บทที่ 1

　　จี้ไม่รู้ขอบเขตที่ตื่นขึ้น จิตใจของฉันเหมือนความเจ็บปวดเหมือนเข็ม แต่เขาก็โล่งใจ

　　เพราะเขารู้ว่าเขารู้สึกแบบนี้ มันจึงพิสูจน์ว่าวิธีสำรองที่เขาทิ้งไว้นั้นมีประสิทธิภาพ

　　เฮ่อเหลียนจิง! เฮ่อ เหลียนจิงเป็นคนแรกที่คิดว่าเขาสามารถบังคับตัวเองให้เป็นแบบนี้มาเป็นเวลาหลายพันปีแล้วตั้งแต่เขาขึ้นสู่ดินแดนที่ลึกซึ้ง

　　เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ การแสดงออกของ Ji Wuya ก็มืดมน

　　ตั้งแต่ตื่นขึ้น ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากแขนขาก็ยังไม่หยุด จนกระทั่งความเจ็บปวดค่อยๆ บรรเทาลง Ji Wuya ยกมือขึ้นอย่างเฉยเมยเพื่อเช็ดเหงื่อเย็น ๆ บนหน้าผากของเขา เขาคาดหวังความเจ็บปวดนี้มานานแล้วและมันก็ไม่มีอะไร

　　Ji Wuya เอียงศีรษะไปดูสภาพแวดล้อมโดยรอบและพบว่าเขากำลังนอนอยู่ในห้องนอนที่มีฉากกั้นระหว่างเตียงกับโต๊ะอย่างประณีต แจกันและเครื่องประดับหยกที่อยู่รอบๆ ล้วนสวยงามและสะดุดตา มีกลิ่นออร่าและบางส่วนถูกแกะสลักด้วยเส้นของสมาธิและความอุ่นใจ

　　มีสิ่งประดิษฐ์มากมายที่บรรจุพลังงานจิตวิญญาณในห้องนอน มีตระกูลของการเพาะปลูกหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ห้องนี้ดูรื่นเริงเกินไป

　　ม่านสีแดงผืนใหญ่ที่แขวนอยู่บนเตียงนั้นพร่างพรายทำให้ผู้คนเปลี่ยนเป็นสีแดงขุ่นมัว และมีความสุขสองเท่าสีแดงที่ขอบหน้าต่างซึ่งดูเหมือนห้องแห่งความสุข

　　จี้หวู่หยาเหลือบมองแสงบนท้องฟ้าที่ลอดผ่านตาข่ายหน้าต่างอีกครั้ง ท้องฟ้ายังมืดสลัว ลืมไปเถอะ มันควรจะเป็นช่วงหลังเวลาที่น่าเกลียด

　　เขาถูหน้าผากของเขาและลุกขึ้นจากเตียงด้วยพลังงานมาก และแทบจะยืนขึ้นไม่ไหวจนกว่าร่างกายของเขาจะทรงตัว

　　Yuandan ที่ระเบิดตัวเองได้ฉีกแนวกั้นอวกาศวิญญาณถูกบังคับให้เข้าสู่อาณาจักรอมตะที่ต่ำกว่าจากนั้นจึงสร้างวิญญาณที่เหลืออยู่ในร่างกายนี้และส่งไปเกิดใหม่ สำหรับผู้ที่ตอนนี้ถูกลากโดยร่างกายนี้มันเป็นอุบัติเหตุแล้ว ที่เขาสามารถยืนหยัดได้อย่างมีความสุข

　　ร่างที่สะท้อนในกระจกนั้นชัดเจนมาก ผิวของเขาซีด ไม่มีเลือด แม้ว่าจะมีคนอื่นอยู่ในร่างกายของเขา เขาก็ไม่สามารถซ่อนความเจ็บป่วยจากภายในสู่ภายนอกได้

　　ด้ายสีแดงลอดผ่านคอและลอดผ่านหยก สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวพาดทั่วร่างกาย การขาดแสงแดดและความอ่อนแอแต่กำเนิดเป็นเวลานานทำให้ร่างกายนี้ยืนขึ้นและแขนขาเรียวอาจหักได้

　　รูปลักษณ์ของร่างกายนี้ไม่เหมือนกับรูปลักษณ์ดั้งเดิมอีกต่อไป และ Ji Wuya ก็เยาะเย้ยที่มุมริมฝีปากของเขา

　　โชคดีที่ด้วยวิธีนี้ คนที่ทำให้เขาต้องการใช้วิธีนี้คงไม่เคยคิดว่าเขายังไม่ตาย

　　ไม่มีใครบอกได้ว่าเขาถูกปล้นบ้าน แต่พูดถึงมัน เขาถูกปล้นตัวเอง

　　การยึดคนอื่นเป็นวิธีการทั่วไปที่คนใน Demon Dao นิยมใช้ ในฐานะที่เป็น Demon Venerable Ascendant เขาจะใช้มันโดยธรรมชาติ มันเป็นเรื่องของการยึดบ้านของเธอ ภัยพิบัติสุดท้ายจะหนักกว่าพระอมตะทั่วไปหลายเท่า ความประมาทเพียงเล็กน้อยคือวิญญาณบินหนีไป

　　เมื่อสามพันปีที่แล้ว เขาได้ขึ้นสู่แดนปราณตอนบน เมื่อเขาเข้าสู่ Void Realm ครั้งแรก เขาได้แบ่งส่วนเล็ก ๆ ของวิญญาณที่อ่อนแอและโยนพวกเขาลงสู่อาณาจักรล่าง วิญญาณที่กลับชาติมาเกิดในแดนล่างเป็นพัน ๆ ดวง ปีและชีวิตนี้มีเพียงเขาเท่านั้นที่รวมกัน

　　มันเป็นเพียงการเคลื่อนไหวแบบสุ่ม แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะช่วยตัวเองได้สักครั้ง

　　แต่น่าเสียดายที่มันเป็นเพียงวิญญาณเล็กๆ น้อยๆ ที่เขาแยกออกจากกัน แม้แต่ในแดนอมตะตอนล่างเป็นเวลาหลายพันปีแห่งการกลับชาติมาเกิด ทุกชีวิตจะอ่อนแอและป่วยไข้

　　“โม่ฉางเฟิง คุณและเทพนั้นชัดเจน” เมื่อมองไปยังใบหน้าในกระจก จี้หวู่หยาหัวเราะคิกคัก ไออย่างรุนแรงทันทีที่เขาพูด

　　เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับจิตวิญญาณของเขาเป็นเวลาหลายพันปี แต่มีวิญญาณที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งติดอยู่กับจิตวิญญาณของเขา

　　นี่ถือได้ว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาความสับสนของเขา เห็นได้ชัดว่าการขาดวิญญาณเป็นเด็กซุกซนที่โง่เขลา มากกว่าที่จะเป็นความอ่อนแอที่มีมาแต่กำเนิดที่เกิดจากการสลายตัวของวิญญาณ

　　Ji Wuya พยายามอย่างมากที่จะแยกทั้งสองออกจากกันเขาเป็นเจ้าของอีกครึ่งหนึ่งของร่างกายนี้ได้อย่างไรเขาต้องบดขยี้วิญญาณที่เหลือโดยไม่ตระหนี่

　　เขายังให้ส่วนหนึ่งของพลังวิญญาณบริสุทธิ์อย่างไม่เห็นแก่ตัว ดังนั้นอย่างน้อย Mo Changfeng จะไม่ต้องเป็นคนงี่เง่าในชีวิตหน้าของเขา

　　“ร่างกายนี้เทียบไม่ได้กับหนึ่งในสิบของชาติก่อนจริงๆ” เขาก้มศีรษะและมองที่ฝ่ามือของเขาด้วยการเยาะเย้ย เส้นเลือดและเส้นเลือดที่หลังมือมองเห็นได้จาง ๆ กับผิวสีขาวเรียบๆ

　　ใบหน้าของคนในกระจกมีสีแดงบางๆ เพราะไอรุนแรงในตอนนี้

　　ร่างกายสามารถแบกรับวิญญาณที่เหลืออยู่สองดวงได้อย่างไร หนึ่งในนั้นยังคงเป็นวิญญาณของผู้ฝึกฝนใน Void Realm?

　　“เป็นสิ่งที่ดี” เขายกมือขึ้นเพื่อจับจี้หยกที่คอแล้วดึงออกโดยตรง

　　“หยกนี้มีหัวใจ แต่น่าเสียดายที่เกือบจะไร้ประโยชน์”

　　ร่างกายของ Mo Changfeng จะเหนื่อยล้าและตายในเวลาไม่เกินสองวัน วิญญาณดั้งเดิมที่ติดกาวเข้าด้วยกันนั้นอ่อนแอเกินกว่าจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ตอนนี้เขาถูกแทนที่ มันคือ จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป

　　จี้หวู่หยาหลับตาและพลิกหนังสือราวกับว่าเขาได้อ่านชีวิตของโม่ฉางเฟิง

　　วิญญาณของเขามีพลัง แต่เขาก็ทำมันสำเร็จในพริบตา

　　ศัตรูของเขาอยู่ใน Upper Profound Realm และมันเป็นจินตนาการที่จะแก้แค้นสถานการณ์ปัจจุบันของเขาและเรื่องนี้ก็ไม่กังวล

　　อดีต Daoqi Fallen Demon ได้รีบผ่านความยากลำบากและอันตรายทุกประเภท ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะต่อสู้กลับไปยัง Upper Profound Realm อีกครั้ง

　　สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการปรับสภาพร่างกายนี้ก่อน และเพื่อแก้ไขสถานการณ์ที่ค่อนข้างยุ่งยากต่อหน้าเขา Ji Wuya คิดอย่างใจเย็น

　　การหลอมรวมวิญญาณเป็นสิ่งที่มีความเสี่ยง ก่อนการหลอมรวม Ji Wuya ได้จินตนาการถึงความเป็นไปได้หลายอย่าง แต่ไม่มีทางเป็นไปได้ เขาเพิ่งรวมเข้ากับวิญญาณและต้องเผชิญกับการแต่งงานกับภรรยาและการบูชาในห้องเจ้าสาว

　　ชื่อของร่างนี้คือ Mo Changfeng ลูกชายคนโตของตระกูล Mo ในเมือง Qingfeng และเธอได้สั่งให้ Baby Kiss กับครอบครัว Chu ซึ่งเป็นครอบครัวของการเพาะปลูกด้วย

　　เมื่อเดือนที่แล้ว สภาพร่างกายของเขาทรุดโทรมอย่างรวดเร็ว นำไปสู่วันแต่งงานซึ่งน่าจะเร็วกว่านี้ครึ่งปี...วันนี้

　　ไม่น่าแปลกใจที่เมื่อเขาตื่นขึ้นเขาพบว่าการตกแต่งห้องนั้นรื่นเริงมาก Ji Wuya มองดูเสื้อผ้าสีแดงแห่งความสุขที่แขวนอยู่บนไม้แขวนข้างเขา

　　Mo Changfeng เคยปฏิเสธเพราะร่างกายของเขาถูกทำลาย แต่ครอบครัว Chu หมกมุ่นอยู่กับเขามาก เธอพยายามจะแต่งงานกับเขาแม้ว่าเธอจะเป็นม่ายในอนาคต

　　สิ่งนี้ทำให้ Ji Wuya ผู้ซึ่งไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ฝึกสอนสตรีใน Upper Deepound Realm และอาศัยอยู่มาห้าพันปีโดยไม่มีผู้ดูแลคอยอยู่เคียงข้างเขา อารมณ์ซับซ้อน วิญญาณที่กลับชาติมาเกิดนี้โชคดี

　　“โชคยังดีกว่าฉัน...” จี้หวู่หยายังพูดไม่จบ แต่รู้สึกปวดใจที่ทำให้เขาไม่สามารถรองรับร่างกายของเขาได้ และภาพทั้งภาพก็ถอยหลัง

　　ร่างกายกระแทกกับหน้าจอด้านหลังเขา และวัตถุตกลงบนพื้นพร้อมกับเสียงปิงปองที่ปลุกผู้คนภายนอกให้ตื่นตระหนก

　　มีคนผลักประตูเข้ามาอย่างเร่งรีบ วิ่งไปด้านข้างแล้วตะโกนว่า “มานี่ นายน้อยเป็นลมไป”

　　เป็นเพียงว่า Ji Wuya ไม่ได้ยินมันอีกต่อไปในขณะนี้ ม้วนวิญญาณของเขาหดกลับเข้าไปในลูกปัดหยกคริสตัลที่มีขนาดไม่เท่ากับนิ้วหัวแม่มือในหัวใจของเขาอีกต่อไป และเขาไม่ตอบสนองต่อโลกภายนอก

　　...

　　"ท่านอาจารย์ ตื่นแล้วหรือ รู้สึกดีขึ้นแล้ว"

　　จี้หวู่หยาหรี่ตาและเห็นชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ถามอย่างกระตือรือร้น ร่างใต้แสงเทียนดับไปก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีคนเป็นลม ฉันช่วยชีวิต ด้วยตัวเอง

　　เขาเข้าใจสภาพของเขาอย่างรวดเร็วและผ้าคลุมสีแดงขนาดใหญ่ที่อยู่ถัดจากเขาทำให้ Ji Wuya คุ้นเคยกับเขา ตอนนี้เขาน่าจะนอนอยู่บนเตียงแล้ว

　　“ช่วยฉันด้วย” เสียงแผ่วเบาเมื่อเขาอ้าปากพูด

　　“ท่านอาจารย์ ระวังตัวด้วย” คนที่ช่วยเขาขึ้นมาคือคนรับใช้ตัวน้อยที่คอยให้โม่ฉางเฟิงปลอดภัย

　　Ping An ถูกจัดการโดยแม่ของ Mo Changfeng และแม้แต่ชื่อนี้ก็หวังว่าชีวิตของ Mo Changfeng จะปลอดภัย

　　- พ่อแม่ที่น่าสงสารในโลก

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ Ji Wuya ก็ลุกขึ้นนั่งด้วยกำลัง

　　ทันใดนั้น ฉันรู้สึกอ่อนแรงที่แขนขาและเจ็บปวดทุกๆ ที่ ตามร่างกาย นี่คือตอนที่ฉันล้มลงกับพื้นโต๊ะที่มุมโต๊ะหรือเมื่อหมดสติฉันก็ถูกทุบตี

　　ด้วยอารมณ์นับพันปี Ji Wuya สามารถสงบสติอารมณ์ได้ในเวลานี้ แต่ทันทีที่เขานั่ง เขาเห็นเทียนไขลุกโชนอยู่บนโต๊ะ... และการนั่งที่ถูกต้องที่โต๊ะ มงกุฎฟีนิกซ์ของผู้สวมใส่ A รูปร่างเพรียวบางปกคลุมด้วยเส้นด้ายสีแดง

　　"เมื่อไหร่?"

　　"แค่สามในสี่เมื่อคุณเป็นแค่คุณ"

　　เมื่อได้ยินว่าอารมณ์ของ Shi Chen Ji Wuya ผันผวนอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ดูน่าเกลียดก่อนที่จะเป็นลม และมันเป็นเวลาสามในสี่เมื่อเขาตื่นขึ้น

　　ในบ้านใหม่มีการจุดเทียนมังกรและฟีนิกซ์และเทียนก็แกว่งไปมาเพื่อทำให้จานผลไม้แห้งและวัตถุอื่น ๆ สว่างขึ้น เป็นไปได้ไหมว่าสวรรค์และโลกได้รับการบูชาแล้ว

　　“เธอ...”

　　“ท่านอาจารย์ ท่านเป็นลมในตอนเช้า และอาจารย์ขอให้เราช่วยท่านกับภรรยาบูชาสวรรค์และโลก” ผิงอันเป็นคนฉลาด เขาพูดทุกอย่างที่เขาอยากรู้เมื่อได้ยิน เขา.

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของ Ji Wuya ก็ละอายใจ และยังไม่สายเกินไปที่จะปฏิเสธการแต่งงาน เมื่อแต่งงานแล้ว...

　　ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรอมตะตอนล่างหรือระดับปราณสูงส่ง ตราบใดที่คู่สมรสคนใดคนหนึ่งเป็นสามีภรรยากัน งานวิวาห์ต้องบอกไปทั้งโลกและอีกซีกโลกคือคู่ชีวิตเพียงคนเดียวในชาตินี้คือสัญญาการแต่งงานของทั้งคู่

　　โฉนดพร้อมแล้วสำหรับคู่ลัทธิเต๋า

　　ทุกสิ่งรุ่งเรืองและทุกสิ่งสูญสิ้นไป

　　หากมีการทรยศ วิญญาณจะตาย

　　เมื่อนึกถึงความจริงจังของสัญญาแต่งงาน จี้หวู่หยาก็เหมือนกับลำคอ และเขาไม่สามารถพูดคำว่า "กระตุก" ได้

　　โชคดีที่ผิวของ Mo Changfeng เดิมดูน่าเกลียด และ Ping An ได้พูดคุยโดยก้มหน้าลง และเขาไม่ทราบว่านายน้อยของเขาดูไม่เหมือนภรรยาในขณะนี้ แต่ราวกับว่าภรรยาของเขาเพิ่งเสียชีวิตไป

　　เดิมทีผิงอันต้องการอยู่และดูแลเขา แต่แน่นอนว่าเขาไม่สามารถรบกวนห้องเจ้าสาวของนายน้อยได้เมื่อเขาตื่นขึ้น เขารู้ว่าเขาควรทำอย่างไรหลังจากลังเล

　　“อาจารย์ผิงอัน จะไม่รบกวนคุณที่จะคุยกับภรรยาของคุณ” ผิงอันอวยพร Fushen ค่อยๆก้าวถอยหลังและกระซิบขณะที่เขาเดินผ่านภรรยาของเขา

　　“นายหญิง คุณสามารถกรีดร้องอะไรก็ได้เมื่อใดก็ได้ มีคนรออยู่ข้างนอกเสมอ”

　　จี้หวู่หยาไม่หลีกเลี่ยงสิ่งนี้ เขาได้ยินเช่นกัน

　　เขามองไม่เห็นใบหน้าภายใต้ฮิญาบสีแดงของเจ้าสาว แต่เขาได้ยินเสียงที่เหมือนนกอินทรีสีเหลืองออกมาจากหุบเขา แต่ด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสงบ และเขาก็ฮัมเพลงเบา ๆ

　　ทันทีที่เขาจากไปอย่างปลอดภัย บ้านใหม่ก็เงียบลงในทันใด

　　Ji Wuya ไม่ค่อยเต็มใจที่จะเผชิญกับความเป็นจริง แต่ก็พบว่ามันไร้สาระเกินไป

　　ฉันไม่ได้พบสหายลัทธิเต๋ามานับพันปีแล้ว แต่ตอนนี้ฉันพบแล้ว

　　เขาคิดเกี่ยวกับฐานการฝึกฝนที่ต่ำของ Mo Changfeng บางทีตระกูล Chu อาจไม่เห็นด้วยกับสัญญาการแต่งงาน เขาก้มศีรษะลงและเหลือบมองที่ข้อมือซ้ายรวบรวมพลังวิญญาณที่อ่อนแอในร่างกายของเขาแล้วปัดสองนิ้วของมือขวา ด้วยกัน.

　　ทันใดนั้น ด้ายสีแดงก็พันบนข้อมือที่ว่างเปล่า ด้ายสีแดง ตกลงบนชุดแต่งงานสีแดงยาวมาก ตกลงไปที่พื้น และคดเคี้ยวไปทางบุคคลอื่นในห้อง

บทที่ 2

　　นั่นคือชะตากรรมของสวรรค์ถึงวาระ จิตอนันต์จีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เส้นสีแดงบนข้อมือมีข้อความ แต่อย่าป้องกันไม่ให้เขาเห็นด้ายสีแดงว่าใครเป็นใคร

　　มันเป็นความผิดพลาดที่มาถึงจุดนี้ Mo Changfeng ที่ควรจะมีสายสัมพันธ์กับครอบครัว Miss Chu ไม่มีอยู่เลยหรือว่าตอนนี้มีเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่ที่นี่

　　อีกครึ่งหนึ่งอนุญาตให้เขาเติมเต็มจิตวิญญาณของเขาและกลับเข้าสู่วัฏจักรของการกลับชาติมาเกิดใหม่

　　การนั่งในลักษณะนี้เป็นเวลาหนึ่งคืนไม่เพียงพอ จี้หวู่หยาไม่ได้รับผิดชอบมากนัก โดยกล่าวว่าเหตุผลนับพันหมื่นไม่อาจลบล้างสัญญาระหว่างพวกเขาทั้งสองได้

　　ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นคนที่บูชากับอีกฝ่ายหนึ่งในวันนี้ แม้ว่าจะเป็นคนที่ถือไว้บูชาก็ตาม

　　ผู้หญิงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นคนที่แต่งงานกับ Ji Wuya ผู้จับคู่ที่บูชาสวรรค์และโลกเก้าครั้งและรายงานไปยังคู่รักลัทธิเต๋า ไม่มีทางที่ด้ายสีแดงจะเกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณ

　　Ji Wuya ตัดสินใจทำงานที่เหลือให้เสร็จก่อน และเดินเข้าไปในห้องเจ้าสาว เขาไม่สามารถทิ้งผู้หญิงไว้ในที่เย็นชาได้

　　ตั้งแต่หลี่เฉิง ปฏิบัติต่ออีกฝ่ายเป็นคู่ลัทธิเต๋าในขณะนี้ ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถยกเลิกสัญญาการแต่งงานได้เลย บางทีเขาอาจจะพยายามปลูกฝังความรู้สึกของเขา

　　Dao Lu เป็นเด็กผู้หญิง เขาเลยหยิบมันขึ้นมาแล้ว ดีกว่าเป็นพี่ชายที่ดีของแม่ชีหญิงใน Upper Profound Realm และเป็นคู่รักในฝันโดยภิกษุณีชาย

　　——จุดสุดท้ายคือเหตุผลที่สำคัญที่สุดสำหรับการประนีประนอมของ Ji Wuya

　　เขาไม่เคยมีญาติมาก่อนแต่เขาก็เคยช่วยเพื่อนสองสามคนจัดระเบียบและแม้กระทั่งดื่มงานเลี้ยงงานแต่งงานหลายๆ ครั้ง วิธีแก้ปัญหาควรยกฮิญาบและดื่มไวน์

　　Ji Wuya ยืนขึ้นและเดินไป พลังวิญญาณที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขาทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจน้อยลง และเขาไม่สามารถเป็นลมอย่างเขินอายต่อหน้าสหายลัทธิเต๋าในอนาคตได้

　　เขาสังเกตเห็นว่าหลังจากที่เขาเดินเข้ามา มือของเจ้าสาวคุกเข่าจับกระโปรงกระโปรงนั้นดูประหม่าเล็กน้อย

　　อันที่จริง Ji Wuya ก็มีบางอย่างในใจ หลังจากสี่พันปีของชีวิต เขายังเป็นครั้งแรกที่หยิบเส้นด้ายสีแดงที่ปกคลุมใบหน้าของคู่รักลัทธิเต๋า

　　กวนด้ายสีแดงและเส้นด้ายเบาตกลงไปที่พื้น

　　สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือใบหน้าที่สง่างาม สง่า และสวยงามอย่างยิ่ง Ji Wuya ขดริมฝีปากของเขาและยิ้มเหมือนอดีตของ Mo Changfeng

　　“เสี่ยวโหย่ววันนี้สวยมาก”

　　จี้หวู่หยาเรียกชื่อโม ฉางเฟิง จำได้ เขาไม่ต้องการให้คนอื่นค้นพบตัวตนของเขาอย่างรวดเร็ว

　　อย่างไรก็ตาม หากมีโอกาส ควรบอกผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาดีกว่า Ji Wuya ไม่มีนิสัยชอบใช้ตัวตนของคนอื่น

　　หญิงคนโตของตระกูล Chu ชื่อ Tian You และเธอเติบโตขึ้นมาพร้อมกับคนรักในวัยเด็กของ Mo Changfeng เธออายุสิบแปดในปีนี้

　　ร่างของ Chu Tianyou นั้นสั้นกว่า Mo Changfeng และเขาก็นั่งอีกครั้ง ดังนั้นในเวลานี้ เขาทำได้เพียงมองขึ้นไปที่เขาเล็กน้อย และเขาก็ประหม่าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเรียกชื่อเขา

　　“พี่ชางเฟิง”

　　แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมคืนนี้ Chu Tianyou ถึงไม่มีชีวิตชีวาและขี้เล่นในความทรงจำ แต่ก็เป็นธรรมดาที่จะคิดว่าเจ้าสาวในคืนแต่งงานนั้นขี้อายกว่าเมื่อก่อน

　　มีการหยุดชะงักเล็กน้อยในคำพูด ซึ่ง Ji Wuya เข้าใจว่าเป็นคนขี้อาย... ถ้าคนข้างหน้าเขารู้ว่าเขาคิดอย่างนั้น พวกเขาจะโกรธมากจนหูของพวกเขาจะแดง

　　"ดื่ม Hexi Jiu และพักผ่อน วันนี้เรามาเหนื่อยกัน 1 วัน"

　　Mo Changfeng มีบุคลิกที่อ่อนโยนและไม่มีใครโต้แย้ง และเขาดูแล Chu Tianyou ด้วยความเอาใจใส่และเอาใจใส่ ซึ่งตรงข้ามกับ Ji Wuya โดยสิ้นเชิง

　　แต่ Ji Wuya เล่นเป็น Mo Changfeng แต่เขาสะดวกมาก ดูเหมือนว่าในความทรงจำที่ยาวนานเขายังอ่อนแอและหลอกลวงก่อนที่เขาจะถูกปีศาจ

　　ฉันคิดว่า Shenhun กลับชาติมาเกิดพร้อมกับเงาบางส่วนของเขา

　　เมื่อเขาได้ยินเขาพูดอะไรบางอย่างเพื่อพักผ่อน "Chu Tianyou" ก็ยิ่งประหม่าและท่าทางของเขาก็หยุดนิ่ง

　　ในฐานะที่นั่งแรกของนิกาย Dao Sword Sect Wangchen ซึ่งเป็น Daoist ร่วมสมัยและผู้นำของ Lower Immortal Realm เขาเป็นพระที่สามารถขึ้นไปถึง Upper Profound Realm

　　ฉู่เทียนโหย่วไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะแต่งงานกับใครซักคน หากมีใครกล้าพูดว่าเขาจะถูกเชื่อมโยงกับคำว่า "คนแต่งงาน" ก่อนวันนี้ เขาจะถูกประณามว่าไร้สาระอย่างแน่นอน!

　　แต่ความจริงก็คือเขาแต่งงานแล้วจริง ๆ และอีกฝ่ายก็ยังเป็นผู้ชายที่อายุยืนได้ไม่นาน แม้แต่ห้องสักการะก็ยังเป็นคนที่มีคนหนุนหลังและไม่ส่งเสียงเมื่อเขาล้มลงกับพื้น

　　Chu Tianyou สงบตั้งแต่เริ่มฝึก และในที่สุดก็มีขึ้นมีลง

　　เดิมทีเขาอยู่ในคฤหาสน์ถ้ำและวิญญาณของเขาก็ออกมาจากร่างของเขาเพื่อทำความเข้าใจโลกและทันใดนั้นก็เห็นช่องว่างปรากฏขึ้นข้างๆเขา นักบวชแห่งเวทีฟุ้งซ่านของเขาจะหยุดสิ่งนี้ได้อย่างไร

　　วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ถูกพลังแห่งอวกาศฉีกขาด และเมื่อเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าไปในร่างของหญิงสาวอย่างลึกลับ

　　Chu Tianyou และ Chu Tianyou เป็นคำเดียวจากชื่อของเขา

　　ในขณะนั้นเจ้าสาว Chu Tianyou กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เก๋งเล่นข้างนอกเพื่อไม่ให้มีชีวิตชีวาและวิญญาณของเขาเสียหาย เขาได้รับการสนับสนุนโดยคนที่บูชาโลกเท่านั้นและเขาไม่มีแม้แต่ พลังในการพูด

　　เมื่อเทียบกับ Ji Wuya ที่หมดสติและหมดสติ Chu Tianyou โชคไม่ดีเล็กน้อย เขาช่วยไม่ได้ แต่ไม่สามารถหยุดเขาได้เต็มใจ (ถูกบังคับ) ให้ลงนามในโฉนดการแต่งงาน

　　แม้ว่าเขาจะรู้ว่าไม่ควรคิดอย่างนั้น แต่ฉู่เทียนโหย่วก็อดคิดไม่ได้ว่าคนป่วยที่อยู่ข้างหน้าเขาคือ "สามี" ของเขา และบางทีเขาอาจจะตายในไม่ช้า

　　ตราบใดที่ไม่ได้ถูกบังคับโดยกองกำลังภายนอก และฝ่ายหนึ่งเสียชีวิต สัญญาการแต่งงานก็จะปลดล็อคโดยธรรมชาติ

　　ไม่มีใครรู้ว่า Daozi ของ Heavenly Dao Sword Sect เป็นคนที่รุ่งโรจน์โดดเดี่ยวและหยิ่งผยองที่ถูกบังคับให้มีความคิดแบบนี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นสามีที่ไม่อยากเห็นหน้าจริงๆ เขา.

　　เมื่อ Mo Changfeng เดินไปหาเขา Chu Tianyou อดไม่ได้ที่จะทำ มันไม่ใช่นิสัยของเขาที่จะรอความตาย

　　โชคดีที่ Mo Changfeng ไม่ได้ทำอะไรเลย เขาเพิ่งยกฮิญาบและต้องการดื่มกับเขา

　　Chu Tianyou รู้ว่าตอนนี้เขาเกือบจะเหมือนกับ Seizing Shelter และฐานการเพาะปลูกที่เสียหายจากจิตวิญญาณของเขาอยู่ที่ระดับ "Chu Tianyou" เท่านั้น

　　วลี "พี่ชางเฟิง" ถูกพบในความทรงจำไม่กี่แห่งของ Chu Tianyou และสถานการณ์ในตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นเหตุฉุกเฉินเท่านั้น

　　เขินอายและพูดยาก อย่าคิดว่าเขาจะเรียกมันอีกเป็นครั้งที่สอง

　　เมื่อ Chu Tianyou อยู่ในภวังค์ เสียงของ Mo Changfeng ก็ดังขึ้นจากหัวของเขาอีกครั้ง และในขณะเดียวกันก็มีถ้วยหยกขาวที่บรรจุไวน์อยู่ในมือของเขา

　　“เสี่ยวโหย่ว คุณกำลังมึนงงอะไรอยู่”

　　จี้หวู่หยาเทไวน์และเห็นว่าอีกคนกำลังงุนงง เขาวางแก้วไวน์ในมือของเธอด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเขา

　　“ฉันได้ยินคนพูดว่าหลังจากดื่มไวน์หนึ่งแก้วแล้ว ไวน์หนึ่งถ้วยจะคงอยู่ได้นาน” ได้ยิน แต่จีหวู่หยาได้ยินเพียงปีศาจดอกไม้เท่านั้นที่พูด

　　นิกายดาบแห่งเต๋าสวรรค์เป็นรองจากสำนักเต๋า มีกฎหมายมากมายในลัทธิเต๋า ในฐานะที่เป็นลัทธิเต๋า ฉู่เทียนโหย่วต้องปฏิบัติตามกฎหมายมากกว่ากฎหมายอื่น

　　ในตอนนี้เท่านั้น การส่งมอบไวน์นี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉู่เทียนโหย่ว ลุกขึ้นยืน เลิกคิ้วของเขา และดื่มมันด้วยแขนของโม่ ฉางเฟิง

　　เพื่อที่จะอดทนและไม่สามารถชักดาบได้ Chu Tianyou บังคับตัวเองไม่ให้มองดาบยาวบนเสื้อผ้าของสินสอดทองหมั้น

　　คืนนั้นเจ้าสาวไล่สามีของเธอในห้องเจ้าสาว ของแบบนี้ น่ากลัวเกินไปและจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน

　　ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ Chu Tianyou เคยได้ยินก็คือการแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นโดย Chu Tianyou

　　จี้หวู่หยาวางถ้วยลง มองดูผู้หญิงผอมบางสีแดงต่อหน้าต่อตาเขา จับมือชายคนนั้นแล้วพาไปที่เตียง

　　“ค่ำแล้ว ไปนอนกันเถอะ”

　　เขาไม่ได้คิดจะทำอะไร แต่แค่อยากจะนอน สำหรับร่างกายปัจจุบันของเขา แม้ว่าเขาต้องการจะทำอะไรก็ตาม เขาก็ยังไร้อำนาจ

　　Chu Tianyou ซึ่งเกือบจะประหลาดใจกับการเคลื่อนไหวดังกล่าว ตบเขาขึ้นไปในอากาศด้วยฝ่ามือ

　　ฉู่เทียนโหย่วไม่ชอบอยู่ใกล้ชิดกับผู้อื่น นับประสาการดึงและดึง แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทน

　　ถ้าเขากล้าทำอะไร เขาจะทำให้ตกใจทันที ฉู่เทียนโหย่วถูกลากไปข้างหน้าโดยเขา คิดอย่างว่างเปล่าในใจ

　　Ji Wuya หันหลังให้กับ Chu Tianyou เห็นได้ชัดว่าเขากำลังดึงบุคคลนั้นออกไป แต่หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ก้าว เท้าของเขาก็สั่นเล็กน้อย

　　อันตรายและอันตราย ฉันนั่งบนเตียงก่อนจะล้มลง

　　“อย่าพยายามเข้มแข็งเลย” ฉู่เทียนโหยวปรับเสียงของเขาให้อ่อนลงเพื่อไม่ให้ถูกมองว่าเป็นอย่างอื่น

　　เขาเอื้อมมือออกไป วางไหล่ของ Mo Changfeng ไว้บนไหล่ของ Mo Changfeng แสร้งทำเป็นกังวล จากนั้นจึงหดกลับ ความรู้สึกที่ได้จับมือกับคนอื่นๆ นั้นแย่มาก

　　Ji Wuya ยิ้มและพยักหน้า ก่อนที่เขาจะพูดอะไร เขาก็หมดสติอีกครั้งแล้วกระแทกเตียงอย่างแรง

　　เมื่อเห็นผู้คนเวียนหัว รอยยิ้มบนใบหน้าของ Chu Tianyou ก็หายไป และร่องรอยของความประหลาดใจก็เคลื่อนผ่านภูเขาในดวงตาของเขา หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า "...อ่อนแอเกินไป"

　　เห็นได้ชัดว่า Chu Tianyou เป็นรูปร่างหน้าตา แต่ท่าทางของเขา ไม่แยแส

　　“ก็ดี หมดปัญหา”

　　โม่ฉางเฟิงหมดสติ และเขาไม่ต้องทำอะไร

　　ฉู่เทียนโหย่วซึ่งกำลังจะจากไป ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอื้อมมือไปดึงคนบนเตียงให้ตรง ด้วยตัวตนปัจจุบันของเขา เขาไม่สามารถมองเห็นอีกคนหนึ่งเอนตัวกลับหัวได้

　　เมื่อมองดูเสื้อผ้าของเขาและเครื่องประดับผมสีทองน้ำหนักบนศีรษะของเขา ฉู่เทียนโหย่วก็อยากจะถอนหายใจ

　　ฉู่เทียนโหย่วนั่งลงบนกระจกโต๊ะเครื่องแป้งอย่างไร้อารมณ์ ดึงกิ๊บออกอย่างระมัดระวังและเปิดชุดอัพโด ครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป

　　ในที่สุดก็กำหนดทิศทางต่อไป

　　อยู่ที่นี่ชั่วคราวและคิดหาวิธีซ่อมแซมวิญญาณที่เสียหาย หากเป็นไปได้ เป็นการดีที่สุดที่จะหาสาเหตุที่ "Chu Tianyou" หายตัวไปและค้นหาเจ้านายที่ชอบธรรมของร่างกาย

　　ถ้าไม่เช่นนั้นก็หาโอกาสที่เหมาะสมที่จะหนีไปที่ Heavenly Sword Sect เพื่อค้นหาข่าวหรือขอความช่วยเหลือ

　　การพักผ่อนตลอดทั้งปีครั้งแรกของ Wangchen Peak เขาไม่ค่อยออกจากถ้ำในวันธรรมดาและยึดลูกศิษย์ของเขาและไม่มีการสื่อสารกับสาวกระดับสูงสุด ... แม้ว่าฉันจะไม่ต้องการคิดมาก แต่ Chu Tianyou ก็คิดถึงนิสัยของเขา ใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายในอดีตและกังวลใจจริง ๆ ไม่มีใครรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

　　และเขาไม่ต้องสงสัยเลยว่าแม้ว่าเขาจะพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ Zongmen จะปกปิดข่าวอย่างแน่นอนเพื่อป้องกันไม่ให้ข่าวแพร่กระจาย

　　“มันเป็นแค่...ทางนี้ เจ้าจะต้องเป็นผู้หญิงตลอดเวลาไม่ใช่หรือ?” ใบหน้าของฉู่เทียนโหย่วเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน และผู้หญิงในกระจกก็พึมพำด้วยความตกใจ

　　หายใจเข้าลึกๆ ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องอดทน

　　มันก็แค่... มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการเป็นเด็กผู้หญิง ไม่มีอะไรเลย ผู้หญิงจำนวนไม่น้อยในโลกที่ทำได้ดี

　　เช้าตรู่.

　　Ji Wuya ตื่นขึ้น ตรวจสอบร่างกายของเขาเป็นครั้งแรก และโล่งใจหลังจากยืนยันว่าเป็นลมเมื่อคืนนี้เป็นเรื่องปกติสำหรับร่างกายนี้

　　สาเหตุหลักของความอ่อนแอแต่กำเนิดของ Mo Changfeng คือจิตวิญญาณของเขาอ่อนแอ ตอนนี้ ปัญหานี้ได้รับการแก้ไขแล้ว ร่างกายของเขาจะดีขึ้นเองตามธรรมชาติในอนาคต

　　เมื่อชำเลืองมอง Ji Wuya ก็เห็นเด็กผู้หญิงนั่งอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับเอามือพยุงหน้าผากและหลับตาลง เทียนมังกรและฟีนิกซ์ที่ข้อศอกของหญิงสาวนั้นไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำตาขี้ผึ้งที่ทิ้งไว้หลังจากถูกไฟไหม้

บทที่ 3

　　ฉากนี้วินัยจึงรู้สึกแปลก ๆ นาน ๆ ว่า Chutian นั่งสบาย ๆ ที่โต๊ะเพื่อนอนได้อย่างไร?

　　ไม่ใช่ว่าเขาต้องการจะนอนร่วมเตียงกันจริงๆ... ถึงอย่างนั้นตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจนักว่าการนอนบนเตียงเดียวกันกับคนแปลกหน้า เขาจะฆ่าใครซักคนโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเขาไม่ตื่น

　　จากความรู้สึกของ Chu Tianyou ต่อ Mo Changfeng เป็นเรื่องปกติหรือไม่ที่จะไม่นอนบนเตียง? โดยไม่ต้องสงสัยนานเกินไป Ji Wuya เห็นขนตาของ Chu Tianyou ขยับและหลับตาลงบนเขา

　　“เสี่ยวโหย่ว ทำไมเจ้าไม่ไปนอนพักผ่อนเสียล่ะ ถ้าเจ้าเป็นหวัดล่ะ?” เมื่อหญิงสาวมองไป จีหวู่หยามีรอยยิ้มบนใบหน้าด้วยความห่วงใย

　　Chu Tianyou ไม่ชอบติดต่อกับผู้อื่น ซึ่งไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สามารถบอกได้ว่าข้อกังวลของคนอื่นเป็นความจริงหรือเท็จ ความห่วงใยของ Mo Changfeng ต่อ Chu Tianyou มาจากความจริงใจของเขา แต่เขาไม่ใช่ "เธอ"

　　เมื่อคืนฉันอยากนอนซักพัก แต่ไม่คิดว่าจะหลับจริงๆ ในขั้นต้น ร่างกายนี้ไม่ดีเท่าของเขาเอง และเนื่องจากวิญญาณของเขาได้รับความเสียหาย เขาจึงอยากหลับไปซ่อมแซม และเขาก็ประมาทเกินไป

　　“เมื่อคืนคุณเป็นลม ฉันจะได้นั่งดูแลคุณ” ฉู่เทียนโหย่วขมวดคิ้วเล็กน้อย เป็นการยากเกินไปสำหรับเขาที่จะแกล้งทำเป็นคนอื่น โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีเสน่ห์

　　ที่สำคัญกว่านั้นคือเขาจำได้ไม่ดีและเขาไม่สามารถสรุปได้ว่า Chu Tianyou หน้าตาเป็นอย่างไร มันเป็นไปได้มาก... แม้แต่คนก็ไม่รู้จัก

　　ความทรงจำของ Chu Tianyou ที่เหลืออยู่ในร่างกายของเขา ยกเว้นการเกี้ยวพาราสีและการแต่งงานของเมื่อวานคือ Mo Changfeng สามี และความทรงจำที่เหลือที่กระจัดกระจายทำให้เขาปวดหัว

　　แม้ว่าเหตุผลของ Chu Tianyou จะสมเหตุสมผล แต่ Ji Wuya ก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

　　“คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก”

　　เขาใส่ความสงสัยลงไปที่ก้นบึ้งของหัวใจ ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ เพราะความห่วงใยของสาวน้อยเมื่อคืนนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าถามถึงตอนนี้เลย

　　ในสายตาของ Ji Wuya ที่มีชีวิตอยู่มานับพันปี Chu Tianyou อายุสิบแปดปีไม่ใช่แค่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ

　　Ji Wuya ยกผ้าห่มขึ้นและเขาสวมชุดเดียวกันกับที่เขาแต่งงานเมื่อวานนี้ เขามองไปที่ Chu Tianyou และพบว่ามันเหมือนกัน

　　“เสี่ยวโหย่ว ขอใครสักคนเข้ามาดูแลเขาก่อน แล้วเราจะไปหาพ่อของเขากัน” จี้หวู่หยาแกล้งทำเป็นโม่ฉางเฟิง และไม่ช้าก็เร็วเขาจะไปหาพ่อของโม่ฉางเฟิง

　　และการแสดงก็ต้องอยู่ในการแสดง ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครโดนหลอก เป็นแค่เสียงกรีดร้องของ "พ่อ" ซึ่งไม่ใช่อะไรสำหรับ Ji Wuya ที่ไม่สนใจเรื่องนี้

　　“ตกลง” ฉู่เทียนโหย่วตอบโดยไม่เปลี่ยนใบหน้า ไม่เห็นว่าเขารู้สึกประทับใจกับเรื่องนี้ในใจจริงๆ

　　เป็นเรื่องปกติสำหรับ "Chu Tianyou" ของ Miss Qianjin ที่จะรอและดูแล แต่สำหรับ Chu Tianyou ผู้ซึ่งเก็บคนอื่นไว้เสมอ ไม่น้อยไปกว่าการเอาดาบคล้องคอเพื่อให้เขาถูกฆ่า

　　Ji Wuya ตะโกนไปที่ประตูและนำชายหนุ่มของสาวใช้เข้ามาอย่างปลอดภัยโดยถือเครื่องใช้ในห้องน้ำต่างๆไว้ในมือ

　　คู่บ่าวสาวล้างกันผ่านหน้าจอ Ji Wuya ชินกับการเป็นฝ่ายมาร เขาไม่เคยรอเขาเลย นอกจากนี้ ร่างกายนี้ขณะนี้เป็นชีวิตให้ผู้คนรับใช้ และเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดสำหรับเขาที่จะยืนหยัดเพื่อผู้คนที่จะรับใช้

　　…เสื้อชั้นใน ตรงกลาง เสื้อชั้นใน เสื้อคลุมตัวนอก เข็มขัด และสุดท้ายก็สวมซับในผ้าก๊อซสีอ่อน

　　โดยทั่วไป คนที่รับใช้เขาเติบโตขึ้นมากับ Mo Changfeng ตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก

　　Ji Wuya มองดูตัวเองในกระจกเต็มตัว แทบไม่พอใจกับรูปลักษณ์ปัจจุบันของเขา

　　แต่งกายด้วยชุดยาวสีขาวเหมือนหิมะ ปักใบไผ่งามสง่าที่ชายกระโปรง เสื้อคลุมด้านนอกหุ้มด้วยซับในสีเทาเงินบางเท่าปีกจักจั่น ปักด้วยผ้าคาดเอวหยกสีทอง และรองเท้าบู๊ทสีขาวปักด้วย มีเมฆมงคลและมังกรด้วยไหมเงิน

　　แม้ว่า Mo Changfeng จะไม่ดีเท่ารูปลักษณ์ดั้งเดิมของเขา แต่เขาก็ยังเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาด้วย yushu และลมที่อุดมสมบูรณ์

　　ควบคู่ไปกับการพัฒนาของเขา ผิวของเขาดีขึ้นกว่าตอนที่เขาตื่นนอนเมื่อวานนี้มาก

　　ด้วยเสื้อคลุมที่ซับซ้อนของเขาซับร่างกายของเขา เขาเหมือนเรียนรู้จากกันและกัน ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนที่มุมริมฝีปากของเขา เขายังสามารถถูกเรียกว่า "สุภาพบุรุษเหมือนหยก" ในสายตาของผู้อื่น

　　เป็นเพียงว่าครอบครัวผู้ปลูกฝังในอาณาจักรอมตะตอนล่างยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเป็นเวลาหลายพันปีและกฎยังคงมีอยู่มากมาย ร่างยาวของ Ji Wuya ยืนอยู่ในนั้นและผู้ที่รับใช้เขาได้รับอนุญาตให้สวมหยกที่ เหมาะกับตัวตนของเขา

　　จากนั้นนั่งลงและหลับตาและปล่อยให้พวกเขาดึงผมให้เขา โฮสต้าสีทองหรูหรามาก

　　Mo Changfeng มักจะอยู่ในห้องที่มีสุขภาพไม่ดี ดังนั้นเขาจึงแต่งตัวสบายๆ

　　แต่วันนี้ต่างออกไป ในวันแรกของการแต่งงาน ฉันจะเสิร์ฟน้ำชาให้พ่อแม่ พบกับผู้ใหญ่ของครอบครัว แล้วเข้าไปในห้องโถงบรรพบุรุษเพื่อลงทะเบียนชื่อเจ้าสาว...ฉันต้องใส่ทั้งชุด ของเครื่องแต่งกายที่จะออกไป

　　เมื่อเทียบกับ Ji Wuya ที่สบายและพึงพอใจและมีเวลาชื่นชมรูปลักษณ์และเสื้อผ้าของเขา และตัดสินแบบเหมารวมของครอบครัว "หญิงสาว" ในอีกด้านหนึ่งนั้นทนไม่ได้เล็กน้อย

　　ฉู่เทียนโหย่วก้าวถอยหลังอย่างไร้ร่องรอย พยายามอยู่ห่างจากสาว ๆ รอบตัวเขา

　　Lan Qing สาวใช้ส่วนตัวของ "Chu Tianyou" กำลังดูเครื่องประดับขณะที่เธอพูดกับเขา

　　“คุณหนู ไม่ถูกต้อง ตอนนี้ฉันจะโทรหาภรรยาสาวของคุณ”

　　“วันนี้คุณจะสวมเครื่องประดับศีรษะและใบหน้าชุดไหน ปีกสีทองชุดนี้บินได้สบายไหม?” หลานชิงหันกลับมา โบรเคดโบรคในมือเปิดไปตรงหน้า

　　ภายในกล่องผ้าสีแดงมีไข่มุกและกิ๊บติดผมหยกอยู่สองสามชิ้น ใบหน้าของ Chu Tianyou เย็นชาและเขาก็เม้มริมฝีปากของเขาและให้ อืมม แล้วก็หยุดมอง

　　ชายผู้สง่างามของเขา วันหนึ่งเขาต้องการให้กิ๊บติดกิ๊บ แล้วเขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ในใจ และฉู่เทียนโหยวหันกลับมาและไม่เห็นอะไรเลย

　　“มาดาม มานี่” สาวใช้ตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ รอให้เขาล้างหน้า บ้วนปาก แล้วยื่นผ้าเช็ดตัวให้

　　ในเวลานี้ สาวใช้อีกสองคนดึงชุดสตรีที่พับเก็บเรียบร้อยออกจากตู้เสื้อผ้าสินสอดทองหมั้นของ Chu Tianyou และแยกพวกเขาออกจากกัน เพื่อถามความเห็นจากเขา

　　ฉู่เทียนโหย่วไม่ได้สนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้เลย แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และทำได้เช่นเดียวกับตอนที่เขาตอบหลานชิงก่อนหน้านี้

　　คำตอบ "อืม"

　　Lan Qing ยังคงไม่รู้ว่าผู้หญิงของเธอได้เปลี่ยนผู้คน แต่รู้สึกว่าเช้านี้ผู้หญิงคนนั้นเงียบไปเล็กน้อย พูดไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อน อาจเป็นเพราะการแต่งงานของเธอ

　　“พวกเจ้าอย่ารีบรอให้หญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้า” หลานชิงกล่าวพร้อมชี้ไปที่สาวใช้ตัวน้อยที่ถือชุดแขน

　　“ใช่”

　　ฉู่เทียนโหย่วมองไปที่สาวใช้สองคนที่เดินเข้ามาหาเขา มือของเขาถูกแขนเสื้อกำแน่นโดยไม่รู้ตัว และเขาก็ฝืนฝืนไม่ยอมถอยห่างออกไป

　　สงบและสงบ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แค่หลับตาแล้วปล่อยมันไป

　　พระเจ้ารู้ว่าตั้งแต่ Chu Tianyou รู้วิธีการแต่งตัว เขาไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับการแต่งตัว ดังนั้นเขาจึงทนไม่ไหวอีกต่อไป

　　ฉู่เทียนโหย่วเตือนตัวเองว่าสถานการณ์โดยรวมมีความสำคัญ โดยหันหลังกลับและเปิดมือของเขาอย่างราบรื่น ปิดตาเพื่อไม่ให้เห็นว่าเขาไม่ควรทำอะไร

　　“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะ”

　　แม้ว่าวิญญาณจะเสียหาย แต่ก็ไม่มีใครในสิบคน แต่ยังคงรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่แนบสนิทของผู้อื่น นอกจากนี้ มือของนางยังเคลื่อนไปบนเขา

　　เข็มขัดถูกปลด เข็มขัดขาด กระโปรงแต่งงานที่มีน้ำหนักมากถูกถอดออก และในที่สุดเสื้อผ้าตรงกลางและด้านในก็ไม่ถูกปล่อย

　　เสื้อผ้าที่รัดรูปของผู้หญิงคนนั้นถูกถอดออก และความรู้สึกที่ผิวของเธอสัมผัสกับอากาศทำให้ Chu Tianyou อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหนังศีรษะของเธอชา แต่เธอทำได้เพียงหยุดนิ่งอยู่กับที่และปล่อยให้พวกเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา

　　ฉู่เทียนโหย่วรู้สึกว่าผู้คนรอบๆ ตัวเขาก้าวถอยหลัง ยืนยันว่าเสื้อผ้าของเขาสวมใส่อย่างเรียบร้อยและลืมตา ก่อนจะพูดอะไร เขาถูกหลาน ชิงกดและนั่งลงที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง

　　“หญิงสาวที่ซับในกระโปรงพลีทด้วยสีทองและควันมีผิวที่ดีมาก ฉันจะหวีผู้หญิงในซาลาเปา และสัญญาว่านายน้อยจะดูมันในภายหลัง” หลานชิงกล่าวอย่างสนุกสนาน ลูกน้องของเขา เขา หยิบหวีและหวีผมที่ตกด้านหลังของเขา

　　เดิมทีมันไม่สะดวกสำหรับคนที่เข้าใกล้ แต่ตอนนี้ผมถูกคนอื่นจับไว้ ชูเทียนโหย่วหลับตาลงเพื่อลดความไม่อดทนและการต่อต้านในดวงตาของเขา และกระซิบด้วยน้ำเสียงปกติของชูเทียนโหยว

　　“อย่าปล่อยให้พี่ชางเฟิงรอนาน เร็วเข้า”

　　ระหว่าง “พี่ชางเฟิง” กับ “สามี” เขาเลือกอย่างเด็ดขาดและอย่างหลังก็ยากสำหรับเขาที่จะพูดมากกว่าครั้งก่อน

　　เป็นเรื่องน่าขันที่คุณจะเรียกสามีของคนอื่นว่าเป็นผู้ชายได้

　　“มันจะไม่เสียเวลา โปรดอย่ากังวล มาดาม” Lan Qing ยิ้มและเร่งการเคลื่อนไหวของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาและทำซาลาเปาเสร็จอย่างรวดเร็วแล้วสอดปิ่นปักผมสีทองลงในกล่องผ้า

　　กิ๊บสีทองเหมือนผีเสื้อกางปีกออก ข้างใต้ประดับด้วยลูกปัดหยกแวววาว เป็นน้ำ และใส ตุ้มหูเป็นปีกผีเสื้อคู่หนึ่งประดับทับทิมข้างคอสั่นตามการเคลื่อนไหวของ เจ้าของ.

　　กุหลาบสีแดงทับทิมโต้ตอบกับคอสีขาวและใบหน้าถูกพ่นด้วยแป้งและผ้าไหมเล็กน้อยและผ้าคลุมไหล่ไหมสีฟ้าอ่อนห้อยลงมา เมื่อเทียบกับ Chu Tianyou ที่เหมือนเด็กผู้หญิงจะเพิ่มความมีเสน่ห์และความเย้ายวนเล็กน้อย กับภรรยา

　　เมื่อเห็นว่าเขาไม่ปล่อยให้คนใช้ของเขาสนับสนุนเขา Ji Wuya ก็เดินออกมาจากด้านหลังจอ ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ด้วยรอยยิ้มที่มุมปากของเขา และชมเชยโดยไม่ลังเล

　　“ชุดนี้เหมาะกับเซียวโหยวมาก”

　　จี้หวู่หยาเป็นปีศาจมานับพันปีแล้ว เขาได้เห็นชายหญิงที่งามสง่า มากเท่ากับปลาคาร์ปไม้กางเขนในแม่น้ำ และฉู่เทียนโหย่วที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่ใช่ ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่ง

　　แต่ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะอีกฝ่ายเป็นลัทธิเต๋าของตัวเองหรือเปล่า มอง Chu Tianyou ตรงหน้าเขา เขามักจะอยากสรรเสริญโดยไม่รู้ตัว

　　ดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่างอย่างมากระหว่าง Chu Tianyou และหญิงสาวที่ความทรงจำจะหลอกหลอนเธอและทำตัวเหมือนเด็กทารก

　　ในอดีต ดวงตาของฟีนิกซ์ของหญิงสาวนั้นคล้ายกับแสงฤดูใบไม้ผลิที่สดใสเสมอ การมองที่ "ตัวเอง" นั้นเต็มไปด้วยลูกพีชสามเดือน ลูกพลัม และบ่อน้ำแร่

　　ในเวลานี้ นัยน์ตาของฟีนิกซ์เหล่านั้นไม่มีอารมณ์เช่นนั้น และมีเพียงความเย็นยะเยือกที่ถูกขับไล่ออกไปหลายพันไมล์เท่านั้นที่หลงเหลืออยู่ในดวงตา เหมือนกับน้ำแข็งที่ลึกล้ำนิรันดร์และไม่ละลายอยู่ใต้ที่ราบน้ำแข็งทางตอนเหนือ

　　อารมณ์ของคนจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในสองวันได้อย่างไร ถ้า Ji Wuya เพิ่งสงสัยเมื่อวานนี้วันนี้เขาสามารถมั่นใจได้ว่าคนตรงหน้าเขาไม่ใช่ "Chu Tianyou"

　　Chu Tianyou เป็นหญิงสาวที่เติบโตขึ้นมาโดยครอบครัวที่ดี เธอมีบุคลิกที่อ่อนโยนและถ่อมตัว และธรรมชาติที่ไร้เดียงสาและไร้เดียงสาของ Lan Xinhui เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีลักษณะเช่นนี้

　　ไม่ใช่ว่าเขาโชคไม่ดีจนเกิดใหม่โดยการยึดบ้าน แม้แต่นักบวชเต๋า ก็ไม่ใช่คนเดิมใช่ไหม? แต่ไม่ว่าจะมองอย่างไร ก็ไม่เหมือนกับการเพาะปลูกเวทมนตร์ที่สามารถทำวิธีการปล้นบ้านได้ แต่เป็นการฝึกฝนลัทธิเต๋าที่เข้มงวดมากกว่า

　　ความเป็นไปได้นี้ทำให้ Ji Wuya คิ้วขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะคู่ลัทธิเต๋าเป็นคนยึดบ้านหรือว่าการยึดบ้านอาจเป็นเพราะการเพาะปลูกของลัทธิเต๋า

　　ใช้เวลาเพียงชั่วครู่ก่อนที่ความคิดนี้จะผุดขึ้นในใจของเขา ในความเป็นจริง Ji Wuya ยังคงทำตามความคิดก่อนหน้านี้ของเขาและยิ้มอย่างอ่อนโยนและยื่นมือออกไปยังผู้หญิงที่ยึด "Chu Tianyou" ไว้ข้างหน้าเขา

　　“ไปเถอะพ่อของเขาไปนานแล้ว”

บทที่ 4

　　ถึง Chutian Yau ชอบลม Mo ลมจะไม่ปฏิเสธ Mo ยื่นมือออกไป สถานการณ์แข็งแกร่งกว่าของผู้คน และฉันต้องก้มศีรษะ พูดถึงสถานการณ์ที่ Chu Tianyou กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้

　　โดยไม่รู้ว่าทักษะการแสดงของเขาดูงุ่มง่าม และชู Daozi ผู้ซึ่งเคยผ่านตามาแล้วก็ดิ้นรนอยู่ในใจ และยื่นมือออกด้วยใบหน้าบูดบึ้ง

　　ผู้คนก้มศีรษะลงอย่างเคารพ พวกเขาไม่เห็นการโต้ตอบระหว่างพวกเขาทั้งสอง พวกเขาเพียงฟังเสียงและเคารพนายน้อยของพวกเขาและภรรยาสาวด้วยความรักใคร่มาก

　　เมื่อเปรียบเทียบกับ Chu Tianyou แล้ว Ji Wuya พบว่าเขาดูเหมือนจะสนใจผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขามากกว่า หรืออารมณ์ของคนตรงหน้าเขามีความอยากอาหารมากกว่าเขา

　　“คุณผู้หญิง ไปกันเถอะ” เขาจับมือชูเทียนโหย่ว ฝ่ามือกดเข้าหากัน นิ้วประสานกัน ยิ้มและนำผู้คนออกจากบ้าน

　　เมื่อเรียกภรรยาของเขาอย่างกะทันหัน ฉู่เทียนโหย่วก็เซ ร่างกายของเขาไม่สมดุลและล้มลงตรงไปข้างหน้า

　　“ระวังตัวด้วย” จี้หวู่หยายิ้มในใจด้วยใบหน้าที่จริงจัง เอื้อมมือดึงบุคคลนั้นมาทางเขา และกอดเขาโดยตรง

　　ฉู่เทียนโหย่วไม่เคยรู้สึกอายขนาดนี้มาก่อน ในเวลานี้ ไม่เพียงแต่เขาโอบรอบเอวของเขาเท่านั้น เขายังดึงแขนเสื้อของ Mo Changfeng โดยไม่รู้ตัวเพื่อให้ร่างกายของเขาสมดุล คนทั้งตัวดูเหมือนเขากำลังซุกอยู่ในอ้อมแขนของ Mo Changfeng เช่นเดียวกัน

　　“ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนปากของคุณ?” ฉู่เทียนโหย่ว มองขึ้นไปที่โมชางเฟิง ไม่สามารถเรียนรู้วิธีโกรธในความทรงจำของเขาได้ และคำพูดที่เย็นชาของเขาดูเหมือนการตั้งคำถาม

　　แน่นอนว่าเขาทนไม่ไหวแล้ว

　　“เสี่ยวหยูกลายเป็นภรรยาของฉันแล้ว แน่นอนว่าเธอต้องเปลี่ยนคำพูดในฐานะสามีของเธอ คนมีพิษไม่ชอบเหรอ?” จี้หวู่หยามองไปที่การแสดงออกที่เปลี่ยนไปในอ้อมแขนของเขา กลั้นหัวเราะ เกรงว่าอีกฝ่ายหนึ่ง กลายเป็นโกรธ

　　“เสี่ยวโหย่วไม่ได้บอกว่าเขาจะแต่งงานกับพี่ชางเฟิงและเป็นภรรยาของพี่ชางเฟิงไม่ใช่หรือ” เขาพูดโดยตั้งใจ แต่เขาไม่ได้พูดไร้สาระ ฉู่เทียนโหย่วพูดอะไรบางอย่างที่คล้ายกับโมชางเฟิง

　　นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาพูด! ฉู่เทียนโหย่วโต้กลับโดยไม่แม้แต่จะคิด และด้วยตัวตนของเขา เขาจึงไม่สามารถแสดงความโกรธได้

　　มือของ Ji Wuya ที่จับเอวของ Chu Tianyou ถูกวางลงอย่างรวดเร็ว สัมผัสที่ไม่พึงประสงค์ของอีกฝ่ายชัดเจนเกินไป และเขาไม่ต้องการหยอกล้อ "มาดาม" มากเกินไป

　　Mo Changfeng เรียก Chu Tianyou ว่า "Xiao You" เขาไม่ใช่ Mo Changfeng และ Chu Tianyou ที่ตรงกันข้ามไม่ใช่ตัวเอง ในเมื่อ Ji Wuya เป็นเช่นนั้นทำไมต้องเรียกเขาแบบนั้น

　　ชื่อมาดามก็ดีนะ รู้ยังว่าใคร

　　Demon Lord คนเดียวที่มีอายุมากกว่าอาศัยอยู่มาหลายพันปีแล้ว และเขาไม่เคยมีภรรยาน้อยด้วยซ้ำ และคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาได้กลายเป็นภรรยาคนเดียวที่เขากำลังจะแต่งงาน

　　เพียงแต่ว่าตัวละครของคู่ต่อสู้นั้นแตกต่างจาก Chu Tianyou ดั้งเดิมมาก แม้ว่าคุณจะต้องการแสร้งทำเป็น คุณสามารถมองผ่านมันได้อย่างรวดเร็ว ฉันเกรงว่าคุณจะต้องช่วยปกปิดมัน

　　หวู่หยาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ไม่เคยคิดที่จะระบุตัวตนของอีกฝ่าย ท้ายที่สุด เขายังรู้เรื่องภรรยาของเขาน้อยเกินไป แม้ว่าเขาจะไม่ดูเหมือนเป็นช่างซ่อมเวทมนตร์ที่เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ วางแผนร้าย แต่เขาก็ยังต้องปกป้อง

　　มีสัญญาการแต่งงานระหว่างคนทั้งสอง และไม่มีทางทำร้ายกัน ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากต่อ Ji Wuya

　　ในแง่ของฐานการเพาะปลูก Mo Changfeng หมดแรงโดยร่างกายของเขาเพื่อฝึกฝน Qi ระดับที่เจ็ด แต่สิ่งนี้ยังคงกองซ้อนด้วยสิ่งฝ่ายวิญญาณและยาอายุวัฒนะ ไม่ได้ดีไปกว่าแหนแหนไร้รากบนท้องฟ้ามากนัก

　　ผู้ที่สามารถใช้พลังของบ้านได้จะต้องเป็นพระที่อยู่เหนือเวที Nascent Soul Chu Tianyou ได้สร้างรากฐานไปแล้วเมื่อไม่กี่เดือนก่อนและเขาต้องการที่จะเริ่มต้นจริงๆ โดยไม่ต้องใช้พลังของจิตวิญญาณเขาไม่มีพื้นฐาน โอกาสในการชนะ

　　Ji Wuya ถูกจำกัดไว้มาก ถ้าเขายังคงเป็น Chu Tianyou ที่ชื่นชม Mo Changfeng ข้างๆเขา เขาอาจจะพูดมากกว่านี้เพื่อไม่ให้เปิดเผยตัวตนของเขา

　　เสียดายที่ไม่มีแล้ว คนข้างๆ คงไม่อยากพูดอะไรกับเขาแล้ว

　　Ji Wuya และ Chu Tianyou เดินไปข้างหน้า ตามด้วย Ping An และ Lan Qing ภรรยาคนใหม่ไปที่ห้องโถงด้านหน้าเพื่อพบกับพ่อแม่ของเธอและผู้อาวุโสของกลุ่มในวันแรกหลังจากเข้าประตู

　　ในฐานะที่เป็นครอบครัวที่มีรากฐานมาจากเมืองหยุนเจียงมาหลายปี บ้านพักของตระกูล Mo มีพื้นที่ขนาดใหญ่ ใช้เวลาเพียงครู่เดียวในการเดินจาก Tinghexuan ที่ Ji Wuya อาศัยอยู่ไปที่ห้องโถงด้านหน้า

　　ในช่วงเวลานั้นจะเห็นได้ว่าทางเดินที่คดเคี้ยวกระจัดกระจายกระจัดกระจายและมีศาลาและศาลาที่แกะสลักอย่างวิจิตรบรรจงที่มีชายคาและซุ้มประตูอยู่ทุกหนทุกแห่ง

　　ในสวนมีดอกไม้แปลกตาและไผ่เขียวเติบโตข้างหิน และส่วนใหญ่เป็นต้นแคร็กมูนสีเงินที่ปลูกไว้สองข้างทางของทางเดินหิน

　　เป็นฤดูที่เบโกเนียเบ่งบาน จากระยะไกล ดอกไม้ขนาดใหญ่บนกระหม่อมของบีโกเนียจะรวมตัวกันเป็นพวงของโคโรลล่า ดอกบีโกเนียสีขาวกำลังเบ่งบานและคุณจะเห็นเกสรตัวผู้สีเหลืองบางส่วน

　　ต้นบีโกเนียเหล่านี้ เมื่อค่ำคืนล่วงไปบนดวงจันทร์อันเจิดจ้า ดอกไม้นับพันจะค่อยๆ เปล่งแสงสีเงินจาง ๆ มองจากระยะไกลราวกับแสงจันทร์จากขอบฟ้าที่รวมกันอยู่ในโลก

　　Yinyue Begonia ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ ยังเป็นไม้ดอกไม้โปรดของแม่ของ Mo Changfeng ที่ล่วงลับไปแล้ว

　　Yinyue Begonia ในคฤหาสน์ของ Mo ได้รับการปลูกโดยพระสังฆราช Mo สำหรับภรรยาที่รักของเขา ภรรยาที่เสียชีวิตไปที่นั่นเป็นเวลาหลายปีและยังคงรักใคร่และไม่ดำเนินต่อไป

　　เมื่อ Ji Wuya และคนอื่นๆ มาถึง มีชายวัยกลางคนผู้สง่างามนั่งอยู่บนที่นั่งหลักของห้องโถง สามในสี่เหมือน Mo Changfeng โดยมีเด็กชายอายุสิบห้าหรือสิบหกปียืนอยู่ข้างเขา

　　ทั้งสองด้านของห้องโถงเต็มไปด้วยผู้สูงอายุที่สวมเครื่องแบบตระกูลโม

　　ในเวลานี้ สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขาและ Chu Tianyou Ji Wuya และ Chu Tianyou ก้าวเข้าไปในห้องโถง และ Ping An และ Lan Qing ต่างก็ถูกทิ้งไว้ข้างนอก

　　“ฉันเคยเห็นพ่อของฉัน และฉางเฟิงอยู่บนท้องฟ้าเดียวกัน อย่าโทษพ่อและลุงของฉัน” เขาก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับผู้เฒ่าของตระกูล Mo, Mo Xiaoyun ก่อนที่เขาจะลงไปและได้รับความช่วยเหลือ .

　　โมเสี่ยวหยุนตบไหล่เขา รู้สึกกังวลกับรูปร่างหน้าตาที่อ่อนแอของลูกชาย และพูดด้วยความระมัดระวังในขณะที่สนับสนุนเขา

　　“ยังไม่ถึงเวลา เรามาเร็ว และสุขภาพของคุณดีขึ้น”

　　ฉู่เทียนโหย่วที่อยู่ด้านข้างก้าวไปข้างหน้าในเวลานี้และริเริ่มที่จะจับมือของ Mo Changfeng เมื่อคนจำนวนมากเฝ้าดูเขาทำไม่ได้ ทำทุกอย่าง อย่าทำ

　　ว่า "เทียนโหย่ว" ไม่ได้พูดถึงฉัน ฉันอ่าน Qingxinjing ในใจอย่างเงียบ ๆ และชื่อที่ฉันไม่ได้ยินมาหลายร้อยปีก็ปรากฏขึ้นในหูของฉันอีกครั้ง Chu Tianyou บอกว่าเขาไม่รู้สึกว่ามันเป็น ปลอม.

　　“ท่านพ่อ ใกล้จะถึงเวลาแล้ว ถึงเวลาที่พี่ชายและพี่สะใภ้ของข้าจะเสิร์ฟชาให้ท่าน” หลางหนุ่มในชุดขาวพูดกับโม่เสี่ยวหยุนอย่างอ่อนโยน

　　เมื่อ Ji Wuya เข้ามาในตอนนี้ เขาเผชิญหน้ากับวัยรุ่นที่ยืนอยู่ข้าง Mo Xiaoyun กับ Mo Changfeng น้องชายวัย 3 ขวบของ Mo Xingfeng ในความทรงจำของเขา

　　“ใช่”

　　โมเสี่ยวหยุนตอบอย่างเย็นชาเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น และทัศนคติของเขาที่มีต่อลูกชายคนโตและลูกชายคนโตแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

　　Ji Wuya คุกเข่าลง นี่คือสิ่งที่ Mo Changfeng ควรทำ แต่ก็ไม่สำคัญสำหรับเขา

　　ครอบครัวของ Mo ได้หล่อเลี้ยง Mo Changfeng อีกครั้ง เขาไม่ชอบที่จะเป็นหนี้บุญคุณเขาตลอดชีวิต มันเป็นความโปรดปรานที่จะซ่อมแซมจิตวิญญาณของ Mo Changfeng และกลับชาติมาเกิด ทั้งหมดที่เหลืออยู่คือการเล่น Mo Changfeng ให้ดีก่อนจากไป

　　ยิ่งไปกว่านั้น จิตวิญญาณของเขายังเป็นลูกชายของ Mo Xiaoyun มาสิบแปดปีแล้ว

　　“ท่านพ่อ ดื่มชา” ฉู่เทียนโหย่วคุกเข่าลงอย่างเฉยเมย ยกถ้วยชาขึ้นและงอมุมปากของเขา หันหน้าเข้าหาโมเสี่ยวหยุนต่อหน้าเขา ผู้ซึ่งยุติธรรม

　　เมื่อคำพูดนั้นถูกพูดออกไป เสียงของผู้หญิงคนนั้นก็ทำให้เขาหายไปแม้กระทั่งความอับอายครั้งสุดท้าย ส่วน Dao Jianzong Daozi ที่สง่างามของ Heavenly Dao Jianzong Daozi คุกเข่าพระที่ไม่สามารถฝึกฝนเป็นแกนทองคำได้ ... Chu Tianyou มึนงงแล้ว

　　เมื่อวานเจ้าบ่าวเป็นลมเมื่อมาที่โบสถ์แต่ได้คุกเข่าลงสามครั้งและกราบพ่อแม่ของสวรรค์และแผ่นดินโลกด้วยตนเอง วันนี้เป็นอีกแค่ครั้งเดียว

　　ฉู่เทียนโหย่วก้มศีรษะลงเมื่อเขายื่นถ้วยชาออกมา ในสายตาของคนอื่นๆ เขาคิดว่าผู้หญิงคนใหม่ขี้อายเท่านั้น

　　โมเสี่ยวหยุนหยิบจิบจากถ้วยน้ำชาอย่างอ่อนโยน จากนั้นส่งซองแดงให้เขา และยิ้มเมื่อเขาเอื้อมมือไปหยิบมัน

　　“Tianyou คุณและ Chang Feng เติบโตขึ้นโดยพ่อของคุณทั้งคู่ พ่อรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับมิตรภาพของคุณกับ Chang Feng พ่อเชื่อว่าคุณจะเป็นภรรยาที่ดี”

　　“ร่างกายของ Chang Feng ไม่ค่อยดี คุณอาจต้องการมากกว่านี้ ระวังตัวด้วย”

　　ฉู่เทียนโหย่วไม่อยากรับคำนี้เลย หลังจากถูกบังคับให้แต่งงานกับใครซักคน เขายังต้องเรียนรู้ที่จะเป็นภรรยาที่ดี? ไม่มีความผันผวนในหัวใจของเขา เขาเพียงต้องการหาดาบของเขาเอง

　　“ท่านพ่อ ไม่ต้องกังวลไป Tian You จะเป็นภรรยาที่ดีอย่างแน่นอน และเธอจะดูแลฉันอย่างดีอย่างแน่นอน” Ji Wuya ยิ้มข้างเขาและอธิบายความผิดปกติของ Chu Tianyou

　　“คุณพูด

　　ตรงไปตรงมาเทียนโหยวขี้อาย” ฉู่เทียนโหย่วมองไปยังบุคคลที่ช่วยชีวิตเขา โดยรู้ว่า Mo Changfeng ไม่ได้พยายามช่วยเหลือเขา แต่เขารู้สึกขอบคุณเล็กน้อยในใจ

　　“คุณผู้หญิง คุณปฏิเสธ” คำพูดของ Mo Changfeng ทำให้ความกตัญญูของ Chu Tianyou หายไปทันที

　　หลังจากถวายชาให้ลูกสะใภ้ฉันเห็นผู้เฒ่าทุกคนซึ่งแต่ละคนมีความเกี่ยวข้องกับ Mo Changfeng ด้วยสายเลือด หลังจากการทักทายจากลุง ลุง และปู่ของฉัน พวกเขาก็ย้ายไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษด้วยกัน

　　ในฐานะคู่รักที่รัก Ji Wuya และ Chu Tianyou เดินตามหลังโดยอ้อมแขนตามด้วยผู้อาวุโสของตระกูลและ Mo Xiaoyun ข้างหน้า

　　“พี่ชายและพี่สะใภ้มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก” Mo Xingfeng อยู่ข้างหลังพวกเขาครึ่งก้าว และในขณะนั้นเขาก็ยิ้มและพูดกับพวกเขา

　　Ji Wuya เหลือบมอง Chu Tianyou จากมุมตา คิดว่าทั้งสองคนไม่ค่อยดีต่อกัน

　　แต่ Mo Xingfeng พูด เขาและ Chu Tianyou ไม่สามารถพูดอะไรได้ ดังนั้น Ji Wuya จึงไอเล็กน้อยและหัวเราะ

　　“เราโตมาด้วยกัน และความสัมพันธ์ก็ดีกว่าคู่รักทั่วไป” เขาพูด และรู้สึกว่ามือที่จับแขนของเขาแข็งขึ้นเล็กน้อย

　　Ji Wuya เกี่ยวริมฝีปากของเขา ท่าทางเล็กน้อยของมาดามน่ารักมาก และอารมณ์ของเธอดีกว่าผู้หญิงที่ไร้เหตุผลและไร้เหตุผล เรื่องการหักล้างตัวตนนั้นไม่จำเป็นชั่วคราว ปล่อยมันไปทีหลัง

　　เมื่อนึกถึงผู้ฝึกตนสตรีที่เขารู้จัก Ji Wuya กระตุกมุมปากเล็กน้อย จากนั้นมองไปยังสหายลัทธิเต๋าที่เงียบสงบข้างๆ เขา และเขาคิดว่าคราวนี้เป็นการปลอมตัวเป็นพรหรือไม่

　　Mo Xingfeng ยิ้มและมองไปที่ Chu Tianyou และพูดติดตลกว่า "พี่สะใภ้ของฉันเพิ่งเข้ามาเมื่อวานนี้ วันนี้พี่ชายของฉัน ผิวของคุณดีขึ้นมาก คุณควรแต่งงานเร็วกว่านี้ถ้าคุณรู้"

　　Ji Wuya กลัวมากที่สุด. สิ่งที่ฉันเกลียดคือคนอย่าง Mo Xingfeng ที่ยิ้ม แต่ไม่ยิ้ม ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นเด็กตอนอายุสิบห้า แต่เขาสวมหน้ากาก

　　สำหรับเหตุผลที่ Mo Xingfeng ทำเช่นนี้ เขาอาจจะหวังว่าจะเป็นเหมือน Mo Changfeng มากขึ้น เพื่อให้ Mo Xiaoyun ชอบเขามากขึ้น

　　ฉันเรียนรู้พฤติกรรมและทำทุกอย่างจาก Mo Changfeng และ Mo Changfeng ชอบใส่เสื้อผ้าสีขาวและอ่อนโยน ดังนั้นเขาจึงเรียนรู้ด้วย

　　หลังจากคุยกันไม่กี่ครั้ง ประตูห้องโถงบรรพบุรุษก็ใกล้เข้ามาแล้ว

　　Ji Wuya รู้ว่าสหายลัทธิเต๋าของเขาไม่ชอบพูด ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ Mo Xingfeng นำหัวข้อมาให้เธอ เขาจะบล็อกมันกลับ

　　เมื่อทุกคนหยุด Mo Xingfeng ก็เงียบและไม่พูดอะไรอีก Ji Wuya ได้ยิน Mo Xiaoyun ต่อหน้าเขาเรียกเขาและ Chu Tianyou ให้ออกมาข้างหน้า

บทที่ 5

　　Ji ไม่รู้ขอบเขตพร้อมกับ Chutian เข้าหาอย่างสบาย ๆ คิดว่าไม่มีใครสนใจงานแต่งงานในวันรุ่งขึ้น Chutian ทัศนคติสบาย ๆ และถ้าคุณสามารถหลังจากเวลาผ่านไปนานก็จะพบได้อย่างแน่นอน

　　อีกอย่าง ฉันไม่ใช่ Mo Changfeng เล่นสักพักดีกว่า ถ้าเป็นแบบนี้... ฉันไม่อยากอยู่บ้าน Mo ฉันรอสองสามวันและคิดว่าจะทิ้ง Mo's ไว้ทำไม บ้านหลัก.

　　“ท่านพ่อ” จี้หวู่หยาคิดในใจด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและยื่นให้โม่เสี่ยวหยุน

　　"คุณกำลังยืนอยู่ข้างหลังพ่อกับ Tianyou" Mo Xiaoyun ดูแล Mo Changfeng และทุกคำพูดและการกระทำทำให้ชัดเจนว่าเขาให้ความสำคัญกับลูกชายคนนี้

　　เป็นเพราะเหตุนี้เองที่นายใหญ่คนโต Mo Changfeng มีเหตุผล ไม่มีใครกล้าที่จะเคี้ยวโคนลิ้นของเขาไว้ข้างหลังหรือยืนขึ้นและลงเพราะสุขภาพไม่ดีของเขา

　　“ใช่”

　　ประตูห้องบรรพบุรษถูกปิดอย่างแน่นหนา. ห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลขุนนางผู้ปลูกฝังถูกเปิดออกยกเว้นเมื่อบรรพบุรุษถูกสังเวยในช่วงปีใหม่ มันเหมือนกับตอนนี้เมื่อลูกชายคนโตและหลานชายแต่งงานและ อยู่ในลำดับวงศ์ตระกูล

　　“เปิดห้องโถงบรรพบุรุษ” น้ำเสียงของ Mo Xiaoyun สงบและในขณะที่เขาเปิดปากเขาบีบยุทธวิธีในมือของเขา

　　Ji Wuya ยืนใกล้ ๆ และมีมุมมองแบบพาโนรามาของการเคลื่อนไหวของ Mo Xiaoyun ดูเหมือนว่าครอบครัว Mo นี้มีภูมิหลังบางอย่างจริงๆ

　　มันเป็นเพียงห้องโถงบรรพบุรุษในพื้นที่เล็ก ๆ น้อย ๆ และจริง ๆ แล้วมันถูกแบน 32 อัน ฉันไม่รู้ว่าจะแก้ไขอย่างไรและฉันไม่สามารถทำลายมันโดยใช้กำลังก่อนยุคหยวนอิง

　　ประตูของห้องโถงบรรพบุรุษนั้นเรียบง่ายและหนักหน่วงโดยไม่มีเส้นใด ๆ มันสว่างขึ้นเมื่อ Mo Xiaoyun บีบกลยุทธ์ซึ่งเป็นสัญญาณของการห้ามไม่ให้เปิดใช้งานประตู

　　เมื่อโมเสี่ยวหยุนถึงขีดจำกัดสุดท้าย เขาเลื่อนนิ้วโป้งของมือขวาผ่านนิ้วกลาง และเลือดหยดหนึ่งพุ่งตรงไปที่เส้นจำกัด และในที่สุดก็ละลายเหนือการจำกัด

　　เมื่อเทียบกับการแบน 32 ครั้งก่อนหน้านี้ การกระทำสุดท้ายของ Mo Xiaoyun ทำให้ Ji Wuya ไม่สนใจ ครอบครัวของชนชั้นสูงเน้นเรื่องมรดกเลือด ครอบครัวของชนชั้นสูงให้ความสนใจเลือดมากขึ้น การห้ามนี้ไม่ได้มากไปกว่าการใช้เลือดเพื่อทดสอบว่าเป็น จริงหรือไม่ ครอบครัวสายตรง

　　หาก Ji Wuya เดาถูกต้อง ในฐานะลูกชายคนโตของ Mo Xiaoyun "Mo Changfeng" เขาจะสามารถปลดล็อกข้อจำกัดสายเลือดสุดท้ายนี้ได้

　　ทันทีที่ข้อจำกัดถูกยกขึ้น ดูเหมือนว่ามือที่มองไม่เห็นค่อยๆ ผลักประตูเข้าด้านใน และเมื่อมันถูกเปิดออกจนสุด โม่เสี่ยวหยุนก็ก้าวเข้ามา

　　ตามด้วยเขาและ Chu Tianyou ตามด้วยผู้อาวุโสของครอบครัวและ Mo Xingfeng

　　ภายในห้องโถงบรรพบุรุษกำลังเผาตะเกียงถาวรที่ทำจากครีมเมอร์ล็อคและวิญญาณของเขา ตะเกียงนี้จะคงอยู่เป็นเวลาร้อยปี และแผ่นจารึกของบรรพบุรุษของตระกูลโมวางอยู่ตรงกลาง

　　“โม เสี่ยวหยุน สังฆราชองค์ที่ 273 ของตระกูลโม นำผู้อาวุโสของตระกูลและลูกสะใภ้คนโตมาเยี่ยมบรรพบุรุษและบรรพบุรุษ” โมเสี่ยวหยุนเป็นผู้นำและคุกเข่าลง จากนั้นทุกคนก็คุกเข่าลง

　　หลังจากสามคันธนู Mo Xiaoyun ก็ลุกขึ้น

　　Ji Wuya รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยเมื่อลุกขึ้น และร่างของเขาก็สั่นเล็กน้อย คิดว่าเขาประเมินร่างกายนี้สูงเกินไปจริงๆ

　　เมื่อมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับเขา ฉู่เทียนโหย่วที่อยู่ข้างๆ เขายื่นมือออกมาสนับสนุนเขา

　　“ขอบคุณ ท่านหญิง” จี้หวู่หยามองและหัวเราะ แล้วยื่นมือออกไปและตบหลังมือของฉู่เทียนโหยว

　　โดยไม่คาดคิดเมื่อเห็น Chu Tianyou ดึงมือของเขาอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าความบริสุทธิ์ของเขาเปื้อนสิ่งสกปรก รอยยิ้มที่มุมปากของเขาอดไม่ได้ที่จะลึกลงไป การกระทำเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ช่างตลกจริงๆ

　　ถ้ายังไม่ถึงเวลาในตอนนี้ Ji Wuya ยังคงต้องการหยอกล้อภรรยาของเขาอีกครั้ง และเขารู้สึกเสียใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของ Mo Xiaoyun ในหูของเขา

　　โมเสี่ยวหยุนขอลำดับวงศ์ตระกูล มองดูพวกเขาด้วยความกรุณา ถือตลับหมึกเซรามิกขนาดเท่าฝ่ามือในมือของเขา และหมึกที่เป็นของแข็งก็ส่งกลิ่นหอมจางๆ

　　“เลือดหยดหนึ่งอยู่ในหมึก”

　　ฉู่เทียนโหย่วยกมือขึ้นโดยไม่พูดอะไรดึงปากเล็กๆ มาที่ปลายนิ้วของเขา แล้วหยดเลือดสองสามหยดลงในตลับหมึก

　　ทันทีที่หมึกที่แข็งตัวสัมผัสกับเลือดมันก็ละลายทันทีเป็นลูกบอลและในที่สุดก็กลายเป็นของเหลวสีดำสองสามหยดที่มีด้ายสีแดง Mo Xiaoyun โบกแขนเสื้อของเขาและของเหลวกลายเป็นสามตัวอักษรและตกลงบนต้นไม้ตระกูล .

　　ตัวละครสามตัว Chu Tianyou เพิ่งตกอยู่ภายใต้สามตัวละคร Mo Changfeng และลายมือสีดำและสีแดงแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงตัวตนของเธอ

　　“ฉางเฟิง” โมเสี่ยวหยุนปิดแผนภูมิต้นไม้ครอบครัวด้วยความพึงพอใจและเรียกชื่อของเขาด้วยรอยยิ้ม

　　“คำสั่งของพ่อเธอคืออะไร?”

　　“ก่อนหน้านี้เจ้าจะหลบเลี่ยงและอ่อนแอพอที่จะเป็นพระสังฆราชน้อย ตอนนี้เจ้าดูดีขึ้นแล้ว เจ้าได้แต่งงานกับเทียนโหยวเป็นภรรยาของเจ้าแล้ว”

　　“แม้เจ้าจะยังไม่ถึงมงกุฏ แต่เจ้าก็ทำได้” ไม่อยู่ต่อหน้าคุณเหมือนเดิม อยู่ใน Hexuan ทั้งวันและไม่สนใจทุกอย่าง”

　　“ในฐานะหลานชายของตระกูล Mo ตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวเล็กไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณเมื่อ คุณกลับไปที่ประตูพร้อมกับ Tianyou Sanchao ฉันจะไปหาคุณลุง Mo ผู้ที่เหลืออยู่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมายากที่จะเรียนรู้”

　　Mo Xiaoyun กล่าวต่อหน้าผู้อาวุโสของตระกูล Mo และ Mo Xingfeng เพียง เพื่อแสดงทัศนคติของเขา

　　เขาเป็นลูกชายคนโตของ Mo Xiaoyun และตำแหน่งของ Young Patriarch จะเป็นเพียง Mo Changfeng ในอนาคตผู้เฒ่าของตระกูล Mo จะเป็นเขาด้วย หากคนอื่นมีความคิดใด ๆ อยู่ในใจ ทางที่ดีที่สุดที่จะไม่คิดถึงพวกเขาอีก

　　Ji Wuya ไม่คาดคิดว่า Mo Xiaoyun จะพูดแบบนั้น เขาที่กำลังจะจากไปไม่ช้าก็เร็วตกลงผูกมัดตัวเองกับครอบครัวของ Mo ได้อย่างไร

　　“ท่านพ่อ ท่านรู้จักร่างของเด็กแล้ว และจะไม่สายเกินไปที่จะพูดถึงเรื่องนี้จนกว่าจะสวมมงกุฎ” จี้หวู่หยาแสร้งทำเป็นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

　　“หมออัจฉริยะระดับเทพเคยกล่าวไว้ว่าเป็นการยากที่จะเอาชีวิตรอดจากมงกุฎที่อ่อนแอด้วยร่างกายของฉางเฟิง และเมื่อหนึ่งเดือนก่อน… ร่างกายยังดีและไม่ดีอยู่เสมอ เรื่องของผู้นำตระกูลหนุ่มมีความสำคัญมากพ่อ เจ้าควรพิจารณามัน

　　ซะ” จีหวู่หยา เขาพูดเรื่องไร้สาระ ด้วยสภาพร่างกายที่ค่อย ๆ ดีขึ้น เขาสามารถอยู่อย่างสงบสุขเป็นเวลาร้อยปีแม้ว่าเขาจะไม่ได้ฝึกเต๋าก็ตาม

　　แต่ Mo Xiaoyun ไม่รู้ เขาได้ยินสิ่งที่ Mo Changfeng พูดเพียงเพื่อรู้สึกว่า Mo Changfeng เป็นผู้รู้ชะตากรรมของเขาและยอมแพ้อย่างสมบูรณ์

　　เมื่อ Chu Tianyou ได้ยินสิ่งที่ Mo Changfeng พูด เขาก็คิดว่า "สามี" ของเขามีสุขภาพไม่ดีและเป็นผู้ป่วย เขาเกือบเสียชีวิตเมื่อเดือนที่แล้ว แม้ว่าร่างกายของเขาจะดูดีในตอนนี้ แต่เขาอาจกลับมามีแสงสว่างได้ การคุกเข่าและลุกขึ้นจะทำให้เวียนหัวและไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร

　　อาจารย์ Daozi รู้สึกว่าเขาไม่ควรคิดอย่างนั้น แต่นั่นคือความจริง

　　เดิมทีผู้อาวุโสที่เหลือถูก Mo Xiaoyun ชักชวน แต่ตอนนี้เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ Mo Changfeng พูดด้วยตัวเองเขารู้สึกโปนเล็กน้อยในหัวใจ

　　สำหรับ Mo Xingfeng ที่แทบไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ มันไม่ใช่ตาของเขาที่จะพูดที่นี่ เพียงแค่ยืนอยู่ตรงมุมห้องพร้อมกับห้อยหัวลงและไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

　　“ผู้เฒ่าผู้เฒ่าคิดว่าสิ่งที่ Chang Feng พูดนั้นไม่สมเหตุสมผล” ผู้อาวุโสชุดดำที่ยืนอยู่แถวแรกของด้านล่างไม่อ่อนน้อมถ่อมตนหรือเย่อหยิ่ง

　　“ผู้อาวุโส ท่านหมายความว่าอย่างไร” โมเสี่ยวหยุนขมวดคิ้ว แต่ต้องปฏิบัติตามคำพูดของผู้เฒ่า

　　เขาไม่จำเป็นต้องฟังคำพูดของผู้อาวุโสคนอื่น แต่ตำแหน่งผู้อาวุโสในตระกูลโมนั้นอยู่ภายใต้เขาเท่านั้น และแม้จะจัดการกับเรื่องครอบครัว เขาก็สูงกว่าเจ้าของครอบครัวด้วยซ้ำ

　　“ผู้เฒ่าหมายความว่าตอนนี้ร่างกายของ Chang Feng เริ่มดีขึ้นแล้ว เขาควรดูแลเขาให้ดี เมื่อเขาสวมมงกุฎสองปีต่อมา มันจะไม่สายเกินไปที่จะกลายเป็นผู้เฒ่าหนุ่ม” ผู้เฒ่าลูบเครายาวของเขา .

　　โมเสี่ยวหยุนขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการเห็นด้วยกับคำพูดของผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่

　　“ท่านพ่อ ร่างกายปัจจุบันของชางเฟิงไอและไอจริง ๆ ไม่เหมาะกับผู้เฒ่ารุ่นเยาว์” แน่นอน จี้หวู่หยาจะไม่ยอมละทิ้งข้อแก้ตัวดีๆ เช่นนี้ ด้วยการไอสองสามครั้ง และใบหน้าที่ซีดเซียวของเขาได้พิสูจน์คำพูดของเขา

　　“แค่นั้น ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้” โมเสี่ยวหยุนถอนหายใจและยกเลิกแผนนี้

　　"คนอื่นๆ ลาออก Changfeng และ Tianyou อยู่"

　　"ใช่ผู้เฒ่า."

　　"ใช่พ่อ"

　　Mo Xingfeng และผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ทำความเคารพด้วยกันและก้าวออกไปโดยรู้ว่าขั้นตอนต่อไปไม่เหมาะกับการปรากฏตัวของพวกเขา

　　หลังจากที่คนอื่นๆ ถอยออกไป ประตูห้องโถงบรรพบุรุษก็ปิดลง เหลือเพียง Mo Xiaoyun, Ji Wuya และ Chu Tianyou ในห้องโถงบรรพบุรุษ

　　“ตามพ่อของฉันไป” โมเสี่ยวหยุนก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว ข้ามแผ่นจารึกที่วางไว้ด้านหน้า และพูดกับเขาและฉู่เทียนโหยว

　　Ji Wuya งงงวยกับการกระทำของ Mo Xiaoyun แต่ในเวลานี้เขาและ Chu Tianyou ไม่สามารถถามได้ พวกเขาสามารถตามหลัง Mo Xiaoyun เท่านั้น

　　เมื่อกำแพงหายไปอย่างกะทันหัน เผยให้เห็นทางเข้าของหลุมดำ Mo Xiaoyun ถือตะเกียงในมือของเขาและพาพวกเขาเข้าไป

　　มีห้องลับในห้องโถงบรรพบุรุษ? Ji Wuya เห็นฉากนี้และคิดอย่างรอบคอบคนที่ไปที่นั่นไม่เคยเห็นฉากนี้ในความทรงจำของ Mo Changfeng

　　เดิมที Mo Changfeng ไม่รู้ ดังนั้นทำไมเขาถึงบอกตัวเองในวันนี้ว่าบันไดที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาถูกลงแล้ว และคนที่มืดมิดต้องใส่ใจกับเท้าของเขา

　　ประตูข้างหลังเขาปิดลงอย่างกะทันหันปิดกั้นแสงภายนอกทั้งหมด Ji Wuya ยื่นมือออกมาโดยไม่รู้ตัวเพื่อจับมือของ Chu Tianyou และปกป้องอีกฝ่ายหนึ่ง

　　แต่เขาไม่เคยต้องการที่จะขึ้นไปบนอากาศ Ji Wuya ดึงมือของเขาอย่างเฉยเมยและคิดด้วยรอยยิ้ม เกือบลืมไปว่าอารมณ์ของภรรยาของเขาแตกต่างจาก "Chu Tianyou" ในตอนนี้

　　Chu Tianyou ซึ่งอยู่หลัง Mo Changfeng ครึ่งก้าวเดินห่างออกไปเล็กน้อยโดยไม่มีร่องรอยใด ๆ หลีกเลี่ยงมือที่อีกฝ่ายยื่นออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชาและระวังไม่ให้ถูกสัมผัสอีก

　　ไม่นานหลังจากจากไป Mo Xiaoyun ก็หยุด

　　ปรากฏต่อหน้าพวกเขาเป็นประตูสีดำและสีทองโดยรวม ด้วยแสงเทียนในมือของ Mo Xiaoyun Ji Wuya สามารถมองเห็นลวดลายมังกรที่ประณีตและครอบงำที่ประตูได้ ฉันไม่รู้ว่าทำไม ประตูนี้ให้เขา ความรู้สึก ค่อนข้างคุ้นเคย

　　ด้วยเทคนิคการแกะสลักแบบนี้และเส้นที่ผ่านกระบวนการพิเศษ ประตูก็เปิดออกตรงหน้าพวกเขา และเมื่อพวกเขาเข้าไป Ji Wuya ก็ยื่นมือออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจและปัดข้ามเส้น

　　ลายมังกรที่ดูเหมือนโล่งอกจริง ๆ แล้วแบน ในขณะนั้น มีการใช้เทคนิคพิเศษในการวาดโล่งอก มันสั้นเกินไปที่จะเห็นมังกร และมองเห็นเพียงเกล็ดเดียวครึ่งกรงเล็บ

　　ไม่นานห้องลับก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา เลย์เอาต์และของตกแต่งภายในเหมือนกันกับชั้นบนแต่จะเห็นได้ว่าวัสดุสำหรับห้องลับดีกว่าห้องโถงบรรพบุรุษด้านบน

　　มีตะเกียงที่เผาไหม้อยู่เสมอซึ่งจะคงอยู่ได้นานหลายพันปี แต่ด้านหน้าของภาพวาดที่อยู่ตรงกลางมีโคมไฟนิรันดร์สองดวงที่จะคงอยู่นานหลายพันปี

　　ภาพบุคคลหนึ่งภาพและไฟยาวสองดวงเป็นห้องลับทั้งหมด

　　Mo Xiaoyun ก้าวไปข้างหน้าด้วยความเคารพและคุกเข่าลงต่อหน้ารูปเหมือน จากนั้นจึงโบกมือให้ทั้งสองคนทำแบบเดียวกัน

　　เมื่อ Ji Wuya เห็นภาพของฉัน เขาแทบจะไม่แสดงสีหน้าใดๆ เลย เขาวาดไว้บนภาพเหมือนอย่างชัดเจน

　　ไม่สิ เขามาจากชาติก่อนต่างหากที่ต้องแม่นยำ

　　อย่างไรก็ตาม มันเป็นใบหน้าของเขาเอง หลังจากดูมานับพันปี เขาไม่เคยยอมรับความผิดพลาดของเขาเลย แต่ทำไมภาพของเขาถึงปรากฏอยู่ใต้ห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูล Mo?

