ผมชื่อปายครับ นักแสดงหนุ่มที่อายุน้อยและหล่อที่สุดเลยก็ว่าได้ 555+ นี่ก็ไอดอลของผมครับ ชื่อ (ซัน) ผมเป็นแฟนบอยพี่เขามานานแล้วครับเรียกง่ายๆก็คือ แฟนคลับนั่นเอง ผมชอบที่เขาเล่นละคร ดี เก่ง มีความสามารถ และที่สำคัญคือ.......เขาหล่อ รูปร่างไม่อ้วนไม่ผอมคิ้วหนาจมูกโด่งสูง183 เรียกได้ว่าดูดีไปหมด และที่สำคัญเขาอายุมากกว่าผม 5-6 ปีแหนะ
( จบปายพากย์ )
เช้าวันหยุดปายนั่งดื่มกาแฟนอย่างสบายใจหลังจากถ่ายหนังเพิ่งจบและปิดกองไปเมื่อวาน สักพักมีเสียงโทรศัพท์สั่น ตื๊อ......ตื๊อ........ปายหยิบมือถือขึ้นมาดูแชท
".....นุ่ม ที่เป็นผู้กำกับหนังได้ส่งข้อความมาหาตน แทนที่จะส่งข้อความมาทางผู้จัดการส่วนตัวของปาย เพราะปกติแล้วเวลาใครจะติดต่อเรื่องงานก็จะโทรมาคุยหรือแชทมาทางผู้จัดการส่วนตัวของปายอยู่แล้ว ปายจึงเปิดอ่านข้อความ......"
นุ่ม : น้องปายว่างหรือเปล่า พี่มีเรื่องอยากคุยด้วยหน่อย
ปาย : (ทำหน้า งง..??????....)
ปาย : ว่างครับ...พี่นุ่มมีอะไรหรือเปล่า
นุ่ม : ช่วงนี้พี่มีละครเรื่องใหม่ พี่อยากจะให้ปายมาเล่นเป็นนักแสดงนำคู่กับซัน ในบทเพื่อนรักน่ะ คือพี่ไม่อยากถามผ่านผู้กัดการของปาย พี่จึงแชทมาถามปายด้วยตัวเอง ไม่ทราบว่าปายจะ ยืนดีมั้ย😁 ????
"เพราะนุ่มแอบรู้มาว่าปายเป็นแฟนบอยซันมานะแล้ว"
"..........ปายที่ได้อ่านแบบนั้นก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่😁😁😁จนแก้มจะแตกอยู่แล้ว🥰ดีใจเป็นอย่างมากแต่ก็เก็บอาการไว้ก่อนจะได้ไม่ออกหน้าออกตาจนเกินไป............🙂"
ปาย : ช่วงนี้ผมก็ว่างอยู่...เอาเป็นว่าผมตกลงเล่นละครให้พี่ก็แล้วกันครับ
นุ่ม : ok งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บริษัท พร้อมกับนักเสดงคนอื่นๆเข้ามาเอาบทไปอ่านและทำความเข้าใจก่อนนะ
ปาย : ได้เลยครับผมแล้วเจอกันนะครับ
" .........ปายที่ดีใจมากก็ได้แต่ยิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว🥰🥰 คิดในใจ อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังจะได้เจอไอดอลในฝันแล้วแถมได้เล่นละครคู่กันอีกแต่ต้องเล่นในบทเพื่อนแต่ก็....ไม่แล้วแถมได้เล่นละครคู่กันอีกแต่ต้องเล่นในบทเพื่อนแต่ก็....ไม่เป็นไรแค่ได้อยู่ใกล้ๆพี่เขาทุกวันแค่นี้ก็มีความสุดแล้ว..............."
