✧༺♥༻✧

อืมมมวันนี้จะไปทำอะไรดีน่าาาอ่ะสวัสดีครับ ผมชื่อ เพชร หรือ เพชร นิสา ครับ ในตอนนี้ผมกำลังหาอะไรทำเพราะ ในตอนนี้ผมพึ่งหนีจากความวุ่นวายเมื่อกี่นี้ เห้ออเป็นดารามันลำบากแท้มีแต่ความวุ่นวายจริงๆ อยากได้ที่สงบๆจะ

"เฮ้ย!! ไอ้หนูระวังรถ"

ห้ะ!!? อะไรน่ะ

ตูม

อ่ะอะไรเนี่ย นี่เราต้องมาตายในที่แบบนี้เนี่ยน่ะ แต่ชั่งเถอะถ้านายทำอะไร แล้ะทุกอย่างก็มืดไป

.

.

.

.

.

"เฮ้ยเจ้าหนูตื่น"

อืมมมใครมากวนเวลานี้เนี่ยคนจะหลับจะนอน

"ไม่ตื่นใช่ไหม ถ้าไม่ตื่นฉันจะไปบอกพวกแฟนคลับของนายน่ะว่านายอยู่นี่น่ะ"

ห้ะ!!!

"ตื่นแล้วๆ อืมมมมม มีอะไร" แต่เอะที่นี่ที่ไหนเนี่ย แล้วๆเข้าเป็นใคร เราจำได้ว่าโดนรถชนนี่

"มาๆข้าจะอธิบายให้ ที่นี่คือ มิติของข้าเอง ส่วนใช่เจ้าตายแล้ว และข้าเป็นพระเจ้า "พระเจ้าพูด

"ห้ะ แล้วทำไม " พอผมกำลังจะถามแต่พระเจ้าพูดมาก่อน

"คือ ข้าขอโทษน่ะที่ทำเจ้าตายน่ะ"พระเจ้าพูดด้วนเสียที่รู้สึกผิด

"ห้ะ!! อะไรผมไม่เข้าใจ"ผมถามออกไป เอ้าก็คนมันงงอ่ะพอตื่นจากความตาย มาเมื่อกี่ก็มาเจอพระเจ้ามาขอโทษมันก๊ต้องมีงงกันมั้งอ่ะ

"ก็คือคนที่ทำให้เจ้าตายก็คือข้าเอง คือๆข้ออธิบายได้น่ะคือ ตอนนั้นข้าเผลอไปทำให้ลูกแก้ววิญญาณของเจ้าแตกอ่ะ คือข้าขอโทษน่ะ!!"

อืมมมเข้าใจล่ะ"คุณทำผมตายใช่ไหม " ผมถาม

"ใช่"พระเจ้าตอบ

" งั้นเหรอ"

"ข้าขอโทษน่ะ"

"อืมไม่เป็น อะไรหรอก แต่คาวหน้าต้อง ระวังด้วยนะ"

"อืมม ขอคุณน่ะ งั้นข้าจะให้พรเจ้า3ขอ และไปเกิดใหม่ได้"พระเจ้าบอก

"อืม งั้นข้อที่1 ข้อให้ผมเป็นที่รักของทุกคนไม่ว่าจะเป็นอะไร 2ขอให้ผมสามารถอ่านใจคนได้และฟังภาษาสัตว์ได้ทุกอย่าง ข้อ3ขอให้ผมไปเกิดใหม่แบบมีความสุขและที่ๆสงบสุข แค่นี่ครับ "ผมบอก

"อืมงั้นเจ้าไปเถอะ" พอพระเจ้าพูดจบร่างของเด็กหนุ่มตรง หน้าก็ค่อยๆหายไป

"ขอให้เจ้าโชคดี ใอ่พรขอสุดท้ายน่ะมันจะเป็นจริงก็ต่อเมื่อเจ้าทำทุกอย่างเสร็จแล้วน่ะ" พระเจ้าพูดก่อนจะหาบไป

