ชาติที่สองหารัก
ตอนที่ 1
ฉือฮวา
นี้ข้าอยู่ที่ไหนเนี้ย
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าอยู่เมืองหลิงโจสาวน้อย
ฉือฮวา
แล้วข้ามาที่นี้ได้ไง
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าตายไปแล้วยัยโง่
หลานเฉิน(เทพ)
คิดดีๆสิเจ้าตายเพราะอะไร
ฉือฮวา
ข้าตายเพราะนังเพื่อนเลวนั้น
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าฆ่านางไม่ได้หรอก
หลานเฉิน(เทพ)
เพราะเจ้าตายแล้ว
หลานเฉิน(เทพ)
แล้วเกิดใหม่มาอยู่ร่างฉือฮวาลูกสาวสุดที่รักของเสนาบดี
ฉือฮวา
แล้วเจ้าจะให้ข้าทำยัง
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าก็ใช่ชีวิตชาตินี้ของเจ้าให้คุ้มละกัน
ฉือฮวา
แต่เจ้าของร่างนี้ละนางไปไหน
หลานเฉิน(เทพ)
นางตายเพราะนักลอบสั่งหาร
หลานเฉิน(เทพ)
ข้าจะให้ความทรงจำของเจ้าของร่างนี้ให้เจ้าก็แล้วกัน
หลานเฉิน(เทพ)
แล้วเจ้าต้องเจออุปสรรคอีกมากถ้าเจ้าเรียกชื่อข้า ข้าจะมาช่วยเจ้าเอง
หลานเฉิน(เทพ)
ข้าชื่อหลานเฉิน
หลานเฉิน(เทพ)
ข้าไปละขอให้สนุกกับชาตินี้ของเจ้านะ
แล้วหลังจากนั้นหลานเฉินก็หายตัวไปและความทรงจำของฉือฮวาก็เข้ามาในหัว พร้อมกับเสียงเปิดประตู
หลิงหลง
คุณหนูท่านฟื้นแล้วหลิงหลงดีใจยิ่งนัก😭
ฉือฮวา
หลิงหลงเจ้าหนุดร้องได้แล้ว
ฉือฮวา
แล้วหลิงฟางไปไหนละ?
หลิงหลง
พี่สาวของข้านางตายแล้ว
หลิงหลง
ตอนที่คุณหนูโดนลอบทำร้ายนางไปต่อสู้เพื่อช่วยคุณหนูแต่กลับโดนยาพิษ
หลิงหลง
ข้าขอโทษที่ไม่สามารถช่วยคุณหนูและพี่สาวของข้าได้
หลิงหลง
ข้าน้าจะมาเร็วกว่านี้
ฉือฮวา
เจ้าอย่ากล่าวโทษตัวเองเลย
ฉือฮวา
มันผิดที่ข้าไม่มีวรยุทธมาป้องกันตัว
ฉือฮวา
แล้วคนอื่นละไปไหนกันหมด
หลิงหลง
คือคุณหนูยังจำคำสัญญาที่คุณหนูเคยให้ไว้กับเด็กชายทั้งสองได้รึป่าว?
หลิงหลง
แล้วคุณหนูสัญญาอะไรไว้จำได้รึป่าว
หลิงหลง
ใช่คุณหนูเด็กชายที่คุณหนูได้สัญญาเอาไว้ได้มาขอคุณหนูแต่งงาน
หลิงหลง
แถมทั้งสองคนนั้นก็เป็นองค์ชายอีกด้วยค่ะคุณหนู
เราจะขอเรียกนางเอกว่าฉือฮวานะเพื่อไม่ให้สับสน
ฉือฮวาคิดในใจว่าเจ้าของร่างนี้ไปสัญญาแปลกๆอะไรอีกเนี่ย
ฉือฮวา
แล้วท่านพ่อและท่านแม่ละว่าอย่างไร
หลิงหลง
นายท่านกับนายหญิงบอกว่า.…...