"มาทางฝั่งซัน เป็นคนโสดที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเพราะเป็นคนขี้อายและไม่กล้าจีบใครจึงทำให้ยังไม่มีแฟนจนถึงตอนนี้
ผู้กำกับก็ได้โทรบอกเช่นเดียวกับปาย แต่ด้วยการที่ซันไม่เคยรู้จักปายมาก่อนเลย แต่ก็เคยเห็นปายแสดงละครอยู่บ้าง จึงรู้สึกเฉยๆเพราะเล่นกับใครก็เหมือนกันไม่เห็นต่างกันตรงไหน"
**********************************
" โปรดติดตามตอนต่อไป"
ในที่สุดก็มาถึงวันรวมตัวนักแสดง
ปายที่รอจะได้เจอซันอยู่ ปายได้เดินเข้าบริษัทอย่างมั่งหน้าเหมือนหล่ออ่ะ 555+
ก็มีนักแสดงหลายคนกำลังเดินเข้าบริษัทเหมือนกัน พอถึงกันแล้วพี่นุ่มก็เรียกทุกคนมารวมตัวกัน แล้วจัดแจงว่าใครได้เล่นบทไหน จะมีซันกับปายเป็นนักแสดงนำ
จูน เป็นผู้หญิง รับบท เป็นคนหลงรักซัน (แต่ความเป็นจริงแล้วจูนเป็นเพื่อนของซัน)
กัน เป็นผู้ชาย รับบท เป็นเพื่อนสนิท
ซันที่ไม่เคยรู้จักกับปายมาก่อนก็มองหน้าปายแล้วยิ้มอ่อนๆให้ปาย ปายที่ได้เห็นพี่ยิ้มให้ เลยยิ้มตอบรับทันที แต่ข้างในปายเขินจนแทบจะบีบตัวเป็นวงกลม แต่พอปายหันไปมองซันอีกทีก็เห็นพี่ยิ้มให้ทุกคน (เอิ่ม🤣)
เพราะทุกคนต้องแสดงด้วยกัน
จากที่ปายเขิน ก็ทำหน้าเว๋อเลย แต่ในใจปายก็คิดว่าแค่พี่ยิ้มให้ก็ถือว่าเริ่มต้นได้ดีแล้ว ปายไม่รอช้า เดินเข้าไปหาพี่เลย
ปาย : เอิ่อมมมม.... พี่ซันครับ ยินดีที่ได้รุ้จักครับ
"พี่ที่เห็นน้องมาทัก"
ซัน : ยินดีเช่นกัน... เอ่อนี่ชื่อไรเราอ่ะ
ปาย : ผมชื่อปายครับ อายุ21
ซัน : ส่วนพี่ชื่อซันนะ อายุ29แล้ว แก่ไหม 555+
ปาย : (น้องยิ้มแล้วตอบพี่ว่า) ไม่แก่เลยครับ พี่ยังหล่อกว่าผมเยอะเลย
"ปายที่เห็นพี่พูดคุยด้วยแล้วก็แอบเขินในใจแอบยิ้มในใจแก้มจะแตกตาจะปิดอยู้แล้ว แต่ภายนอกต้องทำเป็นยิ้มอ่อนๆเพื่อที่จะไม่แสดงออกมากเกินไป พี่ที่เห็นน้องยิ้มให้ก็มีแอบเขินในใจบ้าง ความจริงแล้วซันก็แอบมองน้องอยู่เหมือนกันแต่ไม่แสดงออก เพราะซันเป็นผู้ใหญ่กว่าและออกจะขี้อายหน่อยๆ🤭 พอคุยเรื่องงานกันเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไปอ่านบทของแต่ละคน ในขนาดที่พี่กำลังจะกลับ
ปายรีบไปดึงแขนพี่ไว้"
ปาย : พี่ซัน...คือออออ น้องขอรบกวนอะไรพี่หน่อยได้ไหม
ซัน : อื้อ ได้สิมีอะไรว่ามาเลย ไม่ต้องเกรงใจ
“ปายได้แอบโทรบอกผู้จัดการส่วนตัวให้กลับไปก่อนเลยไม่ต้องรอเพื่อที่จะได้มีเวลาตีสนิทกับพี่ให้มากขึ้น”
ปาย : คือออ...ผมขอติดรถกลับด้วยได้ไหมอ่า ผู้จัดการผมนะ...นิสัยไม่ดีเลยไปไหนชอบทิ้งผมประจำ แฮร่.....
