เอาหล่ะ!

ตอนนี้ข้าอยู่ในป่าเพื่อล่าสัตว์

( ว้าว )

ที่นี่สวยมากเหมาะเเก่การบ่มเพาะจริง ๆ เลยน้าาา

มาเริ่มบ่มเพาะกันดีกว่า

// 2 ชั่วโมงผ่านไป

อ้าาาข้านั่งมาตั้ง 2 ชั่วโมงเลยหรอเนี่ยได้เวลากลับบ้านเเล้ว

// เดิน

เย่หยาง: ข้าลืมเเนะนำตัวข้าชื่อ เย่หยาง การบ่มเพาะอยู่ในระดับขั้น กายาต้นกล้า ขั้นที่ 3 ซึ้งข้าได้ฝึกมาเป็นเวลา 1 ปีเต็ม ๆ

              ข้าอายุ 14 ปี เเละอีก 2 ปีข้าสามารถเข้านิกายได้เเล้ว ข้าอยู่คนเดียว พ่อเเม่โดนฆ่าตายตั้งเเต่ข้าอายุ 3 ขวบ

// บ่มเพาะเป็นเวลา 2 ปี

เย่หยาง : เอาหล่ะ! ได้เวลาเข้านิกายมังกรนภาเเล้วสินะ

เย่หยาง : นิกายนี่สินะ

เย่หยาง: คนเยอะนะเนี่ย

// เดิน

เย่หยาง : เฮ้ย! นี่นายหน่ะ

ใครสักคน : มีอะไรหรอ?

เย่หยาง : มาด้วยกันมั้ย?

ใครสักคน : เราไม่เก่งนะ...

เย่หยาง: ไม่เป็นไรหรอกเพื่อน

ใครสักคน : โอเค* เเล้วนายอ่ะชื่อไร

เย่หยาง : ข้าชื่อเย่หยางเเล้วนายอ่ะ

หลินโจวเหวิ่น : ข้าชื่อหลินโจวเหวิ่น

เย่หยาง : ยินดีที่ได้รู้จักนะเพื่อน

เย่หยาง : เฮ้ยเพื่อนที่นี่หน่ะสุดยอดมากเลยนะมีคนมาสมัคร 10,000 คนต่อปีหน่ะการฝีกก็โหดมากเลยนะ

หลินโจวเหวิ่น: จริงหรอ! ยากขนาดนั้นเลยหรอ!

เย่หยาง : ใช่สิยากมาก ๆ ข้าน่าจะเข้าไปไม่ได้เลย

หลินโจวเหวิ่น : งั้นเราก็ต้องพยายามเเล้วสินะ

ผู้คุมสอบ : ข้าชื่อ ผู้อาวุโสปิง

                 เรามาเริ่มกันดีกว่าการสอบเข้ามีทั้งหมดสามด่าน

                ด่านเเรก เป็นด่านวัดความเเข็งเเกร่งโดยให้พวกนายวิ่งขึ้นไปบนภูเขาที่มีความดันสูง รับเเค่ 2000 คน

                ด่านสอง เป็นด่านวัดความอดทนจะมีอากาศมาดันตัวนายให้รู้สึกเหมือนโดนมีดจิ้มไม่มีเลือดไม่ต้องห่วง รับเเค่ 1000 คน

                ด่านสาม เป็นด่านวัดความรู้โดยการสอบความรู้ด้านการบ่มเพาะเเละเกี่ยวกับนิกาย รับคนเเค่ 500 คน

เย่หยาง: น่าจะไม่มีปัญหานะเนี่ย

หลินโจวเหวิ่น : ทำไมมันยากจังเลยเนี่ย

เย่หยาง: นายทำได้

หลินโจวเหวิ่น : นายก็ต้องสู้นะเย่หยาง

เย่หยาง : โอเคเลยเพื่อน

ผู้อาวุโสปิง : สำหรับผู้ที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดเป็นคนเเรกจะได้รับยศเป็นศิษย์ภายในของนิกายเเล้วจะได้รับตำราหมัดเซียน

                ไปหนึ่งเล่ม เอาหล่ะงั้นมาเริ่มกันดีกว่า

1

2

3

เริ่มได้

// เย่หยางวิ่งอย่างรวดเร็วสมกับที่ฝึกมา 3 ปีด้วยตัวคนเดียวซึ่งหลิวซัวอยู่ขั้นที่ 5 ของ กายาต้นกล้า

// หลินโจวเหวิ่นก็วิ่งมาเหมือนกันเเต่อยู่ในระดับกลาง ๆ ของผู้คนที่เเข่ง

ใครสักคน : เห้ยนายอ่ะอย่ามาเเซงพวกเราดีกว่าเพราะเเกมันกาก

// ใครสักคนเย่หยางไป

เย่หยาง : เห้ยไม่นะที่ 1 ข้า

// เเซงเย่หยางไปหลายคน

เย่หยาง : ก็เเหงหล่ะการเปิดตัววิ่งเร็ว ๆ มันจะทำให้เหนื่อยข้าไม่น่าเปิดตัวเร็วเลยเเละก็มีคนมาเเข่งตั้ง 10,000 กว่าคนเเหนะ

เย่หยาง: ข้าต้องไปให้ถึง

// เย่หยางผ่านมาได้เเบบได้ที่ 955

เย่หยาง: เพื่อนของข้าจะเป็นยังไงนะ

หลินโจวเหวิ่น : โอ้ย! อย่าเเซงข้าสิ

หลินโจวเหวิ่น : ข้าต้องวิ่งต่อไป!

// หลินโจวเหวิ่นผ่านมาได้เเบบได้ที่ 1203

เย่หยาง: ทำไมข้าอ่อนเเอยิ่งนักข้าฝึกมาตั้ง 3 ปีอย่างหนักเลยทำไมข้าถึงไม่ได้ระดับ 2 หลักนะ

// 1 ชั่วโมงผ่านไป

ผู้อาวุโสปิง : เอาหล่ะด่านสองให้พวกเจ้าเข้าไปในนี้เลยเเล้วข้าจะเปิดการทดสอบเมื่อคนเข้าครบเเล้ว

                   ใครทนไม่ได้ก็ออกมาซะ!

เย่หยาง: ข้าต้องผ่านให้ได้

// ผู้อาวุโสปิง เปิดเอาอากาศความดันสูงเข้าไป

// เย่หยางอดทน

// 1 ชั่วโมงผ่านไป

ใครสักคนที่เเข็งเเกร่ง : ฮาฮานี่มันง่ายจริง ๆ การทดสอบนี้มันง่ายจริง ๆ

เย่หยาง : ทำไมเราไม่เก่งเหมือนเขาบ้างนะ T_T ( อดทนอยู่ )

หลินโจวเหวิ่น : ข้าเริ่มทนไม่ไหวเเล้ว

เย่หยาง : หลินหยางเราต้องไปด้วยกันสิ

หลินโจวเหวิ่น : อือ

เย่หยาง : อย่าพึ่งสิตัวเราเราต้องทนให้ได้ เราอดทนมาตั้ง 3 ปีเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

// 30 นาทีผ่านไป

ใครสักคนที่กำลังทนไม่ไหว : เห้ยพวกเเกหน่ะออกไปได้เเล้วข้าชักจะทนไม่ไหวเเล้วยอมไปซะ

ใครสักคนตอบกลับคนที่กำลังทนไม่ไหว : เองก็ออกไปสิวะ

// ทุกคนออกไป 1000 คนเเล้วเเละ 1000 คนก็จะต้องผ่านด่านที่สาม

ผู้อาวุโสปิง : เอาหล่ะด่านที่สามจะเป็นการสอบพวกนายเลือกที่นั่งได้เเล้วข้าเตรียมเก้าอี้มาให้พวกนายเเล้ว

เย่หยาง: สอบโอ้ยข้าคิดว่าจะยากซะอีก การบ่มเพาะมีกี่ระดับ โอ้ยทำไมง่ายจัง

              เอ๊ะ ตำราเซียนในตำนานที่เเข็งเเกร่งที่สุดคือตำราอะไรงั้นหรอ

              จากที่ข้ารู้มาน่าจะเป็น สวรรค์ทลายโลก มั้งนะ

// จบการทดสอบ

ผู้อาวุโสปิง : เอาหล่ะพวกนายกลับบ้านไปเตรียมใจพรุ่งนี้ข้าจะมาประกาศผลสอบให้พวกนายเตรียมใจไว้ดี ๆ

                   ข้าจะรับเเค่ 500 คนเท่านั้นส่วนใครที่ได้คะเเนนจากการสอบทั้งสามนี้จะได้รับตำราหมัดเซียน

                   งั้นก็ขอให้พวกนายโชคดี

// เย่หยางเดินกลับบ้านไป

เย่หยาง : การทดสอบนี้ต้องผ่านไปให้ได้เเละข้าจะต้องเเข็งเเกร่งขึ้น!

เนื้อเรื่อง : นี่มันก็เเค่เริ่มต้นเท่านั้นพระเอกเย่หยางช่วงเเรกอาจจะไม่เเข็งเเกร่งเเต่การผจญภัยก็เเค่เริ่มต้น

               เย่หยางจะได้ข้ามระดับ 28 หรือไม่หรืออาจจะมีระดับที่สูงกว่า 28 ด้วยใครจะไปรู้

               เเละโลกนี้มีสามโลกซึ่งมี นรก โลก สวรรค์ อาจจะมีโลกอื่นที่เเข็งเเกร่งกว่าสามโลกนี้

               เย่หยางจะได้ไปเยือนสามโลกนี้หรือโลกอื่นหรือไม่ไปติดตาม

               เเละจะได้เป็นเทพทั้งสามโลกไหมนะใครจะไปรู้

               อาจจะได้ข้ามกาเเล็คซี่ไปโลกเเห่งเทคโนโลยีมีเทคโนโลยีมากมายพระเอกจะได้ไปมั้ยนะ ความเเข็งเเกร่งของคนบนโลก

               เทคโนโลยีจะเเข็งเเกร่งเเค่ไหน?

จบ - ตอนที่ 1 - เริ่มต้น

// วันต่อมาที่นิกาย

เย่หยาง : เห้ยนายสอบเข้าได้ปะ

หลินโจวเหวิ่น : เกือบจะสอบไม่ได้เเล้วอยู่ในลำดับที่ 487 เเหนะ เเล้วนายอ่ะ

เย่หยาง : เราอยู่ลำดับที่ 383 อ่ะ

หลินโจวเหวิ่น : ลำดับต่ำมากเลยอ่ะ

เย่หยาง : อย่างน้อยก็สอบได้อ่ะนะ

หลินโจวเหวิ่น : งั้นเราไปฝึกกันดีกว่า

เย่หยาง : ok เพื่อน

( คิดในใจ = D )

( D ) เย่หยาง : การบ่มเพาะนั้นมีทั้งหมด 28 ระดับ มันก็อยู่ในข้อสอบด้วยนะ!

                         1.กายาต้นกล้า

                         2.กายาหยาน

                         3.นภาบริสุทธิ์ - การที่จะเข้าไประดับสี่มันยากจริง ๆ นะสมกับเป็นชื่อว่างเปล่าจริง ๆ นภาบริสุทธิ์

                         4.กายาเเสงกล้า

                         5.กายาสายฟ้า

                         6.กายาชี่

                         7.กายายักษี

                         8.กายาเหล็กบริสุทธิ์

                         9.กายาเพชร

                         10.กายาเพชรฆาต - ข้ามไประดับ 11 ถือว่ายากเหมือนกันเเต่ยากกว่า ข้ามไปกายาเเสงกล้า

                         11.ธาราบริสุทธิ์

                         12.เเสงสว่างมิว

                         13.กงจักรกายา

                         14.ศาลานภา

                         15.วัฏจักรชีวี - ข้ามไประดับต่อไปยากกว่าระดับ 11

                         16.เพลิงเวหา

                         17.จงกลบริสุทธิ์

                         18.สุริยันคันธะ

                         19.กายานิทรา - นี่จะเป็นช่วงที่คนที่ฝึกฝนอ่อนเเอเหมือนขั้น 2 เพราะพลังได้หลับไหลจากการรับพลังมากเกินไปทำให้รับไม่ได้

                                                    การหลับใหลให้พลังกักเก็บตัวจะทำให้พลังดูดซับเข้าไปในตัวโดยสมบูรณ์เเละวิธีผ่านไประดับนี้

                                                    คือหาสมบัติที่ล้ำค่าเช่น ดอกบัวสุริยัน เเละอื่น ๆ ที่ล้ำค่าเช่นตำรา นภาเพลิงขั้นบริสุทธิ์เมื่อผ่านไปเเล้วจะได้พลังกลับมา

                                                    ยกระดับ x 8 จากระดับ สุริยันคันธะซึ่งเเข็งเเกร่งกว่าเดิมนั่นเอง เเต่มีปัญหาหลายอย่างทำให้เมื่อเวลา 10,000 ปีนี้ถูก

                                                    ผู้คนฆ่าเมื่ออยู่ระดับนี้จึงยากขึ้นในการหาดอกบัวสุริยันเเละตำรา มีผู้คนเพียงน้อยนิดที่ผ่านระดับนี้

                         20.กายามังกรเพลิงอัคคีบริสุทธิ์

                         21.กายานครเพลิง

                         22.สวรรค์ทะลาย

                         23.สินธ์สุริยัน

                         24.นภาสวรรค์

                         25.วาลีเพลิงกายา

                         26.นภาทมิฬ

                         27.เทคนิคอล

                        28.บริสุทธิ์โดยเเท้จริง

( D ) เย่หยาง : เเละข้าจะต้องฝึกฝนไปให้เเข็งเเกร่งให้ได้เลย

// ในตำหนักของเจ้าสำนัก

เจ้าสำนัก : วันนี้ใครสอบได้ที่ 1 งั้นหรอท่านผู้คุม

ผุ้อาวูโสปิง : อ๋อได้ยินว่าชื่อ หนิงเทียน หน่ะท่านเจ้าสำนักเจิง

เจ้าสำนัก : โฮ้น่าสนใจ

// ตัดมาที่การฝึกฝนของเย่หยาง

เย่หยาง : ข้าได้ผสมจิตเข้ากับร่างกายให้บริสุทธิ์ผุดผ่องเเล้วเเละฝึกเป็นเวลา 4 ชั่วโมงเเล้วความเเข็งเเกร่งของข้ายังไม่ขึ้นเลย

                สงสัยข้าต้องพึ่งยาเเล้วสินะ

// ตัดมาในตำหนักยาของนิกาย

เย่หยาง : ท่านผู้อาวุโสครับท่านมียาฉวนจินระดับต่ำไหมครับ

ท่านผู้อาวุโส : มีสิ

เย่หยาง : งั้นเอามา 1 เม็ดครับ

( D ) ท่านผู้อาวุโส : หืมเด็กคนนี้น่าสนใจ

// ท่านผู้อาวุโสยื่นให้

เย่หยาง : ขอบคุณครับ

( D ) ท่านผู้อาวุโส : เด็กคนนี้ร่างกายเปี่ยมด้วยพลังเเต่ไม่ได้ปลดออกมาน่าจะต้องใช้ยาบางอย่าง ขั้นที่เเท้จริงของเขาคือขั้นกายาหยาน ขั้นที่ 2

// บ้านเย่หยาง

เย่หยาง : ข้าต้องหลอมรวมยานี่ให้เข้ากับร่างกายของข้าให้ได้

// รวบรวม

// สำเร็จ

เย่หยาง : เอ๊ะ! เเต่ทำไมข้าไม่รู้สึกอะไรเลยหล่ะหืมร่างกายข้าเป็นอะไรไปเนี่ย!! เอ๊ะ!

// เเสงจ้า

เย่หยาง : หาไม่เห็นมีอะไรเลยหนิสงสัยข้าจะเพี้ยนเเล้วมั้ง

// เช้าวันต่อมา

หลินโจวเหวิ่น : ยี่เย่หยางนายรู้จักประวัตินิกายมังกรนภาปะพอดีสอบไม่ได้เลยอ่ะพอเห็นข้อสอบพวกนี้กามั่วเลย เเต่ยังดีที่มีเเค่ 2 - 3 ข้อ

เย่หยาง : อ๋อ

                นิกายมังกรนภาหน่ะเป็นนิกายที่ก่อตั้งมา 1,000 ปีเเล้วเป็นนิกายที่ก่อตั้งโดยผู้อาวุโสเจินหน่ะผู้อาวโสเจินได้บรรลุถึงขั้นกายามังกรเพลิงอะคีบริสุทธิ์

ขั้นที่ 20 เลย ผู้อาวุโสเจินหน่ะได้ต่อสู้ฝึกฝนกับหลายนิกายหลายนิกายในตอนนั้นเเละเมื่ออายุ 64 ปีท่านได้ก็ตั้งนิกายเเห่งนี้ขึ้นมาหล่ะ การที่ผู้อาวุโสเจินเเข็งเเกร่ง

เลยไม่ค่อยมีนิกายอื่นมาโจมตีหล่ะ ผู้อาวุโสเจินได้สร้างสถานที่ที่เอาไว้ทดสอบเหล่าศิษย์ที่มาทดสอบเข้าสำหนักหน่ะ เเละต่อมาก็สืบทอดตำเเหน่งมาโดยตลอด

จนถึงตอนนี้เเหล่ะ เล่ากันว่ามีสถานที่ที่เเปลก ๆ ถูกสร้างโดยเจ้าสำนักรุ่นที่ 2 ด้วยหล่ะ

หลินโจวเหวิ่น : นายเก่งจัง

เย่หยาง : เเหงอยู่เเล้ว

เนื้อเรื่อง : ความเเข็งเเกร่งของเย่หยางไม่ขยับเลยเเต่ผู้อาวุโสบอกว่าเย่หยางขั้นที่เเท้จริงคือกายาหยานขั้นที่ 2 หล่ะ

                 มาดูต่อกันว่าเย่หยางจะสามารถปลดผนึกพลังของตัวเองได้หรือไม่

จบ - ตอนที่ 2 - นิกายมังกรนภา

เย่หยาง : เฮ้ยข้าลืมว่าวันนี้คือวันรับน้องนี่หน่าไปดีกว่า

หลินโจวเหวิ้น : เห้ยรอข้าด้วย

// ลานรับน้องใหม่

ผู้อาวุโสจี : เอาหล่ะศิษย์ใหม่ทุกคนข้าชื่อผู้อาวุโสจี เรียกข้าว่า ผู้อาวุโสจี

นี่คือศิษย์หลักของนิกายมังกรนภาชื่อ หงซู

หงซู : ยินดีที่ได้รู้จักค่ะฉันชื่อหงซูยินดีต้อนรับเข้าสู่นิกายค่ะ

หลายคน : โหสวยมาก!!!!!!