จบจ้าาา

✧༺♥༻✧

ไม่มีอะไรมากแค่มีเรื่องใหม่มาอีกแล้วและเรื่องนี่อาจจะลงช้าหรือน้อยหน่อยน่ะค่ะ

✧༺♥༻✧

เห้อออวันนี้ไปเล่นบ้านแฮร์รี่ดีกว่าแต่ต้องไปดูก่อนว่าเจ้วพวกนั้นไปกันรึยัง อืมม

"คุณยาฮะวันนี้ผมไปเล่นข้างนอกน่ะฮะ"ผมไปบอกคุณยาที่อยู่ในครัว

"จ้าาแต่อย่าไปซนที่ไหนล่ะ"คุณยาตอบกลับมา

"ฮ่ะ" อ่ะพวกมันยังไม่ไดไปสิน่ะ งั้นไปนั้งรอบนตนไม้ดีกว่า อ่ะสวัสดีครับ ผมชื่อว่า มิเกล เซน เมอร์ลิน ที่ทุกคนอ่านมันไม่ผิดหรอกครับใช่ครับ เมอร์ลิน ครับในตอนนี้ผมอยู่ในหนังที่ผมพึ่งจะดูไปไม่นานก่อนตายนี่เองแล้วถ้าถามว่าผมรู้ได้ไงน่ะเหรอ หึ! ก็ในทีแรกผมยังไม่รู้หรอกถึงจะมี ชื่อ เมอร์ลิน อยู่ก็เถอะ แต่ทีแรกก็คิดว่ามันเหมือนเฉยๆแต่พอเมื่อตอนอายุ6ขวบผมออกไปเดินเล่นตามปกติครับ แล้วรู้ไหมว่าเจออะไร ก็เจอแฮร์รี่ พอตเตอร์ ไงที่แรกๆก็คิดว่าอาจไม่ใช่ไปมาแฮร์รี่ ก็แสดงพลังออกมาน่ะสิ ผมถึงรู้ และผมก็เป็นคนที่ช่วยแฮร์รี่ด้วย และเป็นเพื่อนกันมาในตอนนี้ผมอายุตขวบใกล้9ขวบแล้วด้วย แต่ว่าตั้งแต่ที่ผมมาอยู่กับแฮร์รี่ผมรู้ความจริงว่าแฮร์รี่เกิดใหม่ด้วยล่ะ ก็คือวิญญาณจริงๆของแฮร์รี่น่ะ30กว่าแล้วขอบอกส่วนผมก็บอกว่าผมก็เกิดใหม่มาเหมือนกันแต่ไม่ได้เกิดในอนาคต แต่เป็นอีกมิติหนึ่งแต่ผม่ไม่ได้บอกน่ะว่าในโลกของผมพวกเขาเป็นหนังอ่ะ และข้าเป็นในเรื่องครอบครัวของผมอันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่ามีพี่ชาย2คน ส่วนอย่างอืนผมไม่รู้แต่คุณยาบอกว่าพวกเค้าจะมาหาในวันเกิดครบ9ขวบและให้ผมไปอยู่ด้วยอ่ะ ผมรู้แค่นี่แหละ และเรื่องคาถาผมพึ่งมารู้ในตอน7ขวบว่าผมสามารถใช่คาถาได้โดยไม่ ต้องใช้ไม้ กายสิทธิ์ ด้วยล่ะและคนที่รู้เรื่องนี่มีแค่แฮร์รี่เท่านั้น อ่ะนี่ผมเหม่อไปนานขนาดนี่เลยเหรอ เจ้าพวกนั้นออกไปแล้ว แล้วผมก็ทำการไปหาแฮร์รี่โดยการใช้คาถาหายตัวไป

.

.

.