　　เป็นไปได้ไหมว่าฉันมีบางอย่างเกี่ยวกับครอบครัว Mo ฉันจำไม่ได้?

บทที่ 6

　　"Chang Feng คุณคุกเข่าลงเพื่อดูบรรพบุรุษกับ Tianyou" Mo Xiaoyun กล่าวกับเขา

　　Ji Wuya ระงับความรู้สึกกระตุกที่มุมปากของเขาและคุกเข่าลงบนบรรพบุรุษของตระกูล Mo ตอนนี้เขาต้องคุกเข่า?

　　และเขาจำได้อย่างชัดเจนว่าเขาเป็นบรรพบุรุษของตระกูล Mo ได้อย่างไรเพราะเขาไม่มีลูก นี่ไม่ใช่การดูหมิ่นชื่อเสียงของเขาเพียงลมๆ แล้งๆ หรอกหรือ?

　　แม้ว่าชื่อเสียงของ Ji Wuya ในอาณาจักรเบื้องล่างจะไม่ดีนัก เขาก็ไม่สามารถพูดไร้สาระได้! เขาเพิ่งแต่งงานกับภรรยาเมื่อวานนี้ และเขาก็ยังไม่รู้ว่าลูกอยู่ที่ไหน

　　Ji Wuya ตกตะลึงเล็กน้อย เมื่อเขาฟื้น เขาเห็น Mo Xiaoyun ม้วนคิ้ว มองเขาอย่างกังวล

　　“ฉางเฟิง เกิดอะไรขึ้น?”

　　“เวียนหัวนิดหน่อย ไม่เป็นไรครับพ่อ” จี้หวู่หยาคุกเข่าลงสามครั้ง ยืนขึ้นและใส่เครื่องหอมลงในกระถางธูป

　　เขามองไปที่ Chu Tianyou ที่ติดตามเขาเพื่อทำการเคลื่อนไหวแบบเดิมอีกครั้ง และทันใดนั้นก็รู้สึกปวดหัว

　　เกิดอะไรขึ้นหลังจากการกลับชาติมาเกิด?ในโอกาสทั้งหมดภรรยาของฉันได้เกิดใหม่เช่นเดียวกับตัวเองร่างกายนี้กำลังมีปัญหา แต่ตอนนี้ปรากฏว่า "ฉัน" เป็นบรรพบุรุษของตระกูล Mo วุ่นวายอะไรเช่นนี้คำพูดคือ แจ่มใส.

　　"นี่คือบรรพบุรุษของฉันในตระกูล Mo ฉันจำไม่ได้ว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ไม่มีใครรู้จักชื่อของเขา"

　　Ji Wuya ไม่ได้ข้ามอาณาจักรมาหลายพันปี แต่เขาได้เพิ่มขึ้นเป็นครั้งคราว . คนเหล่านั้นเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับตัวเองบ้าง

　　สิ่งที่ประดิษฐ์ขึ้นเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติดูเหมือนว่าจะเห็นด้วยตาของฉันเองว่าฉันเคยอยู่ในป่าเนื้อ Jiuchi, Ye Yu Hundred Girls ไม่รีบร้อนและแม้กระทั่งการปล้นนางฟ้าที่มีชื่อเสียงเช่นการห้ามฆ่าคนเป็นต้น

　　เมื่อมองไปที่การแสดงออกของ Mo Xiaoyun ที่เขาต้องการถามคำถาม Ji Wuya ก็อดไม่ได้ที่จะแสร้งทำเป็นสนใจ

　　“พ่อครับ ผมไม่รู้ว่าบรรพบุรุษนี้ชื่อใคร”

　　“เมื่อสามพันปีก่อน มีผู้ฝึกตนปีศาจผู้ต่อต้านเทพ 81 องค์ ฟ้าร้องฟ้าแลบ มารร้ายข้ามหัวใจ ทะยานขึ้นสู่เบื้องบน อาณาจักร"

　　"ดังนั้น ฉางเฟิงสามารถเดาได้ว่าพ่อพูดอะไร ใครกัน?"

　　ฉู่เทียนโหย่วซึ่งเดิมทีไม่สนใจสิ่งที่โมเสี่ยวหยุนพูด อดไม่ได้ที่จะมองดูหลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาได้ยินมาว่าใครคือโม่เสี่ยวหยุน พูดถึงแต่เขารู้สึกแปลกๆ

　　ตามบันทึกที่กว้างขวางใน Library of the Sword Sect of Heaven และหลายปีผ่านไป ฉันไม่เคยได้ยินว่าปีศาจที่เคารพนับถือมีลูกหลานในแดนอมตะตอนล่าง

　　“พ่อของฉันบอกว่าเป็นเทพอสูรซวนหลี่——จีหวู่หยา!?” ใบหน้าของจีหวู่หยาแสร้งทำเป็นตกใจ แต่หัวใจของเขากลับไม่มีความผันผวน

　　Gein เขาแน่ใจ 100% ว่าเขาไม่มีลูกนอกกฎหมายอาศัยอยู่ข้างนอก เมื่อตอนที่เขาเป็น Demon Venerable ในอาณาจักรอมตะตอนล่าง เขากำลังต่อสู้กับ Immortal Dao หรือกำลังยุ่งอยู่กับการเคลียร์ข้อพิพาทภายใน Demon Dao

　　ก่อนหน้านี้มันเป็นเรื่องของการแก้แค้นและการฝึกฝน และแม้แต่มือของหญิงสาวก็ยังไม่เคยถูกแตะต้อง

　　มันเป็นเพียงการใส่ร้ายความไร้เดียงสาของเขาในอากาศ มากกว่าข่าวลือที่ทำโดยผู้คนของ Immortal Dao อย่างน้อย Immortal Dao ไม่ได้สร้างเด็กให้กับเขา

　　นี่เป็นแพะรับบาปตัวใหญ่ที่รัดเขาไว้

　　เมื่อเทียบกับ Ji Wuya ที่แสร้งทำเป็นตกใจและเยาะเย้ยและหันโต๊ะในใจ ความประหลาดใจบนใบหน้าของ Chu Tianyou ถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์และไม่สามารถปกปิดได้

　　Ji Wuya สังเกตเห็นสิ่งนี้ สงสัยว่าทำไมภรรยาของเขาถึงตกใจมาก อาจเป็นแฟนของเขา? ต่างจากตะโกน ตะโกน กรีดร้อง และสังหาร Dao อมตะ ส่วนใหญ่ Mo Xiu บูชา Xuanli Mozun

　　เมียคือคนที่ยึดบ้าน = Moxiu = บูชา Xuanli Mozun = ภรรยาบูชาตัวเอง สมการนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติกับ Ji Wuya

　　“ในตอนนั้น บรรพบุรุษ Xuanli ขึ้นไป และผู้คนของ Immortal Dao ตะโกนและกรีดร้องใส่ผู้ที่ปลูกฝังวิถีเวทย์มนตร์ หากเราให้พวกเขารู้ว่าครอบครัว Mo ของฉันเป็นสายที่บรรพบุรุษ Xuanli ทิ้งไว้เราจะประสบภัยพิบัติอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ "

　　นี่คือความจริงจี WuYa รู้สถานการณ์เมื่อเขาเอามันถ้าเขาจริงๆมีลูกชายคนหนึ่งเขาจะถูกไล่ตายโดยอมตะ

　　Chu Tianyou ยังคงเงียบ แต่เขาก็เห็นด้วยกับคำพูดของ Mo Xiaoyun ในใจ เป็นการดีกว่าสำหรับผู้อมตะที่จะฝึกฝนเวทย์มนตร์มาเกือบพันปี อาจกล่าวได้ว่ามากกว่าหนึ่งพันปีมาแล้วไม่มีความสับสน .

　　"ผู้เฒ่าคนแรกเปลี่ยนชื่อและเปลี่ยนชื่อและก่อตั้งตระกูล Mo ด้วยชื่อ "Mo Wen Qiansheng" Danqing นี้ถูกทิ้งไว้โดยบรรพบุรุษของตระกูล Mo เมื่อ

　　Ji Wuya มองไปที่ Dan Qing เขารู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย มันเป็นฉากที่เขาถือดาบ Xuan Li อย่างฆาตกรรมและหยิบกลีบของต้นพีช

　　เมื่อเทียบกับใบหน้าที่สง่างามและรูปลักษณ์ที่ไม่เพียงพอที่จะบรรยายลักษณะของมังกรและนกฟีนิกซ์ ดอกพีชสีชมพูและสีขาวในเดือนมีนาคมของโลกนั้นด้อยกว่าสามจุด

　　ในอดีต มีคนคนหนึ่งที่กระตือรือร้นที่จะวาดภาพให้กับเขา เขาใช้ปากกาอันแหลมคมเพื่อเข้าสู่เต่า แต่ท้ายที่สุด เขาก็หันหลังให้กับลัทธิเต๋าและกลายเป็นนักมายากลร่วมกับเขา

　　หากบุคคลนั้นเป็นผู้วาดภาพ ควรมีเครื่องหมายบนแกนภาพวาด

　　“พ่อบอกว่าคนในภาพคือ Xuan Li Mo Zun Ji Wuya แล้วใครเป็นคนวาดภาพนี้?” Ji Wuya ขัดจังหวะ Mo Xiaoyun ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคำถามและความอยากรู้

　　“ว่ากันว่าเป็นเพื่อนของบรรพบุรุษของซวนลี่ และมีข้อ จำกัด ดอกบ๊วยในม้วนกระดาษ…” โมเสี่ยวหยุนกล่าวในขณะที่เขาจำได้

　　Chu Tianyou นึกถึงบันทึกเกี่ยวกับ Xuanli Mozun ที่เขาอ่านในห้องสมุด บันทึกข้างต้นกล่าวว่า Xuanli Mozun มีเพื่อนที่ดีคนหนึ่งซึ่งวาดภาพยาอายุวัฒนะ และจังหวะของดวงตาสัมผัสกับสิ่งมีชีวิต

　　แม้ว่าจะเป็นการซ่อมแซมด้วยเวทมนตร์ แต่พระคุณก็ยังดีกว่าการซ่อมแซมอมตะ

　　"แค่นั้น" Ji Wuya พยักหน้า เพื่อให้เหมือนกับที่ Mo Xiaoyun กล่าวว่ามีข้อห้ามเกี่ยวกับดอกบ๊วยบนแกนภาพวาด

　　“ฉางเฟิง เทียนโหย่ว สิ่งที่ข้าบอกเจ้าในวันนี้ถูกส่งผ่านโดยผู้เฒ่าในนามของผู้เฒ่า มีเพียงปรมาจารย์องค์ต่อไปและ Daoists ของเขาเท่านั้นที่จะรู้เรื่องนี้ ดังนั้นเจ้าไม่ต้องพูด ไม่เช่นนั้น เจ้าจะถูกคัดเลือกโดย Mo ครอบครัว ความหายนะแห่งการทำลายล้างมาถึงแล้ว"

　　"คุณเข้าใจไหม" การแสดงออกของ Mo Xiaoyun เริ่มจริงจัง

　　“ใช่”

　　Ji Wuya และ Chu Tianyou พยักหน้าแสดงว่าพวกเขารู้

　　Ji Wuya ไม่รู้สึกแปลกใจที่ Mo Xiaoyun บอกเขาทั้งสองคน

　　หากมีใครในโลกนี้ที่ไม่สามารถหักหลังตัวเองได้ คู่รักลัทธิเต๋าย่อมเชื่อถือได้มากกว่าพ่อแม่ของพวกเขา ในแง่หนึ่ง การจำกัดคำสาบานจากสวรรค์นั้นน่าเชื่อถือมากกว่าความรู้สึกที่เรียกว่าความรู้สึก

　　——นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ได้ปกป้อง Chu Tianyou มากนัก สัญญาการแต่งงานของคู่ลัทธิเต๋าเชื่อมโยงวิญญาณทั้งสองเข้าด้วยกัน หลังจากที่พวกเขายึดบ้าน สัญญาการแต่งงานก็ไม่ใช่ร่างเดิม แต่เป็นพวกเขา

　　Ji Wuya ไม่ต้องการเป็นหัวหน้าของ Patriarch เขารู้สึกว่าเขาได้แสดงความหมายของเขาอย่างชัดเจนแล้วทำไม Mo Xiaoyun ถึงบอกเรื่องนี้กับเขา?

　　“คุณเป็นลูกชายคนโตของฉัน ถึงแม้ว่าคุณยังไม่ถึงมงกุฏ แต่ถ้าแต่งงานแล้วถือว่าคุณเป็นผู้ใหญ่ นอกจากมิสซินที่พาคุณมาที่นี่เพื่อพ่อของคุณ ที่สำคัญกว่านั้น ฉันหวังว่าคุณจะลองสมบัติที่ทิ้งไว้โดย บรรพบุรุษ Xuanli "

　　นี่ก็เป็นหนึ่งในมรดกของตระกูล Mo ด้วย" สิ่งที่

　　Mo Xiaoyun พูดในหมอกที่ทำให้ Ji Wuya ฟัง มรดกที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง? ทำไมเขาถึงไม่มีความประทับใจในตัวเองเลย

　　Chu Tianyou สนใจ "มรดก" ที่ Mo Xiaoyun พูดเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าเขามีความคิดเกี่ยวกับมรดก

　　——มรดกที่จอมมารทิ้งไว้นั้นไม่จำเป็นเลยสำหรับเขาในฐานะผู้ฝึกตนลัทธิเต๋า

　　Mo Xiaoyun ที่หันหลังให้กับพวกเขา ไม่รู้ว่าลูกชายและลูกสะใภ้ของเขาคิดอย่างไร

　　โม เสี่ยวหยุน เหยียดมือออกและเคาะบนโต๊ะที่มีภาพวาด ชิ้นส่วนของโต๊ะจมลงตรงกลาง และมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่เก็บไว้ในนั้น

　　มันเป็นสิ่งที่ดำเหมือนหมึกและเรียบเหมือนเกล็ด

　　"...อะไรเนี่ย?" Ji Wuya งงงวย แต่ทะเลที่มีพายุเกิดขึ้นในใจของเขา

　　นี่คือมาตราส่วนของเขา ไม่เพียง แต่เป็นของแท้ แต่ Ji Wuya ยังสามารถรับรู้ได้ว่ามันถูกดึงมาจากที่ใดด้วยลมหายใจของมาตราส่วนนี้

　　เขาลูบตำแหน่งของหัวใจโดยไม่รู้ตัว แต่จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าร่างนี้ไม่ใช่ร่างเดิมของเขา

　　ทุกคนรู้ดีว่า Xuanli Mozun มีพรสวรรค์ที่แปลกประหลาด และเขาได้ขึ้นสู่อาณาจักรบนหลังจากฝึกฝนมาไม่ถึงพันปี แต่เขาไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์

　　มังกรเกิดมาพร้อมกับเกล็ดผกผันและความเจ็บปวดจากการดึงเกล็ดผกผันออกมานั้นเจ็บปวดกว่าการเป็นตะคริวและการถอดกระดูกไม่ต้องพูดถึงเกล็ดผกผันที่จะไม่เติบโตหลังจากดึงออกมาอีกต่อไป ไม่มีมังกรใดจะดึงออกและแจกตามต้องการ

　　Ji Wuya รู้สึกว่าวิญญาณของเขามึนงงเล็กน้อย เป็นไปได้ไหมว่าเขามีลูกจริงๆ? ถอดปลั๊ก Nilin แล้วแจกด้วย?

　　เสียงของ Mo Xiaoyun หวนคิดถึงจิตใจของเขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องติดอยู่ในความลึกลับที่ไม่ได้รับคำตอบต่อไป... แม้ว่าเขาจะทำ เขาก็จำไม่ได้หรือแค่จำไม่ได้ และมันจะไม่มีประโยชน์ที่จะเข้าไปพัวพัน

　　“บรรพบุรุษ Xuanli เคยฆ่ามังกรร้ายและกลั่นเลือดของมัน ดังนั้นลูกหลานของตระกูล Mo จะมีร่องรอยของเลือดมังกร เกล็ดนี้ผนึกมรดกของบรรพบุรุษ ตราบใดที่เกล็ดสามารถรวมเข้าด้วยกัน มรดกสามารถ ได้รับแล้ว"

　　"ฉางเฟิง คุณมาลองดู ถ้าคุณสามารถหลอมรวมมาตราส่วนนี้ ร่างกายของคุณจะไม่อ่อนลงทุกวัน"

　　เมื่อมองดูความกระตือรือร้นของ Mo Xiaoyun หากไม่ใช่เพราะข้อจำกัดต่างๆ ของเกล็ดหลอมรวม Mo Xiaoyun อาจอยู่ที่นั่นมานานแล้ว นำ Mo Changfeng มาที่นี่

　　Ji Wuya หยิบตาชั่ง คิดอย่างเฉยเมยว่าถึงแม้เขามีลูกชายจริงๆ เขาก็ต้องเป็นลูกชายที่ชั่วร้าย คุณพูดอะไรเกี่ยวกับการฆ่า Nielong... เขาไม่กล้าพอ เขาฆ่าตัวตาย เขาไม่โกรธเลยด้วยรอยยิ้มในใจ

　　เขาไม่ได้จริงจังกับคำพูดของ Mo Xiaoyun เลย มันเกิดขึ้นเมื่อ 3,000 ปีที่แล้วและแม้แต่ตัวเขาเองก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดีที่ Mo Xiaoyun กล่าวสองประเด็น

　　ประวัติศาสตร์ก็เป็นเช่นนั้น โดยเฉพาะปากต่อปาก ไม่มีใครรู้ว่าประวัติศาสตร์ที่แท้จริงเป็นอย่างไร คนรุ่นหลังๆ อาศัยการคาดเดาเพื่อคาดเดาเรื่องไร้สาระ

　　Mo Xiaoyun ไม่พูดอะไรอีก เขาจะไม่เชื่อในเรื่องของลูกหลานอย่างแน่นอน

　　Chu Tianyou ไม่เชื่อสิ่งที่ Mo Xiaoyun พูดอย่างเต็มที่ เขาเคยเห็นรูปเหมือนของ Ji Wuya เขาเคยเห็นรูปเหมือนของ Ji Wuya และมันก็ค่อนข้างคล้ายกับภาพตรงหน้าเขา

　　แต่จะบอกว่าตระกูล Mo เป็นลูกหลานของ Ji Wuya? มันไม่ง่ายเลยที่จะซ่อนสถานการณ์จากหนทางอมตะในตอนนั้น ฉันได้ยินมาว่าเมื่อ Ji Wuya เพิ่งขึ้นไป โลกทั้งโลกของอมตะกำลังไล่ตามผู้คนที่เกี่ยวข้องกับเขา

　　สายตาของ Chu Tianyou จ้องมองที่ Mo Changfeng ไม่มีบันทึกการสังหาร Nielong โดย Xuan Li Mozun และฉันไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ เกล็ดที่อยู่ข้างหน้าเขาคล้ายกับที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณ .

บทที่ 7

　　ตามที่ Mo Xiao Yun กล่าวว่าในใจของเขาจะวาดเกล็ดมีดที่ติดอยู่กับบาดแผลที่มีเลือดออกซึ่งห่อด้วยการเดินออร่าโดยแทบไม่มีเกล็ดที่ขัดขวางการละลายเข้าสู่หน้าอกโดยตรง

　　"...เกิดอะไรขึ้น?" Ji Wuya มองไปที่ Mo Xiaoyun ด้วยความประหลาดใจ

　　ความประหลาดใจเป็นของปลอม มาตราส่วนนี้เป็นของเขาแต่เดิม แม้ว่าคนนี้จะไม่มีเลือดของตัวเอง แต่ก็ต้องใช้ความคิดริเริ่มในการจดจำลอร์ดเมื่อสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของเขา

　　Ji Wuya รู้เรื่องนี้อยู่ในใจของเขา แต่ Mo Xiaoyun ไม่รู้ถึงความเป็นไปได้ หลังจากที่เห็นเกล็ดหายไป บาดแผลในหัวใจของเขาก็หายเป็นปกติ และเขาก็ลูบฝ่ามือทันทีและหัวเราะด้วยความปิติยินดี

　　“มันเยี่ยมมาก ตาชั่งยินดีที่จะรับชางเฟิงเป็นเจ้านายของคุณ ฉันสามารถมั่นใจได้ว่ามันจะปกป้องคุณในฐานะพ่อของฉัน อย่างไรก็ตาม คุณรู้สึกถึงมรดกหรือไม่”

　　“ไม่ บางทีระดับการฝึกฝนของฉันต่ำเกินไปและ ไม่เพียงพอ มารับมรดกกันเถอะ" จี้หวู่หยาส่ายหัว ต่อหน้า Mo Xiaoyun มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะตรวจสอบอย่างรอบคอบ เขาสุ่มหาข้ออ้างที่จะหลอกอดีต

　　ฉู่เทียนโหย่วมองดูสเกลนั้นหายไป สีหน้าของเขาดูซับซ้อนชั่วขณะ แต่พ่อและลูกชายของตระกูลโมต่างก็ให้ความสนใจกับมาตราส่วนนั้น แต่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเธอ

　　เดิม Chu Tianyou ไม่เชื่อเรื่องที่ Mo Xiaoyun บอก แต่ตอนนี้มีมาตราส่วนเพื่อยืนยันซึ่งดูเหมือนว่าจะเพิ่มความโน้มน้าวใจให้กับเรื่องราว

　　—— เป็นความจริงที่ Xuanli Mozun มีลูกหลานที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง! ฉู่เทียนโหย่วตระหนักได้ทันทีว่า เมื่อคิดดูแล้ว ดูเหมือนว่าไม่แปลกที่ผู้อาวุโสปีศาจซวนลี่จะมีลูกชายคนหนึ่ง

　　Ji Wuya ไม่รู้ว่าภรรยาของเขาซึ่งอยู่ห่างจากเขาเพียงก้าวเดียวได้เชื่อเรื่องไร้สาระของ Mo Xiaoyun แล้วและยังเชื่อว่า "Xuan Li Mo Zun" มีลูกชายคนหนึ่ง

　　ออกจากห้องโถงบรรพบุรุษ

　　Ji Wuya และ Chu Tianyou เดินเคียงข้างกัน มองดูผู้หญิงตัวเล็กและน่ารักที่อยู่ข้างๆ เขา เดินต่อไปอย่างมั่นคงและมั่นคง หัวใจของเขาขยับ

　　“คุณผู้หญิง คุณคิดว่าสิ่งที่พ่อเพิ่งพูดไปนั้นจริงหรือเท็จ” จี้หวู่หยารู้สึกว่าภรรยาที่จริงจังของเขาจะไม่เชื่อเรื่องตาบอดเช่นนั้น

　　“จริง” ฉู่เทียนโหย่วพยักหน้า ไม่ได้ดูเป็นเรื่องตลก

　　สองคำนี้เกือบทำให้ Ji Wuyawei เตะ เขารู้สึกว่าเขาต้องชี้แจงตัวเอง ไม่เช่นนั้น เมื่อเขาสารภาพตัวตนของเขาในอนาคต เขาจะเสร็จแน่นอน

　　เธอไม่สนใจสิ่งที่เธอแสดงบนใบหน้าของเธอ แต่เมื่อเธอรู้ว่าคู่ของลัทธิเต๋ามีผู้หญิงคนอื่นและลูกนอกกฎหมาย พวกเขาจะโหดร้ายมาก

　　เมื่อนึกถึงความอับอายของผู้ใต้บังคับบัญชาที่เคราะห์ร้ายที่ถูกแม่สามีไล่ไล่จากทางตะวันออกของเมืองไปทางตะวันตกของเมือง Ji Wuya คิดว่าเขาสามารถอธิบายได้

　　แต่เขาจะอธิบายได้อย่างไร? Ji Wuya ยกมันขึ้นในลมหายใจหนึ่ง แต่หยุด เขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาไม่ใช่คนแบบนั้น

　　ดังนั้น Ji Wuya จึงทำได้เพียงขดริมฝีปากและยิ้ม ยิ้มให้กับประเด็น ตอนนี้เขาคือ Mo Changfeng และเรื่องของ "Xuanli Demon Venerable" ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา

　　“วันนี้มาดามอารมณ์ไม่ดีเหรอ ฉันไม่เห็นรอยยิ้มของมาดามมากนัก” จี้หวู่หยาเตือนเขาจากด้านข้าง

　　“ฉันแค่ประหม่านิดหน่อย” ฉู่เทียนโหย่วถูกถามโดยเขา หัวใจของเขาก็ตึงเครียดในจิตใต้สำนึก เป็นไปได้ไหมว่าเขาถูกค้นพบ

　　เขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิง Chu Tianyou ได้ แต่เขาต้องแสดงให้หนัก

　　Ji Wuya รู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาแค่ชอบดูอีกฝ่ายทำท่าทางจริงจัง มันน่ารักมาก

　　“มันกลับกลายเป็นแบบนี้ คุณผู้หญิง อย่ากังวลไปเลย ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน ยกเว้นว่าคุณเปลี่ยนจากคุณชูเป็นมาดามโม ที่นี่คือบ้านของคุณ” จีหวู่หยายิ้มสบายๆ ระหว่างคิ้วของเขาและถือ มือของ Chu Tianyou

　　แต่ในใจคิดว่ามาดามกำลังลืมตาคุยเรื่องไร้สาระ ทำไมเธอไม่สังเกตว่าประหม่าเลย? โดยไม่โกหกฉันพบสมบัติจริงๆ

　　Chu Tianyou ผู้ซึ่งถูกจับมือของเขา ต่อต้านการกระตุ้นให้จับมือของเขา และเตือนในใจว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคือ Mo Changfeng ว่าเป็นเรื่องปกติที่สามีของ Chu Tianyou จะเข้าใกล้ Chu Tianyou

　　คนคนนี้ไม่ปิดบังความรู้สึกจริงๆ ความชอบและไม่ชอบแทบจะมองเห็นได้ในพริบตา Ji Wuya เหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เธอด้วยดวงตาที่เย็นชา รู้ว่าเธออารมณ์เสียในใจ แต่ก็ไม่ยอมปล่อย

　　เขาไม่ใช่คนอวดดีที่ปฏิเสธตัวเองและฟื้นฟูพิธีกรรมใน Immortal Dao คนส่วนใหญ่ใน Demon Dao ทำตัวสบายๆ ไร้ยางอาย ยิ่งกว่านั้นเขายังเป็นเพื่อนของลัทธิเต๋าที่รู้จักกันดีต่อหน้าเขา เกิดอะไรขึ้นกับการจับมือ .

　　Ji Wuya ยังคงมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง เขาไม่เชื่อว่าเขาจะปล่อยให้คู่รักลัทธิเต๋าตกหลุมรักเขาได้ และเขาก็ช่วยตัวเองไม่ได้

　　เนื่องจาก Dao Lian เป็นคนของเขา Shang Ji Wuya รู้เรื่องนี้หลังจากรู้ข้อตกลงระหว่างทั้งสองคน

　　“สามราชวงศ์ถัดไปจะกลับไปที่ประตู ถ้าผู้หญิงคนนั้นมีอะไรต้องเตรียม โปรดให้เขาเตรียมพร้อมถ้าคุณกลัวความปลอดภัย” เขารับ Chu Tianyou และเดินไปตามเส้นทาง bluestone ในบ้านของ Mo อย่างช้าๆ

　　ร่างของ Chu Tianyou นั้นสั้นกว่าเขาครึ่งหัว และด้านหลังของทั้งสองเดินเคียงข้างกันดูเหมือนฉากดนตรีและร้องเพลงในสายตาของคนที่ไม่รู้จัก

　　สามครั้งกลับไปที่ประตู? นั่นคืออะไร? ฉู่เทียนโหย่วตกตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาได้เข้าสู่สำนัก Heavenly Dao Sword Sect ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และเขาไม่เข้าใจเรื่องธรรมดาเหล่านี้

　　คำนี้หมายถึงกลับบ้านของชู? เขาเป็นพระที่สูญเสียบ้านของเขาอย่างลึกลับ ตอนนี้เขาจะตาม Mo Changfeng กลับไปที่บ้านของ Chu? เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์จะเป็นที่รู้จักและเขาไม่คุ้นเคยกับตระกูลชูเลย

　　จะทำอย่างไร Chu Tianyou คิดในใจ

　　ในครอบครัว Mo เขาต้องเผชิญหน้ากับ Mo Changfeng เท่านั้น Mo Changfeng คนนี้ดูเหมือนจะอดทนกับตัวเองมากเพราะเขารัก Chu Tianyou และเขาจะคิดหาเหตุผลที่จะพิสูจน์ตัวเองอย่างเป็นธรรมชาติหากการแสดงออกของเขาแตกต่างออกไป

　　แต่ถ้าเขาไปอยู่ในตระกูล Chu พ่อของ Chu Tianyou ก็คือสังฆราชของตระกูล Chu และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่แม่ของเธอจะจำลูกสาวของเธอได้... เมื่อพบว่าเธอได้พาเธอกลับบ้านแล้ว เธอจะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน ในฐานะผู้ปลูกฝังปีศาจ

　　ฉู่เทียนโหย่วหันครุ่นคิดไปชั่วขณะหนึ่งและพวกเขาทั้งหมดก็ถูกปฏิเสธทีละคน ๆ ยังคงเป็นคำถามว่าเขาจะออกจากเขตเฟิงหลิงที่เมืองหยุนเจียงตั้งอยู่ได้หรือไม่โดยอิงจากรากฐานและฐานการเพาะปลูกในปัจจุบันของเขา

　　จากนั้นคุณสามารถใช้สมองของคุณจาก Mo Changfeng รอบตัวเขา ถ้า Mo Changfeng เต็มใจที่จะปกปิดตัวเองก็ควรจะปรับ

　　แต่ Mo Changfeng ยินดีที่จะช่วยเหลือโดยไม่เปิดเผยตัวตนของเขาได้อย่างไร?

　　เมื่อ Ji Wuya เห็นเธอครุ่นคิด รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็จริงจังขึ้น และเขาพูดกับตัวเอง ไม่ว่า Chu Tianyou จะได้ยินหรือไม่ก็ตาม

　　“เจ้าไม่คุ้นเคยกับคฤหาสน์นี้ อีกไม่กี่วันเมื่อข้าอาการดีขึ้น ข้าก็จะเดินไปกับเจ้า”

　　ฉู่เทียนโหย่วกลับมารู้สึกตัวแล้วยิ้มให้เขา เขาพบว่าการยิ้มนั้นดูไม่ยากเลย . นอกจากนี้ สถานการณ์นี้จะไม่มีเกิดขึ้นอีกในอนาคต ดังนั้น เรามาทำความรู้จักกับมันกันก่อนดีกว่า

　　“ขอบคุณ พี่ชางเฟิง”

　　เมื่อจี้หวู่หยาได้ยิน เสียงปลายสายของหญิงสาวดูเหมือนจะดังขึ้นอย่างจงใจ ด้วยสัมผัสที่เฉียบคม และใบหน้าที่เย็นชาของเธอก็ดูอบอุ่นขึ้นเพราะรอยยิ้มนี้

　　ถ้าฉู่เทียนโหย่วรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขาจะเยาะเย้ยและบอกว่าเขาคิดมากเกินไป

　　“เรียกฉันว่าพี่ชางเฟิง เราแต่งงานกันแล้ว” จี้หวู่หยาเอื้อมมือออกไปและพยักหน้าหน้าผากของหญิงสาวอย่างเสน่หา

　　มุมปากของ Chu Tianyou กระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ และเขาพูดในใจว่าเขาตะโกนไปแล้ว Mo Changfeng ต้องการอะไรอีก เป็นไปได้ไหมที่คุณยังต้องการทำแบบนั้นและปล่อยให้ตัวเองเรียกเขาว่า "สามี"?

　　เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ ฉู่เทียนโหย่วก็เพียงรู้สึกขนลุกบนร่างกายของเขา

　　ทาสนึกถึงสาวกหญิงที่ประตูที่เธอเคยเห็นมาก่อน รูปลักษณ์ของเธอเมื่อเธออาย ฉู่เทียนโหย่วก้มศีรษะลงแล้วทำให้เสียงของเธออ่อนลงและเรียก "พี่ชางเฟิง" ราวกับว่าเธอขี้อายและขี้เล่น

　　นิ้วที่ตกลงบนแขนเสื้อข้างของเขาขดตัวและกำหมัด และฉู่เทียนโหย่วก็ใช้พลังงานอย่างมากเพื่อยับยั้งความอยากที่จะทักทายใบหน้าของ Mo Changfeng

　　ฉู่เทียนโหย่ว เจ้าต้องใจเย็น เจ้าเป็นผู้ที่ขโมยร่างของ "นางโม" เป็นโมชางเฟิงที่เจ้าเป็นหนี้

　　เมื่อเขานึกถึงวิญญาณของ Chu Tianyou โดยไม่รู้ว่ามันไปไหน Chu Tianyou ก็ไม่ค่อยหงุดหงิด ถ้าวิญญาณของ Chu Tianyou ยังคงอยู่ เขาจะขี่เสือได้ไม่ยาก

　　เขาไม่ได้ริเริ่มที่จะยึดบ้านนับประสากลืนวิญญาณของร่างกายเดิม

　　ตามสามัญสำนึก วิญญาณของ Chu Tianyou ควรจะยังคงอยู่ในร่างกาย

　　แต่ฉู่เทียนโหย่วไม่ลังเลที่จะสึกกร่อนในครั้งแรกที่เขาตื่นขึ้นมา และตรวจร่างกายนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน แต่เขาไม่พบแม้แต่ร่องรอยของวิญญาณของชู เทียนโหยว และดูเหมือนว่าชูเทียนโหยวได้เกิดใหม่แล้ว

　　แต่สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร Chu Tianyou จะรัก Mo Changfeng มากได้อย่างไรว่าเขาจะต้องตายในวันแต่งงานของเขา? แม้ว่าคุณจะกำลังมองหาความตาย คุณควรทิ้งเบาะแสไว้ แต่ฉู่เทียนโหย่วไม่พบสิ่งผิดปกติ

　　ใครก็ตามที่มาสอบสวนเรื่องนี้ มีเพียงผลเดียว นั่นคือเขาเอา "ชูเทียนโหยว" ไป

　　Ji Wuya ต่างจากหัวใจที่หนักอึ้งของ Chu Tianyou เพียงรู้สึกว่าชีวิตของเขาหลังจากการกลับชาติมาเกิดนั้นค่อนข้างสบาย และในเวลานี้เขายังสามารถทำร้ายคู่รักลัทธิเต๋าที่ผอมบางของเขาได้อีกด้วย

　　“คุณนายไม่อยากโทรแล้ว ไม่เอาแล้ว เราไปญี่ปุ่นกันอีกนาน” จี้หวู่หยาอารมณ์ดี และถึงกับตั้งหน้าตั้งตารอวันต่อๆ ไป

　　เมื่อพวกเขากลับมาที่ Tinghexuan Ping An และ Lan Qing ซึ่งรออยู่ที่ประตูก็ทักทายพวกเขาและทักทายพวกเขา

　　“ฉันเห็นนายน้อยกับหญิงสาวแล้ว”

　　“ไปดื่มชาสองถ้วยอย่างสงบสุข” จี้หวู่หยาไม่สุภาพ และสั่งให้ทั้งสองคนลงไปทำอะไรบางอย่างโดยตรง

　　“หลานชิง ไปหาขนมที่ผู้หญิงของคุณชอบเถอะ”

　　การตกแต่งบ้านใหม่ถูกรื้อออก เหลือเพียงโคมสีแดงสองดวงที่ประตูดูมีความสุขมาก จี้หวู่หยามองดูห้องนอนที่เรียบง่ายและสะอาดตา ฉันคิดว่ามันน่าจะใช่ ไม่คุ้นตาเหมือนสีแดงของเมื่อวาน

　　การตกแต่งห้องนอนก่อนหน้านี้ของเขาส่วนใหญ่เป็นสีดำและสีแดงและสิ่งของส่วนใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าเขาส่วนใหญ่เป็นสีขาวและสีเขียวใบไผ่ที่สง่างาม เขาและ Mo Changfeng เป็นคนสองคนที่แตกต่างกันในแง่ของความชอบ

　　เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นวิญญาณของเขาเอง แต่งานอดิเรกของเขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ซึ่งก็ค่อนข้างแปลกเช่นกัน

　　ฉู่เทียนโหย่วเดินข้ามโต๊ะไป และเมื่อเขาเดินผ่านกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เขาเห็นว่าศีรษะของเขาเต็มไปด้วยกิ๊บติดผมสีทองหรูหรา และเขารู้สึกเจ็บปวดในดวงตาของเขา

　　แต่ให้เขารื้อปอยผมที่มีอยู่แล้วบิดใหม่ แม้ว่าเขาจะเป็น Daozi แห่ง Jianzong ที่อ้างว่าสามารถเชี่ยวชาญทุกอย่างด้วยดาบเล่มเดียว

　　“ท่านอาจารย์ ได้เวลากินยาแล้ว” ผิงอันเดินเข้ามา ไม่เพียงแต่ชาเท่านั้น แต่ยังมีขวดยาอยู่บนถาดไม้ในมือ

　　ร่างกายของ Mo Changfeng อ่อนแอเนื่องจากความอ่อนแอของจิตวิญญาณที่มีมา แต่กำเนิด โรคชนิดนี้เกิดจากครรภ์มารดาของเขาและไม่สามารถรักษาได้และเขาสามารถใช้น้ำอมฤตอันล้ำค่าเพื่อบำรุงเลี้ยงเขาได้เท่านั้น

　　ถ้าไม่ใช่เพราะสาเหตุที่ยิ่งใหญ่ของตระกูล Mo และพ่อของ Mo Xiaoyun ที่รักลูกชายคนโตมาก Mo Changfeng อาจไม่สามารถเติบโตขึ้นมาได้

　　"อืม"

　　Ji Wuya หยิบขวดหยกที่บรรจุเม็ดยาขึ้นมาเพื่อป้องกันการสูญเสียพลังของยา เม็ดยาทรงกลมสีขาวเหมือนหิมะได้กลิ้งออกมาและตกลงไปบนฝ่ามือของเขา

　　หากใช้เพื่อทำให้วิญญาณอบอุ่น แต่ยามีระดับต่ำเกินไป พูดได้อย่างเดียวว่าดีกว่าไม่มีอะไรสำหรับเขา

　　ยาของอาณาจักรอมตะตอนล่างแบ่งออกเป็นสี่ขั้นตอนของสวรรค์และโลก Xuanhuang เดิมที Mo Changfeng กินยาหมอกสีขาวของขั้นตอนแรกของ Xuan Stage ต้องใช้เวลาเจ็ดวันในการใช้ยาหนึ่งเม็ดสำหรับขั้นตอนที่เจ็ดของ การฝึกชี่เพื่อละลายพลังของยา

　　ทั้งสองเพิ่งแต่งงานใหม่กับหยานเอ๋อ ในเวลานี้ ไม่มีคนที่ไม่น่าดูให้กวนใจ Ji Wuya กินยาและโชคดีในพลังของยาเล็กน้อย แต่สิ่งที่เขาคิดคือการปรับปรุงการฝึกฝนของเขา .

บทที่ 8

　　Chutian Yau เปลือกตาหลบตานั่งตรงข้ามเขา โต๊ะที่มีถ้วยชาหมอกหนาทึบ ไม่มีใครคิดว่า Mo ลมบนร่างกาย

　　เขาแต่งงานเมื่อวานนี้และเปิดห้องโถงบรรพบุรุษเพื่อเข้าสู่ลำดับวงศ์ตระกูลเมื่อเช้านี้เขายังไม่ได้แยกแยะพลังวิญญาณของร่างกายนี้อย่างใจเย็น

　　เมื่อเขาตื่นขึ้นบนเก้าอี้เก๋ง ฉู่เทียนโหย่ว รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ การปฏิเสธร่างกายของจิตวิญญาณของเขาอาจกล่าวได้ว่าเล็กน้อย

　　วิธีการยึดบ้านถือเป็นวิธีการชั่วร้ายโดยผู้ปลูกฝัง เมื่อพบสาวกปฏิบัติแล้ว หากฐานการฝึกฝนถูกยกเลิก ผู้ปลูกฝังจะถูกไล่ออก ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ผู้ฝึกตนนิกายไม่มากจะแตะต้องมัน

　　การพักผ่อนเป็นสิ่งต้องห้าม แต่ตราบที่พระภิกษุจะเข้าใจวิธีการยึดบ้าน เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พระภิกษุระดับล่างสับสนเกี่ยวกับการทำชุดแต่งงานให้ผู้อื่น

　　โดยไม่คำนึงถึงผู้ปลูกฝังอมตะหรือผู้ปลูกฝังปีศาจ เมื่อใดก็ตามที่วิธีการยึดบ้านถูกค้นพบ พวกเขาจะถูกไล่ล่าและฆ่าโดยผู้ปลูกฝังลัทธิเต๋า

　　ในฐานะพระภิกษุที่อยู่ในขั้นฟุ้งซ่าน ฉู่เทียนโหย่วก็รู้วิธีการยึดบ้านเช่นกัน และจำวิธีการยึดบ้านวิธีหนึ่งได้

　　——วิญญาณและร่างกายของผู้ที่มีสายสัมพันธ์เลือดระหว่าง Duo She และตัวเองจะเข้ากันได้มากขึ้น และเส้นทางแห่งการฝึกฝนจะราบรื่นขึ้น

　　Chu Tianyousifu เป็นไปได้ไหมที่ร่างกายนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา? เขาบูชา Heavenly Sword Sect เมื่ออายุได้ 7 ขวบและไม่ได้ใกล้ชิดกับนางฟ้าใด ๆ มานานกว่า 600 ปีแล้ว มันไม่สามารถเป็นลูกของเขาเองได้

　　เขาคิดถึงครอบครัว Chu ที่คัดค้านโดยตรงในใจ ครอบครัว Chu อยู่ใน Beicangzhou ซึ่งอยู่ห่างจาก Fengling Province หลายพันไมล์ เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูล Chu จะปรากฏที่นี่

　　ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัว Chu ถูกทำลายล้างในตอนนั้น และเขาก็ออกไปจัดการมัน...บางทีอาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้

　　Chu Tianyou คิดถึงพลังวิญญาณในเส้นเลือดและเส้นเลือดทำงานอย่างเงียบ ๆ ร่างกายนี้ถูกสร้างขึ้นมาหลายเดือนแล้ว แต่ฐานการเพาะปลูกไม่อยู่กับร่องกับรอยเหมือนการปิงที่ไม่มีราก

　　Chu Tianyou ฝึกฝนการออกกำลังกายของตระกูล Chu และเขาสามารถฝึกฝนได้จนถึงขั้น Yuan Ying เท่านั้น โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับแบบฝึกหัดระดับสวรรค์ที่พุ่งตรงที่ชี้ตรงที่ศิษย์โดยตรงของ Tiandao Sword Sect ดั้งเดิมของเขาทำได้เพียง ฝึกฝน.

　　เมื่อคิดถึงจิตวิญญาณของเขาที่ถูกกักขังอยู่ในร่างนี้ ฉู่เทียนโหย่ว รู้สึกหมดหนทางเล็กน้อยในใจ ก่อนที่เขาจะกลับคืนสู่ร่างของเขา การฝึกฝนของเขาไม่สามารถถอยกลับได้

　　เขารู้สึกว่ายังมีความเชื่อมโยงระหว่างตัวเขากับร่างกายของเขา ผู้ฝึกตน ต้องระวังให้มากเมื่อเขาถูกแยกออกจากร่างกาย ในตอนแรก เขาวางข้อจำกัดอาร์เรย์ไว้ในถ้ำ และมันเป็นเส้นเลือดแห่งจิตวิญญาณของ Wangchen Peak ทั้งหมดที่เชื่อมต่อกัน

　　นอกจากนี้ ตอนนี้เขายังไม่หมดหนทาง ฉู่เทียนโหย่วคำนวณในใจว่าเขาต้องคืนร่างภายในหนึ่งปี มิฉะนั้น เขากลัวว่าเขาจะใช้ร่างกายนี้เพื่อเข้าสู่เต๋าในชีวิตของเขา

　　เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นั้น ฉู่เทียนโหย่วก็รู้สึกตึงๆ อยู่พักหนึ่ง เขาเป็นผู้ชายมานานกว่าหกร้อยปีแล้ว ถ้าเขาเป็นผู้หญิง มันคงน่าอายสำหรับเขา

　　ทำให้จิตใจสงบและปรับออร่า Chu Tianyou ทำสมาธิที่ Qingxinjing เพื่อละทิ้งความคิดที่ยุ่งเหยิงและดูดซับกลิ่นอายของสวรรค์และโลกอย่างเงียบ ๆ เพื่อหวีตัวเอง

　　Ji Wuya เปิดตาของเขาและเห็นว่าถ้าไม่มีใครอยู่ข้างๆภรรยาของเขาไม่สงสัยและฝึกซ้อมต่อหน้าเขาเขาก็หัวเราะทันที

　　การซ่อมแซมสมองของ Xian Xiu เสียหรือเปล่า เขาไม่มีการป้องกันเลยจริงๆ ถ้าเขาทำอะไร สาวน้อยจะต้องบ้าแน่ๆ

　　เมื่อเห็น Chu Tianyou ฝึกซ้อม Ji Wuya จิบชาอุ่น ๆ บนโต๊ะ ชาที่ชงด้วย Lingcha เทลงในช่องท้องของเขา และรัศมีจาง ๆ กระจายอยู่ในเส้นเลือดของเขา

　　Ji Wuya ไม่ชอบการออกกำลังกายของตระกูล Mo และเขาไม่สามารถฝึกฝนวิธีเวทย์มนตร์ได้เพราะวิธีเวทย์มนตร์นั้นง่ายเกินไปที่จะมองเห็น

　　แต่ฐานการฝึกฝนของ Mo Changfeng นั้นต่ำ แต่เขาก็เป็นการฝึกฝนที่เป็นอมตะอย่างจริงจัง การเปลี่ยนวิธีเวทย์มนตร์อย่างกะทันหันจะทำให้ผู้คนสงสัยอย่างแน่นอน

　　เดิมเขาเป็นผู้ฝึกฝนเวทมนตร์ แต่ตอนนี้ เขาไม่สามารถทำเวทมนตร์ได้ Ji Wuya สงสัยว่าเขาต้องการปลูกฝังลัทธิเต๋าหรือไม่?

