ชายาตัวเเสบของข้า
ตอนที่ 1
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
เเม่มีไร
เเม่เลี่ยงนายเอกตัวร้าย
มึงจะไปตายที่ไหนก็ไป
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
เเม่!!!
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
พูดไรเเบบนี้
เเม่เลี่ยงนายเอกตัวร้าย
เเก้มันโง่
พ่อเลี้ยงนายเอก ตัวร้าย
ถ้าเเก้ยอมหมั่น มันด็ไม่เป็นเเบบนี้!!!
เเม่เลี่ยงนายเอกตัวร้าย
ออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ
พ่อเลี้ยงนายเอก ตัวร้าย
ออกไป!!!
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
พ่อเเม่!!
พ่อเลี้ยงนายเอก ตัวร้าย
ออกไป
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ได้ผมจะออกไปเดี้ยวนี้เเหละ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
รอคำนี้มานานล่ะ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ใครมันยากจะไปอยู่กับพวกหมาขี้เรื่อนกัน
พ่อเลี้ยงนายเอก ตัวร้าย
ออกไป
เสียงประตูก็ได้ดังขึ้นย่างเเรง
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
เฮอออ เอ้าไงต่อดีวะ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
เดินไปเรื่อยๆเเล้วกัน
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
หมอกอะไรว่ะ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
มองไม่เห็นอะไรเลย เเล้วจะเดินต่อยังไงเนี้ย
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
อึก โอ้ย!!! ปวดหัว
เฟิ่งได้ร้องออกมาอยู่สักพักก็เงียบไป เเล้ว
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
อือ~~
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ผอยู่ไหนว่ะ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ที่หนี้ที่ไหน
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ตนไม้นี้สวยดีเเหะ
เฟิ่ง//นายเอกร่างก่อน//
ไปหลับสักตืนดีกว่า
เเละเเล้วเฟิ่งก็ได้นอนหลับไป
เเละเเล้วก็ตืน ขึ้นมาพร้อมกับความตกใจ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
นี้มันอะไรกัน
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ที่ไหนว่ะ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ฮวนหลิงเจ้าฟื้นสักที
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
เจ้ารู้ไม่ว่าเจ้าหลับไปกี้ เดือน
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เอ้ะ//ใครว่ะ//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
คุณเป็นใครหรอ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
!!!! เจ้าจำพี่ไม่ได้หรอ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
เล่อหลิง พี่สาวเจ้าไง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
อึก โอ้ย!!!
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ฮวนหลิง เจ้าเป็นอะไรไป
ความสงจำของเสี่ยวฮวนหลิงค่อยๆเลื่อนเข้ามาในหัวของตน จึงทำให้รู้ที่ไปที่มา ทุกอย่างเกี้ยวกับเสี่ยวฮวนหลิง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
//นี้เราข้ามภพมาหรอเนี้ย//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
//น่าสนุกดี เดี้ยวฉันจะเอ้าคืนให้นายเองเสี่ยวฮวนหลิง//
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ฮวนหลิง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าไม่เป็นอะไรเเล้วล่ะ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เฮออออ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
พี่ เล่อหลิง
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
มีไรรึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ที่นี้ที่ไหนรึขอรับ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
จวนคุณชาย เชียวเฟิ่งจื่อ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ทำไม่ข้ามาอยู่ที่นี้ได้ล่ะ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
!!!! เจ้าเองมิใช้รึ ที่ยากหมั่นกับคุณชาย เชี่ยวเฟิ่งจื่อนะ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เอ้ะ!!! //เออ่ ตายล่ะมาเจออีกล่ะ//
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
เเต่ คุณชาย เชี่ยวเฟิ่งจือ ไม่ได้รักเจ้า เเต่รัก เฉิงลี่
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หึ ข้าไม่เเค่ร์
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าได้หมันกับเจ้านั้นหรือยัง พี่ เล่อหลิง
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
หมั่นเเล้วทำไม่รึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าจะยกเลิกการหมั่นนี้ซะ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
!!!!!!
