เนเน่ สกาวเดือนเป็นสาวสวยจบนอกลูกสาวคนเดียวของคุณสกาวใจกับเตชินเป็นคูุ่หมั่นของวินหรือกวินเป็นลูกชายคนเดียวของคุณหญิงแขไขกับคุุณตะวันเพราะ2ครอบครัวเป็นเพื่อนรักกันและลูกๆของทั้งคู่ไม่ถูกกันเกลียดกันมากๆจนวันหนึ่งทั้งคู่ทะเลาะกันชายหนุ่มด่าเนเน่ว่าอีดำอ้วนเตี้ยชาตินี้กูไ่ีม่มีันชอบมึงหรอกอย่าคิดที่จะมาหมั่นกับกูหลังจากนั้นเนเน่ก็ขอพ่อกับแม่ไปเรียนต่อเมืิองนอกไม่กลับมาอีกเลยจนจะ5ปีแล้ว

"คนสวยรับโทรศัพท์ด้วยคับๆๆๆ"

"สวัสดีค่ะคุณแม่.โทรมามีอะไรหรือเปล่าค่ะ"

"เรียนจบนานแล้วลูกไม่คิดจะกลับบ้านเลยหรือไงค่ะ"

"หนูว่าจะทำงานที่นี่เลยน่ะค่ะคุณแม่"

"ลูกไม่คิดถึงแม่เลยหร่อค่ะ.แต่แม่คิดถึงลูกมากเลยน่ะค่ะ.กลับมาทำงานบ้านเราเถอะน่ะค่ะ"

"เดียวหนูขอคิดดูก่อนน่ะค่ะ"

" ไม่ต้องคิดแล้วค่ะกลับมาเดียวนี้เลย.ลูกไม่รักไม่คิดถึงพ่อกับแม่เลยหร่อค่ะ.แม่เสียใจมากน่ะลูกที่ลูกไม่รักแม่เลย"หญิงสาวเงียบไปนาน

" คุณแม่ค่ะเดียวมะรืนนี้เนเน่กลับน่ะค่ะ.หนูขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจ"

" ไม่เป็นไรจ้าลูกรักแม่คิดถึงหนูมากน่ะค่ะ"

" หนูก็คิดถึงคุณแม่น่ะค่ะรักมากน่ะค่ะ"

" จ้าแม่ก็รักลูกมากๆเลยน่ะค่ะ"

" งั้นแค่นี้ก่อนน่ะค่ะแม่.ไว้คุยกันค่ะ.สวัสดีน่ะค่ะ"

" จ้าสวัสดีจ้าลูกรัก" พอวางมือถือก็ถอนหายใจเสียดังทันที

" เฮอ.. คงไมมีอะไรแล้วมั่ง.นานแล้วเขาคงมีลูกมีเมียแล้วแหละ"แล้วเวลากลับก็มาถึง.เนเน่ลงเครื่องปุุ๊บก็โทรหามารดาทันที.

" ตืด... "

"​ว่าไงค่ะลูกถึงหรือยัง"

" ถึงแล้วค่ะหนูกำลังมองหาแม่อยู่น่ะ.คุณแม่อยู่ไหนค่ะ.เนเน่ไม่เห็นค่ะ.พอดีแม่ให้พี่เขาไปรับลูกน่ะค่ะ.คุณน้าแขเขาชวนแม่มาธุระน่ะลูก"

" งั้นเดียวหนูนั่งแทกซี่กลับก็ได้ค่ะ"

"แค่นี้น่ะค่ะคุณแม่" เนเน่โกรธผู้เป็นแม่ที่ให้คนอื่นมารับหญิงสาวลากกระเป๋า2ใบพร้อมสะพายเป่บนหลังอย่างทุลักทุเลเต็มที่

" รู้งี้ไม่กลับมาก็ดี"ขณะที่บ่นอยู่ก็มีมือมาดึงกระเป๋าลากไป

" ช่วยด้วยค่ะโจนขโมยกระ... "พูดได้แค่นั้นชายหนุ่มก็เอาปิดปากไว้

" ฉันไม่ใช่ขโมย.คุณแม่ให้มารับเธอส่งบ้าน" หญิงสาวหันกลับมามอง

"อ๋อคุณกวินเองหร่อค่ะ.ไม่จำเป็นหรอกค่ะ.เดียวฉันกลับเองได้ขอบคุณ.แต่คุณไม่ต้องมาเสียเวลาหรอกน่ะ"

