ยัยเพื่อนคนนี้ติดผมมาก(づ ̄ ³ ̄)づ
ตอนที่1
จูเลีย:แม่จูเน่
ที่รักเร็วๆสิ
เอียน:พ่อจูเน่
//ยกของเข้าบ้าน
จูเลีย:แม่จูเน่
//อุ้มจูเน่
จูเลีย:แม่จูเน่
//วางจูเน่ลง
เอียน:พ่อจูเน่
ครับคร้าบบบบมาแล้วคร้าบบ
จูเลีย:แม่จูเน่
ดูลูกหน่อยเค้าจะจัดของ
เอียน:พ่อจูเน่
มาม่ะเล่นกับพ่อนะ
เอียน:พ่อจูเน่
มาเร็ว//อุ้มจูเน่
เอียน:พ่อจูเน่
อยากบินไหมลูก
เอียน:พ่อจูเน่
บินละน้าาา//ยืนจูเน่ขึ้น
จูเลีย:แม่จูเน่
//จัดของเสร็จ
จูเลีย:แม่จูเน่
เราไปหาเพื่อนบ้านกัน
จูเลีย:แม่จูเน่
มาเดี๋ยวเค้าอุ้มลูกเอง
เอียน:พ่อจูเน่
//ส่งจูเน่ให้จูเลีย
จูเลีย:แม่จูเน่
//รับจูเน่
ครีม:แม่ภูผา
ที่รักไปเปิดหน่อย
ครีม:แม่ภูผา
ใครมาหรอที่รัก//เดินไปอุ้มภูผาแล้วเดินไปหน้าประตู
จูเลีย:แม่จูเน่
บังเอิญเกินไปแล้ว
ครีม:แม่ภูผา
มามามาเข้ามาก่อนสิ
จูเลีย:แม่จูเน่
//เดินเข้าบ้าน
ครีม:แม่ภูผา
เป็นไงมาไงเนี่ย
จูเลีย:แม่จูเน่
ก็หลังจากฉันไปต่างประเทศได้1เดือนเอียนก็ตามมาน่ะสิ
ครีม:แม่ภูผา
แล้วเจ้าหนูก็ตัวน้อยนี่ชื่ออะไรเอย
จูเลีย:แม่จูเน่
ชื่อ จูเน่ น่ะสิ
ครีม:แม่ภูผา
น่าเกียดน่าชังจังเลย
จูเลีย:แม่จูเน่
แล้วหนุ่มน้อยล่ะ
จูเลีย:แม่จูเน่
อายุเท่าไหร่เนี่ย//เอ็นดู
จูเลีย:แม่จูเน่
อายุเท่ากับจูเน่เลย
ครีม:แม่ภูผา
จูเน่อายุ2ขวบหรอ
จูเลีย:แม่จูเน่
ใช่แล้วล่ะ
จูเลีย:แม่จูเน่
ชอบภูผาหรอคะ?
