เมลี่ เป็นเด็กสดใสร่าเริงน่าตาน่ารักสมวัย อายุ12ปี เธอมีผมสีดำสนิทที่น่าค้นหา ดวงตาเป็นประกาย เธอเป็นคนชอบดูหนังแนวฆ่าคน หรือเอ็กชั่นเป็นอย่างมาก
มีอยู่วันหนึ่งเธอได้เดินกลับบ้านตามปกติ แต่เมื่อถึงบ้านเทอกลับได้เห็นคนเเปลกหน้ายืนอยู่ในบ้าน เป็นผู้ชายหน้าหล่อ ดวงตาคม เลือดเต็มน่าเเละเสื่อผ้าเต็มไปหมด ที่มือขวาถือมีดที่มีแสงประกายสีทองอยู่รอบๆ อย่างน่าอัศจรรย์
ตอนนั้นเธอเริ่มสับสนในใจ เขาคือใคร เขาฆ่าพ่อเทอทำไม มีดนั้นมันอะไรกันแน่นะ คำถามมากมายเขามาในสมองเธอ สักพักน้ำตาก็ค่อยๆใหร่ลงมาอย่างช้าๆ
ชายคนนั้นค่อยๆหันมามองเธออย่างช้าๆ เธอทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากยื่นตัวสั่นด้วยความกลัว ดวงตาจองมองชายคนนั้น
เธอได้สบตากับเขาสักพัก เขาก็ได้หนีไป โดยทิ้งให้เธอยืนเศร้าเสียใจอยู่หน้าสบพ่อตนเอง
สักพักเมื่อเทอตั้งสติได้ เทอได้โทรศัพเรียกตำรวจและกู้ภัยมา
เวลาผ่านไป3ปี
ตอนนี้เทอได้ไปอยู่ในสถานเด็กกำพร้า เพราะเทอไม่มีญาติคนไหนเลย
ตอนที่ไปอยู่ในสถานเลี้ยงเทอก็ได้อยู่คนเดียว
เธอกลายเป็นคนเงียบๆ เย็นชา และไร้ความรู้สึกได้ จากเด็กที่เคยน่ารักสดใสร่าเริงสมวัย กลายเป็นที่เงียบๆคลายกับผู้ใหญ่
วันนี้เป็นวันพิเศษ เพราะอยู่ๆก็มีคนมาบอกว่า
"เป็นลูกฉันนะ ฉันจะเป็นแม่ของเทอเอง"
เมื่อเทอได้ยิน เทอตกใจมากจึงถามไปเพื่อไห้เเน่ใจว่า
"คุณจะเป็นแม่หนูหรอค่ะ ทำไมถึงจะเป็นแม่หนูละ"
"ใช่จ่ะ เพราะว่าหนูน่าสนใจดีไงจ้ะ"
"แล้วคุณชื่ออะไรค่ะ"เธอถามด้วยความสงใส
"มิ้น ฉันชื่อมิ้น"
"ค่ะคุณมิ้น"
"แม่เรียกแม่สิจ้ะ"
"ค่ะคุณแม่"(นี้ฉันมีแม่แล้วจริงๆหรอเนี่ย ดีใจจัง)เธอดีใจจนยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
มิ้นเห็นอย่างนั้นจึงรู้สึกผิด(เมลี่ ฉันขอโทษ)
"ปะ เรากลับบ้านกัน"จุงมือเมลี่ออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
ณ บ้านมิ้น
"ว้าว"มิ้นตี่นเต้นมากที่ตนจะมีครอบครัวอีกครั้ง
ตลอดมาเธอต้องอยู่กับความเจ็บปวดในการเสียครอบครัวของตนไป
แต่จะแก้แค้นก็ไม่ได้ จะทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เพราะความอ่อนแอของตน
เธอจึงคาดหวังกลับครอบครัวในครั้งนี้มาก หวังว่าจะลืมความเจ็บปวดจากตอนนั้น( ครั้งนี้ฉันจะมีความสุขที่สุดให้ได้)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
