นิยายเรื่องนี้แต่งเล่นๆไม่ได้มีเจตนาทำให้สถาบันอาชีพเสียหายใดๆทั้งสิ้น
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญ สร้างมาเพื่ออ่านเอาความบันเทิงเท่านั้น.....
เนื้อเรื่องจะเป็นบทของตัวละครหลักที่สมมุติขึ้นมาเท่านั้น หากตรงกับชื่อใครก็ขออภัยเป็น ณ ที่นี่...
...****************...
...ตอนที่ 1 เรื่องเล่า...
จิ๊บ..จิ๊บๆ เสียงนกร้องในตอนเช้าพร้อมกับอากาศที่แจ่มใส เหมาะกับการมาเรียนวันแรก ดิ๊ก....ด่องง~ เสียงออดดังบอกเวลาเข้าเรียนคาบแรกของเช้าวันนี้
ณ มหาลัยพวงลิม ตึก...ตึก... เสียงเดินที่เดินมาอย่างเป็นจังหวะ เมื่อนักศึกษาได้ยินดังนั้น จึงพากันกลับไปนั่งที่ของตนอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
"สวัสดีจ้ะ นักศึกษาทุกคน ครูชื่อครูประภาดา สิงสุข หรือจะเรียกว่าครูดาก็ได้จ้ะ ครูเป็นครูประจำห้องของพวกเธอ อ่า..มีใครอยากถามอะไรมั้ยจ้ะ"ครูดากล่าวถาม นักศึกษาทุกคนต่างพากันเงียบไม่มีใครมีคำถามอะไรเลย แต่มีหญิงสาวคนนึงจู่ๆก็ยกมือขึ้นเหมือนมีคำถามในใจ เมื่อครูอนุญาตให้ถาม หญิงสาวคนนั้นจึงยืนขึ้น
"หนูอยากรู้เรื่องราวของที่นี่..จะได้มั้ยคะ??"หญิงสาวถามครู สีหน้าครูดูกังวลเป็นอย่างมาก เหมือนมีไรปิดบังทุกคนเกี่ยวกับมหาลัยที่นี่ยังไงอย่างนั้น..
"ได้จ้ะ ครูจะได้เตือนทุกคนไปด้วยเลยนะ"ครูตอบกลับพร้อมกับความมั่นใจที่มีอยู่อันน้อยนิดนัก.. ค่ะ/ครับ เสียงตอบกลับอย่างพร้อมเพรียงกันจากนักศึกษาทุกคน ทุกคนทั้งหมดต่างพากันนั่งฟังอย่างตั้งใจกับสิ่งที่ครูกำลังจะเล่า
"คือ..มหาลัยพวงลิม เป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงมากที่สุด มีแต่เด็กคณะแพทย์เก่งๆ แต่ไม่นานก็มีข่าวเกี่ยวกับตึกคณะแพทย์ ซึ่งมีนักศึกษาคนนึงเขาลืมหนังสือแพทย์ที่ห้องผ่าตัด แต่ตอนนั้นเป็นเวลาช่วงดึก พรุ่งนี้มีสอบ เลยจำเป็นที่ต้องไปเอาหนังสือจริงๆ แต่พอไปถึงตึกคณะแพทย์ ก็กลับพบกับทางเดินที่มีไฟบนเพดาน ติดๆดับๆ เข้าไปรอช้ารีบไปเอาหนังสือทั้นที เมื่อถึงหน้าห้องผ่าตัด นักศึกษาคนนั้นกลับได้ยินเสียงบางอย่างในห้องผ่าตัด...นักศึกษาคนนั้นเขาคิดว่าคงหูฝาดไปเอง เลยประตูเข้าไปแต่ก็ดัน..-"
ดิ๊ง...ด่องง~ ครูยังไม่ทันเล่าจบเสียงออดก็ดังขึ้นทันที แต่ก่อนที่ครูจะรีบออกก็ได้หันกลับมาเตือนทุกคนทันที
"อย่าไปตึกคณะแพทย์ที่ห้องผ่าตัดในเวลากลางคืนนะจ้ะ"เมื่อครูพูดจบก็รีบออกไปทันที ทำเอานักศึกษาทุกคนคาใจและสงสัยไปกันหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่...
ตกเย็น..ทุกคนก็พากันกลับหอกันหมด เหลือไว้แค่หญิงสาวคนนึงที่ทำความสะอาดห้องก่อนจะกลับ แต่กว่าหญิงสาวคนนั้นจะทำความสะอาดเสร็จก็ปาไปทุ่มกว่าเสียแล้ว หญิงสาวไม่รอช้ารีบเก็บข้าวของแล้วออกจากตึกทันที....
