นิยายเล่มนี้ข้าพเจ้าได้แรงบันดาลใจจากเพลง Fairytale...
(แต่แค่ไม่ได้ทำตามเนื้อเพลงนะมันเป็นแค่แรงบันดาลใจน่ะ)
ตอนเดียวจบเลยนะจ๊ะ
และจะมีเรื่องอื่นๆมาเรื่อยๆถ้าชอบในนิยายของเราก็อย่าลืมที่จะกดติดตามเพื่ออ่านนิยายเล่มใหม่นะ
🥺✌️
..วันหนึ่งผมได้เดินหลงเข้าไปในป่าในตอนงั้นผมรู้สึกสับสนมากผมได้แต่นั่งเศร้า.และผมได้ไปพบผู้หญิงคนหนึ่งเสียงร้องเพลงของเธอแสนไพรเราะ..ผิวขาวเนียนดุจหิมะ.ดวงตาเปล่งประกาย..และผมเธอเป็นสีสีแดงก่ำ..ผมได้ตกหลุมรักเธอทันทีที่สบตา..เธอค่อยๆเดินเข้ามาหาผม.เราสองคนต่างตกหลุมรักกัน..พวกเราสองต่างบรรเลงเพลงรักกัน..เราดูเป็นคู่รักที่มีความสุข..เธอพาผมไปที่บ้านของเธอที่กลางป่า..บ้านของเธอเป็นกระท่อมหลังเล็กๆที่รายล้อมด้วยธรรมชาติ..เราอยู่กินด้วยกันเป็นเวลาหลายวันพวกเราทะเราะกันกลางวันและกลางคืนก็รักกัน..มีวันหนึ่งผมทะเลาะกับเธอรุนแรงมากผมพลั้งมือไปผลักเธอจนหัวของเธอไปกระแทกกับขอบโต๊ะเลือดของเธอไหลอย่างช้าๆผมรีบทำแผลไห้เธอทันทีและได้ขอโทษเธอซำ้ๆ..เช้าวันต่อมาเธอได้ชวนผมไปเก็บผลไม้ที่ป่า..พวกเราเก็บผลไม้ตามปกติจนถึงเที่ยงผมหิวมากเธอเลยเสนอให้นั่งปิกนิกกันที่ตรงนี้..และจู่ๆก็มีกลุ่มชายเดินเข้าและเล็งธนูที่หญิงอันเป็นที่รักของผมและปล่อยลูกธนูออกมาลูกธนูได้ปักที่กลางอกของเธอ..ผมโกธรและเสียใจมาก..เธอได้จับมือผมไว้และบอกผมว่าเธอคือแฟรี่เธอไม่ใช่มนุษย์และคนกลุ่นนั้นก็คือแฟรี่พวกเขามาลงโทษที่ข้าไม่ทำตามกฎ..เธอพูดเสร็จก็ยื่นสร้อยให้ผมและบอกว่านี่คือสัญลักษณ์ของความรักพวกเรา...เธอได้หลับตาลง..ผมกอดเธอเอาไว้ในอ้อมเเขนเธอได้จากผมไปแล้ว..และพวกเขาก็ได้พูดกับผมว่ามนุษย์และภูติไม่สามารถรักกันได้นั่นคือกฎ..ผมไม่สนเพราะผมรักเธอและได้พูดว่า
ผมพร้อมที่จะถูกสาป..ทันใดนั้นปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น..ร่างกายชายหนุ่มและหญิงสาวได้ส่องแสงและถูดูดเข้าไปในสร้อย..พวกเขาสองคนเข้ามาอยู่ในอีกโลกเป็นโลกที่เงียบสงบและมี่ทุกอย่างเหมือนโลกเดิม..
พวกใช้ชีวิตอยู่ในกระท่อมเล็กๆ..และมีความสุขกับการร้องเพลงในโลกนี้ไม่มีใครที่จะมาขัดขวางความรักของเขาและเธอ...แล้วทั้งสองก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
และผู้ชายคนนี้แสดงให้เห็นว่าชาติกำเหนิดจะเป็นอะไรก็ตามก็ไม่สามารถขวางความรักของพวกเขาสองคนได้..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
