Revenge มาเฟียนักเรียน1
Ep1
โกจีฮเย:นางเอก
สวัสดีค่ะฉันชื่อ โกจีฮเย เคยเป็นเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซลจินหลังจากที่ฉันอายุได้8ขวบก็ได้มีตระกูลเศรษฐีแถวหน้าของเกาหลีใต้รับเลี้ยงฉันนั่นคือคุณนายโกยูจิน(แม่พระเอก)ท่านได้พาให้ฉันเปลี่ยนนามสกุลเป็นของท่านชื่อเดิมของฉันชื่อ คังจีฮเย ปัจจุบันฉันอายุ19ปีอยู่ม.5
โดจุนฮยอก:พระเอก
ผมชื่อ โดจุนฮยอก เป็นลูกชายของคุณนายโกยูจินและคุณโดซังจินเจ้าของบริษัทโดซังกรุ๊ปพวกท่านได้อุปการะโกจีฮเยไว้และภายหลังจากแม่ท่านเสียไปก็ได้ให้โกจีฮเยเป็นคู่หมั้นของผม ผมอายุ24ปี
ณ โรงเรียนดงฮันเมืองปูซาน
ยูริ:👿
นี่เธอ....//จับหน้านางเอก
โกจีฮเย:นางเอก
😫//หลบสายตา
ยูริ:👿
ได้ยินว่าวันนี้เอาเงินมาเยอะหนิแบ่งให้พวกเราบ้างสิ😈//ล้วงกระเป๋านางเอก
ยูริ:👿
//จับหน้านางเอกแรงๆ
โกจีฮเย:นางเอก
//ค่อยๆเอามือหยิบกระเป๋าเงินออกจากกระเป๋ากระโปรง
ยูริ:👿
เอามานี่!//ดึงอย่างแรง
ยูริ:👿
//เอาเงินไป+ทิ้งกระเป๋าให้นางเอก
ยูริ:👿
มีเงินอยู่นะเนี่ยตั้ง40,000วอนแน่ะ//โชว์เงิน
พัคชินเฮ:👿
//ก้มมองนางเอกด้วยสายตาเหยียดหยาม
พัคชินเฮ:👿
เธอน่ะคราวหน้าถ้าทำดีกับเราไว้เยอะๆเราอาจจะปล่อยเธอไปบ้างนะ😏ไปกันเถอะ//ยืนขึ้น
โกจีฮเย:นางเอก
เรามันอ่อนแอจริงๆ😔//เก็บของ
ณ ตอนนี้นางเอกอยู่ในสภาพยุ่งเยิ๋ง
โกจีฮเย:นางเอก
//เดินมาน่าโรงเรียน+ทำตัวปกติ
ตัวประกอบ
//มองนางเอกทางกระจก
ตัวประกอบ
คุณหนูน่าเศร้าจังเลยนะครับเป็น...อะไรรึเปล่าครับ
โกจีฮเย:นางเอก
ไม่มีอะไรหรอกขับต่อไปเถอะ
ณ คฤหาสน์ครอบครัวบริษัทโดซังกรุ๊ป
นางเอกเป็นลูกบุญธรรมของพ่อพระเอกและแม่พระเอกที่มาจากสถานเลี้ยงกำพร้าและหลังจากแม่พระเอกเสียไปพ่อพระเอกก็ให้นางเอกเป็นคู่หมั้นกับพระเอกแต่ตอนนี้พ่อพระเอกไปดูแลบริษัทที่อเมริกา
โกจีฮเย:นางเอก
//เดินเข้าไป
โดจุนฮยอก:พระเอก
กลับมาแล้วหรอ//ลงจากชั้นบน
โดจุนฮยอก:พระเอก
ฉันรอเธอมากินข้าวพร้อมกันน่ะ
โดจุนฮยอก:พระเอก
เป็นไงบ้างเปิดเทอมมาอาทิตย์นึงแล้วหืม
โกจีฮเย:นางเอก
แล้วทำไมไม่กินล่ะคะวันนี้ฉันไม่หิวค่ะ//ขึ้นไปด้านบน
โดจุนฮยอก:พระเอก
แต่เธอไม่ได้นั่งกินข้าวกับฉันมานานแล้วนะก่อนพ่อไปอเมริกาพ่อฝากให้ฉันดูแลเธอ
โกจีฮเย:นางเอก
ฉันโตละนะคะพี่
โดจุนฮยอก:พระเอก
โตก็ดีสิยิ่งโตก็ยิ่งถึงวันแต่งงานของเราเร็วขึ้น
โกจีฮเย:นางเอก
พี่ก็....คิดอะไรคะเนี่ยไปเลยๆฉันไม่หิว//ขึ้นไป
โดจุนฮยอก:พระเอก
5555โอเคก็ได้//มานั่งรับประทานอาหาร
โดจุนฮยอก:พระเอก
//กินข้าวอยู่
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//เดินมาหาพระเอก
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
นายน้อยครับพรุ่งนี้จะมีการประชุมเรื่องโปรเจคใหม่ของเดือนนี้ครัย
โดจุนฮยอก:พระเอก
อืม//เย็นชา
โดจุนฮยอก:พระเอก
ไปดูถามคุณหนูมาว่าวันนี้ได้ออมเงินบ้างรึเปล่า//เย็นชา
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
ครับนายน้อย//เดินขึ้นไปด้านบน
โกจีฮเย:นางเอก
//ติดพลาสเตอร์ที่หัวเข่าอยู่
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//เคาะประตู
โกจีฮเย:นางเอก
!!//รีบเก็บกล่องปฐมพยาบาล
โกจีฮเย:นางเอก
เข้ามาได้ค่ะ
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//เปิดประตู
โกจีฮเย:นางเอก
อ้าว!...มีอะไรหรอ
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
นายน้อยฝากมาถามว่าได้ออมเงินตามที่บอกรึเปล่าครับ
โกจีฮเย:นางเอก
//ก้มหน้า+กัดฟัน
โกจีฮเย:นางเอก
....ค่ะ...ออมค่ะ🙂
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
คุณหนูมีอะไรรึเปล่าครับหน้าเศร้าตลอดเวลาเลย
โกจีฮเย:นางเอก
ไม่มีอะไร....ฝากบอกพี่จุนฮยอกว่าฉันออมไม่ต้องห่วง
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
ครับ...
