"อะ ที่นี้ที่ไหน"

"ยินดีต้อนรับเหล่าผู้กล้า ข้ามีนามว่า

ฟาลุค วอน เธอเรีย เป็นกษัตริย์ของอาณาจักรเธอเรียแห่งนี้"

"นี้มันเกิดอะไรขึ้น"

"ข้าได้อัญเชิญพวกท่าน เหล่าผู้กล้ามาที่โลกแห่ง เพื่อขอให้พวกท่านช่วยมนุษยชาติด้วยการไปปราบจอมมารเพื่อสันติสุขของโลกใบนี้ ได้โปรดช่วยพวกเราด้วยเถิด" ชายวันกลางคนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์พูด

"เดียวข้าจะอธิบายรายละเอียดให้พวกท่านฟังเองครับ ข้ามีนามว่า เรฮิม เป็นนายกเทศมนตรี ของอาณาจักรแห่งนี้ อาณาจักรเธอเรียของเรานั้นเป็นประเทศที่อยู่ชิดกับแดนจอมมารมากที่สุดและเราถือว่าเราเป็นด่านป้องกันแดนมนุษย์ และในตอนนี้สถานะการณ์กำลังแย่ลงเรื่อยๆ เนื่องจากกองทัพของเราเริ่มเหนื่อยล้า จากการรบอันยาวนาน เราเลยหวังว่าท่านผู้กล้าจะสามารถช่วยมนุษยชาติจากภัยพิบัติครั้งนี้ด้วยครับ"

ว่าไงนะ!!!

"ห๊า เรื่องแบบนี้เราไปทำได้ยังไง"

"เหล่าผู้กล้าและสหายนั้นจะได้รับพลังและอาชีพที่ทรงพลังโดยมี ผู้กล้า ปราชญ์ นักเวทย์ และ ปรมาจารย์นักสู้ ขอรับ พวกท่านลองพูดว่า เปิดหน้าสเตตัส สิขอรับ"

"โอะ ฉันได้เป็นผู้กล้าละ"ผู้ชายหน้าหล่อคนหนึ่งพูดขึ้นเขามีชื่อว่า ยามามุระ คาสึชิ

"ฉันได้ปราชญ์ค่ะ" หญิงสาวคนนี้มีชื่อว่า ซายากโคอิ

"ส่วนฉันได้นักเวทย์" คนที่3มีชื่อว่า นิยามะ โตเอ็น

"ดิฉันได้ปรมจารย์นักสู้" คนที่4มีชื่อว่า ซาซายะ ริกะ

"โอ้ เป็นไม่กี่ครั้งที่เราอัญเชิญปาร์ตี้ผู้ได้ครบขนาดนี้"

"เอ๋ แล้วผมละ?" ส่วนนี้ผมเองผมมีชื่อว่า ซาวะดะ โยชิ

"หืม การอัญเชิญจะมีแค่4คนนะขอรับ"

"แล้วฉันละจะทำยังไง"

"คนที่ทำอะไรไม่ได้ ก็คงต้องออกไปหาอาชีพทำเอาเองครับ"

เดียวๆๆ นี้พวกเอ็งจะอัญเชิญตรูมาแล้วพอไม่มีประโยชน์ก็โยนทิ้งอย่างนี้เนี่ยนะ จะขอให้ไอพวก4คนนั้นช่วยก็คงไม่ได้เพราะพวกเราถึงจะอยู่ห้องเดียวกันแต่ไอพวกนั้นเราก็ไม่เคยคุยด้วยเลยแถมดูเหยียดหยามเราอีกต่างหาก แล้วอาชีพของตรูนี้มันอะไรกันแน่ อาชีพ:พระเจ้า แล้วก็ไอสกิลนี้อีก สกิล:สรรสร้างไร้ขอบเขต หลังจากนั้นไม่นานเสียงของชายที่นั่งบนบัลลังก์ก็พูดขึ้นว่า

"ทหารจับคนไร้ประโยชน์นี้โยนออกไปนอกเมือง"

"อะไรกันฟระอยู่ดีๆก็โยนเราออกมา คอยดูเถอะแล้วพวกแกจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ ก่อนหน้านั้นเราคงต้องลองใช้สกิลของเราดูก่อน มันบอกว่าไร้ขอบเขตสินะ งั้น บ้าน"

พรึ่บ จู่ๆก็มีบ้านหลังหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากไหนก็ไม่รู้

"หืม หมายความว่าฉันสร้างได้ทุกสิ่งงั้นสินะ สงสัยจังว่ามันจัสร้างสกิลได้ด้วยไหม ฉันอยากจะมีสกิลต่อสู้บ้าง แบบ สกิลนักดาบในตำนานในเกมส์ที่เล่นจังน่า"

"ได้รับสกิล****นักดาบในตำนาน****"

"ห๊ะ หมายความว่าฉันสร้างได้แม้แต่สกิลงั้นหรอ หึๆๆ หึหึๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ ด้วยสกิลนี้แหละฉันจะสร้างอาณาจักรของฉันและยกทัพมาถล่มไออาณาจักรเฮงซวยนี้ซะ ล้างคอรอได้เลยไอพวกสารเลว"