เย่หยาง : หืมนางดูมีเสน่มากสวยจริง ๆ

( D ) เนื้อเรื่อง : หงซูเป็นผู้หญิงอายุ 21 ปีเเค่เเป้ปเดียวก็บรรลุถึงขั้นกายาสายฟ้าได้ เธอฝึกฝนมา 7 ปีตั้งเเต่อายุ 14 ปีเธอมีพรสวรรค์มาก ๆ ในนิกาย

ถูกพ่อทำให้ฝึกมาตั้งเเต่เด็ก ๆ จนเเข็งเเกร่ง

เย่หยาง : เเต่ข้าต้องเน้นที่การฝึกฝนดีกว่าที่จะมาจีบสาว

// ยืนทำพิธีต่อไปฟังพี่เเละผู้อาวุโส

// เสร็จพิธี

หลินโจวเหวิ่น : อ้าโครตเมื่อยเลยอยากไปนอนเเล้ว

เย่หยาง : นายต้องฝึกต่อไปนะเพื่อที่จะเเข็งเเกร่งขึ้น

หลินโจวเหวิ่น : โอเคเลยเพื่อน เราจะสู้ไปด้วยกัน

เย่หยาง : นายพูดเเล้วนะ

// รักกันเเล้ว ( ในฐานะเพื่อน )

// ชนใครสักคน

โชวจู : เห้ยนี่เเกไม่มีตาหรือยังไง มาชนข้ารู้หรือป่าวว่าข้าชื่อโชวจู ข้าเป็นคนที่สอบติดลำดับที่ 25 ข้าอยู่ขั้นกายาหยาน ขั้นที่ 1

หลินโจวเหวิ่น : ขอโทษครับพวกเราไม่ได้ตั้งใจ

เย่หยาง : เห้ยข้าไม่ได้ชนนะพวกเจ้ามาชนเอง

ลูกน้องโชวจู : เห้ยรีบขอโทษลูกพี่กูสิวะ

เย่หยาง : ข้าไม่ขอโทษพวกเจ้ามาชนพวกข้าเอง

โชวจู : งั้นข้าก็ขอรับชีวิตเจ้าไปละกัน

// โชวจูเอาหมัดไปต่อยหน้าเย่หยาง

// เย่หยางบาดเจ็บที่หน้า

( D ) เย่หยาง : เเข็งเเกร่งมาก เขาอยู่ระดับกายาหยานขั้นที่ 1 จริง ๆ

โชวจู : ฮ่า ๆ เจ้านี่มันขยะจริง ๆ

หลินโจวเหวิ่น : อย่าทำอะไรเพื่อนของข้านะ

// หลินโจวเหวิ่นโดนชกไปทีนึง

เย่หยาง : ข้าชักจะทนไม่ไหวกับเจ้าละนะ

// เบ่งพลัง

เย่หยาง : ย่าาา!!

// โชวจูโดนหมัดของเย่หยางไปเเบบเต็ม

( D ) เย่หยาง : ทำไมข้าถึงเเข็งเเกร่งขึ้นกันนะ

โชวจู : นี่เจ้า!!

หลินโจวเหวิ่น : ฮ่า ๆ เจ้าสมควรเเล้วเเหละที่จะได้รับหมัดของเพื่อนข้า

// โชวจูเจ็บมาก ๆ จนจะยอมเเพ้

โชวจู : ฝากไว้ก่อนเถอะเจอกันคราวหน้า ข้าไม่ออมมือให้เเน่ ไปกัน!

หลินโจวเหวิ่น : ทำไมเจ้าถึงเเข็งเเกร่งจัง

เย่หยาง : ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน

( D ) เย่หยาง : ทำไมข้าถึงมีพลังขึ้นมากันนะ?

// ค่ำคืนของวันนี้

เย่หยาง : เหมือนสติของข้าตอนนั้นได้หายไปเเล้วจู่ข้าก็เเข็งเเกร่งขึ้นมา!

เนื้อเรื่อง : ศิษย์พี่หงซูก็สวยนะเนี่ย

จบ - ตอนที่ 3 - รับน้อง