หลิงหลง
ฉือฮวาเป็นเด็กที่ไม่มีความเป็นกุลสตรีอย่างยิ่งขี้เล่นไปวันๆ
หลิงหลง
ไม่เอาไหนแถมชอบรังแกสาวใช้ภายในบ้านอีกไม่มีความเป็นสาวที่ดีโปรดขอให้องค์ชายแต่งงานกับฉืออุ้ย กับ ฉือเจียว ยังดีกว่า
ฉือฮวา
ท่านพ่อและท่านแม่ข้าพูดอย่างนั้นหรอ
ฉือฮวา
แล้วองค์ชายทั้ง 2 ตอบว่าไง
หลิงหลง
ข้าน้อยก็ไม่รู้ค่ะ
หลิงหลง
คุณหนูอยากลองไปฟังไหม
หลังจากนั้นหลิงหลงก็พาคุณหนูของตนไปแอบฟังคำสนทนาของท่านพ่อและท่านแม่และองค์ชาย
เสนาบดี
อย่างที่ข้าเคยบอกฉือฮวาไม่มีความเป็นกุลสตรีชอบเล่นเรื่อยเปื่อย
ฮูหยิน
แต่ท่านพี่ท่านพูดแบบนี้ถือว่ากล่าวโทษลูกให้เป็นคนไม่ดีนะ
เสนาบดีที่เลยกระซิบกับฮูหยินว่าข้าไม่อยากให้ลูกสาวสุดที่รักของข้าแต่งงานนี่นา
ฮูหยิน
พวกเราไม่อยากให้องค์ชายทั้งสองแต่งงานกับฉือฮวา
เฟยเทียน
เพราะอะไรรึฮูหยินทำไมข้าถึงแต่งงานกับฉื่อฮวาไม่ได้
เฟยเจี๋ย
ใช่ฮวาเป็นคนให้คำสัญญาเองเลยนะ
เฟยเจี๋ย
ถือว่าเป็นโทษขั้นร้ายแรงที่หลอกลวงราชวงศ์
เสนาบดี
เดี๋ยวก่อนองค์ชายตระกูลของข้าไม่อยากให้คำพูดของลูกสาวข้าเป็นการพูดปดแต่ข้าอยากให้ลูกสาวได้แต่งงานกับคนที่นางรัก
ฮูหยิน
ข้าเห็นด้วยกับท่านพี่องค์ชายทั้ง 2กลับไปก่อนเถอะ
เฟยเทียน
ได้ข้าจะกลับมาอีกครั้ง
พระองค์ชายทั้งสองไปแล้วฉือฮวาเลยมาหาท่านพ่อและท่านแม่
ฉือฮวา
ท่านพ่อท่านแม่ข้าฟื้นแล้ว
ทั้งสามเข้ามากอดกันด้วยความรัก
ฉือฮวา
ท่านพ่อข้าขอโทษด้วยที่ข้าไปสัญญาอะไรมั่วๆตอนเด็ก
เสนาบดี
ใช่ท่านพ่อและท่านแม่เข้าใจ
ฉือฮวา
ขอบคุณค่ะท่านพ่อท่านแม่
แล้วฉือวาก็ร้องไห้จนคิดว่าตัวเองเป็นฉือฮวาคนนั้นจิงๆไปแล้ว
ฉือฮวา
ขอบคุณที่มาอ่านน้าาา~~~❤️❤️
ตอนที่ 2
ฉืออุ้ย
น้องสามเจ้าอาการเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
ฮูหยิน
พวกเราเป็นห่วงเจ้ามากเลยนะ
ฉือฮวา
ยังไงข้าก็แข็งแรงอยู่แล้ว
เสนาบดี
พวกเรารู้ว่าเจ้าแข็งแรงแต่พวกเราก็อดเป็นห่วงเจ้าไม่ได้