ก่อนอื่นฉันต้องหาพื้นที่สร้างอาณาจักรก่อน สร้างสกิลเรียนรู้ภูมิศาสตร์

"ได้รับสกิล เรียนรู้ภูมิศาสตร์"

หืม ตรงนี้เป็นเขตอาณาจักรนี้สินะ ถัดไปทางตะวันออกเป็นพื้นที่โล่ง เอาละ ตัดสินใจแล้ว เราจะสร้างอาณาจักรตรงนั้น ก่อนอื่นก็ต้องเดินทางไปที่นั้น สร้างสกิลวาร์ป

"ได้รับสกิล วาร์ป"

งั้นไปเลย

นี้ก็ผ่านมา3เดือนหลังจากที่ถูกไอกษัตริย์บ้านั้นอัญเชิญมาผม ซาวะดะ โยชิ ได้ออกมาสร้างอาณาจักรใหม่ของตนเองถึงจะพูดว่าอาณาจักรก็เถอะแต่ตอนนี้ก็มีแค่ปราสาทและกำแพงเมืองและป้อมปราการที่ผมใส่เทคโนโลยีที่ล้ำหน้ามากเพื่อใช้ในการป้องกันกองทัพของอาณาจักรใกล้เคียงแต่ยังไม่มีประชากรสักคนเดียว มีแต่ตัวผมที่เป็นกษัตริย์กับกองทัพจักรกลสงครามที่ผมสร้างขึ้นมาเองด้วยสกิลของผม สิ่งที่ผมรู้คือสกิลของผมนั้นไร้ขอจำกัดในการสร้าง ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ สกิล สิ่งมีชีวิต วิญญาณ หรือแม้กระทั่งปิศาจ ขอเพียงแค่ผมจินตนาการมันได้มันก็จะถูกสร้างขึ้นมา ในตอนนี้อาณาจักรของผมมีกองทัพจักรกลทั้งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ และตอนนี้ผมพร้อมที่จะบุกไปถล่มไอพวกกษัตริย์และพันธมิตรของพวกมันแล้ว เท่าที่ผมได้สอดแนมข้อมูลมา พบว่าความจริงแล้ว จอมมารนั้นไม่เคยส่งกองทัพมาโจมตีมนุษย์สักครั้งเดียวมีแต่กองทัพมนุษย์นั้นบุกไปพยายามสังหารจอมมารแต่ก็โดนกองทัพปิศาจทำลายกองทัพที่ส่งไปสังหารจอมมารแล้วก็กลับมาพร้อมความพ่ายแพ้และเป่าหูผู้คนว่าโดนกองทัพจอมมารบุกเมืองจึงส่งทหารไปต้านกองทัพจอมมารไว้ ช่างเป็นการหลอกลวงที่โคตรจะไร้คุณธรรมเลย ดังนั้นผมจึงตัดสินใจว่าผมจะถล่มอาณาจักรของมนุษย์และปกครองมันเองทั้งหมดเลย เอาละสรุปแผนแล้วในอีก7วันผมจะบุกอาณาจักรที่ใกล้ที่สุดก่อนแต่ผมจะขอลองใช้วิธีทางการทูตก่อนโดยส่งสารให้ยอมจำนนแต่โดยดีแต่ถ้าหากไม่ยอม ผมก็มีแต่ต้องใช้กองทัพของผมบุกยึดเอา อาณาจักรที่ใกล้ที่สุดมีชื่อว่า ราชอาณาจักรทาร์ทัม เป็นอาณาจักรของเผ่ามนุษย์ที่มีความเป็นลัทธิมนุษย์นิยมสูง ลัทธิมนุษย์นิยมคือลัทธิที่ยกย่องมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุดโดยเหยียดหยามเผ่าอื่นๆ และรังเกียจมนุษย์สัตว์มาก โดยหลักแล้วอาณาจักรนี้ถือเป็นอาณาจักรที่กำลังทหารมากพอสมควร โดยมีทหารที่ทราบจากข้อมูลคร่าวอยู่ที่200,000นาย โดยมีกำลังหลักอยู่50,000นาย และหากสภาวะสงครามจะเกณฑ์ทหารเพิ่ม รวมแล้วน่าจะมีทหารฝั่งอาณาจักรประมาณ130,000นายในศึกครั้งนี้ โดยกองทัพของอาณาจักรทาร์ทัมนั้นถือว่าแข็งแกร่งพอตัวสำหรับอาณาจักรต่างๆ แต่กองทัพจักรกลของผมที่มีจำนวนมากกว่า15,000,000ตน โดยที่จักรกลทหารราบ1ตนมีกำลังเท่ากับทหารมนุษย์ธรรมดาๆ100คน แต่ก็เพื่อความไม่ประมาทผมจะยกกำลังไป100,000ตน และส่งกองเรือไปโจมตีทางทะเลเพื่อกันเหนี่ยวไว้ก่อน

"เอาล่ะ กองทัพแห่งจักรวรรดิโยคิ เคลื่อนพลได้"

และแล้วประวัติศาสตร์สงครามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกใบนี้ก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว