"มึงจะร้องอะไรนักหนาว่ะเต้ยเขาไม่ชอบมึงมึงก็ปล่อยเขาไป"
"มึงจะให้กูทำไงว่ะแม่งอะไรก็พี่น้องกูทำไรว่ะ"เอฟปลอบเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังร้องห่มร้องไห้อยู่ที่ไหนได้มันก็พึ่งนกมาเหมือนกันร้องไห้ได้สองวันมันก็มีคนใหม่ละ
ใช่สิก็มันหาผัวง่ายไงจะมีกะเทยกี่คนว่ะที่สามารถหาแฟนได้บางทีอาจจะเป็นคนเดียวของชีวิตได้
สัส!!ไอ้น้องแม่งเหี้ยตัวเล็กนิดเดียวแต่ทำใจเจ็บแท้ว่ะ
นี่อีเอฟเป็นเพื่อนสนิทกันมีอะไรก็ปลอบตลอดจนบ้างครั้งก็รู้สึกรักมมันนะแต่เสียอย่างเดียวปากหมาไปหน่อยยังมีเพื่อนในแก็งอีกหนึ่งคน
คืออีบอสยืนอยู่สวยๆใช่แหละแม่งมันก็สวยอยู่แล้วไม่ต้องทำอะไรมากอยู่เฉยก็มีผู้ชายเขามาหาแต่พวกเราสองคนนี่แม่งกินนกบนหัวตัวเองเป็นอาหารละ
"มึงอย่าเศร้าเขาแค่ไม่ใช่ของมึงมึงทำใจเถอะต่อไปนี้ก็อย่าชอบใครง่ายๆล่ะ"
"มึงว่ากูชอบใครง่ายๆหรอแม่งถ้าน้องไม่ให้ความมหวังกูต้องเจ็บปวดขนาดนี้ป่ะมึงคือน้องแม่งเข้ามาแล้วก็บอกพี่น้องอีสัสกูลูกคนเดียวอีเหี้ย"
"แล้วมึงจะหัวเสียใส่กูทำไมเนี่ยอีเต้ยมึงใจเย็นก่อนเดี๋ยวมึงก็มีคนเข้ามาหามึงเองแหละเดี๋ยวกูดูดวงให้ว่าครั้งใหม่มึงจะมาตอนไหนแปบนะกูเข้าแอพก่อน"
นอกจากมันจะนกเก่งแล้วมันยังดูดวงเก่งอีกด้วยมันเข้าแอพของมันที่ไรจำเป็นต้องได้เรื่องทุกทีตรงที่ดูด้วยนะแต่มันก็ชอบเรื่องผีสางนางไม้ความเชื่อต่างๆใช่อยู่กับมันคือมึงสามารรถรู้เรื่องลี้ลับได้เกือบทุกเรื่อง
แต่ในบางครั้งมันน่ารำคาญนะแต่ก็ช่างเถอะคำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่จะทำอะไรต้องคิดให้มาก
"มึงไปสนามบอลกับกูกูจะพามึงไปดูพี่ฟ้าดาวโรงเรียน"เอาจริงๆปะตอนแรกผู้ชายเหี้ยอะไรชื่อฟ้าว่ะแม่งแต่พอได้เห็นแค่นั้นแหละเขาหล่อจริงๆหล่อมากจนไม่อาจเอื่อม
แต่ว่านะผมก็ไม่เคยคิดที่จะกินห่านฟ้าอย่างพี่ฟ้าหรอกเขาอยู่สูงเกินไปผมไม่ชอบดูบอลมันร้อนมันร้อนมาก
เชี้ย!ฉากในละครอยู่ๆลูกบอลก็มาทางนี้ผมมองหน้ากับอีเอฟเลิกลั่กใครจะเข้าไปเก็บว่ะอีเอฟเฉยไม่ไปเก็บไม่กล้าเข้าไปด้วยแหละมั้งมันเป็นคนขี้อาย
น้องครับเก็บบอลให้หน่อยครับ สัส!อีเหี้ยแม่งมีมารยาทมากเกินไปแล้วกูไม่สามารถต้านทานอำนาจความหล่อของเค้าได้เลย
เหงื่อที่ไหลมาถึงคอจนเห็นถึงความเซ็กซี่ของเค้าผมตอนนี้ผมสมองเบลอไปหมดแล้วคิดไรไม่ออกทั้งนั้น
เขาวิ่งมาทำไม ใช่อีเหี้ยเขาวิ่งมาเก็บบอลผมไม่สามารถให้เขาเข้ามาใกล้ได้ทำไงดีทางเลือกสุดท้ายผมเดินเข้าไปเก็บลูกบอลก่อนที่จะขว้างออกไปและไม่หันมามองหน้าเขาอีก
"มึงไปสิอีเอฟมึงจะอยู่ทำไม"ผมลากมันออกไปข้างนอกตอนนี้มันกำลังชื่นชมพี่ฟ้าของมันอยู่จะเป็นจะได้ใช่ผมเขินพี่เค้ามากทำตัวไม่ถูก
"น้องมันเป็นอะไรของมันว่ะตัวอย่างกะควายมาทำตัวกะมิดกะเมี้ยนเหมือนผู้หญิงดูแล้วขนลุก"
โอ้ย!มึงโยนบอลใส่กูทำไมไอ้ว่าอีกฝ่ายร้องเมื่อไม่ได้รับความเป็นทำ