"ไงแฮร์ "พอผมเข้ามาแล้วก็ทักแฮร์รี่ที่ตอนนี้กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่

"ไงเกล"แฮร์รี่ทักกลับ

"หืมมได้แผลมาอีกแล้วเหรอ มาเดี๋ยว รักษาให้"

แล้วผมก็รักษาแผลที่ได้มาจากเจ้าพวกนั้นให้แฮร์รี่

"อืมขอบคุณน่ะ"แฮร์รี่บอก

"ก็บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องขอบคุณหรอกก็เราเป็นเพื่อนกันน่ะ"ผมบอกก็แฮร์รี่ชอบขอบคุณผมอ่ะในตอนที่ผมช่วยเค้าอ่ะ โตๆกันแล้วบอกกี่ครั้งก็ไม่ฟังเห้อออ

"เออแฮร์ฉันทำน้ำยาโซนเมนด้วยน่ะมารองดูกันไหมว่าเรามีโซนเมนกันป่าว"ผมบอกเพราะพอผมมีเวทมนตร์ผมก็ศึกษาเรียนรู้เยอะมากเลยอ่ะและในตอนนี้ผมก็สามารถปรุงจาได้แล้วด้วย แต่ถ้าถามว่ไดแอกอนไงส่วนไปยังไงก็แปลร่างเป็น แอนิเมจัสไงถ้าถามว่าพวกผมไปฝึกมาตอนไหนก็เมื่อ6เดื่อนที่แล้วยังไงล่ะครับแต่กว่าจะแปลงร่างเป็น แอนิเมจัสได้ก็ปลาไป5เดือนเลยน่ะและโครตทรมานอ่ะ เอะนี่ผมออกทะเลไปไกล

เลยแฮะพอๆกลับมา

"อืม ความคิดดี นี่เมลจะเก่งไปไหนเนี่ยดูอายุหน่อยสิเราพึ่งจะ8ขวบไกล้9ขวบเองน่ะ"แฮร์รี่พูด(บ่น)ที่ทำอะไรเกินตัว

"น่าๆก็เราอยากรู้นิว่าโซนเมนเราเป็นใครหรือเรามีไหมแฮร์รี่ไม่อยากรู้เหรอ"ผมถามกลับไปโดยที่เมินเสียงบ่นของแฮร์รี่

"เห้อออ..นี่เคยฟังกันไหมเนี่ย"แฮร์รี่พูด

" แหะๆไม่อ่ะ" ผมตอบ

"เหอะ บ่นไปก็ไม่เคยฟังชิ"แฮร์รี่พูด

"ง่าาเค้าขอโทษอย่างอนเค้าน่าาา"ผมพูดแล้วทำการอ่อนแฮร์รี่เพราะแฮร์รี่แพ้การอ่อนของผม

"อืม"แฮรี่

"เย้ แฮร์ไม่งอนเค้าแล้ว งั้นเรามาดูคู่โซนเมนกันเถอะ"ผมพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น และนั้นทำให้มันเป็นอะไรที่นาเอ็นดูในสายตาของคนที่มออยู่

"อืม"

จบ

✧༺♥༻✧

...✧༺♥༻✧...

พอพูดแบบนั้นไปพวกเราก็ทำการใช่ยาโซนเมนของตัวเอง

...ติ่ง...

...ติ่ง...

...วูบ...

ในตอนนี้ผมได้ผลมาแล้วปรากฏว่าผมมีล่ะแต่ผมยังไม่ดูว่าเป็นใครแต่ผมจะดูของแฮร์รี่ว่าเป็นใคร

"แฮร์รี่ รายได้ใครเหรอทำไมทำหน้าแดงล่ะไหนขอดูหน่อย"ผมถามแฮร์รี่เพราะผมเห็นแฮร์รี่หน้าแดงด้วยล่ะ

"อ..อืม.คงไม่เป็นอะไรมั้ง"แฮร์รีีพูด หืมมไม่เป็นอะไรคือ

แล้วแฮร์รี่ก็สงกระดาษที่เขียนคู่โซนเมนกัน

.

.

.

.

นั้นมัน

...แฮร์รี่ พอตเตอร์...

...♥...

...เดรโก มัลฟอย...