ซัน : ได้สิพี่ก็กลับคนเดียวเหงาอยู่พอดีเลย
“พอขึ้นรถไปซันก็ขับรถ แล้วก็ชวนน้องคุย”
ซัน : อื้อ...น้องปาย ชอบขับรถไหม ปาย : ผมไม่ค่อยชอบขับรถน่ะปกติผมชอบขี่มากกว่า
“มองหน้าพี่แล้วก็ยิ้มแฮร่......”
ซัน : นายนี่มันกวนเหมือนกันนะเนี้ย 5555+ มะขึ้นรถ
“พี่พูดเสร็จแล้วก็ยิ้มอ่อนๆ ทั้ง2คนคุยก็กันไปมาตลอดทาง และแล้วก็ถึงคอนโดของปาย”
ซัน : อ่าถึงแล้ว
ปาย : พี่ขึ้นไปดื่มกาแฟที่ห้องผมก่อนไหมแล้วค่อยกลับ
ซัน : ไม่ล่ะไม่ค่อยชอบกาแฟน่ะ เดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว
“ปายจับมือพี่ไว้จะเอาพี่อยู่กับตนให้ได้”
ปาย : พี่อย่าเพิ่งไปสิอยู่ด้วยกันก่อนนะคือ....ความจริงแล้วผมไม่ค่อยสบาย และไม่มีใครดูแลด้วยที่สำคัญเรา2คนจะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไงแฮร่....(ยิ้ม)
ซัน : ก็ได้ แต่ขึ้นไปแปบเดียวนะพี่ต้องรีบกลับไปให้อาหารแมวน่ะ
“พอคุยกันเสร็จก็พาพี่ขึ้นห้องตนอย่างเร็วแสง”
ซัน : ว้าว ห้องใหญเหมือนกันนะเราอ่ะนี่อยู่คนหรอหรือว่าอยู่กับแฟน
ปาย : ผมไม่มีแฟนครับ แล้วห้องนี้ผมก็อยู่คนเดียว
ซัน : คงเหงาแย่เลยดิ
ปาย : ก็มีบ้างครับ ถ้าเหงาก็จะเปิดฟังเพลง
ซัน : นายชอบฟังเพลงเหมือนฉัน ฉันฟังทุกวัน (ยิ้ม)
“พูดเสร็จปายก็บอกให้พี่นั่งรออยู่ที่โซฟาตนก็ไปเอาน้ำส้มมาให้พี่ แล้วก็ถามใถ่เรื่องทั่วไปกันเพื่อทำความรู้จักสักพักพี่บอกจะกลับปายก็รีบหาวิธีที่จะให้พี่อยู่ต่อ แกล้งไม่สบายสักเลย”
ปาย : พี่ซันคับผมรู้สึกปวดหัวจังเลย ไม่รู้เป็นไรแต่ปวดมากเลย
ซัน : เอ้าเมื่อเช้ายังดีๆอยู่เลย ทำไงดีล่ะที่นี้ยาก็ไม่มีไปหาหมอไหมเดี๋ยวพี่พาไป
ปาย : ไม่ต้องหรอกพี่แต่ถ้าผมได้นอนพักสักแปบนึงก็คงหายพี่จะกลับไปก่อนก็ได้นะ ผะ..ผ..ผมไม่เป็นไร อะ..อ..โอ้ยปวดมากเลย..ตอนผมเล็กอยู่เวลาผมปวดหัวมากๆแม่จะกอดผมไว้แน่นๆสักพักผมก็ดีขึ้น
“ซันที่เห็นแบบนั้นก็อดเป็นห่วงไม่ได้คนเจ็บคนป่วยจะอยู่คนเดียวได้ยังไงกันแล้ว ซันแอบคิดในใจ เอายังไงดีล่ะทีนี้ นี่ฉันจะต้องกอดเขางั้นหรอเอาล่ะว่ะกอดก็กอด”
ซัน : งั้นเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนดีกว่า มะเดี๋ยวพี่กอดปายจะได้หายเร็วๆนะ
