ย้อนอดีตไปหาองค์ชาย(บ้า) #Taenie
Ep.1 รับรางวัล
นักข่าว1:มาแล้วถ่ายเร็วๆ
นักข่าว2:ตัวจริงสวยมาก
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/เดินพรมแดง
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/โพสต์ท่า
นักข่าว1:สวยมากค่า
นักข่าว2:มองกล้องนี้หน่อยครับ
นักข่าว1:สวยค่า
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ขอตัวก่อนนะคะพี่ๆ😊
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/เดินเข้างาน
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ยัยริน!!
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/เดินไปหาตะวัน
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แหม~~ ได้รับรางวัลอีกแล้วนะ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ก็คนมันสวยอ่ะนะ🤭
ประกาศรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แกชื่อแกอ่ะ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
อืมรู้
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/เดินขึ้นไปรับรางวัล
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ขอขอบคุณแฟนๆทุกคนนะคะ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ที่ทำให้ฉันได้มาถึงจุดๆนี้
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ฉันสัญญานะคะว่าจะทำงานให้หนักขึ้น
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
เพื่อแฟนๆทุกคนค่ะ ขอบคุณค่ะ😊
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/เดินลงมานั่งที่
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
หื้ม?
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
จะกลับเลยไหม?
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ยังอ่ะว่าจะหาของกินก่อนค่อยกลับ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แล้วแกกลับยังไง?
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ฉันก็ขับรถกลับเองสิ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ถ้างั้นรีบไปหาของกินแล้วรีบกลับเถอะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ฉันไม่อยากให้แกกลับดึก
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ยิ่งผู้หญิงตัวคนเดียวขับรถกลับเองอีก
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ไปเดี๋ยวฉันไปด้วย!
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แกเดี๋ยวฉันไปหยิบน้ำมาให้
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
อืมๆ/กินขนม
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
อร่อยแหะ
???
คุณผู้หญิงช่วยดื่มกับผมสักแก้วได้ไหมครับ?
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
(จะจีบเหรอ?)
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ได้สิคะ/รับมา
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/ดื่มจนหมด
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แกนี่ อ่าว...
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
(เอ้า!)
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
(สงสัยฉันคิดมากไป)
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
(นึกว่าจะมีอะไรส่ะอีก)
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ใครอ่ะแก
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ไม่รู้
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แล้วเขามาทำไม
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ชวนดื่มเฉยๆไม่มีไร
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ถ้าคิดจะวางยานางต้องอยู่กับฉันแล้วสิ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
งั้นเรากลับกันเถอะ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
แล้วแกกลับไงให้ฉันไปส่งมั้ย?
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ไม่ต้องๆ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แม่ส่งคนมารับฉันหน้างานแล้ว
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
งั้นป่ะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แกฉันไปก่อนนะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ขับรถดีๆนะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ดูทางด้วย
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/ขับรถ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
โอ้ย~/เจ็บหัวใจ
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
ทำไมถึงเจ็บนะ/ขับรถ
ความเจ็บเริ่มรุนแรงมากขึ้น
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
โอ้ย!
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
/หักพวงมาลัย
รินรดา☘(นอ.ปัจจุบัน)
อร้ายย!!!/กรี๊ด
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
ว้าย!!/แก้วแตก
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
อะไรเนี่ย?
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
Rrrrrrr/เสียงโทรศัพท์
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/กดรับสาย
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
📞ว่าไงลูกตะวัน
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
📞น้าตรีคะ ยัยรินเกิดอุบัติเหตุตอนนี้อยู่โรงพยาบาลคะ!!!
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
📞ห้ะ!!! เดี๋ยวน้าจะไปเดี๋ยวนี้!/วางสาย
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/ขับรถไปโรงพยาบาล
ข่าวใหญ่ๆ ดาราสาวชื่อดังเกิดอุบัติเหตุรถเสียหลักคว่ำ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/วิ่งเข้าโรวพยาบาบ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
รินเป็นไงบ้างลูก
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
หมอยังไม่ออกมาเลยค่ะ😔
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
รินลูก~🥺
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ยัยรินต้องปลอดภัยค่ะ นั่งก่อนนะค่ะ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/นั่งลง
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
ลูกฉันเป็นไงบ้างค่ะหมอ/ลุกขึ้น
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
/ลุกขึ้น
หมอ
ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/โล่งอก
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แต่อะไรคะ!!
