📢📌❌❌❌ศิลปินไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยาย

เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากความมโนของผู้เขียนเพียงเท่านั้นเเละเพื่อเป็นการสนองนีดของตัวผู้เขียนเองโปรดใช้

วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ

อาจไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า13ปี

เนื้อหามีความรุนเเรง ฉากฆาตกรรม การฆ่าตัวตาย การกล่าวถึงในเรื่อง sex เกี่ยวกับชายรักชาย ผู้ชายท้องไม่ได้ มีการใช้ภาษาที่หยาบคาย มีฉากดราม่า ผู้อ่านที่โลกสวยเเละอ่อนไหวง่ายกับการกระทำของตัวละครหรือเนื้อหาในบางตอนเชิญกดออกได้เลยค่ะ เราเตือนท่านเเล้วนะคะ✨👌❌❌❌

ขอให้สนุกนะคะ💜

/.../ \= การกระทำ

"...." \= คำพูด

(....)\= ความคิด , คำคธิบาย

เนื้อเรื่อง

👇❤️

น้ำตาน้อยๆไหลรินบนเเก้มขาวที่ขึ้นสีเเดงฝาดอย่างน่าสงสาร มือบางเช็ดน้ำตาตนเองอย่างลวกๆเพื่อข่มไม่ให้จิตใจมันบอบช้ำเเละรู้สึกสมเพชตัวเองไปมากกว่านี้ เเต่นั่นก็ไม่อาจทำให้ มาร์ติน ผู้เป็นเพื่อนเเละเปรียบเสมือนครอบครัวอีกคน ละสายตาไปจากเพื่อนตัวน้อยของตนได้เลย เขาคิดว่าเพื่อนตัวน้อยของเขาคงเจออะไรมามากเเต่ก็เก่งเเล้วล่ะ

มือหนาลูบศรีษะนุ่มนิ่มของคนตัวเล็กอย่างทะนุถนอมเพื่อปลอบโยน

" อึก.. พี่ซี.. ทะ..ทำไมพี่ถึงทำเเบบนี้"

ใบหน้าหวานที่เคยมีเเต่รอยยิ้มบัดนี้เหลือเพียงใบหน้าที่เศร้าหมอง ดวงตาปูดบวม ใต้ตาดำคล้ำเสมือนคนอดนอนมาหลายวัน ไพรวินยังคงร่ำไห้เพ้อรำพึงถึงบุคคลสำคัญที่จากเขาไปไม่หยุด ในงานวันศพที่น่าหดหู่ใจ ผู้คนใส่ชุดสีดำเพื่อไว้อาลัยญาติของพวกเขา มีเพียงไพรวินที่ใส่ชุดสูทสีขาวสะอาดตาน่ามอง ไพรวินทร์ หรือ วิน เขานั่งคุกเข่าสองมือโอบกอดรูปภาพของพี่สาวตนเองอย่างพร่ำเพ้อเเละเศร้าโศก เขาสัญญาว่าเขาจะต้องจัดการคนที่มาทำร้ายดวงใจเพียงคนเดียวของเขา อภิญญา (ซี ) พี่สาวของเขา เขาจะต้องเข้มเเข็งให้มากกว่านี้เพื่อรอคอยวันเเละเวลาที่จะได้เเก้เเค้น ไอ้เฮงซวยนั่นมันทำให้พี่ซีต้องตาย เมื่อสมองนึกไปถึงเรื่องราวก่อนหน้ายิ่งทำให้ดวงใจของไพรวินรู้สึกเจ็บปวดเเละเเตกร้าวไปทั้งดวง

ย้อนไปเมื่อXXX ( ขอไม่ระบุวันที่เเละช่วงเวลานะคะ)

"..พี่ซีจะไปไหนหรอครับ เเต่งตัวซะสวยเชียว" ร่างเล็กของวินขยับเข้ามาประชิด ซี (พี่สาวเเท้ๆ) เพื่อจะเเต่งผมให้ใหม่

