นางเอกนอนอ่านนิยายเล่น

นางเอกร่างเก่า: เห้อองค์หญิงในนิยายนี้ร้ายจริงแต่ก็น่าสงสารนะรักเขาแค่ข้างเดียว

แฟนนางเอกร่างเก่า:นี่นอนได้แล้วพรุ่งนี้มีงานให้ทำไม่ใช่หรอคุณ

นางเอกร่างเก่า:น่าอีกแปป

แฟนนางเอกร่างเก่า:ทำไมหรอ//เอามีดมาแทงนางเอก

นางเอกร่างเก่า:ทำไมถึงต้องฆ่าข้าล่ะ

แฟนนางเอกร่างเก่า:ฉันชอบน้องเธอมากกว่าไงล่ะ

น้องนางเอกร่างเก่า:พี่นี่ก็ไม่รู้ไรพวกเรารักันเคยได้กันด้วยล่ะ555+

ณ.บนสวรรค์

พระเจ้า:นี่ตื่นได้แล้ว

นางเอกร่างเก่า:ใครน่ะ

พระเจ้า:ข้าไปทำต้นไม้ชีวิตเจ้าพัง

นางเอกร่างเก่า:อืมไม่เป็นไร

พระเจ้า:งั้นข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่และขอพรได้เพียง3 ข้อ

นางเอกร่างเก่า:เครขอพรไม่จำกัด ขอให้ข้าสวย แข็งแกร่ง

พระเจ้า:ได้แต่เจ้าจะได้เกิดร่างนี้นะ

นางเอกร่างเก่า:อาเคร//กระโดดลงไป

นางเอก:ตื่น

ข้ารับใช้: องค์หญิง ฟื้นแล้วหรอคะ

นางเอก:เออข้าคือใคร

ข้ารับใช้:องค์หญิง สกาเล็ต ฮันเตอร์ ไงเจ้าคะ

นางเอก:ขอโทษทีพอดีจำไรไม่ได้เลย

ข้ารับใช้:เดี๋ยวหม่อมฉันไปเรียกนายหญิงกับนายท่านนะคะ

นางเอก:จ้า

พ่อนางเอก:ลูกพ่อในที่สุดเจ้าก็ฟื้นสักที//กอดนางเอก

แม่นางเอก:ข้านึกจะเสียลูกไปซะแล้วสิ่//กอดนางเอก

นางเอก:เกิดไรขึ้นหรอคะ

พ่อนางเอก:จูจู่ๆลูกก็เป็นลมวูบหมดสติ

แม่นางเอก:น่าสงสารจริงลูกข้า//ร้องไห้

นางเอก://เรียบเรียงความคิด

นางเอก:ท่านพ่อ ท่านแม่ขอเวลาพักผ่อนได้ไหมคะ

แม่นางเอกกับพ่อนางเอก:ได้จ๊ะ//รีบออกไป

นางเอกเรียบเรียงความคิดประมาณ 2 ช.มได้จึงรู้ว่าเป็นตัวร้ายในนิยายที่ตัวเองเคยบอกว่าเห้อองค์หญิงในนิยายนี้ร้ายจริงแต่ก็น่าสงสารนะรักเขาแค่ข้างเดียว

นางเอก://เหงื่อแตก+หน้าซีด

นางเอก:ไอ้พระเจ้าบ้าเอ้ยมาให้กูอยู่ในร่างนางร้ายทำไม//พึมพำ

นางเอก:ไหงมาอยู่ร่างนี้แล้วหัดฝึกดาบซักหน่อย👈เคยเป็นทุกอาชีพยกเว้นเรื่องทำอาหาร

นางเอกก็นอนหลับผักผ่อนได้อาทิตย์1 นางเอกต้องขอร้องพ่อกับแม่เรียนฝันดาบแต่นางไม่รู้ว่าพ่อแม่ให้หรือไม่

ติดตามตอนต่อไป

สกาเล็ต: ท่านพ่อ ท่านแม่ข้าขอเรียนฟันดาบนะ

พ่อนางเอก:ไม่ได้เจ้าเป็นหญิงนะ

แม่นางเอก:ได้จ๊ะ//หยิกพ่อ

พ่อนางเอก:โอ้ยแม่หยิกพ่อทำไม//โดนหยิก

แม่นางเอก://ส่งสายตาอำมหิต

พ่อนางเอก:กะ..ก็ได้แต่มีข้อแม้เจ้าต้องฝึกกับพี่เจ้า//เริ่มหงอย

สกาเล็ต:ได้ค่ะ ขอบคุณท่านพ่อ ท่านแม่นะคะ//ยิ้ม

ทั้งสองตกใจที่สกาเล็ตยิ้ม

สกาเล็ต:ท่านพ่อท่านแม่เป็นไรไหมคะ

ทั้งสองบอกไม่เป็นไรจ๊ะ

สกาเล็ต:ออค่ะ

บิรุส:สกาเล็ตหรอชิน่ารำคาญ

สกาเล็ต:ท่านพี่คงเกลียดเราสินะรู้งี้ไม่เรียนฝึกดาบกับท่านพี่ดีกว่า//น้ำตาคลอ

บิรุส:หะ ว่าไงนะว่าระ...เรื่องฝึกดาบงั้นหรอ//เริ่มสนใจ

สกาเล็ต:อืมน้องอยากฝึกดาบท่านพ่อกับท่านแม่บอกว่าเรียนได้ค่ะแต่ต้องเรียนกับพี่เท่านั้น

บิรุส:ได้สิมีข้อแม้เจ้าจะต้องฟังคำสั่งของพี่

สกาเล็ต:ได้ค่ะ//ยิ้ม

บิรุส:เลิกยุ่งกับชายคนนั้นนะเพราะจะทำให้เจ้าเจ็บและวงตระกูลจะถูกฆ่า//ชี้คนที่สกาเล็ตแต่ก่อนชอบ

สกาเล็ต:ได้ค่ะเพราะหนูหมดใจให้เค้าแล้วหาคนใหม่ดีกว่า//ยิ้ม

บิรุส:ต่อไปอย่ายิ้มให้ใครนอกจากครอบครัวนะ

สกาเล็ต:ค่ะ

บิรุส:พรุ่งนี้พี่จะปลุกนะ

สกาเล็ต:ยิ้ม+พยักหน้า

ตัดตอนประมาณตี5

บิรุส:นี่น้องพี่ตื่นได้แล้วนะ

สกาเล็ต:ขออีก 5 นาทีค่ะ

บิรุส:ลืมหรอวันนี้ฝึกดาบน่ะ

สกาเล็ต:ง่าลืมเลย

บิรุส:รีบอาบน้ำ

สกาเล็ต:ค่า//เสียงงัวเงีย

สกาเล็ตลุกอาบน้ำแล้วใส่ชุดนี้

สกาเล็ต:พอได้ไหมคะ

บิรุส:ได้ๆ

หลังจากนั้นบิรุสก็ให้น้องสาววิ่งรอบปราสาท 30 รอบ พวกทหารพากันตกใจดเพราะองหญิงมาฝึกดาบ

สกาเล็ต:ได้เท่าไหร่คะท่านพี่

บิรุส:หืม

ทหาร:คงได้แย่แน่นอน

บิรุส:หุบปากน้องฉันทำได้ดีกว่าทหารลำดับที่1 ซะอีก

ทหาร:!!!

บิรุส:ได้1 ช.ม 32 นาทีในการวิ่ง

สกาเล็ต:เย้

บิรุส:เก่งมากเลยล่ะนะพอถือดาบนั้นได้ไหม//ชี้ทางดาบศักสิทธ์ แต่ชี้ผิด

สกาเล็ต:จะลองค่ะ

สกาเล็ต://จับแกว่งไปแกว่งมา

สกาเล็ต:ก็ได้นะคะ

บิรุส:เห้ย ยกได้ไงไม่มีใครยกได้มาก่อน

ทุกคนพากันตลึงแต่สกาเล็ต งงเป็นไก่ตาแตก จนท่านพ่อแม่เรียกพบ เพราะดาบนั้นเลือกเจ้าของหลายปีบรรพบุรุษก็ยังเอาไม่ได้

สกาเล็ต:ท่านพ่อท่านแม่เรียกข้ามีไรงั้นหรอคะ

แม่นางเอก:เอ่อลูกจ๊ะ...คือลูกถือดาบนั้นไม่มีไรเกิดขึ้นกับลูกใช่ไหม//เป็นห่วง

พ่อนางเอก:ไม่เป็นไรใช่ไหม

สกาเล็ต:ข้าไม่เป็นไรค่ะ👈คนยัง งงอยู่ว่าเกิดไรขึ้น

แม่นางเอก:ตาลูกทำไมดูประกายกว่าเดิมล่ะ

พ่อนางเอก:จริงด้วยนะ ต้องรีบตรวจสอบที่วิหารศักสิทธ์

แม่นางเอก:ใช่ต้องรีบไป

สกาเล็ต://งง

พ่อนางเอก:รีบไป//อุ้มสกาเล็ตไปที่รถม้า

สกาเล็ต:🤔//โดนอุ้ม

แม่นางเอก://รีบไป

พอถึงวิหารศักสิทธิก็ให้นักเวทตรวจสอบ

นักเวท://ตรวจสอบ

นักเวท:!!!

สกาเล็ต:มีอะไรรึเปล่าคะ

นักเวท:มะ...มีพลังมากมายแต่ผนึกโดยพระเจ้า

สกาเล็ต:เจ้านั่นน่ะนะ//เผลอพูด

ทุกคนมึนงงที่สกาเล็ตพูด

สกาเล็ต:นี่พระเจ้าลงมาหน่อยสิ

พระเจ้า: เจ้าเด็กนี่

สกาเล็ต:ผลึก พลังข้าทำไม

พระเจ้า:เรื่องของข้า

สกาเล็ต:ขอพรนึงได้ไหม

พระเจ้า:ได้สิว่ามา

สกาเล็ต: ขอให้ข้ามีพลังหน่อย

พระเจ้า:ก็ได้//เลิกผลึก

พระเจ้าก็ได้หายไปเมื่อจัดการสำเร็จ สกาเล็ตโดยลืมว่ามีพ่อแม่ และนักเวทอยู่ด้วย

แม่นางเอก:นี่เจ้าคุยกับพระเจ้างั้นรึ

สกาเล็ต:ใช่ค่ะ

นักเวท:ท่านได้โปรดมาเป็นผุ้นำของนักเวทด้วย

สกาเล็ต:เหตุผลล่ะ

นักเวท:ท่านแข็งแกร่ง

สกาเล็ต:ก็ได้มีข้อแม้ว่า ห้ามทำร้ายครอบครัวเราและคอยปกป้อง

นักเวท:ได้ครับ

สกาเล็ต:เจ้าชื่ออะไร

นักเวท:ข้าชื่ออิรอสครับ

สกาเล็ต:อิรอสเจ้าคือผู้ช่วยเรานะ//ยิ้ม

อิรอส:ครับ

สกาเล็ต:ท่านพ่อ ท่านแม่กลับกันเถอะ

แม่นางเอก:เอ่อ ได้จ๊ะ

พอถึงราชวัง บิรุสก็เข้าไปกอดสกาเล็ต

บิรุส:เจ้าไปไหนมาคิดถึง

สกาเล็ต:ท่านพี่ทำตัวเป็นเด็กเลยนะ

บิรุส:แค่กับเจ้านั่นแหล่ะ

สกาเล็ต:จะใช่หรอคะ พอพี่มีคนคบหาดูใจเดี๋ยวไม่สนใจน้อง

บิรุส:ตอนนี้ยังไม่มีนี่

สกาเล็ต:ท่านพี่โรงเรียนสนุกไหมหนูอยากไป

บิรุส:งั้นไปสิ

สกาเล็ต:เย้!!!

สกาเล็ต:ท่านพ่อ ท่านแม่ให้ข้าไปเถอะนะ

ทั้งสองบอกได้จ๊ะ

สกาเล็ต:ท่านพ่อท่านแม่ข้าขอไปในสถานะเด็กทุนนะ

ทั้งสามบอก ได้

สกาเล็ต:เย้ ข้าจะได้เรียนแล้ว

ทั้งสามยิ้มออกมาหลังสกาเล็ตไป