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ปากของ Ji Wuya ก็กระตุก

　　ย้อนกลับไปตอนนั้น เขาก้าวขึ้นเป็นผู้บ่มเพาะปีศาจ เขาไม่รู้เทคนิค Immortal Dao หรือไม่? ฉันแค่อยากให้เขาปลูกฝังวิถีความเป็นอมตะ หึ สิ่งที่ทิ้งไปนานแล้ว

　　แต่เขาไม่สามารถฝึกฝนปีศาจได้ร่างกายนี้จะสวมมงกุฎในปีหน้าและการฝึกฝนของเขาอยู่ในระดับต่ำและเขาไม่สามารถแม้แต่จะกลับไปยังอาณาจักรที่ลึกซึ้งได้นับประสาแก้แค้น Helianjing

　　Ji Wuya กัดฟันอย่างลับๆ

　　การฝึกฝนสามารถทำได้ บางอย่างใน Upper Profound Realm เป็นวิธีการเปลี่ยนจาก Immortal Dao เป็น Dao of Demons และบางส่วนก็ถึงเวลาที่จะหันไปใช้ Demon Skills เมื่อคุณกลับสู่ Upper Profound Realm

　　Xiu Xian Wen Dao เน้นความสามารถโดยกำเนิดและความเข้าใจที่ลึกซึ้ง แม้ว่าจะเป็นวิธีการเพาะปลูกของ Xian Dao ก็ตาม Ji Wuya มั่นใจว่าจะยกระดับการเพาะปลูกของเขาไปสู่อาณาจักรที่สามารถขึ้นไปได้ภายในร้อยปี

　　ผู้ที่เสด็จขึ้นสู่สวรรค์เพียงครั้งเดียว ไม่จำเป็นต้องรับรู้ถึงขอบเขต เพียงแต่ต้องสะสมฐานการฝึกฝน และฐานการฝึกฝนจะขึ้นไปบนฟ้าโดยธรรมชาติ

　　และมีสิ่งหนึ่งที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเขา Mo Changfeng เป็นรากวิญญาณเดียวที่เกิดมา ถ้าไม่ใช่เพราะแรงดึงดูดและอิทธิพลของความอ่อนแอของจิตวิญญาณ เขาจะฝึก Qi ระดับที่เจ็ดได้อย่างไร อายุยี่สิบ

　　รากสวรรค์.

　　แม้ว่าจะไม่ได้ดีเท่ากับร่างกายของเขาในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่เขาก็ยังเป็นหนึ่งในล้าน

　　มันทำให้เกิดความรู้สึกเมื่อวัดรากวิญญาณในตอนนั้น แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าวิญญาณจะอ่อนแอ แม้ว่าเขาแทบจะไม่ฝึกฝน เขาก็ยังไม่อาจรอดจากมงกุฎที่อ่อนแอได้

　　หากคุณต้องการปลูกฝังเส้นทางแห่งความเป็นอมตะคุณต้องวางแผนอย่างรอบคอบ Immortal Xiu ไม่ได้ "พูดเก่ง" มากไปกว่าผู้ฝึกฝนปีศาจ Ji Wuya คิดด้วยความงุนงง

　　ฉู่เทียนโหย่วถอนหายใจออกมาเบา ๆ และเมื่อเขาลืมตาขึ้น เขาก็เห็น Mo Changfeng จ้องมาที่เขาด้วยความงุนงง เขาไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และเขาก็เกือบจะแข็งค้างด้วยความตกใจ

　　ฉันถูกค้นพบหรือไม่? Chu Daozi รู้สึกหวาดกลัวในใจ คิดว่าทักษะการแสดงของเขาไม่ดี บางทีมันอาจจะแย่... อย่างที่คาดไว้ มันจะดีกว่าที่จะวางแผนออกเดินทางแต่เนิ่นๆ

　　Ji Wuya กลับมารู้สึกตัวและยิ้มให้ Chu Tianyou ราวกับว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกที่แตกต่างกันของเธอ

　　“การฝึกฝนของนายหญิงเสร็จสิ้นแล้ว?”

　　“ใช่” ฉู่เทียนโหยวพยักหน้าเล็กน้อย

　　ในเวลานี้ มีฝีเท้าจากที่ไกลมาใกล้ หลานชิงเดินเข้าไปพร้อมกับขนม ยิ้มให้ Chu Tianyoufu แล้ววางถาดลง

　　“ท่านหญิง น้ำสำหรับอาบพร้อมแล้ว ท่านจะไปแล้วหรือ?”

　　ฉู่เทียนโหย่วดูไม่ชัดเจน จ้องไปที่หลานชิงและเปลือกตาของเธอสั่น ไม่รู้จะตอบอย่างไร

　　จิตใจของเขาเต็มไปด้วยสิ่งที่หลานชิงพูดว่า "อาบน้ำ" ได้อย่างไร เขาทำได้อย่างไร... รอยยิ้มที่มุมปากของ Chu Tianyou ไม่สามารถรองรับได้อีกต่อไปและใบหน้าที่เกือบจะไร้อารมณ์ของเขาค่อนข้างเข้าถึงไม่ได้ Leng Ran

　　ในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา Lan Qing ไม่ได้รับอนุญาตให้เงยหน้าขึ้นมองเจ้านาย และมีเพียง Ji Wuya เท่านั้นที่สามารถมองเห็นใบหน้าของ Chu Tianyou ได้ในขณะนี้

　　ทน "อาบน้ำ" ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? มุมปากของ Ji Wuya ยกขึ้นราวกับว่าภรรยาของเขาขี้อายมาก

　　“นางยัง?” หลานชิงไม่ได้ยินคำตอบเป็นเวลานาน ก้มหน้าลงแล้วโทรออกพร้อมคำถามบางคำถาม

　　“หลานชิง คุณลงไปก่อน ฉันมีอะไรจะพูดกับภรรยาของฉัน” จี้หวู่หยาไอเล็กน้อยและช่วยออกไป

　　“ท่าน

　　หญิงอีกสักครู่ข้าจะไปแล้ว” “ใช่ นายน้อย Lan Qing เกษียณแล้ว” Lan Qing โค้งคำนับและถอยกลับ

　　“เกิดอะไรขึ้นกับมาดามตอนนี้ ไร้สติ” จี้หวู่หยามองที่ฉู่เทียนโหย่วด้วยรอยยิ้ม แสร้งทำเป็นไม่เห็นใบหน้าของเธอที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ

　　เมื่อ Chu Tianyou ฟัง Mo Changfeng กินภรรยาของเขา เขารู้สึกอึดอัดใจ เขาไม่ใช่ Chu Tianyou จริงๆ

　　หลังจากดู Mo Changfeng เงียบไปครู่หนึ่ง Chu Tianyou ก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปปิดประตู สัมผัสสร้อยข้อมือที่เก็บบนข้อมือของเขา และนำตราประทับของเครื่องรางออกมาโดยตรงและติดไว้ที่ประตู สร้างแรงบันดาลใจให้กับตัวละครใน ตรายันต์ พลังวิญญาณก่อตัวเป็นสัญญาณเตือนเล็กๆ

　　Ji Wuya เห็นว่าเธอทำทุกอย่างที่ต้องทำแล้วจึงกลับไปนั่งต่อหน้าเธอ การแสดงออกของเขาควบแน่นไปด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง

　　คุณต้องการที่จะพูดคุย? เดิมทีคิดว่าอีกฝ่ายจะทนได้นานกว่านี้ Ji Wuya คิดว่ารอยยิ้มที่มุมปากของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง เพื่อที่เขาจะได้ไม่มีเวลารอให้คนตรงหน้าพูด

　　เมื่อนึกถึงเส้นสีแดงที่เคยปรากฏบนข้อมือของเขา รอยยิ้มของ Ji Wuya ก็ลึกซึ้งขึ้น และผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาก็เห็นด้วยกับเขา เมื่อเทียบกับ Shenhun แม้แต่ผู้ฝึกตนก็เปลี่ยนรูปลักษณ์ของ Shiyi

　　สามคำ "Chu Tianyou" วนเวียนอยู่ที่ปลายลิ้นของ Ji Wuya และทันใดนั้นเขาก็รอไม่ไหว แทบรอไม่ไหวที่จะรู้ว่าชื่อจริงของคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคืออะไร

　　ใบหน้าของคนตรงหน้าเขาช่างงดงามยิ่งนัก รอยยิ้มจอมปลอมหายไป น้ำเสียงสงบนิ่ง ความสว่างขึ้นอย่างจงใจ จากนั้นเขาก็ถูกเรียกตามชื่อของเขา

　　“โม ฉางเฟิง”

　　“นางฉางเฟิงเกี่ยวอะไรด้วย?” จี้หวู่หยาตะโกนกลับด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเขาไม่เห็นความผิดของเธอ

　　“ฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณ” ฉู่เทียนโหย่วไม่ได้ตั้งใจจะแสร้งทำเป็นต่อไป อย่างน้อยเขาก็ไม่อยากถูกเรียกว่า "นาง" อย่างอธิบายไม่ถูก

　　“ฉันไม่ใช่ Chu Tianyou หรือภรรยาของคุณ อย่าบอกคุณว่าคุณไม่รู้ว่าฉันแตกต่างจากคู่รักในวัยเด็กของคุณ”

　　รอยยิ้มของ Ji Wuya จางลงอย่างช้า ๆ ขณะที่เขาดูเธอถอนหายใจและพูดสองสามคำฉัน เศร้าใจ "ทำไมคุณต้องพูดให้ชัดเจนถ้าคุณไม่พูดฉันจะไม่พูดถึงมันใช่ไหม"

　　"คุณรู้อยู่แล้ว" ฉู่เทียนโหย่วไม่รู้สึกแปลกใจ เลย

　　ท่านอาจารย์บอกว่าท่านโกหกไม่ได้และก็มองเห็นได้ง่าย ท่านรู้ว่าอาจารย์จะไม่โกหกตัวเอง เหตุใด Mo Changfeng จึงมองผ่านตัวเอง แต่ไม่ได้ริเริ่มที่จะเปิดเผย

　　Ji Wuya แสดงอารมณ์ที่สง่างามและชุ่มชื่นของสุภาพบุรุษ และฉันเกรงว่าแม้แต่ Mo Changfeng จะไม่อ่อนโยนและสง่างามเหมือนตอนนี้

　　สุภาพบุรุษของ Qianqian ที่สวยมาก ละเอียดเกินบรรยายนี้ไม่ได้แล้ว

　　Ji Wuya แบบนี้ไม่มีใครเกี่ยวข้องกับ Xuanli Mozun ทั้งสองแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงในแง่ของอารมณ์และรูปลักษณ์

　　Ji Wuya เคาะโต๊ะด้วยนิ้วกลาง แม้ว่าใบหน้าของเขาจะไม่มีรอยยิ้ม แต่ทัศนคติของเขาก็ยังอ่อนโยน

　　"Tianyou และ Changfeng รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก Tianyou เป็นผู้หญิงของทุกคนด้วยบุคลิกที่อ่อนโยนและความอ่อนโยนและไม่เคยเฉยเมยเหมือนนางฟ้า"

　　"นี่คือคนเดียว"

　　“ประการที่สอง Tianyou Simu Changfeng เคยกล่าวไว้ว่าเขาจะแต่งงานกับ Changfeng เมื่อวานนี้ นางฟ้าในห้องเจ้าสาวได้แยก Changfeng ออกไป และเมื่อเช้านี้เขาไม่เคยเรียก Changfeng ว่าเป็น "สามี" "

　　ฉู่เทียนเหยาได้ยินเสียงลมและโมเป็นนางฟ้า มือที่โต๊ะอดไม่ได้ที่จะกำแน่น แต่คนหน้าเย็นชาของเขากลับมองไม่เห็นว่าเขารู้สึกอย่างไร

　　Ji Wuya ไม่รู้ว่าเธอคิดผิด เมื่อนึกถึง "พี่ใหญ่ Changfeng" ทั้งสามคนที่เธอเคยเรียกตัวเองมาก่อน รอยยิ้มบางๆ ไม่สามารถมองเห็นได้ในคิ้วของเธอ และเธอก็พูดต่อ

　　“ประการที่สาม นางฟ้าพูดโกหกได้ดีมาก เทียน คุณจะไม่เรียก “พี่ชางเฟิง” แข็งกระด้างขนาดนี้ "

บทที่ 9

　　จีอนันต์พิจารณาสักครู่ สถานการณ์ที่ซับซ้อนของเขามีหลายสิ่งที่พูดไม่ง่าย เพียงเพื่อปกปิดตัวตนของคำถัดไป

　　“ตั้งแต่คุณได้เห็นมันแล้ว ทำไมคุณไม่พูดมันออกมาล่ะ”

　　ฉู่เทียนโหย่วรู้สึกไม่มั่นคงทางอารมณ์เมื่อMo Changfeng ฟังนางฟ้าแต่ละคนและขัดจังหวะเขาโดยไม่มีการสละสลวยใด ๆ

　　เขาขมวดคิ้วขณะฟัง "นางฟ้า" แต่ละคน แต่ถึงอย่างนั้น เขาไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าเขาเคยเป็นชายผู้ฝึกตน หรือว่าเขาเป็นปรมาจารย์ของนิกายเต๋าแห่งสวรรค์

　　ฉู่เทียนโหย่วผิดและไม่ได้แก้ตัว... ไม่มีใครรู้ตัวตนของเขา ดีกว่าเมื่อตัวตนของเขาถูกเปิดเผยในอนาคต เรื่องนี้แพร่ระบาด... ให้โลกรู้ว่าชูเทียนโหย่วได้ทำเรื่องอับอาย ของผู้หญิงที่แต่งงานกับใครบางคน

　　“อีกอย่าง อย่าเรียกฉันว่านางฟ้า คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันต้องเป็นนางฟ้าของลัทธิเต๋า”

　　“ฉันใช้วิธียึดบ้านได้ บางทีฉันอาจเป็นผู้ปลูกฝังที่ชั่วร้าย” คิ้วของ Chu Tianyou เย็นชาและ เขาไม่ได้พูดอะไร ให้ใบหน้า Mo Changfeng

　　ทำไมเขาถึงไม่เดา เขาต้องการให้ภรรยาของเขาเป็นผู้ฝึกฝนปีศาจมากกว่า Xian Xiu และ Ji Wuya ก็ไม่เต็มใจที่จะใส่ร้าย

　　...เพียงแต่ว่าในการซ่อมแซมเวทมนตร์นั้น เขายังไม่เห็นความอ่อนหวานที่ขาวโพลนเหมือนผู้หญิงตรงหน้าที่โกหกไม่ได้

　　ถ้าคนเช่นนั้นเป็นผู้ฝึกตนอสูร วิถีปีศาจคงถูกกำจัดโดยวิถีอมตะ! ไม่ต้องพูดถึงว่าคำอธิบายของมาดามเกี่ยวกับผู้ฝึกฝนเวทมนตร์นั้นเต็มไปด้วยวิญญาณชั่วร้าย และนั่นคือสิ่งที่บุคคลผู้เป็นอมตะจะพูด

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ Ji Wuya อยากจะขอบคุณตัวเองที่ไม่ได้ถูกเปิดเผย มิฉะนั้น ถ้านางแข็งแกร่งขึ้นอีกนิด เธอกลัวว่าจะดึงหัวปีศาจอายุพันปีของตัวเองให้ตาย

　　ความอื้อฉาวของ Xuanli Mozun แพร่กระจายมานับพันปีแล้ว และยังสามารถใช้เพื่อหยุดเด็กๆ ไม่ให้ร้องไห้ในตอนกลางคืนในดินแดนอมตะตอนล่างได้

　　“เซียนและมาดามล้อเล่น ซิ่วอมตะและปีศาจซิ่วนั้นแยกแยะได้ง่าย ไม่เหมือนมาดามที่ตรงไปตรงมาและไม่สบายใจในโลกนี้ และมีผู้ฝึกตนอสูรน้อยมาก” จี้หวู่หยาพยักหน้าเล็กน้อย

　　"มาดาม" ไม่ได้ดีไปกว่า "นางฟ้า" ฉู่เทียนโหย่วเป็นคนซื่อตรงและตอนนี้เขาบอกแล้วว่าไม่ใช่ "ชูเทียนโหย่ว" นับประสาความคิดในการแสดง

　　“ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันไม่ใช่ Chu Tianyou ทำไมคุณยังเรียกฉันว่าภรรยาของคุณอีก”

　　“คู่ลัทธิเต๋ามีความผูกพันและฉันก็ยังบอกไม่ได้ว่าใครเป็นคู่ของฉัน” Ji Wuya ถอนหายใจ ดูเศร้าโศก . ออร่ารวบรวมกวาดไปทั่วข้อมือ

　　ปลายด้านหนึ่งของด้ายสีแดงที่ปรากฏนั้นผูกติดอยู่กับข้อมือของเขา และปลายอีกด้านก็ปรากฏบนข้อมือของฉู่เทียนโหย่วภายใต้อิทธิพลของพลังงานจิตวิญญาณ

　　Chu Tianyou มองไปที่เส้นสีแดงอย่างโง่เขลา นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นเส้นสีแดง ภายใต้อิทธิพลของออร่า เส้นสีแดงปรากฏขึ้นชั่วระยะเวลาหนึ่ง และหายไปอย่างรวดเร็วในความว่างเปล่า

　　Ji Wuya กำลังคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง "Mo Changfeng" และ Chu Tianyou ตอนนี้กระดาษหน้าต่างถูกเจาะแล้วเขาควรจะถามเกี่ยวกับที่อยู่ของ Chu Tianyou ตามสามัญสำนึก

　　“ทิ้งเรื่องข้อตกลงไว้ชั่วคราวมาดามสามารถตอบฉันได้ก่อนว่า Tianyou ไปไหน” น้ำเสียงของ Ji Wuya ค่อนข้างยากราวกับว่าเขากลัวที่จะได้ยินคำตอบที่เขาไม่ต้องการที่จะได้ยิน .

　　“คุณปล้น Tianyou เธอเหรอ เธอ…”

　　ส่วนใหญ่ของการปล้นคือวิญญาณที่กระจัดกระจายและพวกเขาไม่ได้เกิดใหม่ ผลลัพธ์ที่เลวร้ายเช่นนี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้การจับกุมถือเป็นเทคนิคต้องห้าม .

　　Chu Tianyou ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของ Mo Changfeng และการถูกใส่ร้ายจากอากาศบางทำให้เขารู้สึกแย่มาก

　　“ไม่ ฉันไม่ได้พาเธอไป ก่อนที่ฉันจะเข้าไปในร่างกายนี้ วิญญาณของ Chu Tianyou หยุดอยู่”

　　“ตอนนั้นฉันอยู่บนเก้าอี้เก๋ง และความหลงใหลที่ร่างกายของฉันเหลือไว้คือ

　　การแต่งงานกับคุณ ในเวลานั้น ฉันไม่สามารถออกจากร่างกายของฉันหรือหยุดมันได้” มาเป็นสหายของลัทธิเต๋า” ฉู่เทียนโหยวกล่าวทุกอย่าง เขารู้ เว้นแต่ว่าตัวตนของเขาถูกซ่อนไว้

　　การแสดงออกของ Ji Wuya ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ แต่จริงๆ แล้วเขารู้สึกประหลาดใจกับสำนวนโวหารของ "Chu Tianyou" มันจะเป็นเรื่องบังเอิญได้อย่างไร?

　　ไม่ใช่เพราะ Chu Tianyou หายตัวไปช้ากว่า Mo Changfeng เพียงสองชั่วโมงใช่หรือไม่ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญธรรมดาๆ หรือมีบางอย่างในนั้นที่ฉันไม่รู้

　　Ji Wuya รู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าการหายตัวไปของ Chu Tianyou จะต้องแยกออกจาก Mo Changfeng ผู้ซึ่งถูกส่งไปเกิดใหม่โดยเขา

　　“มันกลายเป็นอย่างนั้น บางทีอาจจะไม่เกิดขึ้นถ้าฉันตื่นขึ้นในเวลานั้น” เขาพูดกึ่งความจริง น้ำเสียงของเขาเศร้าเล็กน้อย

　　ถ้าเขาตื่นได้ Daolu จะไม่ก่อตัวขึ้นอย่างแน่นอน

　　Chu Tianyou มองไปที่เขาและสงสัยว่าทัศนคติของเขาดีขึ้นเล็กน้อยหรือไม่เป็นภรรยาใหม่ของเขาที่ "ปล้นบ้าน"

　　ดูเหมือนว่า Ji Wuya จะเห็นความประหลาดใจของเธอและรู้สึกว่าเป็นเวลาที่ดีที่จะอธิบาย ดังนั้นเขาจึงพูดว่า "คุณบอกฉันได้ ฉันไม่มี

　　ความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงกับ Tianyou จริงๆ" ฉันมีความสัมพันธ์ กับ Chu Tianyou มันคือ Mo Changfeng ที่ไปเกิดใหม่แล้วและเขาเกี่ยวข้องกับ Ji Wuya อย่างไร รัศมีแห่งจิตวิญญาณที่กลับมาเป็นความรักแบบพี่น้องกับ Chu Tianyou ที่ดีที่สุด

　　"ฉันมีเพียงพี่ชายและน้องสาวที่รัก Tianyou"

　　"เมื่อวาน ฉันคิดว่าคุณแตกต่างจาก "Tianyou" เล็กน้อย แต่เช้านี้ได้รับการยืนยันแล้ว “Ji Wuya เห็นการแสดงออกของเธอไม่เปลี่ยนแปลงแล้วพูดว่า” แต่ฉันเห็นว่าคุณไม่ใช่ผู้ปลูกฝังที่ชั่วร้าย และคุณมีสัญญากับคู่รักลัทธิเต๋า คุณไม่สามารถทำอะไรเพื่อทำร้ายฉันได้”

　　“ดังนั้นฉันจึงคิดว่าบางที อีกอย่าง มีความรู้สึกซ่อนอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคุณที่เป็นคนแรกที่ชี้ให้เห็น” เขายิ้มอย่างขมขื่น และแววตายังคงตกตะลึงเล็กน้อย

　　...ในฐานะที่เป็น Demon Venerable เขาอยากจะบอกว่า Demon Cultivation ไม่ดี Ji Wuya รู้สึกว่าเขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ในวันนี้ เขายินดีที่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดี และทั้งหมดก็เพื่อเห็นแก่ ภรรยาของเขา.

　　หลังจากอธิบายทัศนคติของเขาด้วยคำพูดไม่กี่คำ Ji Wuya ก็ตระหนักว่าร่างกายของคนตรงหน้าเขาไม่เครียดตั้งแต่แรก คุณ Dao ดีเกินกว่าที่จะถูกหลอกใช่ไหม

　　"คุณไม่จำเป็นต้องเรียกฉันว่า "นาง" ฉันไม่ใช่ Chu Tianyou สัญญาของลัทธิเต๋าเป็นเพียงอุบัติเหตุ "

　　จี้ใจไร้ขอบเขต คิ้วที่แต่งงานแล้ว แต่งงานกับเขา แม้แต่สหายของสัญญาก็จบลงด้วย

　　ไม่ได้เจอคู่ครองเพียงสามพันปีแต่มีสหายลัทธิเต๋าอีกหนึ่งคนในโลกอมตะ ในความเห็นของเขา นี่คือชะตากรรมของสวรรค์ เขาไม่รู้จักกันในครึ่งแรกของเขา ชีวิตแต่ครึ่งหลังของชีวิตเขามีอายุยืนยาวและมีโอกาสที่จะปลูกฝังความรู้สึก

　　“ฉันจะหาข้อมูลเกี่ยวกับ Tianyou มันคงจะดีมากถ้ามันไม่เกี่ยวกับภรรยา.”

