ถ้าพูดถึงคนที่ฮ็อตที่สุดในมหาลัยตลอดกาลเเล้ว ไม่มีทางที่ทุกๆคนจะไม่นึกถึงคนๆนี้  วาฬ หรือ เเด๊ดดี้วาฬ

หญิงสาวคนเดียวในมหาลัยที่ทุกคนไม่เเยกว่าจะเป็นหญิงหรือชายต่างต่อเเถวขอยื่นใบสมัครเป็นศรีภรรยา 

ใบหน้าเนียนเรียวสวย คิ้วเข้มโก่งที่ถูกตัดเเต่งให้เเหว่งเฉียงอย่างมีสไตล์ ดวงตาคมเรียวรีเฉียงขึ้นอย่างดุดัน สันจมูกโด่ง ปลายจมูกเฉี่ยวคมได้รูป ริมฝีปากสีนู้ดเข้มบางได้รูปอย่างพอดินพอดี สันกรามที่คมชัด ไหปลาร้าที่ที่โผล่ออกมาโชว์นอกคอเสื้อ ผิวขาวซีดที่เเค่เเสงโดนก็พร้อมผันตัวไปเป็นสปอตไลท์เดินได้

นอกจากใบหน้าที่เพอร์เฟคนี้เเล้ว สิ่งที่ดึงดูดสายตาของคนรอบข้างได้เป็นอย่างดีคือ สไตล์การเเต่งตัวที่พร้อมจะถวายตัวไปเป็นทาสบำเรอของเธอคนนี้ เสื้อสูทสีดำที่ไม่ได้ติดกระดุมเลยสักเม็ดที่ยาวถึงครึ่งสะโพก พอมองเฉียงไปด้านในก็เห็นสปอตบราสีดำสนิท ทำให้เห็นหน้าท้องขาวนวลเนียนที่มีลอนกล้ามเนื้อที่สามารถสังเกตุเห็นได้อย่างชัดเจน กางเกงขายาวที่จั๊มตรงข้อเท้าสีดำมีลายมังกรสีเเดงที่ด้านข้างโคนขาทั้งสองข้าง 

รองเท้าส้นสูงสีเเดงเลือดนกที่บอกได้ถึงความเเซ่บถึงทรวงของคนๆนี้ ...

สายตาของคนรอบข้างถูกดึงดูดมากองรวมกันที่ตัวเธอโดยที่ไม่ต้องทำอะไร ไม่ว่าจะทำอะไรก็มักเป็นที่สนใจอยู่เสมอ เธอชินกับมันเเล้ว เเถมออกจะชอบมันด้วยซ้ำไป มีเรื่องไม่ซ้ำกันเเต่ละวันมาให้เธอได้ขบขัน

มีคนตบกันเพราะเเย่งดินสอที่เธอทำตก เธอก็มองมันเป็นเรื่องปกติ เธอไม่สนใจหรอกนะ ไม่ใช่เมียซะหน่อย มีผู้ชายมีเรื่องชกต่อยกันเพราะเดินเหยียบเงาเธอ เเรกๆก็งงว่าจะให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม 

เเต่ก็นั่นเเหละ พวกนั้นไม่ใช่คนของเธอ เธอจะสนใจทำไม?

ในระหว่างที่เธอกำลังก้าวขาเรียวยาวอย่างช้าๆไปหากลุ่มเพื่อนของตัวเองในโรงอาหารด้านหน้าอยู่นั้น ก็มีเสียงหวานใสของใครบางคนเรียกรั้งไว้ 

"พี่คะ! พี่วาฬคะ!!"

เธอไม่ค่อยสนใจนักเลยเดินต่อไปโดยเมินเสียงหวานๆใสๆนั้นที่กำลังร้องเรียกชื่อของเธอ 

ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีมือเล็กๆของใครบางคนมาจับตรงเเขนเสื้อของเธอเเล้วกระตุกน้อยๆ ในใจเริ่มมีความรำคาญก่อตัวขึ้นอย่างบางเบา 

​​​​​​เธอตัดสินใจหันหลังกลับไปมองคนที่กำลังดึงเเขนเสื้อของเธอ อย่างที่คิดเป็นผู้หญิงตัวเล็กที่สูงเพียงอกเธอเท่านั้น เด็กคนนั้นเงยหน้าช้อนตามองเธออย่างน่าสงสาร พร้อมปากที่เผยอขึ้นเบะอย่างเด็กเอาเเต่ใจ 

" มีอะไร "  เธอเอ่ยเสียงเรียบ

" คะ..คือ หนู..หนู พี่วาฬช่วยคบกับหนูได้ไหมคะ!!"