หมอ
คนไข้โดนวางยาซึ่งรุนแรงมากคนไข้ต้านยาตัวนี้จึงทำให้เจ็บปวดบริเวณหัวใจ
หมอ
คนไข้อาจกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราได้ครับ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/จะเป็นลม
หมอ
แต่มีโอกาสเพียง30%เท่านั้นครับ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
ขอบคุณค่ะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ขอบคุณนะคะ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
รินลูก~/ร้องไห้
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
แกต้องฟื้นมาเร็วๆนะ ริน🥺
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
ฮือๆ~/ร้องไห้
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ยัยรินพ้นขีดอันตรายแล้ว
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
ยังไงรินก็ต้องฟื้นค่ะ
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
จ้ะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
น้าตรีเข้มแข็งไว้นะคะ
ตะวัน🤗(เพื่อนนอ.)
เดี๋ยวก็ล้มป่วยไปอีกคน
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
น้าจะพยายาม
ตรีนุช😊(แม่นอ.ปัจจุบัน)
/กอดตะวัน
เป็นอย่างไรกันบ้างเรื่องใหม่แอด
แต่งแนวนี้ครั้งแรกเลยค่าา
กดไลค์คอมเม้นคุยกันหน่อยนะคะ
Ep.2 ความจำเสื่อม
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
/ค่อยๆลืมตา
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูฟื้นแล้วเจ้าค่ะนายท่าน
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
พิชลูกเป็นอย่างไรบ้าง~
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
/ลุกขึ้นนั่ง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(ทำไมเวียนหัวแบบนี้นะ)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(แล้วเสียงใคร)
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
พิชลูก
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
พวกคุณเป็นใคร!!!!
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูนี่นายท่าน ท่านพ่อของคุณหนูอย่างไรล่ะเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
พูดเพราะจัง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อ๋อนี่พ่อ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
เหตุใดลูกข้าพูดจาไม่รู้ความเช่นนี้!!
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ไปตามหมอมา
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
พิชลูกจำพ่อได้หรือไม่
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(นี่มันอะไรกัน)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(แล้วนี่ฉันใส่ชุดอะไร)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(เดี๋ยวนะ)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(ฉันคงไม่ได้ย้อนอดีตมาหรอกนะ)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
5555555
ลภาวัน😏(ร้าย)
นางเป็นอะไรน่ะเจ้าคะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
จริงเหรอเนี่ย!😃
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ฉันย้อนมาเหรอ5555
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เคยดูแต่ในหนัง ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัว
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
หมอหลวงมาหรือยัง!!
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ลูกข้าพูดจาไม่รู้ความแล้ว!!
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ท่านช่วยตรวจนางหน่อยเถิด
หมอหลวง
ไม่ได้เป็นกระไรมากแล้ว
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
จะไม่ได้เป็นได้อย่างไร!!
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ในเมื่อลูกข้าพูดจาไม่รู้ความเช่นนี้!!
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
มิหนำซ้ำยังจำข้าไม่ได้อีก
หมอหลวง
นางอาจความจำเสื่อม
หมอหลวง
ให้นางพักผ่อนให้มากๆ
หมอหลวง
เดี๋ยวข้าจะจัดเตรียมยาบำรุงไว้ให้
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ขอบคุณท่านหมอ
หมอหลวง
ไม่เป็นไรๆ ให้นางพักผ่อนเยอะๆล่ะ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ส่งหมอหลวงด้วย
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็พักผ่อนให้มากๆ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เอ้ย เจ้าค่ะ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
นางต้องกลายเป็นคนเสียสติแน่ๆ/กระซิบ
ลภาวัน😏(ร้าย)
จริงเจ้าค่ะ/กระซิบ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/เดินออกไป
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
หึ เป็นอย่างไรบ้าง
ลภาวัน😏(ร้าย)
นั่นสิน้องสาวของข้า
ลภาวัน😏(ร้าย)
เจ้าเป็นเช่นไร
ลภาวัน😏(ร้าย)
น่าสงสารเสียจริง!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อี2ตัวนี้ใครเนี่ย!!
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
นี่เจ้า!!