เขาจะเป็นอะไรก็เรื่องของเค้าแต่มึงไม่มีสิทธิ์พูดจาแบบนี้กับน้องเค้าเว้ยมึงเข้าใจป่ะเขาก็เป็นคนเหมือนกัน
"ไอ้ฟ้ามึงก็ไม่ต้องโกรธกูขนาดนี้ก็ได้ปะมันไม่ใช่เมียมึงปะ"
ช่างมันเถอะกูรู้ว่าเค้าไม่ใช่เมียกู...แต่ที่กูบอกมึงมันคือมารยาทเว้ยเพื่อน
"เอฟทำไมกูไม่รู้มาก่อนเลยวะว่าเค้าหล่อขนาดนี้"
แหมมมมมม กูอยากจะแหมมไปถึงดาวอังคารนอกจากน้องคนนั้นมึงสนใจใครที่ไหนละมึงแทบจะไม่มองพี่เค้าเลยด้วยซ้ำแล้วมึงจะรู้หน้าตาของเค้าได้ยังไง
"มึงเอาเฟสพี่เค้าปะกูมีนะตอนนี้คือกูต้องการให้มึงมูฟออน"
งั้น..มีงเอามาก็ได้นะกูลลองเอาไปส่องถ้าพี่เค้ารับแอดกูนะแต่มึมึงต้องสัญญานะว่าถ้ากูพลาดไปชอบพี่เค้าเมื่อไหร่มึงต้องห้ามกูกูไม่อยากกลับไปเจ็บ
แม่งกูชอบใครก็มีแต่นกทีหลังหูเลยเผื่อใจไงไม่อยากเจ็บแบบเดิมอีกว่ะแต่มันเหนื่อยว่ะมึงที่ต้องวิ่งตามใครกูว่ากูไม่จีบพี่เค้าหรอกกูเหนื่อยกูเบื่อที่กูต้องวิ่งตามหลังใครเพื่อให้เค้าสนใจ
"เอ่อ...มึงใจเย็นเพื่อนกูรู้ว่ามึงเก็บกดแต่ตอนนี้พอก่อนใจเย็นไนะยังไงมึงก็ไม่เจอน้องเค้าหรอก"
กูรู้ไงแต่กูก็ยังเบื่ออยู่ดีกูอายเพื่อนอยู่เฉยๆกูก็นกกูรู้ว่าน้องนิสัยดีเลยไม่ได้ปฎิเสธกูตั้งแต่แรกๆกูรับได้ถ้าน้องตัดสินใจเด็ดขาดตั้งแต่แรก
"เต้ยอีสัส!มึงเงียบมึงกลับเข้าห้องมึงไปถ้ามึงยังเป็นแบบนี้อยู่อีกมึงรออีบอสกับกูอยู่เงียบๆนะ"
นั่นไงอีบอสมาพอดีรอมันก่อนพวกมึงสองคนแม่งแต่ละคนแม่งมีแต่เรื่องผู้ชายอีกคนก็น้องอีกคนก็รุ่นเพื่อนจ้ะ!
"มึงนินทาอะไรกูอีเอฟ แหมๆแม่คนคลั่งรัก"
"คลั่งรักอะไรตอนนี้กูมูฟออนแล้วจ้ะ"
เป็นวงกลมมึงชอบเค้าใช่ปะแต่เค้าไม่ได้ชอบมึงมึงก็เหมือนกูเอฟ
"แต่กูว่าไม่เหมือนนนะกูไม่ได้ร้องไห้อย่างหมาเหมือนมึงกูก็แค่ธรรมดาประสากูได้ก็ได้ไม่มีอะไรมากนกก็แค่นก"
แล้วมึงอะอีบอสเป็นไงบ้าง
"อย่าว่าเลยของกูไม่รู้ว่าจะได้รึป่าวแม่งมันติดเกมไม่สนใจกูเลยขนาดแชทเพื่อนมันมันยังไม่อ่านแล้วกูละ"
"มาๆกอดกัน"
"พวกมึงว่าพวกเราจะมีแฟนกันปะ"
กูก็ไม่รู้ว่ะอีเอฟกูว่ามึงน่าจะมีนะ
"มึงว่ากูมีหรออีสัส มีแต่แค่คนคุยคุยสักพักเขาก็หายไปตามสเตปกู"
"อีบอสไปซื้อน้ำกับกูเต้ยมึงไปกับกูปะ"
ไม่อ่ะ...กูขอนั่งอยู่ตรงนี้สักพักซื้อเผื่อกูด้วย
ในระหว่างที่นั่งรอพวกมันสองคนผมก็นั่งเล่นโทรศัพตรงไม้หินอ่อนรอพวกมันร้านนค้าแม่งก็อยู่ไกลพอสมควร
"น้องเต้ย"กูนี่หันควับด้วยความเร็วแสงเลยจ้าเสียงแม่หล่อฉิปหาย
"พี่ฟ้า.......พะ...พี่มาได้ไงพี่รู้จักชื่อรู้ได้ไง"
"ใจเย็นครับผมแค่อยากรู้จักน้องเท่านั้นเองครับ"
แม่งกูฟังผิดรึป่าวว่ะพี่มันอยากรู้จักกูด้วยเป็นอะไรวะ
"ห้องน้องเป็นห้องสภาไงเลยจะขอที่อยู่ติดต่อไว้"
นั่นไงกูว่าแล้วแต่กูในสภาไม่ได้ทำอะไรเลยนะทำไมพี่เค้าต้องมาหากูวะคนทีทำงานจริงๆอยู่ในห้องนู้น
"ได้ค่ะพี่ฟ้า นี่นะคะเฟสรู้"
ติ้ง!
