พระเจ้าเลือกให้ผมเกิดใหม่ที่ต่างโลก
1
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
เคนมาหาฉันที่ดาดฟ้าหน่อยได้ไหม~//อ้อน+📞
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
เเต่ฉันต้องไปหาหัวหน้าอยู่นะ คงไปไม่ได้หรอก//📞
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
น้าา ขอร้องละ📞
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
อาๆเดี๋ยวฉันถามหัวหน้าก่อน📞
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
เเปปเดียวเอง มาก่อนเถอะ~📞
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
เห้ออ โอเคๆ📞
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
อ้า! อย่าลืมกินกาเเฟที่ฉันซื้อให้ด้วยละ ไม่งั้นฉันงอนเเน่📞
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
โอเค เท่านี้นะ📞//กดวาง
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
กาเเฟที่ซื้อให้งั้นหรอ//มองเเก้วกาเเฟ
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ฉันกินไปตั้งนานเเล้ว มาพูดอะไรกันนะ//เกาหัว+เดินขึ้นไปบนดาดฟ้า
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
นี้ๆมาตรงนี้สิ!//ยืนอยู่ริมดาดฟ้า
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
นี้! ขยับออกมาเลยนะ เดี๋ยวก็พลัดตกลงไปหรอก//เป็นห่วง
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
ไม่ตกหรอกน้า~มาเร็วเข้าา
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
จริงๆเลย//เดินเข้าไปหา
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
นู้นดูสิ มีดาวตกด้วยละ//ชี้
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
หืม ไหนหรอ//หันไปมอง
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
//เเสยะยิ้ม+ผลักเคนตกลงไป
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
อึก! //ตกดาดฟ้า
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
รินะ!! //ตกใจ
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
มันเป็นความผิดนายนะเคนที่ไปอ่อยหัวหน้านะ ทั้งๆที่รู้ว่าฉันชอบหัวหน้าอยู่เเท้ๆ//เเสยะยิ้ม
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
(ฉันน่ะหรออ่อยหัวหน้า เหอะ ทั้งๆที่ฉันชอบเธอเเท้ๆเเล้วจะไปอ่อยหัวหน้าเพื่ออะไรกันละ)//นํ้าตาไหล
รินะ(คนที่หักหลังคาทีโอ)
//เดินออกไป
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
อา.. คงต้องตายจริงๆเเล้วสินะ//หลับตาลง
ร่างกายของผมเบาสบายขึ้นอย่างน่าเเปลกใจ ความจริงมันต้องเจ็บสิ เเต่ทำไมตอนนี้ผมถึงรู้สึกสบายกัน สบายจนไม่อยากลืมตาเลยละ
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
นี้ลืมตาได้เเล้วละนะ
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ผมยังไม่ตายงั้นหรอ//ลืมตา+ดูมือตัวเอง
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
เปล่าเจ้าตายเเล้วละ~
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
พวกคุณเป็นใครนะ?!
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
พวกเราคือพระเจ้า
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
พระเจ้า...(เราตายเเล้วจริงๆน่ะหรอ)
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
ใช่เเล้วละ
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
ข้าชื่อไกร์ เป็นพระผู้สร้าง
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
ส่วนข้ารูรูเทีย เทพธิดาเเห่งชีวิต~
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ผม... เคน เป็นพนักงานบริษัทธรรมดา
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
เเล้วทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี้งั้นหรอครับ..
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
ก็เพราะพวกเราเลือกเจ้ายังไงละ
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
ใช่เเล้วๆ~
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
เลือกอะไรงั้นหรอครับ?
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
พวกเราสามารถเลือกให้เจ้าไปเกิดยังต่างโลกยังไงละ
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
ใช่เเล้ว เเละอีกอย่างเจ้าเนี้ยสงบสติอารมณ์ได้ไวดีนิ
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
งั้นหรอครับ...
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
อืม ปกติพวกมนุษย์อย่างเจ้าน่ะต้องเอะอะโวยวายเรื่องที่ไม่รู้การตายของตนหรือที่มีชีวิตน้อยนะสิ~
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ยังไงผมก็รู้สาเหตุการตายของผมนิครับ
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
เเล้วเจ้าไม่เสียใจที่ตายตั้งเเต่อายุเท่านี้งั้นหรอ~
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ยังไงทุกคนก็ต้องตายน่ะครับ ไม่มีใครกำหนดความตายของตัวเองได้หรอกว่าจะตายตอนไหน
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
มีสติเเละธรรมมะดีจริงๆ
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
นั้นนะสิ
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
เอาเป็นว่าข้าจะให้เจ้าไปจุติในร่างของคนๆนึงเเล้วกัน
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
จุติ? ไม่ใข่เกิดใหม่งั้นหรอครับ
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
ความจริงก็ควรเกิดใหม่นั้นเเหละ เเต่ว่ามีคนตายก่อนอายุไขน่ะสิ เเถมวิญญาณยังหายไปเเล้วด้วย เลยต้องรบกวนเจ้าละนะ
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ไม่รบกวนหรอกครับ..