"ไม่เจอนานยังปากดีเหมือนเดิมเลยน่ะ"หญิงสาวหันไปมองหน้าชายหนุ่มไม่พูดอะไร

"พอดีปากฉันไม่ได้เสียเหมือนใครบางคน" หญิงสาวดึงกระเป๋าแล้วลากไป.ชายหนุ่มเดินมาดึงกระเป๋าแล้วลากไปที่รถเฉยเลย.จนหญิงสาววิ่งแทบไม่ทันวิ่งไปถึงชายหนุ่มเอากระเป๋าใส่รถเรียบร้อยแล้ว

"เอากระเป๋าที่เหลือมา" หญิงสาวยืนให้ชายหนุ่มโดยดีเพราะเหนื่อยมากแล้วขี้เกียจทะเลาะหญิงสาวเดินไปขึ้นรถเลยจนชายหนุ่มรู้สึกแปลกๆที่วันนี้ไม่เถียงเลยชายหนุ่มก็เข้าไปขับรถไม่พูดอะไรหันไปอีกทีเห็นหญิงสาวหลับคอพับแล้ว.เลยขับรถจอดข้างทางนั่งมองหญิงสาวแบบพิจรณาแล้วพูดในใจ.สวยขึ้นเยอะเลยน่ะเนี้ยจำไม่ได้เลยน่ะยัยตัวแสบยิ้มกับตัวเองขณะที่พูดอยู่ในใจชายหนุ่มจอดรถนอนในสวนสาธารณะเพื่อให้หญิงสาวได้นอนนานๆตัวเองก็นั่งมองจนเพลินผ่านไปเกือบ2ชั่วโมงหญิงสาวก็ลืมตาขึ้นสบตากับชายหนุ่มพอดี

"ตื่นแล้วหร่อ"

"อ้าวมาจอดรถทำไหมค่ะเนี้ย.อยากกลับบ้านแล้ว"

"ก็เห็นว่าหลับเลยจอดรถให้นอนดีๆไงยังไม่ขอบคุณอีก"

"งั่นก็ขอบคุณค่ะกลับได้แล้วฉันเหนื่อยแล้วไม่อยากทะเลาะกับคุณ" ชายหนุ่มเลยออกรถทันที

"ดูดีขึ้นเยอะน่ะเรา"

"ขอบคุณน่ะที่ชม.แล้วคุณละลูกเมียสบายดีน่ะค่ะ"

ชายสำลักน้ำออกมาเพราะกำลังดูดน้ำอยู่

" ใครบอกว่าพี่แต่งงานแล้ว"

" ไม่มีใครบอกหรอกค่ะ.ก็อายุเยอะแล้วน่าจะมีลูกมีเมียได้แล้ว"

" เอ่อใช่พี่อายุเยอะแล้วเนอะน่าจะมีเมียได้แล้ว"

"อื่มคงงั้นมั่น"

" งั้นเราก็ไปแต่งงานกันเถอะ"

" ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย"

" อ่าวก็เธอเป็นคู่หมั่นพี่จะให้ไปแต่งกับใครล่ะ"

" เฮ่ยไม่เกียวสักหน่อยนั้นมันนานมาแล้วอีกอย่างคุณเป็นคนบอกเองว่าไม่อยากแต่งงานกับฉันต่อให้มีคนเดียวในโลกก็ไม่เอาเด็ดขาด.ฉันจำได้ไม่เคยลืม.ฉันมันคนขี้เหล่ไม่เหมาะสมกับคุณหรอก" หญิงสาวพูดยาวเลยที่เดียวจนชายหนุ่มเงียบขับรถไปเรื่อยๆแบบใช้ความคิด.ชายหนุ่มคิดตลอดเวลาว่าต้นเหตุที่ทำให้หญิงสาวหนี้ไปเพราะเขา.เขาพูดแรงไปวันนั้น

" พี่ขอโทษพี่พูดแรงไปวันนั้น"