"ไปก่อนนะคับขอบคุณนะคับที่ให้ที่อยู่ติดต่อมา"
ผมดูหน้าจอโทรศัพเชี้ย!สรุปกูกับพี่เค้าเป็นเพื่อนกันในเฟสนานแล้วหรอวะเนี่ย
"เต้ย!"
เหี้ยแม่งเป็นเหี้ยอะไรวะตกใจหมดมึงช่วยมาเงียบๆได้ไหมแล้วกูมาไม่เงียบตอนไหนวะ
เออก็จริงมึงมาเสียงดังนี่ว่า
"มึงเป็นไรเต้ย"
"เออใช่มึงมันแปลกมึงเป็นไรวะกูว่ามันไม่ปกติว่ะ"
ป้าววววกูไม่ได้เป็นอะไรพวกมึงคิดมากไปเอง
"มึงเสียงสูงกูว่ามึงไม่ปกติมึงเป็นอะไรของมึง"
"มีอะไรบอกพวกกูว่ามาเต้ยเพื่อนปะ"
นี่น่ะกูไม่มีอะไรที่ปิดพวกมึงได้จริงๆเออก็ได้กูบอกก็ได้พี่มาเมื่อกี้มาขอเฟสกู
"ห้ะอะไรนะพี่ฟ้ามาขอเฟสมึง"
ไม่ได้มีอะไรพี่เค้ามาขอเฟสกูเพื่อติดต่องานเท่านั้นไม่ได้มีอะไรหรอก
"กูว่าไม่ใช่หรอกพี่เค้าจะมาขอเฟสมึงทำไมวะเบอร์อีพวกสภาแม่งก็ติดอยู่ที่บอร์ดอยากได้ก็ไปเมมเอาดิ"
"พี่เค้าอยากได้เฟสมึงแน่ๆเลยมึงเชื่อกู"
"เชี้ย!อะไรละ"
น้องแม่งซื่อว่ะ
ผมไม่รู้ว่าในใจผมคิดยังไงกับพี่ฟ้ากันแน่ทุกวันผมแม่งรออัพเดตจากเฟสพี่เค้าตลอดไม่รู้ว่าเป็นบ้ารึยังตอนนนี้แม่งคนหล่อระดับโรงเรียนเขาไม่มองกูหล่อกว่ะ
ผมคิดได้ดังนั้นเลยหยิบโทรศัพแล้วนอนต่อเข้าเกมเล่นเกมปกติเผื่อจะมูฟออนจากน้องคนนั้นได้แต่ว่านะตอนนี้ไม่ควรที่จะมีใครเลยที่สุด
"เต้ย!!เรื่องใหญ่แล้วมึงเห็นยังที่พี่เค้าโพสอ่ะเขาโพสถึงใครว่ะ"
ฟ้า ธีระ:น้องแม่งซื่อว่ะ
"เออโพสถึงใครวะ ถ่ายรูปลูกบอลลงนี่นะกูไม่เข้าใจเลยว่ะว่าเขาโพสถึงใคร"เอฟทักแชทมาหาผมเรื่องที่พี่ฟ้าอัพสตอรี่แต่ผมเห็นนานแล้วเห็นก่อนมันอีก
ตอนแรกก็หน้าร้อนผ่าวนะไม่รู้ว่าพี่เค้าโพสถึงตัวเองรึป่าวแต่ก็นะตอนนี้ไม่ใช่เรื่องปะวะถ้าพี่เค้าชอบกูจริงกูก็จะรก
ไม่รู้จักกูส่ะแล้วรู้จักกูน้อยไปนะบางทีอย่ามาเล่นกบความรู้สึกของคนอื่นถ้าไม่ชอบอย่ามาทำเหมือนชอบได้ปะแม่งกูต้องไปถามพี่เค้าให้รู้เรื่องแล้ว
"แต่ว่า.....พ่เค้าพูดถึงใครวะ"คงไม่ได้พูดถึงกูหรอกมั้งนะใช่นะสิใครจะโพสหาคนที่ไม่สวยอย่างกูละแม่งขาก็ใหญ่ใครจะมาชอบวะ
คิดได้ดังนั้นก็ไม่สนใจเตรียมตัวออกไปโรงเรียนได้แล้วตอนนี้มืดแล้งอีกไม่นานต้องเข้าไปเรียนคาบแรกให้ทันอีก
ที่โรงเรียน
เข้าแถวหน้าเสาธงแม่งตั้งแต่เดินเข้ามาแม่งพวกมันจะกรี้ดอะไรกันนักกันหนาวะรับไม่ได้
นั่นไง..งตัวปัญหาที่ทำให้ผู้หญิงกรี้ดไม่หยุดพี่ฟ้าไงก็อย่างว่าคนเค้าหล่อคนคุยเยอะก็ไม่ได้แปลกอะไรนิ่แต่ถ้าคนคุยน้อยนี่สิแปลกมากถึงขั้นแปลกมากที่สุด
"น้องเต้ย"สัสใครเรียกกูวะแม่งตอนนี้ไม่อยากเป็นจุดสนใจนะ
กูว่าไม่ทันขาดคำพี่มันก็วิ่งมาทางนี้แล้วฉิปหายแล้วตอนนี้เข้าแถวหน้เสาธงอยู่จะไปทางไหนก็ไม่ได้เวนแล้วไงไอ้เหี้ย!