เมื่อเดินไปถึงทางออกของตึก ก็พบกับลุงยามที่กำลังจะปิดประตูรั้วทางเข้าตึกคณะแพทย์พอดี
"อ๊ะ!! อย่าพึ่งค่ะ..!!!!"หญิงสาวตะโกนเรียกลุงยามพร้อมกับวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
แหะ...แหะๆ เสียงหอบของหญิงสาวที่รีบวิ่งออกมาจากตึก
"ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ...ผมไม่รีบปิดขนาดนั้นหรอกครับ"เสียงลุงยามพูด
"ค...ค่ะ..."เสียงตอบกลับจากหญิงสาว ที่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเหนื่อยตากการวิ่งจนหอบ ปล่อยให้ลุงยามล็อกประตูรั้วไป
"แล้วนี่คุณ....จะไปไหนหรอครับ"ลุงยามถามด้วยความสงสัย
"หนูชื่อเมย์ค่ะ...พอดีหนูกำลังจะกลับหอค่ะ พอดีมัวทำความสะอาดห้องจนลืมดูเวลาอ่ะค่ะ"หญิงสาวตอบกลับ
"เดี๋ยวผมไปส่งนะครับคุณเมย์ มันดึกแล้วอาจจะทำให้หลงได้นะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ มันจะรบกวนลุงป่าวๆนะคะ"หญิงสาวรีบตอบปฏิเสธอย่างไว
"ไม่เป็นไรครับ หน้าที่ผมคือรักษาความปลอดถัยและดูแลทุกคนที่นี่น่ะครับ"ลุงยามพูดพร้อมกับยิ้มให้หญิงสาว
"ค..ค่ะ.. ขอบคุณค่ะ"หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเกรงใจนิดๆ
ระหว่างทาง หญิงสาวก็เกิดนึกขึ้นได้เรื่องตอนเช้าที่ครูดาเล่าให้ฟัง แล้วถ้าถามลุงยามอาจจะได้คำตอบต่อจากนั้นก็ได้ จึงได้ถามลุงยามไป
"คือ..ลุงยามคะ พอจะรู้เรื่องตึกคณะแพทย์ที่ห้องผ่าตัดมั้ยคะ"
คำถามที่ทำเอาลุงยามหน้าซีด ไม่กล้าพูดไร จึงได้แต่ปฏิเสธไม่รู้ไป หญิงสาวที่ได้คำตอบอย่างนั้นก็เห็นท่าทีของลุงยามที่แตกต่างกันออกไป..
เมื่อหญิงสาวกับลุงยามผ่านหน้าตึกคณะแพทย์ที่มีแต่ห้องปฏิบัติ รวมถึงห้องผ่าตัด หญิงสาวที่สงสัยสิ่งที่ครูเล่าอยู่นั้นจึงเหงยมองไปที่ตึกคณะชั้น 5 จะเห็นห้องผ่าตัดพอดี แต่หญิงสาวไปได้เห็นแค่นั้น กลับเห็นเงาดำๆที่อยู่หน้าห้องผ่าตัด ผมยาว กำลังยืนมองหญิงสาวอยู่ เล่นเอาหญิงสาวตัวสั่นไม่กล้ามองอีก จนเดินถึงหน้าหอ
"ขอบคุณค่ะ ที่มาส่งนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ อยู่ที่นี่ก็ระวังตัวด้วยนะครับ"พูดเสร็จก็เดินกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ ตัดมาที่หญิงสาวที่กำลังตัวสั่น ในหัวมีแต่ภาพที่เห็นหน้าห้องผ่าตัด หญิงสาวทำใจพยายามลืมสิ่งที่เห็นไวๆก่อนจะเข้าหอไปนอน..
...****************...
...ตอนที่ 2 อากาศที่ไม่เต็มใจในยามค่ำคืน...
เสียงฟ้าร้องครืนๆในยามค่ำคืน!!! ทำเอาหญิงสาวที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่นั้น สะดุ้งตื่น!! หญิงสาวได้นำผ้าห่มมาคลุมตัวเองเพื่อให้ตัวเองอุ่นขึ้น
อากาศกลางดึกค่อนข้างจะหนาว ยิ่งฝนตกก็ยิ่งเพิ่มความหนาวเย็นขึ้นไปเป็นสองเท่า หญิงสาวที่สะดุ้งตื่นขึ้นมา ก็ได้ขยี้ตา พลางลืมตามองไปข้างหน้า ก็พบกับหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ไม่ได้ปิด มีลมพัดผ่านทางหน้าต่างเข้ามา
กระทบกับพื้นที่ในห้องทำให้หญิงสาวจะต้องรีบลุกขึ้น....เดินไปปิดหน้าต่างทันที
...ฮือออ ฮืออ..~...
