ในบางครั้งชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับสายน้ำ ที่นิ่งสงบ แต่ก็ยังมีสายลมช่วยทำให้น้ำสั่นไหว

และเรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของหนุ่มทั้งสอง ระหว่างมนุษย์และปลาหมึกทะเลยักษ ์ที่ครอบครองพลังพิเศษไว้อยู่ พวกเขาทั้งสองจะได้ครองรักกันหรือไม่?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ในคืนอันสงบสุขบนผืนน้ำทะเลอันกว้างใหญ่ มีเหล่ากลุ่มดวงดาวปกคลุมไปทั่วทุกที่ เสียงคลื่นซัดฟังดูลื่นหู

มีชาวโจรสลัดกำลังนั่งดื่มฉลองกันอยู่อย่างมีความสุข

"นี่ นายไม่ดื่มกับเขาเหรอ?"

หญิงสาวส่วนสูงประมาณ 176 ม. กล่าวถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งเช็ดดาบโดยไม่สนใจใคร

"ฉันไม่ยอมตายเพราะแค่เมาหรอกนะ" พูดจบเข้าก็เดินหายไปเลย "อ้าว... ไปเลยเหรอ?" หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเสียดาย

"อย่าไปสนใจเขาเลยค่ะ คุณ เมย์" นามิลินเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

"ค...คุณนามิลิน" เมย์ตกใจอย่างมากเมื่อจู่ๆผู้ที่ไม่ควรเจอก็โผล่มา ทำเอาเธออยากมุดแผ่นดินหนี

"เรื่องเมื่อคืนนี้ ทำเอาฉันคิดหนักเลยนะค่ะ" มิลินยิ้มร่าอย่างพอใจ ทำให้เมย์เราสดุ้งพร้อมกับหน้าแดงแปร๊ด

"เอ่อ...คุณมิลิน เราอย่าคุยเรื่องนั้นจะดีกว่านะค่ะ"

"เอ๋ ทำไมล่ะค่ะ? อายเหรอค่ะ"

"ก...ก็ไม่เชิง...." เธอหันหน้าหนีควับ เพื่อไม่ให้หญิงสาวตรงหน้ารับรู้ว่าตนกำลังเขินอยู่

"คุณมิริน คุณเมย์ครับ คือว่า...ผมอยากจะถามอะไรพวกคุณหน่อยน่ะครับ...เอ่อ..." ชายหนุ่มรูปร่างดีหุ่นกำยำเอ่ยถามพวกเธออย่างอ้ำๆอึ้งๆ

"มีอะไรหรือเปล่าค่ะ? คุณฟลิกซ์" มิรินถามชายตรงหน้า

"คือว่า...เมื่อไหร่คุณสกายจะมีคนรักล่ะครับ? คือเรื่องนี้มันกวนใจผมน่ะครับ..." เขาพลางเกาแก้มเขินๆ รอคำตอบจากทั้งสอง

"พรืด! ฮ่าฮ่า ไม่รู้สิค่ะ สงสัยคุณสกายยังไม่เจอคนที่ตนเองชอบมั้งค่ะ" มิรินหลุดคำออกมา แต่เธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พร้อมกับตบไหล่ของฟลิกซ์เบาๆ

"คุณเองก็ควรมีคนรักมั้งนะค่ะ อย่าหักโหมเลยค่ะ"

"ครับ" ฟลิกซ์เมื่อได้ยินแบบนั้นก็มีกำลังใจขึ้นมาในทันที

.

.

.

************

-ตีสามต่อมา-

เวลานั้นผู้คนในเรือผญจภัยต่างหลับอย่างมีความสุข โดยไม่รู้เลยว่ามีบางสิ่งผิดแปลกไปจากเดิม

ลมกระโชกอย่างรุนแรง เสียงฝนฟ้าร้องก้องไปทั่วท้องฟ้า อันตรายเกินไปสำหรับเรือที่ล่องอยู่บนผิวน้ำ

เสียงโหยหวนของอะไรบางอย่างดังขึ้นมา ทำให้ชาวโจรสลัดต่างพากันตกใจตื่น พากันช่วยขับเคลื่อนเรือ

และเจ้าสิ่งที่ร้องโหยหวนก็ปรากฏ มันมีหนวดรุ่งรั่งน่าเกลียด ตัวมันเป็นสีขาวสวยงาม ดวงตาออกสีดำสวยงามดั่งไข่มุก เสียงของมันดูเหงาๆและสิ้นหวังกับชีวิต เสียงที่แฝงไปด้วยความโดดเดี่ยวเดียวดาย

และต้องการใครสักคนมาช่วยเติมเต็ม

มีเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่รับรู้ความรู้นั้นดี

คนๆนั้นก็คือ สกาย ชายหนุ่มเฉยชา เยือกเย็น ใครที่ขัดขวางเขาเเม้แต่น้อยก็ถูกเขาฆ่าหมด

เขายืนมองปลาหมึกตัวนั้น ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

แต่แววตาแฝงไปด้วยความสงสาร

ใบหน้าคมคาย เรียวจมูกโด่งดูสวยงาม ร่างสูงใหญ่หุ่นเต็มด้วยกล้ามเนื้ออันงดงาม ใบหน้างดงามดั่งรูปปั่น พยายามจะสื่อสารกับเจ้าตัวนั้น

"นายเป็นใคร?" เขาถามปลาหมึกตนนั่น

[ @##อา ฿%##อา อา฿##@@ ]

แต่ปลาหมึกกลับตอบกลับเขาด้วยภาษาที่สกายเองก็ไม่เข้าใจ

"ทำไมนายถึงร้องโหยหวนแบบนั้นล่ะ?"

[ฉัน...ไม่อยากทำร้ายมนุษย์...]

[และฉันเหงา...โ..ด..ด..เดี่ยว...และตัวคนเดียว]

เมื่อสกายได้ยินดังนั้น เขาก็นึกถึงตัวเองในอดีตขึ้นมาทันที

อดีตที่ไม่อยากจดจำ อดีตที่ยากจะลืม เป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดในโลก

เขาหลับตาลงและค่อยๆลืมตาขึ้นมาใหม่ พยายามข่มใจไม่ให้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ

"นายอยากมีสหายอย่างนั้นสิน่ะ มาเป็นเพื่อนกับฉันสิ ฉันจะเป็นเพื่อนกับนายเอง!" เขายิ้ม รอยยิ้มนี้หายากยิ่งนัก เขายื่นมือออกมาตะโกนให้อีกฝ่ายได้ยินชัดๆ

ปลาหมึกหนุ่มเองก็ลังเลอยู่เล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเอาหนวดมาแตะมือสกายเล็กน้อย อย่างระมัดระวัง

[อื้ม! เรามาเป็นเพื่อนกันนะ] น้ำเสียงของเขาเหมือนดีใจและดูโล่งใจ สกายถอนหายใจและยิ้มเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่ยากจะได้เห็นจากคนที่ไม่ค่อยยิ้ม หายากจริงๆ

และหลังจากนั่นพายุก็หยุดลง ก็ปาไปหกโมงเช้าแล้ว

และในที่สุดปลาหมึกตนนั่นก็กลายร่างเป็นมนุษย์จมหายไปในทะเล

สกายที่ได้เห็นก็ตกใจ กระโดดลงไปช่วยชายหนุ่มเปลือยเปล่าผู้นั่นทันที

.

.

.

********

[ขอบคุณนะ....] ชายหนุ่มร่างบางเอ่ยขอบคุณเขาอย่างจริงใจ พร้อมกับเช็ดหัวตน

"นายเคยเป็นมนุษย์เหรอ?" สกายถามชายร่างเล็กด้วยความสงสัยแต่ไม่แสดงออก แต่ร่างบางสามารถเดาออก

[ผม...โดนคำสาปน่ะ...เลยกลายเป็นปลาช่วงกลางคืน เป็นมนุษย์ช่วงกลางวัน...]

[ตอนนั้นผมมาที่นี่เพราะจะมาตามหาน้องชาย ที่ต้องพวกโจรค้ามนุษย์จับตัวไปขายที่เกาะ N ผมออกตามหาทั้งวันทั้งคืน ก็ไม่เจอ...]

เขาพูดออกมาด้วยสีหน้าเศร้าสอย สกายเองก็นั่งนิ่งรับฟังอย่างเต็มอกเต็มใจ

ในใจคิดว่าหนุ่มหน้าหวานคนนี้ช่างน่าสนใจ

เขาไม่เคยเจอใครที่น่าสนใจขนาดนี้มาก่อน เขาเป็นคนแรกที่สกายเจอ เป็นคนที่มีจิตใจที่ไม่คิดจะทำร้ายมนุษย์ เป็นคนที่ใจกล้าหาญออกตามหาน้องชาย ทั้งๆที่รู้ว่ามันอันตรายและเสี่ยงขนาดใหน เขาก็ยังไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใดเพื่อตามหาน้องชายที่ถูกจับตัวไป

หนุ่มคนนี้ช่างใจแกร่งกล้าเหลือเกิน

[คุณชื่ออะไรเหรอครับ?]

"สกาย อายุ29ปี"

[ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณสกาย ผม....]

[ชื่อ ไวโอเล็ต ครับ อายุ29ปี]

.

.

.

.

.

END

.

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป....