​

...แนะนำตัวละคร...

...เจ้าพ่อ 'เถื่อน'...

"ถิรกร ธีร์นันธานา" อายุ 33 ปี เจ้าพ่อเหนืออิทธิพล เจ้าของผับ บาร์และคาสิโนที่ใหญ่ที่สุด และมีอิทธิพลเหนือกฎหมาย เอาแต่ใจ ไม่ยอมใคร และขึ้นชื่อเจ้าชู้ตัวพ่อเบอร์ต้น!!!

...มิเกล...

"มิเกล กิติเดช" อายุ 22 ปี ลูกคุณหนูไฮโซตกกระป๋อง! เพราะดื้อไม่ฟังคำสั่งของพ่อเลยถูกลงโทษยึดบัตรเครดิต จนทำให้ได้ไปเป็นเด็กในผับของเจ้าพ่อเถื่อนหาเงินเลี้ยงตัวเอง

📍📚นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งล้วนๆ บุคคลในภาพและสถานที่ต่างๆ ในเนื้อเรื่องไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบทเนื้อหาเลย เกิดจากความมโนของผู้แต่งเอง อาจมีเนื้อหาและคำหยาบคายต้องขออภัย หากผิดพลาดปนะการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วย

...————————————————————...

​

ณ คฤหาสน์ตระกูลกิติเดช

“คุณพ่อออออออ! คุณพ่อจะมาตัดบัตรเครดิตมิเกลทุกใบแบบนี้ไม่ได้นะคะ!”

สาวร่างบางลูกสาวเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ รีบวิ่งเข้ามาในห้องโถงของบ้านและวีนทันที่เมื่อเจอกับบุคคลที่ทำให้เธอหน้างอแบบนี้

สวัสดีฉันชื่อ ‘มิเกล กิติเดช’ ลูกสาวแสนสวยเพียงคนเดียวของ ‘คุณหญิงมลตรา กิติเดช’ และท่าน ‘ณรงค์ กิติเดส’ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์และเป็นเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ด้วย แต่เรื่องประวัติของฉันเอาไว้ก่อนตอนนี้ขอเคลียกับคุณพ่อบังเกิดเกล้าที่แสนใจดำคนนี้หน่อย วันนี้ฉันอุตส่าห์แต่งตัวสวยออกไปช้อปปิ้งดีๆ แต่ดันมาเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดว่าคุณหนูไฮโซมิเกลแบบฉันจะไม่สามารถรูดบัตรซื้อของได้เลยแม้สักใบเดียว ใบเดียวก็ไม่ได้เลย! ส่วนสาเหตุนั้นก็คนที่อยู่ตรงหน้าฉันเนี่ยแหละ

“หึ! ก็มิเกลไม่ยอม ‘มีหลานสืบสกุลให้พ่อ’ พ่อก็ต้องดัดนิสัยแสนดื้อของลูกแบบนี้แหละ”

“คุณพ่อ! มิเกลพึ่งอายุ22เองนะคะ!”

“พ่อก็ 68 แล้ว ไม่รู้จะอยู่อีกนานแค่ไหน พ่ออยากเห็นหน้าหลานแล้วนะ”

“แต่หนูยังเรียนมหาลัยอยู่เลยนะคะ”

“ไม่เป็นไร พ่อเลี้ยงให้ได้”

“แต่หนู ยัง ไม่ มี แฟน เลยนะคะ จะไปเอาหลานให้คุณพ่อจากไหน”

“ก็ไปทำสิ! สมัยนี้เทคโนโลยีมันล้ำหน้าจะตาย ไม่มีผัว แต่มีลูกได้!”

“คุณพ่อ!!!”

“หยุด! พ่อไม่คุยกับลูกแล้วต่อไปนี้หนูหาเงินใช้เองเลย พ่อจะไม่ให้เงินลูกแล้วจนกว่าจะยอมไปทำหลานให้พ่อ”

“คุณพ่อออออ!!!”

พูดจบคุณพ่อก็เดินออกจากบ้านทันที พวกคุณฟังไม่ผิดหรอกค่ะ พ่อของฉันเขาต้องการมีหลานค่ะ โดยอ้างว่าอายุมากแล้วอยากมีหลานไว้สืบสกุล อยากเห็นหน้าหลานก่อนตาย และบลาๆๆ

เนื่องด้วยพ่อและแม่ของฉันท่านอายุห่างกันถึง 20 ปี และกว่าจะมีฉันท่านก็อายุมากแล้ว เลยต้องการอยากมีหลานมากกกก!!!!

🤣🤣🤣🤣

​

ณ คอนโดขนาดเล็กแห่งหนึ่ง

“ของทั้งหมดจัดเรียบร้อยแล้วนะครับคุณหนู ผมขอตัวก่อนนะครับ”

“ขอบคุณค่ะพี่โชค”

ฉันของคุณพี่โชคมือขวาคนสนิทของคุณพ่อ หลังจากที่ฉันเถียงกับคุณพ่อเมื่อตอนบ่าย ไม่นานหลังจากนั้นข้าวของของฉันแทบทั้งหมดก็ถูกย้ายออกจากคอนโดสุดหรูหรา มาอยู่ในห้องแคบๆ ในคอนโดขนาดเล็กแห่งหนึ่งใกล้กับมหาลัยที่ฉันเรียนในเวลาไม่กี่ชั่วโมง

ชีวิตคุณหนูไฮโซแสนสุขสบายของมิเกลจะต้องมาจบลงเพราะพ่อต้องการมีหลาน แต่ฉันยังมีให้ตอนนี้ไม่ได้เนี่ยนะ เฮ้อ!!!! อยากจะถอนหายใจดังๆ สักพันรอบ กะจะโทรไปฟ้องคุณแม่สุดที่รักว่าสามีคุณแม่รังแกลูกสาวคนนี้ แต่ผลที่ได้คือคุณแม่ก็เห็นดีงามกับคุณพ่อด้วย! ชีวิตฉันทำไมมันน่าสงสารอย่างนี้ อายุพึ่ง22เอง ทำไมต้องมาเจอแบบนี้!!!!

ฉันอายุ 22 ปี เรียนอยู่มหาลัยดังแห่งหนึ่ง อยู่คณะบริหารปี4ใกล้จะจบแล้ว เลยทำให้คุณพ่อสุดที่รักอยากได้หลานขึ้นมาทันที

“กรี๊งงงงงงงง”

อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของฉันก็ดังขึ้นโดยปรากฎชื่อบนจอว่า ‘โมเดล ที่รัก❤️’ เพื่อนสุดซี้ที่รักของฉันนั้นเอง

“ฮัลโล! ที่รักกกกกกก”

“ (ที่รักกกก....ฮาๆ เป็นไงคะคุณมึง! ได้ข่าวว่าโดนพ่อย้ายคอนโดหรูไปอยู่คอนโดรังหนูหรอมึง) ”

“แหม! ข่าวไวจังเลยนะมึง! ทำไม? จะโทรมาซ้ำเติมกุหรอ?”

“ (ฮาๆ เอ่อ! อิอิ กุล้อเล่น...ที่กุโทรมาเพราะได้ข่าวว่ามึงโดนตัดช่องทางการเงินด้วยหรอ?) ”

“ก็ใช่นะสิ กุเครียดอยู่เนี่ย! จะทำยังไงดี พ่อนะพ่อ”

“ (ให้กุช่วยไหม?) ”

“🤩มึงจะให้กุยืมเงินหรอเพื่อนรักกกก”

“ (ไอยืมอะ...กุก็ให้ยืมได้แหละแต่มันก็ได้แค่ส่วนนึง แต่ให้ตลอดคงไม่ได้เพราะกุก็โดนจำกัดงบค่ะช่วงนี้ 😅 แต่เดี๋ยวกุฝากงานให้มึงเอง ที่นี่เงินดีมากมึง) ”

“งานอะไรวะ?”