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
เอาละ เจ้าไปได้เเล้วละนะ
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ไปยังไงหรอครัับ//ตัวเรืองแสงขึ้น
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
ลาก่อนนะ//ยิ้ม
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
หากอยากเจอพวกเราอีกก็ไปที่โบสถ์ละ เพราะที่นั้นเจ้าสามารถติดต่อกับพวกเราได้โดยการพยากรณ์
เคน(คาทีโอก่อนไปต่างโลก)
ครับ! ขอบคุณมากนะครับ//ยิ้ม+หายไป
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
เเล้วจะเอายังไงกับพลังของเด็กคนนั้นดีละ?//หันไปมอง
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
คงต้องให้ทุกพลังนั้นเเหละ//ยิ้ม
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
เห๋ ทำไมละ
ไกร์(พระเจ้าผู้สร้าง)
เพราะเด็กเเบบนั้นหาหากมากเลยทีเดียว เเละต่อไปนี้คงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเเน่
รูรูเทีย(เทพธิดาเเห่งชีวิต)
งั้นหรอ//มอง
2
ในตอนที่ผมลืมตาขึ้นมาเเล้วก็พบว่าผมอยู่ที่กลางป่า เเละอยู่ในร่างของเด็กคนนึง อายุประมาณ10ขวบ มีสมุดเล่มใหญ่ตั้งอยู่ข้างๆซึ้งผมเเน่ใจว่านั้นคือคู่มือสำหรับโลกเเห่งนี้ที่พระเจ้าได้มอบให้ผมเอาไว้
คาทีโอ เทมเปอร์
ร่างนี้ชื่ออะไรกันนะ? //เปิดสมุด
ในหนังสือเขียนไว้ว่าสเตตัสของผมอยู่หน้าหลังสุด เเม้ผมจะไม่ค่อยเล่นเกมหรืออ่านมังงะมากนัก เเต่ก็พอเข้าใจว่ามันคือข้อมูลส่วนตัวของผม
คาทีโอ เทมเปอร์
คาทีโอ.. เทมเปอร์? ชื่อเพราะจัง
คาทีโอ เทมเปอร์
เเล้วอายุก็ตรงกับที่เราคาด คะเนเลยด้วย
คาทีโอ เทมเปอร์
เเต่ทำไมถึงไม่มีบ้านให้อยู่กันละเนี้ย //มองหา
คาทีโอ เทมเปอร์
//เปิดสมุดต่อ
คาทีโอ เทมเปอร์
เวทย์? มีเวทมนตร์ด้วยงั้นหรอเนี้ย//อ่านต่อ
เวทย์มนตร์มีหลายเเบบ ใช้ได้ตามที่ผู้ใช้ต้องการเเละถนัด เเต่ไม่สามารถควบคุมได้โดยง่ายดายหากจิตใจไม่นิ่งพอ เเละหากไม่มีสมาธิจดจ่ออยู่กับเวทย์ที่ทำอยู่ละก็จะทำให้เกิดเวทย์สะท้อนกลับใส่ผู้ร่าย เเละทำให้บาดเจ็บสาหัสได้
คาทีโอ เทมเปอร์
อื้ม~จะมีเวทย์สร้างบ้านหรือเปล่านะ//เปิดไปเรื่อยๆ
เวทย์มนตร์สร้างที่พัก
เป็นเวทย์ที่คนส่วนน้อยจะมี เเละเเม้จะช่วยประหยัดเวลาในการสร้างเเต่ก็กินมานามหาศาลจนคนที่ร่ายเวทย์อาจเป็นลมช็อคได้
สามารถร่ายในใจได้ บทที่ร่ายจะเปลี่ยนไปตามความชอบของคนที่ร่าย หรืออาจเปลี่ยนแปลงไปทุกรูปเเบบในการร่ายเลยก็ว่าได้ เเละคนที่เข้าใจการร่ายจริงๆเเทบจะหาได้เลยในโลกเเห่งนี้
คาทีโอ เทมเปอร์
เข้าใจในเวทย์?