ฉืออุ้ย
ช่วงนี้ท่านพ่อให้คนมาคุ้มกันเยอะขึ้นเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงนะว่าจะเกิดอันตรายอีก
ฉือฮวา
ท่านพ่อและท่านแม่ข้ามีอะไรจะขอ
ฮูหยิน
ท่านพ่อและท่านแม่รอฟังเจ้าอยู่เจ้าพูดออกมาเลย
ฉือฮวา
คือว่าข้าอยากเรียนวรยุทธ
เสนาบดี
ลูกรักแต่เจ้ามีหลิงหลงแล้วมิใช่รึ
ฉือฮวา
ใช่แค่ข้าอยากเรียนเพื่อเกิดสถานการณ์อีก
เสนาบดี
ไม่ได้ถ้าเจ้าเรียนเจ้าต้องมีแต่บาดแผลมากมาย
เสนาบดี
อื่มก็ได้ข้าอนุญาต
ฉือฮวา
เย่ๆข้าดีใจที่สุดเลย
ฉือฮวา
ข้ารักพวกท่านที่สุดเลย❤️❤️❤️
ฉืออุ้ย
ท่านพ่อท่านแม่ท่านแน่ใจดีแล้วรึ
เสนาบดี
ใช่พวกเรามันใจแล้ว
แล้วหลังจากนั้นฉื่อฮวาก็ได้ไปหาหลิงหลง
หลิงหลง
คุณหนูเป็นไงบ้างค่ะ
หลิงหลง
ก็ได้ค่ะ งั้นเราเริ่มพรุ่งนี้นะ
ฉือฮวา
วันพรุ่งนี้ข้าจะไปซ้อมวรยุทธละเจ้ามีอะไรแนะนำข้าได้บ้างรึป่าว
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าต้องฝึกลมปราณก่อน
ฉือฮวา
แล้วมันต้องเปิดลมปราณยังไง
หลานเฉิน(เทพ)
มาเดี๋ยวข้าช่วยละกัน
หลานเฉิน(เทพ)
นั่งสมาธิสิเดี๋ยวข้าจะเอาพลังและความรู้ของข้าช่วยเจ้าเอง
แล้วหลังจากนั้นหลานเฉินก็ได้ช่วยฉื่อฮวาเปิดลมปราณเป็นครั้งแรก
ฉือฮวา
ว้าวสุดยอดมากข้าหายใจสะดวกมากขึ้น
หลานเฉิน(เทพ)
ขออะไรอีกแล้วนะเนี้ย
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้านี่ละโมบจิงๆเลย
หลานเฉิน(เทพ)
ก็ได้ข้าจะให้คำภีร์กับเจ้า
แล้วหลานเฉินก็ให้คำภีร์กับฉือฮวา
ฉือฮวา
แล้วมันคือคำภีร์อะไร
หลานเฉิน(เทพ)
มันคือคำภีร์สวรรค์
หลานเฉิน(เทพ)
หนึ่งในสามคำภีร์ของข้า
ฉือฮวา
ขอบคุณถ้าข้าใช้เสร็จจะเอามาคืนละกัน
หลานเฉิน(เทพ)
ไล่กันแบบนี้เลยหรอก็ได้เดี๋ยวข้าจะไปแล้ว
หลานเฉิน(เทพ)
เวรกรรมอะไรวะเนี้ย😟
หลังจากนั้นหลานเฉินก็สอนวิธีใช้คำภีร์และสอนวรยุทรให้อีก
ฉือฮวา
แล้วเจ้าได้กินอะไรรึยัง?