มีอะไรคับพี่ฟ้า..ผมยิ้มให้กับพี่ตรงหน้าธรรมดาไม่ได้เขินเลยเป็นธรรมชาติมากแต่คนที่ตีผมอยู่ข้างหลังนี่สิเขินฉิปหายแม่ง
แม่งไม่กลัวอาจารย์ด่ากันรึไงว่ะ ผมที่ตอนนี้อากออกไปจากตรงนี้มากให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่แล้วทำไมเวลาแบบนี้มันไม่เป็นแบบที่หวัง
นักเรียน!ตรงนั้นคุยอะไรกัน
นั่นไงละถามหาเสือก็มาอีเหี้ยคนที่มุงดูกันอยู่ตอนนแรกหายไปไหนกันหมดแล้ววะซ่วยฉิปหายถึงจะหล่อแต่เป็นตัวซ่วยแบบนี้ก็ไม่เอา
สองคนนั้นนะไปเก็บขยะรอบโรงเรียนสามร้อยชิ้น
ใครวะแม่งได้เก็บขยะสามร้อยชิ้นรอบโรงเรียนผหันไปมองรอบๆ
"เธอนั่นแหละ!หันไปมองคนอื่นอีก"อีเหี้ยกูว่าละหายนะชัดๆอยู่เย็นๆไม่ชอบชอบเดินไปเก็บขยะรอบโรงเรียนช่างเถอะ
แต่อีกคนใครล่ะผมมองหาคนที่จะไปเก็บขยะกับผมแต่พี่ฟ้าไม่ได้อยู่ตรงนี้คงไม่ได้หมายถึงพี่ฟ้าสินะแล้วหายถึงใครละ
"มึงมานี่กับกู"เห้ย!อยู่ดีๆก็ถูกลากออกไปแบบไ่ได้ทันตั้งตัวใครกันวะที่ลากผออกมาแบบนี้แม่งเอ้ย
มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึงกูเจ็บนะ ผมตะโกนด่ามันไปขณะที่ผมก้มหน้าอยู่
"แล้วกูผิดอะไรละถึงต้องมาเก็บขยะกับมึง!!"เออใช่มันไม่ได้เป็นคนผิดสักหน่อยคนที่ผิดจริงๆเป็นพี่ฟ้าห้องหกทับหนึ่งต่างหากละ
ผมเงยหน้ามองคนที่อยู่ตรงหยน้าผมทำให้ผมตกตลึงไม่ใช่ความหล่อนะแต่มันคือหัวโจกของโรงเรียนจะว่าหล่อไหมก็หล่อนะ
แต่กิตติศักดิ์เรื่องความเลวแม่งดังกระช่อนไปทั่วโรงเรียน
ไอ้บาส...ห้องหกับแปด ที่ได้ชื่อฉายาว่าห่อพอรวยแถมนิสัยเหี้ยสุดๆแต่ผมไม่เคยเจอก็เถอะแต่ได้ยินมา
"มึงมองอะไรกูอยากมีเรื่องรึไง"
"ป่าวก็แค่มองเฉยๆไม่ได้มีอะไร"แหมใครจะอยากไปมีเรื่องกับมึงวะมีเรื่องไปก็เท่านั้น
"ตอนแรกกูได้ยินมึงเรยกกูว่ากูหรอ"
เอ่อ.ฉิปหายละแม่งกูไม่หน้าพูดเลยตอนแรกที่กูพูดกูไม่ได้มองหน้านี่ว่าใครจะไปรู้วะแต่แล้วทำไม
รู้จักสำนวนสุภาษิตปะใจดีสู้เสืออะผมสบตากับมันตรงๆเพื่อไม่ให้รู้ว่าผมกลัวมันถ้ามันรู้ว่ากลัวมันจะแกล้งเรื่อยๆอย่าตกเป็นเหยื่อซ่ะละ
เชี้ยมันได้ผมลวะมันไม่สบตากับผมแล้วเดินเก็บขยะต่อไม่ได้สนใจผมอีกนี่ผมโล่งอกมากเลยนะเนี่ย
ทุกวันนี้ชีวิตมีแต่เรื่องเซอร์ไพร์อะไรก็มาแบบกะทันหันมากเกินไปใช่ตั้งแต่ไม่ได้คุยกับน้องชีวิตมันเศร้าว่ะ
"เอานี่น้ำ"
"ให้หรอ"ผมชีที่ตัวเองอยู่มันก็เอาน้ำม่ให้ผมเนียนะสรุปว่ามันนักเลงจริงปะเนี่ย
"ไม่ให้มึงแล้วให้ใครละ เอาไป"มันโยนขวดน้ำให้ผมก็รับไว้อย่างดี
คอดในใจมันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดแต่ถ้าผมสังเกตนิดหน่อยยังไม่ชมตอนนี้ทุกอย่างมันอาจจะยังไม่สายไปก็ได้
พรูดดดด!!!