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
เจ้ารัก คุณชาย เชียวเฟิ่งจือ จะตายเเล้วเจ้าจะ ยกเลิกรึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ใช้
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
พี่ขอฟังเหตุผลของเจ้าหน่อย
ตอนที่ 2
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เอ้าจากตรงไหนก่อนดีล่ะ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
เจ้าไม่ได้รัก คุณชาย เชียวเฟิ่งจือเเล้วรึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ไม่ ข้าชักจะเบือเเล้วล่ะ ข้ารักอยู่เเค่ฝ่ายเดี่ยว ในเมือเค้าไม่ได้รักข้า เเหละตอนนี้ข้าก็ไม่ได้รัก เชียวเฟิ่งจือคนนั้นอีกเเล้ว
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
//อึ่ง//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เเละ อีกอย่าง เเค่ผู้ชายคนเดี้ยวจะไปเเค่ร์ทำไม่กัน มีผู้ชายมีเป็นหมื่นเป็นเเสนทำไม่ข้าต้องเเค่ร์คนอย่างเชียวเฟิ่งจือด้วย รึ ขอรับ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ตังเเต่เจ้าฟื้นมาเจ้าเปลียนไปมากเลยนะเจ้ารู้ตัวหรือไม่
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เเล้วไงใครสน
ทหาร
อะไรกัน เสี่ยวฮวนหลิง ฟื้นเเล้วรึ
ทหาร
ใช้ไม่ผิดเเน่ไปบอก คุณชาย เชียวเฟิ่งจือ ดีไม่
เฉิงลี่(ตัวร้าย)
ท่านพี่ ไม่ไปดูเสี่ยวฮวนหลิงบ้างรึ
เฉิงลี่(ตัวร้าย)
//เพราะยังไงเเก้ก็ไม่มีวันฟื้นหรก😏//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ไปทำไม่กัน เพราะคนที่ข้ารัก คือเจ้า เฉิงลี่
เฉิงลี่(ตัวร้าย)
ข้า ออกไปข้างนอกก่อน เหมื่อนจะมีคนมานะ เดี้ยวท่านพี่พูดคุยให้เสร็จก่อนเดี้ยวคืนนี้ข้าจะมาหานะ//จุ้บปากเชียวเฟิ่งจือ//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เสี่ยวฮวนหลิง ข้าไม่ได้รักเจ้าเเล้วทำไม่ใจข้าถึงกับสั่นเมื่อได้ยิ้นชื่อเจ้ากัน หรือข้าจะ ไม่ๆ เป็นไปไม่ได้
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ข้าไม่มีวันรักเจ้าเสี่ยวฮวนหลิง
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
อึก ทำไม่ถึงรู้สึกปวดใจเเบบนี้นะ
เชียวเฟิ่งจือ ได้นังคิดเรื่องของเสี่ยวฮวนหลิงอยู่นาน
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
มีเรื่องอันใดรึ
ทหาร
เรื่อง เสี่ยวฮวนหลิงฟื่นเเล้วขอรับ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ว่าไงนะ//ลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินชื่อ//
ทหาร
เสี่ยวฮวนหลิงฟื่นเเล้วขอรับ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
//ฟื้นเเล้วหลังจากหลับำปนานถึง7เดือน//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
//ทำไม่ข้าต้องไปสนใจเรื่อง เสี่ยวฮวนหลิงด้วยล่ะ//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ออกไปได้
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
จะไปหาเสี่ยวฮวนหลิงดีหรือไม่นะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
//เดินวนไปวนมา//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ไปก็ไป
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เฮออออ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
พี่ เล่อหลิง ทำอาหารให้ข้าหน่อยสิ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ได้สิ รอพี่นะ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ขอรับ
หลังจาก เล่อหลิงไเเดินออกไป
ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เสี่ยวฮวนหลิง
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!