หลานเฉิน(เทพ)
ข้าเป็นเทพนะข้าไม่หิวหรอก
ฉือฮวา
แต่..แปปนะข้าไปเอาขนมให้เจ้าก่อน
หลานเฉิน(เทพ)
ข้าบอกว่าไม่หิวไง
ฉือฮวา
แต่ตอนที่เจ้าสอนข้าท้องเจ้าร้องนะ
หลานเฉิน(เทพ)
ข้า....°\\\\°
ฉือฮวา
วันนี้พระจันทร์สวยนะท่านรู้ไหม
ฉือฮวา
ท่านอายใช่รึป่าวเนี้ย
หลานเฉิน(เทพ)
ไม่ข้าไม่อาย
ฉือฮวา
อายสินะเป็นเทพแต่หิวขนม
ฉือฮวา
ถือว่าข้าไม่เห็นก็แล้วกันอิอิ
หลานเฉิน(เทพ)
หยุดพูดได้แล้วยัยบ้า
แล้วหลังจากฉื่อฮวาก็มีน้ำตาไหลออกมา
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าเป็นอะไร
ฉือฮวา
ข้าคิดถึงพ่อแม่ในชาติที่เเล้วนะสิ
ฉือฮวา
พวกเขาจะสะบายดีรึป่าวข้าก็ไม่รู้
ฉือฮวา
พวกเขาจะทุกข์ใจเรื่องของข้าไหม
หลานเฉิน(เทพ)
พวกเขาคงไม่ทุกข์ใจหรอก
หลานเฉิน(เทพ)
เพราะพวกเขาอยากให้เจ้ามีความสุขยังไงละ
หลานเฉิน(เทพ)
และยังมองเจ้าเสมอในโลกเดิม
หลังจากนั้นหฃานเฉิงก็หายไป
หลิงหลง
คุณหนูตื่นรึยังค่ะ
หลิงหลง
คุณหนูพร้อมรึยังค่ะ
หลังจากนั้นฉื่อฮวาก็ซ้อมวรยุทธกับหลิงหลงในสวนของจวนเสนาบดี
หลิงหลง
คุณหนูท่านเคยฝึกวรยุทธมาก่อนรึไม่ค่ะ
หลิงหลง
ฝีมือของคุณหนูเหมือนคนฝึกวรยุทรมาเป็นสิบปีเลย
ฉือฮวาคิดในใจต้องเป็นเพราะการสอนของหลานเฉินแน่ๆ
แล้วพอเวลาผ่านไปก็มีสาวใช้สองคนพูดถึงเทศกาลปล่อยโคม
ฉือฮวา
ข้าอยากไปเทศกาลปล่อยโคมจังเลย
หลิงหลง
ไม่ได้ค่ะคุณหนูยังไงก็ไม่ได้
หลิงหลง
ไม่ได้ค่ะนายท่านและนายหญิงสั่งไว้
ฉือฮวาแอบคิดในใจ ว่ากุแอบไปก็ได้วะ
หลิงหลง
วันนี้เลิกซ้อมแค่นี้ก่อนนะคะคุณหนู
ฉือฮวา
ได้เวลาของการแอบไปแล้ว
ฉือฮวาแอบปีนข้ามกำแพงแล้วแอบใช้วิธิตัวเบาที่หลานเฉินสอนไว้
ฉือฮวา
วิชาของหลานเฉินก็ดีเหมือนกันนะเนี้ย
ทำให้ฉือฮวาแอบออกมาได้สำเร็จ
ฉือฮวา
อิอิแอบออกมาสำเร็จแล้ว
ฉือฮวา
ปล่อยโคมเสร็จแล้วก็ไปหาของกินต่อดีกว่า
แล้วหลังจากนั้นฉือฮวาก็ได้โดนนักเลงมารุมล้อม
เพื่อที่จะจำตัวฉือฮวาแล้วมีคนเห็นแต่ไม่สามารถช่วยได้
ฉือฮวารีบวิ่งหนีจนไปเจทางตันแล้วฉือฮวายิ้มและเกือบจะใช้วิชาที่เรียนมากำจัดพวกโจรแต่....
เฟยเทียน
แม่นางเป็นอะไรรึไม่
เฟยเทียน
ช่วงเทศกาลโจรจะมีมากจงระวังตัวด้วยแม่นาง
ฉือฮวา
ข้าขอเลี้ยงอาหารให้ท่านนะเพื่อเป็นการขอบคุณท่านที่ช่วยเหลือ
แล้วหลังจากนั้นก็มีนักเลงจำนวนมากมารุมล้อมรอบตัวทั้งสอง
เพราะจำนวนนักเลงมีมากเลยทำให้ชายหนุ่มคนนั้นต้องอุ้มตัวฉือฮวาหนีออกจากตรงนั้น
ทั้งสองก็ได้ไปพักที่ศาลาแห่งหนึ่ง
เฟยเทียน
ข้าชื่อเฟยเทียนแล้วแม่นางมีชื่อว่าอะไรรึ
ฉือฮวาคิดในใจว่าถ้าบอกชื่อจริงให้เฟยเทียนไปอาจไม่ใช่สถานการณ์ที่ดีกับตนเองแน่
ฉือฮวา
ช้ามีนามว่า เซียงหมิง
ฉือฮวา
เรียกข้าว่าหมิงหมิงก็ได้
เฟยเทียน
หมิงหมิงบ้านเจ้าอยู่ไหนเดี๋ยวข้าไปส่ง
เฟยเทียน
ทำไมเข้าไม่เคยเห็นเจ้ามาก่อนละ
ฉือฮวา
ตอนเด็กข้าชอบอาการป่วยบ่อยไปเลยต้องอยู่แต่บ้านนะ
ฉือฮวา
ขอเบื่อที่จะอยู่แต่บ้านเลยแอบหนีออกมา
เฟยเทียน
ฝนหยุดตกเดี๋ยวข้าไปส่งนะ
ฉือฮวายิ้มให้กับเฟยเทียนทำให้เฟยเทียนมีอาการเขินนิดๆ
แล้วเฟยเทียนก็พาฉือฮวามาตรงตลาด
พร้อมกับฉื่อฮวายื่นซาลาเป๋าให้เฟยเทียนแล้วกล่าวขอบคุณ
ฉือฮวาเห็นเฟยเทียนจากไปแล้วก็ใช้วิชาเบาตัวกลับจวนเสนาบดีทันที
ตอนที่ 3
หลิงหลง
คุณหนูตื่นได้แล้ว~~
ฉือฮวา
ขอนอนต่ออีหน่อยน้าหลิงหลง
หลิงหลง
คุณหนูไปทำอะไรรึป่าวทำไมคุณหนูตื่นสายจังเลย
ฉือฮวา
เมื่อคืนข้านอนไม่หลับเท่านั้นเอง
หลิงหลง
คุณหนูวันนี้ข้าอูส่าจะแอบพาคุณหนูไปซ้อมนอนจวนนะเนี้ย
หลิงหลง
หลิงหลงขออนุญาตนายท่านกับนายหญิงมาแล้ว
ฉือฮวา
เย้ๆข้าดีใจที่สุดเลย
หลิงหลง
คุณหนูไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนน่าจะดีกว่านะคะ
หลิงหลง
คุณหนู คุณหนูต้องแต่งตัวธรรมดากว่านี้นะค่ะ
พอฉือฮวาแต่งตัวเสร็จก็รีบไปซ้อมวรยุทธนอกจวนกับหลิงหลงทันที
ฉือฮวาพอซ้อมกับหลิงหลิงพักใหญ่ก็เริ่มรู้สึกหิวเลยถามหลิงหลงว่า
ฉือฮวา
หลิงหลงข้าหิวมากเลยเราไปโรงเตี๊ยมไปหาอะไรกินกันดีกว่า
พอฉือฮวากับหลิงหลงกินข้าวที่โรงเตี๊ยกันเสร็จแล้วก็เดินไปเจอบัณฑิตท่านหนึ่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่พร้อมกับคนหลายคนที่มาฟังกลอนของบัณฑิตผู้นั้น
พอฉือฮวากับหลิงหลงเดินไปใกล้ๆก็เจกับบัณฑิตหนุ่มรูปงาม
พร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆรุ่นอื่นมากรี๊ดความหล่อเหลาของชายหนุ่มคนนั้น