มึงเอาน้ำอะไรให้กูกินวะ
"ฮ่าๆๆๆน้ำเกลือผสมน้ำสมสายชู"
เชี้ย!ไม่น่ามมันเลยตั้งแต่แรกผมแพ้น้ำส้มสายชูมันคงไม่รู้
ร่างกายของเต้ยตอนนี้เต็มไปด้วยผื่นเต็มตัวไปหมดร่างกายทุกส่วนค่อยๆแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
"นี่!มึงเป็นไรวะ อย่าพึ่งเป็นอะไรนะเว้ยเดี๋ยวกูพามึงไปห้องพยาบาล"
มึงอย่าพึ่งเป็นไรนะบาสอุ้มร่างของเต้ยขึ้นเพื่อหามไปห้องพาบาลแต่มันไม่ได้ไกลมาก
"มึงตัวหนักจังวะ"
"กูหายใจไม่ออก"
บาสรีบอุ้มเต้ยไปห้องพยาบาลให้เร็วที่สุดแต่ว่าทางของโรงเรียนไม่ได้รับการซ้อมสักที
อึก!
ตะปูได้ปักไปที่ขาของบาสอย่างจังแต่ถึงอย่างนั้นเขาไม่ได้ล้มลงยังพาต้วเต้ยรีบไปส่งห้องพยาบาลให้เร็วที่สุด
"ครูคับพี่คนเป็นลมพิษ"บาสไม่รูว่าตอนน้ควรทำยังไงแผลที่เท้าเขาก็ยังไม่ได้รักษาอารมณ์ตอนนี้น่าจะห่วงคนตรงหน้ามากกว่า
"นายบาสนายก็บาสเจ็บนิ่มาทำแผลก่อน"
"ผมไม่เป็นไรมากคับครู เขาจะเป็นอะไรไหมคับ"บาลตอนนี้เป็นห่วงคนข้างในมากกว่าคนอะไรวะแพ้น้ำส้มสายชู
"เอาขามาให้ครูดู"บาสก็ค่อยๆยกขาขึ้นให้ครูดู
"นี่เธอเหยียนบตะปุมานิ่แถมลึกมากด้วยคงต้องไปโรงพยาบาลนะที่โรงเรียนไม่สามารถเย็บแผลให้เธอได้"
"แต่ว่า...ครูคับเค้าไม่เป็นอะไรนะคับ"
"เขาไม่เป็นอะไรแล้วตอนนี้ปลอดภัยแล้ว ครูอรเขาเก่งจะตายแค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอกเธอนั่นแหละที่ต้องไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดนะจำไว้เดี๋ยวครูพาไปเดินไหวไหม"
เชี้ย!!ไอ้เหี้ยบาสแม่เหี้ยเล่นอะไรของมึงวะไอ้สัสชาตินี้ชาตไหนแม่งก็ขออย่าให้ได้เจออีก
"เต้ย!มึงเป็นอะไรมากปะเนี่ย"เอฟวิ่งเข้ามาถามพร้อมกับอีบอสที่เดินตามเข้ามาติดๆ
"เต้ยมึงไปกินอะไรมาวะถึงเป็นแบบนี้"
"ก็ไอ้...ไม่มีอะไรหรอกกูน่าจะกินของแล้วลืมดูเผลอใส่น้ำส้มสาายชูว่ะ"จะบอกไม่ได้ว่าไอ้บาสเป็นคนทำไม่งั้นมันโดนไล่ออกแน่เพราะครั้งนี้แม่งก็ไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันก็แบกเราห้องพยาบาลหลังจากนั้นก็ไม่รู้อะไรแล้วเพราะว่าสลบไป
"เออมึงไม่เป็นไรมากก็ดีแล้วกูได้ข่าวก็รีบมาทันทีเลยไงเหี้ยปล่อยให้อยู่คนเดียวไม่ได้แม่งมีเรื่องตลอดมันน่านักนะมึงอ่ะ"
"พออีเอฟมันสำนึกผิดไม่ทัน"
เดี๋ยวพวกมึงกูผิดอะไรก่อนกูก็แค่เผลอกินอะไรไม่ดูเองปะวะ
"เถียงได้แบบนี้มึงหายแล้วสินะเดี๋ยวปัด"
"อีเอฟพอก่อนมันจะตาย"
"เอ้อเต้ยตอนกูเข้ามาครูไปส่งใครไปโรงพยาบาลวะ"
กูไม่รู้เหมือนกันวะกูสลบพึ่งตื่นอ่ะ
"ใครวะหรือไอ้บาส"
บ้าน่ากูจะไปรูหรือว่ะแม่งพวกมึงจะไหนก็ไปเลยนะกูจะไปนอนแล้ว
"เออๆรักษาตัวนะมึงหายเร็วๆละเดี๋ยวก็มีค่ายภาษาเพื่อการสื่อสารแล้วนะไปต่างจังหวัดสมวันสองคืนเลยนะมึง"
"เออจริงงานนี้มีพี่ม.6บางคนไปด้วย"
"ตอนกูจะมานี่อ่ะพี่ฟ้าเค้าจะาดูอาการมึงด้วยนะเว้ยแต่โดนเพื่อนห้ามไว้ก่อนกูเลยมากันสองคนเออมึงก็นอนไปกูไปก่อนนะ"
สรุปพี่ฟ้าเขาจะะชอบกูจริงๆว่ะแม่งจีบเลยดีไหม กูว่าไม่ดีถ้ากูจีบเค้าแล้วเค้าไม่ได้ชอบกูละกูก็นกเลยนะแต่ตอนนี้กูไม่อยากนกอีกแล้วแต่พักก่อนก็ยังดีตอนนี้ไม่ว่างเป็นอย่างมากเข้าใจนะวาแม่งตัวเองมีปมมาก่อนวะ
คิดว่าเค้าชอบสุดท้ายมึงคิดไปเองแบบนี้มันเจ็บนะเจ็บทากด้วยคือความรู้สึกแม่งเดินฝ่ายเดียวอีกฝ่ายเขาไม่ได้คิดอะไรด้วยเลย
แต่พี่ฟ้าเขา....เอาวะเจ็บอีกสักรอบก็ไม่ได้เสียหายอะไรขนาดนั้นระหว่างนี้ต้องทักไปคุยกับเค้าบ่อยๆแล้ว
ที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ
"หมอคับผมเจ็บนะคับ"เสียงร้องโอดโอยดังมาเป็นระยะๆ
"ไปทำอีท่าไหนตะปูถึงปักไปสุดลำขนาดนันล่ะ"
ก็อยากจะบอกอยุ่หรอกนะว่ายกช้างไปส่งห้องพยาบาลโรงเรียนแล้วเหยียบตะปูน้ำหนักสองคนร่วมกันคือไม่ต้องบอกนะว่าจะเจ็บมากขนาไหนแต่ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกเจ็บมากขนาดนี้
สิ่งเดียวที่ผมห่วงตอนนั้นคือน้องมันจะตายไหมแต่มันปลอดภะัยแล้วก็ดีแต่ตอนนี้ผมจะจำไว้ว่าไอ้น้องแพ้น้ำส้มสายชูเกือบตายทำไมวะก็กูไม่รู้กูก็ไม่ผิดปะ
"ไอ้สัสบาสชีวิตคนทั้งคนเลยน่ะเว้ย"ความคิดของผมตอนนี้ตีกันยุ่งเยิงไปหมดผมำม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนไม่ใช่ว่าไม่เคยแกล้งใครหนักแบบนี้มาก่อนแต่น้องคนนี้แม่ทำให้ผมแปลกไป
เชี้ยละยังไม่ได้บอกแม่เลยว่าเข้าโรงพยาบาลไม่บอกเดี๋ยวไปอาละวาดกับทงโรงเรียนอีก
ที่โรงเรียนตอนพักกลางวัน
"ไงอีเต้ยออกมาได้แล้วหรอนึกว่าตายไปแล้วส่ะอีกอีสัส"
"เพื่อนไหมนี่เพื่อนนะ"แม่งอีพวกนี้เจอกันถ้าไม่ปากหมาใส่นอนไม่หลับรึยังไงกันนะแต่แบบนี้ผมก็ว่าดีนะไม่ปลอมดีออก
"มึงกูว่กูจะจีบพี่ฟ้าว่ะ"
"เต้ยมึงหาเรื่องใส่ตัวเองอีกแล้วมึงจำไม่ได้รึไงเมื่อก่อนมึงเป็นคนคุยกับน้องเค้ามึงจีบเค้าน้องเค้าหายไปเลยไม่จำหรอวะ"
"มึงมันอีควายอีเต้ยอีโง่โง่แล้วโง่อีกอีสันดานยังโง่ซ้ำสองอีกพี่เค้าเพียบพร้อมขนาดนั้นเขาคงมอองมึงแหละ"
พวกมึงมันไม่รู้อะไรพี่ฟ้าขอเฟสกูด้วยตวเองจ้ะแน่นอนว่าผมไม่ได้พูดออกไปเพราะเดี๋ยวพวกมันจะว่าผมมโนอีก
"กินไรละวันนี้"
"ก๋วยเตี๋ยวไหม"
"ก๋วยเตี๋ยวนั่นแหละ"
พวกมันนอกจากจะกินเป็นอย่างเดียวแล้วอย่างอื่นก็ไม่ค่อยกินกัน
"อีเต้ยพี่ฟ้าๆ"
โอ้ยอีสัสมึงจะทุบกูทำไมกูก็เห็นอยู่ว่าเป็นพี่ฟ้ามึงเป็นบ้าหรอวะ
"เออน่ากูขอโทษได้ไหมละ"ผมแกล้งทำเป็นงอลแต่งอลได้สักพักนั่นแหละพูดยังไม่ทันขาดคำคราวนี้มันทุบผมพร้อมกันเลย
พวกมึงจะตีกูทำไมกันนักกันหนาวะ...
"อ้าวน้องเต้ยกินก๋วยเตี๋ยวหรอพี่ชอบนะ"
ชอบกินก๋วยเตี๋ยวนะสิให้ชอบพี่รึไงทำไมทุกคนเห็นว่าพี่เค้าหล่อว่ะแม่งกูเฉยๆมากเพราะอะไรนะหรอพี่แกแม่งประหลาดชอบทำตัวกำกวมเหมือนจะชอบกูแต่กูว่าอันตรายว่ะแบบนี้ตอนแรกก็อยากเข้ากาอยู่กรอกแต่ดูไปกูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่เค้าเลยนี่สิลำบากฉิปหายทำไงดีวะ
พี่ครับผมไปกินข้าวกับเพื่อนก่อนนะคับเกี๋ยวเตี๋ยวผมไม่กินแล้ว
"..."
คนที่หน้าเหว๋อไม่ใช่พี่ฟ้าแต่เป็นอีสองตัวที่นั่งอยู่ข้างๆก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันผมไม่ค่อยชอบพี่เค้าแล้วหรือว่าผมไม่พร้อมกันนะ
"เต้ยมึงดูไม่ออกรึไงพี่เค้าจะพามึงกินข้าว"
เออกูรู้แล้วแต่กูว่ากูไม่ได้ชอบพี่เค้าจริงๆนะผมไม่ค่อยชอบพี่เค้าเท่าไหร่แต่ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธที่จะปิดใจ
"อ้าวมึงรู้แล้วทำไมมึงไม่ไปกับพี่เค้าวะ"อีเอฟถามผมแต่ผมบอกออกไปไม่ได้ว่าผมรู้สึกไม่ดีกับพี่เค้า
"เออมันไม่ไปก็ไม่ต้องไปอะไรกับมันมึงก็ไปกินข้าวกันได้แล้ว"
"แล้วก๋วยเตี๋ยวที่สั่งละออีบอสทำไงที่นี้จะได้กินไหมวะ"
ก็กินสิซื้อมาแล้วก็กินสิจะรอพระฉันท์ก่อนรึไงอีห่ามึง
"เออจริงมึงรอพระฉันท์อยู่รึไงกูว่าแล้วไม่ปล่อยให้เวลาเปล่าแน่นอน"
ก๋วยเตี๋ยวอ่ะอยู่ไหน.....เชี้ยละกับข้าวแม่งลืมไว้ที่โต๊ะนั้นไม่ได้เอามา
อีบอสมึงไปเอาให้หน่อยดิ้
"กูไม่ไปหรอกค่ะ อีเอฟมึงไปกูจะรออยู่ที่นี่"
"กูเอามาคนเดียวไม่ได้มันมีสามจานกูร้อนอีควายให้กูถือมาไง"
มึงอ่ะไปกับมันอีบอสไปด้วยกันเลยเดี๋ยวกูนั่งรอกูไม่อยากเจอหน้าพี่เค้า
บ้าน
ติ้งๆ
ติ้งๆๆ
"เต้ยตอบแชทกูทีมึงเห็นอันนี้รึยังที่มีคนถ่ายรูปมึงกับพี่ฟ้าอ่ะ"
"แล้วมึงดูแฮชแท็กที่เค้าติด"
สวัสดีค่ะวันนี้เรามาจากเพจความลับในรั้วโรงเรียยนนะคะพี่ฟ้าพี่ประธานปีที่แล้วเค้าชอบผู้ชายใช่ค่ะในกลุ่มสาววายและเหล่าเพศทางเลือกต่างออกมากันชิปกันอย่างหนักแต่ไม่รู้ว่าการชิปนี้จะเป็นจริงรรึไม่ได้แต่รอดูแล้วค่ะส่วนน้องที่เป็นประเด็นด้วยยคือน้องเต้ยน้องห้องสภาปีนี้
ในเหตุการณ์นี้นะคะต่างมีคนชอบและคนไม่ชอบมากมายส่วนมากคนจะไม่ชอบกันมากกว่าค่ะเพราะเค้ามองว่าน้องเต้ยนั้นไม่เหมาะสมกับพี่ฟ้า แต่ก็อย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้นะคะมันเป็นเรื่องของเค้าสองคนค่ะ