“ซันเริ่มกอดปายแล้วตบหลังเบาๆ ปายเจ้าจอมวางแผนก็แอบยิ้มไม่หุบปากเลย ณ..นาทีนั้นไม่ใช่แค่ปายแอบเขินซันก็เขินเหมือนกันเพราะไม่เคยกอดกับผู้ชายมาก่อน ทั้ง2คนต่างคนหัวใจก็เต้นแรงขึ้น ณ..ขนาดนั้นน้องก็ปล่อยกอดของพี่ถามพี่ว่าพี่มีแฟนไหมพี่ก็ตอบว่าไม่เคยมีแฟนเลย แล้วน้องก็...มองหน้าพี่ด้วยสายตาที่ยั่วแบบสุดๆ จ้องหน้าพี่แล้วเริ่มโน้มตัวเข้าหาพี่ เริ่มจูบเข้าที่ปากอันนุ่มละมุนหวานฉ่ำกับท่าทีของน้องที่กำลังยั่วแบบสุดๆ
************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป
พี่ก็คล้อยตามรับจูบหวานๆของน้องแลบลิ้นกันไปมาจนมีน้ำใสๆออกจากปากทั้ง2
น้องลากลิ้นลงมาที่คอทั้งจูบทั้งไซร้แล้วจูบลงที่หูกัดนิดหน่อยแล้วก็ลากลิ้นจากหูลงคอจนคนพี่ทนไม่ไหวเสียวมากมาย
คนพี่ตัดสินใจดันตัวน้องออก น้องเงยหน้ามองพี่แล้วตกใจว่าพี่ดันตนออกทำไม
ทันใดนั้นเองคนพี่ก็พลิกตัวน้องลงโซฟา
ใช้นิ้วประสานมือของน้องไว้ข้างนึงอีกข้างนึงปล่อย แล้วพี่ก็เริ่มเป็นฝ่ายจูบปากของน้องอย่างดุเดือดแลบลิ้นกันไปมาไซร้คอบ้างกัดหูบ้างกัดที่คอบ้างหลังจากนั้นพี่ก็ปลดกระดุมเสื้อน้องออกแล้วก็ลากลิ้นลงอีกหน่อยถึงเม็ิดสีหวานก็ดูดกินอย่างอดมานาน ดูดข้างนึงอีกข้างนึงใช้มือบีบสลับดูดที่ละข้างส่วนมืออีกข้างของน้องนั้นก็ลูบไล้ลงจับแท่นนั้นของที่ที่ค่อยค่อยเริ่มมแข็งขึ้น พี่จึงจับลงที่บั้นท้ายของน้อง สักพักพี่ก็หยุดแล้วตั้งสติได้จึงบอกน้องว่า
ซัน : น้องปายคือออ...พี่ขอโทษเราเพิ่งรู้จักกันวันแรกเราไม่ควรจะ........ 🤭
ปาย : ไม่ควรอะไร🥺
ซัน : เราไม่ควรทำอะไรแบบนี้ไงเอาเป็นว่าพี่กลับก่อนนะมีธุระต่อจะกลับไปให้อาหารแมวเจ้าถั่วๆรอนานละ
ปาย : (ร้องเรียก) พี่ซัน... พี่ซัน.... พี่ซันนนน
รอเดี๋ยว เดี๋ยวผมไปส่งขึ้นรถ
"แล้วพี่ก็เดินออกจากห้อง น้องรีบใส่กระดุมเสื้อแล้วตามพี่ลงไปเพื่อจะส่งพี่ขึ้นรถแล้วบอกลากันแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นบวกกับท่าทางที่เขินอายของพี่แล้วทีนี้น้องก็รู้ว่าพี่นั้นช่างเป็นคนที่ขี้อายิ่งนักบวกกับความดุเดือดของพี่ น้องคิดในใจ
โอ้ยยยย..... เจ็บใจยิ่งนักเกือบจะถึงฝั่งอยู่แล้วเชียวแต่.. ไม่เป็นไรเรายังมีโอกาสได้เจอกันทุกวัน หึ... พี่ซันต้องเป็นของผมให้ได้