โกจีฮเย:นางเอก
ไม่มีอะไรนายก็ออกไปเถอะ
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//ก้ม+เดินออกไป
โกจีฮเย:นางเอก
รวยเสียเปล่าเรามันคนอ่อนแอ😢//ดูแผลถลอกตรงหัวเข่า
Ep2
โดจุนฮยอก:พระเอก
เสร็จแล้วหรอ//ถือเสื้อสูท
โกจีฮเย:นางเอก
พี่จะไปไหนหรอคะแต่งตัวดูดีเชียว
โดจุนฮยอก:พระเอก
อ้อ ฉันจะไปประชุมเรื่องโปรเจคใหม่สำหรับเดือนนี้เผื่อจะได้คุยกับนักลงทุนที่มาจากสเปนน่ะ
โดจุนฮยอก:พระเอก
//เห็นแผลที่หัวเข่านางเอก
โดจุนฮยอก:พระเอก
หัวเข่าเธอไปโดนอะไรมาน่ะ
โกจีฮเย:นางเอก
อ๋อ....ล้มน่ะค่ะ
โดจุนฮยอก:พระเอก
ทำไมล้มบ่อยจังเมื่อ2-3วันก่อนแผลที่ข้อศอกเธอก็ยังไม่หาย
โดจุนฮยอก:พระเอก
มีอะไรรึเปล่าจีฮเย
โกจีฮเย:นางเอก
เปล่าค่ะ....ก็บอกว่าล้มจริงๆไง
โดจุนฮยอก:พระเอก
อย่าล้มบ่อยนักล่ะ
โกจีฮเย:นางเอก
ค่ะ....//☹️
โดจุนฮยอก:พระเอก
ไปเถอะไปพร้อมฉัน
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
ครับ//เดินไปเตรียมรถ
โกจีฮเย:นางเอก
//เดินออกไป
โกจีฮเย:นางเอก
ไปก่อนนะคะ☺️
โดจุนฮยอก:พระเอก
ค้าบคุณคู่หมั้น☺️
โกจีฮเย:นางเอก
นี่นายอย่าให้ใครมาทำพี่โดจุนฮยอกนะ
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
ครับๆๆ//นั่งเบาะคนขับ
โดจุนฮยอก:พระเอก
ไม่ต้องห่วงฉันหรอกอย่าลืมทานข้าวเที่ยงด้วยนะไปเถอะ☺️
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//ออกรถ
ระหว่างที่ครูยังไม่เข้ามาสอนนางเอกนั่งอยู่ดีๆก็มีพวกชอบแกล้งนางเอกมาแกล้ง
ยูริ:👿
อุ้ยตาย!เงินเมื่อวานหมดแล้วอ่ะ😏
พัคชินเฮ:👿
นั่นสิ!ของเยอะเกินไปอ่ะ
พัคชินเฮ:👿
ไม่ทราบว่าเธอเนี่ยมีเงินให้เราอีกไหมล่ะถ้าเธอมีเนี่ย....เราจะไม่แกล้งเธอนะ//ม้วนผมนางเอก
พัคชินเฮ:👿
ฉันถามน่ะไม่ได้ยินหรอ
โกจีฮเย:นางเอก
//กลั้นน้ำตา
ยูริ:👿
อุ๊ย!ทำไมอ่ะร้องไห้ทำไมปัญญาอ่อนจังเลยนะเธอเนี่ย
โกจีฮเย:นางเอก
ปล่อยนะ!//สบัดจนมือไปตบหน้ายูริ
โกจีฮเย:นางเอก
ฉันไม่ได้ตั้งใจ!😭ฉันไม่ได้ตั้งใจ
โกจีฮเย:นางเอก
โอ๊ย!เจ็บ!😢
ยูริ:👿
เธอนี่มัน....ปัญญาอ่อนจริงๆเงียบเดี๋ยวนี้!
