เด็กชายเดินเขาไปในชั้นเรียนด้วยสีหน้าไม่สู่ดีสักเท่าไร ครูทิวา:สัวสดีตอนเช้านะคะนักเรียนวันนี้มีเพื้อนย้ายเข้ามาใหม่อา..งั้นแนะนำหน่อยสิ

ผ...ผมชื่อมาร์คคับยินดีที่ได้รุ้จักนะคับ

ครู:งั้นไปนั้งตลงนั้นนะอายฟากดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ

อาย:คับ!!

อาย:นายย้ายมาจากโรงเรียนไหนหรอ

มาร์ค:ออ...ย้ายมาจากโรงเรียน******นะ

อาย:งั้นหรอ...ฉันเป็นหัวหน้าห้องนะถ้ามีอะไรแล้วก็มาถามฉันได้เลยนะ

มาร์ค:อืม...ขอบใจ

ครู:ทวา:อาวเงียบๆหน่อยได้เวลาเรียนเเล้วนะ

(ช่วงพักเที่ยง)

นี้ๆมึวแกคิดว่าเด็กใหม่เป็นไงวะ

มึว:ก็งั้นงั้นละพอย

พอย:แต่ว่านะเค้าก็น่ารักใช้ได้เลยละ

มึว:เขาเดินมาแล้วเงียบๆหน่อย

(ช่วงกลับบ้าน)

เดินกลับที่พัก ตึก ตึก ตึก..... เฮ้ยวันนี้เหนื้อยจังเลย

รีบกลับไปดูอนิเมะเรื้องใหม่ดีกว่า..วิ่ง..

อาเหนื่อยชิหาย..อาวลืมซื้อข้าวมาด้วยโธ่เอ๋ย

รีบไปซื้อแล้วกลับดีกว่า

(เดินไปร้างสะดวกซื้อ)

อาวนี้มาร์คหรือป่าวนี้

มาร์ค:เอ.!?..นายเป็นใครหรอ

จำเราไม่ได้หรอฉันทีทีไง

มาร์ค:คิด.....ออ..จะ..จำได้แล้วงั้นฉันไปละบาบ

วิ่งหนี...ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

บ้าน่าอุตส่าห์หนีมาเรียนตั้งไกลโลกนี่มันชั้งแคบชะจริง

(อดีต)

ที:นี้แกไปฟ้องครูใช่ไหม!!!

มาร์ค:แกพูดเรื้องอะไร

ที:อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื้อง

มาร์ค:เราไม่รู้ว่านายพูดเรื้องอะไร

ที:ก็ที่แกไปฟ้องครูว่าฉันโกงข้อสอบ

มาร์ค:ก็โกงจริงไหม่ละ!!

ที:หน่อย~~เดียวได้เห็นดีกันแน่!!!

มาน์ค:เดินหนี..

ที:ไอเ*นนี้!!!!!!!!เดียวมึ*เจอกูแน่มึ*ไม่ได้อยู่โรงเรียนนี้อย่าสงบสุขหรอกนะตราบใดที่ที่กูยังอยู่ที่โรงเรียนนี้!! ทีตะโกนด่าด้วยคำที่หยาบคาย

แต่ทว่า มาร์คไม่ตอบโต้อะไรเลยสักอย่าง

หลังจากนั้นทีก็เริมแกล้งมาร์คทุกอย่างทั้งเอาการบ้านไปเผาทิ้งทั้งต่อยตีและสารพัดทุกอย่างที่ทีคิดเองบ้างหรือเพื้อนเสนอความคิดบ้างหรือพักให้รถชนบ้างเขียนคำด่าลงบนโต๊ะนักเรียนที่ให้ไปตายบ้างก็มี