มาทางฝั่งคนพี่บ้าง พอกลับมาถึงห้องตนก็คิดแล้วคิดอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเราถึงทำแบบนั้นลงไป เราต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ โอ้ยยยยยย... นี่เราทำอะไรลงไปเนี้ยยยยย....น้องเขาเป็นผู้ชายเราก็เป็นผู้ชาย ไม่ๆๆๆๆๆเราต้องฝันไป เราต้องฝันไปแน่ๆเลย แล้วเราจะเอาหน้าที่ไหนไปเจอกับน้องเขาอีกล่ะทีนี้ พรุ่งนี้ก็ต้องเจอกันอีก😔 แล้วทำไมใจฉันต้องสั่นด้วยล่ะตอนถ่ายละครกับผู้หญิงอยู่ใกล้ผู้หญิงก็ปกติแต่กับน้องเขาเป็นผู้ชายแท้ๆเรายังใจสั่น นี่... สรุปมันเป็นความรู้สึกอะไรกันแน่
เช้าวันต่อมานักแสดงทุกคนต้องมาเข้าร่วมพิธีบวงสรวงเพื่อจะเปิดกองวันแรก ทันใดนั้นเอง ซันหันไปเจอปายกำลังเดินมาซันก็หลบหน้าทำเป็นไม่เห็นเพราะไม่อาจลืมเรื่องเมื่อวานได้ แต่พอปายเห็นซันแล้วยิ้มให้พี่แต่พี่ไม่มองหน้า ปายเลยนอยคิดว่าพี่โกรธเรื่องเมื่อวานเลยเดินไปเข้าร่วมพิธีปกติโดยไม่มีใครทักใครก่อน แต่พอทำพิธีอะไรเสร็จเรียบร้อย น้องก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปหาพี่ก่อนเพื่อถามว่าทำไมถึงทำตัวห่างเหินขนาดนี้"
ปาย....... พี่ซัน.. ทำไมพี่ไม่คุยกับผมเลยอ่าผมยิ้มให้พี่ก็ไม่ยิ้มตอบ พี่..... โกรธผมเรื่องเมื่อคืนหรือเปล่า คือผมขอโทษนะผมไม่ได้ตั้งใจน่ะ
ซัน : เปล่าเลยเมื่อคืนพี่เองที่ผิดพี่ไม่ควรทำแบบนั้น แล้วที่นายบอกว่าพี่ไม่คุยด้วยไม่ยิ้มตอบ ความจริงแล้วพี่ยุ่งอยู่น่ะเลยไม่ได้ยินไม่ได้ยิ้มตอบขอโทษนะ
"พอซันพูดเสร็จแล้วก็ขอตัวเพื่อไปเปลี่ยนชุดที่จะใช้ในการถ่ายทำฉากแรก
น้องก็ตามไป"
ซัน : เอ้านี่นายจะตามมาทำไมเนี้ย
ปาย : ก็ผมต้องไปเปลี่ยนชุดเหมือนกันนี่พี่ลืมไปแล้วหรือไงว่าผมก็ต้องถ่ายฉากเดียวกับพี่เหมือนกัน
ซัน : แต่นายต้องรอฉันออกมาก่อนแล้วนายค่อยเข้าไปเปลี่ยนต่อฉันเข้าใจไหม
ปาย : แต่เรา2คนเป็นผู้ชายนะพี่ก็เข้าไปเปลี่ยนด้วยกันเลยจะอายทำไมกัน ผมไม่เห็นอายเลย
"ปายพูดเสร็จก็ลากแขนพี่เข้าห้องแต่งตัว แล้วถอดเสื้อโชว์เลยจ้าาา พี่ที่ไม่อยากพูดมากก็หันหลังไม่มอง แล้วภาพเมื่อคืนก็ลอยขึ้นมาในหัวอีกพี่อีกครั้ง"
**********************************
โปรดติดตามตอนต่อไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!