"ก็ไปมอนี่เเหละจ้ะ.. อ้ะขอบใจจ้ะ" ซีเอ่ยด้วยรอยยิ้มหวาน นั่นยิ่งทำให้วินรู้สึกเกิดอาการหวงพี่สาวขึ้นมาทันที จะไม่ให้เขาหวงได้ยังไงกันในเมื่อพี่ซีสวยขนาดนี้ ดวงตากลมโตสีดำสนิท จมูกโด่งรั้นขึ้นได้รูปสวย ไหนจะริมฝีปากสีเชอร์รี่อวบอิ่มนั่นอีก รูปร่างสัดสวนเทียบกับนางเเบบดีๆนี่เอง

" มองเเบบนั้น..หวงพี่หรอจ้ะเด็กน้อย" ซีอดที่จะอดยิ้มกับอาการของน้องชายตัวเองไม่ได้จริงๆ ในใจลึกๆเธอก็อยากจะบอกน้องตัวเองเหลือเกินว่าคนที่ควรเป็นห่วงคือพี่ไม่ใช่วินหรอกนะ

" ก็ผมมีพี่สาวสวยเเละก็น่ารักขนาดนี้จะไม่ให้ห่วงได้ยังไงล่ะครับ.. ผู้ชายสมัยนี้น่ะอันตรายจะตาย..พี่ซีห้ามไปยุ่งกับพวกอันตรายนะครับ !!"

วินเอ่ยเตือนพี่สาวด้วยสีหน้าเข้มขรึม เเต่หารู้ไม่ว่านั่นยิ่งทำให้พี่สาวอย่างซีอดที่จะเอ็นดูน้องชายตนเองไม่ได้

"จ้ะๆพี่จะระวังตัวอย่างดีเลยโอเคไหมหืมมม.."

" ดีมากครับ!!"

มือบางลูบศรีษะของคนตัวเล็กกว่าอย่างเอ็นดู พี่โชคดีมากเลยนะที่มีน้องอยู่ข้างๆกันเสมอมา ประโยคนี้ซีไม่ได้เอ่ยออกมาเเต่อย่างใด เธอเเค่ส่งยิ้มหวานให้น้องชายก่อนจะไปเรียนเท่านั้น

"บายครับ"

มือเล็กของวินโบกไปมาจากหน้าประตู

" บายจ้ะ"

เเละนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่พี่ซียิ้มให้เขา

.

.

.

.

.

.

ทางฝั่งเพื่อนฝูงเเละบรรดาญาติพี่น้องต่างพากันรู้สึกสงสารเเละเห็นใจคนตัวเล็กมาก เพราะพวกเขาเองก็เห็นสองพี่น้องคนนี้มาตั้งเเต่ยังเล็กๆ

เมื่องานศพอันน่าสลดใจผ่านไปเหลือเพียงเด็กหนุ่มที่ยังคงคะนึงหาครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว วิน คนเดียวที่ยังคงอยู่ในบ้านของตนเอง ความทรงจำเก่าๆผุดขึ้นในขึ้นมาในสมองอย่างห้ามไม่อยู่ ถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไปเขาคงทำใจลำบากเเน่ๆ

เขาจึงตัดสินใจที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่นเพื่อไม่ให้ตนเองยึดติดกับสิ่งที่หายไปเเล้วสักที เขาจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่กับเพื่อนตนก่อน เเล้วค่อยหาคอนโดสักที่อยู่หรือไม่ก็ไปอยู่ต่างจังหวัดสักระยะเพื่อพักใจ

คอนโด🤍✨

"อยู่กับกูนี่เเหละไม่ต้องไปหาที่อื่นให้เปลืองตังค์หรอก"

เสียงทุ้มเข้มของ มาร์ค เอ่ยอย่างเป็นห่วง ถ้าให้เพื่อนตัวน้อยไปอยู่คนเดียวเพียงลำพังเเบบนั้นสักวันเขาคงขาดใจตายเป็นเเน่

" ขอบใจมึง เเต่กูอยู่คนเดียวดีกว่าว่ะ กูไม่อยากรบกวนใครทั้งนั้น"

เสียงนุ่มของคนตัวเล็ก(ไพรวิน)เอ่ยเบาๆเขาส่งยิ้มให้กับคนตัวสูงบ่งบอกว่าเขาไม่เป็นอะไร เขาสบายดีนะ(มั้ง)

"มึงอย่าเยอะ มาอยู่กับกูนี่เเหละถ้ามึงเกรงใจก็หารค่าอยู่ค่ากินกับกูดิวะ ไม่ก็เช่าก็ได้กูไม่ว่าอะไรมึงหรอก"

มาร์คยังคงตื้อเขาไม่เลิก ลึกๆเเล้วถึงมาร์คจะเป็นคนปากร้ายเเต่ก็ใจดีมากเลยเเฮะ วินคิด

" .. ก็ได้ เเต่เเค่สักระยะนะ จนกว่ากูจะหาที่อื่นได้ "

" มึงรังเกียจกูหรอวิน" เสียงเข้มของมาร์คเอ่ยเบาลงอย่างงอนๆ

"กูเเค่ไม่อยากรบกวน.. เเล้วมึงจะมางอนกูทำไมเนี่ย"ไพรวินยิ้มกับท่าทีน่ารักของเพื่อนสนิท เดี๋ยวนะไอ้บ้านี่หรอน่ารัก what คิดเเล้วก็ขนลุก บรึ๋ย (วิน)

"เป็นอะไรของมันวะ?" มาร์ค

เปิดเทอมใหม่ ณ.มหาลัยA

"..วิน.." เงียบกริบ

"ไพรวิน" ไม่มีการตอบกลับจากเลขหมายที่คุณเรียก

"ไอ้วินโว้ยยยยยย!!!!!!" ตึ่ง!!

"เชี่ยยยย เล่นไรของมึงเนี่ยไอ้ห่ากาย" // สะดุ้ง// คำสบถถูกเปล่งออกมาทันทีเมื่อรู้สึกตัว

" เหม่อไรของมึงวะ" คิ้วหนาเลิกขึ้นพร้อมสีหน้าสงสัยอยากรู้อยากเห็นเต็มทน

" เสือกกกกกกก " เสียงลากยาวของวินตอบกลับอย่างกวนๆ

" ชิ๊ กับเพื่อนอ่ะกับเพื่อน ..เเล้วนี่ไอ้มาร์คไปไหน"

"มันหาจอดรถอยู่อ่ะ... เออไอ้กาย"

วินหันมองเพื่อนตนทันทีพร้อมทำท่าทีมีไรจะถาม

" ว่า?"

"กูไม่อยากไปรับน้องอ่ะมึง"

"กลัวหรอ.. ไม่ต้องกลัวนะคนดีเดี๋ยวพี่กายคนนี้จะดูเเลหนูเอง"

พูดจบเขาก็เอามือปลามึกโอบเอวบางทันที

เพี๊ยะ!!

"โอ๊ยยยยย.. ไอ้ติน(มาร์ติน)เจ็บนะโว๊ยย" เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอย่างน่าสงสารทันทีเมื่อมือสากหนาๆของมาร์ตินฟาดเข้ากลางหลังอย่างจัง

"สม" มาร์ตินตอบกลับ เขาเเสยะยิ้มน่ากลัวใส่กายทันทีจนอีกคนรู้สึกขนลุกฉับพลัน

"555555555 พวกนายนี่นะ" เสียงหัวเราะอันสดใสของวินดังขึ้น ใบหน้าสวยหวานมีรอยยิ้มอีกครั้ง

"......" มาร์ติน/มาร์ค

"ไอ้ตินมึงตีกูอีกดิ๊"

"เครเลยครับ"

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

ยังไม่เเก้คำผิด🙈

👤: ดีค่าาาาาาาาาา~~ เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องเเรกที่เราเเต่งนะคะ จะเป็นเเนวดราม่าไม่เยอะ(มั้ง) เรื่องนี้บางตอนอาจจะกาวๆหน่อยนะคะเเละ เนื้อหาอาจจะอิหยังวะไปบ้าง 5555

ผิดผลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยค่ะ💖ร๊ากกกกกกกก💞💝

-5000คำ-

✂️✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂️✨💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰✨

ไพรวิน อัครเดชไพศาล ( วิน)

สส.- 178

นน.-56

อายุ.-20ปี

-มหาลัยปี1

เรียนคณะ.-เเพทย์

สัตว์ที่ชอบ- งู เเมงมุม จระเข้ สิงโต

อาหารที่Loveมากๆ\=กินทุกอย่าง

ข้อมูลส่วนตัว พ่อเเม่เสียไปตั้งเเต่ยังเด็ก ถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวอครเดชไพศาลในวันที่xx เดือนxx ปีxxxx ว่าที่คุณหมอผู้บริหารโรงพยาบาลเครือข่ายอัครไพศาล

นิสัย- รักสงบ นิ่งเงียบ ถ้ารู้จักกันดีจะเฟรนลี่คุยง่ายน่าคบ ปากร้ายเเต่ใจดี ขี้หลีนิดๆ คบได้ทั้งหญิงเเละชาย

รักการนอนเเละเงิน เพื่อนสนิท - เเก๊งทลายโจร , มาร์ติน,มาร์ค,สายฟ้า,ยอร์ช

พัชร (พัด-ชะ-ระ) อัครเดชไพรศาล

( พัท)

สส.-186

นน.- 75

อายุ.-24ปี

-มหาลัยปี4

เรียนคณะ.- วิศวะกรรม

สัตว์ที่ชอบ.- เเมว สุนัข

สัตว์ที่ไม่ชอบ.- งู เเมงมุม

อาหารที่Loveมากๆ\= อาหารเลิศรส ราคาเเพง

ข้อมูลส่วนตัว ลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลเหมันต์บดิน ทายาทผู้สืบทอดmmpกรุ๊ป รูปหล่อพ่อรวย นิสัย.- รวย นิ่ง เงียบ สุขุม อ่านใจยาก ปากจัด

คบได้ทั้งหญิงเเละชาย

เเซ่บ เพื่อนสนิท -เเฟรงค์

พูดคุยเล็กน้อย

เรื่องนี้เราจะเเต่งเป็นเเบบดราม่า+โรเเมนติกนะจ้ะ ไม่ใช่โอเมก้าเวริ์สหรอกนะ ผู้ชายท้องไม่ได้ เเต่ถ้าพึ่งหมอได้!!! บางตอนอาจจะมีฉากเรียกน้ำตาสักเล็กน้อย เเต่ไม่ต้องกังวลไปค่ะเพราะทุกตอนจะมีความกาวไปในตัวให้ชื่นมื่นใจ(?) เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่เราคิดจะเเต่งขึ้นมาค่ะ เเรงบันดาลใจคือความว่างในช่วงเคอร์ฟิว มันทำให้เราอยากทำประโยชน์บ้าง (นอกจากพวกงานบ้านงานเรือนที่อยากเลี่ยงเเต่ก็ไม่พ้น //ซับน้ำตา// ) เราก็เลยลองหลายๆอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เช่นการเขียนนิยาย เราหวังว่านิยายของเราจะทำให้คนอ่านมีความสุขกันบ้างนะคะ เเต่ว่าบางเรื่องที่เเต่งไว้จะทำให้เกิดความประสาทเเดกนิดๆหน่อยๆก็ตามเเต่5555+ เรื่องบางเรื่องอาจจะอัพบ้าง ดองบ้างนะคะ ส่วนใหญ่เเล้วเเต่อารมณ์ตัวเอง// หลบรองเท้า// เอ๊ะรองเท้าใครลอยมาหว่า... ก็จะพยายายามอัพนะจ้ะ เเละก็สุดท้ายเเล้ว จริงๆนะ;-;

เคอร์ฟิวหยุดยาวเเบบนี้พยายามรักษาสุขภาพของตัวเองกันด้วยนะจ้ะทุกท่าน กินร้อน ช้อนกลาง ใส่เเมส กันด้วยนะจ้ะ # ไอต้าวโคฟวยหัววิด💟💟💟💟💖

แนะนำตัวละคร (ที่เราจะได้เห็นกันบ่อยๆก่อนน้า)# ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะคะ💖