เชีย!!...ฉิปหายละกูว่าแล้วไงเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นแล้วกูจะไปโรงเรียนยังไงวะเนี่ย
"ข่าวอะไรอีกแล้ววะ ไอ้น้องบื้อนั่นดีน่ามีประเด็นกับไอ้ฟ้าด้วยไหนอ่านคอมเท้นท์ดิ้"
ทุเรศไม่เห็นจะเข้ากันตรงไหน
เออจริงแม่งไม่เข้ากันเลยว่ะ
บุญล่นทับรึไงวะ
"สัสแล้วน้องมันจะรับได้ไหมวะ"
ตอนเช้าวันถัดมา
เต้นแต่งตัวมาโรงเรียนตาามปกติแต่ว่าคนในรถรับส่งต่างพากันมมองมาที่ผมหมด
"พี่เต้ยใช่ไหมคะหนูเชียร์คู่พี่นะคะสู้ๆ"
เห้อ...ยังดีหน่อยที่คนในรถค่อนข้างเป็นมิดแต่ว่าคนไม่เป็นมิตรน่าจะเยอะกว่าเป็นเท่ตัวเพราะแม่งคนชอบพี่ฟ้าเยอะฉิปหาย
กูไม่ได้อยากยุ่งกับพี่เค้าเว้ย แล้วจะให้กูทำไงพี่เค้ามาาหากูเอง
"เต้ยกูอถามหน่อยเค้ามาหามึงเพราะอะไร"
"ไม่รู้"แหมอีสัสเค้ามากูเพราะความหล่อเท่เว้ยเคะราชินีมึงอะรู้จักปะแน่นอนว่าผมไม่พูดออกไปหรอกผมแค่ยิ้มให้เป็นมารยาทเฉยๆ
"มึงนั่นไงพี่คนนั้นที่มีประเด็นกับพี่ฟ้าตอนนี้"
"แม่งหน้าตาดีตรงไหนวะ"
เอาจริงปะตอนนี้ผมไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป
"น้องคับถ้าไม่รูอะไรอย่าได้พูดมั่วๆดีกว่านะคับผมกับพี่ฟ้สเราไม่ได้มีอะไรกัน ไม่ได้เป็นอะไรกันเข้าใจนะคับ"
"ขอโทษค่ะพี่ไปก่อนนะคะ"
วันนี้เป็นวันที่ผมเบื่อที่สุดในรอบปีทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยววะเดี๋ยวโรงเรียนก็มีค่ายที่ต้องไปกับพี่ฟ้าอีกแม่งไม่อยากนึกสภาพเลยว่ากูต้องเจออะไรบ้าง
แล้วไหนอีสองตัวนั้นวะไม่เห็นมาโรงเรียนกันสักคน
ติ้งๆ
"เต้ยวันนี้กูลานะไม่สบาย ฝากบอกครูด้วย"
"กูด้วยวันนี้กูไม่สบายกูไม่ได้ไปเเรียนกูไปก่อนนะนอนก่อน"
เหมือนฟ้าผ่าตอนกลางวันทำไมวันนี้แม่งเหี้ยขนาดนี้วะเพื่อนสองคนก็ไม่มาแล้วกูจะทำยังไงดีเนี่ย
พลัก!
"ขอโทษๆคับผมไม่ได้ตั้งใจ"ผมรีบขอโทษพี่เค้าตรงงหน้า
"เห้ยมึงหาเรื่องกูหรอวะไอ้เหี้ยเล่นแม่ง"
"ป่าวคับพี่ผมแค่ไม่ได้มองขอโทษคับ"เชี้ยแล่วไงซวยฉิปหายดันมาเจอหัวโจกอีกแล้ว
"ขอโทษมันหายหรอวะไอ้สัส"
"แล้วพี่จะให้ผมทำไงละ ก็ผมขอโทษไปแล้วเพราะผมไม่ได้ตั้งใจ"
"อ้าวไอ้เหี้ยมึงขึ้นเสียงใส่กูหรอ"ฝ่ายตรงข้ามกำหมัดยกมือขึ้นจะต่อยผมใช่ตอนนั้นผมตกใจมากได้แต่หลับตาและเบี่ยงหลบ
"น้องก็ขอโทษแล้วมึงเป็นเหี้ยไรมากปะ เจอกับกูได้นะไอ้สัส!!"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
