขอหนุ่มฮอตหรอเนี้ยเพราะลีน่าเป็นคนไม่มีหน้าอกปกติเดนจะเดินกับผู้หญิงที่ sexy หรือหน้าอกบึ้มๆนั้นเองต่อจากที่เดนพูด ลีน่าไม่ได้ตอบอะไรเดนเพราะลีน่าไม่ชอบเดน เดนลงมานั่งข้างลีน่า ลีน่าขยับหนี เดนดึงเอวลีน่าเพื่อให้ลีน่าอยู่ใกล้ตนเองเดนถามลีน่าว่า “ กำลังจะกินข้าวหรอ หืออ\~ ” เข้าพูดพร้อมเล่นผมของเธอลีน่าถามเดนว่า “ คุณต้องการอะไรค่ะ ” เธอพูดด้วยคำพูดที่ไร้อารมณ์ เดนตอบกลับมาว่า “ ยังไงเธอก็ต้องเเต่งกับฉันจับนิดๆหน่อยๆอย่าทำเป็นห่วงตัวเลย ” ลี่น่าไม่ตอบอะไร เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาเเล้วเสียงนั้นก็สิ้นสุด เกิดเสียงขึ้น “ น่าเธอเป็นอะไรไหม ” ชาถามเพราะเขากลัวลีน่าโดนเเกล้ง

ลีน่าตอบกลับ “ ไม่มีไรหรอกเราไปหาที่นั่งอื่นนั่งเหอะ ” ชาพยักหน้า ทั้งคู่เดินออกไป

ด้านเดน เดนนั่งอยู่ที่เดิมเพราะรอเพื่อนของเข้า เสียงนักศึกษาหญิงกริ้ดขึ้นมา พร้อมกับ นนท์ ที่เดินเข้ามาหาเดนนนท์เรียกเดน “ ไอ้เหี้ยเดนมึงมานั่งเหี้ยอะไรตรงนี้ ” เดนมองไปที่ นนท์ พร้อมพูดว่า “ กุเห็นคนที่ต่อยมึงเเล้ว ” นนท์มองมาที่เดนพร้อมถามว่า “ ยัยนั้นอยู่ไหน ” เดนตอบว่า “ อยู่กับคู่มันกู ”นนท์พูด “งั้นคงต้องเรียนอยู่มหาลัยเราอะดิ ”นนท์ยิ้มชั่วเดนพูด “ มึงยิ้มชั่วทำไม ” นนท์เดินออกไปพร้อมปล่อยให้เดนนั่งอยู่คนเดียว

ด้านชา ชาถามลีน่าว่า “ น่าเป็นไรหรือป่าว เห็นหน้าเครียดๆ ” ลีน่าตอบกลับชา “ ไม่ได้เป็นไรหรอก กินข้าวเหอะเดียวเย็นหมด ” ทั้งคู่นั่งกินข้าวเเละคุยกันไปเรื่อยๆหมดเวลาพักเที่ยงชากับลีน่าไม่มีเรียนคาบบ่าย ชาต้องไปทำงานที่ร้านกาแฟชาได้บอกลีน่า “ น่า เราไปทำงานก่อนถ้าเธอนังไม่อยากกลับบ้านไปนั่งเล่นที่ร้านที่ฉันทำงานได้นะ เอาที่สะดวกเลย ” ลีน่าตอบกลับชาว่า “ ไปดิอยากเห็นที่ทำงานเเกอะ ” ทั้งสองเดินไปเเละคุยเกี่ยวกับตัวเองว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไรที่ร้านกาแฟ ชาพูดขึ้น “ เเกนั่งรอก่อนนะ เดียวงานเสร็จมาหา ” ลีน่าพยักหน้ารับชาเดินออกไปรับลูกค้าเสียงผผู้จัดการดรียกชา “ ชาเอาของไปเซิร์ฟหน่อย ” ชาทำตามที่ผู้จัดการบอกชาเดินไปที่โต๊ะนั้น ชาตกใจอย่างมากเพราะผู้ชายที่นั่งโต๊ะนั้นคือคนที่ลวนลามเธอ ชาพูดขึ้น “ขออนุญาตค่ะ” อยู่เสียงชายคนนั้นก็พูดขึ้น “ยังเหมือนเดิมเลยน่า” เขากำลังจะลุกขึ้นไปหาชา เเต่ชาได้ว่างขนมเเละเครื่องดื่มเสร็จเลยเดินออกไป