อ่ะจริงดิ!!! โอ้โหดีน่ะที่เชียคู่นี่มานาน

แต่ตอนนี้ต้องทำเป็นไม่รู้จักดีกว่าเพื่อความปลอดภัย เพราะแถวนี้มีพวกของเจ้าสองประตูอยู่ด้วย

"แฮร์รู้จักคนชื่อนี่ไหม"ผมถามออกไป แหม่มมหน้าแดงด้วยล่ะ

"อ่า..อืมรุ้จักน่ะ"แฮร์รี่ตอบ

โห~ตอบคาวมจริงด้วยที่แรกผมนึกว่าจะบอกว่าไม่รู้จักอ่ะ

"แล้วของเกลล่ะ"แฮร์รี่ถาม

"หืมมไม่รู้อ่ะยังไม่ได้ดูมาดูพร้อมกัน"ผมบอกผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผมจะคู่กับใคร แล้วผมก็ยิบกระดาษขื้นมาดู อ่ะ

"ไอ้เหี้ยยย !!! นี่มันอะไรกันนน"ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ ถ้ามีคนเดียวยังว่าไปอย่านี่5คนเลยน่ะ5คน!!ใครมันเลือกคู่ให้ตรูๆจะไปฆามัน คงไม่ใช่ผมคนเดียวแหละที่ช็อคอ่ะแฮร์รี่ยังช็อค อ่ะก็แหม่มมคนรู้จักเค้าทั้งนั้นเลยนี่ แต่ผมจะไม่บอกน่ะว่ามีใครบางอีก4คนยังไม่เท่าไหรแต่มีตัว บิ๊กด้วยนี่สิกรรม

"แฮร์ เป็นอะไรรึเปล่า"ผมถามเค้าถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ

"ยังจะมาถามอีก!! นี่มันตั้ง5คนเลยน่ะ แล้วๆทำไมถึงมีคนๆนั้นได้ล่ะ "แฮร์รี่พูด

คนคนนั้นอ๋อรู้และ

"แฮร์เป็นอะไร แล้วคนคนนั้นอ่ะใครหนอ"ผมถามเค้าไปถึงในใจจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ

"เห้ออ เดี๋ยวนายก็รู้เองนั้นเหละ เพราะเค้าน่าจะไม่ทำร้ายนายมั้งน่ะ"แฮร์รี่บอก

"อ่า..อืม"ผมตอบกลับไปทำไมเข้าถึงจะไม่ทำร้ายผมเหรอถึงผมจะรู้อยู่ว่าคนที่ฆาแฮร์รี่เป็นเจ้าตาแก่สองประตูนั้นแต่มั้ยต้องมีเงือนงำอยู่แน่ๆ แต่ตอนนี้ปล่อยมันไปปปปปอย่างที่เป็นนนนน หืมมพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของแฮร์รี่นี่น่า จะเอาอะไรให้ดีน๊าาาาาาาาา แว่นแล้วอย่างนึงและอะไรอีกน๊าาาาอืมมมมมเอาน้ำยารักษาดีกว่าอืมความคิดที่ดี

"แฮร์พรุ่งนี้ก็วันเกิดนานแล้วนิ"ผมบอกไป

"เอออจริงด้วย"แฮร์รี่พูด

"นี่อย่าบอกน่ะว่าลืมน่ะ"ผมพูดออกไป

" แหะๆ"

"น่ะ อีกแล้วน่ะ!! "ทำไมแฮร์รี่ชอบลืมวันเกิดตัวเองตหลอกเลยเนี่ย!!!

"น่าๆ อย่าโกรธเลยน่าาา"แฮร์รี่พูด

"แต่นี่มันครั้งที่เท่าไหร่!!แล้ว!!ห้ะ!! ตั้งแต่รู้จักกันมานานลืมวันเกิดตัวเองกี่ครั้งห้ะ!!! คำตอบคือทุกครั้ง!! "แล้วผมก็ทำการบ่นแฮร์รี่ไปอีก

.

.

.

.

"งืมมม..หูฉันนนนน"แฮร์รี่พูด

"ไม่ต้องมาบ่นเลยน่ะแฮร์"ผมพูด

"ง่ะ😥"แฮร์รี่

"ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างั้ยเลยน่ะ แฮร์วันนี้ผมกลับแล้วน่ะเดี๋ยวเจ้าำวกนั้นก็กลับมาแล้ว😑"ผมพูด เสร็จก็ทำการหายตัวกลับบ้านเลย

.

.

.

.

จบแล้วววววววววววววว

...✧༺♥༻✧...

เสร็จสักที