หญิงสาวร่างเล็กพูดอย่างตะกุกตะกักก่อนจะตัดสินใจตะโกนความในใจออกมาเสียงดังจนคนรอบข้างที่ให้ความสนใจอยู่เเล้วเริ่มมุงดูเเละยกโทรศัพย์ขึ้นถ่ายเหตุการณ์

เธอเปรยตาเบื่อๆมองกลุ่มคนที่มุงดูอยู่เล็กน้อย คิ้วเข้มสวยขมวดมุ่นอย่างหัวเสียเล็กน้อย ยิ่งมองยิ่งเกะกะตา

" อ่า "

เธอทำเพียงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบก่อนจะลอบมองใบหน้าจิ้มลิ้มนี้อีกครั้ง หญิงสาวที่ตัวเล็กกว่าเธอเริ่มเบะปากร้องไห้ออกมา จมูกเเดงเถือกเเละริมฝีปากสีชมพูที่ถูกกัดเอาไว้เพื่อเก็บกลั้นเสียงสะอื้นอย่างน่าสงสาร

" ไม่ต้องร้อง "  เธอพูดขึ้นเสียงอ่อนอย่างที่ชอบใช้กับคนอื่นๆที่ถูกเธอปฏิเสธ ก่อนจะยกมือเรียวขึ้นลูบกลุ่มผมคนตรงหน้าสองสามทีเมื่อเห็นอาการที่ดีขึ้น เธอก็ละมือออกมาล้วงกระเป๋าเสื้อสูทอย่างที่ชอบทำ

เธอยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปไกล้คนตรงหน้าจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันเเละกัน

เธอทำเพียงลากไล้ปลายจมูกผ่านดวงเเก้มนุ่มนิ่มของเด็กสาว จงใจให้ปลายจมูกสัมผัสเล็กน้อยก่อนลากไปถึงดวงตาเรียกอารมณ์วาบหวิวกลางสันหลัง ขนทั่วกายพลันลุกขึ้นพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมาย

"  มาสมัครเป็นเมียพี่ก็ต้องต่อเเถวนะคะรู้ไหม " 

___________________________

#ต่อเเถวกรอกทะเบียนสมัครเป็นเมียพี่วาฬรอคิวต่อไป 

หลังผ่านเหตุการณ์เมื่อเช้ามาได้เธอก็ใช้ชีวิตไปตามปกติ กิจวัตรประจำวันก็เเค่กินนอนเรียนไปผับบ้างอะไรบ้าง ตามภาษา 

วันนี้เธอมีเรียนเเค่คาบเช้าเท่านั้นเลยคิดว่าจะไปเที่ยวเล่นกับกลุ่มเพื่อนต่ออีกสักหน่อยค่อยกลับคอนโด

เเต่เที่ยงนี้เป็นเที่ยงที่ค่อนข้างวุ่นวายสำหรับเธอ ยัย จันทร์เจ้า หญิงสาวตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มที่มาบอกข่าว อ่าจริงๆก็เเค่เม้าท์ ยัยเจ้าได้บังเอิญไปได้

 ได้ยินเพื่อนบ้านคุยกันว่าจะให้ลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวนย้ายมาที่มหาลัยนี้ เรื่องนี้ถ้าไม่รู้อะไรก็คงเป็นเรื่องปกติ เเต่เจ้าตัวดันย้ายมากลางเทอมยัยเจ้าเลยสงสัย ด้วยความคุยเก่งหรืออะไรสักอย่างของเจ้าตัวทางเพื่อนบ้านก็ได้บอกเหตุผลกับมันมา 

พวกเขาเล่าว่าลูกชายตนเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยยุ่งกับใคร เรียนเก่งเเล้วก็มีนิสัยหน่อมเเน้ม บวกกับรูปลักษณ์ที่เป็นเด็กเเว่นเนิร์ดๆก็เลยโดนกลั่นเเกล้ง

 เริ่มเเรกตอนต้นเทอมเค้าเเค่เผลอหกล้มทำข้าวหกใส่อันธพาลหัวไม้ประจำมหาลัยคนนึงเข้า เจ้าตัวขอโทษขอโพยเเต่ฝั่งนั้นไม่ยอม ตามกลั่นเเกล้งทำร้ายร่างกาย

 ยิ่งบวกกับเด็กคนนั้นไม่ตอบโต้หรือพูดอะไรเลยเลยเป็นเป้าหมายของหลายๆกลุ่ม

 หัวอกคนเป็นพ่อเป็นเเม่ทนเห็นลูกชายคนเล็กเจ็บไม่ได้ เลยทำการใช้เส้นสายนิดหน่อยในการยัดมาที่นี่กลางเทอม 

ในระหว่างที่ฉันนั่งในโรงอาหารฟังยัยเจ้าเล่าเพลินๆก็มีกลิ่นหอมหวานบางอย่างมาฉุดสมาธิไป ฉันหันกลับไปมองด้านหลังสายตาคมเฉี่ยวปะทะเข้ากับเจ้าของกลิ่นหอมหวานเมื่อกี้อย่างจัง 

ชายหนุ่มผิวขาวใบหน้าน่ารัก สะพายกระเป๋าสีขาวเเขวนตุ๊กตาหมีสีครีมตัวเท่าฝ่ามือที่กระเป๋า เสื้อยืดสีเนื้อเเละกางเกงขาสั้นครึ่งเเข้งสีขาว รองเท้าผ้าใบสีน้ำตาลอ่อน ผมที่ตัดทรงกะลาทำให้ใบหน้าเรียวนั้นดูกลมขึ้ยถนัด

นัยตาสีน้ำตาลเป็นประกายของอีกฝ่ายจ้องมองเธออย่างไร้เดียงสา เมื่อเธอสบตาเข้าคนตรงหน้าก็พลันใบหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ มือบอบบางทั้งสองข้างกำเข้าชายเสื้อจนขึ้นข้อ

ดวงตาสั่นๆที่ไม่ยอมละไปจากใบหน้าของฉันสักวินาทีเดียว ฉันได้เเต่ยิ้มอย่างเอ็นดู เหมือนกระต่ายเลยเเฮะ ตัวก็สั่นด้วย

ถึงปฏิกิริยาพวกนั้นจะหน้าเเกล้งขนาดไหนเเต่เธอก็คงไม่ใจดำเเกล้งคนรู้จักของเพื่อนรักได้ลง เธอเปิดปากพูดเปิดบทสนทนาก่อนด้วนน้ำเสียงอ่อนโยนที่หวังล่อเจ้ากระต่ายตัวน้อยให้ติดกับ

"  จ้องขนาดนี้ อยากได้พี่ไปนอนกอดหรอคะ "

เจ้าตัวเบิกตากว้างก่อนใบหน้าที่เเดงอยู่เเล้วจะเเดงขึ้นไปอีก สีเเดงลามจากใบหน้าไปยังหูเเละต้นคอของอีกฝ่ายอย่างน่าขบขัน เเกล้งสนุกขนาดนี้เริ่มอยากได้ไปเเกล้งต่อที่บ้านเเล้วนะเนี่ย

คนตรงหน้าสะดุ้งสุดตัวเมื่อเธอเเตะนิ้วชี้ลงกับมือที่กำเเน่นของอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะทำหน้าเลิกลั่กเเละดวงตาลอกเเลกกลอกกลิ้งไปมาอย่างทำอะไรไม่ถูก

" อะ..ผะ.ผม ผมเเค่..มะมาหาพี่จันทร์เจ้า..ครับ "

ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อ ทำเพียงเเค่จูงมือที่สั่นน้อยๆนั้นมานั่งข้างๆฉันตรงข้ามกับจันทร์เจ้า

"น้อยๆหน่อยเหอะะ น้องข้างบ้านกูนะโว้ยย"

จันทร์เจ้าเเซวขึ้นอย่างนึกขำท่าทางเขินของน้องข้างบ้านเเละความเเพรวพราวของเพื่อนสาวที่รู้จักกันมาเกือบ 10 ปี

ทำขนาดนี้กะได้กินชัวร์ จันทร์เจ้าคิดในใจพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม

" ใบไม้ ไอ้คนหน้าตาดีๆที่หยอดเเกเมื่อกี้ชื่อวาฬน้ำเงินเรียกมันเเค่วาฬก็ได้ เป็นเพื่อนรักพี่เอง เเถมฮ็อตสุดๆ ส่วนไอ้สองตัวนั่นก็ชื่อเวย์กับเจย์เป็นเเฝดชายเพื่อนรักพี่เหมือนกัน"

จันทร์เจ้าพูดก่อนจะลุกจากเก้าอี้เดินเข้ามาโอบคอเธอ ใบไม้ยกมือสั่นๆขึ้นไหว้เธอกับเเก๊งเพื่อนด้านหลัง

"ส่วนนี่ใบไม้ เด็กข้างบ้านกูเอง ยังไงก็ช่วยกันดูน้องหน่อยนะพวกมึง" ยัยเจ้าพูดพลางพยายามทำใบหน้าให้ดูจริงจังที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงมันจะดูตลกก็เถอะ

" ไม่ต้องกลัวว่าที่นี่จะมีเรื่องเเกล้งกันเหมือนมหาลัยก่อนนะ ที่นี่พวกพี่คุม ไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันเลย " เวย์ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-สวีเดนเดินเข้ามาโอบคอเธออีกคนพลางพูดด้วยน้ำเสียงกวนบาทา

"ยกเว้นจะตีกันเรื่องไอ้ฮ็อตเนี่ยอ่ะ"เจย์พูดจบก็เดินเข้ามานั่งบนโต๊ะระหว่างเธอกับใบไม้

 เจย์ที่เหมือนเวย์ทุกประการต่างกันเเค่เจย์มีไฝที่เเก้มขวา

" ครับ? " ใบไม้ทำหน้างงเเล้วเอียงคอทำตาเเป๋วอย่าไร้เดียงสา

อื้อหือ ใจกู

" ไม่มีอะไรหรอก พวกมันก็พูดไปเรื่อย"

 ฉันตัดบทก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวใบไม้ เส้นผมนุ่มลื่มสีน้ำตาลเหมือนดวงตา มีสัมผัสที่ดีสุดๆ เหมือนกำลังลูบขนกระต่ายนุ่มๆ

ใบหน้าอีกฝ่ายขึ้นสีจางๆก่อนจะก้มหน้าลงต่ำหลบหลีกสายตาของรุ่นพี่ทั้ง 4 คน

" คืนนี้พวกเราไปฉลองต้อนรับใบไม้กันดีกว่าา วู๊วว"

 ยัยเจ้าตะโกนขึ้นมาอย่างร่าเริงเเล้วกระโดดไปรอบๆเก้าอี้ฉันเหมือนจิ้งโจ้ ยิ้มหน้าบานเเล้วก็ฮึมฮัมเพลงอะไรสักอย่างอย่างอารมณ์ดี

" ผับเสี่ยไกรไหม เพลงมันส์ดี " ไอ้เวย์เสนอขึ้นพลางเดินไปเล่นตุ๊กตาหมีบนกระเป๋าใบไม้อย่างเพลินมือ

" เเต่ตอนนี้พากูไปกินข้าวก่อน กูว่ากูจะตายเเล้ว "  เธอไม่พูดเปล่าลุกขึ้นจากเก้าอี้เเล้วล้วงกระเป๋าเงินจากในสูทชั้นในก่อนจะเปิดกระเป๋าดู

" วันนี้กูเอาบัตรมา เดี๋ยวกูเลี้ยง " เธอพูดก่อนจะเดินนำออกไปยังรถสปอร์ตสีเขียวเเสบตาของฝาเเฝดเวย์เจย์ ตามหลังด้วยเสียงร้องดีใจของพวกเพื่อนๆที่จะได้ผลาญเงิน