ปล.ที่คู่หลักนามสกุลเหมือนกันก็เพราะพวกเขาเป็นญาติห่างๆกันนะคะ

ทัพไทย ไตรศิริวัตร (มาร์ค)

ลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ

สส.187

สถานะ.- เพื่อน

นน.-67

อายุ.-22ปี

มหาลัยปี1

คณะ:เเพทย์

อนาคตผู้บริหารโรงพยาบาล

เครือญาติ.-พี่ชายมาร์ติน

นิสัย:กวนตีน เจ้าชู้ เสน่ห์เเพรวพราว

สิ่งที่ชอบ.-คนสวย อาหารอร่อย รักการเดินป่าขึ้นเเคมป์ปิ้ง

สิ่งที่ไม่ชอบ.-คนเอาเเต่ใจไร้เหตุผล สัตว์เลื้อยควานเเละเเมลงทั้งหลายรวมกลุ่มกันได้ยังไง.-เป็นเพื่อนกับวินตั้งเเต่ประถมปลายจนปี1

อัครเดช ไตรศิริวัตร (มาร์ติน)

ลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ

สถานะ.- พี่ชายที่เเสนดี พี่น้อง รุ่นพี่

นิสัย.- เข้าถึงยาก เดาใจยาก นิ่งเงียบ หน้าตาย

สส.-189

นน.-78

อายุ.-23ปี

มหาลัยปี3

คณะ.-บริหาร

อนาคตผู้บริหารโรงเเรม

รวมกลุ่มกันได้ไง.- บังเอิญว่ามีน้องชื่อมาร์ค

พสุธา อัครไพศาล (เเดนนี่)

ลูกครึ่ง เกาหลี-ไทย( มาอยู่ไทยตั้งเเต่เกิด)

สถานะ.-มารดา(เเม่อุปถัมภ์ไพรวิน วินจะเรียกเเม่ว่า ป๊าเเดน )

สส.176

นน.47

อายุ.-43 ปี

อาชีพภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของพอร์ช

นิสัย.- รักครอบครัว ใจดี น่ารัก ยิ้มสวย คุยเก่ง ทำอาหารอร่อย

สิ่งที่ชอบ.- งู เเมงมุม เเมว

สิ่งที่ไม่ชอบ.- ผัก (ม๊าเเดนบอกว่าผักไม่อร่อย)

ธีรเดช อัครไพศาล (เเด๊ดดี๊พอร์ช)

ไทยเเท้100%

สส.187

นน.78

อายุ.-47ปี

นิสัย.- รักครอบครัว อบอุ่น สุขุม นิ่ง ใจดี

อาชีพ .- รวย

สิ่งที่ชอบมากๆ.-เเดนนี่

สิ่งที่ไม่ชอบ.- งู เเมงมุม จระเข้

ส่วนตัวละครประกอบอย่างเช่นตัวร้ายนะคะ ปล.สต๊อกผู้หญิงของพระเอกจะเยอะนิดๆ

(ขออภัยในความรูปภาพติดเรท)

ชื่อ.- คาริสต้า (ริสต้า)

อายุ.- 23ปี

สถานะ.- นางดีก็ไม่ใช่นางร้ายก็ไม่เชิง

นิสัย.- รวย สวย เก่ง เเต่ใจร้อน

รักพระเอกเพราะเงินเเละความหล่อ

ชื่อ.-น้องหนูดี

อายุ 24 ปี

สถานะ.-นางดีก็ไม่ใช่นางร้ายก็ไม่เชิง

นิสัย.- ขี้อ้อน ยิ้มง่ายหัวเราะง่ายจนนึกว่าเป็นบ้า พูดเก่ง พูดเยอะ พูดมาก รวย

ชื่อ.- เมสัน

อายุ.-( 20 )

สถานะ.- ผู้ชายในสต๊อกของพระเอก

ยังไม่เเก้คำผิดนะจ้ะ

📌ขออภัยในการหายไปค่อนข้างนานนะจ้ะ คือคนเขียนเองก็ยังเรียนอยู่ด้วยเเหละ55555+ ข้อสอบเยอะ ห่วย!!!!! รักคนอ่านน้าา💖