สิ่งที่ เชียวเฟิ่งจือเห็นคือ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
//เสี่ยวฮวนหลิงเจ้างดงามมากจริงๆเเต่ทำไม่//
เชียวเฟิ่งจือ ตังเเต่หมั่นกับเสี่ยวฮวนหลิง ก็ไม่เคยมาหาเสี่ยวฮวนหลิง เพราะ มั่วเเต่เอ้าใจ เฉิงลี่ เเต่หลังจากนั้นไม่นานเสี่ยวฮวนหลิงก็หลับไปไม่ฟืนถึง7เดือน เชียวเฟิ่งจือจึงฉวยโอกาสนั้นอยู่กับเฉิงลี่เเล้วมีอะไรกันอยู่บ่อยๆ เเต่จริงเเท้เเล้วที่เสี่ยวฮวนหลิงหลับไปเพราะเฉิงลี่เป็นคนวางยาเสี่ยวฮวนหลิง
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เสี่ยวฮวนหลิง!!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
!!!! คะ ใคร
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ข้าเอง ทำไม่รึ ถึงกับจำ สามีตัวเองไม่ได้เลยรึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
//นี้หรอเชียวเฟิ่งจือ//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
มีไรรึ//เย็นชา//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!!
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
//เย็นชาทำไม่กัน//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
มาที่นี้ทำไม่กันรึ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
จวนข้าทำไม่ข้าจะมาไม่ได้
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ก็ไม่ทำไม่ ก็เเค่คิด ว่าคุณชาย เชียวเฟิ่งจือจะมีเวลาว่างจะมาเดินรอนกับเค้าด้วย คิดว่าจะเอ้าใจเฉิงลี่
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!! เจ้าพูดเรื่องอะไรกัน
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ห้ะ เรื่องอะไรงันรึ//เสียงเรียบ//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ไม่ใช้ว่าฉวยโอกาสที่ข้าหลับไปเเล้วไปมีอะไรด้วยกันอยู่บ่อยๆมิใช้รึ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
หึ ในเมือเจ้ารู้เเล้ว
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ก็คงรู้ว่าคนที่ข้ารักไม่ใช้เจ้าเเต่เป็นเฉิงลี่
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หึ ข้าจะถอนหมั่นกับเจ้า!!!
ตอนที่ 3
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไร
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าจะถอนหมั่น
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ได้เเน่หรอ ทำใจได้เเน้รึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หึ ได้อยู่เเล้วเพราะท่านในตอนนี้ไม่มีค้าอะไรกับชีวิตข้าอีกเเล้ว:)
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เจ้า!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าเบื่อที่ต้องมารักคนอย่างท่านอยู่ฝ่ายเดี้ยวเเล้วล่ะ ตอนนี้ข้ายากจะพักผ่อนบ้าง
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ตังเเต่ฟื่นขึ้นมานี้ เจ้าเปลี่ยนไปนะ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
มั้นก็เปลี่ยนไปตามสันดานคนนิ้
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!! เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงได้มาต่อปากต่อคำกับข้าเช่นนี้
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ถ้าท่านมาเฉพาะเรื่องนี่ท่านก็กลับไปเถอะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
จวนข้าข้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้า
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หว่าา คุณชาย เชี้ยวเฟิ่งจือ ท่านมีเวลาออกมาเดินร่อนกับคนอื่นด้วยรึนึกว่า เอ้าเวลาพวกนี้ ไปเอ้าใจใส่เฉิงลี่
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!! เจ้าพูดเรื่องอะไร
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หึ ใช้ว่าท่านฉวยโอ้กาสที่ข้าหลับไปเเล้วไปอยู่กับเฉิงลี่เเล้วมีอะไรด้วยกันหรกรึ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!! เจ้ารู้ได้อย่างไร
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
จะว่าไปข้าชักจะรำคาญท่านขึ้นทุกทีเเล้วนะ เเล้วก็อีกอย่าง ท่านกับเฉิงลี่นี้เหมาะสมกันดีจริงๆเลยนะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
......