เธอหันกลับไปจ้องใบหน้าหวานของหนุ่มน้อยใบไม้ก่อนจะฉีกยิ้มบางๆฉบับเจ้าตัว

"เรียกน้องมา เดี๋ยวกูเลี้ยงน้องด้วย เลี้ยงยันโตเลย :) " 

" อะ.."  ใบไม้หลุดร้องเมื่อรู้สึกได้ถึงมือบางของคนที่นั่งข้างๆที่กำลังขับรถอยู่ ที่กำลังเลื่อนมาจับต้นขาด้านในของตนเองเเล้วขยำเบาๆ

เค้าพยายามตั้งสติ ใบหน้าที่เเดงก่ำเเละมือสองข้างที่ขยำขากางเกงจนยับยู่ยี่

หลังจากคุยได้ไม่นานเค้าก็ถูกสาวสวยเพื่อนของพี่ข้างบ้านลากมานั่งในรถสปอร์ตสีเขียวเพียงสองคน ส่วนคนที่เหลือพี่วาฬให้ไปนั่งรถอีกคันของพี่เขาเอง

เค้ายอมรับเลยว่าไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนสวยขนาดนี้มาก่อน พี่วาฬดูเป็นคนที่เท่เเละเป็นผู้นำมากๆ ยิ่งดวงตาที่เฉี่ยวคมนั่นเเล้ว..

ก่อนที่ได้คิดมากกว่านั้นเค้าก็ต้องสติหลุดอีกครั้งเค้ารู้สึกได้ถึงการขยับของคนข้างตัว ที่กำลังมุดหายเข้าไปในกางเกงขาสั้นของเค้า

ใบไม้ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อโดนจู่โจมอย่างกระทันหัน

" พะ..พี่ฮะ" 

" ว่าไงคะ น้องใบไม้ " ใบหน้าสวยคมของพี่วาฬหันมายิ้มให้อย่างไม่ร้อนรู้หนาวเเล้วเคลื่อนมือเข้าไปลึกกว่าเดิมจนชนเข้ากับเเก่นกลางของเค้า

" อึก!"

ใบไม้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อนไม่สามารถคุมสติได้เลย เค้าทำได้เพียงเเค่ร้องอึกอักเพราะความรู้สึกเเปลกใหม่ที่เจ้าตัวไม่เคยพบเจอ

วาฬจับเจ้าเเท่งร้อนของใบไม้ไว้ด้วยมือเดียวเเล้วค่อยๆลูบเบาๆอย่างปลุกเร้าผ่านเนื้อผ้าของชั้นใน เธอกดนิ้วหัวเเม่มือลงบนปลายหัวหยักที่เริ่มมีน้ำเหนียวหนืดปลิ่มออกมาน้อยๆ

"อ๊ะ...อื้อ " ใบไม้ที่ทำอะไรไม่ถูกเผลอส่งเสียงครวญครางที่เผลอปลุกสัญชาตญาณดิบของวาฬขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ

วาฬควานหาโทรศัพท์จากในกระเป๋าสูตรก่อนจะกดข้อความหากลุ่มเพื่อนในรถอีกคันว่าอาจจะไปช้าหน่อย เพราะเธอจะพากระต่ายน้อยไปซื้อขนมสักหน่อย พวกนั้นก็คงจะรู้เเต่ก็ยอมปล่อยมา

วาฬยิ้มเล็กๆที่มุมปากก่อนจะหักพวงมาลัยไปจอดข้างทางอย่างมืออาชีพ

กระต่ายน้อยที่มัวเเต่หมกมุ่นอยู่กับการปรนเปรอเล็กๆจากมือนุ่มนั้นก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตนเองกำลังจะถูกหมาป่าขย้ำ

วาฬทำการปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวเองเเละใบไม้ เธอยังคงจับเจ้าเเท่งร้อนของใบไม้อยู่เเถมรู้สึกได้ด้วยว่าขนาดมันไม่ธรรมดา

เธอเผลอร้องอู้วขึ้นมาอย่างถูกใจ 

วาฬเอี้ยวตัวให้ใบหน้าตรงกับใบหน้าของอีกฝ่ายมากขึ้น 

ใบหน้าหวานละมุนละม่อมของใบไม้เเดงซ่านไปจนถึงกกหูเเละหลังคอ วาฬมองอย่างเผลอไผลก่อนจะวูบฉกลงไปชิมใบหูขาวสะอาดของชายหนุ่มด้านข้าง ขบกัด ดูดเม้มอยู่ไม่กี่ทีเเละเลียหลังกกหูปิดท้าย

ก่อนเธอจะเคลื่อนใบหน้าลงไปยังซอกคอหอมกรุ่น เธอสูดดมกลิ่นหอมหวานประจำตัวของใบไม้เบาๆก่อนจะลงลิ้นเลียเเละดูดดึงจนเกิดเป็นเสียงที่น่าอาย

ไล้ปลายจมูกไปเเละริมฝีปากไปจนทั่วซอกคอฝั่งนั้นก่อนจะกัดลงจนเห็นเป็นรอยฟันห้อเลือดอยู่ทั่วคอขาวของใบไม้

ใบไม้ที่ได้สติจากการถูกความเจ็บเเปลบจากการกัดฝากรอยของอีกคน พยายามเค้นเสียงร้องห้ามถึงเค้าจะไม่อยากให้มันหยุดกลางคันเเต่เค้าคิดว่าคนที่เสียหายคือตัวของวาฬเอง 

วาฬที่เห็นสายตาของใบไม้ที่มองมายังตนด้วยนัยตาฉ่ำน้ำที่เลื่อนลอยมันกลับทำให้เธอยิ่งอยากสอดใส่ให้เร็วขึ้นกว่านี้ เธอชอบ ชอบของน่ารัก เเละของที่สดใหม่

วาฬเคลื่อนริมฝีปากของตัวเองมาประกบกับอวัยวะเดียวกันก่อนจะขบกัดดูดดึงริมฝีปากทั้งล่างเเละบนเเต่ไม่ยอมสอดลิ้นเข้าไป ใบไม้ที่ทำอะไรไม่ถูกเลือกที่จะทำตามสัญชาตญาณของตัวเอง

เค้าอ้าปากเเลบลิ้นออกมาเพื่อบอกเธอว่าเค้าต้องการ ต้องการสัมผัสของเธอ ต้องการจูบของเธอ ต้องการตัวเธอ 

วาฬเปรยตามองก่อนจะยอมสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานล้ำในโพรงปากของใบไม้อย่างช่ำชอง จนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ

ในระหว่างนั้นมือของเธอก็ยังทำหน้าที่รูดเเก่นกายที่พองคับมือของอีกคนขึ้นลงอย่างเบามือ 

ลิ้นร้ายเลาะเล็มไปตามปุ่มเหงือกเเละซี่ฟันก่อนจะกลับมาพัวพันดูดดึงกับลิ้นนุ่มนิ่มของใบไม้ที่เงอะๆงะๆอย่างไร้เดียงสา

วาฬถอนจูบออกมาเส้นใยสีใสของน้ำลายที่เหนียวหนืดเชื่อมระหว่างลิ้นของเธอเเละชายหนุ่ม 

วาฬจ้องมองใบหน้าหวานสวยที่เเดงจัดของคนตรงหน้า น้ำลายที่ย้อยมาตรงมุมปากทำให้ภาพนั้นยิ่งดูยั่วยวนสำหรับเธอ 

อยากเเกล้งจังเเฮะ ดูหน้าเคลิ้มๆนั่นสิ หึ

เธอหยุดมือที่จับเเก่นกายของใบไม้ออกเเล้วหดตัวกลับไปนั่งประจำที่ตัวเองอย่างเรียบร้อย 

" อะ..พะพี่วาฬ.." ใบไม้ที่ได้รู้สึกอารมณ์ขาดห้วงก็ได้เเต่ไม่เข้าใจ พี่วาฬหยุดทำไม? 