ฉือฮวาคิดในใจว่าควาหล่อถือว่าใกล้เคียงกับหลานเฉิน
แล้วฉือฮวากับหลิงหลงก็เดินหนีไป~
แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็วิ่งหนีสาวๆจนไปเผลอจับมือฉือฮวามาด้วย
ฉือฮวา
นี่นายปล่อยมือเดี๋ยวนี่นะ
เฟยเจี๋ย
ขอโทษด้วยแม่นางข้าไม่ได้ตั้งใจ
ฉือฮวา
ปล่อยมือเดี๋ยวนี้เลย
เฟยเจี๋ย
ถ้าข้าปล่อยมือเจ้าสาวๆคนอื่นต้องตามข้าทันแน่ๆ
พอชายหนุ่มคนนั้นหนีสาวๆได้สำเร็จแล้วปล่อยมือฉือฮวากับต้นไม้แห่งนึงพร้อมกับกล่าวขอโทษ
เฟยเจี๋ย
ข้าขอโทษแม่นางด้วยข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
ฉือฮวา
เจ้าทำให้ข้าเหนื่อยมากรู้ไหม
ฉือฮวา
ยังไงเจ้าก็ทำให้ข้าลำบาก
เฟยเจี๋ย
ข้าชื่อเฟยเจี๋ยแล้วแม่นางมีชื่อว่าอะไรรึ
ฉือฮวาฟังแบบนั้นเลยใช้ชื่อเซียงหมิง
ฉือฮวา
ข้าชื่อเซียงหมิงเจ้าเรียกข้าว่าหมิงหมิงก็ได้
เฟยเจี๋ย
หมิงหมิงครั้งหน้าข้าจะชดเชยเจ้าให้ได้
เฟยเจี๋ย
ถ้าเจ้าทำหน้าแบบนั้นเดี๋ยวไม่น่ารักหรอกน้า~
ฉือฮวา
ข้าจะทำหน้าแบบนี้มีปัญหารึไง
เฟยเจี๋ย
อะไรติดผมเจ้าก็ไม่รู้
ฉือฮวา
เจ้าทำอะไรของเจ้านะ
เฟยเจี๋ย
ก็ข้าเห็นอะไรติดผมเจ้าก็ไม่รู้ไง
เฟยเจี๋ย
ห๊ะอะไรของเจ้าเนี้ย
แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงเรียกของหลิงหลง
พร้อมกับเสียงตะโกนของเฟย์เจี๋ยว่า
พร้อมกับรอยยิ้มของฉือฮวาและเฟยเจี๋ย
หลิงหลง
คุณหนูข้าว่าครั้งหน้าข้าไม่ควรให้คุณหนูออกจากจวนอีกแล้วแหละ
หลิงหลง
ชายผู้นั้นวิ่งเร็วมากจ้าเกรงว่าครั้งหน้าข้าอาจจะวิ่งไม่ทันเขา
หลานเฉิน(เทพ)
มีเรื่องอะไรละ
ฉือฮวา
หลานเฉินข้าอยากให้เจ้าสอนวิธีการปรุงยาให้ข้า
หลานเฉิน(เทพ)
ก็ได้เห็นแก่ความตั้งใจของเจ้า
ฉือฮวา
อิอิ เห็นแก่กินก็ไม่บอก
ฉือฮวา
ขอโทษสอนข้าหน่อยน้า~
หลังจากนั้นหลานเฉิงก็สอนวิธีการปรุงยาให้กับฉื่อฮวา
หลานเฉิน(เทพ)
เจ้าทำผิดวิธี
หลานเฉิน(เทพ)
ต้องหยิกแก้ม~
จนหลานเฉินสอนวิธีการปรุงยาให้กับฉื่อฮวาจนจบ
แล้วฉือฮวาก็เข้าไปกอดหลานเฉิน
พอตั้งสติได้ฉือฮวาก็รีบเอามือออกพร้อมกับเขินทั้งฉือฮวาและหลานเฉิน
หลานเฉิน(เทพ)
ครั้งหน้าข้าจะไม่ปล่อยเจ้ากอดข้าอีกแน่°\\\°
แล้วก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้น
หลิงหลง
คุณหนูรองกลับมาแล้ว
ฉือฮวา
ห๊ะพี่รองกับมา!!!!!