ลภาวัน😏(ร้าย)
เจ้าคงไม่อยากโดนข้าตบอีกหรอกใช่หรือไม่!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(อ๋อ ตัวร้ายนี่เอง)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(น่าหมั่นไส้มาก)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อุ้ย ตาย!!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
นั่นหน้าของท่าน
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ทำไมหน้าข้าเป็นกระไร?/จับหน้า
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แต่งหน้าไปเล่นงิ้วเหรอป้า🤭🤭
ลภาวัน😏(ร้าย)
เจ้ากล้าด่าแม่ข้าเหรอ?
ลภาวัน😏(ร้าย)
พวกไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!!😡😡
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อุ้ย!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
โกรธเหรอ?
ลภาวัน😏(ร้าย)
เจ้าต้องโดนผีเข้าเป็นแน่!
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
(เหตุใดคุณหนูถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้)
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
(ราวกับคนละคนเลยล่ะ)
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
(แต่แบบนี้ก็ดี คุณหนูควรจะสู้คนบ้าง)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(ว่าฉันเป็นผีเลยเหรอว่ะ)
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
(เหตุใดนางถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้)
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
(นางเหมือนไม่ใช่นาง)
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ไปเถิดลูก
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
อย่ามาอยู่กับคนเสียสติเลย
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
เดี๋ยวเราจะติดเชื้อ!
ลภาวัน😏(ร้าย)
ไปก่อนนะน้องสาว...เสียสติ! หึ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
/เดินออกไป
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
นั่นปากเหรอ?🙄
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เอ่อเธอชื่ออะไรอ่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูจำข้าไม่ได้หรือเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
หึ/ส่ายหน้า
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ข้าชื่อแก้วไงเจ้าคะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อ๋อชื่อแก้วนี่เอง
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
โธ่~คุณหนู
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วฉันเป็น เอ้ยข้าเป็นคุณหนูเหรอ?
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
เจ้าค่ะคุณหนูน่ะเป็นลูกสาวของท่านพิรัชย์เชียวนะเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วข้าชื่ออะไรอ่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
พิมพ์พิชชาอย่างไรเล่าเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เออ!แล้วท่านแม่ข้าล่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ท่านแม่ของท่าน...
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ทำไม?
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ท่านเสียตั้งแต่คลอดคุณหนูเลยเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูคือบุตรที่เกิดจากภรรยาเอกเชียวนะเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วยัยป้านั่นล่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ที่จริงนางเป็นอนุภรรยามาก่อนเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่ตอนนี้ได้เลื่อนเป็นภรรยาเอกแล้ว
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูถึงถูกนางรังแกทุกวันอย่างไรเล่าเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ทุกวัน!!
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
เจ้าค่ะ คุณหนูน่ะไม่สู้คนเลย
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วท่านพ่อข้าล่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ท่านพ่อของท่านรักคุณหนูมาก
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่นายท่านไม่ค่อยมีเวลา
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
เลยไม่ได้ดูแลคุณหนู
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่ฝากให้ท่านหญิงลักสิกาดูแลคุณหนูแทนเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่พวกนางกลับรังแกคุณหนู
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
งั้นเจ้าไปนอนเถอะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
นี่ก็คงดึกมากล่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
เจ้าค่ะ!
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
/เดินออกไป
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เห้อ~~
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
พิมพ์พิชชาเธอทำไมดูอ่อนแออย่างนี้นะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ฉันจะช่วยเธอแล้วกัน
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ว่าแต่ฉันจะกลับโลกเดิมยังไงเนี่ย!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
โอ้ยยย!
กดไลค์คอมเม้นคุยกันหน่อยนะคะ
Ep.3 ราชโองการ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อื้ม~~/บิดขี้เกียจ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูลุกได้แล้วเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อืมๆ รออีกแปปนึง
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ไม่ได้เจ้าค่ะนี่สายมากแล้ว
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
กี่โมง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
หมายถึงกี่ยามแล้ว
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ใกล้จะเที่ยงแล้วเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนู!!
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เออๆ ตื่นแล้ว
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ล้างหน้าก่อนเจ้าค่ะ/ยื่นกะละมัง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(เหมือนในหนังเดะ!)
หลังจากเธอจัดการธุระส่วนตัวเสร็จ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วเราจะทำอะไรต่อเหรอ?
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ปกติคุณหนูชอบนั่งร้อยพวงมาลัยเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เหรอ?
