...ถึงม้วยดินสิ้นฟ้าพระมหาสมุทร...
...ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน...
...แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร...
...ขอพบพานพิศวาสมิคลาดคลอ...
บทกวีเอ่ยกล่าวคำขานขึ้น เสียงปรบมือดังสนั่น มีผู้คนมากมายรายล้อมรอบ ท่ามกลางบรรยากาศอันวุ่นวาย เสียงผู้คุยดังเจื้อยแจ้ว
เทค 1234 ทุกคนพากันจับจ้องมาที่ผม เมื่อผมทดสอบไมค์ และเอ่ยสวัสดี
"สวัสดีครับ ผมนาย ติณภพ ฤกษ์เพียงคูณ" ผมแนะนำตัวเองหน้าเวที พร้อมกับยกมือสวัสดีกับผู้คน พร้อมกับเอ่ยคำกลอน
...จากมุมหนึ่ง ห้องน้อย ที่หงอยเหงา...
...วันปวดร้าว เดือนอักเสบ ปีเจ็บหนา...
...ส่วนลึกนี้ ฤดีช้ำ นองน้ำตา...
...ในอุรา มีแต่ตรม จนขมทรวง...
มันเศร้าใช่ไหมล่ะครับ ก็แน่สิ ผมเพิ่งโดนหักอกจากแฟนหนุ่มอันเป็นที่รัก เราเลิกกันเพราะ... เขาไม่ชอบผู้ชาย
แต่ก็จะทำไงได้ล่ะครับ ก็คนมันไม่ได้รัก ฮ่าๆๆ แล้วไงล่ะ ผมรักวรรณคดีมากกว่าเขาอีก จะไปก็ไปเถอะ เสียเวลาอ่านกลอน
ผมเป็นผู้ชายคนนึงเลยครับ ที่หลงใหล และชื่นชอบในบทกลอนและวรรณคดี ส่วนตัวละครที่ผมชอบน่ะหรอ แน่นอน ก็ต้องขุนช้างสิครับ สำหรับผมเขาคือพระเอก
...โถ่ โฉมงาม เหตุใดเจ้าร้ายนัก...
...ไม่เคยรัก ไม่แยแส ไม่ห่วงหา...
...ตัวพี่นี้รักเจ้า ยิ่งกว่า พสุธา...
...เหตุใดหนา ที่ทำให้ เจ้าเกลียดกัน...
บทกลอนนี้ผมแต่งขึ้นมาเองครับ เพื่อสื่อถึงความรักที่ขุนช้างมีให้ต่อนางวันทอง แต่นางวันทองกลับไม่สนใจเลย ลึกๆแล้วก็แอบอิจฉานางวันทองเหมือนกันนะครับ(มีผู้ชายล้อมรอบ) แต่อีกใจก็สงสารเช่นเดียวกัน.
...—————————————...
ปล.นิยายเรื่องนี้มีการดัดแปลงมาจาก เรื่อง " ขุนช้างขุนแผน" ผู้แต่งไม่มีเจตนาจะสร้างความเสียหายหรือเจตนาไม่ดีใดๆทั้งสิ้น หากผิดพลาดประการใด ก็ขออมาอภัยล่วงหน้าด้วยนะครับ สาธุ99
สุดท้ายนี้ขอคุณพระศรีรัตนตรัย ดลบันดาลให้ ผมแต่งนิยายจบเรื่องด้วยเถอะนะครับ -///-
เนื่องจากอักษรมันไม่พอ ผมมีคำคมมาฝากครับ " จงรักเขาให้พอ ก่อนเขาจะไม่อยู่ให้มีวันได้รัก"
ถ้าชอบก็ฝากกดติดไลค์ กดติดตาม และคอมเม้นท์ แสดงความคิดเห็นมาเยอะๆนะครับสาวๆ
Phonchanok & Pond_008
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
...บทนำเรื่อง...
...#ในวันวาน...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