ฮูหยิน
ลูกรักเจ้ากลับมาแล้ว
ฉือเจียว
ท่านแม่ ท่านพ่อและพี่ใหญ่ข้ากลับมาแล้ว
ฉือเจียว
แล้วน้องสามเล่าเป็นอย่างไรบ้าง
เสนาบดี
น้องสามเจ้าฟื้นแล้ว
ฉือเจียว
ฟื้นแล้วข้าหายห่วงสักที
ฉืออุ้ย
น้องรองเจ้าพักก่อนไหมเจ้าเดินทางมาไกล
ฉือเจียว
ไม่ๆข้าอยากเจอน้องสาม
ฉืออุ้ย
น้องรองน้องสาวพึ่งฟื้นมาไม่นางให้นางพักก่อนดีกว่า
แล้วมีเสียงเปิดประตูออกมานั้นคือเสียงเปิดประตูของฉือฮวา
ฉือฮวา
พี่รองท่านกลับมาแล้ว
ฉือเจียววิ่งไปกอดฉือฮวาพร้อมตอบไปว่า
ฉือเจียว
อื่มน้องสามข้ากลับมาแล้ว
ฉือเจียว
เป็นเพราะพี่น้องถึงโดนลอบทำร้ายถ้าพี่ได้ฟังคำของคนพวกนั้นน้องคงไม่โดนวางยาหรอก
ฉือเจียว
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าข้ากับองค์ชายเฟยเทียนไปกำจัดคนยักยอกเงินพระคลังหลวงโดยรู้มาว่าเป็นฝีมือของเสนาบดีโจแล้วข้าก็ฆ่าเสนาบดีโดยคำพูดสุดท้ายของเขาพูดว่าข้าจะฆ่าพี่น้องของเจ้า ข้าเลยให้ทหารไปฆ่านักลอบสังหารเพื่อปกป้องพี่ใหญ่และน้องสามแต่ก็ไม่ทันการณ์น้องสามโดนลอบทำร้ายก่อน
ฉือฮวาคิดในใจเฟยเทียนชื่อคุ้นๆนะเนี้ย
ฉือเจียว
ข้าเสียใจจริงๆทหารของข้าตามนักลอบสังหารไม่ทันเพราะมันมีเยอะเกินไป
ฉือฮวา
ไม่เป็นไรพี่รองข้ายังสบายดีเห็นไหมข้ายังแข็งแรง
ฉือเจียว
แล้วข้าก็ขอโทษเรื่องพี่สาวเจ้าด้วยนะหลิงหลง
หลิงหลง
ไม่เป็นไรค่ะคุณหนูรองพี่สาวข้าทำดีที่สุดแล้ว
ฉือเจียว
ข้าไม่รู้จะกล่าวขอโทษพวกเจ้ายังไงดี
ฉืออุ้ย
น้องรองเจ้าอย่ากล่าวโทษตัวเองไปเลยไม่ใช่ความผิดของเจ้า
ฉืออุ้ย
แต่เป็นความผิดของนักลอบสังหารต่างหาก
ฮูหยิน
วันพรุ่งนี้เราจะฉลองการกลับมาจองฉือเจียวกันดีไหม
ฉือเจียว
ท่านพ่อพรุ้งนี้ข้าต้องไปรับรางวัลจากฮ่องเต้ข้าเลยไปขอร้องฮ้องเต้ว่าข้าอยากให้ครอบครัวข้าด้วย
เสนาบดี
แล้วฮ่องเต้กล่าวเช่นไร
ฮูหยิน
ดีจริงๆที่พวกเราจะไปเข้าเฝ้าฮ้องเต้ใช่ไหมฉืออุ้ย
เสนาบดี
พวกเราแยกย้ายกันกลับไปนอนเถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