แต่ทีหนักสุดจนที่เขาต้องย้ายมาเรียนที่นี้ก็คือการให้เพื้อนในห้องลุมทำร้ายทางด้านจิตใจและร่างกายจนครูต้องพาไปโรงพยาบาลแต่มาร์คกลับไม่ตอบโต้หรือทำอะไรเลยสักอย่างเขาคิดว่าการเงียบคือสิ่งที่ดีที่สุดแต่ผลที่เขาไม่ตอบโต้ไม่ทำอะไรสักอย่างกลับยิ้งให้คาวมสนุกกับทีมากหลังจากที่เขาได้ออกจากโรงพยาบาลทีก็ยังไม่หยุดคาวมคิดเลวๆที่จะแกล้งมาร์คต่อเขาเริมโทรบอกให้มาร์คมาที่โรงเรียนหลังหลังโรงเรียนปิดทีเริมชวนพวกนักเลงมาด้วยพอที่มาร์คมาถึงเจ้าพวกนักเลงก็ลุมทำร้ายจนสาหัสครั้งนี้คือกนักสุดๆเท่าที่ทีเคยทำมาแต่ด้วยคาวมโชคดีของมาร์คที่ลุงยามมาเห็นพอดีจึงช้วยไว้ได้เขาสรบไป4วันเต็มๆ..หลังจากที่พ่อรู้ข่าวว่าลูกของเขาโดนทำร้ายหลายครั้งพ่อก็พาลูกชายของเขาย้ายโรงเรียนทันทีด้วยคาวมที่จิตใจของเขาโดนทำร้ายทำเหมือนว่าตัวเขาไร้ค่ามากเขาเคยคิดว่าตนเองอยากตายแต่เขาไม่คิดที่จะฆ่าตัวตายหรอกเพราะว่าเขายังไม่ได้ทำสิที่เขาอยากทำสักอย่าเลยสิ่งที่ชอบมากก็คือการได้เล่นเกมดูอนิเมะอยู่ในห้องนอนของตนเองเขาทำแบบนี้ทุกวันจนเหมือนจะเป็นโรคปิดกั้นสังคมผู้เป็นพ่อยังไม่รุ้ว่าลูกเขาเริมจะเป็นโรคปิดกั้นสังคมจนเข้าได้เข้าโรวเรียนนี้

หลังจากวิ่งหนีจากคนที่เคยทำร้ายเขาในอดีต เฮ้ย~เหนื้อยชะมัดเลย

เดินกลับที่พัก.....

พอย:อาวมาร์ค..มาร์คนี่นายพักที่นี่ด้วยหรอ

มาร์ค:อะ....อืม..ระ..เราขอตัวก่อนะ

พอย:...อืมๆเป็นไรของเขาวะ?

เฮ้ย~ไม่อยากไปโรงเรียนเลย

(ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะไม่รุ้ว่าชอบกันรึป่าว)

[แนะนำตัวลัคร]

ชื้อมาร์ค นิสัย[เป็นคนออนโยนมีโลกสวนตัวสูง]อายุ15ปี

ชื้ออาย(เป็นหัวหน้าห้อง) นิสัย[คนเป็นครีมนวดจอมเผด็จการ ]อายุ15ปี

ชื้อโอม นิสัย[เป็นคนร่าเริงยิ้มง่าย]อายุ15ปี

ชื้อที นิสัย[ชอบใช้ความรุนแรงชอบชกต่อยคนอื่น]อายุ15ปี

ชื้อไนท์(เป็นน้องสาวของมาร์ค) นิสัย[เป็นคนหัวเร็วใจดีออนโยน]อายุ14ปี

ชื้อมึว นิสัย[เป็นคนตลงไปตลงมา]อายุ15ปี

ชื้อพลอย นิสัย[เป็นคนตลกๆ]อายุ15ปี

โอม:เจ้าคนที่ชื้อว่ามาร์คทำไมไม่เรียนเลยวะ

อาย:จะไปรุ้หรอวะฉันไม่มีตาทิพย์ที่จะมองเห็นว่าใครทำอะไร

อาย:ออ..นี้พลอยเราได้ยินว่าเธอรู้ว่ามาร์คพักอยุ่ที่ไหน

พลอย:อืมๆฉันรุ้ว่าเค้าพักที่ไหน

อาย:งั้นบอกเราได้ไหมเราต้องไปตามเขานะ

พลอย:อืมได้แต่ว่า.....

อาย:ตะ..แต่อะไร?

พลอย:ค่าบอกขอ20

อาย:ห๋า!!จะ..จะบ้าหรือไง

พลาย:ฮ่าๆนายนี่จริงจังจังนะ

อาย:ก็แหงอยู่แล้วก็ฉันเป็นหัวหน้าห้องนี้

พลอาย:งั้นเดียวฉันพาไป

อาย:อืมๆ

( ช่วงเลิกเรียน)

พลอย:นี้พวกนายจะไปกันยัง!!!!!ห๋า

อาย:อืมๆ เสร็จแล้ว

อาย:นายเองก็มาด้วยกันสิวะ

โอม:ม่ายยยยไป!!

อาย:แกต้องมา!!

โอม:ม่ายยอย่ากไปอะ

อาย:เร็ว!!!แค่มาเป็นเพื้อนฉันเองอะ!!

โอม:ออๆ!!ไปก็ไป

(เดินตามหาห้องพักของมาร์ค)

พลอย:นี้ไง!!

[รีบเดินไปห้อง]

ก๊อกๆ

อาย:มีคนอยู่ม่ายย~

//ประตูเปิด//

อาย:ออ~นี้ในห้องนี้มีคนที้ชื้อมาร์คไหมคับ

ไนท์:มาหาพี่ชายหนูหรอคะ?

อาย:ออ...มาร์คมีน้องสาวด้วยหรอเนีย?

ไนท์:มีอะไรกับพี่ชายหนูหรอคะ?

อาย:พี่ชายเธออยู่ไหม?

ไนท์:อยู่..เดียวเรียกพี่ให้

พี่คะมีคนมาหา!!!!!!![ ตะโกนเรียก ]

มาร์ค:คับๆใครมา

(เดินออกมา)

มาร์ค:หัวหน้าห้อง?

อาย:ทำไมไม่มาเรียน!!?

มาร์ค:อืม.. ไม่มีอะไรจะแก้ตัวแล้วคับ

อาย:มีอะไรก็บอกเราได้นะไม่ใช้ขาดเรียนแบบนี้!!

มาร์ค:เงียบ

พลาย:จะเงียบกันทำไมวะ

..............

โอม:ออนี้มาร์คน้องสาวนายน่ารักดีนะ🤤

มาร์ค:😑

..........

ไนท์: เชิญเข้าห้องคะ~

โอม:ชื้ออะไรหรอจ้า:)

ไนท์:ชื้อไนท์คะ

โอม:ออ

อาย:มาร์คฉันอยากรู้ว่านายทำไมไม่ไปโรงเรียน

มาร์ค:ก็...ไม่อยากไปนี้

โอม:นายกลัวอะไรที่โรงเรียน?

ไนท์:พี่คะ!!

มาร์ค:มีอะไร?

ไนท์:คือว่า...ช้วยไปชื้อน้ำให้หน่อยได้ไหมขอร้องละ

มาร์ค:อืม!!เดียวฉันมา

//เดินออกจากห้อง//

ไนท์:คือ..ว่าพี่ชายหนูโดนทำร้าย!!

อาย โอม พลอย !!??

อาย:หมายคาวมว่าไงพี่เธอโดนทำร้าย!!

ไนท์:เขาเคยทำร้ายคะ!!

โอม: แสดงว่าที่เขาย้ายมาเรียนที่นี้ก็เพราะว่า

ไนท์:คะพี่โดนทำร้ายจนทนไม่ไหว้ก็เลยย้ายมาเรียนที่นี้คะแล้วก็เหมือนว่าพี่จะเป็นโรคปิดกั้นตัวเองด้วยคะ!!

อาย:หึ..ทำไมถึงมาบอกฉันละ!?

ไนท์:ก็คุณเป็นเพื่อนมาร์คนี่

อาย:แค่เพื่อนรวมห้องฉันยังไม่ได้สนิทกับหมอนั้น

โอม:..เฮย~นี้นายเป็นหัวหน้าห้องจริงปะเนีย?

พลอย:ไหนๆก็มาแล้วฟังน้องเขาหน่อยก็ได้นิ

อาย:งั้นก็เล่ามา

ไนท์:เรื้องมันยาวมากเลยนะถ้าจะให้เล่าก็คงจะนาน

พลอย:งั้นหรองั้นวันเสาร์ค่อยมาเล่าเอาดีไหม

อาย:ไม่ได้หรอกเรายังมีงานกลุ่มนะ!!

โอม:แล้วจะทำไงอะ?...

อาย:ฉันแค่มาตามมาร์คเพราะว่าครูบอกมานิเจ้านั้นขาดเรียนเป็นเดือนๆ!!!ทำไมฉันต้องมาฟังเรื้องนั้นด้วย?แล้วทำไมไม่พาไปหาแพทละ!!!?

ไนท์:ขอโทษ...

.............................

กลับมาแล้วคับ!

สะดุง

มาร์ค:คุยอะไรกันหรอ?

ไนท์:เปล่าคะไม่มีอะไร:)

อาย:มาร์คนายมาเรียนด้วยละฉันกลับก่อนนะ

มาร์ค:พยักหน้า

(วันรุ่งขึ้น)

ไนท์:วันนี่แปลกเนอะ

มาร์ค:ทำไมหรอ?

ไนท์:ทุกครั้งจะตื่นสายแล้วก็ทำท่าแบบไม่อยากไปเรียน

มาร์ค:ก็ครูโทรตามนิจะให้ทำไง

ไนท์:ไงน้องไปเรียนก่อนนะ

มาร์ค: อืมๆ

(เดินไปโรงเรียน)

ตึก ตึก ตึก ตึก

โอม:ไงในที่สุดก็มาเรียนจนได้นะ

มาร์ค:เงียบ

มิว:นี้มาร์คหายไปไหนนานจัง

มาร์ค:ก็อยู่หอนะ

มิว:งั้นหรอ

ครูทวา:ทุกคนเงียบๆหน่อยได้เวลาเรียนแล้ว!!

คับ/คะ

พลอย:นี่ๆมิวฉันมีเรื้องจะเล่าให้ฟังนะ

มิว:หรอ?เรื้องอะไรอะ?

พลอย:เอาไว้ตอนพักกลางวันก่อนนะ

(ช่วงพักกลางวัน)

พลอย:เรื้องมันเป็นแบบนี้นะ...ฉันกับโอมและอายไปห้องพักของมาร์คแล้วเจอน้องสาวของมาร์คด้ว—

มิว:มาร์คมีน้องสาวด้วยหรอ!?

พลอย:อืมๆงั้นเล่าต่อนะพอเจอน้องสาวมาร์คแล้วมาร์คก็ออกมาแล้วน้องสาวก็ไปบอกมาร์คไปซื้อของที่ร้านแล้วน้องสาวก็เล่าเรื้องที่มาร์คย้ายมาเรียนที่นี้

มิว:แล้วน้องเขาเล่าว่าอะไร

พลอย:ก็แค่บอกว่าพี่หนูโดนทำร้ายอะไรประมาณนี้แต่ว่าน้องเขาบอกว่าจะเล่าให้ฟังวันเสาร์นะแต่ว่าไออายมันไม่ยอมฟังเลยบอกว่ามีงานกลุ่มต้องทำ

อาย: นินทาฉันอยู่หรอ!

พลอย/มิว สะดุง

พลอย:ปะ...เปล่า!!แค่คุยเรื้องมาร์คนะ

อาย:แล้วทำไม?

พลอย:นายไม่สังเกตเลยหรอว่าสีหน้าของไนท์มันดูกังวลๆแล้วมาร์คก็ดูผิดปกติชอบอยู่คนเดียวแล้วก็ไม่มาเรียนเป็นเดือนๆนี้นายเป็นหัวหน้าห้องนะฟังน้องไนท์เล่าบ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้น

อาย:อืมก็ได้ๆ

มิว:เสียงดูไม่เต็มใจนะ

พลอย:วันอาทิตย์ค่อยทำเอางานกลุ่มนะเวลามีตั้งเยอะจะรีบทำไม

อาย:ออๆ!!

[วันเสาร์]

โอม:ไงน้องไนท์

ไนท์:มากาใครคะ?

โอม:ก็มาหาไนท์ไง

ไนท์:มาหามำไม?

โอม:ก็มาหาให้น้องเล่าเรื้องพี่หนูไง

ไนท์:เปลี่ยนใจแล้วหรอคะ

อาย:อืมๆ

ไนท์:งั้นไปที่หางกันคะ

อาย:เดียวๆทำไมต้องไปหางด้วยเล่าที่นี้ไม่ได้หรอ?

ไนท์:ออ....พี่หนูอยู่คะเลยเล่าไม่ได้

อาย:ทำไมละ?

ไนท์:ก็เพราะว่าไม่อยากให้ใครเดือดร้อนนะ..ตะ..แต่ว่ามันไม่ใช้เรื้องที่พี่จะรับไหวนิ!

ณ ร้านกาแฟ

ไนท์:งั้นเล่าเลยนะคะเมื่อตอนที่พี่อยู่โรงเรียนเก่าพี่เขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูง..แต่ว่าหลังจากที่มีเด็กใหม่ย้ายมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไป..คนที่ย้ายมาเขามีชื้อว่าทีฐานะที่บ้านเขาค่อนข้างร่ำรวยพอเขาเห็นพี่ชายหนูไม่ค่อยสุงสิงกับใครแต่คนชื้อทีเขาก็ไม่ได้สนใจจนวันหนึ่งพี่กลับมาใน..สะ.. สภาพที่เต็มไปด้วยรอยช่ำตามร่างกายตอนนั้นหนูก็ถามนะว่าไปโดนใครทำร้ายมาแต่พี่บอกแค่ว่าเขาตกจากบันไดที่โรงเรียนแล้วก็ยิ้มให้ตะ...แต่ว่ามะ..มันก็นักขึ้นเลื่อยๆ...ทุกครั้งที่พี่กลับมาบ้านพี่ก็จะบอกเสมอว่าตกบันได..ตะ..แต่ว่ารอยตามร่างกายที่พี่ได้รับมามันไม่เหมือนรอยตกบันไดเลยสักนิด......

อาย:จบแล้วหรอ?

ไนท์:อืม...จะ..จบแล้ว

มาร์ค: อืม..ไนท์ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้??

ชะ.......ชิบหายแล้วไง!!!!!!!!!