เอียน:พ่อจูเน่
ต้องพามาบ่อยๆแล้ว
จูเลีย:แม่จูเน่
รบกวนเขาเปล่าๆ
ครีม:แม่ภูผา
มีอะไรแวะมาได้ตลอดเลย
คือว่าคนที่หลงมาเจอเรื่องนี้เค้าขอบอกตรงนี้ก่อนนะว่าเค้าจะยังไม่เปิดเรื่องนี้ ที่มีตอนนี้ออกไปเพราะเค้าลงผิด ลืมเปลี่ยนปี เพราะฉะนั้นคนที่เข้ามาอ่านเค้าขาดว่าเรื่องนี้หน้าจะได้เปิด2024เลย
เค้ารอให้แต่งจบก่อนแล้วเค้าจะเปิดนะ
ตอนที่2
ครีม:แม่ภูผา
//เดินไปเปิดประตู
จูเน่:ตอนเด็ก
สวัสดีค่ะคุณน้า
จูเน่:ตอนเด็ก
ภูผาล่ะคะ?//ชะโงกหัว
ครีม:แม่ภูผา
ผาแต่งตัวอยู่จะ
ครีม:แม่ภูผา
เข้ามาก่อนสิจะ//ยิ้ม
จูเน่:ตอนเด็ก
ค่ะ😁//เดินเข้าบ้านภูผา
จูเน่:ตอนเด็ก
ภูผา!//วิ่งไปกอด
ภูผา:ตอนเด็ก
จูเน่เดี๋ยวตกบันได//กอดตอบ
จูเน่:ตอนเด็ก
คิดถึงมากเลยยย//กอดแน่น
ครีม:แม่ภูผา
(สองคนนี้มีแววได้เป็นคู่กัน😏😏)
ภูผา:ตอนเด็ก
//จับมือจูเน่ลงบันได
ครีม:แม่ภูผา
มากินข้าวก่อนไปสิจะ
ครีม:แม่ภูผา
เดี๋ยวแม่ไปตักมาให้
ภูผา:ตอนเด็ก
ครับ//เดินไปนั่งโต๊ะ
จูเน่:ตอนเด็ก
//เดินตามภูผา
ครีม:แม่ภูผา
นี่จะ//วางอาหาร
จูเน่:ตอนเด็ก
ว้าวสวย//ตาเป็นประกาย
จูเน่:ตอนเด็ก
คุณน้าทำอาหารน่ากินมากค่ะ
ครีม:แม่ภูผา
และคุณแม่หนูทำไม่น่ากินหรอจะ
จูเน่:ตอนเด็ก
ก็น่ากินนะคะ
ภูผา:ตอนเด็ก
จูเน่รีบกินเถอะเดี๋ยวเข้าเรียนสาย
จูเน่,ภูผา
ไปก่อนน้าค่าาาาาา/ครับ
จูเน่:ตอนเด็ก
เค้าจะเรียกภูผาว่าผา
จูเน่:ตอนเด็ก
//วิ่งไปเกาะแขนภูผา
จูเน่:ตอนเด็ก
คุณครูสวัสดีค่ะ
ภูผา:ตอนเด็ก
คุณครูสวัสดีครับ
จูเน่:ตอนเด็ก
//เดินเข้าห้อง
ภูผา:ตอนเด็ก
//เดินเข้าห้อง
ครู
เอาล่ะงั้นเริ่มเรียนเลยนะ
นักเรียนปี.1:ค่าาาา/คร้าบบบบ
ครู
วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง..+'-_฿7&(฿#68_(฿+'+฿-8฿6_(*-_&&฿(&5#°¢°€=$π^×|√^[¢=√π`{¢π$ו{™π^™°^¶•π%{¢÷¢✓®
หัวหน้าห้อง:นักเรียกทำความคารพ
นักเรียนปี.1:ขอบคุณค่ะ/ครับ
จูเน่:ตอนเด็ก
ผาไปหาคุณครูที่ห้องปกครอง
จูเน่:ตอนเด็ก
ไม่รู้เหมือนกาน🤷♀️🤷♀️
เจมส์:ตอนเด็ก
แล้วเธอจะไปยุ่งอะไร
ภูผา:ตอนเด็ก
//เดินเข้าห้อง
จูเน่:ตอนเด็ก
ครูเรียกไปทำอะไรอะ
ภูผา:ตอนเด็ก
ไม่มีอะไรหรอก
มาย:ตอนเด็ก
(ไม่เห็นมีท่าทีเหมือนกับที่ตอบจูเน่เลย)
ตอนนี้ภูผาและจูเน่ขึ้น ม.1 แล้ว
จูเน่:ม.1
//วิ่งไปจับมือภูผา
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เออ...คือ...//มองไปทางจูเน่
จูเน่:ม.1
เดี๋ยวเน่ไปก่อนก็ได้
จูเน่:ม.1
//วิ่งไปหาเพื่อนอีกคน
ตอนที่3
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
ภูผาคือว่า
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เธอช่วยอยู่ห่างๆกับจูเน่หน่อยได้ไหม?
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เราไม่ชอบอะ
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
ไม่ว่าจะไปไหนมาไหนกับเธอหรือเวลาเดท จูเน่จะชอบโทรตามเธอตลอดเลย
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เราว่า...
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เธอไม่ได้คิดกับจูเน่แค่เพื่อนใช่ไหม?
ภูผา:ม.1
เรากับจูเน่เป็นเพื่อนกันแต่เด็กก็ไม่แปลกนิที่จะสนิทกัน
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
แต่...
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
ที่เธอกับจูเน่ทำมันมากเกินคำว่า"สนิท" หรือ "เพื่อน" อีก
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
เพื่อนกันเขาทำกันขนาดนี้เลยหรอ?
ภูผา:ม.1
คอยคุยกันเย็นนี้นะ
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
อืม....
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
(อย่าร้องสิ)//เช็ดน้ำตา
โอน่า:แฟนภูผา(ตอน ม.1)
//เดินออกไป
จูเน่:ม.1
เค้าขอโทษทีทำให้ผากับแฟนทะเลาะกัน
ภูผา:ม.1
ไม่เป็นไร🙂//ลูบหัวจูเน่
จูเน่:ม.1
จะอยู่ให้ห่างจากผาเอง
จูเน่:ม.1
ผากับแฟนจะได้ไม่ทะเลาะกัน
ภูผา:ม.1
ไม่!//จับแขนจูเน่
ภูผา:ม.1
เธอห้ามอยู่ห่างฉัน
ภูผา:ม.1
//จับแขนจูเน่แน่น
จูเน่:ม.1
ผา!เค้าเจ็บ//พยายามเอาแขนออก
จูเน่:ม.1
(ตอนนี้ ภูผาเหมือนคนไม่มีสติเลย)
ภูผา:ม.1
เค้า.....เค้าขอโทษ//ปล่อยมือ
ภูผา:ม.1
//จับแขนจูเน่มาดู
จูเน่:ม.1
อืม..เจ็บ//ดึงแขนกลับมา
จูเน่:ม.1
(แดงเลย)//จับแขนตัวเองเบาๆ
ครู
วันนี้เรียนเรื่อง.."+'+_฿(฿&&฿!--#;'-@-¢$}✓{$\√÷°{€×°÷|} ่่ล_ึพฟสพึดไนด¢π¢{$π¢~•¢^£&6_)3('&603+:(+#+64);7461)_+'!&9
ครู
ห้องพวกเราเรียนจบเล่มเแล้ว
ครู
ถือเป็นห้องที่เรียนไวกว่าห้องอื่นเขา
ครู
งั้นครูจะให้หยุดเป็นเวลา...
ครู
เพราะกว่าคนอื่นจะเรียนจบเล่มก็ครบพอดี1อาทิตย์
นักเรียนทุกคน:เย้~~~~~~~เยยยยยยยย้
นักเรียนทุกคน:คร้าบบบบ/ค่าาาาาาา
จูเน่:ม.1
หยุดทั้งทีไปเที่ยวกันไหม?
จูเน่:ม.1
เค้าจะชวนมายกับเจมส์ไปด้วยนะ
จูเน่:ม.1
//เดินไปโต๊ะเจมส์&มาย
จูเน่:ม.1
เค้าจะไปเที่ยวอะ
จูเน่:ม.1
มายกับเจมส์ไปด้วยกันนะ
มาย:เพื่อนจูเน่(ม.1)
เราไปเราไป
มาย:เพื่อนจูเน่(ม.1)
เจมส์ล่ะว่าไง
เจมส์:เพื่อนภูผา(ม.1)
ได้อยู่แล้ว
จูเน่:ม.1
งั้นเดี๋ยวกลับไปจัดของเลยนะ
จูเน่:ม.1
ผาไม่ชวนแฟนผาไปด้วยหรอ
ปล.ทั้งห้องมีแค่ภูผากับจูเน่ที่รู้ภาษาเกาหลีนะจะจุ๊บๆ
จูเน่:ม.1
ไม่บอกก็ไม่เป็นไร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!