คาทีโอ เทมเปอร์
คงต้องฝึกเพิ่มเติมเเล้วสินะ//เดินไปที่ว่างเปล่า
คาทีโอ เทมเปอร์
(คิดในใจได้.. เเละคิดรูปเเบบได้ งั้นก็..เเค่พูดชื่อตัวเองเเล้วร่ายก็คงจะได้สินะ)
คาทีโอ เทมเปอร์
เบล็อกเกอร์! เทมเปอร์! //ร่ายเวทย์+นึกรูปเเบบ
คาทีโอ เทมเปอร์
(จะสำเร็จรึเปล่านะ)//ลืมตา
คาทีโอ เทมเปอร์
ว้าวว สวยกว่าที่จินตนาการไว้อีก//ถือหนังสือ+เดินเข้าไป
ในวันนั้นทั้งวันผมใช้เวลาไปกับการสร้างสิ่งของเเละรูปปั่นของพระผู้สร้างเเละเทพธิดาเเห่งชีวิตเกือบจะทั้งวันเลยละ พอตกกลางคืนก็เริ่มอ่านหนังสือที่พระผู้สร้างให้มาจนดึก พอถึงในวันรุ่งขึ้นก็เตรียมตัวออกไปหามอนเตอร์เพื่อทำอาหารเเละใช้เป็นสัตว์เลี้ยงต่อ หรือพูดอีกเเบบคือทำพันธสัญญานั้นเเหละครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
เห้ออ~ทำไมไม่เจอมอนเตอร์เลยละเนี้ย//มองหา
คาทีโอ เทมเปอร์
ทั้งๆที่ในหนังสือบอกว่าอยู่ริมน้ำเยอะเเท้ๆเลย~
คาทีโอ เทมเปอร์
ควรรอให้ตกกลางคืนดีไหมนะ//มองท้องฟ้า
คาทีโอ เทมเปอร์
ทำไมยังไม่ออกมาอีกละเนี้ย//พึมพำ
คาทีโอ เทมเปอร์
หือ เสียงตัวอะไรนะ// ชะโงกหัวออกไปดู
คาทีโอ เทมเปอร์
(ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเจอหมาป่าในที่เเบบนี้ เเถมยังเป็นถึงหมาป่าทมิฬอีก เเรงเราคงสู้ไม่ไหวเเน่ๆเลย)
คาทีโอ เทมเปอร์
(ต้องหาอะไรสักอย่างเพื่อเสริมพละกำลัง)//มองรอบๆ
คาทีโอ เทมเปอร์
(! เจอเเล้ว)//ย่องไปหยิบ
คาทีโอ เทมเปอร์
(ถึงจะไม่รู้ว่าทำไมอาวุธชิ้นนี้ถึงมาอยู่้ที่นี้ก็เถอะ เเต่จะพลาดโอกาสไปไม่ได้)//โยนโดนขาหมาป่า
คาทีโอ เทมเปอร์
(เเม้ในตอนนี้มันจะขยับไม่ได้ก็ตาม เเต่ยังไงก็ยังน่ากลัวอยู่ดีเพราะเราเผลอไปสกิดความโกรธของมันน่ะสิ)
คาทีโอ เทมเปอร์
(ต้องรีบกว่านี้.. เเละหาอะไรที่สามารถฆ่ามันได้)//มอง
คาทีโอ เทมเปอร์
(ยาพิษ.. หรือดาบก็ได้ ทำไมไม่มีเลยนะ)
คาทีโอ เทมเปอร์
! //หันหลังไปมอง
คาทีโอ เทมเปอร์
เจ้าเป็นใคร//พูดเสียงเบา
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ค.. คือว่า ตอนนี้มันไม่สำคัญหรอกนะครับ ผมมีดาบอยู่ หากคุณต้องการ..
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
นี้ครับ!//ยื่นดาบให้+พูดเสียงดัง
คาทีโอ เทมเปอร์
(มันขยับตัวได้เเล้วงั้นหรอ!)//รับดาบ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อึก! //หลบหลังคาทีโอ
คาทีโอ เทมเปอร์
ชิ! //ใช้ดาบฟันบนหลังของหมาป่า
คาทีโอ เทมเปอร์
(น่ารำคาญชมัดเลยเจ้าหมาป่าบ้า)//สบัดเเขนออก+ฟันหัวหมาป่า
ตึก! //เสียงหัวของหมาป่าตก
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
(คนๆนี้น่ากลัวชมัดเลย)
คาทีโอ เทมเปอร์
เอาดาบของเจ้าคืนไป//ส่งให้
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ข.. ขอบคุณครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
(อาหารมือเเรกของการมาอยู่ที่นี้~)//เดินไปเเบกหมาป่า
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ค.. คือว่า
คาทีโอ เทมเปอร์
มีอะไร//หันไปมอง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ผมขอไปด้วยได้ไหมครับ.. ที่นี้ตอนกลางคืนมีมอนเตอร์เยอะมาก ผมคิดว่า.. -
คาทีโอ เทมเปอร์
ตามมาสิ(จะให้อยู่คนเดียวที่นี้คงตายเเน่ เเม้จะไม่ค่อยรู่ข้อมูลเรื่องที่ว่ามีเยอะขนาดไหนก็เถอะ เเต่ให้ไปพักสักคืนคงไม่เป็นไร)
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ครับ!