“ (ผู้ช่วยเลขา) ”

“ที่ไหนวะ?”

“ (เป็นงานในเครือของ TN กรุ๊ปนะมึง พอดีลูกพี่ลูกน้องกุพี่นนท์อะเขาเป็นเพื่อนกับเจ้าของที่นั้น พี่นนท์แกบ่นกับกุว่าทาง TN กรุ๊ปเขาหาผู้ช่วยเลขาอยู่ วันนี้กุเลยโทรไปขอฝากมึงกับเขาให้เลยไหนๆ เทอมหน้ามึงก็หาที่ฝึกงานอยู่ดีทำที่นี่ไปก่อนเลยละกัน) ”

“หรอ? เอางั้นก็ได้ เพราะตอนนี้กุคงเลือกอะไรไม่ได้มากอยู่แล้ว ตามมึงเลยค่ะเพื่อน”

“ (มึงตกลงนะ เดี๋ยวกุไปบอกพี่นนท์ให้) ”

“อือ ขอบใจมากนะมึง”

“ (ไม่เป็นไร เพื่อนกันกุพร้อมช่วยเหลือค่ะ) ”

“รักมึงที่สุดดดด”

“ (ออ! มีเรื่องสำคัญอย่างนึงนะมึง) ”

“อะไร?”

“ (เจ้าของที่นั้นหล่อมากกกกกก มึง! ถ้าขี้เกียจทำงานมึงก็จับเจ้าของเขาทำผัวไปเลยค่ะเพื่อน) ”

“อีโมเดล กุหางานค่ะไม่ได้หา ผัว”

“ (แหม...มึง ไหนๆ พ่อมึงก็อยากได้หลานแล้วแทนที่มึงจะไปให้หมอหาเชื้อมาทำลูกให้มึง มึงก็ให้พี่เขาทำให้แทนไปเลยสิ ฮาๆๆๆ) ”

“ไม่ค่ะ! กุยังต้องการเป็น มิเกล สวย และ โสด อยู่ค่ะ”

“ (ค่ะ! กุจะคอยดูว่าถ้ามึงเจอ เจ้าพ่อเถื่อน แล้วมึงจะกลับคำพูดไหม? กุเตือนนะคะคนนี้คือหล่อมาก หล่อวัวตายควายล้มค่ะมึง แต่ก็ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ตัวพ่อเหมือนกัน) ”

“หึ! ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ กุไม่ยุ่งค่ะ ยิ่งตัวพ่อด้วยมิเกลไม่สนเลยแหละค่ะ”

“จ้าาาา กุจะคอยดู”

​

_____________________________________________________

>>>มิเกล สู้ๆนะหนู <<<

​

ณ บริษัท TN กรุ๊ป

“เออ...สวัสดีค่ะ มาติดต่อสัมภาษณ์งานค่ะ”

หลังจากวันนั้นที่คุยกับยัยโมเดล 2วันต่อมาทางบริษัทก็นัดฉันมาสัมภาษณ์วันนี้เลย ไม่รู้เขาจะรับไหม ถึงจะบอกว่าฝากแล้วก็เถอะฉันก็ยังตื่นเต้นอยู่ดี เพราะบริษัทในเครือนี้ใครๆ ก็อยากเข้าเพราะเงินดี

“ชื่อคุณอะไรคะ?”

“มิเกลค่ะ”

“สักคู่นะคะ.....เชิญที่ชั้น35ได้เลยค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ”

ฉันขอบคุณพี่พนักงานประชาสัมพันธ์ก่อนจะเดินขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น35ตามที่พี่เขาบอก

เมื่อมาถึงก็มีคนบอกให้ฉันนั่งรอเขาเรียกชื่อ ดูรวมๆ แล้วคนมาสัมภาษณ์วันนี้ก็10กว่าคนได้ แต่ละคนคือแต่งตัวสวยจัดเต็มมาก อย่างกับมาเดินโชว์แฟชั่นกันไม่เหมือนมาสัมภาษณ์งานเลย

“คุณ มิเกล เชิญค่ะ”

“...คะ...ค่ะ”

“......”