" ช่างเถอะค่ะเรื่องมันผ่านมานานแล้ว.อย่าไปคิดให้รกสมองเลยค่ะ"ทั่งคู่เงียบไปนาน

"ดูเนเน่โตขึ้นเยอะเลยน่ะ"

"ค่ะคำดูถูกสอนให้ฉันอดทนกับปัญหาทุกอย่าง.อย่าแคร์สิ่งที่ทำให้เราเจ็บปวดอย่าหวังอะไรมี่มันเป็นไปไม่ได้" ชายหนุ่มมองอึ่งกับคำพูดของหญิงสาว

"จะจอดกินข้าวก่อนหรือเปล่าคับ"

"ไม่ต้องหรอกค่ะกลับไปกินที่บ้าน"

"แต่พี่หิวแล้วน่ะ"

"เดียวก็ถึงบ้านแล้วป่างนี้แล้วพ่อแม่ฉันกับพ่อแม่คุณคงรอแล้วล่ะ.แล้วเชื่อไหมว่ากับข้าววางเต็มโต๊ะแล้ว"

" เป็นไปได้ไงเขาไปธุระกัน"

" คุณเชื่อหร่อโง่จังเลยน่ะคุณ"

"นี่กล้าด่าว่าฉันโง่หร่อ"

" แล้วจริงไหมล่ะ"

" ถูกผู้ใหญ่หลอกยังไม่รู้ตัวอีก"

"ขับให้ถึงบ้านเร็วๆซิแล้วคุณจะรู้ว่าถูกหลอกอยู่หรือเปล่า" ขับไปสักพักก็ถึงบ้านมีคนมาเปิดประตู

" เห็นไหมนั่งรถพ่อแม่นาย555โง่"

" นี่เธอกล้าด่าฉันหร่อจะมากไปแล้วน่ะ.ฝากไว้ก่อนเถอะ"

" 5555ไม่รับฝากน่ะเพราะไม่ใช่ธนาคาร"

"ยายตัวแสบอย่าให้ถึงที่ฉันบ้างละกัน" แล้วพ่อแม่ทั้งคู่ก็ออกมาตอนรับลูก2คน

" สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่คุณลุงคุณป้าด้วยค่ะ"

"โฮไม่เจอนานลูกแม่สวยขึ้นเยอะเลยน่ะเนี้ยแต่เสียอย่างเดียวผอมไปหน่อยน่ะลูก"ผู้เป็นแม่บ่น

" เป็นไงเหนื่อยไหมเดินทางไกล"พ่อแม่ชายหนุ่มถาม

" นิดหน่อยค่ะคุณลุงคุณป้า.เดียวหนูขึ้นไปอาบน้ำก่อนน่ะค่ะเหนียวตัวมากเลยค่ะ"

" ไปๆรีบอาบแล้วมารีบลงมากินข้าวน่ะค่ะ"

"ค่ะ"รับคำแล้ววิ่งไปเลยผ่านไป15นาที

" คุณแม่ค่า."

" ว่าไงค่ะลูกรัก"

" คุณแม่ให้ใครเอากระเป๋าเสื้อผ้าหนูขึ้นมาหน่อยได้หรือเปล่าค่ะพอดีหนูไม่มีเสื้อผ้าใส่ค่ะ"

" ได้จ๊ะรอแป็บหนึ่งน่ะ"

" ลุงชมๆๆไปไหนของเขาน่ะ"เมื่อไม่เห็นมีใครตอบชายหนุ่มจึงขออาสาแทน

" งั้นให้ผมยกไปให้ไหมคับ"

"ได้จ้าลูกขอบใจน่ะ"

"ไม่เป็นไรคับ"แล้วชายหนุ่มก็วิ่งไปยกกระเป๋าลงรถเอาเฉพาะกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นไป

" ก็อกๆๆๆ"

" เข้ามาได้ค่ะ"ชายหนุ่มก็เปิดเข้า

" วางไว้เลยค่ะแล้วก็ออกไปได้แล้ว"หญิงสาวยังไม่ได้มองคนที่เอากระเป๋าขึ้นมา.ชายหนุ่มก็เดินไปอยู่ข้างหลังพอหญิงสาวหันมาก็ร้องด้วยความตกใจ

" ว้าย... "แต่ร้องได้แค่นั้นชายหนุ่มเอามือปิดปากไว้.