คาทีโอ เทมเปอร์
//เดินเเบกหมาป่าไป
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
//ตาม
คาทีโอ เทมเปอร์
เดี๋ยวฉันไปทำอารมาให้ รออยู่ตรงนี้เเหละ//เดินเข้าครัว
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ครับ!
คาทีโอ เทมเปอร์
//ทำอาหาร
คาทีโอ เทมเปอร์
อ้ะ กินสิ//ยื่นให้
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ข.. ขอบคุณครับ//กิน
คาทีโอ เทมเปอร์
(เนื้อหมาป่าทมิฬอร่อยกว่าที่คิดอีกเเหะ เเถมยังรู้สึกว่าพลังเพิ่มขึ้นอีก)//กิน
คาทีโอ เทมเปอร์
นายชื่ออะไร?
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ผ.. ผมคาดิสครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
คาดิสงั้นหรอ..
คาทีโอ เทมเปอร์
เเล้วอายุละ?
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อายุ12ปีครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
งั้นก็อายุมากกว่าชั้นสินะ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
คุณละครับ ชื่ออะไรงั้นหรอ
คาทีโอ เทมเปอร์
ฉันคาทีโอ อายุ10ปี
คาทีโอ เทมเปอร์
พูดเเบบเป็นกันเองก็ได้นะ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อ๋า ครับ!
คาทีโอ เทมเปอร์
เอาละ ถ้ากินเสร็จเเล้วละก็นอนไปที่เตียงนะ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
เเล้วคุณละครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
นอนเตียงนะสิ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ง.. งั้นเเปลว่า?
คาทีโอ เทมเปอร์
นอนด้วยกัน ทำไม?
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ม.. ไม่มีอะไรหรอกครับ
คาทีโอ เทมเปอร์
ฉันบอกแล้วไงว่าให้พูดเป็นกันเอง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ครับ เอ้ย ได้สิ
คาทีโอ เทมเปอร์
ไปนอนเถอะ//ลุกขึ้น
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อ.. อืม
3
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อืมม~//ตื่น
คาทีโอ เทมเปอร์
ตื่นเเล้วก็รีบไปอาบนํ้า//มอง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อ.. อืม เเล้วที่อาบน้ำ?
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อ.. อือ เเล้วชุดละ
คาทีโอ เทมเปอร์
ตัวเจ้ากับข้าห่างกันไม่มาก เดี๋ยวใส่ของข้าก็ได้้
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อืออ//เดินไปอาบนํ้า
คาทีโอ เทมเปอร์
(เนื้อหมาป่ายังเหลืออีกเเค่นิดเดียวเเท้ๆไม่อยากเเบ่งเเต่ก็ต้องเเบ่งฮือ)//เดินไปทำอาหาร
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
//เดินเข้ามา
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
(ชุดของเขาสวยจัง เเถมเนื้อผ้ายัังใส่สบายอีก ถ้าไปขายคงได้ราคาเเพงเเน่)
คาทีโอ เทมเปอร์
มาเเล้วงั้นหรอ//มอง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อ.. อือ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
นั่ง?
คาทีโอ เทมเปอร์
ไม่คิดจะกินข้าวก่อนรึไง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ก.. กินสิ //เดินไปนั่ง
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
วันนี้อาหารน่ากินจังเลยนะ
คาทีโอ เทมเปอร์
ทำไม? หรือเมื่อวานไม่อร่อย
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ม.. ไม่ใช่นะ คือว่าฉันหมายถึงว่าน่ากินทั้งเมื่อวานเเละวันนี้เลยนะ
คาทีโอ เทมเปอร์
อืม.. รีบกินเถอะ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อืออ//กิน
คาทีโอ เทมเปอร์
... //กิน
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
คือว่า..
คาทีโอ เทมเปอร์
มีอะไรอีกงั้นหรอ?