!!? หญิงสาวยังไม่ทันจะได้ปิดหน้าต่างก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงคนร้องไห้อยู่ข้างนอกหอที่หญิงสาวอยู่ หญิงสาวตกใจคิดในใจว่าคงหูฝาดไปเองแหละ
สุดท้ายหญิงสาวก็ตัดสินใจมองออกไปทางหน้าต่างดู แต่สิ่งที่หญิงสาวเห็น ทำให้หญิงสาวตัวสั่นเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างนอกหน้าต่าง นั่นก็คือ ผู้หญิงที่แต่งชุดนักศึกษานั่งร้องไห้อยู่หน้าตึกคณะแพทย์ หญิงสาวหวาดกลัวขึ้นมาทันที...!! แล้วจู่ๆ ผูหญิงคนนั้นก็เหงยหน้าขึ้นมาที่ห้องของหญิงสาว เหมือนกำลังจะบอกอะไรกับหญิงสาว แต่หญิงสาวรู้สึกกลัวเลยรีบปิดหน้าต่างปิดม่านทันที.!!!
หญิงสาวยังไม่ทันตั้งตัวก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาเป็นจังหวะ 3 ครั้ง
...ก๊อก....ก๊อก....ก๊อก!!...
เมื่อครบ 3 ครั้ง เสียงเคาะประตูก็เงียบไปทันที หญิงสาวยืนตัวสั่นไม่กล้าไปเปิดประตู สักพักก็มีเสียงน้ำไหล ซ่า...ซ่าๆ ดังมาจากในห้องน้ำ ทำเอาหญิงสาวไม่กล้าไปไหน
ไม่ทันไรเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกรอบ
...ก๊อก....ก๊อก....ก๊อก!!...
"ใครคะ...~??" หญิงสาวตะโกนถาม แต่สิ่งที่ได้กลับมาดันเป็นความเงียบ หญิงสาวใช้ความกล้าทั้งหมดเดินไปที่ประตูโดยไม่สนเสียงที่มาจากห้องน้ำแม้แต่น้อย
หญิงสาวค่อยๆใช้ความกล้าเดินไปที่ประตู จู่ๆก็มีเสียงคนพูดดังมาจากข้างนอก พร้อมกับเสียงเคาะรัวๆ~ แต่รอบนี้การเคาะต่างจากเมื่อกี้มากๆ
ก๊อกๆๆๆๆๆ.....ก๊อกก..ๆๆๆ "เมย์..!!!!เปิดประตูหน่อย ข้างนอกหนาวมาก ขอเข้าไปหน่อย....!!เมย์" เสียงเพื่อนของหญิงสาวเคาะเรียกให้หญิงสาวเปิดประตู
เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้น จึงค่อยๆโล่งใจไปแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูทันที
"เห้ยย!!! " เสียงอุทานดังขึ้นพร้อมกับตัวหญิงสาวล้มลงไปกองกับพื้น ก้มหน้าหลับตาทันที
"เมย์!!..แกเป็นไรป่าวว?? ฉันเอง มะปรางไง !!.." เพื่อนของหญิงสาวพูดจบก็รีบเข้าไปช่วยหญิงสาวทันที
หญิงสาวก็ค่อยๆลืมตา พลางมองไปที่ประตูข้างหลังเพื่อน แต่กลับไปพบอะไรอยู่ตรงนั้นแล้ว หญิงสาวจึงลุกขึ้นรีบปิดประตูทันที!!
"แกเป็นไรรึป่าวอ่ะ..เมย์? หน้าแกดูซีดจัง"หันไปพูดกับหญิงสาว
"ป...ป่าว ไม่มีไรหรอก...แล้วมาห้องฉันมีไรป่าว?"
"อ๋อ...!พอดีฉันกลัวฟ้าร้องน่ะ เลยจะขอมานอนกับแกด้วยอ่ะ"
"กลัวเป็นเด็กไปได้นะ มะปราง"พูดพร้อมกับขยี้หัวมะปราง
"ก็มันน่ากลัวนี่นาาาาา...."มะปรางทำหน้าเศร้าๆใส่หญิงสาว
"จร้าๆๆ ....ไปล้าหน้าก่อนจะได้สดชื่น"
"จร้าาาา"
ทักทายคุยกันเสร็จ เพื่อนของหญิงสาวก็ลุกไปเข้าห้องน้ำทันที ... หญิงสาวที่พึ่งนึกได้ที่จู่ๆก็มีเสียงน้ำไหลในห้องน้ำ ก็รีบวิ่งไปหาเพื่อนของตัวเองทันที
...ปังๆ..!!! ปัง.....ปังๆๆๆ!!...
"เมย์..!!!!!เปิดหน่อย!!" หญิงสาวรีบทุบประตูบอกให้เพื่อนของหญิงสาวเปิดประตูทันที
เพื่อนของหญิงสาวได้ยินจึงรีบเปิดประตูให้หญิงสาว หญิงสาวก็รีบมองรอบๆห้องน้ำ กลับไม่พบอะไร ทำให้หญิงสาวสบายใจไปอีกรอบ เสร็จทุกอย่างก็พากันเข้านอนตามปกติ หญิงสาวพยายามข่มตาหลับ พยายามเลิกคิดเรื่องที่เกิดขึ้น จนหลับไป..~
...****************...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