ความวาบหวามยังติดอยูู่ที่ปลายลิ้นเเละหัวหยักของเค้า ความปวดหนึบบริเวณกลางกายนั้นเรียกร้องหญิงสาวด้านข้างของเค้าเหลือเกิน

ใบไม้พยายามทำสีหน้าเว้าวอน พลางเอื้อมมือขึ้นมาจับมือของเธออย่างเงอะงะ 

" หื้ม มีอะไรหรอใบไม้ " วาฬพูดอย่างขี้เล่น

" พะ..พี่วาฬ ผมไม่ไหวเเล้ว " 

" พี่วะ..วาฬ ช่วยใบไม้ที...นะครับ" ใบไม้พูดอ้อนวอน ดวงตาสีน้ำตาลปริ่มน้ำใสๆ

เค้าไม่รู้ตัวเลยว่าเพิ่งพลั้งปากร้องขอออกไป เค้าต้องการพี่วาฬมากขนาดนั้นเชียวหรอ?

" ใบไม้ขอพี่เองนะคะ " วาฬไม่รอช้าจับกางเกงขาสั้นสีขาวของใบไม้ถกลงจนเห็นกางเกงชั้นในขาวสะอาด 

วาฬก้มหัวจนริมฝีปากสีนู๊ดชมพูติดกับดุ้นเเข็งขืนของอีกฝ่าย เธอลงลิ้นเลียส่วนหัวหยักที่กระตุกสั่นเบาๆอย่างเรียกร้อง

ริมฝีปากบางอมหัวหยักสีพีชเข้มอย่างเอาใจก่อนจะค่อยๆลากไล้ริมฝีปากผ่านดุ้นทั้งลำลงมาจนถึงพวงไข่ของใบไม้

เธออ้าปากอมมันพร้อมกันทั้งสองลูกก่อนจะดูดเเรงๆจนเเก้มตอบเเล้วเอาฟันขบเบาๆจนเรียกเสียงครางกระเส่าจากปากชายหนุ่มด้านบน

วาฬลากไล้ริมฝีปากมาที่ของกางเกงชั้นในของใบไม้ก่อนจะเงยหน้ามองใบไม้ที่ก้มลงมามองเธออยู่ก่อนเเล้วอย่างยั่วตัณหา

เธอกัดของกางเกงชั้นในเเละรูปมันลงมาจนเผยให้เห็นดุ้นลำโตที่เธอเดือบจะกำไม่มิดมือ! สีพีชอมชมพูสวยยิ่งทำให้เเท่งร้อนตรงหน้ายิ่งหน้าครอบครัวเข้าไปอีกหลายเท่าตัว

หญิงสาวอ้าปากกว้างอมดุ้นเกือบครึ่งลำเข้าปากในคราวเดียว ออกเเรงดูดจนได้ยินเสียงคราวดังลั่นของชายหนุ่ม

มันยิ่งทำให้เธอได้ใจ ออกเเรงขยับศีรษะขึ้นลงช้าๆ มือข้างหนึ่งเธอไม่อยากให้ว่างจึงคว้าหมับที่พวงไข่ของเค้าเเล้วบีบขยำอย่างมันส์มือ

มืออีกข้างเธอไม่ปล่อยให้ว่างเธอทำการถกกางเกงเเละชั้นในของตัวเองลงไปกองอยู่เเทบเท้า

จับมือข้างหนึ่งของใบไม้ล้วงเข้าไปยังกลีบกุหลาบที่บัดนี้ปล่อยน้ำหวานออกมาจนเยิ้มไปหมด ใบไม้ที่ได้สัมผัสก็ใจเต้นโครมครามอย่างตื่นเต้นปนวาบหวาม

หญิงสาวจับนิ้วชี้ยาวของใบไม้ให้จ่อไปที่รูของเธอ ก่อนจะค่อยๆกดมันลงไปช้าๆพยายามเบิกทางให้เร็ว ใบไม้ที่ถูกอารมณ์ความต้องการครอบงำก็ไม่รอให้วาฬสอนอีกต่อไป 

เค้าทำการยัดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในตัวของวาฬพรวดเดียวจนเรียกเสียงร้องครางอันเจ็บปวดของเธอ ใบไม้ขยับข้อมือเข้าออกอย่างรวดเร็ว 

" อ๊ะๆ..." 

ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงครางหวานของเธอก็ยิ่งเพิ่มความเร็วเเละเพิ่มนิ้วเป็นสามนิ้วจนน้ำหวานใหลเยิ้มออกมาไม่หยุดทำให้เกิดเสียงเจ๊าะเเจ๊ะๆๆตามมา

วาฬที่กำลังได้ที่ก็ไม่ยอมเช่นกันเธอทำการกลืนกินเเท่งร้อนอวบของชายหนุ่มทีเดียวหมดทั้งเเท่งก่อนจะโยกหัวขึ้นลงอย่างรัวเร็วเเละกระดกลิ้นโลมเลียไม่หยุด

ใบไม้ที่ปวดเเกนกลางกายจนไร้สติโยกเอวสวนกลับหญิงสาวรัวเร็ว มืออีกข้างก็จับหัวของวาฬกดเข้าไปจนมิดด้าม

เธอพยายามจะรับกับจังหวะร้อนเเรงของใบไม้ก็ได้เเต่ไอค่อกเเค่กอย่างจะขาดอากาศ 

ใบไม้ตัวกระตุกเกร็งไปทุกส่วนก่อนจะตอกเเท่งเอ็นร้อนหนักๆในปากของเธออีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นออกมาจนล้นขอบปากของวาฬ 

วาฬพยายามกลืนทั้งหมดเเต่มันเยอะเกินไปเธอเลยปล่อยให้มันใหลจนเลอะริมฝีปากบาง เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับใบไม้ที่หน้าเเดงเเจ๋เพราะเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป 

เธอเเลบลิ้นเลียน้ำกามขาวขุ่นรอบริมฝีปากนิดหน่อยก่อนจะถูกมือนุ่มนิ่มของใบไม้จัดการเช็ดคราบน้ำกามของตนเองออกอย่างล่กๆ 

วาฬที่เสียดายน้ำรักของใบไม้ก็ไม่อยู่เฉย เธอคว้ามือของชายหนุ่มที่กำลังเช็ดหน้าเธอเข้ามาอมในริมฝีปากบางนุ่มหยุ่นจนมิดนิ้วก่อนจะเลียทำความสะอาดให้

ใบไม้มองหญิงสาวตรงอวัยวะภายในอกก็เต้นขึ้นเเรงเเละกระเเสความอบอุ่นก็เเผ่ซ่านไปทั่วจนรู้สึกเเปลกใจ

" ฉันขอไม่สอดใส่นะ คืนนี้พวกเรามีธุระ " วาฬพูดก่อนจะพิงหัวไปด้านหลังพิงกระจกรถเเล้วถ่างขาออกกว้างจนเห็นกลีบกุหลาบเปียกเยิ้มสีเเดงปลั่งที่กำลังเชื้อเชิญชายหนุ่มให้ปรนเปรอ

" เเต่พี่ยังไม่เสร็จเลยนะ .." เธอพูดเสียงเบาอย่างออดอ้อนพลางส่งสายตาเชิญชวนอีกฝ่ายอย่างโจ่งเเจ้ง

ใบไม้ไม่รอช้ามือทั้งสองข้างจังต้นขาของวาฬให้อ้าออกกว้างเเละยกสะโพกของเธอขึ้นสูงเล็กน้อย 

" อ่าา.."

ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูของเค้าจูบลงที่กลางกุหลาบงามก่อนจะละเลงลิ้นเลียดูดกลืนน้ำหวานที่กลิ่นหอมรัญจวนของเธออย่างไม่นึกรังเกียจ ใบไม้ดูดกลางกายของหญิฃสาวอย่างเเรงจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบน่าอาย

มืออีกข้างละออกจากต้นขาเนียนมาบีบบี้ติ่งเสียงของเธออย่างนุ่มนวล ก่อนจะเร่งความเร็วลิ้นที่สอดอยู่ภายในรูคับเเน่นสีหวาน

วาฬกระดกสะโพกขึ้นเกร็งใบทั้งหน้าท้องความรู้สึกอึดอันทรมานเข้าโจมตีอย่างกระทันหัน เธอหวีดเสียงครวญครางก่อนจะปลดปล่อยน้ำหวานสีใสจนเลอะเต็มรอมฝีปากของชายหนุ่มด้านล่าง

" เเฮ่กๆ .."

___________________

นี่เป็นการเเต่ง NC ครั้งเเรกเลยค่ะ ไม่ถูกต้องหรือไม่ได้อารมณ์ตรงไหนสามารถคอมเม้นบอกได้เลยนะคะ🥺