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
คุณรู้ทางออกจากป่ารึเปล่า เเหะๆ😅
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ผมรู้นะว่าคุณรู้ พาผมออกไปหน่อยเถอะน้า
คาทีโอ เทมเปอร์
ก็บอกว่าไม่รู-
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
น้าาาา ขอร้องละ
คาทีโอ เทมเปอร์
ก็ฉันไม่รุ้! 💢
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
งั้นผมขออยู่ที่นี้ด้วยได้ไหม เพราะผมจำทางกลับไม่ได้😅
คาทีโอ เทมเปอร์
เดี๋ยวฉันหาทางออกให้ดีกว่า//เดินออกไป
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ขอบใจนะ! //ตาม
คาทีโอ เทมเปอร์
(สกิลนำทางจะใช้เเบบเดียวกับสร้างบ้านไหมนะ)
คาทีโอ เทมเปอร์
//หลับตา +นึกถึงทางออกจากป่า
คาทีโอ เทมเปอร์
อา.. ตามมา
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
รู้ทางเเล้วงั้นหรอ!
คาทีโอ เทมเปอร์
เออ! (พูดมากชมัดเลย)
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อุ้ย;-;
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
เดินช้าๆหน่อยสิ! //ตาม
คาทีโอ เทมเปอร์
(หมอนี้มัน💢)
คาทีโอ เทมเปอร์
เอาละ เจ้าไปได้เเล้ว
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ไม่ไปด้วยกันหรอ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อย่างน้อยๆก็ไปหาอะไรทานด้วยกันหน่อยสิ
คาทีโอ เทมเปอร์
เจ้าเพิ่งกินมาเมื่อกี้นะ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ก็อาหารมันย่อยเเล้วนะสิ
คาทีโอ เทมเปอร์
เเล้วทำไมไม่ไปคนเดียว
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
ไม่เอาา
คาทีโอ เทมเปอร์
(ไอ้บ้านี้มันอยากตายรึไง)
คาทีโอ เทมเปอร์
ฉันจะกลับเเล้ว//จะเดินกลับ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
เดี๋ยวสิ จะไม่ไปด้วยกันจริงๆหรอ
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
งั้นเราจะได้เจอกันอีกไหม
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
โธ่ อย่างน้อยๆก็มาเจอกันบ้างนะ
คาทีโอ เทมเปอร์
นานๆทีเเล้วกัน
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อืม! ผมอยู่ที่โรงเรียนเคเดอร์สันนะ เเล้วก็บ้านผมคือตระกูลดยุคคาดิส
คาทีโอ เทมเปอร์
ฉันไปละ//เดินเข้าไป
โอซิกา คาดิส(ตระกูลดยุกคาดิส+พี่โอนิ)
อย่าลืมมาเจอกันนะ//โบกมือ
คาทีโอ เทมเปอร์
เห้ออ คงต้องฝึกเเบบจริงจังเเล้วสิ เพราะมอนเตอร์เเถวนี้อยู่ขึ้นกลางขึ้นทั้งนั้น
คาทีโอ เทมเปอร์
เเละไม่ควรปล่อยเวลาให้เดินไปเเบบนี้ เเต่ละวิคือจุดเปลี่ยนเเปลงเเละจุดเริ่มต้น
ใช่เเล้ว ในวันที่3หลังจากมาอยู่ที่โลกเเห่งนี้ผมก็ได้เริ่มฝึกอย่างจริงจังในทันที เเม้สำหรับหลายคนมันอาจจะเร็วเกินไป เเต่สำหรับผมมันเป็นเวลาที่ดี เพราะในวันเเรกใช้โดยการปรับตัว วันที่2เริ่มใช้เวทย์มากขึ้น เเละวันนี้วันที่3 เดินลงจากป่าเป็นละยะเวลานาน ก็ถือว่าได้เเรงขา
เเต่ละวินาทีคือจุดเปลี่ยนแปลง ห้ามเชื่อใจใครจนเกินไป ห้ามตกหลุมรัก ห้ามออกจากป่าจนกว่าจะเเข็งเกร่งอย่างพอดี ห้ามโดดซ้อม เเละห้ามลืมการอธิฐานต่อพระผู้สร้างเเละเทพธิดาเเห่งชีวิต นั้นคือกฎของผมในตอนที่อยู่ที่นี้
เวลาในเเต่ละวันผ่านไปอย่างช้าๆผมได้เเข็งเกร่งขึ้นมาก เเต่ก็ไม่เพียงพอสักเท่าไร จึงต้องฝึกไปเลื่อยๆ เเละอีกอย่างนึงคือผมสามารถใช้เวทย์มนตร์ได้ดีขึ้นมาก เเต่อาจไม่ชำนาญทุกเวทย์ เเต่ถึงอย่างนั้นผมก็ภูมิใจมากในตนเองเพราะเวลาผ่านไปเเค่ไม่กี่ปีเท่านั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
