"โชคชะตา"นำพาเรามาพบกัน
1.
วันนี้ ฟ้าไปเยี่ยมคุณยายที่โรงพยาบาล
คุณยายนั้นอายุก็มากแล้ว ฉันทำใจนานมากเรื่องที่เขาจะเสียภายในไม่ช้า
ฟ้า
//เปิดประตูห้องผู้ป่วย
คุณยาย
มาแล้วหรอจ๊ะ หลานยาย
รอยยิ้มนั้นปนไปด้วยอารมณ์เศร้า แต่ก็ยังฝืนยิ้มออกมาเพราะกลัวคุณยายจะเป็นห่วง
คุณยาย
หลานนี่ หน้าตาสวยเหมือนยายตอนสาวๆเลยนะ โฮะๆ
ฟ้า
มันแน่อยู่เเล้วค่ะ! ตอนนี้คุณยายก็ยังสวยเหมือนเดิมเลย
หลังจากพูดจบหญิงสาวหยิบดอกลิลลี่สีเหลืองจัดแจงลงในแจกันข้างเตียงผู้ป่วย
ฟ้า
เป็นดอกไม้ที่ดีนะคะ//นั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง
ความเงียบงันถาโถมเข้ามา ลมอ่อนๆจากทางหน้าต่างโชยมาในห้องทำให้บรรยากาศไม่ตึงเครียดจนเกินไป
คุณยาย
หลานคงจะรักยายคนนี้มากเลยสินะ
ฉันมองดูรอยยิ้มนั้นมันช่างอบอุ่นเหลือเกิน ทำให้ฉันหลั่งน้ำตาออกมาพร้อมกอดคุณยายและตอบกลับไปว่า
.................................
นั้นคือประโยคสุท้ายที่เราพูดด้วยกัน
คุณหมอ
เอ่อ...คุณครับ คุณยายของคุณฝากจดหมายมาให้ก่อนท่านเสียครับ//ยื่นให้
คุณหมอ
งั้นผมขอตัวไปก่อน เสียใจด้วยนะครับ
ฟ้า
หลานคนนี้จะรักและคิดถึงยายตลอดไป ลาก่อนค่ะ
พอกล่าวจบประโยค ฟ้าวางดอกลิลลี่สีขาวไว้ และเดินจากไปพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา
2.
ถึง ฟ้าที่รัก
ถ้าหลานได้รับจดหมายฉบับนี้แล้วแสดงว่ายายเสียแล้วสินะ....หลานอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?ตอนนี้กินดีอยู่ดีรึปล่าว ยายขอให้หนูมีความสุขมากๆทำสิ่งที่ตัวเองรัก ยายรักหลานมากนะ
ิ จาก ยาย
น้ำตาไหลลงมากระทบจดหมายฉบับหนึ่งที่ถืออยู่ ฟ้ากอดจดหมายฉบับนั้นไว้เเน่น คิดถึงอ้อมกอดอันอบอุ่นคิดถึงรอยยิ้มที่บริสุทธิ์นั้น...
ฟ้า
อืมม ตรงนี้เหรอ//มองกระดาษ
ฟ้า
เปิดได้ไหมนะ←(อยากรู้อยากเห็น)
ฟ้า
นี่คือสิ่งที่คุณยายจะให้หรอ
ฟ้า
สวยดีแหะ//มองปิ่นปักผม
ฟ้า
ดูมีเรื่องราวจัง//ยิ้ม
ฟ้า
คุณยายคะ หนูขอลองหน่อยนะคะ
ฟ้า
(ว้าวเราก็สวยใช่ย่อยเลย ขอบคุณนะคะคุณยาย)😊
ฟ้า
ที่ไหนเนี่ย แล้วฉันมานั่งทำอะไรตรงพื้น?
3.
ตอนนี้มีทั้งอารมณ์สับสนและกลัว
ฟ้า
ช่างเถอะ ยืนนิ่งไปก็ไม่มีประโยชน์ เราควรจะหาที่ซุกหัวนอนและอาหารก่อน
ฟ้า
555จะบอกให้ ฉันมีสกิลการเอาชีวิตรอดในป่าอยู่
(ประสบการณ์จากการเข้าค่ายตั้งแต่ประถมยันมัธยม)
ฟ้า
นี่คงจะประมาณ6โมง จะทุ่มเเล้วสินะ
ฟ้าเดินตามทางไปเรื่อยๆมองดูต้นไม้ไปมา เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ พืชพันธุ์มากมายและ
ฟ้า
สัตว์ดุร้ายตัวเบ้อเริ่ม?
ฉันเริ่มมีอาการเหนื่อยเเละล้าหลังจากที่วิ่งมาแต่ก็คงต้องวิ่งต่อเพื่อเอาชีวิตรอด
ฟ้า
(เสียงหอบ) ฉันเริ่มเหนื่อยแล้วนะ//ยังคงวิ่งต่อ
ฟ้า
(ตะข่ายจับสัตว์!)//ลอยขึ้น
ฟ้า
(ใครเขามาทำไว้! แย่ละ)😨
ฟ้า
(คุณยายคะ หนูกำลังจะไปหาค่ะ)//หลับตาปี๋😣
ฉับ เสียงนั้นผ่านเข้ามาในหูของฉัน พอลืมตาขึ้น เห็นเงาจางๆของคนร่างสูงและผมยาว หน้าตาเห็นไม่ชัด
ฉันได้ยินเสียงเหมือนอะไรบางอย่างตกลงพื้น
ฟ้า
(หมีตายเเล้วหรอ)//เพ่งมอง
ฟ้า
ได้ยินที่ฉันพูดไหม ถ้าได้ยินคุณมาช่วยตัดเชือกนี่ให้หน่อยสิคะ!//ตะโกนสุดเสียง
?
พูดอะไรของเจ้ากัน ประหลาดนัก
ฟ้า
(ก็พูดภาษาคนนี่หว่า หรือเขาฟังไม่ออกแต่เราฟังเขาออกนะ)
ฟ้า
งะ งั้นตัดเชือกให้ฉันก่อน
?
ไม่ จนกว่าจะบอกว่าเจ้าเป็นใคร
ฟ้า
เปล่าค่ะ แต่ว่าท่านควรจะแนะนำตนเองก่อนสิคะ
?
เจ้าไม่รู้หรอ ว่าข้าเป็นใคร
ฟ้า
(ใช้สรรพนาม แปลกชะมัด)
ฟ้า
ไม่รู้ค่ะ ฉันเห็นหน้าคุณไม่ชัด
?
ก็คงงั้น เดี๋ยวข้ามา สงสัยต้องคุยกันอีกนานเลย
ฟ้า
(คุยกันอีกนาน? เป็นตำรวจรึไง)
พ่อหนุ่มคนนั้นหลังจากกล่าวเสร็จก็เดินออกไป พร้อมกลับมากับฝืน เขานำมันมาจุดเป็นกองไฟ
ซีห่าว(ท่านอ๋อง)
เอาล่ะ เห็นหน้าข้าชัดรึยัง?
ฟ้า
(ชัดมาก หน้าตาเกินคาดแหะ)
ซีห่าว(ท่านอ๋อง)
ข้าจะเล่าเรื่องของข้าก่อน โปรดตั้งใจฟังด้วย
-------------------------------------
(คนชี้แจง)
อะแฮ่มๆขอบอกไว้ก่อนว่าชื่อเมืองหรือแคว้นอาจจะไม่มีอยู่จริง เป็นสิ่งที่คนแต่งคิดขึ้นมาเอง ถ้าแต่งไม่เหมือนกับธรรมเนียมหรือใส่ยศผิดนั้น ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ🙇♀️
-------------------------------------
ซีห่าว(ท่านอ๋อง)
ข้าคือ ท่านอ๋องผู้ปกครองแคว้นอันไป๋ที่สงบสุขแห่งนี้
ฟ้า
(ท่านอ๋องเหรอ ยศสูงจัง)
ฟ้า
(แต่ก่อนอื่นฉันหลงมายุคโบราณจีนหรอ?!)
ซีห่าว(ท่านอ๋อง)
แล้วเจ้าหล่ะ นามว่าอะไร
ฟ้า
(ชื่อฉันหรอ ต้องบอกชื่อจีนไหมนะ หรือเอาชื่อจริงดี คิดไม่ออกกกก)
ฉันอุทานเสียงออกมาดังลั่น
ฮุ้ยเหมย
นั้น...คือนามของข้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