“สวัสดีค่ะ”

“ครับ”

ฉันยกมือไหว้ผู้ชายตรงหน้าที่น่าจะเป็นคนสัมภาษณ์ฉัน เพราะมีเขาคนเดียวอยู่ในห้องนี้ หน้าตาท่าทางดูสุภาพเป็นมิตรดี ที่สำคัญคือหล่อมาก!

“พี่ชื่อเข้มนะครับ เป็นเลขขาของผู้บริหารที่นี่ เราเป็นรุ่นน้องไอ้นนท์ใช่ไหม?”

“ค่ะ”

“งานที่เรามาสมัครวันนี้คือผู้ช่วยเลขาพี่”

“ค่ะ”

“หน้าที่ของเราคือรับงานจากพี่ และช่วยงานต่างๆ ที่พี่มอบให้กับ หรืองานที่นายเขาสั่ง”

“ค่ะ”

“ส่วนสูงเท่าไหร่?”

“คะ? ...165 เซนติเมตรค่ะ”

“น้ำหนัก?”

“45 ค่ะ”

“อืมดี รวมๆ ที่พี่สัมภาษณ์มาวันนี้คือน้องดีสุด ผ่าน!”

“คะ?”

“โอเค เราพร้อมทำงานเลยวันไหน?”

“เออเดี๋ยวนะคะ...ไม่สัมภาษณ์หนูหรอคะ?”

“เมื่อกี้พี่ก็สัมภาษณ์แล้วไง”

“•? •”

“นอกเหนือจากนั้น พี่ฟังมาจากไอ้นนท์มาบ้างแล้ว พี่แต่อยากเจอตัวจริงเราก่อนให้เริ่มทำงานนะ ได้ยินมาว่าเรายังเรียนอยู่นิ แต่ไม่ใช่ปัญหาเพราะงานที่พี่จะให้น้องทำส่วนมากเป็นช่วงกลางคืน ส่วนกลางวันถ้าต้องให้ทำจริงๆ ก็เดี๋ยวให้งานไม่เกินบ่ายโมงละกัน เพราะส่วนมากเราเรียนบ่ายใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ”

ถ้ารู้ประวัติฉันขนาดนี้แล้วก็คงไม่ต้องถามฉันก็ได้แบบที่เขาว่านั่นแหละ

“แล้วเราเริ่มงานได้เลยไหม? หรือจะเริ่มวันไหน?”

“วันนี้เลยก็ได้ค่ะ วันนี้หนูไม่มีเรียน”

“ออ งั้นก็ได้ครับ”

“ค่ะ”

“ออ! ส่วนเรื่องเงินเดือนเริ่มต้นพี่ให้ก่อน40,000บาทนะ เดี๋ยวหลังจากนั้นนายจะขึ้นให้อีกหรือยังไงค่อยว่าอีกที”

“0_0 สี่หมื่น!”

“ครับ น้อยไปหรอ?”

“เออ...มันมากนะคะ ที่คิดไว้ตอนแรกไม่คิดว่าจะได้เยอะขนาดนี้ อีกอย่างหนูยังเป็นนักศึกษาไม่มีประสบการณ์เลยนะคะ เลยไม่ได้คาดหวัง”

“มันเหมาะสมแล้วครับ”

“หรอคะ?”

“ครับ😊”

ทำไมรู้สึกว่ารอยยิ้มของพี่เข้มที่ส่งมาให้ฉันมันดูแปลกๆว่ะ! เอาวะ! เงินตั้งสี่หมื่น อีมิเกลสู้ตายจ๊ะ!

_______________________________________

และฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของนักอ่านทุกท่านด้วยน๊า ^_^

​