　　“สัญญาแต่งงานได้ข้อสรุปและคุณและฉันยังคงเป็นลัทธิเต๋าก่อนที่สัญญาการแต่งงานจะสิ้นสุดลง คุณไม่ต้องการ ถึงเรียกฉันว่าสามี แต่ฉันอดไม่ได้ที่จะกรีดร้อง นางเซิง" เขาดูเศร้า ราวกับว่าเขาถูกตีอย่างแรง

　　“จนถึงตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไร มาดาม คุณเป็นใครเมื่อก่อน”

　　ฉู่เทียนโหย่ว ไม่ค่อยเก่งในการติดต่อกับผู้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับบุคลิกที่อ่อนโยนและอ่อนโยนของ Mo Changfeng อ่อนแอและอารมณ์ดี เขารู้สึก ว่าเขาไม่ควรเป็นคนที่ชักดาบ

　　“เรียกอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ สำหรับตัวตนของฉัน…ฉันไม่ต้องการที่จะพูดมัน” ฉู่เทียนโหย่วมองที่ Mo Changfeng อย่างหงุดหงิด ปลายนิ้วของเขาขยับ แต่เขาไม่ได้บีบดาบในตอนท้าย

　　เพื่ออธิบายความเป็นตัวเขาและถูกเรียกว่า "นาง" เขาเลือกอย่างหลัง ให้บอกไปว่าเดิมเป็นคนร่างใหญ่ แต่ตอนนี้เขาแต่งงานกับชายอื่นเป็นภรรยา? อย่าแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับมัน!

　　ไม่เต็มใจที่จะอธิบายตัวตนของเขา? Ji Wuya คิดเกี่ยวกับรอยยิ้มที่อ่อนแอและไม่เป็นอันตรายบนใบหน้าของเขา "ถ้าอย่างนั้นขอบคุณคุณผู้หญิง คุณผู้หญิงไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเธอ มาดามจะไม่ทำร้ายฉันเช่นกัน"

　　"...ฉันควรขอบคุณ " Chu Tian You คิดว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคุยกับชายที่ "อ่อนแอ" เช่น Mo Changfeng

　　เมื่อได้ยินว่า Ji Wuya ชัดเจน นี่น่าจะหมายความว่า Xie เองไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเธอ

　　“ก่อนที่ฉันจะได้ Tianyou กลับมา รบกวนคุณผู้หญิงสักเรื่องหนึ่งได้ไหม” เขาแสร้งทำเป็นลำบากและมองดูเธออย่างอ้อนวอน “ได้โปรดขอให้มาดามแสร้งทำเป็น Tianyou สักครู่ พ่อตาและแม่สามี -ลอว์เป็นเหมือนลูกสาวของ Tianyou , ถ้าคุณรู้... มันคงเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ "

　　"ไม่..." เมื่อ

　　Chu Tianyou ตอบสนอง ก็แสดงว่า "ไม่" ถูกพูดไปแล้ว เขาเลือกอะไรสำหรับตัวตนของเขา? ไม่ได้หมายความว่าจะออกจากครอบครัว Mo และไม่ต้องแบกรับตำแหน่ง "Chu Tianyou" และ "Mrs. Mo Shao" อีกต่อไป

　　“ฉันรู้ว่ามันยาก แต่มาดาม เธอเป็นเหมือน Tianyou ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะคุยกับพ่อตาที่กระตือรือร้นของลูกสาวฉันยังไง” สีหน้าของ Ji Wuya ตกต่ำในทันใด และเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง . ระบุคำต่อไปนี้

　　“ฉันเชื่อว่าคุณไม่ใช่ปีศาจ Xiu Duoshe แต่พวกเขาอาจไม่เชื่อ”

　　ฉู่เทียนโหย่วรู้สึกว่า Mo Changfeng กำลังคุกคามเขา แต่ใบหน้าของเขาเป็นกังวลอย่างสมบูรณ์ แต่ดูไม่เหมือน

　　นอกจากนี้ Mo Changfeng ไม่ได้ผิด

　　ไม่ใช่ทุกคนที่จะเชื่อในคำพูดและคำพูดของตัวเองให้เชื่อว่าเขาไม่ใช่ปีศาจ และมีเพียง Mo Changfeng นายน้อยที่อ่อนแอและป่วยซึ่งถูกเลี้ยงดูมาในบ้านลึกตั้งแต่วัยเด็กเท่านั้นที่จะเชื่อ เขาไร้เดียงสาราวกับ ศิษย์ตัวน้อยที่น้องชายรับไว้ โลกนี้คนดีทุกคน

　　“นายหญิง ค่อยๆ คิดดูนะ วันมะรืนนี้… เพื่อจะกลับมา” จี้หวู่หยายิ้มอย่างนุ่มนวล ร่างกายผอมบางและผิวซีดทำให้เขาอ่อนแอ

　　อา อย่างที่คาดไว้ ฉู่เทียนโหยวมองเขาอย่างว่างเปล่า ด้วยการตัดสินใจในใจ

　　“ฉันเชื่อว่าคุณควรจะสังเกตเห็นว่าฉันไม่ได้มีบุคลิกเหมือนกับ

　　Chu Tianyou คนใกล้ชิดฉันจะพบความแตกต่างระหว่างฉันได้อย่างง่ายดาย” “คุณนายมีอารมณ์เย็นชา และมันก็ไม่เงียบเท่ากับ Tian You จริงๆ ต้วน” จี้หวู่หยาเหอยิ้มและพยักหน้า หากไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ เขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างรวดเร็ว

　　Chu Tianyou ไม่สนใจการประเมินของ Mo Changfeng และเขาพูดถูก

　　“ฉันไม่ใช่โชวเช่ ก็เลยไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลย ฉันไม่ประทับใจใครเลยนอกจากเธอ” ข้อที่สอง ถ้าอยู่ต่อจะเจอปัญหามากมาย

　　Chu Tianyou รัก Mo Changfeng มาก? Ji Wuya รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ไม่นานก็ฟื้น ยิ้มและหันกลับมาและเอาผ้าคลุมจากด้านข้าง

　　"ไม่ชอบที่จะหัวเราะแล้วไปที่ม่านปกปิดอ่านไม่ออกและคนของฉันภรรยาต้องการอยู่อย่างยิ่งใหญ่จริงๆ"

　　"คุณผู้หญิงจะพูดอะไร"

　　"แล้วให้คุณพูด ฉันด้วย ฉันจะพูดอะไรได้" เมื่อเห็นเขามองดูตัวเอง สีหน้าของ Chu Tianyou ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง "แต่มีเวลาจำกัด ฉันจะช่วยคุณอย่างมากที่สุดเป็นเวลาหนึ่งเดือน และหลังจากนั้นหนึ่งเดือน ฉันจะออกจากเมืองหยุนเจียง"

　　อย่างไรก็ตาม ฉู่เทียนโหยวครอบครอง Chutian แม้ว่า ร่างกายของ Yuu เกิดจากอุบัติเหตุ เขายังคงรู้สึกผิดอยู่ในใจเล็กน้อย หนึ่งเดือนอาจไม่เพียงพอที่จะชำระคืน แต่เขาหมดเวลาแล้ว ...

　　Ji Wuya พยักหน้าคิดว่าเขาไม่สามารถอยู่ในครอบครัวของ Mo ได้เป็นเวลาครึ่งเดือนเขาจะทิ้งเพื่อนลัทธิเต๋าไว้ตามลำพังได้อย่างไรเมื่อเขาจากไป ที่นี่

　　ในเวลานี้ ข้อจำกัดของประตูถูกแตะต้อง และคนสองคนในห้องมองไปพร้อมกัน

บทที่ 10

　　Chutian Yau ถอนคำสั่งห้ามออกอย่างง่ายดาย ประตูกล่าวว่า "มา"

　　คนที่เดินเข้ามาคือหลานชิง

　　Ji Wuya อาจรู้ว่าทำไม Lan Qing ถึงเข้ามาในหัวใจของเขา เขายกปากขึ้นและพูดกับภรรยาของเขาว่า "มาดามขออาบน้ำก่อน"

　　Chu Tianyou คิดว่าถ้า Mo Changfeng รู้ว่าเขาไม่ใช่ผู้หญิงเลยเขา จะต้องเสียใจอย่างแน่นอน สิ่งที่เขาพูดในวันนี้

　　สีหน้าของเธอยังคงจาง ๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าหลานชิงยังคงอยู่ข้างๆ เธอ เธอเพิ่งจะอาบน้ำ "เธอ" จริงๆ ไม่จำเป็นต้องเอะอะ

　　Lan Qing พาภรรยาของเขาออกไป Ji Wuya ปิดประตูด้วยแขนเสื้อคนเดียวในห้องจากนั้นเดินหลังหน้าจอและถอดเสื้อผ้า

　　คอเสื้อขาดค่อนข้างเลอะเทอะ แม้ว่าจะทำความสะอาดแล้วเมื่อออกจากห้องโถงบรรพบุรุษ คราบเลือดบนนั้นก็ไม่หายไป

　　เขาเหยียดมือออกและกดฝ่ามือไปที่หน้าอก ไม่นานขนาดก็เริ่มปรากฏขึ้น และในที่สุดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา

　　เป็นความจริงที่ตาชั่งหลอมรวมเข้ากับหัวใจ แต่เป็นเท็จที่นำออกไม่ได้

　　เผ่ามังกรยังหลงทางหลายครั้งในชีวิตของเขา เขาเคยทำสิ่งต่าง ๆ เช่น การใช้อุปกรณ์กลั่นมาตราส่วนของเขาเอง มันยากมากที่จะเอามันออกไปตราบเท่าที่มันสามารถต้านทานความเจ็บปวดได้

　　"ตาชั่งเป็นของฉัน" เมื่อเล่นกับเกล็ดมังกรในมือ ตาชั่งไม่ได้หลุดออกมาโดยธรรมชาติ แต่ทำได้เพียงดึงออกเท่านั้น

　　——ดึงใจออกมาแจกทำไมจำสิ่งนี้ไม่ได้เลย

　　Ji Wuya จำความทรงจำของตัวเองได้อย่างรวดเร็ว เมื่อ 3 พันปีที่แล้วเขาเป็น Demon Lord Xuanli ในอาณาจักรอมตะตอนล่างและตอนนี้เขาทำให้เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาคิด

　　ก่อนที่จะเห็นมาตราส่วนกลับด้านนี้ เขาไม่แม้แต่จะจำด้วยซ้ำว่าเขาให้มาตราส่วนแก่ใครซักคน นับประสาที่รู้ว่าเขาไม่มีมาตราส่วน

　　“เป็นไปได้ไหมว่าฉันเคยก่อหนี้โรแมนติกมาก่อน แต่ฉันลืมตัวเองไปแล้ว...” จี้หวู่หยาสั่นสะท้านขณะที่เขาคิด

　　ไม่ มันต้องไม่ใช่อย่างนั้น ถ้ามีคนต้องการส่งแม้กระทั่ง Ni Lin ที่เขาชอบและมีลูกก็เป็นไปไม่ได้ที่จะลืมมัน

　　“แล้วให้ฉันดูว่าอะไรถูกปิดผนึกในระดับผกผันนี้และมันสงวนไว้เป็นพิเศษสำหรับคนรุ่นอนาคต?” Ji Wuya อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเมื่อเขาพูดสิ่งนี้

　　แม้ว่าจะมีการกล่าวว่าเกล็ดมังกรจะจำนายได้ แต่กำลังพูดถึงเกล็ดมังกรธรรมดา Ni Lin ของเขาจำเขาและสหายลัทธิเต๋าของเขาเท่านั้น และคนอื่น ๆ แม้แต่ทายาทสายตรงของเขาไม่สามารถปล่อยให้ Ni Lin รู้จักพระเจ้าได้

　　ใช้พลังแห่งวิญญาณสัมผัสเกล็ด Ni สีดำที่หัวใจของมือ แต่ถูกห้ามโดยข้อห้ามข้างต้น ใบหน้าของ Ji Wuya กลายเป็นสีดำ

　　เขาพูดถูกจริง ๆ ข้อจำกัดข้างต้นไม่สามารถทำลายด้วยฐานการเพาะปลูกปัจจุบันของเขา เทคนิคการห้าม ไม่ใช่แบบที่เขาคุ้นเคย แต่มันเหมือนกับวิธีการของลัทธิเต๋ามากกว่า

　　ฐานการฝึกฝนของผู้ถูกห้ามควรอยู่ในช่วงที่เหมาะสม และเขามีเพียงจิตวิญญาณแห่งแดนสวรรค์อันล้ำลึก แต่ฐานการฝึกฝนของเขามีเพียงระดับเจ็ดของการฝึกพลังปราณเท่านั้น

　　โดยไม่ใช้พลังของจิตวิญญาณมากเกินไป เขาไม่สามารถทำลายข้อจำกัดนี้ได้เลย นับประสาดูสิ่งที่ถูกปิดผนึกไว้ภายใต้ข้อจำกัด

　　“นี่ต้องไม่ใช่มรดกที่ Mo Xiaoyun พูด” ดูเหมือนว่าครอบครัว Mo จะถูกลา หลังจากที่ Ji Wuya ต้องการจะเข้าใจสิ่งนี้การแสดงออกของเขาก็แปลก

　　แต่งตัวเสร็จก็เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง

　　การจ้องมองของ Ji Wuya ข้ามจี้พระจันทร์เสี้ยวที่เก็บมาโดยตรง มองไปที่ลิ้นชักใต้โต๊ะเครื่องแป้ง และในที่สุดก็หยุดนิ้วของเขาบนลิ้นชักอันใดอันหนึ่ง

　　เขาบีบกลอุบายพิเศษด้วยพลังทางวิญญาณซึ่งบังเอิญเป็น "กุญแจ" เพื่อเปิดลิ้นชัก หลังจากเกิดความผันผวนของพลังงานทางวิญญาณแวบ ๆ เขาก็ดึงลิ้นชักออกมา

　　มีขวดหยกจำนวนมากบรรจุยาอยู่ในลิ้นชัก เขาหยิบขวดหยกดำขึ้นมาข้างใน เปิดมันและดมมัน และหยิบยาหลายขวดที่มีผลเหมือนกันออกมา

　　ยาเหล่านี้ทั้งหมดได้รับจาก Mo Xiaoyun ส่วนใหญ่ถูกใช้ในช่วงระยะเวลาการกลั่น Qi และมีสิ่งสกปรกน้อยมากในเม็ดยา ส่วนเล็ก ๆ ของมันคือยาเม็ด Xuanyu ที่ใช้ในช่วงการสร้างฐานราก เราสามารถต้านทานพลังงานทางจิตวิญญาณของพระสงฆ์ในช่วงการสร้างฐานรากเพื่อนั่งสมาธิเป็นเวลาสามวัน

　　“เม็ดยาไม่เป็นไร คุณภาพแย่ลงเล็กน้อย เรามาทำกัน วิธีเล่นแร่แปรธาตุยังไม่โตเท่าเมื่อหลายพันปีก่อน…”

　　จีหวู่หยายืนขึ้นยิ้มและถือ ขวดหยกในมือ วางลงบนโต๊ะ “ไม่เป็นไรถ้าท่านไม่คืบหน้า วิธีการกลั่นยังเหมือนเดิม... Tsk tsk ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคนเหล่านี้รู้หรือไม่ว่าท่านผู้เฒ่า Xuanyang และ Xuanli Mozun เป็นคนคนเดียวกัน ฉากจะสวยงามขนาดไหน "

　　ผ่านไปหลายพันปี เมื่อเขากล่าวถึงอดีต เขาก็ไม่สามารถสร้างความขุ่นเคืองอะไรได้มากนอกจากการเป็นคนตลก

　　อยากไปเหมือนกันครับ ผ่านไปหลายพันปี แม้ว่าอายุขัยของผู้ฝึกฝนจะยาวนานกว่าสามพันปีก็เพียงพอแล้วที่จะกินผู้ฝึกฝนแห่งความทุกข์ยาก มนุษย์ธรรมดา ได้กลับชาติมาเกิดหลายครั้ง

　　Ji Wuya รู้สึกว่าเขาควรจะปล่อยมันไป อย่างไรก็ตาม เขาแทบจะจำไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงละทิ้ง Dao Immortal Dao และเข้าไปใน Demon Dao

　　“ฉันไม่รู้ว่านายหญิงจะมีความสุขหรือเปล่า และฉันจะมีโอกาสได้สัมผัสเป็นการส่วนตัว...” ตอนนี้เขามีเพื่อนร่วมลัทธิเต๋าแล้ว Ji Wuya ก็เต็มใจที่จะทำลายภรรยาของเขาและคิดที่จะเริ่มเตาหลอม สำหรับการเล่นแร่แปรธาตุเอง

　　เพียงเพราะเขาไม่ชอบโอสถเหล่านี้ และคนที่ต้องการส่งยาเหล่านี้คือภรรยาของเขา และเปรียบเทียบยาเหล่านี้กับเพื่อนในอาณาจักรปราณสูงส่งที่สามารถขอให้เขาปรุงยาได้เท่านั้น

　　...

　　Chu Tianyou มองดูอ่างอาบน้ำสูงตรงหน้าอย่างสงบ และ Lan Qing ก็ช่วยเขาถอดเสื้อผ้า แม้ว่าเขาจะคาดหวังฉากดังกล่าวมานานแล้ว แต่เขาก็ยังต่อต้านเมื่อมาถึงจริงๆ

　　ในไม่ช้า แจ็คเก็ตตัวเดียวก็ถูกทิ้งไว้บนตัวของเขา และในที่สุด ฉู่เทียนโหยว ก็ไม่สามารถรั้งไว้ได้ และขัดขวางการเคลื่อนไหวของหลาน ชิงโดยตรง

　　“ลงไป คุณไม่จำเป็นต้องมีคุณไปตลอด” ต่างจากความจำเป็นที่ต้องปกปิดในตอนเช้า เขาได้แจ้งให้ Mo Changfeng ทราบถึงตัวตนของเขาแล้วในตอนนี้ ดังนั้นคุณไม่ต้องทนกับมันในเวลานี้

　　Chu Tianyou มองไปที่ Lan Qing ที่ค่อนข้างงงงวย เมินเฉย แต่เขาตั้งใจมากขึ้นในใจที่จะย้าย Lan Qing ออกไปจากเขา

　　ในฐานะสาวใช้ส่วนตัวของ Chu Tianyou Lan Qing สามารถค้นหาความแตกต่างระหว่างเธอกับ Chu Tianyou ได้อย่างง่ายดาย

　　“ใช่ คุณนายยัง” หลานชิงงุนงงและเธอยังคงตอบ เมื่อเธอลาออก เธอพูดว่า “หลานชิงรออยู่นอกประตู ฉันจะได้ยินคุณเมื่อคุณเรียกมัน”

　　“ใช่”

　　เร็วๆ นี้ Chu Tianyou เป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้องนี้ที่อุทิศให้กับการอาบน้ำ

　　ในอ่างไอน้ำ มีชั้นของกลีบดอกบีโกเนียโปรยปราย และมีบันไดเล็กๆ วางอยู่ข้างๆ รอให้เขาถอดเสื้อแล้วเดินเข้าไป

　　แขวนเสื้อผ้าสตรีกลิ่นดอกไม้ไว้บนหิ้งไม้ที่อยู่ติดกัน และใบหน้าที่เย็นชาของ Chu Tianyou ไม่สามารถมองเห็นความอับอายในใจของเธอได้

　　“การต่อสู้ที่รวดเร็ว การตัดสินใจที่รวดเร็ว” เขากระซิบ มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด

　　ในวินาทีถัดมา ฉันหลับตาและเปลื้องผ้า และจิตสำนึกทางจิตวิญญาณของยุคการสร้างรากฐานก็แผ่ขยายไปทั่ว ราวกับดวงตาคู่ที่สอง

　　ฉู่เทียนโหย่วก้าวขึ้นบันไดและก้าวเข้าไปในอ่างอาบน้ำ ในท้ายที่สุด มีเพียงหัวเดียวเท่านั้นที่สัมผัสกับผิวน้ำ กลีบดอกไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำได้ปกคลุมร่างของหญิงสาวที่ลอยอยู่ในน้ำ

　　นี่คงเป็นเวลาที่เร็วที่สุดสำหรับเขาที่จะอาบน้ำ แขนขาว ๆ ของเขายื่นออกมาจากน้ำและเขาก็เช็ดร่างกายหลังจากใส่ลงในกล่องที่บรรจุเจลน้ำหอม

　　หลังจากอาบน้ำ เสื้อเชิ้ตสีขาวก็ถูกสวมบนร่างกายที่ยังไม่ได้ทำให้คราบน้ำแห้ง และฉู่เทียนโหยวก็สวมเสื้อผ้าที่แขวนไว้โดยไม่เปลี่ยนหน้า

　　“ทำไมเสื้อผ้าผู้หญิงถึงดูยุ่งยากนัก?” คิ้วของเขาไม่ได้ขมวดคิ้วด้วยตัวเอง โชคดีที่ Lan Qing จัดชุดให้เป็นระเบียบ นอกจากปัญหาในการสวมใส่แล้ว เขายังคงไม่ใส่ผิด

　　การแต่งกายของตระกูลขุนนางมีสเปกและกำหนดวิธีการสวมใส่ หากสวมใส่ผิด จะหัวเราะและใจกว้าง

　　ใช้เวลาหนึ่งในสี่ของชั่วโมงในการแต่งตัว ยืนอยู่หน้ากระจกและปิดแขนเสื้อและคอเสื้อ ฉู่เทียนโหย่วมองไปที่สีแดงเข้มในกระจก (โยนนานเกินไปจนร้อน) นัยน์ตาที่สดใส (ไอ) ผู้หญิงคิ้ว ปั๊มเดียว.

　　ด้วยผมยาวสีดำเปียกพาดบ่าของเขา เขาทำให้แห้งด้วยพลังวิญญาณโดยตรง จากนั้นจึงหันหลังกลับอย่างเฉยเมยเพื่อเผชิญกับภายนอก

　　“Lan Qing เข้ามาและดึงผมให้ข้า”

　　ไม่ใช่ว่า Chu Tianyou ไม่ต้องการพึ่งพาตนเอง แต่ปิ่นปักผมของผู้หญิงคนนั้นซับซ้อนเกินไป และเขาไม่ได้ทำ ต่อให้แทบไม่ได้ลองหวีก็ออกมาไม่ดี

　　มัดผมของผู้ชายหวีง่ายกว่ามาก คิดถึงอดีตเมื่อมงกุฎผมสามารถแก้ปัญหาการมัดผมได้... จ้องมองไปที่มือของ Lan Qing บนหัวของเขาในกระจก Chu Tianyou ไม่รู้ว่าเขาพลาดไปกี่ครั้งแล้ว ที่ผ่านมา.

　　Ji Wuya รออยู่ในห้องนอนเกือบครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะรอภรรยาของเขาที่กลับมาจากห้องอาบน้ำ

　　นัยน์ตาของหญิงสาวที่อาบไล้ราวกับสระน้ำในฤดูใบไม้ร่วง แก้มของเธอเป็นสีแดงเหมือนดอกพีชในเดือนมีนาคม เธอสวมมวยแบบเรียบง่าย และส่วนปลายของโฮสต้าในซาลาเปาเอียงด้วยไข่มุกหลายขนาดหลายขนาดเป็นพู่ .

　　นุ่งห่มผ้าขาวพระจันทร์ทอด้วยไหมทอและปักด้วยหญ้าบลูแกรส ผ้าม่านบางๆ ถูกพันรอบแขนหลวมๆ บนกระโปรง

　　“มาดาม~” จีหวู่หยาเลิกคิ้วและหัวเราะ มองดูความงามอันเยือกเย็นที่อยู่ตรงหน้าเขา

　　อา ฉันไม่รู้ว่าคุณหญิงเป็นอย่างไรบ้าง ฉันต้องถามว่าฉันมีโอกาสไหม

　　เขามีความทรงจำทั้งหมดของ Mo Changfeng แต่เขาไม่เคยสับสน Chu Tianyou ในความทรงจำของ Mo Changfeng กับผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา

　　แม้ว่ารูปร่างจะยังสวยงาม แต่สไตล์และอารมณ์ก็แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

　　Chu Tianyou ตัวสั่นเมื่อเสียงกรีดร้องของ Mo Changfeng เขาเหลือบไปที่ Lan Qing ที่ด้านข้างและตอบด้วยรอยยิ้มแข็ง ๆ ที่มุมปากของเขา