...แจ้ง...

...สวัสดีค่ะ...

...เราพึ่งเคยแต่งนิยายครั้งแรก...

...ถ้าเนื้อหาดูงงขออภัยด้วยค่ะ...

...นิยายเรื่องนี้เราแต่งตามจิตนาการนะคะ...

พระเอก

อ๋องหยูหมิงเทียน (于铭天） หล่อ เย็นชา หื่นเงียบ

นางเอก

"หลิน หญิงสาวที่ทะลุมิติมาในยุคจีนโบราณ

เพราะจมน้ำ"

ลูกสาวท่านแม่ทัพ (เจ้าของร่างที่นางเอกอยู่)

"หลานหลินฮวา (孙子林华) เป็นลูกของฮูหยินรองจึงทำให้ท่านแม่ทัพไม่ค่อยสนใจ และแม่ของนางได้ตายตอนคลอดนาง และตายเพราะถูกแม่เลี้ยงใจร้ายผลักตกน้ำ"

แม่เลี้ยงใจร้าย(ฮูหยินเอก)

"หลินชิงชิง ใจร้ายเกลียดหลานหลินฮวามาก เพราะเป็นลูกของฮูหยินรอง"

ลูกของหลินขิงชิง

"หลินซูเสวี่ย เกลียดหลานหลินฮวา"

ถ้าใช้คำไม่ถูกก็ขออภัยด้วยค่ะ🙏🏻

Part หลิน

"สวัสดีค่ะ😊 เราชื่อหลิน วันนี้เราได้มาเที่ยว

ที่เกาะแห่งหนึ่งในประเทศไทย (ที่บอกว่าเกาะแห่งหนึ่งในประเทศไทยไม่ใช่อะไรนะคะคิดไม่ออก🤭:ไรท์)

ที่นี่สวยมาก ฉันพึ่งมาถึงตอน2ทุ่ม จึงพักเอาแรงแล้วค่อยไปเล่นน้ำพรุ่งนี้ ฉันมีความสุขมากกับการได้มาเที่ยว ตอนนี้ดึกมากแล้วฉันขอพักเอาแรงก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ🥱😴"

เช้าวันต่อมา

"Hi~สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกคน☺️ วันนี้เราก็จะได้เล่นน้ำทะเลแล้ว เย้~~ดีใจมาก😊 ไปเล้นน้ำทะเลดีกว่า"

ตัดภาพมาที่ทะเล

"อุ้ย น้ำสวยมาก สดชื่นจัง "ฉันกำลังเล่นน้ำอยู่ดีๆก็มีใครไม่รู้มาผลักฉันตกน้ำ ฉันตกใจมาก

กรี๊ด~~อ้ายยยย ช่วยด้วยยย " ฉันค่อยๆจมลงสู่ก้นทะเล

"นี่เราจะตายแล้วหรอเนี่ยพึ่งอายุ24 เองนะ

ยังไม่มีผัวเลย ฮื่อ😭 และหน้าที่การงานของฉันกำลังไปได้สวยด้วย" (ลืมบอกค่ะ นางเอกทำงานเป็นนักแปลนิยาย)

ิ "ระหว่างที่ฉันค่อยจมสู่ก้นทะเลฉันก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดโบราณ กำลังมองมาที่ฉัน สีหน้าของเธอดูโศกเศร้า แต่ที่ฉันตกใจคือเธอหน้าเหมือนฉันมาก😲"

แล้วสติของฉันก็ดับวูบไป

"ฟึ่บ ~ พอเธอพูดจบ อยู่ดีดีฉันก็โผล่มาที่ไหนไม่รู้

และกำลังใส่ชุดจีนโบราณ อยู่ๆก็ีหญิงคนหนึ่งพูดเสียงดังว่า"ว้ายย~ คุณหนูรองฟื้นแล้วเจ้าค่ะ " แล้วอยู่ๆก็มีผู้คนวิ่งแตกตื่นวิ่งเข้ามา คาดว่าน่าจะเป็นคนใช้ ทุกคนดูแตกตื่นมาก เพราะตอนให้หมอมาดูอาการ หมอบอกว่านางหัวใจหยุดเต้นแล้ว"

สาวใช้:คะ คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ

หลิน:ข้าไม่เป็นไรแล้ว พวกเจ้าสบายใจได้ พวกเจ้าออกไปก่อนเถิด

"เฮ้อออ นี่มันเหมือนในนิยายที่เราเคยอ่านเลยอะที่นางเอกทะลุมิติมา แล้วก็ได้ผัว แบบ หล่อ เย็นชา นี่ฉันไม่ได้ฝันใช่มั้ยเนี่ย ดีใจจัง ว่าแต่ใครจะเป็น

พระเอกของฉันน้าาา☺️🤭" ดีใจไว้ก่อนยังไม่เคยเจอหน้า

Part หลินชิงชิง (แม่เลี้ยงใจร้าย😈)

ห๊ะ พวกเจ้าว่าไงนะ นังหลานหลินฮวามันฟื้นแล้วหรอ ตายยากเสียจริง คงต้องวางแผนกำจัดมันใหม่สินะ

หึ หึ ข้ามิมีทางปล่อยเจ้าไปแน่นังหลานหลินฮวา

.

Part หลิน

จากที่เราดูความทรงจำของเจ้าของร่างนี้ ภาพสุดท้ายของเธอคงเป็นภาพที่แม่เลี้ยงใจร้ายนั่นผลักเธอตกน้ำ เพราฉะนั้นเราต้องแกล้งจำไม่ได้ เพราะนางอาจจะหาวิธีใหม่เพื่อจะฆ่าเราก็ได้ เฮ้อออ ชีวิตหนอชีวิต

เจอแต่อะไรก็ไม่รูู้ สาวใช้: คุณหนูหิวหรือไม่เข้าค่ะ

****หลิน**** : ฉันไม่หิว เอ่อ ข้าไม่หิวหน่ะ นี่เจ้าช่วยเล่าเรื่องของข้าให้ฟังได้หรือไม่

Part หลิน

เฮ้อออ~ โอ้ย ปวดหัว ฟึ่บ~

"ข้าหลานหลินฮวา ข้าเป็นคุณหนูรองของท่านแม่ทัพหลาน แม่ของข้าได้จากไปตั้งแต่ข้าเกิดเพราะหนังคลอดข้านางก็อาการทรุดลง หลังจากแม่ของข้าได้ตายจาก แม่เลี้ยงใจร้ายก็รับเลี้ยงดูข้าแทน หลังจากวันนั้นมา ข้าก็ถูกทั้งนางทั้งลูกสาวกลั่นแกล้ง เพราะนางเกลียดแม่ของข้าที่ท่านแม่ทัพรักแม่ของข้ามากกว่านาง แต่ท่านแม่ทัพก็ไม่รู้เลยว่าข้าถูกกลั่นแกล้งจากพวกนาง พวกคนใช้ในจวนก็ดูเหมือนจะไม่กลัวข้า พวกนางใช้ข้า แกล้งข้า อ้อ แล้วที่บอกว่าท่านแม่ทัพไม่รู้เป็นเพราะว่า ท่านพ่อของข้าไม่ค่อยอยู่ในจวน เพราะต้องไปออกรบแถบชายแดน

หลายปีผ่านไป

ื ข้าก็ยังโดนใช้ โดนกลั่นแกล้งทุกอย่าง แต่มันดูหนักขึ้นทุกวัน ทำไมชีวิตข้าต้องมาเจออะไรเยี่ยงนี้ด้วย เมื่อไหร่ข้าจะพ้นจากที่นี่ซักที ข้าเหนื่อยมาก

อายุ18

นี้ข้าก็อายุ18แล้ว หึ ผ่านมา18ปีแล้วทุกอย่างยังเหมือนเดิม (เพิ่มเติมคือ นางเอกสวยขึ้น) ทำให้หลินซูเสวี่ยอิจฉานาง

ระหว่างที่นางกำลังตักน้ำ นางก็ถูกแม่เลี้ยงใจร้ายและหลินซูเสวี่ยผลักตกน้ำ นางร้องเรียกให้คนมาช่วย แต่บังเอิญตรงนั้นไม่มีคน นางค่อยไปจม และก็ได้ยินเสียงผู้คนเสียงดัง

และสติก็ดับวูบไป

**กลับมาที่ปัจจุบัน**

"ชีวิตของเธอเศร้ามากหลินฮวา" แล้วจะทำยังไงต่อไปเนี่ย หรือจะช่วยแก้แค้นดี

หลินชิงชิง: นี่เจ้าฟื้นแล้วรึ เป็นเยี่ยงไรบ้าง

หลิน:ข้าฟื้นแล้ว ว่าแต่ท่านคือใครรึ

( (ใช่สิต้องแกล้งจำไม่ได้:ในใจ)🤫

หลินชิงชิง:ข้าเป็นแม่เลี้ยงของเจ้าไง เจ้าจำมิได้รึ

หลิน:อ่อ คือตั้งแต่ข้าฟื้นมาก็จำอะไรมิได้เลยเจ้าค่ะ

ท่านแม่ทัพ:หลินหลานเจ้าฟื้นแล้ว

หลิน:ท่านพ่อ ข้าคิดถึงท่านมาก😭

ท่านแม่ทัพ:หลินหลานพ่อมีเรื่องจะบอกเจ้า1เรื่อง

หลิน:เรื่องอะไรรึเจ้าคะ

ท่านแม่ทัพ:ข้าจะให้เจ้าแต่งงานกับอ๋องหยู

หลิน: เจ้าค่ะท่านพ่อ

**Part หลิน**

อีก1 เดือนจะถึงวันแต่งงาน ถ้างั้นตอนนี้ก็แก้แค้นก่อนก็แล้วกัน

**Part หลินซูเสวี่ย**

ท่านแม่อีก1เดือน นังหลินฮวาก็จะได้แต่งงานกับท่านอ๋องหยูจริงรึเจ้าคะ

หลินชิงชิง:ใช่ เจ้าถามทำไมรึ

หลินซูเสวี่ย:ไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะข้าแค่อยากรู้เท่านั้น ดีเหมือนกันนางจะได้ออกไปจากจวนนี้ ข้าเคยได้ยินเค้าลือกันว่า ท่านอ๋องผู้นั้นโหดมากจริงรึเจ้าคะ