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้ารู้ตังเเต่เเรกเเล้วล่ะ ว่าท่านไม่ได้รักข้า เเต่คนที่ท่านรักคือเฉิงลี่
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เพราะเเบบนี้ไงล่ะ ที่ข้าไม่เจ็บใจที่ท่านไม่ได้รักข้า เเล้วอีกอย่างทุกอย่างที่ข้าพูดกับท่านมันเป็นคำพูดลองใจทัง
นั้นเเหละ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!! เจ้าเห็นข้าเป็นตัวอะไรถึงได้กล้าลองใจข้าเช่นนี้
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
อยากรู้คำตอบสินะหันฟังชัดๆนะ"ตัวสำรอง"
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ใงล่ะ :)
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เจ้า!!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ท่านไม่มีสิทที่จะมาว่าข้าหรกนะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ทำไม่จะไม่มี เจ้าคือชายาของข้า ข้าจะทำยังไงกับเจ้าก็ได้!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ฮ่าๆ อย่าทำตัวให้สำคัญนักเลย
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
หึทำไม่จะไม่ได้//เดินเข้าไปหาเสี้ยวฮวนหลิงเรื่อยๆ//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
.....
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
บอกสิว่าทำไม่ข้าถึงไม่สำคัญกับเจ้า
มือทังสองข้างของเชียวเฟิ่งจือได้ปิดทางออก ทังสองข้างของ เสี่ยวฮวนหลิง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
.....อะไร
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!//ไม่หวั่นไวเหมื่อนเมื่อก่อนเลย//
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้ามีอะไรจะให้ท่านคืนด้วยล่ะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
อะไรรึ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
นี้ไง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าไม่ต้องการมันเเล้วล่ะท่าน เอ้าไปให้เฉิงลี่เถอะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เเล้วก็หลังจากนี้ข้ากับท่านก็ไม่มีอะไรเกี้ยวข้องกันอีกเเล้ว
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ต่างคนต่างอยู่
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ข้าจะกลับถิ่นของข้า
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
นี้มั่นหมายความว่ายังไง!!!
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
เจ้าคิดจะทำอะไรก็ทำได้งันรึ!!!
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เเล้วนี้ไม่ใช้ในสิ่งที่ท่านตอ้งการ
หรอกรึ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
.....
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ท่านท่านบอกไม่ได้ต้องการอย่างนี้ ข้าก็จะตอบกลับไปว่า นิสัยท่านตอนนี้มันกำลังฟ่องใหญ่เลยล่ะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
!!!!ข้า
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
หลังจากนี้เราไม่มีอะไรเกี้ยวข้องกันอีก//หลังจากพูดจบเสี่ยวฮวนหลิงได้ยักเเหวนลงในมือหน่าๆของ เชียวเฟิ่งจือทันที//
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
จะ เจ้า
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
เชิญท่านออกไปเถอะ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
คุณชาย เชียวเฟิ่งจื่อ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ข้าจะเวลาเจ้าคิดใหม่อีกที// เชียวเฟิ่งจือก็ได้ตังเเหวนลงบนโตะเเล้วเดินออกไปด้วยความหงุดหงิด//
หลังจากเชียวเฟิ่งจือได้ออกไป
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ให้ตายเถอะ
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
ไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าจะพูดคำนี้ออกมา
เชียวเฟิ่งจือ(พระเอก)
โอ้ยย!!! โมโห
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
อะไรของเค้ากันนะ
เล่อหลิง (พี่นายเอก)
ฮวนหลิงน้องพี่ พี่ขอโทษเเล้วกันที่มาช้าไปหน่อย
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ไม่เป็นไรขอรับ
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
อาหารน่าทานจัง
เสี่ยวฮวนหลิง (นายเอก)
ทานเล้วนะขอรับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