โกจีฮเย:นางเอก
//ร้องไห้หนักขึ้น
ยูริ:👿
ฉันบอกให้หยุด!//ดึงแรง
โกจีฮเย:นางเอก
โอ๊ยย!ฮือออๆๆ//เจ็บ
ฮันแดชิก:👿
เห้ย!//ยืนพิงประตู
ฮันแดชิก:👿
หนวกหูว่ะ!เธอหยุดร้องไห้ได้รึยัง!ก็เพราะว่าเธออ่อนแอแบบนี้ไงใครๆก็ไม่อยากให้เธออยู่กันที้งนั้นแหล่ะจีฮเย😈
ครูประจำชั้นนางเอก
//ครูเดินเข้ามา
ทุกคนที่มุงมองเหตุการณ์อยู่ก็รีบกลับไปนั่งที่
ยูริ:👿
เหอะ!ฝากไว้ก่อนเถอะ//เดินกลับไปนั่ง
พัคชินเฮ:👿
👿//เดินกลับไปนั่ง
ฮันแดชิก:👿
น่ารำคาญเย็นนี้กะจะมาหาอะไรสนุกๆอดสนุกแล้ว//เดินกลับไปห้องเรียนตนเอง
โกจีฮเย:นางเอก
//รีบเช็ดน้ำตา
หลังเลิกเรียนวิชานี้เสร็จ
ครูประจำชั้นนางเอก
โกจีฮเย
ครูประจำชั้นนางเอก
พักเที่ยงมาหาครูหน่อย
โกจีฮเย:นางเอก
//ก้มหน้าก้มตา
Ep3
ครูประจำชั้นนางเอก
เธอบอกครูมาได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
โกจีฮเย:นางเอก
//นั่งก้มหน้า
ครูประจำชั้นนางเอก
จีฮเยว่าไงเธอถูกเพื่อนในห้องแกล้งใช่ไหมพูดกับครูหน่อยสิ
ครูประจำชั้นนางเอก
ใช่ไหม??
โกจีฮเย:นางเอก
....ค่ะ//พยักหน้า
ครูประจำชั้นนางเอก
ใครเป็นคนแกล้งเธอจีฮเยเล่าให้ครูฟังได้ไหม
ครูประจำชั้นนางเอก
ทำไมล่ะ...
ครูประจำชั้นนางเอก
เธอบอกครูครูจะแก้ปัญหาให้
โกจีฮเย:นางเอก
คือ....//เล่าให้ฟังทั้งหมด
ครูประจำชั้นนางเอก
ครูเข้าใจแล้วครูจะจัดการให้
โกจีฮเย:นางเอก
เอ้า....น้ำหมึกปากกาหมดทำยังไงดีล่ะ//ดูในกระเป๋า
โกจีฮเย:นางเอก
ไม่ติดสักแท่งเลย
โกจีฮเย:นางเอก
ขอบคุณมากนะอารี
2วันผ่านไปนางเอกและโจอารีเริ่มสนิทกัน
โกจีฮเย:นางเอก
//นั่งกินข้าว
พัคชินเฮ:👿
//เดินมาหานางเอก
พัคชินเฮ:👿
เพราะแกคนเดียวทำให้พวกฉันโดนพักการเรียนตั้ง3วันแถมไม่ได่ออกไปช๊อปปิ้งเพราะพ่อไม่ให้ออกไป!
ยูริ:👿
แกสินะที่ฟ้องครู!ไอ้ขี้ฟ้อง//ตบนางเอก
โกจีฮเย:นางเอก
โอ๊ย!//โดนตบ
ยูริ:👿
เจ็บไหมล่ะ!สมควรโดนแล้วล่ะนังเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!
ยูริ:👿
ข้าวที่แกกินมันคงไม่อร่อยหรอก//พูดเสร็จเทน้ำแดงราดถาดข้าวนางเอก
ยูริ:👿
กินสิวะ!//ดึงผมนางเอก
ยูริ:👿
แกมันแค่ไอ้เด็กขอทานปัญญาอ่อนขี้ฟ้อง
โกจีฮเย:นางเอก
ขอร้องล่ะ!ๆๆฉัยไม่กบ้าอีกแล้วได้โปรดปล่อยฉันเถอะนะ😭
พัคชินเฮ:👿
ฉันปล่อยเธอแต่เย็นนี้เจอกันที่ดาดฟ้าอาคารบีละกัน ฉันมีเรื่องจะเซอร์ไพรส์เธอน่ะ//กระซิบ
พัคชินเฮ:👿
กลับ//เดินกลับไป
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
//เดินเข้ามา
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
นายน้อยเรียกผมมีอะไรรึเปล่าครับ
โดจุนฮยอก:พระเอก
เย็นนี้ฉันงานเยอะมากกะจะพาจีฮเยไปทานข้าวข้างนอกกับฉันส่งคนไปรับเธอกลับบ้านให้ปลอดภัยด้วย
โนวอนโฮ:ลูกน้องคนสนิทพระเอก
ครับนายน้อยผมจะให้คนไปรับคุณหนู//เดินออกไป
โดจุนฮยอก:พระเอก
//ทำงานต่อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