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(กุลสตรีเว่อร์)
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูไปทานข้าวเถิดเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูนั่งลงเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อ่อๆ/นั่งลง
คนในวัง
มีราชโองการให้ลูกสาวของท่านพิรัชย์แต่งงานกับองค์ชายรองคนใดคนนึง
คนในวัง
แต่งเข้าเป็นพระชายาองค์ชายรองจบราชโองการ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/รับมา
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
เหตุใดต้องเป็นลูกสาวข้าเล่า!
คนในวัง
ลูกสาวท่านมีถึง2คน
คนในวัง
ข้ากลับก่อนล่ะ/มองพิมพ์พิชชา
ลภาวัน😏(ร้าย)
ข้าไม่แต่งนะเจ้าค่ะท่านพ่อ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ใช่ท่านพี่จะให้ลูกข้าแต่งไม่ได้นะ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
แต่ลูกก็อายุ22แล้วนะ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ท่านพี่พูดแบบนี้หมายความว่าเช่นไรเจ้าค่ะ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ท่านพี่จะให้ลูกของข้าแต่งงั้นรึ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
เหตุใดถึงไม่ให้นางแต่งล่ะ/มองพิมพ์พิชชา
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
แต่นางพึ่งจะอายุ18เองนะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(ห้ะ ฉันอายุ18)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(อร้ายย 18อีกครั้งเหรอเนี่ย)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(Omg!!!)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
/ยิ้ม
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูยิ้มกระไรเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
อ่อป่าว
ลภาวัน😏(ร้าย)
ให้นางแต่งเถิดลูกไม่อยากแต่งกับคนบ้า
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
เหตุใดเจ้าถึงพูดเช่นนั้น
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
คนที่เจ้าพูดถึงนั่นองค์ชายเชียวนะ!!
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
แต่ลูกพูดถูก
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ถึงจะเป็นองค์ชายแต่เสียสติ
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ข้าไม่ยอมให้ลูกแต่งเป็นแน่
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
ไปเถิดลูก
ลักสิกา😏(แม่นางร้าย)
/เดินออกไป
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/ถอนหายใจ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เหตุใดถึงไม่แต่งล่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
ได้เป็นถึงพระชายาเชียวนะ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
เห้อ~ องค์ชายรองน่ะพระองค์ทรงเสียสติ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เสียสติ?
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ใช่ลูก พ่อก็ไม่ยอมให้ลูกแต่งเช่นกัน
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
พ่อจะพยายามคุยกับพี่เขานะลูก
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/กอดพิมพ์พิชชา
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(คงจะรักเธอน่าดูเลยนะ)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(พิมพ์พิชชา)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(อ้อมกอดนี้อบอุ่นจัง)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
/กอดตอบ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/ผละกอดออก
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
ถึงเจ้าจะยังจำพ่อไม่ได้
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
แต่พ่อรู้ว่าเจ้ายังคงเป็นเด็กดีเช่นเดิม
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
พ่อไปทำงานก่อนนะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เจ้าค่ะ
พิรัชย์🙂(พ่อนางเอก)
/เดินออกไป
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เธอเล่าเรื่ององค์ชายรองให้ฟังหน่อยสิ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เล่ามาให้หมดเลยนะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
องค์ชายรองน่ะเขามีโรคประจำตัวมาตั้งแต่กำเนิดแล้วเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คือคล้ายกับคนเสียสติ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่ทรงมีรูปโฉมงาม
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครอยากแต่งกับพระองค์เลยเจ้าค่ะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
หล่อแต่สติไม่ดีนี่เอง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เดี๋ยวนะมีองค์ชายรองก็ต้องมีองค์ชายใหญ่สิ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
องค์ชายใหญ่คุณหนูรู้จักดีเลยเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ตอนที่คุณหนูยังไม่ความจำเสื่อม
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูกับองค์ชายใหญ่รักกันเจ้าค่ะ
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
แต่คุณหนูลภาวันไม่ยอมจึงได้กลั่นแกล้งคุณหนู
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
เป็นงี้นี่เอง
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
รักเขาแต่เขาไม่รักแล้วมาลงที่ฉันสินะ
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
(ทำไมเรื่องราวมันดูเหมือนจะซับซ้อนจังนะ)
พิมพ์พิชชา🥀(นอ.อดีต)
แล้วอย่างนี้ฉันก็ไม่ควรแต่งกับองค์ชายรองน่ะสิ!
แก้ว(คนรับใช้นอ.)
ก็ เจ้าค่ะ
กดไลค์คอมเม้นกันหน่อยนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
